Welcome to SIMON THAPA - BOOK OF  GENESIS 

At SIMON THAPA, we are dedicated to empowering the community through education, inspiration, and collaboration. Our founder, Simon Thapa, has a remarkable journey of perseverance and faith that drives our mission to serve and uplift others.

INTRODUCTION BOOK OF GENESIS ;

पुस्तक परिचय

उत्‍पत्ति १:१ को वाक्‍यांश “आदिमा” हिब्रू शब्द “बेरेशीय” बाट अनुवाद गरिएको हो, जसलाई “उत्‍पत्ति” अर्थात्‌ सबै कुराहरूको सुरुवात्‌ भनी नामाकरण गरियो।

यस पुस्‍तकमा सृष्‍टिको वर्णन मात्र भएको छैन। तर अझ उदेकको घटना अब्राहामद्वारा इस्राएलजातिको उत्‍पत्ति र त्‍यही इस्राएली राष्‍ट्रको निर्माणद्वारा परमेश्‍वरको मुक्तिको विश्‍वव्‍यापी परियोजनाको प्रथम प्रभातको उल्‍लेख यहाँ गरिएको छ।

यस पुस्‍तकलाई विशेषत: सम्बन्धको पुस्तक भनेर पनि चिनिन्छ। विशेष गरी यसमा परमेश्‍वर र प्रकृतिको सम्बन्ध, परमेश्‍वर र मानिसको सम्बन्ध र मानिस मानिसको सम्बन्ध आदि उल्‍लेख गरिएको पाउछौं।

................................................................................................

KEY VERSE  - 12:2, 

2“म तँबाट एउटा ठूलो जाति खड़ा गर्नेछु,

र तँलाई आशिष्‌ दिनेछु।

म तेरो नाउँ प्रसिद्ध गराउनेछु,

र तँ आशिष्‌को मूल हुनेछस्‌।

................................................................................................

WHO WROTE ? MOSES

TO WHOME ?  ISRAELITIES

WHEN THE BOOK WROTE ? 1450 - 1400 BC

WHERE THE BOOK WROTE FROM ? EGYPT OR CANNAN

HISTORICAL BACKGROUND 

EDEN TO UR .........................................

WHY THE BOOK WROTE ? 

TO SHOW GOD IS SOVERENT AND LOVE HIS CREATION

 

 

 

Our Community Development Programs

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

..................................................................................

उत्‍पत्ति 1

सृष्‍टिको वर्णन

1आदिमा परमेश्‍वरले आकाशमण्डल र पृथ्‍वी सृष्‍टि गर्नुभयो। 2पृथ्‍वी आकारविनाको र शून्‍य थियो। अथाह समुद्रमाथि अन्‍धकार थियो, र परमेश्‍वरका आत्‍मा पानीमाथि परिभ्रमण गर्दैरहनुहुन्‍थ्‍यो।

3अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “उज्‍यालो होस्‌।” तब उज्‍यालो भयो।  4र परमेश्‍वरले उज्‍यालोलाई हेर्नुभयो, त्‍यो असल थियो। उहाँले उज्‍यालो र अँध्‍यारोलाई अलग-अलग गर्नुभयो। 5परमेश्‍वरले उज्‍यालोलाई “दिन” र अँध्‍यारोलाई “रात” भन्‍नुभयो। साँझ पर्‍यो र बिहान भयो— पहिलो दिन।

6अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “पानीका बीचमा एक क्षेत्र होस्, र त्‍यसले पानीलाई दुई भाग गरोस्‌।”  7परमेश्‍वरले सो बनाएर क्षेत्रमुनिको र माथिको पानीलाई अलग-अलग गर्नुभयो। तब त्‍यस्‍तै भइहाल्‍यो। 8परमेश्‍वरले यस अन्‍तरिक्षलाई आकाश भन्‍नुभयो। साँझ पर्‍यो र बिहान भयो— दोस्रो दिन।

9अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “आकाशमुनि भएको पानी एक ठाउँमा जम्‍मा होस्‌ र ओबानो भूमि देखा परोस्‌।” तब त्‍यस्‍तै भइहाल्‍यो। 10परमेश्‍वरले ओबानो भूमिलाई “पृथ्‍वी” भन्‍नुभयो, र जम्‍मा भएको पानीलाई “समुद्र” भन्‍नुभयो। अनि परमेश्‍वरले हेर्नुभयो, त्‍यो असल थियो।

11अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “भूमिले वनस्‍पति, बीउ हुने बोट-बिरुवाहरू र आ-आफ्‍नो किसिमको बीउ हुने फल फल्‍ने वृक्षहरू पृथ्‍वीमा उमारोस्‌।” तब त्‍यस्‍तै भइहाल्‍यो। 12भूमिले वनस्‍पति, बीउ हुने बोटहरू र आ-आफ्‍नो किसिमको बीउ हुने फल फल्‍ने वृक्षहरू उमार्‍यो। अनि परमेश्‍वरले हेर्नुभयो, त्‍यो असल थियो। 13साँझ पर्‍यो र बिहान भयो— तेस्रो दिन।

14अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “अन्‍तरिक्षमा दिन र रात छुट्ट्याउनलाई ज्‍योतिहरू होऊन्‌। तिनीहरू ऋतुहरू, दिनहरू र वर्षहरू छुट्ट्याउन चिन्‍हको रूपमा काम गरून्‌। 15र पृथ्‍वीमा प्रकाश दिनलाई अन्‍तरिक्षमा ती ज्‍योतिहरू होऊन्‌।” तब त्‍यस्‍तै भइहाल्‍यो। 16अनि परमेश्‍वरले दुई विशाल ज्‍योतिहरू बनाउनुभयो— ठूलो ज्‍योति दिनमाथि प्रभुत्‍व गर्न, र सानो ज्‍योति रातमाथि प्रभुत्‍व गर्न। उहाँले ताराहरू पनि बनाउनुभयो। 17अनि परमेश्‍वरले पृथ्‍वीमा प्रकाश दिनलाई, 18दिन र रातमाथि प्रभुत्‍व गर्न अनि उज्‍यालो र अँध्‍यारोलाई अलग-अलग गर्नलाई ती आकाशमा राख्‍नुभयो। अनि परमेश्‍वरले हेर्नुभयो, त्‍यो असल थियो। 19साँझ पर्‍यो र बिहान भयो— चौथो दिन।

20अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “पानी जीवित प्राणीहरूले प्रशस्‍त गरी भरिऊन्‌ र पक्षीहरूचाहिँ पृथ्‍वीमाथि आकाशमा उडून्‌।” 21यसैले समुद्रका विशाल जलचरहरू, पानीहरूमा भरिएर चलहल गर्ने किसिम-किसिमका सबै जीवित प्राणीहरू र जात-जातका पखेटा भएका सबै पक्षीहरू परमेश्‍वरले सृष्‍टि गर्नुभयो। अनि परमेश्‍वरले हेर्नुभयो, त्‍यो असल थियो। 22अनि परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई यसो भनेर आशिष्‌ दिनुभयो, “फल्‍दै-फुल्‍दै, वृद्धि हुँदै र समुद्रमा भरिँदैजाओ। अनि पक्षीहरूको पनि पृथ्‍वीमा वृद्धि हुँदैजाओस्‌।” 23अनि साँझ पर्‍यो र बिहान भयो— पाँचौँ दिन।

24अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, पृथ्‍वीले जात-जातका जीवित प्राणीहरू, अर्थात्‌ जात-जातका पाल्तु पशुहरू, घस्रने जन्‍तुहरू र जात-जातका वन-पशुहरू उत्‍पन्‍न गरोस्‌। तब त्‍यस्‍तै भयो। 25परमेश्‍वरले पृथ्‍वीका जात-जातका वन-पशुहरू, जात-जातका पाल्तु पशुहरू र जमिनमा घस्रने जात-जातका जन्‍तुहरू बनाउनुभयो। अनि परमेश्‍वरले हेर्नुभयो, त्‍यो असल थियो।

26अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “मानिसलाई आफ्‍नै स्‍वरूपमा, हाम्रै प्रतिरूपमा बनाऔं। तिनीहरूले समुद्रका माछाहरू, आकाशका पक्षीहरू, पाल्तु पशुहरू र जमिनमा चलहल गर्ने सबै जन्‍तुहरूमाथि अधिकार गरून्‌।” 

27यसैकारण परमेश्‍वरले मानिसलाई 

आफ्‍नै स्‍वरूपमा सृष्‍टि गर्नुभयो।

परमेश्‍वरकै प्रतिरूपमा उहाँले तिनलाई सृष्‍टि गर्नुभयो।

नर र नारी नै गरी उहाँले तिनीहरूलाई सृष्‍टि गर्नुभयो।

28परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई आशिष्‌ दिनुभयो, र तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “फल्‍दै-फुल्‍दै, वृद्धि हुँदै, पृथ्‍वीमा भरिँदै र त्‍यसलाई आफ्‍नो वशमा पार्दैजाओ। समुद्रका माछाहरू, आकाशका पक्षीहरू तथा पृथ्‍वीका सबै जीवित प्राणीहरूमाथि अधिकार गर।” 

29अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “हेर, म तिमीहरूलाई पृथ्‍वीका सबै बीउ उमार्ने बोटहरू र फलमा नै बीउ हुने सबै फलका रूखहरू दिन्‍छु। ती तिमीहरूलाई आहाराको निम्‍ति हुनेछन्‌। 30अनि पृथ्‍वीको हरेक पशु, आकाशको हरेक पक्षी र जमिनमा चलहल गर्ने हरेक जन्‍तु— हरेक प्राणी जसमा जीवन छ— तिनीहरूका आहाराको निम्‍ति म हरिया वनस्‍पति दिन्‍छु।” तब त्‍यस्‍तै भयो।

31आफूले बनाउनुभएको हरेक कुरा परमेश्‍वरले हेर्नुभयो। वास्तवमा त्‍यो साह्रै राम्रो थियो। अनि साँझ पर्‍यो र बिहान भयो— छैटौँ दिन।

...................................................................................

English

The Beginning

1 In the beginning God created the heavens and the earth. Now the earth was formless and empty, darkness was over the surface of the deep, and the Spirit of God was hovering over the waters.

And God said, “Let there be light,” and there was light. God saw that the light was good, and he separated the light from the darkness. God called the light “day,” and the darkness he called “night.” And there was evening, and there was morning—the first day.

And God said, “Let there be a vault between the waters to separate water from water.” So God made the vault and separated the water under the vault from the water above it. And it was so. God called the vault “sky.” And there was evening, and there was morning—the second day.

And God said, “Let the water under the sky be gathered to one place, and let dry ground appear.” And it was so. 10 God called the dry ground “land,” and the gathered waters he called “seas.” And God saw that it was good.

11 Then God said, “Let the land produce vegetation: seed-bearing plants and trees on the land that bear fruit with seed in it, according to their various kinds.” And it was so. 12 The land produced vegetation: plants bearing seed according to their kinds and trees bearing fruit with seed in it according to their kinds. And God saw that it was good. 13 And there was evening, and there was morning—the third day.

14 And God said, “Let there be lights in the vault of the sky to separate the day from the night, and let them serve as signs to mark sacred times, and days and years, 15 and let them be lights in the vault of the sky to give light on the earth.” And it was so. 16 God made two great lights—the greater light to govern the day and the lesser light to govern the night. He also made the stars. 17 God set them in the vault of the sky to give light on the earth, 18 to govern the day and the night, and to separate light from darkness. And God saw that it was good. 19 And there was evening, and there was morning—the fourth day.

20 And God said, “Let the water teem with living creatures, and let birds fly above the earth across the vault of the sky.” 21 So God created the great creatures of the sea and every living thing with which the water teems and that moves about in it, according to their kinds, and every winged bird according to its kind. And God saw that it was good. 22 God blessed them and said, “Be fruitful and increase in number and fill the water in the seas, and let the birds increase on the earth.” 23 And there was evening, and there was morning—the fifth day.

24 And God said, “Let the land produce living creatures according to their kinds: the livestock, the creatures that move along the ground, and the wild animals, each according to its kind.” And it was so. 25 God made the wild animals according to their kinds, the livestock according to their kinds, and all the creatures that move along the ground according to their kinds. And God saw that it was good.

26 Then God said, “Let us make mankind in our image, in our likeness, so that they may rule over the fish in the sea and the birds in the sky, over the livestock and all the wild animals,[a] and over all the creatures that move along the ground.”

27 So God created mankind in his own image,
    in the image of God he created them;
    male and female he created them.

28 God blessed them and said to them, “Be fruitful and increase in number; fill the earth and subdue it. Rule over the fish in the sea and the birds in the sky and over every living creature that moves on the ground.”

29 Then God said, “I give you every seed-bearing plant on the face of the whole earth and every tree that has fruit with seed in it. They will be yours for food. 30 And to all the beasts of the earth and all the birds in the sky and all the creatures that move along the ground—everything that has the breath of life in it—I give every green plant for food.” And it was so.

31 God saw all that he had made, and it was very good. And there was evening, and there was morning—the sixth day.

.........................................................

Nepali - English

उत्‍पत्ति 1 - Nepali & English

सृष्‍टिको वर्णन :

1आदिमा परमेश्‍वरले आकाशमण्डल र पृथ्‍वी सृष्‍टि गर्नुभयो।

1 In the beginning God created the heavens and the earth. 

 2पृथ्‍वी आकारविनाको र शून्‍य थियो। अथाह समुद्रमाथि अन्‍धकार थियो, र परमेश्‍वरका आत्‍मा पानीमाथि परिभ्रमण गर्दैरहनुहुन्‍थ्‍यो।

Now the earth was formless and empty, darkness was over the surface of the deep, and the Spirit of God was hovering over the waters.

3अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “उज्‍यालो होस्‌।” तब उज्‍यालो भयो। 

And God said, “Let there be light,” and there was light.

 4र परमेश्‍वरले उज्‍यालोलाई हेर्नुभयो, त्‍यो असल थियो। उहाँले उज्‍यालो र अँध्‍यारोलाई अलग-अलग गर्नुभयो।

God saw that the light was good, and he separated the light from the darkness. 

 5परमेश्‍वरले उज्‍यालोलाई “दिन” र अँध्‍यारोलाई “रात” भन्‍नुभयो। साँझ पर्‍यो र बिहान भयो— पहिलो दिन।

God called the light “day,” and the darkness he called “night.” And there was evening, and there was morning—the first day.

...............................................

6अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “पानीका बीचमा एक क्षेत्र होस्, र त्‍यसले पानीलाई दुई भाग गरोस्‌।”  

And God said, “Let there be a vault between the waters to separate water from water.”

7परमेश्‍वरले सो बनाएर क्षेत्रमुनिको र माथिको पानीलाई अलग-अलग गर्नुभयो। तब त्‍यस्‍तै भइहाल्‍यो।

So God made the vault and separated the water under the vault from the water above it. And it was so. 

 8परमेश्‍वरले यस अन्‍तरिक्षलाई आकाश भन्‍नुभयो। साँझ पर्‍यो र बिहान भयो—

दोस्रो दिन।

God called the vault “sky.” And there was evening, and there was morning—the second day.

9अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “आकाशमुनि भएको पानी एक ठाउँमा जम्‍मा होस्‌ र ओबानो भूमि देखा परोस्‌।” तब त्‍यस्‍तै भइहाल्‍यो।

And God said, “Let the water under the sky be gathered to one place, and let dry ground appear.” And it was so. 

 10परमेश्‍वरले ओबानो भूमिलाई “पृथ्‍वी” भन्‍नुभयो, र जम्‍मा भएको पानीलाई “समुद्र” भन्‍नुभयो। अनि परमेश्‍वरले हेर्नुभयो, त्‍यो असल थियो।

10 God called the dry ground “land,” and the gathered waters he called “seas.” And God saw that it was good.

11अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “भूमिले वनस्‍पति, बीउ हुने बोट-बिरुवाहरू र आ-आफ्‍नो किसिमको बीउ हुने फल फल्‍ने वृक्षहरू पृथ्‍वीमा उमारोस्‌।” तब त्‍यस्‍तै भइहाल्‍यो। 

11 Then God said, “Let the land produce vegetation: seed-bearing plants and trees on the land that bear fruit with seed in it, according to their various kinds.” And it was so.

12भूमिले वनस्‍पति, बीउ हुने बोटहरू र आ-आफ्‍नो किसिमको बीउ हुने फल फल्‍ने वृक्षहरू उमार्‍यो। अनि परमेश्‍वरले हेर्नुभयो, त्‍यो असल थियो।

12 The land produced vegetation: plants bearing seed according to their kinds and trees bearing fruit with seed in it according to their kinds. And God saw that it was good.

 13साँझ पर्‍यो र बिहान भयो— तेस्रो दिन।

13 And there was evening, and there was morning—

the third day.

.....................................

14अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “अन्‍तरिक्षमा दिन र रात छुट्ट्याउनलाई ज्‍योतिहरू होऊन्‌। तिनीहरू ऋतुहरू, दिनहरू र वर्षहरू छुट्ट्याउन चिन्‍हको रूपमा काम गरून्‌।

14 And God said, “Let there be lights in the vault of the sky to separate the day from the night, and let them serve as signs to mark sacred times, and days and years

 15र पृथ्‍वीमा प्रकाश दिनलाई अन्‍तरिक्षमा ती ज्‍योतिहरू होऊन्‌।” तब त्‍यस्‍तै भइहाल्‍यो।

15 and let them be lights in the vault of the sky to give light on the earth.” And it was so. 

 16अनि परमेश्‍वरले दुई विशाल ज्‍योतिहरू बनाउनुभयो— ठूलो ज्‍योति दिनमाथि प्रभुत्‍व गर्न, र सानो ज्‍योति रातमाथि प्रभुत्‍व गर्न। उहाँले ताराहरू पनि बनाउनुभयो। 

16 God made two great lights—the greater light to govern the day and the lesser light to govern the night. He also made the stars. 

17अनि परमेश्‍वरले पृथ्‍वीमा प्रकाश दिनलाई, 

17 God set them in the vault of the sky to give light on the earth,

18दिन र रातमाथि प्रभुत्‍व गर्न अनि उज्‍यालो र अँध्‍यारोलाई अलग-अलग गर्नलाई ती आकाशमा राख्‍नुभयो। अनि परमेश्‍वरले हेर्नुभयो, त्‍यो असल थियो।

18 to govern the day and the night, and to separate light from darkness. And God saw that it was good.

 19साँझ पर्‍यो र बिहान भयो— चौथो दिन।

19 And there was evening, and there was morning—

the fourth day.

................................................

20अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “पानी जीवित प्राणीहरूले प्रशस्‍त गरी भरिऊन्‌ र पक्षीहरूचाहिँ पृथ्‍वीमाथि आकाशमा उडून्‌।”

20 And God said, “Let the water teem with living creatures, and let birds fly above the earth across the vault of the sky.”

 21यसैले समुद्रका विशाल जलचरहरू, पानीहरूमा भरिएर चलहल गर्ने किसिम-किसिमका सबै जीवित प्राणीहरू र जात-जातका पखेटा भएका सबै पक्षीहरू परमेश्‍वरले सृष्‍टि गर्नुभयो। अनि परमेश्‍वरले हेर्नुभयो, त्‍यो असल थियो। 

21 So God created the great creatures of the sea and every living thing with which the water teems and that moves about in it, according to their kinds, and every winged bird according to its kind. And God saw that it was good. 

22अनि परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई यसो भनेर आशिष्‌ दिनुभयो, “फल्‍दै-फुल्‍दै, वृद्धि हुँदै र समुद्रमा भरिँदैजाओ। अनि पक्षीहरूको पनि पृथ्‍वीमा वृद्धि हुँदैजाओस्‌।”

22 God blessed them and said, “Be fruitful and increase in number and fill the water in the seas, and let the birds increase on the earth

 23अनि साँझ पर्‍यो र बिहान भयो— पाँचौँ दिन।

 23 And there was evening, and there was morning—

the fifth day.

................................................

24अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, पृथ्‍वीले जात-जातका जीवित प्राणीहरू, अर्थात्‌ जात-जातका पाल्तु पशुहरू, घस्रने जन्‍तुहरू र जात-जातका वन-पशुहरू उत्‍पन्‍न गरोस्‌। तब त्‍यस्‍तै भयो।

24 And God said, “Let the land produce living creatures according to their kinds: the livestock, the creatures that move along the ground, and the wild animals, each according to its kind.” And it was so. 

 25परमेश्‍वरले पृथ्‍वीका जात-जातका वन-पशुहरू, जात-जातका पाल्तु पशुहरू र जमिनमा घस्रने जात-जातका जन्‍तुहरू बनाउनुभयो। अनि परमेश्‍वरले हेर्नुभयो, त्‍यो असल थियो।

 25 God made the wild animals according to their kinds, the livestock according to their kinds, and all the creatures that move along the ground according to their kinds. And God saw that it was good.

26अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “मानिसलाई आफ्‍नै स्‍वरूपमा, हाम्रै प्रतिरूपमा बनाऔं। तिनीहरूले समुद्रका माछाहरू, आकाशका पक्षीहरू, पाल्तु पशुहरू र जमिनमा चलहल गर्ने सबै जन्‍तुहरूमाथि अधिकार गरून्‌।” 

26 Then God said, “Let us make mankind in our image, in our likeness, so that they may rule over the fish in the sea and the birds in the sky, over the livestock and all the wild animals,[a] and over all the creatures that move along the ground.”

27यसैकारण परमेश्‍वरले मानिसलाई 

आफ्‍नै स्‍वरूपमा सृष्‍टि गर्नुभयो।

परमेश्‍वरकै प्रतिरूपमा उहाँले तिनलाई सृष्‍टि गर्नुभयो।

नर र नारी नै गरी उहाँले तिनीहरूलाई सृष्‍टि गर्नुभयो।

So God created mankind in his own image,
    in the image of God he created them;
    male and female he created them.

28परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई आशिष्‌ दिनुभयो, र तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “फल्‍दै-फुल्‍दै, वृद्धि हुँदै, पृथ्‍वीमा भरिँदै र त्‍यसलाई आफ्‍नो वशमा पार्दैजाओ। समुद्रका माछाहरू, आकाशका पक्षीहरू तथा पृथ्‍वीका सबै जीवित प्राणीहरूमाथि अधिकार गर।” 

28 God blessed them and said to them, “Be fruitful and increase in number; fill the earth and subdue it. Rule over the fish in the sea and the birds in the sky and over every living creature that moves on the ground.”

29अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “हेर, म तिमीहरूलाई पृथ्‍वीका सबै बीउ उमार्ने बोटहरू र फलमा नै बीउ हुने सबै फलका रूखहरू दिन्‍छु। ती तिमीहरूलाई आहाराको निम्‍ति हुनेछन्‌।

29 Then God said, “I give you every seed-bearing plant on the face of the whole earth and every tree that has fruit with seed in it. They will be yours for food. 

 30अनि पृथ्‍वीको हरेक पशु, आकाशको हरेक पक्षी र जमिनमा चलहल गर्ने हरेक जन्‍तु— हरेक प्राणी जसमा जीवन छ— तिनीहरूका आहाराको निम्‍ति म हरिया वनस्‍पति दिन्‍छु।” तब त्‍यस्‍तै भयो।

30 And to all the beasts of the earth and all the birds in the sky and all the creatures that move along the ground—everything that has the breath of life in it—I give every green plant for food.” And it was so.

31आफूले बनाउनुभएको हरेक कुरा परमेश्‍वरले हेर्नुभयो। वास्तवमा त्‍यो साह्रै राम्रो थियो। अनि साँझ पर्‍यो र बिहान भयो— छैटौँ दिन।

31 God saw all that he had made, and it was very good. And there was evening, and there was morning—

the sixth day.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

.........................................................................................................................

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

उत्‍पत्ति 2

 

1यसरी आकाशमण्डल र पृथ्‍वी र तिनमा भएका सबै कुरा बनाइसिद्धिए।
2आफूले गर्नुभएका काम छैटौँ दिनमा परमेश्‍वरले सिद्ध्याउनुभयो। र सातौँ दिनमा आफूले गर्नुभएका सबै कामबाट उहाँले विश्राम लिनुभयो।   3अनि परमेश्‍वरले सातौँ दिनलाई आशिष्‌ दिनुभयो र त्‍यसलाई पवित्र तुल्‍याउनुभयो, किनभने आफूले सृष्‍टिमा गर्नुभएका सारा कामबाट यसै दिनमा उहाँले विश्राम लिनुभयो।
अदनको बगैँचामा आदम र हव्‍वा
4आकाश र पृथ्‍वीका सृष्‍टिको वृत्तान्‍त यही हो।
परमप्रभु परमेश्‍वरले आकाश र पृथ्‍वी सृष्‍टि गर्नुभएको दिन 5भूमिमा एउटै पनि वनस्‍पति थिएन, र भूमिमा कुनै घाँसपात पनि उम्रेको थिएन, किनभने परमप्रभु परमेश्‍वरले पृथ्‍वीमा पानी बर्साउनुभएको थिएन र भूमि खनजोत गर्न कुनै मानिस पनि थिएन। 6तर पृथ्‍वीबाट खोलाहरू निस्‍की उठेर समस्‍त भूमिलाई भिजाउने गर्थे। 7तब परमप्रभु परमेश्‍वरले भूमिको माटोबाट मानिस बनाउनुभयो, र तिनको नाकमा जीवनको सास फुकिदिनुभयो, र मानिस जीवित प्राणी भए। 
8परमेश्‍वरले पूर्वतिर अदनमा एउटा बगैँचा लगाउनुभयो, र उहाँले बनाउनुभएको मानिसलाई त्‍यहीँ राख्‍नुभयो। 9अनि हेर्नमा राम्रो र खानमा असल फल भएको हरेक किसिमको रूख परमप्रभु परमेश्‍वरले भूमिबाट उमार्नुभयो। उहाँले बगैँचाको बीचमा जीवनको रूख र असल र खराबको ज्ञान दिने रूख पनि लगाउनुभयो। 
10बगैँचा भिजाउनलाई अदनबाट एउटा नदी निस्‍केको थियो, र त्‍यहाँबाट छुट्टिएर त्‍यो चार वटा शाखा भएको थियो। 11पहिलो नदीको नाउँ पीशोन हो। यो त्‍यही नदी हो, जुन हवीलाको समस्‍त मुलुकमा बग्छ, जहाँ सुन पाइन्‍छ। 12त्‍यस देशको सुन असल हुन्‍छ। त्‍यहाँ खोटो र आनिक्‍सहरू छन्‌। 13दोस्रो नदीको नाउँ गीहोन हो। कूशको समस्‍त देशमा बग्ने नदी यही हो। 14तेस्रो नदीको नाउँ टाइग्रिस हो। यो अश्‍शूरको पूर्वतिर बग्छ र चौथो नदी यूफ्रेटिस हो।
15परमप्रभु परमेश्‍वरले मानिसलाई अदनको बगैँचामा लानुभई त्‍यसको गोड़गाड़ र हेरचाह गर्न राख्‍नुभयो। 16अनि उहाँले मानिसलाई यो आज्ञा दिनुभयो, “बगैँचाका सबै रूखका फल तैंले सङ्कोच नमानी खाए हुन्‍छ, 17तर असल र खराबको ज्ञान दिने रूखको फलचाहिँ नखानू, किनभने जुन दिन तैंले त्‍यो खान्‍छस्‌ तँ निश्‍चय नै मर्नेछस्‌।
18फेरि परमप्रभु परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “मानिस एकलो रहन असल छैन। म त्‍यसको निम्‍ति त्‍यसलाई सुहाउने एक जना सहयोगी बनाउनेछु।”
19परमप्रभुले सबै वन-पशु र आकाशका सबै पक्षीलाई भूमिबाट बनाएर मानिसले तिनीहरूको के-के नाउँ राख्‍दो रहेछ भनी हेर्न तिनीहरूलाई मानिसकहाँ ल्‍याउनुभयो। र मानिसले हरेक प्राणीलाई जे-जे नाउँ दिए त्‍यही-त्‍यही नै त्‍यसको नाउँ भयो। 20यसरी मानिसले नै सबै पाल्तु पशु, आकाशका पक्षी र सबै वन-पशुहरूका नाउँ राखे।
तर आदमको निम्‍ति तिनलाई सुहाउँदो कोही सहयोगी पाइएन। 21यसैकारण परमप्रभु परमेश्‍वरले मानिसलाई मस्‍त निद्रामा पार्नुभयो, र उनी निदाएको बेलामा उनका करङहरूमध्‍येको एउटा निकाल्नुभई त्‍यसको ठाउँमा मासु भरिदिनुभयो। 22जुन करङ परमप्रभु परमेश्‍वरले मानिसबाट निकाल्‍नुभएको थियो, त्‍यसबाट एउटी स्‍त्री बनाउनुभई मानिसकहाँ ल्‍याउनुभयो।
23मानिसले भने,
“यो त मेरै हाड़को हाड़
र मासुको मासु हो।
तिनलाई स्‍त्री भनिनेछ।
किनभने तिनी पुरुषबाट निकालिएकी थिइन्‌।”
24यसैकारण मानिसले आफ्‍ना आमा-बुबालाई छोड्‌छ र आफ्‍नी पत्‍नीसँग मिलिरहन्‍छ, र तिनीहरू एउटै शरीर हुन्‍छन्‌। 
25मानिस र तिनकी पत्‍नी दुवै नाङ्गा थिए, र लजाउँदैनथे।
..................................................................................................................

 

2 Thus the heavens and the earth were completed in all their vast array.

By the seventh day God had finished the work he had been doing; so on the seventh day he rested from all his work. Then God blessed the seventh day and made it holy, because on it he rested from all the work of creating that he had done.

Adam and Eve

This is the account of the heavens and the earth when they were created, when the Lord God made the earth and the heavens.

Now no shrub had yet appeared on the earth[a] and no plant had yet sprung up, for the Lord God had not sent rain on the earth and there was no one to work the ground, but streams[b] came up from the earth and watered the whole surface of the ground. Then the Lord God formed a man[c] from the dust of the ground and breathed into his nostrils the breath of life, and the man became a living being.

Now the Lord God had planted a garden in the east, in Eden; and there he put the man he had formed. The Lord God made all kinds of trees grow out of the ground—trees that were pleasing to the eye and good for food. In the middle of the garden were the tree of life and the tree of the knowledge of good and evil.

10 A river watering the garden flowed from Eden; from there it was separated into four headwaters. 11 The name of the first is the Pishon; it winds through the entire land of Havilah, where there is gold. 12 (The gold of that land is good; aromatic resin[d] and onyx are also there.) 13 The name of the second river is the Gihon; it winds through the entire land of Cush.[e] 14 The name of the third river is the Tigris; it runs along the east side of Ashur. And the fourth river is the Euphrates.

15 The Lord God took the man and put him in the Garden of Eden to work it and take care of it. 16 And the Lord God commanded the man, “You are free to eat from any tree in the garden; 17 but you must not eat from the tree of the knowledge of good and evil, for when you eat from it you will certainly die.”

18 The Lord God said, “It is not good for the man to be alone. I will make a helper suitable for him.”

19 Now the Lord God had formed out of the ground all the wild animals and all the birds in the sky. He brought them to the man to see what he would name them; and whatever the man called each living creature, that was its name. 20 So the man gave names to all the livestock, the birds in the sky and all the wild animals.

But for Adam[f] no suitable helper was found. 21 So the Lord God caused the man to fall into a deep sleep; and while he was sleeping, he took one of the man’s ribs[g] and then closed up the place with flesh. 22 Then the Lord God made a woman from the rib[h] he had taken out of the man, and he brought her to the man.

23 The man said,

“This is now bone of my bones
    and flesh of my flesh;
she shall be called ‘woman,’
    for she was taken out of man.”

24 That is why a man leaves his father and mother and is united to his wife, and they become one flesh.

25 Adam and his wife were both naked, and they felt no shame.

..........................................................................................................................

उत्‍पत्ति 2 - NEPALI - ENGLISH

1यसरी आकाशमण्डल र पृथ्‍वी र तिनमा भएका सबै कुरा बनाइसिद्धिए।
 Thus the heavens and the earth were completed in all their vast array.
2आफूले गर्नुभएका काम छैटौँ दिनमा परमेश्‍वरले सिद्ध्याउनुभयो। र सातौँ दिनमा आफूले गर्नुभएका सबै कामबाट उहाँले विश्राम लिनुभयो।   
On the seventh day God finished his work which he had made; and he rested on the seventh day from all his work which he had made.
3अनि परमेश्‍वरले सातौँ दिनलाई आशिष्‌ दिनुभयो र त्‍यसलाई पवित्र तुल्‍याउनुभयो, किनभने आफूले सृष्‍टिमा गर्नुभएका सारा कामबाट यसै दिनमा उहाँले विश्राम लिनुभयो।
अदनको बगैँचामा आदम र हव्‍वा
God blessed the seventh day, and made it holy, because he rested in it from all his work which he had created and made.
4आकाश र पृथ्‍वीका सृष्‍टिको वृत्तान्‍त यही हो।
परमप्रभु परमेश्‍वरले आकाश र पृथ्‍वी सृष्‍टि गर्नुभएको दिन 
This is the history of the generations of the heavens and of the earth when they were created, in the day that Yahweh God made earth and the heavens.
5भूमिमा एउटै पनि वनस्‍पति थिएन, र भूमिमा कुनै घाँसपात पनि उम्रेको थिएन, किनभने परमप्रभु परमेश्‍वरले पृथ्‍वीमा पानी बर्साउनुभएको थिएन र भूमि खनजोत गर्न कुनै मानिस पनि थिएन। 
No plant of the field was yet in the earth, and no herb of the field had yet sprung up; for Yahweh God had not caused it to rain on the earth. There was not a man to till the ground,
6तर पृथ्‍वीबाट खोलाहरू निस्‍की उठेर समस्‍त भूमिलाई भिजाउने गर्थे।
but a mist went up from the earth, and watered the whole surface of the ground.
 7तब परमप्रभु परमेश्‍वरले भूमिको माटोबाट मानिस बनाउनुभयो, र तिनको नाकमा जीवनको सास फुकिदिनुभयो, र मानिस जीवित प्राणी भए। 
Yahweh God formed man from the dust of the ground, and breathed into his nostrils the breath of life; and man became a living soul.
8परमेश्‍वरले पूर्वतिर अदनमा एउटा बगैँचा लगाउनुभयो, र उहाँले बनाउनुभएको मानिसलाई त्‍यहीँ राख्‍नुभयो।
Yahweh God planted a garden eastward, in Eden, and there he put the man whom he had formed.
 9अनि हेर्नमा राम्रो र खानमा असल फल भएको हरेक किसिमको रूख परमप्रभु परमेश्‍वरले भूमिबाट उमार्नुभयो। उहाँले बगैँचाको बीचमा जीवनको रूख र असल र खराबको ज्ञान दिने रूख पनि लगाउनुभयो। 
Out of the ground Yahweh God made every tree to grow that is pleasant to the sight, and good for food; the tree of life also in the midst of the garden, and the tree of the knowledge of good and evil.
10बगैँचा भिजाउनलाई अदनबाट एउटा नदी निस्‍केको थियो, र त्‍यहाँबाट छुट्टिएर त्‍यो चार वटा शाखा भएको थियो। 
A river went out of Eden to water the garden; and from there it was parted, and became four heads.
11पहिलो नदीको नाउँ पीशोन हो। यो त्‍यही नदी हो, जुन हवीलाको समस्‍त मुलुकमा बग्छ, जहाँ सुन पाइन्‍छ।
The name of the first is Pishon: this is the one which flows through the whole land of Havilah, where there is gold;
 12त्‍यस देशको सुन असल हुन्‍छ। त्‍यहाँ खोटो र आनिक्‍सहरू छन्‌।
and the gold of that land is good. There is aromatic resin and the onyx stone.
 13दोस्रो नदीको नाउँ गीहोन हो। कूशको समस्‍त देशमा बग्ने नदी यही हो। 
The name of the second river is Gihon: the same river that flows through the whole land of Cush.
14तेस्रो नदीको नाउँ टाइग्रिस हो। यो अश्‍शूरको पूर्वतिर बग्छ र चौथो नदी यूफ्रेटिस हो।
The name of the third river is Hiddekel: this is the one which flows in front of Assyria. The fourth river is the Euphrates.
15परमप्रभु परमेश्‍वरले मानिसलाई अदनको बगैँचामा लानुभई त्‍यसको गोड़गाड़ र हेरचाह गर्न राख्‍नुभयो। 
Yahweh God took the man, and put him into the garden of Eden to dress it and to keep it.
16अनि उहाँले मानिसलाई यो आज्ञा दिनुभयो, “बगैँचाका सबै रूखका फल तैंले सङ्कोच नमानी खाए हुन्‍छ, 
Yahweh God commanded the man, saying, "Of every tree of the garden you may freely eat:
17तर असल र खराबको ज्ञान दिने रूखको फलचाहिँ नखानू, किनभने जुन दिन तैंले त्‍यो खान्‍छस्‌ तँ निश्‍चय नै मर्नेछस्‌।
but of the tree of the knowledge of good and evil, you shall not eat of it: for in the day that you eat of it you will surely die."
18फेरि परमप्रभु परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “मानिस एकलो रहन असल छैन। म त्‍यसको निम्‍ति त्‍यसलाई सुहाउने एक जना सहयोगी बनाउनेछु।”
Yahweh God said, "It is not good that the man should be alone; I will make him a helper suitable for him."
19परमप्रभुले सबै वन-पशु र आकाशका सबै पक्षीलाई भूमिबाट बनाएर मानिसले तिनीहरूको के-के नाउँ राख्‍दो रहेछ भनी हेर्न तिनीहरूलाई मानिसकहाँ ल्‍याउनुभयो। र मानिसले हरेक प्राणीलाई जे-जे नाउँ दिए त्‍यही-त्‍यही नै त्‍यसको नाउँ भयो। 
Out of the ground Yahweh God formed every animal of the field, and every bird of the sky, and brought them to the man to see what he would call them. Whatever the man called every living creature, that was its name.
20यसरी मानिसले नै सबै पाल्तु पशु, आकाशका पक्षी र सबै वन-पशुहरूका नाउँ राखे।
The man gave names to all cattle, and to the birds of the sky, and to every animal of the field; but for man there was not found a helper suitable for him.
तर आदमको निम्‍ति तिनलाई सुहाउँदो कोही सहयोगी पाइएन। 21यसैकारण परमप्रभु परमेश्‍वरले मानिसलाई मस्‍त निद्रामा पार्नुभयो, र उनी निदाएको बेलामा उनका करङहरूमध्‍येको एउटा निकाल्नुभई त्‍यसको ठाउँमा मासु भरिदिनुभयो। 
Yahweh God caused a deep sleep to fall on the man, and he slept; and he took one of his ribs, and closed up the flesh in its place.
22जुन करङ परमप्रभु परमेश्‍वरले मानिसबाट निकाल्‍नुभएको थियो, त्‍यसबाट एउटी स्‍त्री बनाउनुभई मानिसकहाँ ल्‍याउनुभयो।
He made the rib, which Yahweh God had taken from the man, into a woman, and brought her to the man.
23मानिसले भने,
“यो त मेरै हाड़को हाड़
र मासुको मासु हो।
तिनलाई स्‍त्री भनिनेछ।
किनभने तिनी पुरुषबाट निकालिएकी थिइन्‌।”
The man said, "This is now bone of my bones, and flesh of my flesh. She will be called Woman, because she was taken out of Man."
24यसैकारण मानिसले आफ्‍ना आमा-बुबालाई छोड्‌छ र आफ्‍नी पत्‍नीसँग मिलिरहन्‍छ, र तिनीहरू एउटै शरीर हुन्‍छन्‌। 
Therefore a man will leave his father and his mother, and will join with his wife, and they will be one flesh.
25मानिस र तिनकी पत्‍नी दुवै नाङ्गा थिए, र लजाउँदैनथे।
They were both naked, the man and his wife, and were not ashamed.
..............................................................JAIMASHI ........................................................

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

उत्‍पत्ति 3

मानिसको परीक्षा र पतन
1परमप्रभु परमेश्‍वरले बनाउनुभएका वन-पशुहरूमध्‍ये सर्प सबभन्‍दा धूर्त थियो। त्‍यसले स्‍त्रीलाई भन्‍यो, “के परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई बगैँचाको कुनै पनि रूखको फल नखानू भनी भन्‍नुभएको छ?” 
2स्‍त्रीले सर्पलाई भनिन्, “बगैँचाका रूखहरूका फल हामी खान सक्‍छौं, 3तर बगैँचाको बीचमा भएको रूखका फलको विषयमा परमेश्‍वरले भन्‍नुभएको छ, ‘त्‍योचाहिँ नखानू र नछुनू, नत्रता तिमीहरू मर्छौ’।”
4सर्पले स्‍त्रीलाई भन्‍यो, “तिमीहरू मर्दैनौ। 5किनकि परमेश्‍वर जान्‍नुहुन्‍छ कि जुन दिन तिमीहरू त्‍यो खान्‍छौ त्‍यही दिन तिमीहरूका आँखा खुल्‍नेछन्, र असल र खराबको ज्ञान पाएर तिमीहरू परमेश्‍वरजस्‍तै हुनेछौ।”
6जब स्‍त्रीले त्‍यस रूखको फल खानलाई असल र हेर्नमा रहरलाग्‍दो, र बुद्धि पाउनलाई त्‍यस रूखको चाह गर्नुपर्ने रहेछ भनी देखिन्, तब तिनले त्‍यस रूखको फल टिपेर खाइन्, र आफ्‍ना पतिलाई पनि दिइन्, र उनले पनि खाए। 7अनि दुवैका आँखा खुले, र “नाङ्गै पो रहेछौं” भनी तिनीहरूले थाहा पाए। अनि अञ्‍जीरका पातहरू गाँसेर आफ्‍ना निम्‍ति तिनीहरूले वस्‍त्र बनाए।
8अनि साँझपख परमप्रभु परमेश्‍वर बगैँचामा डुल्‍दैहुनुहुँदा तिनीहरूले उहाँको सोर सुने, र मानिस र उनकी पत्‍नी बगैँचाका रूखहरूका बीचमा परमप्रभु परमेश्‍वरको नजरबाट लुके। 9तर परमप्रभु परमेश्‍वरले मानिसलाई बोलाउनुभयो, “तँ कहाँ छस्‌?”
10उनले भने, “मैले तपाईंको सोर बगैँचामा सुनें र म डराएँ, किनभने म नाङ्गै थिएँ, र म लुकें।”
11उहाँले सोध्‍नुभयो, “तँ नाङ्गै छस्‌ भनेर कसले भन्‍यो? जुन रूखको फल नखानू भनी मैले तँलाई आज्ञा दिएको थिएँ के तैंले त्‍यो खाइस्‌?”
12मानिसले भने, “जुन स्‍त्री तपाईंले मलाई मसँगै रहन भनी दिनुभएको थियो, त्‍यसैले मलाई त्‍यो रूखको फल दिई र मैले खाएँ।”
13अनि परमप्रभु परमेश्‍वरले स्‍त्रीलाई भन्‍नुभयो, “तैंले यो के गरिस्‌?” 
स्‍त्रीले भनिन्, “सर्पले मलाई छल गर्‍यो, र मैले त्‍यो खाएँ।”
14तब परमेश्‍वरले सर्पलाई भन्‍नुभयो, तैंले यसो गरेको हुनाले,
“तँ सबै पाल्तु पशुहरू
र सबै वन-पशुहरूभन्‍दा ज्‍यादा श्रापित हुनेछस्‌।
पेटद्वारा तँ हिँड्‌नेछस्‌
र तेरो जीवनभरि तैंले माटो खानेछस्‌।
15तेरो र स्‍त्रीको बीचमा, 
र तेरो सन्‍तान र स्‍त्रीको सन्‍तानको बीचमा
म दुश्‍मनी हालिदिनेछु।
त्‍यसले तेरो शिर कुच्‍च्‍याउनेछ,
र तैंले त्‍यसको कुर्कुच्‍चो डस्‍नेछस्‌।”
16स्‍त्रीलाई उहाँले भन्‍नुभयो,
“तेरो सुत्‍केरी-वेदना म ज्‍यादै गरी बढ़ाइदिनेछु।
दु:खसँग तैंले बालक जन्‍माउनेछस्‌।
तेरो इच्‍छा पतितर्फ नै हुनेछ,
र त्‍यसले तँलाई अधीनमा राख्‍नेछ।”
17त्‍यसपछि आदमलाई उहाँले भन्‍नुभयो, तैंले तेरी पत्‍नीको कुरा सुनेर मैले नखानू भनेको रूखको फल खाएको हुनाले, 
“भूमि तेरो कारण श्रापित भएको छ।
तेरो जीवनभरि दु:खसँग त्‍यसको उब्‍जनी तैंले खानेछस्‌।
18त्‍यसले तेरो निम्‍ति काँढ़ा र सिउँड़ीहरू उमार्नेछ,
र तैंले खेतको सागपात खानेछस्‌।
19माटोमा नफर्कुञ्‍जेल
तेरो निधारको पसीनाले कमाएको भोजन तैंले खानेछस्‌।
किनकि माटैबाट तँ निकालिएको थिइस्‌।
तँ माटै होस्,
र माटैमा फर्किजानेछस्‌।”
20आदमले आफ्‍नी पत्‍नीको नाउँ हव्‍वा राखे, किनभने सबै जीवितहरूकी आमा तिनी नै हुन्‌।
21परमप्रभु परमेश्‍वरले आदम र तिनकी पत्‍नीका निम्‍ति छालाका लुगा बनाई तिनीहरूलाई लगाइदिनुभयो। 22तब परमप्रभु परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “मानिस हामीजस्‍तै असल र खराबको ज्ञान जान्‍ने भएको छ। अब त्‍यसले जीवनको रूखको फल पनि टिपेर खान नपाओस्, नत्रभने त्‍यो सधैँभरि जीवित रहला।”  23यसैकारण जुन भूमिबाट उनी बनाइएका थिए, त्‍यसैको खेतीकिसानी गर्न परमप्रभु परमेश्‍वरले उनलाई अदनको बगैँचाबाट निकालिदिनुभयो। 24उहाँले मानिसलाई धपाइदिनुभएपछि जीवनको रूखतर्फको बाटो पहरा गर्नलाई उहाँले अदनका बगैँचाको पूर्वपट्टि करूबहरू र चारैतिर घुमिरहने ज्‍वालामय तरवार राखिदिनुभयो।

 

................................................................................................

The Fall

3 Now the serpent was more crafty than any of the wild animals the Lord God had made. He said to the woman, “Did God really say, ‘You must not eat from any tree in the garden’?”

The woman said to the serpent, “We may eat fruit from the trees in the garden, but God did say, ‘You must not eat fruit from the tree that is in the middle of the garden, and you must not touch it, or you will die.’”

“You will not certainly die,” the serpent said to the woman. “For God knows that when you eat from it your eyes will be opened, and you will be like God, knowing good and evil.”

When the woman saw that the fruit of the tree was good for food and pleasing to the eye, and also desirable for gaining wisdom, she took some and ate it. She also gave some to her husband, who was with her, and he ate it. Then the eyes of both of them were opened, and they realized they were naked; so they sewed fig leaves together and made coverings for themselves.

Then the man and his wife heard the sound of the Lord God as he was walking in the garden in the cool of the day, and they hid from the Lord God among the trees of the garden. But the Lord God called to the man, “Where are you?”

10 He answered, “I heard you in the garden, and I was afraid because I was naked; so I hid.”

11 And he said, “Who told you that you were naked? Have you eaten from the tree that I commanded you not to eat from?”

12 The man said, “The woman you put here with me—she gave me some fruit from the tree, and I ate it.”

13 Then the Lord God said to the woman, “What is this you have done?”

The woman said, “The serpent deceived me, and I ate.”

14 So the Lord God said to the serpent, “Because you have done this,

“Cursed are you above all livestock
    and all wild animals!
You will crawl on your belly
    and you will eat dust
    all the days of your life.
15 And I will put enmity
    between you and the woman,
    and between your offspring[a] and hers;
he will crush[b] your head,
    and you will strike his heel.”

16 To the woman he said,

“I will make your pains in childbearing very severe;
    with painful labor you will give birth to children.
Your desire will be for your husband,
    and he will rule over you.”

17 To Adam he said, “Because you listened to your wife and ate fruit from the tree about which I commanded you, ‘You must not eat from it,’
“Cursed is the ground because of you;

    through painful toil you will eat food from it
    all the days of your life.
18 It will produce thorns and thistles for you,
    and you will eat the plants of the field.
19 By the sweat of your brow
    you will eat your food
until you return to the ground,
    since from it you were taken;
for dust you are
    and to dust you will return.”

20 Adam[c] named his wife Eve,[d] because she would become the mother of all the living.

21 The Lord God made garments of skin for Adam and his wife and clothed them. 22 And the Lord God said, “The man has now become like one of us, knowing good and evil. He must not be allowed to reach out his hand and take also from the tree of life and eat, and live forever.” 23 So the Lord God banished him from the Garden of Eden to work the ground from which he had been taken. 24 After he drove the man out, he placed on the east side[e] of the Garden of Eden cherubim and a flaming sword flashing back and forth to guard the way to the tree of life.

..................................................................................................

उत्‍पत्ति 3 - NEPALI - ENGLISH

मानिसको परीक्षा र पतन
1परमप्रभु परमेश्‍वरले बनाउनुभएका वन-पशुहरूमध्‍ये सर्प सबभन्‍दा धूर्त थियो। त्‍यसले स्‍त्रीलाई भन्‍यो, “के परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई बगैँचाको कुनै पनि रूखको फल नखानू भनी भन्‍नुभएको छ?” 
Now the serpent was more subtle than any animal of the field which Yahweh God had made. He said to the woman, "Yes, has God said, 'You shall not eat of any tree of the garden?'"
2स्‍त्रीले सर्पलाई भनिन्, “बगैँचाका रूखहरूका फल हामी खान सक्‍छौं,
The woman said to the serpent, "Of the fruit of the trees of the garden we may eat,
 3तर बगैँचाको बीचमा भएको रूखका फलको विषयमा परमेश्‍वरले भन्‍नुभएको छ, ‘त्‍योचाहिँ नखानू र नछुनू, नत्रता तिमीहरू मर्छौ’।”
but of the fruit of the tree which is in the midst of the garden, God has said, 'You shall not eat of it, neither shall you touch it, lest you die.'"
4सर्पले स्‍त्रीलाई भन्‍यो, “तिमीहरू मर्दैनौ। 
The serpent said to the woman, "You won't surely die,
5किनकि परमेश्‍वर जान्‍नुहुन्‍छ कि जुन दिन तिमीहरू त्‍यो खान्‍छौ त्‍यही दिन तिमीहरूका आँखा खुल्‍नेछन्, र असल र खराबको ज्ञान पाएर तिमीहरू परमेश्‍वरजस्‍तै हुनेछौ।”
for God knows that in the day you eat it, your eyes will be opened, and you will be like God, knowing good and evil."
6जब स्‍त्रीले त्‍यस रूखको फल खानलाई असल र हेर्नमा रहरलाग्‍दो, र बुद्धि पाउनलाई त्‍यस रूखको चाह गर्नुपर्ने रहेछ भनी देखिन्, तब तिनले त्‍यस रूखको फल टिपेर खाइन्, र आफ्‍ना पतिलाई पनि दिइन्, र उनले पनि खाए। 
When the woman saw that the tree was good for food, and that it was a delight to the eyes, and that the tree was to be desired to make one wise, she took of the fruit of it, and ate; and she gave some to her husband with her, and he ate.
7अनि दुवैका आँखा खुले, र “नाङ्गै पो रहेछौं” भनी तिनीहरूले थाहा पाए। अनि अञ्‍जीरका पातहरू गाँसेर आफ्‍ना निम्‍ति तिनीहरूले वस्‍त्र बनाए।
Both of their eyes were opened, and they knew that they were naked. They sewed fig leaves together, and made themselves aprons.
8अनि साँझपख परमप्रभु परमेश्‍वर बगैँचामा डुल्‍दैहुनुहुँदा तिनीहरूले उहाँको सोर सुने, र मानिस र उनकी पत्‍नी बगैँचाका रूखहरूका बीचमा परमप्रभु परमेश्‍वरको नजरबाट लुके।
Yahweh God called to the man, and said to him, "Where are you?"
 9तर परमप्रभु परमेश्‍वरले मानिसलाई बोलाउनुभयो, “तँ कहाँ छस्‌?”
10उनले भने, “मैले तपाईंको सोर बगैँचामा सुनें र म डराएँ, किनभने म नाङ्गै थिएँ, र म लुकें।”
The man said, "I heard your voice in the garden, and I was afraid, because I was naked; and I hid myself."
11उहाँले सोध्‍नुभयो, “तँ नाङ्गै छस्‌ भनेर कसले भन्‍यो? जुन रूखको फल नखानू भनी मैले तँलाई आज्ञा दिएको थिएँ के तैंले त्‍यो खाइस्‌?”
God said, "Who told you that you were naked? Have you eaten from the tree that I commanded you not to eat from?"
12मानिसले भने, “जुन स्‍त्री तपाईंले मलाई मसँगै रहन भनी दिनुभएको थियो, त्‍यसैले मलाई त्‍यो रूखको फल दिई र मैले खाएँ।”
The man said, "The woman whom you gave to be with me, she gave me of the tree, and I ate."
13अनि परमप्रभु परमेश्‍वरले स्‍त्रीलाई भन्‍नुभयो, “तैंले यो के गरिस्‌?” 
स्‍त्रीले भनिन्, “सर्पले मलाई छल गर्‍यो, र मैले त्‍यो खाएँ।”
Yahweh God said to the woman, "What is this you have done?" The woman said, "The serpent deceived me, and I ate."
14तब परमेश्‍वरले सर्पलाई भन्‍नुभयो, तैंले यसो गरेको हुनाले,
“तँ सबै पाल्तु पशुहरू
र सबै वन-पशुहरूभन्‍दा ज्‍यादा श्रापित हुनेछस्‌।
पेटद्वारा तँ हिँड्‌नेछस्‌
र तेरो जीवनभरि तैंले माटो खानेछस्‌।
Yahweh God said to the serpent, "Because you have done this, cursed are you above all cattle, and above every animal of the field. On your belly shall you go, and you shall eat dust all the days of your life.
15तेरो र स्‍त्रीको बीचमा, 
र तेरो सन्‍तान र स्‍त्रीको सन्‍तानको बीचमा
म दुश्‍मनी हालिदिनेछु।
त्‍यसले तेरो शिर कुच्‍च्‍याउनेछ,
र तैंले त्‍यसको कुर्कुच्‍चो डस्‍नेछस्‌।”
I will put enmity between you and the woman, and between your offspring and her offspring. He will bruise your head, and you will bruise his heel."
16स्‍त्रीलाई उहाँले भन्‍नुभयो,
“तेरो सुत्‍केरी-वेदना म ज्‍यादै गरी बढ़ाइदिनेछु।
दु:खसँग तैंले बालक जन्‍माउनेछस्‌।
तेरो इच्‍छा पतितर्फ नै हुनेछ,
र त्‍यसले तँलाई अधीनमा राख्‍नेछ।”
To the woman he said, "I will greatly multiply your pain in childbirth. In pain you will bring forth children. Your desire will be for your husband, and he will rule over you."
17त्‍यसपछि आदमलाई उहाँले भन्‍नुभयो, तैंले तेरी पत्‍नीको कुरा सुनेर मैले नखानू भनेको रूखको फल खाएको हुनाले, 
“भूमि तेरो कारण श्रापित भएको छ।
तेरो जीवनभरि दु:खसँग त्‍यसको उब्‍जनी तैंले खानेछस्‌।
To Adam he said, "Because you have listened to your wife's voice, and have eaten of the tree, of which I commanded you, saying, 'You shall not eat of it,' cursed is the ground for your sake. In toil you will eat of it all the days of your life.
18त्‍यसले तेरो निम्‍ति काँढ़ा र सिउँड़ीहरू उमार्नेछ,
र तैंले खेतको सागपात खानेछस्‌।
Thorns also and thistles will it bring forth to you; and you will eat the herb of the field.
19माटोमा नफर्कुञ्‍जेल
तेरो निधारको पसीनाले कमाएको भोजन तैंले खानेछस्‌।
किनकि माटैबाट तँ निकालिएको थिइस्‌।
तँ माटै होस्,
र माटैमा फर्किजानेछस्‌।”
By the sweat of your face will you eat bread until you return to the ground, for out of it you were taken. For you are dust, and to dust you shall return."
20आदमले आफ्‍नी पत्‍नीको नाउँ हव्‍वा राखे, किनभने सबै जीवितहरूकी आमा तिनी नै हुन्‌।
The man called his wife Eve, because she was the mother of all living.
21परमप्रभु परमेश्‍वरले आदम र तिनकी पत्‍नीका निम्‍ति छालाका लुगा बनाई तिनीहरूलाई लगाइदिनुभयो। 
Yahweh God made coats of skins for Adam and for his wife, and clothed them.
22तब परमप्रभु परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “मानिस हामीजस्‍तै असल र खराबको ज्ञान जान्‍ने भएको छ। अब त्‍यसले जीवनको रूखको फल पनि टिपेर खान नपाओस्, नत्रभने त्‍यो सधैँभरि जीवित रहला।”  
Yahweh God said, "Behold, the man has become like one of us, knowing good and evil. Now, lest he put forth his hand, and also take of the tree of life, and eat, and live forever..."
23यसैकारण जुन भूमिबाट उनी बनाइएका थिए, त्‍यसैको खेतीकिसानी गर्न परमप्रभु परमेश्‍वरले उनलाई अदनको बगैँचाबाट निकालिदिनुभयो। 
Therefore Yahweh God sent him forth from the garden of Eden, to till the ground from whence he was taken.
24उहाँले मानिसलाई धपाइदिनुभएपछि जीवनको रूखतर्फको बाटो पहरा गर्नलाई उहाँले अदनका बगैँचाको पूर्वपट्टि करूबहरू र चारैतिर घुमिरहने ज्‍वालामय तरवार राखिदिनुभयो।
So he drove out the man; and he placed Cherubs at the east of the garden of Eden, and the flame of a sword which turned every way, to guard the way to the tree of life.
 
......................Jaimashi .............

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

..................
उत्‍पत्ति 4

कयिन र हाबिल
1आफ्‍नी पत्‍नीसित आदमको सहवास भयो, र तिनी गर्भवती भएर कयिनलाई जन्माइन्, र भनिन्, “परमप्रभुको सहायताले एक पुरुष जन्‍माएँ।”
 2फेरि तिनले कयिनको भाइ हाबिललाई जन्‍माइन्‌।
हाबिल भेड़ा-गोठाला भए, र कयिनचाहिँ भूमिको खेतीकिसानी गर्ने भए।
 3केही समय बितेपछि कयिनले परमप्रभुकहाँ भूमिको उब्‍जनीबाट केही ल्‍याए। 
4तर हाबिलले आफ्‍ना भेड़ाको बगालबाट पहिले बियाएका पाठाहरूका बोसे भाग ल्‍याए। परमप्रभुले हाबिल र तिनको भेटी ग्रहण गर्नुभयो,  
5तर कयिन र उनको भेटी ग्रहण गर्नुभएन। यसैले कयिन ज्‍यादै रिसाए, र उनको मुख अँध्‍यारो भयो।
6तब परमप्रभुले कयिनलाई भन्‍नुभयो, “तँ किन रिसाउँछस्‌? तेरो मुख किन अँध्‍यारो छ? 7यदि तैंले जे ठीक छ त्‍यो गरिस्‌ भने तँ ग्रहणयोग्‍य हुँदैनस्‌ र? तर यदि तैंले ठीक काम गरिनस्‌ भनेता पाप तेरो ढोकैमा ढुकिबस्‍छ। त्‍यसको इच्‍छा तँप्रति हुन्‍छ, तर तैंले त्‍यसलाई अधीन गर्नैपर्छ।”
8कयिनले आफ्‍ना भाइ हाबिललाई भने, “आऊ, हामी बाहिर खेतमा जाऔं।” अनि जब तिनीहरू खेतमा थिए तब कयिनले आफ्‍ना भाइ हाबिलमाथि आक्रमण गरेर तिनलाई मारे। 
9तब परमप्रभुले कयिनलाई सोध्‍नुभयो, “तेरो भाइ हाबिल कहाँ छ?”
तिनले भने, “मलाई थाहा छैन। के म मेरो भाइको गोठाला हुँ र?”
10परमप्रभुले भन्‍नुभयो, “यो तैंले के गरिस्‌? तेरो भाइको रगतले भूमिबाट मलाई दुहाई दिइरहेछ।  11तँ अब श्रापित भएर यस भूमिबाट खेदिएको छस्, जसले तेरो भाइको रगत तेरो हातबाट लिनलाई आफ्‍नो मुख उघार्‍यो। 12तैंले भूमिको खेती गर्दा अब उप्रान्‍त त्‍यसले तँलाई आफ्‍नो उब्‍जनी दिनेछैन। तँ पृथ्‍वीमा एक विनाचैनको डुलुवा हुनेछस्‌।”
13कयिनले परमप्रभुलाई भने, “मैले सहनै नसक्‍ने कड़ा दण्‍ड मलाई भयो। 14हेर्नुहोस्, आज तपाईंले मलाई यस भूमिबाट निकालिदिनुहुन्‍छ, र तपाईंको उपस्‍थितिबाट मैले लुक्‍नुपर्नेछ। म पृथ्‍वीमा विनाचैनको डुलुवा हुनेछु, र मलाई फेला पार्ने जोसुकैले पनि मलाई मार्नेछ।”
15तर परमप्रभुले तिनलाई भन्‍नुभयो, “त्‍यसो होइन, जसले कयिनलाई मार्छ त्‍यससित सात गुणा बदला लिइनेछ।” अनि कयिनलाई कसैले फेला पारेर नमारोस्‌ भनी परमप्रभुले तिनीमाथि एउटा चिन्‍ह लगाइदिनुभयो। 16तब कयिन परमप्रभुको उपस्‍थितिबाट निस्‍केर अदनको पूर्वपट्टि भएको नोद भन्‍ने देशमा बस्‍न लागे।
17आफ्‍नी पत्‍नीसित कयिनको सहवास भयो, र गर्भवती भएर तिनले हनोकलाई जन्‍माइन्‌। कयिनले एउटा सहर बनाएर आफ्‍नो छोराकै नाउँमा त्‍यस सहरको नाउँ पनि हनोक राखे। 18हनोकबाट ईरादको जन्‍म भयो। ईरादबाट महूयाएलको जन्‍म भयो। महूयाएलबाट मतूशाएलको जन्‍म भयो। मतूशाएलबाट लेमेखको जन्‍म भयो।
19लेमेखले दुई जना पत्‍नी ल्‍याए। एउटीको नाउँ आदा र अर्कीको सिल्‍ला थियो। 20आदाले याबाललाई जन्‍माइन्‌। उनी पालमा बस्‍नेहरू र पशु पाल्‍नेहरूका पुर्खा थिए। 21उनका भाइको नाउँ यूबाल हो। उनीचाहिँ वीणा र बाँसुरी बजाउनेहरू सबैका पुर्खा थिए। 22सिल्‍लाले तूबल-कयिनलाई जन्‍माइन्‌। उनी सबै किसिमका काँसो र फलामका हतियारहरू बनाउँथे। तूबल-कयिनकी बहिनी नामा थिइन्‌।
23लेमेखले आफ्‍ना पत्‍नीहरूलाई भने,
“ए आदा र सिल्‍ला, मेरा कुरा सुन,
ए लेमेखका पत्‍नी हो, मैले भनेका कुरामा ध्‍यान दिएर सुन,
किनभने मलाई चोट लाउने मानिसलाई मैले मारेको छु,
मलाई घाइते बनाउने जवान मानिसलाई।
24यदि कयिनको बदला सात गुणा लिइन्‍छ भने, 
लेमेखको चाहिँ सतहत्तर गुणा लिइनेछ।”
25फेरि आफ्‍नी पत्‍नीसित आदमको सहवास भयो, र तिनले एक जना छोरा जन्‍माइन्‌ र तिनको नाउँ यसो भनेर शेत राखिन्, “कयिनले मारेको हाबिलको सट्टामा परमेश्‍वरले एक जना अर्को बालक मलाई दिनुभयो।” 26शेतको पनि एक जना छोरो भयो, र उनको नाउँ एनोश राखियो।
त्‍यस समयदेखि मानिसले परमप्रभुका नाउँको पुकारा गर्न सुरु गरे।
.......................................................................................................................................

GENESIS - 4 

Cain and Abel

4 Adam[a] made love to his wife Eve, and she became pregnant and gave birth to Cain.[b] She said, “With the help of the Lord I have brought forth[c] a man.” Later she gave birth to his brother Abel.

Now Abel kept flocks, and Cain worked the soil. In the course of time Cain brought some of the fruits of the soil as an offering to the Lord. And Abel also brought an offering—fat portions from some of the firstborn of his flock. The Lord looked with favor on Abel and his offering, but on Cain and his offering he did not look with favor. So Cain was very angry, and his face was downcast.

Then the Lord said to Cain, “Why are you angry? Why is your face downcast? If you do what is right, will you not be accepted? But if you do not do what is right, sin is crouching at your door; it desires to have you, but you must rule over it.”

Now Cain said to his brother Abel, “Let’s go out to the field.”[d] While they were in the field, Cain attacked his brother Abel and killed him.

Then the Lord said to Cain, “Where is your brother Abel?”

“I don’t know,” he replied. “Am I my brother’s keeper?”

10 The Lord said, “What have you done? Listen! Your brother’s blood cries out to me from the ground. 11 Now you are under a curse and driven from the ground, which opened its mouth to receive your brother’s blood from your hand. 12 When you work the ground, it will no longer yield its crops for you. You will be a restless wanderer on the earth.”

13 Cain said to the Lord, “My punishment is more than I can bear. 14 Today you are driving me from the land, and I will be hidden from your presence; I will be a restless wanderer on the earth, and whoever finds me will kill me.”

15 But the Lord said to him, “Not so[e]; anyone who kills Cain will suffer vengeance seven times over.” Then the Lord put a mark on Cain so that no one who found him would kill him. 16 So Cain went out from the Lord’s presence and lived in the land of Nod,[f] east of Eden.

17 Cain made love to his wife, and she became pregnant and gave birth to Enoch. Cain was then building a city, and he named it after his son Enoch. 18 To Enoch was born Irad, and Irad was the father of Mehujael, and Mehujael was the father of Methushael, and Methushael was the father of Lamech.

19 Lamech married two women, one named Adah and the other Zillah. 20 Adah gave birth to Jabal; he was the father of those who live in tents and raise livestock. 21 His brother’s name was Jubal; he was the father of all who play stringed instruments and pipes. 22 Zillah also had a son, Tubal-Cain, who forged all kinds of tools out of[g] bronze and iron. Tubal-Cain’s sister was Naamah.

23 Lamech said to his wives,

“Adah and Zillah, listen to me;
    wives of Lamech, hear my words.
I have killed a man for wounding me,
    a young man for injuring me.
24 If Cain is avenged seven times,
    then Lamech seventy-seven times.”

25 Adam made love to his wife again, and she gave birth to a son and named him Seth,[h] saying, “God has granted me another child in place of Abel, since Cain killed him.” 

26 Seth also had a son, and he named him Enosh.

At that time people began to call on[i] the name of the Lord.

.................................................................................................................................................

Date - 7/22/2024

उत्‍पत्ति 4 - NEPALI - ENGLISH

कयिन र हाबिल
1आफ्‍नी पत्‍नीसित आदमको सहवास भयो, र तिनी गर्भवती भएर कयिनलाई जन्माइन्, र भनिन्, “परमप्रभुको सहायताले एक पुरुष जन्‍माएँ।
The man knew Eve his wife. She conceived, and gave birth to Cain, and said, "I have gotten a man with Yahweh's help."
 2फेरि तिनले कयिनको भाइ हाबिललाई जन्‍माइन्‌।
हाबिल भेड़ा-गोठाला भए, र कयिनचाहिँ भूमिको खेतीकिसानी गर्ने भए।
Again she gave birth, to Cain's brother Abel. Abel was a keeper of sheep, but Cain was a tiller of the ground.
 3केही समय बितेपछि कयिनले परमप्रभुकहाँ भूमिको उब्‍जनीबाट केही ल्‍याए। 
As time passed, it happened that Cain brought an offering to Yahweh from the fruit of the ground.
4तर हाबिलले आफ्‍ना भेड़ाको बगालबाट पहिले बियाएका पाठाहरूका बोसे भाग ल्‍याए। परमप्रभुले हाबिल र तिनको भेटी ग्रहण गर्नुभयो,  
Abel also brought some of the firstborn of his flock and of the fat of it. Yahweh respected Abel and his offering,
5तर कयिन र उनको भेटी ग्रहण गर्नुभएन। यसैले कयिन ज्‍यादै रिसाए, र उनको मुख अँध्‍यारो भयो।
but he didn't respect Cain and his offering. Cain was very angry, and the expression on his face fell.
6तब परमप्रभुले कयिनलाई भन्‍नुभयो, “तँ किन रिसाउँछस्‌? तेरो मुख किन अँध्‍यारो छ? 
Yahweh said to Cain, "Why are you angry? Why has the expression of your face fallen?
7यदि तैंले जे ठीक छ त्‍यो गरिस्‌ भने तँ ग्रहणयोग्‍य हुँदैनस्‌ र? तर यदि तैंले ठीक काम गरिनस्‌ भनेता पाप तेरो ढोकैमा ढुकिबस्‍छ। त्‍यसको इच्‍छा तँप्रति हुन्‍छ, तर तैंले त्‍यसलाई अधीन गर्नैपर्छ।”
If you do well, will it not be lifted up? If you don't do well, sin crouches at the door. Its desire is for you, but you are to rule over it."
8कयिनले आफ्‍ना भाइ हाबिललाई भने, “आऊ, हामी बाहिर खेतमा जाऔं।” अनि जब तिनीहरू खेतमा थिए तब कयिनले आफ्‍ना भाइ हाबिलमाथि आक्रमण गरेर तिनलाई मारे। 
Cain said to Abel, his brother, "Let's go into the field." It happened, when they were in the field, that Cain rose up against Abel, his brother, and killed him.
9तब परमप्रभुले कयिनलाई सोध्‍नुभयो, “तेरो भाइ हाबिल कहाँ छ?”
तिनले भने, “मलाई थाहा छैन। के म मेरो भाइको गोठाला हुँ र?”
Yahweh said to Cain, "Where is Abel, your brother?" He said, "I don't know. Am I my brother's keeper?"
10परमप्रभुले भन्‍नुभयो, “यो तैंले के गरिस्‌? तेरो भाइको रगतले भूमिबाट मलाई दुहाई दिइरहेछ।  
Yahweh said, "What have you done? The voice of your brother's blood cries to me from the ground.
11तँ अब श्रापित भएर यस भूमिबाट खेदिएको छस्, जसले तेरो भाइको रगत तेरो हातबाट लिनलाई आफ्‍नो मुख उघार्‍यो।
Now you are cursed because of the ground, which has opened its mouth to receive your brother's blood from your hand.
 12तैंले भूमिको खेती गर्दा अब उप्रान्‍त त्‍यसले तँलाई आफ्‍नो उब्‍जनी दिनेछैन। तँ पृथ्‍वीमा एक विनाचैनको डुलुवा हुनेछस्‌।”
From now on, when you till the ground, it won't yield its strength to you. You shall be a fugitive and a wanderer in the earth."
13कयिनले परमप्रभुलाई भने, “मैले सहनै नसक्‍ने कड़ा दण्‍ड मलाई भयो।
Cain said to Yahweh, "My punishment is greater than I can bear.
 14हेर्नुहोस्, आज तपाईंले मलाई यस भूमिबाट निकालिदिनुहुन्‍छ, र तपाईंको उपस्‍थितिबाट मैले लुक्‍नुपर्नेछ। म पृथ्‍वीमा विनाचैनको डुलुवा हुनेछु, र मलाई फेला पार्ने जोसुकैले पनि मलाई मार्नेछ।”
Behold, you have driven me out this day from the surface of the ground. I will be hidden from your face, and I will be a fugitive and a wanderer in the earth. It will happen that whoever finds me will kill me."
15तर परमप्रभुले तिनलाई भन्‍नुभयो, “त्‍यसो होइन, जसले कयिनलाई मार्छ त्‍यससित सात गुणा बदला लिइनेछ।” अनि कयिनलाई कसैले फेला पारेर नमारोस्‌ भनी परमप्रभुले तिनीमाथि एउटा चिन्‍ह लगाइदिनुभयो। 
Yahweh said to him, "Therefore whoever slays Cain, vengeance will be taken on him sevenfold." Yahweh appointed a sign for Cain, lest any finding him should strike him.
16तब कयिन परमप्रभुको उपस्‍थितिबाट निस्‍केर अदनको पूर्वपट्टि भएको नोद भन्‍ने देशमा बस्‍न लागे।
Cain went out from Yahweh's presence, and dwelt in the land of Nod, on the east of Eden.
17आफ्‍नी पत्‍नीसित कयिनको सहवास भयो, र गर्भवती भएर तिनले हनोकलाई जन्‍माइन्‌। कयिनले एउटा सहर बनाएर आफ्‍नो छोराकै नाउँमा त्‍यस सहरको नाउँ पनि हनोक राखे। 
Cain knew his wife. She conceived, and gave birth to Enoch. He built a city, and called the name of the city, after the name of his son, Enoch.
18हनोकबाट ईरादको जन्‍म भयो। ईरादबाट महूयाएलको जन्‍म भयो। महूयाएलबाट मतूशाएलको जन्‍म भयो। मतूशाएलबाट लेमेखको जन्‍म भयो।
To Enoch was born Irad. Irad became the father of Mehujael. Mehujael became the father of Methushael. Methushael became the father of Lamech.
19लेमेखले दुई जना पत्‍नी ल्‍याए। एउटीको नाउँ आदा र अर्कीको सिल्‍ला थियो। 
To Enoch was born Irad. Irad became the father of Mehujael. Mehujael became the father of Methushael. Methushael became the father of Lamech.
20आदाले याबाललाई जन्‍माइन्‌। उनी पालमा बस्‍नेहरू र पशु पाल्‍नेहरूका पुर्खा थिए। 
Adah gave birth to Jabal, who was the father of those who dwell in tents and have cattle.
21उनका भाइको नाउँ यूबाल हो। उनीचाहिँ वीणा र बाँसुरी बजाउनेहरू सबैका पुर्खा थिए। 
His brother's name was Jubal, who was the father of all who handle the harp and pipe.
22सिल्‍लाले तूबल-कयिनलाई जन्‍माइन्‌। उनी सबै किसिमका काँसो र फलामका हतियारहरू बनाउँथे। तूबल-कयिनकी बहिनी नामा थिइन्‌।
Zillah also gave birth to Tubal-Cain, the forger of every cutting instrument of brass and iron. Tubal-Cain's sister was Naamah.
23लेमेखले आफ्‍ना पत्‍नीहरूलाई भने,
“ए आदा र सिल्‍ला, मेरा कुरा सुन,
ए लेमेखका पत्‍नी हो, मैले भनेका कुरामा ध्‍यान दिएर सुन,
किनभने मलाई चोट लाउने मानिसलाई मैले मारेको छु,
मलाई घाइते बनाउने जवान मानिसलाई।
Lamech said to his wives, "Adah and Zillah, Hear my voice, You wives of Lamech, listen to my speech, For I have slain a man for wounding me, A young man for bruising me.
24यदि कयिनको बदला सात गुणा लिइन्‍छ भने, 
लेमेखको चाहिँ सतहत्तर गुणा लिइनेछ।”
If Cain will be avenged seven times, Truly Lamech seventy-seven times.
25फेरि आफ्‍नी पत्‍नीसित आदमको सहवास भयो, र तिनले एक जना छोरा जन्‍माइन्‌ र तिनको नाउँ यसो भनेर शेत राखिन्, “कयिनले मारेको हाबिलको सट्टामा परमेश्‍वरले एक जना अर्को बालक मलाई दिनुभयो।” 
Adam knew his wife again. She gave birth to a son, and named him Seth. For, she said, "God has appointed me another child instead of Abel, for Cain killed him."
26शेतको पनि एक जना छोरो भयो, र उनको नाउँ एनोश राखियो।
त्‍यस समयदेखि मानिसले परमप्रभुका नाउँको पुकारा गर्न सुरु गरे।
There was also born a son to Seth, and he named him Enosh. Then men began to call on Yahweh's name.
..........................................................JAIMASHI ........................................................

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

.......................................................................................................

उत्‍पत्ति 5

आदमदेखि नोआसम्मको वंशावली
1आदमको लिखित वंश-विवरण यही हो।
परमेश्‍वरले मानिसलाई सृष्‍टि गर्नुहुँदा उहाँले उनलाई आफ्‍नै स्‍वरूपमा बनाउनुभयो।   2उहाँले तिनीहरूलाई नर र नारी गरी सृष्‍टि गर्नुभयो। तिनीहरूको सृष्‍टि भएको दिन उहाँले तिनीहरूलाई आशिष्‌ दिनुभयो र “मानिस” नाउँ दिनुभयो। 
3आदमको उमेर एक सय तीस वर्षको हुँदा उनको आफ्‍नै प्रतिरूपमा एउटा छोरो जन्म्यो। उनले त्यसको नाउँ शेत राखे। 4शेतको जन्‍म भएपछि आदम आठ सय वर्षसम्‍म बाँचे, र उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे। 5आदमको जम्‍मा उमेर नौ सय तीस वर्ष भएको थियो। अनि तिनी मरे।
शेतको वंश
6शेतको उमेर एक सय पाँच वर्षको हुँदा उनको छोरो एनोश जन्म्यो। 7एनोश जन्‍मेपछि शेत आठ सय सात वर्षसम्‍म बाँचे। उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे। 8शेतको जम्‍मा उमेर नौ सय बाह्र वर्ष भएको थियो। अनि उनी मरे।
9एनोशको उमेर नब्‍बे वर्षको हुँदा उनको छोरो केनान जन्म्यो। 10केनान जन्‍मेपछि एनोश आठ सय पन्‍ध्र वर्षसम्‍म बाँचे। उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे। 11एनोशको जम्‍मा उमेर नौ सय पाँच वर्ष भएको थियो। अनि उनी मरे।
12केनानको उमेर सत्तरी वर्षको हुँदा उनको छोरो महलालेल जन्म्यो। 13महलालेल जन्‍मेपछि केनान आठ सय चालीस वर्षसम्‍म बाँचे। अनि उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे। 14केनानको जम्‍मा उमेर नौ सय दश वर्ष भएको थियो। अनि उनी मरे।
15महलालेलको उमेर पैँसट्ठी वर्षको हुँदा उनको छोरो येरेद जन्म्यो। 16येरेद जन्‍मेपछि महलालेल आठ सय तीस वर्षसम्‍म बाँचे। उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे। 17महलालेलको जम्‍मा उमेर आठ सय पञ्‍चानब्‍बे वर्ष भएको थियो। अनि उनी मरे।
18येरेदको उमेर एक सय बयसट्ठी वर्षको हुँदा उनको छोरो हनोक जन्म्यो। 19हनोक जन्‍मेपछि येरेद आठ सय वर्षसम्‍म बाँचे। उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे। 20येरेदको जम्‍मा उमेर नौ सय बयसट्ठी वर्ष भएको थियो। अनि उनी मरे।
21हनोकको उमेर पैँसट्ठी वर्षको हुँदा उनको छोरो मतूशेलह जन्म्यो। 22मतूशेलह जन्‍मेपछि हनोक तीन सय वर्षसम्‍म परमेश्‍वरको साथसाथ हिँड्‌दैरहे। उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे। 23हनोकको जम्‍मा उमेर तीन सय पैँसट्ठी वर्ष भएको थियो। 24हनोक परमेश्‍वरको साथसाथ हिँड्‌थे। अनि उनी अलप भए, किनभने परमेश्‍वरले उनलाई उठाइलानुभयो। 
25मतूशेलहको उमेर एक सय सतासी वर्षको हुँदा उनको छोरो लेमेक जन्म्यो। 26लेमेक जन्‍मेपछि मतूशेलह सात सय बयासी वर्षसम्‍म बाँचे। उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे। 27मतूशेलहको जम्‍मा उमेर नौ सय उनन्सत्तरी वर्ष भएको थियो। अनि उनी मरे।
28लेमेकको उमेर एक सय बयासी वर्षको हुँदा उनको एउटा छोरो जन्म्यो। 29उनले यसो भनेर उसको नाउँ नोआ राखे, “परमप्रभुले श्राप दिनुभएको भूमिको हाम्रो काम र परिश्रममा यसले हामीलाई शान्‍ति दिनेछ।” 30नोआ जन्‍मेपछि लेमेक पाँच सय पञ्‍चानब्‍बे वर्षसम्‍म बाँचे। उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे। 31लेमेकको जम्‍मा उमेर सात सय सतहत्तर वर्ष भएको थियो। अनि उनी मरे।
32नोआ पाँच सय वर्षका हुँदा उनको छोराहरू शेम, हाम र येपेत जन्मे।

 

.......................................................................................................................................................

...........................................................................................................................

GENESIS - 5 

From Adam to Noah

5 This is the written account of Adam’s family line.

When God created mankind, he made them in the likeness of God. He created them male and female and blessed them. And he named them “Mankind”[a] when they were created.

When Adam had lived 130 years, he had a son in his own likeness, in his own image; and he named him Seth. After Seth was born, Adam lived 800 years and had other sons and daughters. Altogether, Adam lived a total of 930 years, and then he died.

When Seth had lived 105 years, he became the father[b] of Enosh. After he became the father of Enosh, Seth lived 807 years and had other sons and daughters. Altogether, Seth lived a total of 912 years, and then he died.

When Enosh had lived 90 years, he became the father of Kenan. 10 After he became the father of Kenan, Enosh lived 815 years and had other sons and daughters. 11 Altogether, Enosh lived a total of 905 years, and then he died.

12 When Kenan had lived 70 years, he became the father of Mahalalel. 13 After he became the father of Mahalalel, Kenan lived 840 years and had other sons and daughters. 14 Altogether, Kenan lived a total of 910 years, and then he died.

15 When Mahalalel had lived 65 years, he became the father of Jared. 16 After he became the father of Jared, Mahalalel lived 830 years and had other sons and daughters. 17 Altogether, Mahalalel lived a total of 895 years, and then he died.

18 When Jared had lived 162 years, he became the father of Enoch. 19 After he became the father of Enoch, Jared lived 800 years and had other sons and daughters. 20 Altogether, Jared lived a total of 962 years, and then he died.

21 When Enoch had lived 65 years, he became the father of Methuselah. 22 After he became the father of Methuselah, Enoch walked faithfully with God 300 years and had other sons and daughters. 23 Altogether, Enoch lived a total of 365 years. 24 Enoch walked faithfully with God; then he was no more, because God took him away.

25 When Methuselah had lived 187 years, he became the father of Lamech. 26 After he became the father of Lamech, Methuselah lived 782 years and had other sons and daughters. 27 Altogether, Methuselah lived a total of 969 years, and then he died.

28 When Lamech had lived 182 years, he had a son. 29 He named him Noah[c] and said, “He will comfort us in the labor and painful toil of our hands caused by the ground the Lord has cursed.” 30 After Noah was born, Lamech lived 595 years and had other sons and daughters. 31 Altogether, Lamech lived a total of 777 years, and then he died.

32 After Noah was 500 years old, he became the father of Shem, Ham and Japheth.

.....................................................................................................................................

.........................................................................................................................

उत्‍पत्ति 5 - NEPALI - ENGLISH

आदमदेखि नोआसम्मको वंशावली - From Adam to Noah
1आदमको लिखित वंश-विवरण यही हो।
परमेश्‍वरले मानिसलाई सृष्‍टि गर्नुहुँदा उहाँले उनलाई आफ्‍नै स्‍वरूपमा बनाउनुभयो।

This is the written account of Adam’s family line.

When God created mankind, he made them in the likeness of God.

   2उहाँले तिनीहरूलाई नर र नारी गरी सृष्‍टि गर्नुभयो। तिनीहरूको सृष्‍टि भएको दिन उहाँले तिनीहरूलाई आशिष्‌ दिनुभयो र “मानिस” नाउँ दिनुभयो। 
He created them male and female and blessed them. And he named them “Mankind”[a] when they were created.
3आदमको उमेर एक सय तीस वर्षको हुँदा उनको आफ्‍नै प्रतिरूपमा एउटा छोरो जन्म्यो। उनले त्यसको नाउँ शेत राखे।
When Adam had lived 130 years, he had a son in his own likeness, in his own image; and he named him Seth.
 4शेतको जन्‍म भएपछि आदम आठ सय वर्षसम्‍म बाँचे, र उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे। 
After Seth was born, Adam lived 800 years and had other sons and daughters. 
5आदमको जम्‍मा उमेर नौ सय तीस वर्ष भएको थियो। अनि तिनी मरे।
शेतको वंश
 Altogether, Adam lived a total of 930 years, and then he died.
6शेतको उमेर एक सय पाँच वर्षको हुँदा उनको छोरो एनोश जन्म्यो। 
When Seth had lived 105 years, he became the father[b] of Enosh. 
7एनोश जन्‍मेपछि शेत आठ सय सात वर्षसम्‍म बाँचे। उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
After he became the father of Enosh, Seth lived 807 years and had other sons and daughters.
 8शेतको जम्‍मा उमेर नौ सय बाह्र वर्ष भएको थियो। अनि उनी मरे।
Altogether, Seth lived a total of 912 years, and then he died.
9एनोशको उमेर नब्‍बे वर्षको हुँदा उनको छोरो केनान जन्म्यो।
When Enosh had lived 90 years, he became the father of Kenan. 
 10केनान जन्‍मेपछि एनोश आठ सय पन्‍ध्र वर्षसम्‍म बाँचे। उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे। 
10 10 After he became the father of Kenan, Enosh lived 815 years and had other sons and daughters.
11एनोशको जम्‍मा उमेर नौ सय पाँच वर्ष भएको थियो। अनि उनी मरे।
11 Altogether, Enosh lived a total of 905 years, and then he died.
12केनानको उमेर सत्तरी वर्षको हुँदा उनको छोरो महलालेल जन्म्यो। 
12 When Kenan had lived 70 years, he became the father of Mahalalel. 
13महलालेल जन्‍मेपछि केनान आठ सय चालीस वर्षसम्‍म बाँचे। अनि उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
13 After he became the father of Mahalalel, Kenan lived 840 years and had other sons and daughters. 
 14केनानको जम्‍मा उमेर नौ सय दश वर्ष भएको थियो। अनि उनी मरे।
14 Altogether, Kenan lived a total of 910 years, and then he died.
15महलालेलको उमेर पैँसट्ठी वर्षको हुँदा उनको छोरो येरेद जन्म्यो। 
15 When Mahalalel had lived 65 years, he became the father of Jared.
16येरेद जन्‍मेपछि महलालेल आठ सय तीस वर्षसम्‍म बाँचे। उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे। 
16 After he became the father of Jared, Mahalalel lived 830 years and had other sons and daughters. 
17महलालेलको जम्‍मा उमेर आठ सय पञ्‍चानब्‍बे वर्ष भएको थियो। अनि उनी मरे।
17 Altogether, Mahalalel lived a total of 895 years, and then he died.
18येरेदको उमेर एक सय बयसट्ठी वर्षको हुँदा उनको छोरो हनोक जन्म्यो। 
18 When Jared had lived 162 years, he became the father of Enoch. 
19हनोक जन्‍मेपछि येरेद आठ सय वर्षसम्‍म बाँचे। उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
19 After he became the father of Enoch, Jared lived 800 years and had other sons and daughters.
 20येरेदको जम्‍मा उमेर नौ सय बयसट्ठी वर्ष भएको थियो। अनि उनी मरे।
20 Altogether, Jared lived a total of 962 years, and then he died.
21हनोकको उमेर पैँसट्ठी वर्षको हुँदा उनको छोरो मतूशेलह जन्म्यो।
21 When Enoch had lived 65 years, he became the father of Methuselah. 
 22मतूशेलह जन्‍मेपछि हनोक तीन सय वर्षसम्‍म परमेश्‍वरको साथसाथ हिँड्‌दैरहे। उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
22 After he became the father of Methuselah, Enoch walked faithfully with God 300 years and had other sons and daughters.
 23हनोकको जम्‍मा उमेर तीन सय पैँसट्ठी वर्ष भएको थियो। 
 23 Altogether, Enoch lived a total of 365 years. 
24हनोक परमेश्‍वरको साथसाथ हिँड्‌थे। अनि उनी अलप भए, किनभने परमेश्‍वरले उनलाई उठाइलानुभयो। 
 24 Enoch walked faithfully with God; then he was no more, because God took him away.
25मतूशेलहको उमेर एक सय सतासी वर्षको हुँदा उनको छोरो लेमेक जन्म्यो। 
25 When Methuselah had lived 187 years, he became the father of Lamech. 
26लेमेक जन्‍मेपछि मतूशेलह सात सय बयासी वर्षसम्‍म बाँचे। उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे। 
26 After he became the father of Lamech, Methuselah lived 782 years and had other sons and daughters. 
2 7मतूशेलहको जम्‍मा उमेर नौ सय उनन्सत्तरी वर्ष भएको थियो। अनि उनी मरे।
27 Altogether, Methuselah lived a total of 969 years, and then he died.
28लेमेकको उमेर एक सय बयासी वर्षको हुँदा उनको एउटा छोरो जन्म्यो। 
28 When Lamech had lived 182 years, he had a son.
29उनले यसो भनेर उसको नाउँ नोआ राखे, “परमप्रभुले श्राप दिनुभएको भूमिको हाम्रो काम र परिश्रममा यसले हामीलाई शान्‍ति दिनेछ।”
29 He named him Noah[c] and said, “He will comfort us in the labor and painful toil of our hands caused by the ground the Lord has cursed.”
 30नोआ जन्‍मेपछि लेमेक पाँच सय पञ्‍चानब्‍बे वर्षसम्‍म बाँचे। उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
 30 After Noah was born, Lamech lived 595 years and had other sons and daughters.
 31लेमेकको जम्‍मा उमेर सात सय सतहत्तर वर्ष भएको थियो। अनि उनी मरे।
31 Altogether, Lamech lived a total of 777 years, and then he died.
32नोआ पाँच सय वर्षका हुँदा उनको छोराहरू शेम, हाम र येपेत जन्मे।

32 After Noah was 500 years old, he became the father of Shem, Ham and Japheth.

........................................JAIMASHI ............................................

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all. 

...........

उत्‍पत्ति 6

नोआ र जलप्रलय
1जब मानिसहरूको संख्‍या पृथ्‍वीमा बढ्‌दैगयो र तिनीहरूका छोरीहरू जन्‍मे,  2तब परमेश्‍वरका छोराहरूले मानिसका छोरीहरूलाई सुन्‍दरी देखे, र आ-आफ्‍ना रुचिका पत्‍नीहरू ल्‍याए। 3तब परमप्रभुले भन्‍नुभयो, “मेरो आत्‍माले मानिससँग सधैँ संघर्ष गर्नेछैन, किनभने त्‍यो मरणशील हो। त्‍यसको उमेर एक सय बीस वर्षको हुनेछ।”
4त्‍यस बेला र त्‍यसपछि पनि पृथ्‍वीमा नेफिलीमहरू थिए। परमेश्‍वरका छोराहरू मानिसका छोरीहरूकहाँ जान लागे र सन्‍तान जन्‍माए। तिनीहरू नै उहिलेका शूरवीर र नाउँ चलेका मानिसहरू थिए। 
5पृथ्‍वीमा मानिसहरूको दुष्‍टता बढ़ी भएको र तिनीहरूका हृदयका विचारको जुनसुकै पनि भावना निरन्‍तर खराबै मात्र भएको परमप्रभुले देख्‍नुभयो।  6पृथ्‍वीमा मानिसलाई बनाउनुभएकोमा परमप्रभुले अफसोस गर्नुभयो, र उहाँ मनमा साह्रै दु:खित हुनुभयो। 7त्‍यसकारण परमप्रभुले भन्‍नुभयो, “मैले सृष्‍टि गरेको मानिसलाई पृथ्‍वीबाट म मेटिदिनेछु— के मानिस, के घस्रने जन्‍तु, के आकाशका पक्षी सबैलाई— किनभने ती बनाएकोमा मलाई दु:ख लागेको छ।” 8तर नोआमाथि चाहिँ परमप्रभुको अनुग्रह भयो।
9नोआको वृत्तान्‍त यही हो। 
आफ्‍नो पुस्‍तामा नोआ धर्मी र निर्दोष मानिस थिए। तिनी परमेश्‍वरको साथै हिँड्‌ने गर्थे। 10नोआका तीन जना छोराहरू जन्‍मे— शेम, हाम र येपेत।
11परमेश्‍वरको दृष्‍टिमा पृथ्‍वी भ्रष्‍ट भएको र उपद्रवले भरिएको थियो। 12जब परमेश्‍वरले पृथ्‍वीमाथि दृष्‍टि गर्नुभयो तब त्‍यो भ्रष्‍ट भएको देख्‍नुभयो, किनकि पृथ्‍वीमा भएका सबै मानिसहरूले आफ्‍ना चालचलन भ्रष्‍ट पारिसकेका थिए। 13यसकारण परमेश्‍वरले नोआलाई भन्‍नुभयो, “सबै मानिसहरूको अन्‍त्‍य गर्ने मैले अठोट गरेको छु, किनभने पृथ्‍वी तिनीहरूद्वारा उपद्रवले भरिएको छ। हेर, म तिनीहरूलाई पृथ्‍वीसमेत नाश गर्नेछु। 14तैंले गोपेर काठको एउटा जहाज बनाउनू। जहाजमा कोठा-कोठा बनाउनू र त्‍यसलाई भित्र-बाहिर अलकत्राले लिप्‍नू। 15तैंले त्‍यो यसरी बनाउनू: जहाजको लमाइ एक सय चालीस मिटर, चौड़ाइ तेईस मिटर र उचाइ चौध मिटरको होस्‌। 16जहाजमा उज्‍यालो आओस्‌ भनेर त्‍यो मास्‍तिर माथिबाट एक हात छोड़ेर टुङ्ग्याउनू। जहाजको ढोका त्‍यसको एकापट्टि राख्‍नू। पहिलो, दोस्रो र तेस्रो तला भएको त्‍यो बनाउनू। 17जीवनको सास हुने आकाशमुनिका सबै प्राणीलाई म सर्वनाश पार्नलाई पृथ्‍वीमा जलप्रलय ल्‍याउनेछु, र पृथ्‍वीमा भएको हरेक प्राणी मर्नेछ। 18तर तँसँगचाहिँ म आफ्‍नो करार स्‍थापित गर्नेछु। तँ तेरा छोराहरू, तेरी पत्‍नी र तेरा बुहारीहरूसमेत जहाजमा आउनेछस्‌।  19सबै जीवित प्राणीमध्‍ये हरेक जातका भाले र पोथी दुई-दुई गरी जहाजमा ले, र तिनीहरू पनि तँसँग बाँचिरहून्‌। 20पक्षीहरूमध्‍ये तिनीहरूका जात-जातअनुसार, पशुहरूमध्‍ये तिनीहरूका जात-जातअनुसार र जमिनमा घस्रने सबै प्राणीहरूमध्‍ये जात-जातअनुसार— सबै थरीका दुई वटा— तिनीहरू जीवित रहनलाई तँकहाँ आउनेछन्‌। 21हरेक किसिमका आहारा पनि तैंले आफ्‍नो साथमा जम्‍मा गरेर राख्‍नू। ती तेरो र तिनीहरूका निम्‍ति आहार हुनेछन्‌।”
22परमेश्‍वरले नोआलाई आज्ञा गर्नुभएबमोजिम तिनले सबै गरे।
......................................................................................
GENESIS -  6 -  ENGLISH 

Wickedness in the World

6 When human beings began to increase in number on the earth and daughters were born to them, the sons of God saw that the daughters of humans were beautiful, and they married any of them they chose. Then the Lord said, “My Spirit will not contend with[a] humans forever, for they are mortal[b]; their days will be a hundred and twenty years.”

The Nephilim were on the earth in those days—and also afterward—when the sons of God went to the daughters of humans and had children by them. They were the heroes of old, men of renown.

The Lord saw how great the wickedness of the human race had become on the earth, and that every inclination of the thoughts of the human heart was only evil all the time. The Lord regretted that he had made human beings on the earth, and his heart was deeply troubled. So the Lord said, “I will wipe from the face of the earth the human race I have created—and with them the animals, the birds and the creatures that move along the ground—for I regret that I have made them.” But Noah found favor in the eyes of the Lord.

Noah and the Flood

This is the account of Noah and his family.

Noah was a righteous man, blameless among the people of his time, and he walked faithfully with God. 10 Noah had three sons: Shem, Ham and Japheth.

11 Now the earth was corrupt in God’s sight and was full of violence. 12 God saw how corrupt the earth had become, for all the people on earth had corrupted their ways. 13 So God said to Noah, “I am going to put an end to all people, for the earth is filled with violence because of them. I am surely going to destroy both them and the earth. 14 So make yourself an ark of cypress[c] wood; make rooms in it and coat it with pitch inside and out. 15 This is how you are to build it: The ark is to be three hundred cubits long, fifty cubits wide and thirty cubits high.[d] 16 Make a roof for it, leaving below the roof an opening one cubit[e] high all around.[f] Put a door in the side of the ark and make lower, middle and upper decks. 17 I am going to bring floodwaters on the earth to destroy all life under the heavens, every creature that has the breath of life in it. Everything on earth will perish. 18 But I will establish my covenant with you, and you will enter the ark—you and your sons and your wife and your sons’ wives with you. 19 You are to bring into the ark two of all living creatures, male and female, to keep them alive with you. 20 Two of every kind of bird, of every kind of animal and of every kind of creature that moves along the ground will come to you to be kept alive. 21 You are to take every kind of food that is to be eaten and store it away as food for you and for them.”

22 Noah did everything just as God commanded him.

...............................................................................

उत्‍पत्ति 6 - NEPALI - ENGLISH

नोआ र जलप्रलय
1जब मानिसहरूको संख्‍या पृथ्‍वीमा बढ्‌दैगयो र तिनीहरूका छोरीहरू जन्‍मे,  
When human beings began to increase in number on the earth and daughters were born to them
2तब परमेश्‍वरका छोराहरूले मानिसका छोरीहरूलाई सुन्‍दरी देखे, र आ-आफ्‍ना रुचिका पत्‍नीहरू ल्‍याए।
the sons of God saw that the daughters of humans were beautiful, and they married any of them they chose. 
 3तब परमप्रभुले भन्‍नुभयो, “मेरो आत्‍माले मानिससँग सधैँ संघर्ष गर्नेछैन, किनभने त्‍यो मरणशील हो। त्‍यसको उमेर एक सय बीस वर्षको हुनेछ।”
Then the Lord said, “My Spirit will not contend with[a] humans forever, for they are mortal[b]; their days will be a hundred and twenty years.”
4त्‍यस बेला र त्‍यसपछि पनि पृथ्‍वीमा नेफिलीमहरू थिए। परमेश्‍वरका छोराहरू मानिसका छोरीहरूकहाँ जान लागे र सन्‍तान जन्‍माए। तिनीहरू नै उहिलेका शूरवीर र नाउँ चलेका मानिसहरू थिए। 
The Nephilim were on the earth in those days—and also afterward—when the sons of God went to the daughters of humans and had children by them. They were the heroes of old, men of renown.
5पृथ्‍वीमा मानिसहरूको दुष्‍टता बढ़ी भएको र तिनीहरूका हृदयका विचारको जुनसुकै पनि भावना निरन्‍तर खराबै मात्र भएको परमप्रभुले देख्‍नुभयो। 
The Lord saw how great the wickedness of the human race had become on the earth, and that every inclination of the thoughts of the human heart was only evil all the time.
 6पृथ्‍वीमा मानिसलाई बनाउनुभएकोमा परमप्रभुले अफसोस गर्नुभयो, र उहाँ मनमा साह्रै दु:खित हुनुभयो। 
The Lord regretted that he had made human beings on the earth, and his heart was deeply troubled.
7त्‍यसकारण परमप्रभुले भन्‍नुभयो, “मैले सृष्‍टि गरेको मानिसलाई पृथ्‍वीबाट म मेटिदिनेछु— के मानिस, के घस्रने जन्‍तु, के आकाशका पक्षी सबैलाई— किनभने ती बनाएकोमा मलाई दु:ख लागेको छ।” 
So the Lord said, “I will wipe from the face of the earth the human race I have created—and with them the animals, the birds and the creatures that move along the ground—for I regret that I have made them.
8तर नोआमाथि चाहिँ परमप्रभुको अनुग्रह भयो।
 But Noah found favor in the eyes of the Lord.
9नोआको वृत्तान्‍त यही हो। 
आफ्‍नो पुस्‍तामा नोआ धर्मी र निर्दोष मानिस थिए। तिनी परमेश्‍वरको साथै हिँड्‌ने गर्थे।

This is the account of Noah and his family.

Noah was a righteous man, blameless among the people of his time, and he walked faithfully with God. 

 10नोआका तीन जना छोराहरू जन्‍मे— शेम, हाम र येपेत।
10 Noah had three sons: Shem, Ham and Japheth.
11परमेश्‍वरको दृष्‍टिमा पृथ्‍वी भ्रष्‍ट भएको र उपद्रवले भरिएको थियो। 
11 Now the earth was corrupt in God’s sight and was full of violence.
12जब परमेश्‍वरले पृथ्‍वीमाथि दृष्‍टि गर्नुभयो तब त्‍यो भ्रष्‍ट भएको देख्‍नुभयो, किनकि पृथ्‍वीमा भएका सबै मानिसहरूले आफ्‍ना चालचलन भ्रष्‍ट पारिसकेका थिए।
12 God saw how corrupt the earth had become, for all the people on earth had corrupted their ways.
 13यसकारण परमेश्‍वरले नोआलाई भन्‍नुभयो, “सबै मानिसहरूको अन्‍त्‍य गर्ने मैले अठोट गरेको छु, किनभने पृथ्‍वी तिनीहरूद्वारा उपद्रवले भरिएको छ। हेर, म तिनीहरूलाई पृथ्‍वीसमेत नाश गर्नेछु। 
13 So God said to Noah, “I am going to put an end to all people, for the earth is filled with violence because of them. I am surely going to destroy both them and the earth. 
14तैंले गोपेर काठको एउटा जहाज बनाउनू। जहाजमा कोठा-कोठा बनाउनू र त्‍यसलाई भित्र-बाहिर अलकत्राले लिप्‍नू।
14 So make yourself an ark of cypress[c] wood; make rooms in it and coat it with pitch inside and out.
 15तैंले त्‍यो यसरी बनाउनू: जहाजको लमाइ एक सय चालीस मिटर, चौड़ाइ तेईस मिटर र उचाइ चौध मिटरको होस्‌।
15 This is how you are to build it: The ark is to be three hundred cubits long, fifty cubits wide and thirty cubits high.[d] 
 16जहाजमा उज्‍यालो आओस्‌ भनेर त्‍यो मास्‍तिर माथिबाट एक हात छोड़ेर टुङ्ग्याउनू। जहाजको ढोका त्‍यसको एकापट्टि राख्‍नू। पहिलो, दोस्रो र तेस्रो तला भएको त्‍यो बनाउनू। 
16 Make a roof for it, leaving below the roof an opening one cubit[e] high all around.[f] Put a door in the side of the ark and make lower, middle and upper decks.
17जीवनको सास हुने आकाशमुनिका सबै प्राणीलाई म सर्वनाश पार्नलाई पृथ्‍वीमा जलप्रलय ल्‍याउनेछु, र पृथ्‍वीमा भएको हरेक प्राणी मर्नेछ। 
17 I am going to bring floodwaters on the earth to destroy all life under the heavens, every creature that has the breath of life in it. Everything on earth will perish.
18तर तँसँगचाहिँ म आफ्‍नो करार स्‍थापित गर्नेछु। तँ तेरा छोराहरू, तेरी पत्‍नी र तेरा बुहारीहरूसमेत जहाजमा आउनेछस्‌।
18 But I will establish my covenant with you, and you will enter the ark—you and your sons and your wife and your sons’ wives with you.
  19सबै जीवित प्राणीमध्‍ये हरेक जातका भाले र पोथी दुई-दुई गरी जहाजमा ले, र तिनीहरू पनि तँसँग बाँचिरहून्‌। 
19 You are to bring into the ark two of all living creatures, male and female, to keep them alive with you. 
20पक्षीहरूमध्‍ये तिनीहरूका जात-जातअनुसार, पशुहरूमध्‍ये तिनीहरूका जात-जातअनुसार र जमिनमा घस्रने सबै प्राणीहरूमध्‍ये जात-जातअनुसार— सबै थरीका दुई वटा— तिनीहरू जीवित रहनलाई तँकहाँ आउनेछन्‌।
20 Two of every kind of bird, of every kind of animal and of every kind of creature that moves along the ground will come to you to be kept alive.
 21हरेक किसिमका आहारा पनि तैंले आफ्‍नो साथमा जम्‍मा गरेर राख्‍नू। ती तेरो र तिनीहरूका निम्‍ति आहार हुनेछन्‌।”
21 You are to take every kind of food that is to be eaten and store it away as food for you and for them.”
22परमेश्‍वरले नोआलाई आज्ञा गर्नुभएबमोजिम तिनले सबै गरे।

22 Noah did everything just as God commanded him.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

......

Genesis - 7

उत्‍पत्ति 7

 

1तब परमप्रभुले नोआलाई भन्‍नुभयो, “तँ र तेरा सबै जहान जहाजभित्र जाओ। किनभने यस पुस्‍तामा मेरो सामु तँलाई मैले धर्मी देखेको छु। 2सबै जातका शुद्ध पशुहरूमध्‍येका सात जोड़ी, अर्थात्‌ भाले र पोथी, र जुन-जुन शुद्ध छैनन्‌ तिनीहरूमध्‍येका दुई, अर्थात्‌ भाले र पोथी, 3र पक्षीहरूमध्‍येका पनि सात जोड़ी, अर्थात्‌ भाले र पोथी समस्‍त पृथ्‍वीमा तिनीहरूका जातिहरूलाई जीवित राख्‍न तिनीहरूलाई तैंले ल्‍याउनू। 4अबको सात दिनमा म पृथ्‍वीमा चालीस दिन र चालीस रात पानी बर्साउनेछु। जति प्राणीलाई मैले बनाएको छु, ती सबैलाई पृथ्‍वीबाट नाश गर्नेछु।”
5तब परमप्रभुले तिनलाई हुकुम गर्नुभएबमोजिम नोआले सबै गरे।
6नोआ छ सय वर्षको हुँदा पृथ्‍वीमा जलप्रलय भएको थियो। 7नोआ, तिनका छोराहरू, तिनकी पत्‍नी तथा तिनका बुहारीहरू जलप्रलयको पानीबाट बाँच्‍नलाई जहाजमा गए।  8शुद्ध पशुहरू र अशुद्ध पशुहरू, पक्षीहरू र भूइँमा घस्रने हरेक प्राणी 9परमेश्‍वरको हुकुमबमोजिम जोड़ी-जोड़ी, अर्थात्‌ भाले र पोथी नोआकहाँ जहाजमा आए। 10अनि ठीक सात दिनपछि पृथ्‍वीमा जलप्रलयको पानी पर्न लाग्‍यो।
11नोआका जीवनको छ सय वर्षको दोस्रो महिनाको सत्रौँ दिनमा ठूला-ठूला अगाधका सब मूलहरू फुटे, र आकाशका द्वारहरू खुले।  12अनि चालीस दिन र रातसम्‍म पृथ्‍वीमा पानी परिरह्यो।
13ठीक त्‍यसै दिन नोआ, तिनका छोराहरू शेम, हाम र येपेत, तिनकी पत्‍नी र तिनका तीन बुहारीहरू जहाजभित्र पसे। 14तिनीहरू र आ-आफ्‍नो जातअनुसारका सबै वन-पशुहरू, सबै पालिने पशुहरू, भूइँमा घस्रने सबै प्राणीहरू र आ-आफ्‍नो जातका सबै थरीका पक्षीहरू पसे। 15जीवनको सास हुने सबै प्राणीका जोड़ी-जोड़ी गरी नोआकहाँ जहाजमा आए। 16परमेश्‍वरले नोआलाई हुकुम गर्नुभएबमोजिम जहाजभित्र पसेका प्राणी भाले र पोथी गरी आए। त्‍यसपछि परमप्रभुले जहाजको ढोका थुनिदिनुभयो।
17पृथ्‍वीमा चालीस दिनसम्‍म जलप्रलय भइरह्यो। पानी बढ़ेर जहाजलाई उचाल्‍न लाग्‍यो र त्‍यो जमिनबाट माथि जान लाग्‍यो। 18पानी धेरै परिरह्यो र चौपट्टै बढ़ेर पृथ्‍वीमा भरिन लाग्‍यो, र जहाज पानी माथि-माथि उत्रन लाग्‍यो। 19पानी पृथ्‍वीमा जोडसँग परिरह्यो र आकाशमुनिका जम्‍मै अल्‍गा-अल्‍गा पर्वतहरू ढाकिए। 20पानी बढ़ेर आयो र पर्वतहरूलाई सात मिटरसम्‍म डुबाइदियो। 21पृथ्‍वीमा चलहल गर्ने सबै जीवित जीवात— के पक्षी, के पालिने पशु, के वन-पशु, के भूइँमा घस्रने सबै प्राणीहरू— तथा सबै मानिसहरू मरे। 22ओबानो भूमिमा भएका सास हुने सबै प्राणी मरे। 23अनि जति प्राणी जमिनमा थिए— के मानिस, के पशु, के घस्रने जन्‍तु, के पक्षी, सबै मासिए। तिनीहरू पृथ्‍वीबाट मासिए, केवल नोआ र जति जना तिनीसित जहाजमा थिए तिनीहरू मात्र जीवितै रहे।
24अनि पृथ्‍वीमा पानी एक सय पचास दिनसम्‍म रहिरह्यो।

..............................................................

GENESIS - 7 - ENGLISH 

The Lord then said to Noah, “Go into the ark, you and your whole family, because I have found you righteous in this generation. Take with you seven pairs of every kind of clean animal, a male and its mate, and one pair of every kind of unclean animal, a male and its mate, and also seven pairs of every kind of bird, male and female, to keep their various kinds alive throughout the earth. Seven days from now I will send rain on the earth for forty days and forty nights, and I will wipe from the face of the earth every living creature I have made.”

And Noah did all that the Lord commanded him.

Noah was six hundred years old when the floodwaters came on the earth. And Noah and his sons and his wife and his sons’ wives entered the ark to escape the waters of the flood. Pairs of clean and unclean animals, of birds and of all creatures that move along the ground, male and female, came to Noah and entered the ark, as God had commanded Noah. 10 And after the seven days the floodwaters came on the earth.

11 In the six hundredth year of Noah’s life, on the seventeenth day of the second month—on that day all the springs of the great deep burst forth, and the floodgates of the heavens were opened. 12 And rain fell on the earth forty days and forty nights.

13 On that very day Noah and his sons, Shem, Ham and Japheth, together with his wife and the wives of his three sons, entered the ark. 14 They had with them every wild animal according to its kind, all livestock according to their kinds, every creature that moves along the ground according to its kind and every bird according to its kind, everything with wings. 15 Pairs of all creatures that have the breath of life in them came to Noah and entered the ark. 16 The animals going in were male and female of every living thing, as God had commanded Noah. Then the Lord shut him in.

17 For forty days the flood kept coming on the earth, and as the waters increased they lifted the ark high above the earth. 18 The waters rose and increased greatly on the earth, and the ark floated on the surface of the water. 19 They rose greatly on the earth, and all the high mountains under the entire heavens were covered. 20 The waters rose and covered the mountains to a depth of more than fifteen cubits.[a][b] 21 Every living thing that moved on land perished—birds, livestock, wild animals, all the creatures that swarm over the earth, and all mankind. 22 Everything on dry land that had the breath of life in its nostrils died. 23 Every living thing on the face of the earth was wiped out; people and animals and the creatures that move along the ground and the birds were wiped from the earth. Only Noah was left, and those with him in the ark.

24 The waters flooded the earth for a hundred and fifty days.

....................................................

NEPALI - ENGLISH

उत्‍पत्ति 7

1तब परमप्रभुले नोआलाई भन्‍नुभयो, “तँ र तेरा सबै जहान जहाजभित्र जाओ। किनभने यस पुस्‍तामा मेरो सामु तँलाई मैले धर्मी देखेको छु।
The Lord then said to Noah, “Go into the ark, you and your whole family, because I have found you righteous in this generation.
 2सबै जातका शुद्ध पशुहरूमध्‍येका सात जोड़ी, अर्थात्‌ भाले र पोथी, र जुन-जुन शुद्ध छैनन्‌ तिनीहरूमध्‍येका दुई, अर्थात्‌ भाले र पोथी,
Take with you seven pairs of every kind of clean animal, a male and its mate, and one pair of every kind of unclean animal, a male and its mate,
 3र पक्षीहरूमध्‍येका पनि सात जोड़ी, अर्थात्‌ भाले र पोथी समस्‍त पृथ्‍वीमा तिनीहरूका जातिहरूलाई जीवित राख्‍न तिनीहरूलाई तैंले ल्‍याउनू। 
and also seven pairs of every kind of bird, male and female, to keep their various kinds alive throughout the earth.
4अबको सात दिनमा म पृथ्‍वीमा चालीस दिन र चालीस रात पानी बर्साउनेछु। जति प्राणीलाई मैले बनाएको छु, ती सबैलाई पृथ्‍वीबाट नाश गर्नेछु।”
Seven days from now I will send rain on the earth for forty days and forty nights, and I will wipe from the face of the earth every living creature I have made.
5तब परमप्रभुले तिनलाई हुकुम गर्नुभएबमोजिम नोआले सबै गरे।
And Noah did all that the Lord commanded him.
6नोआ छ सय वर्षको हुँदा पृथ्‍वीमा जलप्रलय भएको थियो। 
Noah was six hundred years old when the floodwaters came on the earth. 
7नोआ, तिनका छोराहरू, तिनकी पत्‍नी तथा तिनका बुहारीहरू जलप्रलयको पानीबाट बाँच्‍नलाई जहाजमा गए। 
And Noah and his sons and his wife and his sons’ wives entered the ark to escape the waters of the flood. 
 8शुद्ध पशुहरू र अशुद्ध पशुहरू, पक्षीहरू र भूइँमा घस्रने हरेक प्राणी
Pairs of clean and unclean animals, of birds and of all creatures that move along the ground,
 9परमेश्‍वरको हुकुमबमोजिम जोड़ी-जोड़ी, अर्थात्‌ भाले र पोथी नोआकहाँ जहाजमा आए।
male and female, came to Noah and entered the ark, as God had commanded Noah. 
 10अनि ठीक सात दिनपछि पृथ्‍वीमा जलप्रलयको पानी पर्न लाग्‍यो।
 10 And after the seven days the floodwaters came on the earth.
11नोआका जीवनको छ सय वर्षको दोस्रो महिनाको सत्रौँ दिनमा ठूला-ठूला अगाधका सब मूलहरू फुटे, र आकाशका द्वारहरू खुले।  
11 In the six hundredth year of Noah’s life, on the seventeenth day of the second month—on that day all the springs of the great deep burst forth, and the floodgates of the heavens were opened.
12अनि चालीस दिन र रातसम्‍म पृथ्‍वीमा पानी परिरह्यो।
 12 And rain fell on the earth forty days and forty nights.
13ठीक त्‍यसै दिन नोआ, तिनका छोराहरू शेम, हाम र येपेत, तिनकी पत्‍नी र तिनका तीन बुहारीहरू जहाजभित्र पसे। 
13 On that very day Noah and his sons, Shem, Ham and Japheth, together with his wife and the wives of his three sons, entered the ark. 
14तिनीहरू र आ-आफ्‍नो जातअनुसारका सबै वन-पशुहरू, सबै पालिने पशुहरू, भूइँमा घस्रने सबै प्राणीहरू र आ-आफ्‍नो जातका सबै थरीका पक्षीहरू पसे। 
14 They had with them every wild animal according to its kind, all livestock according to their kinds, every creature that moves along the ground according to its kind and every bird according to its kind, everything with wings. 
15जीवनको सास हुने सबै प्राणीका जोड़ी-जोड़ी गरी नोआकहाँ जहाजमा आए। 
15 Pairs of all creatures that have the breath of life in them came to Noah and entered the ark.
16परमेश्‍वरले नोआलाई हुकुम गर्नुभएबमोजिम जहाजभित्र पसेका प्राणी भाले र पोथी गरी आए। त्‍यसपछि परमप्रभुले जहाजको ढोका थुनिदिनुभयो।
16 The animals going in were male and female of every living thing, as God had commanded Noah. Then the Lord shut him in.
17पृथ्‍वीमा चालीस दिनसम्‍म जलप्रलय भइरह्यो। पानी बढ़ेर जहाजलाई उचाल्‍न लाग्‍यो र त्‍यो जमिनबाट माथि जान लाग्‍यो। 
17 For forty days the flood kept coming on the earth, and as the waters increased they lifted the ark high above the earth. 
18पानी धेरै परिरह्यो र चौपट्टै बढ़ेर पृथ्‍वीमा भरिन लाग्‍यो, र जहाज पानी माथि-माथि उत्रन लाग्‍यो। 
18 The waters rose and increased greatly on the earth, and the ark floated on the surface of the water.
19पानी पृथ्‍वीमा जोडसँग परिरह्यो र आकाशमुनिका जम्‍मै अल्‍गा-अल्‍गा पर्वतहरू ढाकिए।
19 They rose greatly on the earth, and all the high mountains under the entire heavens were covered.
 20पानी बढ़ेर आयो र पर्वतहरूलाई सात मिटरसम्‍म डुबाइदियो। 
20 The waters rose and covered the mountains to a depth of more than fifteen cubits.
21पृथ्‍वीमा चलहल गर्ने सबै जीवित जीवात— के पक्षी, के पालिने पशु, के वन-पशु, के भूइँमा घस्रने सबै प्राणीहरू— तथा सबै मानिसहरू मरे। 
 21 Every living thing that moved on land perished—birds, livestock, wild animals, all the creatures that swarm over the earth, and all mankind
22ओबानो भूमिमा भएका सास हुने सबै प्राणी मरे। 
22 Everything on dry land that had the breath of life in its nostrils died.
23अनि जति प्राणी जमिनमा थिए— के मानिस, के पशु, के घस्रने जन्‍तु, के पक्षी, सबै मासिए। तिनीहरू पृथ्‍वीबाट मासिए, केवल नोआ र जति जना तिनीसित जहाजमा थिए तिनीहरू मात्र जीवितै रहे।
23 Every living thing on the face of the earth was wiped out; people and animals and the creatures that move along the ground and the birds were wiped from the earth. Only Noah was left, and those with him in the ark.
24अनि पृथ्‍वीमा पानी एक सय पचास दिनसम्‍म रहिरह्यो।

24 The waters flooded the earth for a hundred and fifty days.

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

.............

उत्‍पत्ति 8

 

1तर परमेश्‍वरले नोआ र तिनीसँग जहाजमा भएका सबै वन-पशु र पालिने पशुहरूलाई सम्‍झनुभयो, अनि उहाँले पृथ्‍वीमा बतास चलाइदिनुभयो, र पानी घट्‌न लाग्‍यो। 2अगाधका मूलहरू र आकाशका द्वारहरू थुनिए र आकाशबाट पानी बन्‍द गरियो। 3अनि पानी पृथ्‍वीमा लगातार घट्‌दैगयो। एक सय पचास दिन बितेपछि पानी घट्यो। 4सातौँ महिनाको सत्रौँ दिनमा जहाज आरारातका पहाड़हरूमा अड़ियो। 5दशौँ महिनासम्‍म पानी लगातार घट्‌दैगयो। दशौँ महिनाको पहिलो दिनमा डाँड़ाहरूका टाकुरा देखा परे।
6चालीस दिनपछि आफूले बनाएको जहाजको झ्‍याल नोआले खोले, 7र एउटा कागलाई उड़ाइदिए, अनि जमिनको पानी नसुकुञ्‍जेल त्‍यो काग यताउता उड़िरह्यो। 8तब नोआले जमिनमा पानी घट्यो कि भनी हेर्न एउटा ढुकुर पनि उड़ाइदिए। 9त्‍यस ढुकुरले आफ्‍ना खुट्टा टेक्‍ने ठाउँ नपाएकोले त्‍यो तिनीकहाँ नै जहाजमा फर्क्‍यो, किनभने पृथ्‍वीमा अझै पानी थियो। तब तिनले आफ्‍नो हात पसारेर त्‍यस ढुकुरलाई समाती आफूकहाँ जहाजभित्र ल्‍याए। 10अरू सात दिन पर्खेर तिनले फेरि त्‍यस ढुकुरलाई जहाजबाट उड़ाइपठाए। 11त्‍यो ढुकुर साँझमा तिनीकहाँ फर्क्‍यो। त्‍यसको चुच्‍चामा भर्खरै टिपेको भद्राक्षको एउटा पात थियो। तब पानी जमिनमा घटेछ भन्‍ने नोआले थाहा पाए। 12तब तिनले अरू सात दिन पर्खेर त्‍यस ढुकुरलाई फेरि उड़ाइपठाए, तर यस पाली त्‍यो तिनीकहाँ फर्केर आएन।
13नोआको छ सय एक वर्षको पहिलो महिनाको पहिलो दिन पृथ्‍वीबाट पानी सुक्‍यो, र नोआले जहाजको छत उघारेर हेरे, जमिन सुक्‍खा थियो। 14अनि दोस्रो महिनाको सत्ताईसौँ दिनमा जमिन पूर्ण रूपले सुक्‍यो।
15तब परमेश्‍वरले नोआलाई भन्‍नुभयो, 16“तँ, तेरी पत्‍नी, तेरा छोराहरू र तेरा बुहारीहरूसमेत जहाजबाट निस्‍की।  17तेरो साथमा भएको हरेक जीवित प्राणी, पशु र पक्षी दुवै, र घस्रने जन्‍तुलाई बाहिर निकाल्, र तिनीहरू पृथ्‍वीमा प्रशस्‍त गरी बढून्, र तिनीहरू पृथ्‍वीमा फैलिँदै र संख्‍यामा वृद्धि हुँदैजाऊन्‌।”
18तब नोआ, तिनका छोराहरू, तिनकी पत्‍नी तथा बुहारीहरू जहाजबाट निस्‍केर आए। 19र सबै पशु, घस्रने जन्‍तु, पक्षी र पृथ्‍वीमा हिँड्‌डुल गर्ने सबै जीवजन्‍तुहरू पनि तिनीहरूका जात-जातअनुसार जहाजबाट निस्‍केर आए।
20अनि नोआले परमप्रभुको निम्‍ति एउटा वेदी बनाएर हरेक शुद्ध पशु र शुद्ध पक्षी मध्‍येबाट लिई होमबलि चढ़ाए। 21त्‍यसको मीठो बास्‍ना लिनुभएपछि परमप्रभुले आफ्‍नो मनमा भन्‍नुभयो, अब म फेरि कहिल्‍यै मानिसको खातिर पृथ्‍वीलाई सराप दिनेछैनँ, यद्यपि मानिसको हृदयका भावनाहरू बालकदेखि नै खराब हुन्‍छन्‌। अहिले मैले गरेजस्‍तै सबै प्राणीलाई फेरि यसरी सर्वनाश म गर्नेछैनँ।
22“पृथ्‍वी रहुञ्‍जेल बीउ छर्ने र फसल काट्‌ने समय, जाडो र गर्मी, ग्रीष्‍म र शिशिर, र दिन र रातको अन्‍त हुनेछैन।”
...................................................................................
ENGLISH

8:1 But God remembered Noah and all the wild animals and the livestock that were with him in the ark, and he sent a wind over the earth, and the waters receded. Now the springs of the deep and the floodgates of the heavens had been closed, and the rain had stopped falling from the sky. The water receded steadily from the earth. At the end of the hundred and fifty days the water had gone down, and on the seventeenth day of the seventh month the ark came to rest on the mountains of Ararat. The waters continued to recede until the tenth month, and on the first day of the tenth month the tops of the mountains became visible.

After forty days Noah opened a window he had made in the ark and sent out a raven, and it kept flying back and forth until the water had dried up from the earth. Then he sent out a dove to see if the water had receded from the surface of the ground. But the dove could find nowhere to perch because there was water over all the surface of the earth; so it returned to Noah in the ark. He reached out his hand and took the dove and brought it back to himself in the ark. 10 He waited seven more days and again sent out the dove from the ark. 11 When the dove returned to him in the evening, there in its beak was a freshly plucked olive leaf! Then Noah knew that the water had receded from the earth. 12 He waited seven more days and sent the dove out again, but this time it did not return to him.

13 By the first day of the first month of Noah’s six hundred and first year, the water had dried up from the earth. Noah then removed the covering from the ark and saw that the surface of the ground was dry. 14 By the twenty-seventh day of the second month the earth was completely dry.

15 Then God said to Noah, 16 “Come out of the ark, you and your wife and your sons and their wives. 17 Bring out every kind of living creature that is with you—the birds, the animals, and all the creatures that move along the ground—so they can multiply on the earth and be fruitful and increase in number on it.”

18 So Noah came out, together with his sons and his wife and his sons’ wives. 19 All the animals and all the creatures that move along the ground and all the birds—everything that moves on land—came out of the ark, one kind after another.

20 Then Noah built an altar to the Lord and, taking some of all the clean animals and clean birds, he sacrificed burnt offerings on it. 21 The Lord smelled the pleasing aroma and said in his heart: “Never again will I curse the ground because of humans, even though[a] every inclination of the human heart is evil from childhood. And never again will I destroy all living creatures, as I have done.

 

22 “As long as the earth endures,
seedtime and harvest,
cold and heat,
summer and winter,
day and night
will never cease.”

 

........................................................

उत्‍पत्ति 8

 

1तर परमेश्‍वरले नोआ र तिनीसँग जहाजमा भएका सबै वन-पशु र पालिने पशुहरूलाई सम्‍झनुभयो, अनि उहाँले पृथ्‍वीमा बतास चलाइदिनुभयो, र पानी घट्‌न लाग्‍यो। 
But God remembered Noah and all the wild animals and the livestock that were with him in the ark, and he sent a wind over the earth, and the waters receded.
2अगाधका मूलहरू र आकाशका द्वारहरू थुनिए र आकाशबाट पानी बन्‍द गरियो।
Now the springs of the deep and the floodgates of the heavens had been closed, and the rain had stopped falling from the sky. 
 3अनि पानी पृथ्‍वीमा लगातार घट्‌दैगयो। एक सय पचास दिन बितेपछि पानी घट्यो।
The water receded steadily from the earth. At the end of the hundred and fifty days the water had gone down
 4सातौँ महिनाको सत्रौँ दिनमा जहाज आरारातका पहाड़हरूमा अड़ियो।
and on the seventeenth day of the seventh month the ark came to rest on the mountains of Ararat. 
 5दशौँ महिनासम्‍म पानी लगातार घट्‌दैगयो। दशौँ महिनाको पहिलो दिनमा डाँड़ाहरूका टाकुरा देखा परे।
The waters continued to recede until the tenth month, and on the first day of the tenth month the tops of the mountains became visible.
6चालीस दिनपछि आफूले बनाएको जहाजको झ्‍याल नोआले खोले,
After forty days Noah opened a window he had made in the ark 
 7र एउटा कागलाई उड़ाइदिए, अनि जमिनको पानी नसुकुञ्‍जेल त्‍यो काग यताउता उड़िरह्यो। 
and sent out a raven, and it kept flying back and forth until the water had dried up from the earth.
8तब नोआले जमिनमा पानी घट्यो कि भनी हेर्न एउटा ढुकुर पनि उड़ाइदिए।
Then he sent out a dove to see if the water had receded from the surface of the ground. 
 9त्‍यस ढुकुरले आफ्‍ना खुट्टा टेक्‍ने ठाउँ नपाएकोले त्‍यो तिनीकहाँ नै जहाजमा फर्क्‍यो, किनभने पृथ्‍वीमा अझै पानी थियो। तब तिनले आफ्‍नो हात पसारेर त्‍यस ढुकुरलाई समाती आफूकहाँ जहाजभित्र ल्‍याए। 
But the dove could find nowhere to perch because there was water over all the surface of the earth; so it returned to Noah in the ark. He reached out his hand and took the dove and brought it back to himself in the ark. 
10अरू सात दिन पर्खेर तिनले फेरि त्‍यस ढुकुरलाई जहाजबाट उड़ाइपठाए। 
10 He waited seven more days and again sent out the dove from the ark.
11त्‍यो ढुकुर साँझमा तिनीकहाँ फर्क्‍यो। त्‍यसको चुच्‍चामा भर्खरै टिपेको भद्राक्षको एउटा पात थियो। तब पानी जमिनमा घटेछ भन्‍ने नोआले थाहा पाए। 
11 When the dove returned to him in the evening, there in its beak was a freshly plucked olive leaf! Then Noah knew that the water had receded from the earth.
12तब तिनले अरू सात दिन पर्खेर त्‍यस ढुकुरलाई फेरि उड़ाइपठाए, तर यस पाली त्‍यो तिनीकहाँ फर्केर आएन।
12 He waited seven more days and sent the dove out again, but this time it did not return to him.
13नोआको छ सय एक वर्षको पहिलो महिनाको पहिलो दिन पृथ्‍वीबाट पानी सुक्‍यो, र नोआले जहाजको छत उघारेर हेरे, जमिन सुक्‍खा थियो। 
13 By the first day of the first month of Noah’s six hundred and first year, the water had dried up from the earth. Noah then removed the covering from the ark and saw that the surface of the ground was dry.
14अनि दोस्रो महिनाको सत्ताईसौँ दिनमा जमिन पूर्ण रूपले सुक्‍यो।
14 By the twenty-seventh day of the second month the earth was completely dry.
15तब परमेश्‍वरले नोआलाई भन्‍नुभयो, 
15 Then God said to Noah
16“तँ, तेरी पत्‍नी, तेरा छोराहरू र तेरा बुहारीहरूसमेत जहाजबाट निस्‍की।
16 “Come out of the ark, you and your wife and your sons and their wives. 
  17तेरो साथमा भएको हरेक जीवित प्राणी, पशु र पक्षी दुवै, र घस्रने जन्‍तुलाई बाहिर निकाल्, र तिनीहरू पृथ्‍वीमा प्रशस्‍त गरी बढून्, र तिनीहरू पृथ्‍वीमा फैलिँदै र संख्‍यामा वृद्धि हुँदैजाऊन्‌।”
17 Bring out every kind of living creature that is with you—the birds, the animals, and all the creatures that move along the ground—so they can multiply on the earth and be fruitful and increase in number on it.”
18तब नोआ, तिनका छोराहरू, तिनकी पत्‍नी तथा बुहारीहरू जहाजबाट निस्‍केर आए। 
18 So Noah came out, together with his sons and his wife and his sons’ wives. 
19र सबै पशु, घस्रने जन्‍तु, पक्षी र पृथ्‍वीमा हिँड्‌डुल गर्ने सबै जीवजन्‍तुहरू पनि तिनीहरूका जात-जातअनुसार जहाजबाट निस्‍केर आए।
19 All the animals and all the creatures that move along the ground and all the birds—everything that moves on land—came out of the ark, one kind after another.
20अनि नोआले परमप्रभुको निम्‍ति एउटा वेदी बनाएर हरेक शुद्ध पशु र शुद्ध पक्षी मध्‍येबाट लिई होमबलि चढ़ाए। 
20 Then Noah built an altar to the Lord and, taking some of all the clean animals and clean birds, he sacrificed burnt offerings on it. 
21त्‍यसको मीठो बास्‍ना लिनुभएपछि परमप्रभुले आफ्‍नो मनमा भन्‍नुभयो, अब म फेरि कहिल्‍यै मानिसको खातिर पृथ्‍वीलाई सराप दिनेछैनँ, यद्यपि मानिसको हृदयका भावनाहरू बालकदेखि नै खराब हुन्‍छन्‌। अहिले मैले गरेजस्‍तै सबै प्राणीलाई फेरि यसरी सर्वनाश म गर्नेछैनँ।
 21 The Lord smelled the pleasing aroma and said in his heart: “Never again will I curse the ground because of humans, even though[a] every inclination of the human heart is evil from childhood. And never again will I destroy all living creatures, as I have done.
22“पृथ्‍वी रहुञ्‍जेल बीउ छर्ने र फसल काट्‌ने समय, जाडो र गर्मी, ग्रीष्‍म र शिशिर, र दिन र रातको अन्‍त हुनेछैन।”

22 “As long as the earth endures,
seedtime and harvest,
cold and heat,
summer and winter,
day and night
will never cease.”

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

..............................................................................................................

उत्‍पत्ति 9

नोआसँग बाँधिएको परमेश्‍वरको करार
1त्‍यसपछि परमेश्‍वरले नोआ र तिनका छोराहरूलाई आशिष्‌ दिएर भन्‍नुभयो, “फल्‍दै-फुल्‍दै, वृद्धि हुँदै र पृथ्‍वीमा भरिँदैजाओ।  2पृथ्‍वीका सबै पशुहरू र आकाशका सबै पक्षीहरू र जमिनमा घस्रने सबै प्राणीहरू र समुद्रका सबै माछाहरूमा तिमीहरूको डर र त्रास हुनेछ। तिमीहरूकै हातमा ती सुम्‍पिएका हुन्‍छन्‌। 3जीवित-जीवात सबै तिमीहरूका निम्‍ति आहारा हुनेछन्‌। मैले हरिया वनस्‍पति तिमीहरूलाई दिएझैँ सबै थोक म तिमीहरूलाई दिन्‍छु।
4“तर मासु त्‍यसको प्राण दिने रगतसमेत नखाओ।  5र तिमीहरूको प्राण दिने रगतको सट्टा म निश्‍चय लेखा लिनेछु। हरेक पशुदेखि म प्राणको साटो लिनेछु, र हरेक मानिसदेखि पनि आफ्‍नो दाजुभाइका प्राणको साटो म लिनेछु।
6जसले मानिसको रक्तपात गर्छ, 
मानिसबाटै त्‍यसको रक्तपात हुनेछ,
किनभने परमेश्‍वरले मानिसलाई
आफ्‍नै स्‍वरूपमा बनाउनुभएको हो।
7तिमीहरूचाहिँ फल्‍दै-फुल्‍दै जाओ। पृथ्‍वीमा प्रशस्‍तसँग बालकहरू जन्मून्, र संख्‍यामा तिनीहरूको वृद्धि हुँदैजाओस्‌।” 
8तब परमेश्‍वरले नोआ र तिनका छोराहरूलाई यसो भन्‍नुभयो, 9“तिमीहरू र तिमीहरूका भावी सन्‍तानसित, 10तथा जहाजबाट तिमीहरूसित निस्‍केर आएका सबै जीवित प्राणीहरू— अर्थात्, पक्षीहरू, पालिने पशुहरू, वन-पशुहरू— तिमीहरूसित भएका पृथ्‍वीका सबै जीव-जन्‍तुहरूसित म मेरो करार स्‍थापित गर्दछु। 11म तिमीहरूसित मेरो यो करार स्‍थापित गर्दछु, कि सबै प्राणी फेरि कहिल्‍यै प्रलयको पानीले नष्‍ट हुनेछैनन्, अनि पृथ्‍वीलाई सर्वनाश गर्न फेरि कहिल्‍यै जलप्रलय हुनेछैन।”
12अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “जुन करार मेरो र तिमीहरू र तिमीहरूका साथमा भएको हरेक जीवित प्राणीको बीचमा सबै पुस्‍तौँसम्‍मको निम्‍ति म ठहराउँदैछु, त्‍यसको चिन्‍ह यही हुन्‍छ। 13म बादलमा मेरो इन्‍द्रेनी राख्‍तछु, र मेरो र पृथ्‍वीको बीचमा त्‍यो एउटा करारको चिन्‍ह हुनेछ। 14जहिले-जहिले म पृथ्‍वीमा बादल फिँजाउँछु र बादलमा इन्‍द्रेनी देखा पर्छ, 15मेरो र तिमीहरू अनि हरेक किसिमको जीवित प्राणीको बीचमा रहेको मेरो करार म सम्‍झनेछु। पानीले फेरि कहिल्‍यै सबै प्राणीलाई नाश गर्ने प्रलय ल्‍याउनेछैन। 16जुन बेला बादलमा इन्‍द्रेनी देखा पर्छ, म त्‍यो हेरेर यो सधैँको करारलाई सम्‍झनेछु, जो परमेश्‍वर र पृथ्‍वीका सबै जीवित-जीवातसँग बाँधिएको छ।”
17यसरी परमेश्‍वरले नोआलाई भन्‍नुभयो, “मैले पृथ्‍वीका सारा प्राणी र मेरो बीचमा बाँधेको करारको चिन्‍ह यही हो।”
नोआ र तिनका छोराहरू
18जहाजबाट बाहिर निस्‍किआएका नोआका छोराहरू शेम, हाम र येपेत हुन्‌। हामचाहिँ कनानका पिता थिए। 19नोआका छोराहरू यी नै तीन जना थिए। यिनीहरूबाट समस्‍त पृथ्‍वी भरियो। 20माटोमा काम गर्ने नोआले दाखबारी लगाए। 21जब तिनले दाखमद्य पिए, तब तिनी मात्तिए र आफ्‍नो पालभित्र नाङ्गै सुतिबसे। 22कनानका पिता हामले आफ्‍ना पिताको नाङ्गोपन देखेर बाहिर आई आफ्‍ना दुवै दाजुहरूलाई बताइदिए। 23तर शेम र येपेतले एउटा लुगा लिए, र दुवैले आफ्‍ना काँधमा हाले र पछिल्‍तिर सर्दै-सर्दै गएर तिनीहरूले आफ्‍ना पिताको नग्‍नता ढाकिदिए। तिनीहरूका मुख पछिल्‍तिर फर्केको हुनाले तिनीहरूले आफ्‍ना पिताको नाङ्गोपन देखेनन्‌।
24जब नोआलाई मद्यको निद्राले छोड्यो र तिनका कान्‍छा छोराले गरेको कुरा तिनले थाहा पाए, 25तब तिनले भने, “श्रापित होस्, कनान, त्‍यो आफ्‍ना दाजुहरूका कमाराहरूको पनि कमारो हुनेछ।”
26तिनले यसो पनि भने,
“शेमका परमप्रभु धन्‍यका होऊन्,
कनान त्‍यसको दास होस्‌।
27परमेश्‍वरले येपेतको वृद्धि गरून्,
र त्‍यसले शेमको पालमा वास गरोस्,
र कनानचाहिँ शेमको कमारो होस्‌।”
28जलप्रलयपछि नोआ साढ़े तीन सय वर्षसम्‍म बाँचिरहे। 29नोआको जम्‍मा उमेर नौ सय पचास वर्ष भएको थियो। अनि तिनी मरे।
..............................................................................

God’s Covenant With Noah

 Then God blessed Noah and his sons, saying to them, “Be fruitful and increase in number and fill the earth. The fear and dread of you will fall on all the beasts of the earth, and on all the birds in the sky, on every creature that moves along the ground, and on all the fish in the sea; they are given into your hands. Everything that lives and moves about will be food for you. Just as I gave you the green plants, I now give you everything.

“But you must not eat meat that has its lifeblood still in it. And for your lifeblood I will surely demand an accounting. I will demand an accounting from every animal. And from each human being, too, I will demand an accounting for the life of another human being.

 

“Whoever sheds human blood,
    by humans shall their blood be shed;
for in the image of God
    has God made mankind.

 

As for you, be fruitful and increase in number; multiply on the earth and increase upon it.”

Then God said to Noah and to his sons with him: “I now establish my covenant with you and with your descendants after you 10 and with every living creature that was with you—the birds, the livestock and all the wild animals, all those that came out of the ark with you—every living creature on earth. 11 I establish my covenant with you: Never again will all life be destroyed by the waters of a flood; never again will there be a flood to destroy the earth.”

12 And God said, “This is the sign of the covenant I am making between me and you and every living creature with you, a covenant for all generations to come: 13 I have set my rainbow in the clouds, and it will be the sign of the covenant between me and the earth. 14 Whenever I bring clouds over the earth and the rainbow appears in the clouds, 15 I will remember my covenant between me and you and all living creatures of every kind. Never again will the waters become a flood to destroy all life. 16 Whenever the rainbow appears in the clouds, I will see it and remember the everlasting covenant between God and all living creatures of every kind on the earth.”

17 So God said to Noah, “This is the sign of the covenant I have established between me and all life on the earth.”

The Sons of Noah

18 The sons of Noah who came out of the ark were Shem, Ham and Japheth. (Ham was the father of Canaan.) 19 These were the three sons of Noah, and from them came the people who were scattered over the whole earth.

20 Noah, a man of the soil, proceeded[a] to plant a vineyard. 21 When he drank some of its wine, he became drunk and lay uncovered inside his tent. 22 Ham, the father of Canaan, saw his father naked and told his two brothers outside. 23 But Shem and Japheth took a garment and laid it across their shoulders; then they walked in backward and covered their father’s naked body. Their faces were turned the other way so that they would not see their father naked.

24 When Noah awoke from his wine and found out what his youngest son had done to him, 25 he said,

“Cursed be Canaan!
    The lowest of slaves
    will he be to his brothers.”

26 He also said,

“Praise be to the Lord, the God of Shem!
    May Canaan be the slave of Shem.
27 May God extend Japheth’s[b] territory;
    may Japheth live in the tents of Shem,
    and may Canaan be the slave of Japheth.”

28 After the flood Noah lived 350 years. 29 Noah lived a total of 950 years, and then he died.

.....................................................................................
NEPALI - ENGLISH

उत्‍पत्ति 9

नोआसँग बाँधिएको परमेश्‍वरको करार
1त्‍यसपछि परमेश्‍वरले नोआ र तिनका छोराहरूलाई आशिष्‌ दिएर भन्‍नुभयो, “फल्‍दै-फुल्‍दै, वृद्धि हुँदै र पृथ्‍वीमा भरिँदैजाओ।
Then God blessed Noah and his sons, saying to them, “Be fruitful and increase in number and fill the earth.
  2पृथ्‍वीका सबै पशुहरू र आकाशका सबै पक्षीहरू र जमिनमा घस्रने सबै प्राणीहरू र समुद्रका सबै माछाहरूमा तिमीहरूको डर र त्रास हुनेछ। तिमीहरूकै हातमा ती सुम्‍पिएका हुन्‍छन्‌। 
The fear and dread of you will fall on all the beasts of the earth, and on all the birds in the sky, on every creature that moves along the ground, and on all the fish in the sea; they are given into your hands. 
3जीवित-जीवात सबै तिमीहरूका निम्‍ति आहारा हुनेछन्‌। मैले हरिया वनस्‍पति तिमीहरूलाई दिएझैँ सबै थोक म तिमीहरूलाई दिन्‍छु।
 Everything that lives and moves about will be food for you. Just as I gave you the green plants, I now give you everything.
4“तर मासु त्‍यसको प्राण दिने रगतसमेत नखाओ।
“But you must not eat meat that has its lifeblood still in it. 
  5र तिमीहरूको प्राण दिने रगतको सट्टा म निश्‍चय लेखा लिनेछु। हरेक पशुदेखि म प्राणको साटो लिनेछु, र हरेक मानिसदेखि पनि आफ्‍नो दाजुभाइका प्राणको साटो म लिनेछु।
 And for your lifeblood I will surely demand an accounting. I will demand an accounting from every animal. And from each human being, too, I will demand an accounting for the life of another human being.
6जसले मानिसको रक्तपात गर्छ, 
मानिसबाटै त्‍यसको रक्तपात हुनेछ,
किनभने परमेश्‍वरले मानिसलाई
आफ्‍नै स्‍वरूपमा बनाउनुभएको हो।
“Whoever sheds human blood,
    by humans shall their blood be shed;
for in the image of God
    has God made mankind.
7तिमीहरूचाहिँ फल्‍दै-फुल्‍दै जाओ। पृथ्‍वीमा प्रशस्‍तसँग बालकहरू जन्मून्, र संख्‍यामा तिनीहरूको वृद्धि हुँदैजाओस्‌।” 
As for you, be fruitful and increase in number; multiply on the earth and increase upon it.”
8तब परमेश्‍वरले नोआ र तिनका छोराहरूलाई यसो भन्‍नुभयो, 
Then God said to Noah and to his sons with him:
9“तिमीहरू र तिमीहरूका भावी सन्‍तानसित, 
“I now establish my covenant with you and with your descendants after you 
10तथा जहाजबाट तिमीहरूसित निस्‍केर आएका सबै जीवित प्राणीहरू— अर्थात्, पक्षीहरू, पालिने पशुहरू, वन-पशुहरू— तिमीहरूसित भएका पृथ्‍वीका सबै जीव-जन्‍तुहरूसित म मेरो करार स्‍थापित गर्दछु। 
10 and with every living creature that was with you—the birds, the livestock and all the wild animals, all those that came out of the ark with you—every living creature on earth
11म तिमीहरूसित मेरो यो करार स्‍थापित गर्दछु, कि सबै प्राणी फेरि कहिल्‍यै प्रलयको पानीले नष्‍ट हुनेछैनन्, अनि पृथ्‍वीलाई सर्वनाश गर्न फेरि कहिल्‍यै जलप्रलय हुनेछैन।”
11 I establish my covenant with you: Never again will all life be destroyed by the waters of a flood; never again will there be a flood to destroy the earth.
12अनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “जुन करार मेरो र तिमीहरू र तिमीहरूका साथमा भएको हरेक जीवित प्राणीको बीचमा सबै पुस्‍तौँसम्‍मको निम्‍ति म ठहराउँदैछु, त्‍यसको चिन्‍ह यही हुन्‍छ।
12 And God said, “This is the sign of the covenant I am making between me and you and every living creature with you, a covenant for all generations to come: 
 13म बादलमा मेरो इन्‍द्रेनी राख्‍तछु, र मेरो र पृथ्‍वीको बीचमा त्‍यो एउटा करारको चिन्‍ह हुनेछ। 
13 I have set my rainbow in the clouds, and it will be the sign of the covenant between me and the earth.
1 4जहिले-जहिले म पृथ्‍वीमा बादल फिँजाउँछु र बादलमा इन्‍द्रेनी देखा पर्छ, 
14 Whenever I bring clouds over the earth and the rainbow appears in the clouds,
15मेरो र तिमीहरू अनि हरेक किसिमको जीवित प्राणीको बीचमा रहेको मेरो करार म सम्‍झनेछु। पानीले फेरि कहिल्‍यै सबै प्राणीलाई नाश गर्ने प्रलय ल्‍याउनेछैन। 
15 I will remember my covenant between me and you and all living creatures of every kind. Never again will the waters become a flood to destroy all life.
16जुन बेला बादलमा इन्‍द्रेनी देखा पर्छ, म त्‍यो हेरेर यो सधैँको करारलाई सम्‍झनेछु, जो परमेश्‍वर र पृथ्‍वीका सबै जीवित-जीवातसँग बाँधिएको छ।”
16 Whenever the rainbow appears in the clouds, I will see it and remember the everlasting covenant between God and all living creatures of every kind on the earth.”
17यसरी परमेश्‍वरले नोआलाई भन्‍नुभयो, “मैले पृथ्‍वीका सारा प्राणी र मेरो बीचमा बाँधेको करारको चिन्‍ह यही हो।”
नोआ र तिनका छोराहरू
17 So God said to Noah, “This is the sign of the covenant I have established between me and all life on the earth.”
18जहाजबाट बाहिर निस्‍किआएका नोआका छोराहरू शेम, हाम र येपेत हुन्‌। हामचाहिँ कनानका पिता थिए। 

                                         (The Sons of Noah)

18 The sons of Noah who came out of the ark were Shem, Ham and Japheth. (Ham was the father of Canaan.) 

19नोआका छोराहरू यी नै तीन जना थिए। यिनीहरूबाट समस्‍त पृथ्‍वी भरियो। 
19 These were the three sons of Noah, and from them came the people who were scattered over the whole earth.
20माटोमा काम गर्ने नोआले दाखबारी लगाए।
20 Noah, a man of the soil, proceeded[a] to plant a vineyard
 21जब तिनले दाखमद्य पिए, तब तिनी मात्तिए र आफ्‍नो पालभित्र नाङ्गै सुतिबसे। 
 21 When he drank some of its wine, he became drunk and lay uncovered inside his tent. 
22कनानका पिता हामले आफ्‍ना पिताको नाङ्गोपन देखेर बाहिर आई आफ्‍ना दुवै दाजुहरूलाई बताइदिए। 
22 Ham, the father of Canaan, saw his father naked and told his two brothers outside. 
23तर शेम र येपेतले एउटा लुगा लिए, र दुवैले आफ्‍ना काँधमा हाले र पछिल्‍तिर सर्दै-सर्दै गएर तिनीहरूले आफ्‍ना पिताको नग्‍नता ढाकिदिए। तिनीहरूका मुख पछिल्‍तिर फर्केको हुनाले तिनीहरूले आफ्‍ना पिताको नाङ्गोपन देखेनन्‌।
23 But Shem and Japheth took a garment and laid it across their shoulders; then they walked in backward and covered their father’s naked body. Their faces were turned the other way so that they would not see their father naked.
24जब नोआलाई मद्यको निद्राले छोड्यो र तिनका कान्‍छा छोराले गरेको कुरा तिनले थाहा पाए, 
24 When Noah awoke from his wine and found out what his youngest son had done to him, 
25तब तिनले भने, “श्रापित होस्, कनान, त्‍यो आफ्‍ना दाजुहरूका कमाराहरूको पनि कमारो हुनेछ।”

 25 he said,

“Cursed be Canaan!
    The lowest of slaves
    will he be to his brothers.”

26तिनले यसो पनि भने,
“शेमका परमप्रभु धन्‍यका होऊन्,
कनान त्‍यसको दास होस्‌।

26 He also said,

“Praise be to the Lord, the God of Shem!
    May Canaan be the slave of Shem.

27परमेश्‍वरले येपेतको वृद्धि गरून्,
र त्‍यसले शेमको पालमा वास गरोस्,
र कनानचाहिँ शेमको कमारो होस्‌।”
May God extend Japheth’s[b] territory;
    may Japheth live in the tents of Shem,
    and may Canaan be the slave of Japheth.”
28जलप्रलयपछि नोआ साढ़े तीन सय वर्षसम्‍म बाँचिरहे। 
28 After the flood Noah lived 350 years.
29नोआको जम्‍मा उमेर नौ सय पचास वर्ष भएको थियो। अनि तिनी मरे।

 29 Noah lived a total of 950 years, and then he died.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

...........

उत्‍पत्ति 10

 

1नोआका छोराहरू शेम, हाम र येपेतको वृत्तान्‍त यही हो। जलप्रलयपछि तिनका पनि छोराहरू जन्‍मे। 
येपेतका सन्‍तान
2येपेतका छोराहरू:
गोमेर, मागोग, मादे, यावान, तूबल, मेशेक र तीरास।
3गोमेरका छोराहरू:
अशकनज, रीपत र तोगर्मा।
4यावानका छोराहरू:
एलीशाह, तर्शीश, कित्तीम र रोदानीम।
5यिनीहरूबाट नै समुद्रतटवासीहरू, तिनीहरूका देशभित्र, प्रत्‍येकको आफ्‍नो भाषा र जातिअनुसार फिँजिए।
हामका सन्‍तान
6हामका छोराहरू:
कूश, मिश्रइम, पूत र कनान।
7कूशका छोराहरू:
सेबा, हवीला, सब्‍ता, रामाह, र सब्‍तका।
रामाहका छोराहरू:
शेबा र ददान।
8कूश निम्रोदका पिता भए। यिनी नै पृथ्वीका पहिलो शक्तिशाली पुरुष भए। 9यिनी परमप्रभुको सामु शक्तिशाली शिकारी थिए। यसैले “निम्रोदजस्‍तै परमप्रभुको सामु शक्तिशाली शिकारी” भन्‍ने आहान चलेको छ। 10उनको राज्यको सुरु बाबेल, एरेक, अक्‍कद र कल्‍नेहबाट भयो, जुन शिनार देशमा छन्‌। 11त्‍यही देशबाट उनी अश्‍शूरमा गए, र निनवे, रहोबोत-इर र कालह सहरहरू, 12अनि निनवे र कालहको बीचमा रेसेन सहर बनाए। रेसेनचाहिँ महान्‌ सहर हो।
13मिश्रइमचाहिँ लूदी, अनामी, लहाबी, नप्‍तूही 14पत्रुसी, कस्‍लूही (जसबाट पलिश्‍तीहरू निस्‍के) र कप्‍तोरीहरूका पुर्खा थिए।
15कनान आफ्‍ना जेठा छोरा सीदोन र हेतका पिता भए। 16कनानबाट हित्ती, यबूसी, एमोरी, गिर्गाशी, 17हिव्‍वी, अरकी, सिनी, 18अर्वादी, सेमारी र हमातीहरू उत्‍पन्‍न भए।
त्‍यसपछि कनानका वंशहरू जताततै फिँजिए। 19कनान देशको सिमाना सीदोनदेखि गरार जाने बाटोतिर गाजासम्‍म, र सदोम, गमोरा, अदमा र सबोयीम जाने बाटोतिर भएर लाशासम्‍म थियो।
20हामका छोराहरू, उनीहरूका वंश र भाषाअनुसार, र उनीहरूका देश र जातिहरू यी नै हुन्‌।
शेमका सन्‍तान
21येपेतका भाइ शेमका पनि छोराहरू जन्‍मे। शेम एबेरका सबै सन्‍तानका पुर्खा थिए।
22शेमका छोराहरू: एलाम, अश्‍शूर, अर्पक्षद, लूद र अराम थिए।
23अरामका छोराहरू:
ऊज, हुल, गेतेर र मेशेक थिए।
24अर्पक्षद शेलहका पिता भए।
शेलह एबेरका पिता भए।
25एबेरका दुई जना छोराहरू जन्‍मे। एउटाको नाउँ पेलेग थियो, किनभने उनकै समयमा पृथ्‍वी अलग-अलग भागमा बाँड़ियो। उनका भाइको नाउँ योक्तान थियो।
26योक्तान अल्‍मोदद, शेलेप, हसर्मवित, येरह, 27हदोरम, ऊजाल, दिक्‍ला, 28ओबाल, अबमाएल, शेबा, 29ओपीर, हवीला र योबाबका पिता भए। यी सबै योक्तानका छोराहरू थिए।
30उनको वासस्‍थान मेशादेखि यता पूर्वको पहाड़ी देश सपारा जाने बाटोसम्‍म थियो।
31शेमका छोराहरू, उनीहरूका वंश र भाषाअनुसार, र उनीहरूका देश र जातिहरू यी नै हुन्‌।
32नोआका छोराहरूका वंशहरू आ-आफ्‍ना जातिअनुसार यी नै हुन्‌। यीबाट जलप्रलयपछि पृथ्‍वीमा जाति-जाति अलग-अलग भएर जताततै फिँजिए।
.................................................................................................

The Table of Nations

GENESIS - 10

This is the account of Shem, Ham and Japheth, Noah’s sons, who themselves had sons after the flood.

The Japhethites

 

The sons[a] of Japheth:

Gomer, Magog, Madai, Javan, Tubal, Meshek and Tiras.

The sons of Gomer:

Ashkenaz, Riphath and Togarmah.

The sons of Javan:

Elishah, Tarshish, the Kittites and the Rodanites.[b] (From these the maritime peoples spread out into their territories by their clans within their nations, each with its own language.)

 

The Hamites

 

The sons of Ham:

Cush, Egypt, Put and Canaan.

The sons of Cush:

Seba, Havilah, Sabtah, Raamah and Sabteka.

The sons of Raamah:

Sheba and Dedan.

Cush was the father[c] of Nimrod, who became a mighty warrior on the earth. He was a mighty hunter before the Lord; that is why it is said, “Like Nimrod, a mighty hunter before the Lord.” 10 The first centers of his kingdom were Babylon, Uruk, Akkad and Kalneh, in[d] Shinar.[e] 11 From that land he went to Assyria, where he built Nineveh, Rehoboth Ir,[f] Calah 12 and Resen, which is between Nineveh and Calah—which is the great city.

13 Egypt was the father of

the Ludites, Anamites, Lehabites, Naphtuhites, 14 Pathrusites, Kasluhites (from whom the Philistines came) and Caphtorites.

15 Canaan was the father of

Sidon his firstborn,[g] and of the Hittites, 16 Jebusites, Amorites, Girgashites, 17 Hivites, Arkites, Sinites, 18 Arvadites, Zemarites and Hamathites.

Later the Canaanite clans scattered 19 and the borders of Canaan reached from Sidon toward Gerar as far as Gaza, and then toward Sodom, Gomorrah, Admah and Zeboyim, as far as Lasha.

20 These are the sons of Ham by their clans and languages, in their territories and nations.

The Semites

21 Sons were also born to Shem, whose older brother was[h] Japheth; Shem was the ancestor of all the sons of Eber.

22 The sons of Shem:

Elam, Ashur, Arphaxad, Lud and Aram.

23 The sons of Aram:

Uz, Hul, Gether and Meshek.[i]

24 Arphaxad was the father of[j] Shelah,

and Shelah the father of Eber.

25 Two sons were born to Eber:

One was named Peleg,[k] because in his time the earth was divided; his brother was named Joktan.

26 Joktan was the father of

Almodad, Sheleph, Hazarmaveth, Jerah, 27 Hadoram, Uzal, Diklah, 28 Obal, Abimael, Sheba, 29 Ophir, Havilah and Jobab. All these were sons of Joktan.

30 The region where they lived stretched from Mesha toward Sephar, in the eastern hill country.

31 These are the sons of Shem by their clans and languages, in their territories and nations.

32 These are the clans of Noah’s sons, according to their lines of descent, within their nations. From these the nations spread out over the earth after the flood.

.....................................................................................................

उत्‍पत्ति 10

 

1नोआका छोराहरू शेम, हाम र येपेतको वृत्तान्‍त यही हो। जलप्रलयपछि तिनका पनि छोराहरू जन्‍मे। 
येपेतका सन्‍तान
This is the account of Shem, Ham and Japheth, Noah’s sons, who themselves had sons after the flood.
2येपेतका छोराहरू:
गोमेर, मागोग, मादे, यावान, तूबल, मेशेक र तीरास।

The sons[a] of Japheth:

Gomer, Magog, Madai, Javan, Tubal, Meshek and Tiras.

3गोमेरका छोराहरू:
अशकनज, रीपत र तोगर्मा।

The sons of Gomer:

Ashkenaz, Riphath and Togarmah.

4यावानका छोराहरू:
एलीशाह, तर्शीश, कित्तीम र रोदानीम।

The sons of Javan:

Elishah, Tarshish, the Kittites and the Rodanites.[

5यिनीहरूबाट नै समुद्रतटवासीहरू, तिनीहरूका देशभित्र, प्रत्‍येकको आफ्‍नो भाषा र जातिअनुसार फिँजिए।
हामका सन्‍तान
(From these the maritime peoples spread out into their territories by their clans within their nations, each with its own language.)
6हामका छोराहरू:
कूश, मिश्रइम, पूत र कनान।

The sons of Ham:

Cush, Egypt, Put and Canaan.

7कूशका छोराहरू:
सेबा, हवीला, सब्‍ता, रामाह, र सब्‍तका।
रामाहका छोराहरू:
शेबा र ददान।

The sons of Cush:

Seba, Havilah, Sabtah, Raamah and Sabteka.

The sons of Raamah: 

Sheba and Dedan.

8कूश निम्रोदका पिता भए। यिनी नै पृथ्वीका पहिलो शक्तिशाली पुरुष भए।
Cush was the father[c] of Nimrod, who became a mighty warrior on the earth.
 9यिनी परमप्रभुको सामु शक्तिशाली शिकारी थिए। यसैले “निम्रोदजस्‍तै परमप्रभुको सामु शक्तिशाली शिकारी” भन्‍ने आहान चलेको छ। 
He was a mighty hunter before the Lord; that is why it is said, “Like Nimrod, a mighty hunter before the Lord.
10उनको राज्यको सुरु बाबेल, एरेक, अक्‍कद र कल्‍नेहबाट भयो, जुन शिनार देशमा छन्‌। 
10 The first centers of his kingdom were Babylon, Uruk, Akkad and Kalneh, in[d] Shinar
11त्‍यही देशबाट उनी अश्‍शूरमा गए, र निनवे, रहोबोत-इर र कालह सहरहरू, 12अनि निनवे र कालहको बीचमा रेसेन सहर बनाए। रेसेनचाहिँ महान्‌ सहर हो।
11 From that land he went to Assyria, where he built Nineveh, Rehoboth Ir,[f] Calah 
13मिश्रइमचाहिँ लूदी, अनामी, लहाबी, नप्‍तूही 

13 Egypt was the father of

the Ludites, Anamites, Lehabites, Naphtuhites,

14पत्रुसी, कस्‍लूही (जसबाट पलिश्‍तीहरू निस्‍के) र कप्‍तोरीहरूका पुर्खा थिए।
14 Pathrusites, Kasluhites (from whom the Philistines came) and Caphtorites.
15कनान आफ्‍ना जेठा छोरा सीदोन र हेतका पिता भए।

15 Canaan was the father of

Sidon his firstborn,[g] and of the Hittites, 

 16कनानबाट हित्ती, यबूसी, एमोरी, गिर्गाशी, 
 Jebusites, Amorites, Girgashites, 
17हिव्‍वी, अरकी, सिनी, 
17 Hivites, Arkites, Sinites,
18अर्वादी, सेमारी र हमातीहरू उत्‍पन्‍न भए।
त्‍यसपछि कनानका वंशहरू जताततै फिँजिए।

18 Arvadites, Zemarites and Hamathites.

Later the Canaanite clans scattered 

 19कनान देशको सिमाना सीदोनदेखि गरार जाने बाटोतिर गाजासम्‍म, र सदोम, गमोरा, अदमा र सबोयीम जाने बाटोतिर भएर लाशासम्‍म थियो।
19 and the borders of Canaan reached from Sidon toward Gerar as far as Gaza, and then toward Sodom, Gomorrah, Admah and Zeboyim, as far as Lasha.
20हामका छोराहरू, उनीहरूका वंश र भाषाअनुसार, र उनीहरूका देश र जातिहरू यी नै हुन्‌।
शेमका सन्‍तान
20 These are the sons of Ham by their clans and languages, in their territories and nations.
21येपेतका भाइ शेमका पनि छोराहरू जन्‍मे। शेम एबेरका सबै सन्‍तानका पुर्खा थिए।
21 Sons were also born to Shem, whose older brother was[h] Japheth; Shem was the ancestor of all the sons of Eber.
22शेमका छोराहरू: एलाम, अश्‍शूर, अर्पक्षद, लूद र अराम थिए।

22 The sons of Shem:

Elam, Ashur, Arphaxad, Lud and Aram.

23अरामका छोराहरू:
ऊज, हुल, गेतेर र मेशेक थिए।

23 The sons of Aram:

Uz, Hul, Gether and Meshek.

24अर्पक्षद शेलहका पिता भए।
शेलह एबेरका पिता भए।

24 Arphaxad was the father of[j] Shelah,

and Shelah the father of Eber.

25एबेरका दुई जना छोराहरू जन्‍मे। एउटाको नाउँ पेलेग थियो, किनभने उनकै समयमा पृथ्‍वी अलग-अलग भागमा बाँड़ियो। उनका भाइको नाउँ योक्तान थियो।

25 Two sons were born to Eber:

One was named Peleg,[k] because in his time the earth was divided; his brother was named Joktan.

26योक्तान अल्‍मोदद, शेलेप, हसर्मवित, येरह,

26 Joktan was the father of

Almodad, Sheleph, Hazarmaveth, Jerah,

 27हदोरम, ऊजाल, दिक्‍ला,
27 Hadoram, Uzal, Diklah,
 28ओबाल, अबमाएल, शेबा,
28 Obal, Abimael, Sheba,
 29ओपीर, हवीला र योबाबका पिता भए। यी सबै योक्तानका छोराहरू थिए।

29 Ophir, Havilah and Jobab. All these were sons of Joktan.

30उनको वासस्‍थान मेशादेखि यता पूर्वको पहाड़ी देश सपारा जाने बाटोसम्‍म थियो।
30 The region where they lived stretched from Mesha toward Sephar, in the eastern hill country.
31शेमका छोराहरू, उनीहरूका वंश र भाषाअनुसार, र उनीहरूका देश र जातिहरू यी नै हुन्‌।
31 These are the sons of Shem by their clans and languages, in their territories and nations.
32नोआका छोराहरूका वंशहरू आ-आफ्‍ना जातिअनुसार यी नै हुन्‌। यीबाट जलप्रलयपछि पृथ्‍वीमा जाति-जाति अलग-अलग भएर जताततै फिँजिए।

32 These are the clans of Noah’s sons, according to their lines of descent, within their nations. From these the nations spread out over the earth after the flood.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

................................................................................

उत्‍पत्ति 11

बाबेलको धरहरा
1त्‍यस बेला जम्‍मै पृथ्‍वीमा एउटै भाषा र एकै खालको बोली थिए। 2मानिसहरू पूर्वतिर सर्दैजाँदा शिनार देशमा एउटा मैदान भेट्टाएर त्‍यहीँ बसोबास गरे।
3तिनीहरूले आपसमा भने, “लौ, हामीहरू इँट बनाएर पोलौं।” ढुङ्गाको सट्टा इँट र हिलोको सट्टा अलकत्रा तिनीहरूले प्रयोग गरे। 4तब तिनीहरूले भने, “लौ, हामी आफ्‍नो निम्‍ति एउटा सहर र स्‍वर्गैसम्‍म पुग्‍ने एउटा धरहरा बनाऔं, अनि आफ्‍नो नाउँ राखौं र हामी पृथ्‍वीभरि जताततै नछरिऔं।”
5मानिसहरूका सन्‍तानले बनाइरहेका सहर र धरहरा हेर्नलाई परमप्रभु तल ओर्लनुभयो। 6अनि परमप्रभुले भन्‍नुभयो, “यदि एउटै भाषा बोल्‍ने एउटै जातिको स्‍थानमा अहिले यिनीहरूले यो गरे भने, अब तिनीहरूले योजना गरेको कुनै पनि कुरा असम्‍भव हुनेछैन। 7आओ, तल ओर्लेर गई तिनीहरूको भाषा खलबल पारिदिऔं, र तिनीहरूले एक-अर्काको बोली नबुझून्‌।”
8तब परमप्रभुले त्‍यहीँबाट तिनीहरूलाई जम्‍मै पृथ्‍वीभरि तितरबितर पारिदिनुभयो, र तिनीहरूले त्‍यो सहर बनाउन छोड़िदिए। 9यसकारण त्‍यसको नाउँ बाबेल राखियो, किनभने परमप्रभुले त्‍यहीँ नै सारा पृथ्‍वीभरिका भाषा खलबल पारिदिनुभएको थियो। त्‍यहीँबाटै परमप्रभुले तिनीहरूलाई सारा पृथ्‍वीभरि तितरबितर पारिदिनुभयो।
शेमदेखि अब्रामसम्‍मको वंशावली
10शेमको वृत्तान्‍त यही हो। 
जलप्रलयको दुई वर्षपछि एक सय वर्षको उमेरमा शेम अर्पक्षदको पिता भए। 11अर्पक्षद जन्‍मेपछि शेम पाँच सय वर्षसम्‍म बाँचे, र उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
12अर्पक्षदको उमेर पैँतीस वर्षको हुँदा उनी शेलहका पिता भए। 13शेलह जन्‍मेपछि अर्पक्षद चार सय तीन वर्षसम्‍म बाँचे, र उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
14शेलहको उमेर तीस वर्षको हुँदा उनी एबेरका पिता भए। 15एबेर जन्‍मेपछि शेलह चार सय तीन वर्षसम्‍म बाँचे, र उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
16एबेरको उमेर चौतीस वर्षको हुँदा उनी पेलेगका पिता भए। 17पेलेग जन्‍मेपछि एबेर चार सय तीस वर्षसम्‍म बाँचे, र उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
18पेलेगको उमेर तीस वर्षको हुँदा उनी रऊका पिता भए। 19रऊ जन्‍मेपछि पेलेग दुई सय नौ वर्षसम्‍म बाँचे, र उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
20रऊको उमेर बत्तीस वर्षको हुँदा उनी सरूगका पिता भए। 21सरूग जन्‍मेपछि रऊ दुई सय सात वर्षसम्‍म बाँचे, र उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
22सरूगको उमेर तीस वर्षको हुँदा उनी नाहोरका पिता भए। 23नाहोर जन्‍मेपछि सरूग दुई सय वर्षसम्‍म बाँचे, र उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
24नाहोरको उमेर उनन्‍तीस वर्षको हुँदा उनी तेरहका पिता भए। 25तेरह जन्‍मेपछि नाहोर एक सय उन्‍नाईस वर्षसम्‍म बाँचे, र उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
26तेरहको उमेर सत्तरी वर्षको हुँदा उनी अब्राम, नाहोर र हारानका पिता भए।
27तेरहको वृत्तान्‍त यही हो।
तेरह अब्राम, नाहोर र हारानका पिता भए। अनि हारान लोतका पिता भए। 28हारान उनका बुबा तेरहकै जीवनकालमा आफ्‍नो जन्‍म देश कल्‍दीहरूको ऊरमा मरे। 29अब्राम र नाहोरले विवाह गरेर पत्‍नी ल्‍याए। अब्रामकी पत्‍नीको नाउँ साराई र नाहोरकी पत्‍नीको नाउँ मिल्‍का थियो। तिनी हारानकी छोरी थिइन्‌। हारानचाहिँ मिल्‍का र यिस्‍काका पिता थिए। 30साराई बाँझी थिइन्, र तिनका कोही छोराछोरी थिएनन्‌।
31तेरहले आफ्‍ना छोरा अब्राम र हारानको छोरो आफ्‍नो नाति लोत र अब्रामकी पत्‍नी आफ्‍नी बुहारी साराईलाई साथमा लिएर कल्‍दीहरूको ऊरबाट कनान देशमा जान तिनीहरूसँगै निस्‍के। तर तिनीहरू हारानमा पुगेपछि त्‍यहीँ नै बसोबास गरे।
32तेरहको उमेर दुई सय पाँच वर्ष पुगेपछि उनी हारानमा मरे।
........................................................................................................................

The Tower of Babel

11 Now the whole world had one language and a common speech. As people moved eastward,[a] they found a plain in Shinar[b] and settled there.

They said to each other, “Come, let’s make bricks and bake them thoroughly.” They used brick instead of stone, and tar for mortar. Then they said, “Come, let us build ourselves a city, with a tower that reaches to the heavens, so that we may make a name for ourselves; otherwise we will be scattered over the face of the whole earth.”

But the Lord came down to see the city and the tower the people were building. The Lord said, “If as one people speaking the same language they have begun to do this, then nothing they plan to do will be impossible for them. Come, let us go down and confuse their language so they will not understand each other.”

So the Lord scattered them from there over all the earth, and they stopped building the city. That is why it was called Babel[c]—because there the Lord confused the language of the whole world. From there the Lord scattered them over the face of the whole earth.

From Shem to Abram

10 This is the account of Shem’s family line.

Two years after the flood, when Shem was 100 years old, he became the father[d] of Arphaxad. 11 And after he became the father of Arphaxad, Shem lived 500 years and had other sons and daughters.

12 When Arphaxad had lived 35 years, he became the father of Shelah. 13 And after he became the father of Shelah, Arphaxad lived 403 years and had other sons and daughters.[e]

14 When Shelah had lived 30 years, he became the father of Eber. 15 And after he became the father of Eber, Shelah lived 403 years and had other sons and daughters.

16 When Eber had lived 34 years, he became the father of Peleg. 17 And after he became the father of Peleg, Eber lived 430 years and had other sons and daughters.

18 When Peleg had lived 30 years, he became the father of Reu. 19 And after he became the father of Reu, Peleg lived 209 years and had other sons and daughters.

20 When Reu had lived 32 years, he became the father of Serug. 21 And after he became the father of Serug, Reu lived 207 years and had other sons and daughters.

22 When Serug had lived 30 years, he became the father of Nahor. 23 And after he became the father of Nahor, Serug lived 200 years and had other sons and daughters.

24 When Nahor had lived 29 years, he became the father of Terah. 25 And after he became the father of Terah, Nahor lived 119 years and had other sons and daughters.

26 After Terah had lived 70 years, he became the father of Abram, Nahor and Haran.

Abram’s Family

27 This is the account of Terah’s family line.

Terah became the father of Abram, Nahor and Haran. And Haran became the father of Lot. 28 While his father Terah was still alive, Haran died in Ur of the Chaldeans, in the land of his birth. 29 Abram and Nahor both married. The name of Abram’s wife was Sarai, and the name of Nahor’s wife was Milkah; she was the daughter of Haran, the father of both Milkah and Iskah. 30 Now Sarai was childless because she was not able to conceive.

31 Terah took his son Abram, his grandson Lot son of Haran, and his daughter-in-law Sarai, the wife of his son Abram, and together they set out from Ur of the Chaldeans to go to Canaan. But when they came to Harran, they settled there.

32 Terah lived 205 years, and he died in Harran.

.................................................................................................................................
NEPALI - ENGLISH

उत्‍पत्ति 11   

बाबेलको धरहरा
1त्‍यस बेला जम्‍मै पृथ्‍वीमा एउटै भाषा र एकै खालको बोली थिए।
Now the whole world had one language and a common speech
 2मानिसहरू पूर्वतिर सर्दैजाँदा शिनार देशमा एउटा मैदान भेट्टाएर त्‍यहीँ बसोबास गरे।
 As people moved eastward,[a] they found a plain in Shinar[b] and settled there.
3तिनीहरूले आपसमा भने, “लौ, हामीहरू इँट बनाएर पोलौं।” ढुङ्गाको सट्टा इँट र हिलोको सट्टा अलकत्रा तिनीहरूले प्रयोग गरे।
They said to each other, “Come, let’s make bricks and bake them thoroughly.” They used brick instead of stone, and tar for mortar.
 4तब तिनीहरूले भने, “लौ, हामी आफ्‍नो निम्‍ति एउटा सहर र स्‍वर्गैसम्‍म पुग्‍ने एउटा धरहरा बनाऔं, अनि आफ्‍नो नाउँ राखौं र हामी पृथ्‍वीभरि जताततै नछरिऔं।”
 Then they said, “Come, let us build ourselves a city, with a tower that reaches to the heavens, so that we may make a name for ourselves; otherwise we will be scattered over the face of the whole earth.”
5मानिसहरूका सन्‍तानले बनाइरहेका सहर र धरहरा हेर्नलाई परमप्रभु तल ओर्लनुभयो। 
But the Lord came down to see the city and the tower the people were building.
6अनि परमप्रभुले भन्‍नुभयो, “यदि एउटै भाषा बोल्‍ने एउटै जातिको स्‍थानमा अहिले यिनीहरूले यो गरे भने, अब तिनीहरूले योजना गरेको कुनै पनि कुरा असम्‍भव हुनेछैन।
The Lord said, “If as one people speaking the same language they have begun to do this, then nothing they plan to do will be impossible for them. 
 7आओ, तल ओर्लेर गई तिनीहरूको भाषा खलबल पारिदिऔं, र तिनीहरूले एक-अर्काको बोली नबुझून्‌।”
Come, let us go down and confuse their language so they will not understand each other.
8तब परमप्रभुले त्‍यहीँबाट तिनीहरूलाई जम्‍मै पृथ्‍वीभरि तितरबितर पारिदिनुभयो, र तिनीहरूले त्‍यो सहर बनाउन छोड़िदिए।
So the Lord scattered them from there over all the earth, and they stopped building the city.
 9यसकारण त्‍यसको नाउँ बाबेल राखियो, किनभने परमप्रभुले त्‍यहीँ नै सारा पृथ्‍वीभरिका भाषा खलबल पारिदिनुभएको थियो। त्‍यहीँबाटै परमप्रभुले तिनीहरूलाई सारा पृथ्‍वीभरि तितरबितर पारिदिनुभयो।
शेमदेखि अब्रामसम्‍मको वंशावली
That is why it was called Babel[c]—because there the Lord confused the language of the whole world. From there the Lord scattered them over the face of the whole earth.
10शेमको वृत्तान्‍त यही हो। 
जलप्रलयको दुई वर्षपछि एक सय वर्षको उमेरमा शेम अर्पक्षदको पिता भए। 

10 This is the account of Shem’s family line.

Two years after the flood, when Shem was 100 years old, he became the father[d] of Arphaxad. 

11अर्पक्षद जन्‍मेपछि शेम पाँच सय वर्षसम्‍म बाँचे, र उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
11 And after he became the father of Arphaxad, Shem lived 500 years and had other sons and daughters.
12अर्पक्षदको उमेर पैँतीस वर्षको हुँदा उनी शेलहका पिता भए।
12 When Arphaxad had lived 35 years, he became the father of Shelah
 13शेलह जन्‍मेपछि अर्पक्षद चार सय तीन वर्षसम्‍म बाँचे, र उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
13 And after he became the father of Shelah, Arphaxad lived 403 years and had other sons and daughters.[e]
14शेलहको उमेर तीस वर्षको हुँदा उनी एबेरका पिता भए। 
14 When Shelah had lived 30 years, he became the father of Eber. 
15एबेर जन्‍मेपछि शेलह चार सय तीन वर्षसम्‍म बाँचे, र उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
 15 And after he became the father of Eber, Shelah lived 403 years and had other sons and daughters.
16एबेरको उमेर चौतीस वर्षको हुँदा उनी पेलेगका पिता भए।
16 When Eber had lived 34 years, he became the father of Peleg
 17पेलेग जन्‍मेपछि एबेर चार सय तीस वर्षसम्‍म बाँचे, र उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
17 And after he became the father of Peleg, Eber lived 430 years and had other sons and daughters.
18पेलेगको उमेर तीस वर्षको हुँदा उनी रऊका पिता भए।
18 When Peleg had lived 30 years, he became the father of Reu.
 19रऊ जन्‍मेपछि पेलेग दुई सय नौ वर्षसम्‍म बाँचे, र उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
19 And after he became the father of Reu, Peleg lived 209 years and had other sons and daughters.
20रऊको उमेर बत्तीस वर्षको हुँदा उनी सरूगका पिता भए। 
20 When Reu had lived 32 years, he became the father of Serug.
21सरूग जन्‍मेपछि रऊ दुई सय सात वर्षसम्‍म बाँचे, र उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
21 And after he became the father of Serug, Reu lived 207 years and had other sons and daughters.
22सरूगको उमेर तीस वर्षको हुँदा उनी नाहोरका पिता भए।
22 When Serug had lived 30 years, he became the father of Nahor.
 23नाहोर जन्‍मेपछि सरूग दुई सय वर्षसम्‍म बाँचे, र उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
23 And after he became the father of Nahor, Serug lived 200 years and had other sons and daughters.
24नाहोरको उमेर उनन्‍तीस वर्षको हुँदा उनी तेरहका पिता भए।
24 When Nahor had lived 29 years, he became the father of Terah.
 25तेरह जन्‍मेपछि नाहोर एक सय उन्‍नाईस वर्षसम्‍म बाँचे, र उनका अरू छोराछोरीहरू जन्‍मे।
 25 And after he became the father of Terah, Nahor lived 119 years and had other sons and daughters.
26तेरहको उमेर सत्तरी वर्षको हुँदा उनी अब्राम, नाहोर र हारानका पिता भए।
26 After Terah had lived 70 years, he became the father of Abram, Nahor and Haran.
27तेरहको वृत्तान्‍त यही हो।
तेरह अब्राम, नाहोर र हारानका पिता भए। अनि हारान लोतका पिता भए।

27 This is the account of Terah’s family line.

Terah became the father of Abram, Nahor and Haran. And Haran became the father of Lot.

 28हारान उनका बुबा तेरहकै जीवनकालमा आफ्‍नो जन्‍म देश कल्‍दीहरूको ऊरमा मरे।
 28 While his father Terah was still alive, Haran died in Ur of the Chaldeans, in the land of his birth. 
 29अब्राम र नाहोरले विवाह गरेर पत्‍नी ल्‍याए। अब्रामकी पत्‍नीको नाउँ साराई र नाहोरकी पत्‍नीको नाउँ मिल्‍का थियो। तिनी हारानकी छोरी थिइन्‌। हारानचाहिँ मिल्‍का र यिस्‍काका पिता थिए।
29 Abram and Nahor both married. The name of Abram’s wife was Sarai, and the name of Nahor’s wife was Milkah; she was the daughter of Haran, the father of both Milkah and Iskah.
 30साराई बाँझी थिइन्, र तिनका कोही छोराछोरी थिएनन्‌।
 30 Now Sarai was childless because she was not able to conceive.
31तेरहले आफ्‍ना छोरा अब्राम र हारानको छोरो आफ्‍नो नाति लोत र अब्रामकी पत्‍नी आफ्‍नी बुहारी साराईलाई साथमा लिएर कल्‍दीहरूको ऊरबाट कनान देशमा जान तिनीहरूसँगै निस्‍के। तर तिनीहरू हारानमा पुगेपछि त्‍यहीँ नै बसोबास गरे।
31 Terah took his son Abram, his grandson Lot son of Haran, and his daughter-in-law Sarai, the wife of his son Abram, and together they set out from Ur of the Chaldeans to go to Canaan. But when they came to Harran, they settled there.
32तेरहको उमेर दुई सय पाँच वर्ष पुगेपछि उनी हारानमा मरे।

32 Terah lived 205 years, and he died in Harran.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

............

Genesis - 12

उत्‍पत्ति 12

 

कनानतिर अब्रामको यात्रा
1परमप्रभुले अब्रामलाई भन्‍नुभयो, “तेरो देश र तेरा कुटुम्‍ब तथा तेरा पिताका घरबाट निस्‍केर जुन देश म तँलाई देखाउँछु त्‍यहाँ जा। 
2“म तँबाट एउटा ठूलो जाति खड़ा गर्नेछु,
र तँलाई आशिष्‌ दिनेछु।
म तेरो नाउँ प्रसिद्ध गराउनेछु,
र तँ आशिष्‌को मूल हुनेछस्‌।
3तँलाई आशिष्‌ दिनेहरूलाई म आशिष्‌ दिनेछु, 
र तँलाई सराप दिनेहरूलाई सराप दिनेछु।
तँद्वारा नै पृथ्‍वीका सबै
कुलले आशिष्‌ पाउनेछन्‌।”
4यसैकारण परमप्रभुले भन्‍नुभएबमोजिम अब्राम गइहाले, र लोत पनि तिनीसँग गए। हारानबाट निस्‍केर जाँदा अब्राम पचहत्तर वर्षका थिए। 5अब्राम, तिनकी पत्‍नी साराई र तिनका भतिजा लोत र तिनीहरूले जम्‍मा गरेका सबै धन-सम्‍पत्ति र हारानमा प्राप्‍त गरेका मानिसहरूलाई लिएर कनान देशमा जानलाई निस्‍के, अनि त्‍यहाँ पुगे।
6अब्राम त्‍यस देशबाट भएर शकेममा भएको मोरेका फलाँटको रूख भएको ठाउँसम्‍म पुगे। त्‍यस बेला त्‍यस ठाउँमा कनानीहरू बस्‍थे। 7परमप्रभु अब्रामकहाँ देखा पर्नुभयो, र तिनलाई भन्‍नुभयो, “म तेरा सन्‍तानलाई यो देश दिनेछु।” यसैले तिनीकहाँ देखा पर्नुभएको परमप्रभुको निम्‍ति तिनले त्‍यहाँ एउटा वेदी बनाए। 
8त्‍यहाँबाट तिनी हिँड़ेर बेथेलको पूर्वपट्टि भएको पहाड़मा सरे, र बेथेललाई पश्‍चिम र ऐ सहरलाई पूर्वपट्टि पारेर आफ्‍नो पाल टाँगे। तिनले परमप्रभुको निम्‍ति एउटा वेदी बनाएर परमप्रभुका नाउँको पुकारा गरे। 9अनि अब्राम अझै यात्रा गर्दै नेगेव भनिने दक्षिण देशतिर गए।
अब्राम मिश्रदेशमा गएका
10अनि त्‍यस देशमा अनिकाल पर्‍यो। अनिकाल तीव्र भएको हुनाले अब्राम मिश्रदेशमा प्रवास गर्नलाई गए। 11तिनी मिश्रमा पस्‍नै लाग्‍दा तिनले आफ्‍नी पत्‍नी साराईलाई भने, “हेर, तिमी हेर्नमा सुन्‍दरी छ्यौ भन्‍ने मलाई थाहा छ। 12जब मिश्रीहरूले तिमीलाई देख्‍छन्, ‘यो त त्‍यसकी पत्‍नी रहिछ’ भन्‍नेछन्‌। र मलाई मारेर तिमीलाई चाहिँ जीवित राख्‍नेछन्‌। 13‘म तिनकी बहिनी हुँ’ भनी तिमीले भनिदेऊ, र तिम्रो कारण मलाई भलो हुनेछ, र तिम्रै कारण मेरो ज्‍यान जोगिनेछ।” 
14जब अब्राम मिश्रमा पसे तब मिश्रीहरूले त्‍यस स्‍त्रीलाई अत्‍यन्‍त सुन्‍दरी रहिछन्‌ भनी देखे। 15अनि फारोका अधिकारीहरूले तिनलाई देखेर फारोकहाँ तिनको तारीफ गरे, र तिनलाई फारोको महलमा लगे। 16तिनको खातिर फारोले अब्रामसँग राम्रो व्‍यवहार गरे, र अब्रामलाई भेड़ा, गाईबस्‍तु, कमारा-कमारी, गधा र ऊँटहरू दिए।
17तर परमप्रभुले अब्रामकी पत्‍नी साराईको कारणले फारो र उनको परिवारमाथि भयानक विपत्तिहरू पठाउनुभयो। 18यसकारण फारोले अब्रामलाई बोलाएर भने, “यो तिमीले मलाई के गर्‍यौ? तिनी तिम्री पत्‍नी हुन्‌ भनेर तिमीले मलाई किन भनेनौ? 19‘तिनी मेरी बहिनी हुन्,’ भनेर तिमीले किन भन्‍यौ? यसैले मैले तिनलाई मेरी पत्‍नी तुल्‍याउन लगेको हुँ। अब हेर, तिम्री पत्‍नी यहीँ छिन्‌। तिनलाई लिएर जाऊ।” 20अनि फारोले आफ्‍ना मानिसहरूलाई तिनको विषयमा हुकुम गरे, र तिनीहरूले अब्रामलाई तिनकी पत्‍नी र तिनीसँग भएका सबै थोकहरूसमेत पठाइदिए।

...............................................................................................

The Call of Abram

12 The Lord had said to Abram, “Go from your country, your people and your father’s household to the land I will show you.

“I will make you into a great nation,
    and I will bless you;
I will make your name great,
    and you will be a blessing.[a]
I will bless those who bless you,
    and whoever curses you I will curse;
and all peoples on earth
    will be blessed through you.”[b]

So Abram went, as the Lord had told him; and Lot went with him. Abram was seventy-five years old when he set out from Harran. He took his wife Sarai, his nephew Lot, all the possessions they had accumulated and the people they had acquired in Harran, and they set out for the land of Canaan, and they arrived there.

Abram traveled through the land as far as the site of the great tree of Moreh at Shechem. At that time the Canaanites were in the land. The Lord appeared to Abram and said, “To your offspring[c] I will give this land.” So he built an altar there to the Lord, who had appeared to him.

From there he went on toward the hills east of Bethel and pitched his tent, with Bethel on the west and Ai on the east. There he built an altar to the Lord and called on the name of the Lord.

Then Abram set out and continued toward the Negev.

Abram in Egypt

10 Now there was a famine in the land, and Abram went down to Egypt to live there for a while because the famine was severe. 11 As he was about to enter Egypt, he said to his wife Sarai, “I know what a beautiful woman you are. 12 When the Egyptians see you, they will say, ‘This is his wife.’ Then they will kill me but will let you live. 13 Say you are my sister, so that I will be treated well for your sake and my life will be spared because of you.”

14 When Abram came to Egypt, the Egyptians saw that Sarai was a very beautiful woman. 15 And when Pharaoh’s officials saw her, they praised her to Pharaoh, and she was taken into his palace. 16 He treated Abram well for her sake, and Abram acquired sheep and cattle, male and female donkeys, male and female servants, and camels.

17 But the Lord inflicted serious diseases on Pharaoh and his household because of Abram’s wife Sarai. 18 So Pharaoh summoned Abram. “What have you done to me?” he said. “Why didn’t you tell me she was your wife? 19 Why did you say, ‘She is my sister,’ so that I took her to be my wife? Now then, here is your wife. Take her and go!” 20 Then Pharaoh gave orders about Abram to his men, and they sent him on his way, with his wife and everything he had.

.........................................................................................................

NEPALI - ENGLISH

उत्‍पत्ति 12

कनानतिर अब्रामको यात्रा
1परमप्रभुले अब्रामलाई भन्‍नुभयो, “तेरो देश र तेरा कुटुम्‍ब तथा तेरा पिताका घरबाट निस्‍केर जुन देश म तँलाई देखाउँछु त्‍यहाँ जा। 
 The Lord had said to Abram, “Go from your country, your people and your father’s household to the land I will show you.
2“म तँबाट एउटा ठूलो जाति खड़ा गर्नेछु,
र तँलाई आशिष्‌ दिनेछु।
म तेरो नाउँ प्रसिद्ध गराउनेछु,
र तँ आशिष्‌को मूल हुनेछस्‌।
“I will make you into a great nation,
    and I will bless you;
I will make your name great,
    and you will be a blessing.[a]
3तँलाई आशिष्‌ दिनेहरूलाई म आशिष्‌ दिनेछु, 
र तँलाई सराप दिनेहरूलाई सराप दिनेछु।
तँद्वारा नै पृथ्‍वीका सबै
कुलले आशिष्‌ पाउनेछन्‌।”
I will bless those who bless you,
    and whoever curses you I will curse;
and all peoples on earth
    will be blessed through you.”
4यसैकारण परमप्रभुले भन्‍नुभएबमोजिम अब्राम गइहाले, र लोत पनि तिनीसँग गए। हारानबाट निस्‍केर जाँदा अब्राम पचहत्तर वर्षका थिए।
So Abram went, as the Lord had told him; and Lot went with him. Abram was seventy-five years old when he set out from Harran.
 5अब्राम, तिनकी पत्‍नी साराई र तिनका भतिजा लोत र तिनीहरूले जम्‍मा गरेका सबै धन-सम्‍पत्ति र हारानमा प्राप्‍त गरेका मानिसहरूलाई लिएर कनान देशमा जानलाई निस्‍के, अनि त्‍यहाँ पुगे।
 He took his wife Sarai, his nephew Lot, all the possessions they had accumulated and the people they had acquired in Harran, and they set out for the land of Canaan, and they arrived there.
6अब्राम त्‍यस देशबाट भएर शकेममा भएको मोरेका फलाँटको रूख भएको ठाउँसम्‍म पुगे। त्‍यस बेला त्‍यस ठाउँमा कनानीहरू बस्‍थे। 
Abram traveled through the land as far as the site of the great tree of Moreh at Shechem. At that time the Canaanites were in the land.
7परमप्रभु अब्रामकहाँ देखा पर्नुभयो, र तिनलाई भन्‍नुभयो, “म तेरा सन्‍तानलाई यो देश दिनेछु।” यसैले तिनीकहाँ देखा पर्नुभएको परमप्रभुको निम्‍ति तिनले त्‍यहाँ एउटा वेदी बनाए। 
The Lord appeared to Abram and said, “To your offspring[c] I will give this land.” So he built an altar there to the Lord, who had appeared to him.
8त्‍यहाँबाट तिनी हिँड़ेर बेथेलको पूर्वपट्टि भएको पहाड़मा सरे, र बेथेललाई पश्‍चिम र ऐ सहरलाई पूर्वपट्टि पारेर आफ्‍नो पाल टाँगे। तिनले परमप्रभुको निम्‍ति एउटा वेदी बनाएर परमप्रभुका नाउँको पुकारा गरे। 
From there he went on toward the hills east of Bethel and pitched his tent, with Bethel on the west and Ai on the east. There he built an altar to the Lord and called on the name of the Lord.
9अनि अब्राम अझै यात्रा गर्दै नेगेव भनिने दक्षिण देशतिर गए।
अब्राम मिश्रदेशमा गएका
Then Abram set out and continued toward the Negev.
10अनि त्‍यस देशमा अनिकाल पर्‍यो। अनिकाल तीव्र भएको हुनाले अब्राम मिश्रदेशमा प्रवास गर्नलाई गए।
10 Now there was a famine in the land, and Abram went down to Egypt to live there for a while because the famine was severe. 
 11तिनी मिश्रमा पस्‍नै लाग्‍दा तिनले आफ्‍नी पत्‍नी साराईलाई भने, “हेर, तिमी हेर्नमा सुन्‍दरी छ्यौ भन्‍ने मलाई थाहा छ।
11 As he was about to enter Egypt, he said to his wife Sarai, “I know what a beautiful woman you are.
 12जब मिश्रीहरूले तिमीलाई देख्‍छन्, ‘यो त त्‍यसकी पत्‍नी रहिछ’ भन्‍नेछन्‌। र मलाई मारेर तिमीलाई चाहिँ जीवित राख्‍नेछन्‌। 
12 When the Egyptians see you, they will say, ‘This is his wife.’ Then they will kill me but will let you live.
13‘म तिनकी बहिनी हुँ’ भनी तिमीले भनिदेऊ, र तिम्रो कारण मलाई भलो हुनेछ, र तिम्रै कारण मेरो ज्‍यान जोगिनेछ।” 
13 Say you are my sister, so that I will be treated well for your sake and my life will be spared because of you.”
14जब अब्राम मिश्रमा पसे तब मिश्रीहरूले त्‍यस स्‍त्रीलाई अत्‍यन्‍त सुन्‍दरी रहिछन्‌ भनी देखे।
14 When Abram came to Egypt, the Egyptians saw that Sarai was a very beautiful woman
 15अनि फारोका अधिकारीहरूले तिनलाई देखेर फारोकहाँ तिनको तारीफ गरे, र तिनलाई फारोको महलमा लगे।
15 And when Pharaoh’s officials saw her, they praised her to Pharaoh, and she was taken into his palace. 
 16तिनको खातिर फारोले अब्रामसँग राम्रो व्‍यवहार गरे, र अब्रामलाई भेड़ा, गाईबस्‍तु, कमारा-कमारी, गधा र ऊँटहरू दिए।
16 He treated Abram well for her sake, and Abram acquired sheep and cattle, male and female donkeys, male and female servants, and camels.
17तर परमप्रभुले अब्रामकी पत्‍नी साराईको कारणले फारो र उनको परिवारमाथि भयानक विपत्तिहरू पठाउनुभयो। 
17 But the Lord inflicted serious diseases on Pharaoh and his household because of Abram’s wife Sarai.
18यसकारण फारोले अब्रामलाई बोलाएर भने, “यो तिमीले मलाई के गर्‍यौ? तिनी तिम्री पत्‍नी हुन्‌ भनेर तिमीले मलाई किन भनेनौ? 
18 So Pharaoh summoned Abram. “What have you done to me?” he said. “Why didn’t you tell me she was your wife?
19‘तिनी मेरी बहिनी हुन्,’ भनेर तिमीले किन भन्‍यौ? यसैले मैले तिनलाई मेरी पत्‍नी तुल्‍याउन लगेको हुँ। अब हेर, तिम्री पत्‍नी यहीँ छिन्‌। तिनलाई लिएर जाऊ।” 
19 Why did you say, ‘She is my sister,’ so that I took her to be my wife? Now then, here is your wife. Take her and go!
20अनि फारोले आफ्‍ना मानिसहरूलाई तिनको विषयमा हुकुम गरे, र तिनीहरूले अब्रामलाई तिनकी पत्‍नी र तिनीसँग भएका सबै थोकहरूसमेत पठाइदिए।

 20 Then Pharaoh gave orders about Abram to his men, and they sent him on his way, with his wife and everything he had.

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

Genesis - 13

उत्‍पत्ति 13

लोत अब्रामबाट छुट्टिएका
1अब्राम, तिनकी पत्‍नी र तिनीसँग भएका सबै थोक र लोतलाई साथमा लिएर मिश्रबाट उक्‍लेर नेगेवमा आए। 2पालिने पशु, सुन र चाँदी भएकाले अब्राम अति धनाढ्य थिए।
3तिनी नेगेवबाट यात्रा गरेर बेथेलको त्‍यस ठाउँमा आइपुगे जहाँ अघि सुरुमा बेथेल र ऐको बीचमा तिनको पाल टाँगिएको थियो, 4र जहाँ तिनले पहिले वेदी बनाएका थिए। त्‍यहाँ अब्रामले परमप्रभुका नाउँको पुकारा गरे।
5अब्रामको साथमा लागेका लोतका पनि भेड़ाबाख्रा र गाईबस्‍तुहरूका बथान र पालहरू थिए। 6त्‍यस जमिनले तिनीहरू दुवैलाई सँगै रहेको अवस्‍थामा धान्‍न सकेन, किनकि तिनीहरूका भेड़ाबाख्रा र गाईबस्‍तुहरूको सम्‍पत्ति यति ठूलो थियो कि तिनीहरू साथसाथै रहन नसक्‍ने भए। 7अब्राम र लोतका गाईबस्‍तुका गोठालाहरूका बीचमा झगड़ा पनि भयो। त्‍यस बेला त्‍यस देशमा कनानी र परिज्‍जीहरू पनि बस्‍थे।
8यसैकारण अब्रामले लोतलाई भने, “तिम्रो र मेरो बीचमा र तिम्रा र मेरा गोठालाहरूका बीचमा झगड़ा नहोस्, किनकि हामी त नातेदार हौं। 9सारा देश तिम्रै अगि छ। तिमी मबाट अलग होऊ। तिमी देब्रेतिर गयौ भने म दाहिनेतिर जानेछु, अथवा तिमी दाहिनेतिर गयौ भने म देब्रेतिर जानेछु।”
10लोतले आफ्‍ना आँखा उठाएर हेरे, र यर्दनको बेँसीचाहिँ परमप्रभुको बगैँचाजस्‍तै, अथवा सोअरतिरको मिश्रदेशजस्‍तै चारैतिर प्रशस्‍त पानीले भिजेको थियो। (परमप्रभुले सदोम र गमोरा सर्वनाश गर्न अघिको कुरो यो हो।)  11यसैकारण लोतले यर्दनको जम्‍मै बेँसी रोजेर पूर्वतिर लागे। यसरी यिनीहरू छुट्टिए। 12अब्रामचाहिँ कनान देशमा नै बस्‍न लागे। लोतचाहिँ बेँसीका सहरहरूमा वास गरे। तिनले आफ्‍नो पाल सदोमसम्‍म सारे। 13सदोमका मानिसहरू दुष्‍ट थिए, र परमप्रभुको विरुद्धमा साह्रै पाप गर्थे।
14लोत तिनीबाट अलग भएपछि परमप्रभुले अब्रामलाई भन्‍नुभयो, “अब तेरा आँखा उठाएर तँ भएको ठाउँबाट उत्तर, दक्षिण, पूर्व र पश्‍चिमतिर हेर्‌। 15तैंले देखेका सबै ठाउँ म तँलाई र तेरा सन्‍तानलाई सधैँको निम्‍ति दिनेछु।  16म तेरा सन्‍तानलाई पृथ्‍वीको धूलोसरह बढ़ाउनेछु, यहाँसम्‍म कि कसैले धूलो गन्‍न सक्‍छ भने तेरा सन्‍तान पनि गन्‍न सक्‍नेछ। 17उठ्, देशको चारैतिर जा, किनकि म त्‍यो तँलाई दिनेछु।”
18तब अब्रामले आफ्‍ना पाल सारे, र हेब्रोनमा भएका मम्रेका फलाँटका रूखहरूमा आए। त्‍यहाँ आएर तिनी त्‍यहीँ बसोबास गर्न लागे। त्‍यहाँ परमप्रभुको निम्‍ति तिनले एउटा वेदी बनाए।

................................................................................................

Abram and Lot Separate

13 So Abram went up from Egypt to the Negev, with his wife and everything he had, and Lot went with him. Abram had become very wealthy in livestock and in silver and gold.

From the Negev he went from place to place until he came to Bethel, to the place between Bethel and Ai where his tent had been earlier and where he had first built an altar. There Abram called on the name of the Lord.

Now Lot, who was moving about with Abram, also had flocks and herds and tents. But the land could not support them while they stayed together, for their possessions were so great that they were not able to stay together. And quarreling arose between Abram’s herders and Lot’s. The Canaanites and Perizzites were also living in the land at that time.

So Abram said to Lot, “Let’s not have any quarreling between you and me, or between your herders and mine, for we are close relatives. Is not the whole land before you? Let’s part company. If you go to the left, I’ll go to the right; if you go to the right, I’ll go to the left.”

10 Lot looked around and saw that the whole plain of the Jordan toward Zoar was well watered, like the garden of the Lord, like the land of Egypt. (This was before the Lord destroyed Sodom and Gomorrah.) 11 So Lot chose for himself the whole plain of the Jordan and set out toward the east. The two men parted company: 12 Abram lived in the land of Canaan, while Lot lived among the cities of the plain and pitched his tents near Sodom. 13 Now the people of Sodom were wicked and were sinning greatly against the Lord.

14 The Lord said to Abram after Lot had parted from him, “Look around from where you are, to the north and south, to the east and west. 15 All the land that you see I will give to you and your offspring[a] forever. 16 I will make your offspring like the dust of the earth, so that if anyone could count the dust, then your offspring could be counted. 17 Go, walk through the length and breadth of the land, for I am giving it to you.”

18 So Abram went to live near the great trees of Mamre at Hebron, where he pitched his tents. There he built an altar to the Lord.

...............................................................................................

NEPALI - ENGLISH

उत्‍पत्ति 13

लोत अब्रामबाट छुट्टिएका
1अब्राम, तिनकी पत्‍नी र तिनीसँग भएका सबै थोक र लोतलाई साथमा लिएर मिश्रबाट उक्‍लेर नेगेवमा आए।
So Abram went up from Egypt to the Negev, with his wife and everything he had, and Lot went with him.
 2पालिने पशु, सुन र चाँदी भएकाले अब्राम अति धनाढ्य थिए।
Abram had become very wealthy in livestock and in silver and gold.
3तिनी नेगेवबाट यात्रा गरेर बेथेलको त्‍यस ठाउँमा आइपुगे जहाँ अघि सुरुमा बेथेल र ऐको बीचमा तिनको पाल टाँगिएको थियो, 
From the Negev he went from place to place until he came to Bethel, to the place between Bethel and Ai where his tent had been earlier
4र जहाँ तिनले पहिले वेदी बनाएका थिए। त्‍यहाँ अब्रामले परमप्रभुका नाउँको पुकारा गरे।
and where he had first built an altar. There Abram called on the name of the Lord.
5अब्रामको साथमा लागेका लोतका पनि भेड़ाबाख्रा र गाईबस्‍तुहरूका बथान र पालहरू थिए। 
Now Lot, who was moving about with Abram, also had flocks and herds and tents
6त्‍यस जमिनले तिनीहरू दुवैलाई सँगै रहेको अवस्‍थामा धान्‍न सकेन, किनकि तिनीहरूका भेड़ाबाख्रा र गाईबस्‍तुहरूको सम्‍पत्ति यति ठूलो थियो कि तिनीहरू साथसाथै रहन नसक्‍ने भए।
 But the land could not support them while they stayed together, for their possessions were so great that they were not able to stay together.
 7अब्राम र लोतका गाईबस्‍तुका गोठालाहरूका बीचमा झगड़ा पनि भयो। त्‍यस बेला त्‍यस देशमा कनानी र परिज्‍जीहरू पनि बस्‍थे।
And quarreling arose between Abram’s herders and Lot’s. The Canaanites and Perizzites were also living in the land at that time.
8यसैकारण अब्रामले लोतलाई भने, “तिम्रो र मेरो बीचमा र तिम्रा र मेरा गोठालाहरूका बीचमा झगड़ा नहोस्, किनकि हामी त नातेदार हौं। 
So Abram said to Lot, “Let’s not have any quarreling between you and me, or between your herders and mine, for we are close relatives.
9सारा देश तिम्रै अगि छ। तिमी मबाट अलग होऊ। तिमी देब्रेतिर गयौ भने म दाहिनेतिर जानेछु, अथवा तिमी दाहिनेतिर गयौ भने म देब्रेतिर जानेछु।”
Is not the whole land before you? Let’s part company. If you go to the left, I’ll go to the right; if you go to the right, I’ll go to the left.”
10लोतले आफ्‍ना आँखा उठाएर हेरे, र यर्दनको बेँसीचाहिँ परमप्रभुको बगैँचाजस्‍तै, अथवा सोअरतिरको मिश्रदेशजस्‍तै चारैतिर प्रशस्‍त पानीले भिजेको थियो। (परमप्रभुले सदोम र गमोरा सर्वनाश गर्न अघिको कुरो यो हो।)  
10 Lot looked around and saw that the whole plain of the Jordan toward Zoar was well watered, like the garden of the Lord, like the land of Egypt. (This was before the Lord destroyed Sodom and Gomorrah.)
11यसैकारण लोतले यर्दनको जम्‍मै बेँसी रोजेर पूर्वतिर लागे। यसरी यिनीहरू छुट्टिए।
11 So Lot chose for himself the whole plain of the Jordan and set out toward the east. The two men parted company:
 12अब्रामचाहिँ कनान देशमा नै बस्‍न लागे। लोतचाहिँ बेँसीका सहरहरूमा वास गरे। तिनले आफ्‍नो पाल सदोमसम्‍म सारे।
12 Abram lived in the land of Canaan, while Lot lived among the cities of the plain and pitched his tents near Sodom.
 13सदोमका मानिसहरू दुष्‍ट थिए, र परमप्रभुको विरुद्धमा साह्रै पाप गर्थे।
13 Now the people of Sodom were wicked and were sinning greatly against the Lord.
14लोत तिनीबाट अलग भएपछि परमप्रभुले अब्रामलाई भन्‍नुभयो, “अब तेरा आँखा उठाएर तँ भएको ठाउँबाट उत्तर, दक्षिण, पूर्व र पश्‍चिमतिर हेर्‌। 
14 The Lord said to Abram after Lot had parted from him, “Look around from where you are, to the north and south, to the east and west.
15तैंले देखेका सबै ठाउँ म तँलाई र तेरा सन्‍तानलाई सधैँको निम्‍ति दिनेछु। 
15 All the land that you see I will give to you and your offspring[a] forever
 16म तेरा सन्‍तानलाई पृथ्‍वीको धूलोसरह बढ़ाउनेछु, यहाँसम्‍म कि कसैले धूलो गन्‍न सक्‍छ भने तेरा सन्‍तान पनि गन्‍न सक्‍नेछ। 
16 I will make your offspring like the dust of the earth, so that if anyone could count the dust, then your offspring could be counted. 
17उठ्, देशको चारैतिर जा, किनकि म त्‍यो तँलाई दिनेछु।”
 17 Go, walk through the length and breadth of the land, for I am giving it to you.”
18तब अब्रामले आफ्‍ना पाल सारे, र हेब्रोनमा भएका मम्रेका फलाँटका रूखहरूमा आए। त्‍यहाँ आएर तिनी त्‍यहीँ बसोबास गर्न लागे। त्‍यहाँ परमप्रभुको निम्‍ति तिनले एउटा वेदी बनाए।

18 So Abram went to live near the great trees of Mamre at Hebron, where he pitched his tents. There he built an altar to the Lord.

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

.....................................................................

उत्‍पत्ति 14

लोतको कैद र छुटकारा
1यसै समयमा शिनारका राजा अम्रापेल, एल्‍लासारका राजा अर्योक र एलामका राजा कदोर्लाओमेर तथा गोयीमका राजा तिदालले 2सदोमका राजा बेरा, गमोराका राजा बिर्शा, अदमाका राजा शिनाब, सबोयीमका राजा शेमेबेर र बेलाका (अर्थात्‌ सोअरका) राजाका विरुद्धमा युद्ध गरे। 3तिनीहरू सबै सिद्दीम, अर्थात्‌ खारा समुद्रको बेँसीमा जम्‍मा भए। 4बाह्र वर्षसम्‍म त तिनीहरू कदोर्लाओमेरको अधीनमा बसेका थिए। तर तेह्रौँ वर्षमा तिनीहरूले विद्रोह गरे।
5चौधौँ वर्षमा कदोर्लाओमेर र उनका मित्र राजाहरू आएर अस्‍तेरोत-कर्णेममा रपाईहरूलाई, हाममा जूजीहरूलाई, शावेकिर्यातैममा एमीहरूलाई, 6तथा होरीहरूलाई सेइरको पहाड़ी देशमा मरुभूमिनेर भएको एल-पारानसम्‍म अधीन गराए। 7त्‍यसपछि उनीहरू फर्केर एन-मिशपातमा (अर्थात्‌ कादेशमा) आएर अमालेकीहरूको जम्‍मै देशलाई र हासेसोन-तामारमा बस्‍ने एमोरीहरूलाई पनि अधीन गराए।
8तब सदोम, गमोरा, अदमा, सबोयीम र बेलाका (अर्थात्‌ सोअरका) राजाहरू निस्‍केर सिद्दीमको बेँसीमा उनीहरूसित युद्ध गर्नलाई मोर्चा बाँधेर जम्‍मा भए। 9एलामका राजा कदोर्लाओमेर, गोयीमका राजा तिदाल, शिनारका राजा अम्रापेल, एल्‍लासारका राजा अर्योकसित, यी पाँच राजाहरूका विरुद्धमा चार राजाहरू। 10सिद्दीमको बेँसीचाहिँ अलकत्राको धापले भरिएको थियो। र सदोम र गमोराका राजाहरू भाग्‍दाभाग्‍दै तिनीहरूका कोही मानिसहरू त्‍यहीँ जाकिए। बाँकी मानिसहरूचाहिँ पहाड़तिर भागे। 11ती चार राजाहरूले सदोम र गमोराका जम्‍मै मालसामान र खानेकुरा लिएर आफ्‍नो बाटो लागे। 12उनीहरूले सदोममा बसेका अब्रामका भतिजा लोतलाई पनि तिनका सबै मालसामानसमेत लिएर गए।
13उम्‍केर भागेको एक जनाले आएर हिब्रू अब्रामलाई यो कुरा बताइदियो। तिनी एश्‍कोल र आनेरको भाइ एमोरीको मम्रेका फलाँटका रूखहरूनेर बसेका थिए। तिनीहरू अब्रामसित मित्रभावमा थिए। 14अब्रामले आफ्‍ना नातेदारलाई कैद गरेर लगेको कुरा सुनेर आफ्‍नो घरमा जन्‍मेर तालीम पाएका तीन सय अठाह्र जना दासहरूलाई साथमा लिएर उनीहरूलाई दानसम्‍मै खेदेर गए। 15तिनले शत्रुहरूमाथि आक्रमण गर्न राती आफ्‍ना दासहरूका बीचमा दल-दल बनाए र उनीहरूलाई परास्‍त गरे, र दमस्‍कसको उत्तरतर्फको होबासम्‍मै उनीहरूलाई खेदे। 16तिनले सबै मालसामान र तिनका नातेदार लोतलाई र तिनका धन-सम्‍पत्ति, स्‍त्रीहरू र मानिसहरूलाई समेत फर्काएर ल्‍याए।
17कदोर्लाओमेर र तिनका मित्र राजाहरूलाई जितेर फर्कंदा शावेको उपत्‍यका, अर्थात्‌ राजाको उपत्‍यकामा सदोमका राजा तिनलाई भेट गर्न आए।
मल्‍कीसेदेकले अब्रामलाई आशीर्वाद दिएका
18अनि शालेमका राजा मल्‍कीसेदेक रोटी र दाखमद्य लिएर अब्रामकहाँ आए। उनी सर्वोच्‍च परमेश्‍वरका पूजाहारी थिए।  19उनले अब्रामलाई यसो भनेर आशीर्वाद दिए,
“स्‍वर्ग र पृथ्‍वी सृष्‍टि गर्नुहुने
सर्वोच्‍च परमेश्‍वरबाट अब्रामलाई आशिष्‌ मिलोस्‌।
20सर्वोच्‍च परमेश्‍वर धन्‍यका होऊन्,
जसले तिम्रा शत्रुहरूलाई
तिम्रा हातमा सुम्‍पिदिनुभयो।”
अनि अब्रामले उनलाई सबै कुराको दशांश दिए।
21तब सदोमका राजाले अब्रामलाई भने, “मलाई मानिसहरू मात्र देऊ, तर धनमालचाहिँ तिमी नै राख्‍नू।”
22तर अब्रामले सदोमका राजालाई भने, “स्‍वर्ग र पृथ्‍वीका परमप्रभु, सर्वोच्‍च परमेश्‍वरमा मैले यसरी शपथ खाएको छु, 23कि एउटा धागो अथवा जुत्ताको फित्ता वा तपाईंको कुनै पनि थोक म लिनेछैनँ। नत्रता ‘मैले अब्रामलाई धनी तुल्‍याएँ’ भनेर तपाईंले भन्‍नुहुनेछ। 24मसँग हुने मानिसहरूले जति खाएका र तिनीहरूका भागबाहेक म केही हिस्‍सा लिनेछैनँ। आनेर, एश्‍कोल र मम्रेले चाहिँ आफ्‍ना भागहरू लिऊन्‌।”
...........................................................................................

Abram Rescues Lot

14 At the time when Amraphel was king of Shinar,[a] Arioch king of Ellasar, Kedorlaomer king of Elam and Tidal king of Goyim, these kings went to war against Bera king of Sodom, Birsha king of Gomorrah, Shinab king of Admah, Shemeber king of Zeboyim, and the king of Bela (that is, Zoar). All these latter kings joined forces in the Valley of Siddim (that is, the Dead Sea Valley). For twelve years they had been subject to Kedorlaomer, but in the thirteenth year they rebelled.

In the fourteenth year, Kedorlaomer and the kings allied with him went out and defeated the Rephaites in Ashteroth Karnaim, the Zuzites in Ham, the Emites in Shaveh Kiriathaim and the Horites in the hill country of Seir, as far as El Paran near the desert. Then they turned back and went to En Mishpat (that is, Kadesh), and they conquered the whole territory of the Amalekites, as well as the Amorites who were living in Hazezon Tamar.

Then the king of Sodom, the king of Gomorrah, the king of Admah, the king of Zeboyim and the king of Bela (that is, Zoar) marched out and drew up their battle lines in the Valley of Siddim against Kedorlaomer king of Elam, Tidal king of Goyim, Amraphel king of Shinar and Arioch king of Ellasar—four kings against five. 10 Now the Valley of Siddim was full of tar pits, and when the kings of Sodom and Gomorrah fled, some of the men fell into them and the rest fled to the hills. 11 The four kings seized all the goods of Sodom and Gomorrah and all their food; then they went away. 12 They also carried off Abram’s nephew Lot and his possessions, since he was living in Sodom.

13 A man who had escaped came and reported this to Abram the Hebrew. Now Abram was living near the great trees of Mamre the Amorite, a brother[b] of Eshkol and Aner, all of whom were allied with Abram. 14 When Abram heard that his relative had been taken captive, he called out the 318 trained men born in his household and went in pursuit as far as Dan. 15 During the night Abram divided his men to attack them and he routed them, pursuing them as far as Hobah, north of Damascus. 16 He recovered all the goods and brought back his relative Lot and his possessions, together with the women and the other people.

17 After Abram returned from defeating Kedorlaomer and the kings allied with him, the king of Sodom came out to meet him in the Valley of Shaveh (that is, the King’s Valley).

18 Then Melchizedek king of Salem brought out bread and wine. He was priest of God Most High, 19 and he blessed Abram, saying,

 

“Blessed be Abram by God Most High,
    Creator of heaven and earth.
20 And praise be to God Most High,
    who delivered your enemies into your hand.”

 

Then Abram gave him a tenth of everything.

21 The king of Sodom said to Abram, “Give me the people and keep the goods for yourself.”

22 But Abram said to the king of Sodom, “With raised hand I have sworn an oath to the Lord, God Most High, Creator of heaven and earth, 23 that I will accept nothing belonging to you, not even a thread or the strap of a sandal, so that you will never be able to say, ‘I made Abram rich.’ 24 I will accept nothing but what my men have eaten and the share that belongs to the men who went with me—to Aner, Eshkol and Mamre. Let them have their share.”

...............................................................................................
NEPALI - ENGLISH

उत्‍पत्ति 14

 

लोतको कैद र छुटकारा
1यसै समयमा शिनारका राजा अम्रापेल, एल्‍लासारका राजा अर्योक र एलामका राजा कदोर्लाओमेर तथा गोयीमका राजा तिदालले 
At the time when Amraphel was king of Shinar,[a] Arioch king of Ellasar, Kedorlaomer king of Elam and Tidal king of Goyim,
2सदोमका राजा बेरा, गमोराका राजा बिर्शा, अदमाका राजा शिनाब, सबोयीमका राजा शेमेबेर र बेलाका (अर्थात्‌ सोअरका) राजाका विरुद्धमा युद्ध गरे। 
 these kings went to war against Bera king of Sodom, Birsha king of Gomorrah, Shinab king of Admah, Shemeber king of Zeboyim, and the king of Bela (that is, Zoar).
3तिनीहरू सबै सिद्दीम, अर्थात्‌ खारा समुद्रको बेँसीमा जम्‍मा भए। 
All these latter kings joined forces in the Valley of Siddim (that is, the Dead Sea Valley)
4बाह्र वर्षसम्‍म त तिनीहरू कदोर्लाओमेरको अधीनमा बसेका थिए। तर तेह्रौँ वर्षमा तिनीहरूले विद्रोह गरे।
For twelve years they had been subject to Kedorlaomer, but in the thirteenth year they rebelled.
5चौधौँ वर्षमा कदोर्लाओमेर र उनका मित्र राजाहरू आएर अस्‍तेरोत-कर्णेममा रपाईहरूलाई, हाममा जूजीहरूलाई, शावेकिर्यातैममा एमीहरूलाई,
In the fourteenth year, Kedorlaomer and the kings allied with him went out and defeated the Rephaites in Ashteroth Karnaim, the Zuzites in Ham, the Emites in Shaveh Kiriathaim
 6तथा होरीहरूलाई सेइरको पहाड़ी देशमा मरुभूमिनेर भएको एल-पारानसम्‍म अधीन गराए।
and the Horites in the hill country of Seir, as far as El Paran near the desert.
 7त्‍यसपछि उनीहरू फर्केर एन-मिशपातमा (अर्थात्‌ कादेशमा) आएर अमालेकीहरूको जम्‍मै देशलाई र हासेसोन-तामारमा बस्‍ने एमोरीहरूलाई पनि अधीन गराए।
Then they turned back and went to En Mishpat (that is, Kadesh), and they conquered the whole territory of the Amalekites, as well as the Amorites who were living in Hazezon Tamar.
8तब सदोम, गमोरा, अदमा, सबोयीम र बेलाका (अर्थात्‌ सोअरका) राजाहरू निस्‍केर सिद्दीमको बेँसीमा उनीहरूसित युद्ध गर्नलाई मोर्चा बाँधेर जम्‍मा भए। 
Then the king of Sodom, the king of Gomorrah, the king of Admah, the king of Zeboyim and the king of Bela (that is, Zoar) marched out and drew up their battle lines in the Valley of Siddim
9एलामका राजा कदोर्लाओमेर, गोयीमका राजा तिदाल, शिनारका राजा अम्रापेल, एल्‍लासारका राजा अर्योकसित, यी पाँच राजाहरूका विरुद्धमा चार राजाहरू। 
against Kedorlaomer king of Elam, Tidal king of Goyim, Amraphel king of Shinar and Arioch king of Ellasar—four kings against five. 
10सिद्दीमको बेँसीचाहिँ अलकत्राको धापले भरिएको थियो। र सदोम र गमोराका राजाहरू भाग्‍दाभाग्‍दै तिनीहरूका कोही मानिसहरू त्‍यहीँ जाकिए। बाँकी मानिसहरूचाहिँ पहाड़तिर भागे। 
10 Now the Valley of Siddim was full of tar pits, and when the kings of Sodom and Gomorrah fled, some of the men fell into them and the rest fled to the hills. 
11ती चार राजाहरूले सदोम र गमोराका जम्‍मै मालसामान र खानेकुरा लिएर आफ्‍नो बाटो लागे। 
11 The four kings seized all the goods of Sodom and Gomorrah and all their food; then they went away. 
12उनीहरूले सदोममा बसेका अब्रामका भतिजा लोतलाई पनि तिनका सबै मालसामानसमेत लिएर गए।
12 They also carried off Abram’s nephew Lot and his possessions, since he was living in Sodom.
13उम्‍केर भागेको एक जनाले आएर हिब्रू अब्रामलाई यो कुरा बताइदियो। तिनी एश्‍कोल र आनेरको भाइ एमोरीको मम्रेका फलाँटका रूखहरूनेर बसेका थिए। तिनीहरू अब्रामसित मित्रभावमा थिए।
13 A man who had escaped came and reported this to Abram the Hebrew. Now Abram was living near the great trees of Mamre the Amorite, a brother[b] of Eshkol and Aner, all of whom were allied with Abram. 
 14अब्रामले आफ्‍ना नातेदारलाई कैद गरेर लगेको कुरा सुनेर आफ्‍नो घरमा जन्‍मेर तालीम पाएका तीन सय अठाह्र जना दासहरूलाई साथमा लिएर उनीहरूलाई दानसम्‍मै खेदेर गए।
14 When Abram heard that his relative had been taken captive, he called out the 318 trained men born in his household and went in pursuit as far as Dan. 
 15तिनले शत्रुहरूमाथि आक्रमण गर्न राती आफ्‍ना दासहरूका बीचमा दल-दल बनाए र उनीहरूलाई परास्‍त गरे, र दमस्‍कसको उत्तरतर्फको होबासम्‍मै उनीहरूलाई खेदे। 
15 During the night Abram divided his men to attack them and he routed them, pursuing them as far as Hobah, north of Damascus. 
16तिनले सबै मालसामान र तिनका नातेदार लोतलाई र तिनका धन-सम्‍पत्ति, स्‍त्रीहरू र मानिसहरूलाई समेत फर्काएर ल्‍याए।
16 He recovered all the goods and brought back his relative Lot and his possessions, together with the women and the other people.
17कदोर्लाओमेर र तिनका मित्र राजाहरूलाई जितेर फर्कंदा शावेको उपत्‍यका, अर्थात्‌ राजाको उपत्‍यकामा सदोमका राजा तिनलाई भेट गर्न आए।
मल्‍कीसेदेकले अब्रामलाई आशीर्वाद दिएका
17 After Abram returned from defeating Kedorlaomer and the kings allied with him, the king of Sodom came out to meet him in the Valley of Shaveh (that is, the King’s Valley).
18अनि शालेमका राजा मल्‍कीसेदेक रोटी र दाखमद्य लिएर अब्रामकहाँ आए। उनी सर्वोच्‍च परमेश्‍वरका पूजाहारी थिए।
18 Then Melchizedek king of Salem brought out bread and wine. He was priest of God Most High
  19उनले अब्रामलाई यसो भनेर आशीर्वाद दिए,
“स्‍वर्ग र पृथ्‍वी सृष्‍टि गर्नुहुने
सर्वोच्‍च परमेश्‍वरबाट अब्रामलाई आशिष्‌ मिलोस्‌।

19 and he blessed Abram, saying,

“Blessed be Abram by God Most High,
    Creator of heaven and earth.

20सर्वोच्‍च परमेश्‍वर धन्‍यका होऊन्,
जसले तिम्रा शत्रुहरूलाई
तिम्रा हातमा सुम्‍पिदिनुभयो।”
अनि अब्रामले उनलाई सबै कुराको दशांश दिए।

 

And praise be to God Most High,
    who delivered your enemies into your hand.”

Then Abram gave him a tenth of everything.

21तब सदोमका राजाले अब्रामलाई भने, “मलाई मानिसहरू मात्र देऊ, तर धनमालचाहिँ तिमी नै राख्‍नू।”
21 The king of Sodom said to Abram, “Give me the people and keep the goods for yourself.”
22तर अब्रामले सदोमका राजालाई भने, “स्‍वर्ग र पृथ्‍वीका परमप्रभु, सर्वोच्‍च परमेश्‍वरमा मैले यसरी शपथ खाएको छु, 
22 But Abram said to the king of Sodom, “With raised hand I have sworn an oath to the Lord, God Most High, Creator of heaven and earth, 
23कि एउटा धागो अथवा जुत्ताको फित्ता वा तपाईंको कुनै पनि थोक म लिनेछैनँ। नत्रता ‘मैले अब्रामलाई धनी तुल्‍याएँ’ भनेर तपाईंले भन्‍नुहुनेछ। 
23 that I will accept nothing belonging to you, not even a thread or the strap of a sandal, so that you will never be able to say, ‘I made Abram rich.’
24मसँग हुने मानिसहरूले जति खाएका र तिनीहरूका भागबाहेक म केही हिस्‍सा लिनेछैनँ। आनेर, एश्‍कोल र मम्रेले चाहिँ आफ्‍ना भागहरू लिऊन्‌।”

24 I will accept nothing but what my men have eaten and the share that belongs to the men who went with me—to Aner, Eshkol and Mamre. Let them have their share.”

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

.............................................................................

उत्‍पत्ति 15

अब्रामसँग परमेश्‍वरले करार बाँध्‍नुभएको
1त्‍यसपछि दर्शनमा अब्रामकहाँ परमप्रभुको यो वचन आयो,
“अब्राम, तँ नडरा। तेरो ढाल म नै हुँ,
र तेरो इनाम अत्‍यन्‍त ठूलो हुनेछ।”
2तर अब्रामले भने, “हे परमप्रभु परमेश्‍वर, तपाईंले मलाई के दिनुहुन्‍छ र? किनभने म सन्‍तानविहीन नै छु, मेरो घरको उत्तराधिकारी दमस्‍कसको एलीएजर हुनेछ।” 3फेरि अब्रामले भने, “हेर्नुहोस्, तपाईंले मलाई सन्‍तान दिनुभएन, र मेरो घरमा जन्‍मेको दास नै मेरो उत्तराधिकारी हुनेछ।”
4तब परमप्रभुको यो वचन फेरि तिनीकहाँ आयो, “यो मानिसचाहिँ तेरो उत्तराधिकारी हुनेछैन, तर जो तेरो आफ्‍नै छोरा हुन्‍छ त्‍यही नै तेरो उत्तराधिकारी हुनेछ।” 5अनि उहाँले तिनलाई बाहिर लगेर भन्‍नुभयो, “आकाशतिर हेरेर तारा गन्‍न सक्‍छस्‌ कि सक्दैनस्, गनिहेर।” उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तेरा सन्‍तानहरू पनि त्‍यस्‍तै हुनेछन्‌।” 
6अनि तिनले परमप्रभुमाथि विश्‍वास गरे, र यो तिनको निम्‍ति धार्मिकता गनियो। 
7फेरि उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “यो देश तेरो अधिकारमा दिनलाई कल्‍दीहरूको ऊरबाट तँलाई ल्‍याउने परमप्रभु म नै हुँ।”
8तर अब्रामले भने, “हे परमप्रभु परमेश्‍वर, मैले यसको अधिकार गर्न पाउँछु भनेर म कसरी थाहा पाऊँ?”
9उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “मेरो निम्‍ति तीन वर्षको एउटा कोरली, तीन वर्षको एउटा बाख्रा, तीन वर्षको एउटा भेड़ा, एउटा ढुकुर र एउटा परेवाको बचेरो ले।”
10तिनले ती सबै उहाँकहाँ ल्‍याए, र माझमा दुई-दुई फ्‍याक पारेर हरेक फ्‍याक आमनेसामने राखिदिए। तर पक्षीहरूचाहिँ तिनले दुई-दुई फ्‍याक पारेनन्‌। 11अनि चील र गिद्धहरू ती मरेका पशुपक्षीहरूमाथि झम्‍टँदा अब्रामले तिनीहरूलाई धपाए।
12सूर्य अस्‍ताउँदा अब्राम मस्‍त निद्रामा परे, अनि डरलाग्‍दो र घोर अन्‍धकारले तिनलाई छोप्‍यो।  13तब परमप्रभुले अब्रामलाई भन्‍नुभयो, “यो निश्‍चय जानिराख्, कि तेरा सन्‍तानहरू कुनै एउटा देशमा प्रवासी भएर बस्नेछन्, जुन देश तिनीहरूको होइन, र त्‍यस देशका मानिसहरूका कमारा-कमारी हुनेछन्, र चार सय वर्षसम्‍म तिनीहरू थिचोमिचोमा पर्नेछन्‌।  14तर तिनीहरू जुन जातिका दास बन्‍नेछन्, उनीहरूको पनि म इन्‍साफ गर्नेछु, र पछिबाट तिनीहरू धेरै धन-सम्‍पत्ति लिएर निस्‍किआउनेछन्‌।  15तँचाहिँ आफ्‍ना पितृहरूकहाँ शान्‍तिसित जानेछस्‌। तेरो पूरो बुढ़ेसकालमा तँ गाड़िनेछस्‌। 16चौथो पुस्‍तामा तेरा सन्तानहरू फेरि यहाँ आउनेछन्, किनकि एमोरीहरूको अधर्म अहिलेसम्‍म पूरा भएको छैन।”
17सूर्य अस्‍ताएपछि जब अँध्‍यारो भयो तब मासुका टुक्राहरूका बीचबाट धूवाँ आइरहेको आगोको एउटा मकल र बलिरहेको एउटा राँको छिरिगयो। 18त्‍यसै दिन परमप्रभुले अब्रामसित यसो भनेर करार बाँध्‍नुभयो, “तेरा सन्‍तानहरूलाई मिश्रदेशको नदीदेखि महानदी यूफ्रेटिससम्‍मको यो देश मैले दिएको छु—  19केनी, कनज्‍जी, कदमोनी, 20हित्ती, परिज्‍जी, रपाई, 21एमोरी, कनानी, गिर्गाशी र यबूसीहरूका देशहरू दिएको छु।”
...........................................................................................

The Lord’s Covenant With Abram

15 After this, the word of the Lord came to Abram in a vision:

“Do not be afraid, Abram.
    I am your shield,[a]
    your very great reward.[b]

But Abram said, “Sovereign Lord, what can you give me since I remain childless and the one who will inherit[c] my estate is Eliezer of Damascus?” And Abram said, “You have given me no children; so a servant in my household will be my heir.”

Then the word of the Lord came to him: “This man will not be your heir, but a son who is your own flesh and blood will be your heir.” He took him outside and said, “Look up at the sky and count the stars—if indeed you can count them.” Then he said to him, “So shall your offspring[d] be.”

Abram believed the Lord, and he credited it to him as righteousness.

He also said to him, “I am the Lord, who brought you out of Ur of the Chaldeans to give you this land to take possession of it.”

But Abram said, “Sovereign Lord, how can I know that I will gain possession of it?”

So the Lord said to him, “Bring me a heifer, a goat and a ram, each three years old, along with a dove and a young pigeon.”

10 Abram brought all these to him, cut them in two and arranged the halves opposite each other; the birds, however, he did not cut in half. 11 Then birds of prey came down on the carcasses, but Abram drove them away.

12 As the sun was setting, Abram fell into a deep sleep, and a thick and dreadful darkness came over him. 13 Then the Lord said to him, “Know for certain that for four hundred years your descendants will be strangers in a country not their own and that they will be enslaved and mistreated there. 14 But I will punish the nation they serve as slaves, and afterward they will come out with great possessions. 15 You, however, will go to your ancestors in peace and be buried at a good old age. 16 In the fourth generation your descendants will come back here, for the sin of the Amorites has not yet reached its full measure.”

17 When the sun had set and darkness had fallen, a smoking firepot with a blazing torch appeared and passed between the pieces. 18 On that day the Lord made a covenant with Abram and said, “To your descendants I give this land, from the Wadi[e] of Egypt to the great river, the Euphrates— 19 the land of the Kenites, Kenizzites, Kadmonites, 20 Hittites, Perizzites, Rephaites, 21 Amorites, Canaanites, Girgashites and Jebusites.”

..................................................................................................
 

    NEPALI - ENGLISH

उत्‍पत्ति 15

अब्रामसँग परमेश्‍वरले करार बाँध्‍नुभएको
1त्‍यसपछि दर्शनमा अब्रामकहाँ परमप्रभुको यो वचन आयो,
“अब्राम, तँ नडरा। तेरो ढाल म नै हुँ,
र तेरो इनाम अत्‍यन्‍त ठूलो हुनेछ।”

After this, the word of the Lord came to Abram in a vision:

“Do not be afraid, Abram.
    I am your shield,[a]
    your very great reward.

2तर अब्रामले भने, “हे परमप्रभु परमेश्‍वर, तपाईंले मलाई के दिनुहुन्‍छ र? किनभने म सन्‍तानविहीन नै छु, मेरो घरको उत्तराधिकारी दमस्‍कसको एलीएजर हुनेछ।” 
But Abram said, “Sovereign Lord, what can you give me since I remain childless and the one who will inherit[c] my estate is Eliezer of Damascus?
3फेरि अब्रामले भने, “हेर्नुहोस्, तपाईंले मलाई सन्‍तान दिनुभएन, र मेरो घरमा जन्‍मेको दास नै मेरो उत्तराधिकारी हुनेछ।”
And Abram said, “You have given me no children; so a servant in my household will be my heir.”
4तब परमप्रभुको यो वचन फेरि तिनीकहाँ आयो, “यो मानिसचाहिँ तेरो उत्तराधिकारी हुनेछैन, तर जो तेरो आफ्‍नै छोरा हुन्‍छ त्‍यही नै तेरो उत्तराधिकारी हुनेछ।” 
Then the word of the Lord came to him: “This man will not be your heir, but a son who is your own flesh and blood will be your heir.
5अनि उहाँले तिनलाई बाहिर लगेर भन्‍नुभयो, “आकाशतिर हेरेर तारा गन्‍न सक्‍छस्‌ कि सक्दैनस्, गनिहेर।” उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तेरा सन्‍तानहरू पनि त्‍यस्‍तै हुनेछन्‌।” 
 He took him outside and said, “Look up at the sky and count the stars—if indeed you can count them.” Then he said to him, “So shall your offspring[d] be.”
6अनि तिनले परमप्रभुमाथि विश्‍वास गरे, र यो तिनको निम्‍ति धार्मिकता गनियो। 
Abram believed the Lord, and he credited it to him as righteousness.
7फेरि उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “यो देश तेरो अधिकारमा दिनलाई कल्‍दीहरूको ऊरबाट तँलाई ल्‍याउने परमप्रभु म नै हुँ।”
He also said to him, “I am the Lord, who brought you out of Ur of the Chaldeans to give you this land to take possession of it.”
8तर अब्रामले भने, “हे परमप्रभु परमेश्‍वर, मैले यसको अधिकार गर्न पाउँछु भनेर म कसरी थाहा पाऊँ?”
But Abram said, “Sovereign Lord, how can I know that I will gain possession of it?”
9उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “मेरो निम्‍ति तीन वर्षको एउटा कोरली, तीन वर्षको एउटा बाख्रा, तीन वर्षको एउटा भेड़ा, एउटा ढुकुर र एउटा परेवाको बचेरो ले।”
So the Lord said to him, “Bring me a heifer, a goat and a ram, each three years old, along with a dove and a young pigeon.
10तिनले ती सबै उहाँकहाँ ल्‍याए, र माझमा दुई-दुई फ्‍याक पारेर हरेक फ्‍याक आमनेसामने राखिदिए। तर पक्षीहरूचाहिँ तिनले दुई-दुई फ्‍याक पारेनन्‌।
10 Abram brought all these to him, cut them in two and arranged the halves opposite each other; the birds, however, he did not cut in half.
 11अनि चील र गिद्धहरू ती मरेका पशुपक्षीहरूमाथि झम्‍टँदा अब्रामले तिनीहरूलाई धपाए।
11 Then birds of prey came down on the carcasses, but Abram drove them away.
12सूर्य अस्‍ताउँदा अब्राम मस्‍त निद्रामा परे, अनि डरलाग्‍दो र घोर अन्‍धकारले तिनलाई छोप्‍यो।
12 As the sun was setting, Abram fell into a deep sleep, and a thick and dreadful darkness came over him.
  13तब परमप्रभुले अब्रामलाई भन्‍नुभयो, “यो निश्‍चय जानिराख्, कि तेरा सन्‍तानहरू कुनै एउटा देशमा प्रवासी भएर बस्नेछन्, जुन देश तिनीहरूको होइन, र त्‍यस देशका मानिसहरूका कमारा-कमारी हुनेछन्, र चार सय वर्षसम्‍म तिनीहरू थिचोमिचोमा पर्नेछन्‌।
13 Then the Lord said to him, “Know for certain that for four hundred years your descendants will be strangers in a country not their own and that they will be enslaved and mistreated there.
  14तर तिनीहरू जुन जातिका दास बन्‍नेछन्, उनीहरूको पनि म इन्‍साफ गर्नेछु, र पछिबाट तिनीहरू धेरै धन-सम्‍पत्ति लिएर निस्‍किआउनेछन्‌।
14 But I will punish the nation they serve as slaves, and afterward they will come out with great possessions. 
  15तँचाहिँ आफ्‍ना पितृहरूकहाँ शान्‍तिसित जानेछस्‌। तेरो पूरो बुढ़ेसकालमा तँ गाड़िनेछस्‌। 
15 You, however, will go to your ancestors in peace and be buried at a good old age. 
16चौथो पुस्‍तामा तेरा सन्तानहरू फेरि यहाँ आउनेछन्, किनकि एमोरीहरूको अधर्म अहिलेसम्‍म पूरा भएको छैन।”
16 In the fourth generation your descendants will come back here, for the sin of the Amorites has not yet reached its full measure.”
17सूर्य अस्‍ताएपछि जब अँध्‍यारो भयो तब मासुका टुक्राहरूका बीचबाट धूवाँ आइरहेको आगोको एउटा मकल र बलिरहेको एउटा राँको छिरिगयो।
17 When the sun had set and darkness had fallen, a smoking firepot with a blazing torch appeared and passed between the pieces.
 18त्‍यसै दिन परमप्रभुले अब्रामसित यसो भनेर करार बाँध्‍नुभयो, “तेरा सन्‍तानहरूलाई मिश्रदेशको नदीदेखि महानदी यूफ्रेटिससम्‍मको यो देश मैले दिएको छु— 
18 On that day the Lord made a covenant with Abram and said, “To your descendants I give this land, from the Wadi[e] of Egypt to the great river, the Euphrates
 19केनी, कनज्‍जी, कदमोनी,
 19 the land of the Kenites, Kenizzites, Kadmonites, 
 20हित्ती, परिज्‍जी, रपाई, 
20 Hittites, Perizzites, Rephaites,
21एमोरी, कनानी, गिर्गाशी र यबूसीहरूका देशहरू दिएको छु।”

21 Amorites, Canaanites, Girgashites and Jebusites.”

GENESIS

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

...................................................................

उत्‍पत्ति 16

इश्माएलको जन्म
1आफ्‍नी पत्‍नी साराईबाट अब्रामको कोही सन्‍तान भएको थिएन। तर हागार नाउँ भएकी तिनकी एउटी मिश्री कमारी थिई। 2साराईले अब्रामलाई भनिन्, “हेर्नुहोस्, परमप्रभुले मेरो कोख बन्‍द गरिदिनुभएको छ। यसकारण मेरी कमारीकहाँ जानुहोस्‌। शायद त्‍यसबाट मेरो निम्‍ति सन्‍तान हुन सक्‍छ।”
अब्रामले साराईको कुरा माने। 3अब्राम कनानमा बसेका दश वर्षपछि तिनकी पत्‍नी साराईले आफ्‍नी कमारी मिश्री हागारलाई आफ्‍ना पति अब्रामलाई तिनकी पत्‍नी हुनलाई दिइन्‌। 4अनि तिनी हागारकहाँ गए, र त्‍यो गर्भवती भई।
जब त्‍यसले “म गर्भवती भएछु” भनी थाहा पाई, तब त्‍यसले आफ्‍नी मालिक्‍नीलाई तुच्‍छ दृष्‍टिले हेर्न लागी। 5साराईले अब्रामलाई भनिन्, “ममाथिको अन्‍याय तपाईंकै शिरमाथि परोस्‌। मैले आफ्‍नी कमारी तपाईंकै काखमा दिएँ, र त्‍यो गर्भवती हुने बित्तिकै मलाई तुच्‍छ दृष्‍टिले हेर्न लागी। परमप्रभुले तपाईं र मेरो बीचमा इन्‍साफ गरिदेऊन्।”
6तर अब्रामले साराईलाई भने, “हेर, तिम्री कमारी तिम्रै हातमा छे। त्‍यसलाई जे गर्न मन लाग्‍छ त्‍यही गर।” तब साराईले त्‍यससित कठोर व्‍यवहार गर्न लागिन्, र त्‍यो तिनको सामुन्‍नेबाट भागेर गई।
7परमप्रभुका दूतले त्‍यसलाई उजाड़-स्‍थानमा शूरतिर जाने बाटोकै पानीको मूलनेर भेट्टाए। 8र तिनले सोधे, “ए साराईकी दासी हागार, कहाँबाट आइस्‌ र कता जाँदैछेस्‌?”
त्‍यसले भनी, “मेरी मालिक्‍नी साराईको सामुन्‍नेबाट भाग्‍दैछु।”
9परमप्रभुका दूतले त्‍यसलाई भने, “तेरी मालिक्‍नीकहाँ फर्केर जा, र तिनकै अधीनमा बस्‌।” 10परमप्रभुका दूतले फेरि त्‍यसलाई भने, “म तेरो वंशलाई यति औधी बढ़ाउनेछु कि त्‍यो धेरै भएकोले गन्‍न सकिनेछैन।”
11परमप्रभुका दूतले त्‍यसलाई भने,
“तँ गर्भवती छेस्,
र तैंले एउटा छोरो जन्‍माउनेछेस्‌।
तैंले त्‍यसको नाउँ इश्‍माएल
राख्‍नू, किनभने परमप्रभुले तेरो दु:ख हेर्नुभएको छ।
12मानिसहरूमा त्‍यो जङ्गली गधाजस्‍तै हुनेछ।
त्‍यसको हात सबैका विरुद्धमा उठ्‌नेछ,
र सबैका हात त्‍यसको विरुद्धमा उठ्‌नेछन्‌।
आफ्‍ना सबै नातेदारहरूकै शत्रुतामा त्‍यो बसोबास गर्नेछ।”
13हागारले आफूसित कुरा गर्नुहुने परमप्रभुलाई यस्‍तो नाउँ दिई, “मलाई देख्‍नुहुने परमेश्‍वर तपाईं हुनुहुन्‍छ।” किनभने त्‍यसले भनी, “मैले साँच्‍ची नै परमेश्‍वरलाई देखेकी छु, र उहाँलाई देखेर पनि म जीवितै छु।” 14यसकारण त्‍यस पँधेरोको नाउँ बेअर-लहै-रोइ राखियो। कादेश र बेरेदको बीचमा त्‍यो पर्छ।
15अनि हागारले अब्रामको एक जना छोरो जन्‍माई। हागारले जन्‍माएको आफ्‍नो छोराको नाउँ अब्रामले इश्‍माएल राखे।  16हागारले अब्रामको निम्‍ति इश्‍माएल जन्‍माउँदा अब्राम छयासी वर्ष पुगेका थिए।
..............................................................................

GEN 16

Hagar and Ishmael

16: 1,  Now Sarai, Abram’s wife, had borne him no children. But she had an Egyptian slave named Hagar; so she said to Abram, “The Lord has kept me from having children. Go, sleep with my slave; perhaps I can build a family through her.”

Abram agreed to what Sarai said. So after Abram had been living in Canaan ten years, Sarai his wife took her Egyptian slave Hagar and gave her to her husband to be his wife. He slept with Hagar, and she conceived.

When she knew she was pregnant, she began to despise her mistress. Then Sarai said to Abram, “You are responsible for the wrong I am suffering. I put my slave in your arms, and now that she knows she is pregnant, she despises me. May the Lord judge between you and me.”

“Your slave is in your hands,” Abram said. “Do with her whatever you think best.” Then Sarai mistreated Hagar; so she fled from her.

The angel of the Lord found Hagar near a spring in the desert; it was the spring that is beside the road to Shur. And he said, “Hagar, slave of Sarai, where have you come from, and where are you going?”

“I’m running away from my mistress Sarai,” she answered.

Then the angel of the Lord told her, “Go back to your mistress and submit to her.” 10 The angel added, “I will increase your descendants so much that they will be too numerous to count.”

11 The angel of the Lord also said to her:

“You are now pregnant
    and you will give birth to a son.
You shall name him Ishmael,[a]
    for the Lord has heard of your misery.
12 He will be a wild donkey of a man;
    his hand will be against everyone
    and everyone’s hand against him,
and he will live in hostility
    toward[b] all his brothers.”

13 She gave this name to the Lord who spoke to her: “You are the God who sees me,” for she said, “I have now seen[c] the One who sees me.” 14 That is why the well was called Beer Lahai Roi[d]; it is still there, between Kadesh and Bered.

15 So Hagar bore Abram a son, and Abram gave the name Ishmael to the son she had borne. 16 Abram was eighty-six years old when Hagar bore him Ishmael.

 

...................................................................................
NEPALI - ENGLISH

उत्‍पत्ति 16

इश्माएलको जन्म
1आफ्‍नी पत्‍नी साराईबाट अब्रामको कोही सन्‍तान भएको थिएन। तर हागार नाउँ भएकी तिनकी एउटी मिश्री कमारी थिई।
Now Sarai, Abram’s wife, had borne him no children. But she had an Egyptian slave named Hagar;
 2साराईले अब्रामलाई भनिन्, “हेर्नुहोस्, परमप्रभुले मेरो कोख बन्‍द गरिदिनुभएको छ। यसकारण मेरी कमारीकहाँ जानुहोस्‌। शायद त्‍यसबाट मेरो निम्‍ति सन्‍तान हुन सक्‍छ।”
अब्रामले साराईको कुरा माने।

so she said to Abram, “The Lord has kept me from having children. Go, sleep with my slave; perhaps I can build a family through her.”

Abram agreed to what Sarai said.

 3अब्राम कनानमा बसेका दश वर्षपछि तिनकी पत्‍नी साराईले आफ्‍नी कमारी मिश्री हागारलाई आफ्‍ना पति अब्रामलाई तिनकी पत्‍नी हुनलाई दिइन्‌। 
 So after Abram had been living in Canaan ten years, Sarai his wife took her Egyptian slave Hagar and gave her to her husband to be his wife. 
4अनि तिनी हागारकहाँ गए, र त्‍यो गर्भवती भई।
जब त्‍यसले “म गर्भवती भएछु” भनी थाहा पाई, तब त्‍यसले आफ्‍नी मालिक्‍नीलाई तुच्‍छ दृष्‍टिले हेर्न लागी।

He slept with Hagar, and she conceived.

When she knew she was pregnant, she began to despise her mistress. 

 5साराईले अब्रामलाई भनिन्, “ममाथिको अन्‍याय तपाईंकै शिरमाथि परोस्‌। मैले आफ्‍नी कमारी तपाईंकै काखमा दिएँ, र त्‍यो गर्भवती हुने बित्तिकै मलाई तुच्‍छ दृष्‍टिले हेर्न लागी। परमप्रभुले तपाईं र मेरो बीचमा इन्‍साफ गरिदेऊन्।”
Then Sarai said to Abram, “You are responsible for the wrong I am suffering. I put my slave in your arms, and now that she knows she is pregnant, she despises me. May the Lord judge between you and me.”
6तर अब्रामले साराईलाई भने, “हेर, तिम्री कमारी तिम्रै हातमा छे। त्‍यसलाई जे गर्न मन लाग्‍छ त्‍यही गर।” तब साराईले त्‍यससित कठोर व्‍यवहार गर्न लागिन्, र त्‍यो तिनको सामुन्‍नेबाट भागेर गई।
“Your slave is in your hands,” Abram said. “Do with her whatever you think best.” Then Sarai mistreated Hagar; so she fled from her.
7परमप्रभुका दूतले त्‍यसलाई उजाड़-स्‍थानमा शूरतिर जाने बाटोकै पानीको मूलनेर भेट्टाए।
The angel of the Lord found Hagar near a spring in the desert; it was the spring that is beside the road to Shur.
 8र तिनले सोधे, “ए साराईकी दासी हागार, कहाँबाट आइस्‌ र कता जाँदैछेस्‌?”
त्‍यसले भनी, “मेरी मालिक्‍नी साराईको सामुन्‍नेबाट भाग्‍दैछु।”

And he said, “Hagar, slave of Sarai, where have you come from, and where are you going?”

“I’m running away from my mistress Sarai,” she answered.

9परमप्रभुका दूतले त्‍यसलाई भने, “तेरी मालिक्‍नीकहाँ फर्केर जा, र तिनकै अधीनमा बस्‌।”
Then the angel of the Lord told her, “Go back to your mistress and submit to her.
 10परमप्रभुका दूतले फेरि त्‍यसलाई भने, “म तेरो वंशलाई यति औधी बढ़ाउनेछु कि त्‍यो धेरै भएकोले गन्‍न सकिनेछैन।”
10 The angel added, “I will increase your descendants so much that they will be too numerous to count.”
11परमप्रभुका दूतले त्‍यसलाई भने,
“तँ गर्भवती छेस्,
र तैंले एउटा छोरो जन्‍माउनेछेस्‌।
तैंले त्‍यसको नाउँ इश्‍माएल
राख्‍नू, किनभने परमप्रभुले तेरो दु:ख हेर्नुभएको छ।

11 The angel of the Lord also said to her:

“You are now pregnant
    and you will give birth to a son.
You shall name him Ishmael,[a]
    for the Lord has heard of your misery.

12मानिसहरूमा त्‍यो जङ्गली गधाजस्‍तै हुनेछ।
त्‍यसको हात सबैका विरुद्धमा उठ्‌नेछ,
र सबैका हात त्‍यसको विरुद्धमा उठ्‌नेछन्‌।
आफ्‍ना सबै नातेदारहरूकै शत्रुतामा त्‍यो बसोबास गर्नेछ।”
He will be a wild donkey of a man;
    his hand will be against everyone
    and everyone’s hand against him,
and he will live in hostility
    toward[b] all his brothers.”
13हागारले आफूसित कुरा गर्नुहुने परमप्रभुलाई यस्‍तो नाउँ दिई, “मलाई देख्‍नुहुने परमेश्‍वर तपाईं हुनुहुन्‍छ।” किनभने त्‍यसले भनी, “मैले साँच्‍ची नै परमेश्‍वरलाई देखेकी छु, र उहाँलाई देखेर पनि म जीवितै छु।” 
13 She gave this name to the Lord who spoke to her: “You are the God who sees me,” for she said, “I have now seen[c] the One who sees me.
14यसकारण त्‍यस पँधेरोको नाउँ बेअर-लहै-रोइ राखियो। कादेश र बेरेदको बीचमा त्‍यो पर्छ।
14 That is why the well was called Beer Lahai Roi[d]; it is still there, between Kadesh and Bered.
15अनि हागारले अब्रामको एक जना छोरो जन्‍माई। हागारले जन्‍माएको आफ्‍नो छोराको नाउँ अब्रामले इश्‍माएल राखे।
15 So Hagar bore Abram a son, and Abram gave the name Ishmael to the son she had borne. 
  16हागारले अब्रामको निम्‍ति इश्‍माएल जन्‍माउँदा अब्राम छयासी वर्ष पुगेका थिए।

16 Abram was eighty-six years old when Hagar bore him Ishmael.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

...................................................................................................

उत्‍पत्ति 17

खतनाको करार
1जब अब्राम उनान्‍सय वर्षका भए तब परमप्रभु अब्रामकहाँ देखा पर्नुभयो, र तिनलाई भन्‍नुभयो, “म सर्वशक्तिमान्‌ परमेश्‍वर हुँ। मेरो सामु हिँड्‌, र निर्दोष भएर बस्‌। 2मेरो र तेरो बीचमा म आफ्‍नो करार पक्‍का गर्नेछु, र म तेरो अत्‍यन्‍तै वृद्धि गराउनेछु।”
3तब अब्राम घोप्‍टो परे, र परमेश्‍वरले तिनलाई यसो भन्‍नुभयो, 4“हेर्, यो मेरो करार तँसँगै छ। तँ असंख्‍य जाति-समूहको पिता हुनेछस्‌। 5अब उप्रान्‍त तेरो नाउँ अब्राम हुनेछैन, तर अब्राहाम हुनेछ, किनकि मैले तँलाई असंख्‍य जाति-समूहको पिता तुल्‍याएको छु।  6म तँलाई अत्‍यन्‍तै फल्‍दो-फुल्‍दो तुल्‍याउनेछु, र तँबाट धेरै जातिहरू बनाउनेछु। तँबाट राजाहरू उत्‍पन्‍न हुनेछन्‌। 7तँ र तँपछिका तेरा सन्‍तानका परमेश्‍वर हुनलाई मेरो करार मेरो र तेरो र तँपछिका तेरा सन्‍तानहरूका बीचमा युग-युगसम्‍म स्‍थापित गर्नेछु।  8तैंले प्रवास गरेको यो देश, अर्थात्‌ सारा कनान देश तँ र तेरा भावी सन्‍तानलाई अनन्‍त अधिकारको निम्‍ति दिनेछु, र म तिनीहरूका परमेश्‍वर हुनेछु।” 
9अनि परमेश्‍वरले अब्राहामलाई भन्‍नुभयो, “तैंले चाहिँ मेरो करार पालन गर्नुपर्छ— तँ र तँपछिका तेरा सन्‍तानहरूले तिनका पुस्‍तौँसम्‍म। 10मेरो र तेरो, र तँपछिका तेरा सन्‍तानहरूका बीचमा भएको तिमीहरूले पालन गर्नुपर्ने मेरो करार यही हो: तिमीहरूमध्‍येको हरेक पुरुषको खतना हुनुपर्छ।  11तिमीहरूको आफ्‍नो खलड़ीको खतना हुनुपर्छ। मेरो र तिमीहरूका बीचमा भएको करारको चिन्‍ह यही हुनेछ। 12तिमीहरूका पुस्‍तौँसम्‍म तिमीहरूमा हरेक पुरुष आठ दिनको हुने बित्तिकै त्‍यसको खतना गरिओस्, र साथै तिनीहरूको पनि, जो तिमीहरूका सन्‍तान होइनन्, चाहे घरमा जन्‍मेको होस्‌ अथवा कुनै विदेशीबाट दाम हालेर किनेको होस्‌। 13चाहे तेरो घरमा जन्‍मेको होस्‌ वा दाम हालेर किनेको होस्‌ जसको खलड़ीको खतना भएको छैन, त्‍यसको खतना हुनैपर्छ। यसरी मेरो करार तिमीहरूको शरीरमा पछि परन्‍तुसम्‍म हुनेछ। 14खतना नगरिएको जुनसुकै पुरुष जसको खलड़ीको खतना भएको छैन, त्‍यो मानिस आफ्‍नो जातिबाट बहिष्‍कार गरिनेछ। त्‍यसले मेरो करार भङ्ग गर्छ।”
15फेरि परमेश्‍वरले अब्राहामलाई भन्‍नुभयो, “तेरी पत्‍नी साराईलाई चाहिँ अबदेखि साराई नाउँले नबोलाउनू, तर त्‍यसको नाउँ सारा हुनेछ। 16म त्‍यसलाई आशिष्‌ दिनेछु, र निश्‍चय नै त्‍यसबाट म तँलाई एक जना छोरो दिनेछु। म त्‍यसलाई आशिष्‌ दिनेछु, र त्‍यो धेरै जातिहरूकी आमा हुनेछे। जाति-जातिहरूका राजाहरू त्‍यसबाट उत्‍पन्‍न हुनेछन्‌।”
17तब अब्राहाम घोप्‍टो परी मनमनै हाँसेर भने, “के सय वर्ष पुगिसकेकोलाई सन्‍तान होला? नब्‍बे वर्ष पुगेकी साराले बालक जन्‍माउलिन्‌ र?” 18अनि अब्राहामले परमेश्‍वरलाई भने, “इश्‍माएल नै तपाईंको आशिष्‌मा बाँचिरहे त हुन्‍छ।”
19तब परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “हो, तर तेरी पत्‍नी साराले नै तेरो लागि एक जना छोरा जन्‍माउनेछे, र तैंले त्‍यसको नाउँ इसहाक राख्‍नेछस्‌। म त्‍यससित र त्‍यसपछि हुने त्‍यसका सन्‍तानसित आफ्‍नो करार स्‍थापित गर्नेछु। 20अनि इश्‍माएलको विषयमा चाहिँ मैले तेरो बिन्‍ती सुनें। हेर्, म त्‍यसलाई आशिष्‌ दिनेछु, र म त्‍यसलाई फल्‍दो-फुल्‍दो तुल्‍याएर प्रशस्‍त गरी त्‍यसको वृद्धि गर्नेछु। बाह्र शासकको त्‍यो पिता हुनेछ, र म त्‍यसबाट एउटा ठूलो जाति उत्‍पन्‍न गराउनेछु। 21तर मेरो करार त म इसहाकसँगै स्‍थापित गर्नेछु, जसलाई साराले आउँदो साल यही समयमा तँबाट जन्‍माउनेछे।” 22तिनीसित कुरा गरिसक्‍नुभएपछि परमेश्‍वर अब्राहामकहाँबाट जानुभयो।
23अब्राहामले आफ्‍नो छोरो इश्‍माएल र आफ्‍नो घरमा जन्‍मेका र दाम हालेर किनेका आफ्‍ना सबै कमारा, आफ्‍नो घरका पुरुष सबैलाई लिएर तिनलाई परमेश्‍वरले भन्‍नुभएबमोजिम त्‍यसै दिन तिनीहरूका खलड़ीको खतना गरे। 24आफ्‍नो खलड़ीको खतना गर्दा अब्राहाम उनान्‍सय वर्ष पुगेका थिए, 25र तिनको छोरो इश्‍माएलचाहिँ आफ्‍नो खलड़ीको खतना गर्दा तेह्र वर्षका थिए। 26अब्राहाम र तिनको छोरो इश्‍माएलको खतना एकै दिनमा भएको थियो। 27तिनको घरमा जन्‍मेका र विदेशीहरूबाट दाम हालेर किनेका सबै पुरुषहरूको खतना तिनको खतनासँगसँगै भयो।
.................................................................................................
GENESIS - 17

The Covenant of Circumcision

 When Abram was ninety-nine years old, the Lord appeared to him and said, “I am God Almighty[a]; walk before me faithfully and be blameless. Then I will make my covenant between me and you and will greatly increase your numbers.”

Abram fell facedown, and God said to him, “As for me, this is my covenant with you: You will be the father of many nations. No longer will you be called Abram[b]; your name will be Abraham,[c] for I have made you a father of many nations. I will make you very fruitful; I will make nations of you, and kings will come from you. I will establish my covenant as an everlasting covenant between me and you and your descendants after you for the generations to come, to be your God and the God of your descendants after you. The whole land of Canaan, where you now reside as a foreigner, I will give as an everlasting possession to you and your descendants after you; and I will be their God.”

Then God said to Abraham, “As for you, you must keep my covenant, you and your descendants after you for the generations to come. 10 This is my covenant with you and your descendants after you, the covenant you are to keep: Every male among you shall be circumcised. 11 You are to undergo circumcision, and it will be the sign of the covenant between me and you. 12 For the generations to come every male among you who is eight days old must be circumcised, including those born in your household or bought with money from a foreigner—those who are not your offspring. 13 Whether born in your household or bought with your money, they must be circumcised. My covenant in your flesh is to be an everlasting covenant. 14 Any uncircumcised male, who has not been circumcised in the flesh, will be cut off from his people; he has broken my covenant.”

15 God also said to Abraham, “As for Sarai your wife, you are no longer to call her Sarai; her name will be Sarah. 16 I will bless her and will surely give you a son by her. I will bless her so that she will be the mother of nations; kings of peoples will come from her.”

17 Abraham fell facedown; he laughed and said to himself, “Will a son be born to a man a hundred years old? Will Sarah bear a child at the age of ninety?” 18 And Abraham said to God, “If only Ishmael might live under your blessing!”

19 Then God said, “Yes, but your wife Sarah will bear you a son, and you will call him Isaac.[d] I will establish my covenant with him as an everlasting covenant for his descendants after him. 20 And as for Ishmael, I have heard you: I will surely bless him; I will make him fruitful and will greatly increase his numbers. He will be the father of twelve rulers, and I will make him into a great nation. 21 But my covenant I will establish with Isaac, whom Sarah will bear to you by this time next year.” 22 When he had finished speaking with Abraham, God went up from him.

23 On that very day Abraham took his son Ishmael and all those born in his household or bought with his money, every male in his household, and circumcised them, as God told him. 24 Abraham was ninety-nine years old when he was circumcised, 25 and his son Ishmael was thirteen; 26 Abraham and his son Ishmael were both circumcised on that very day. 27 And every male in Abraham’s household, including those born in his household or bought from a foreigner, was circumcised with him.

.............................................................................................

NEPALI - ENGLISH

उत्‍पत्ति 17

खतनाको करार
1जब अब्राम उनान्‍सय वर्षका भए तब परमप्रभु अब्रामकहाँ देखा पर्नुभयो, र तिनलाई भन्‍नुभयो, “म सर्वशक्तिमान्‌ परमेश्‍वर हुँ। मेरो सामु हिँड्‌, र निर्दोष भएर बस्‌। 
When Abram was ninety-nine years old, the Lord appeared to him and said, “I am God Almighty[a]; walk before me faithfully and be blameless
2मेरो र तेरो बीचमा म आफ्‍नो करार पक्‍का गर्नेछु, र म तेरो अत्‍यन्‍तै वृद्धि गराउनेछु।”
 Then I will make my covenant between me and you and will greatly increase your numbers.”
3तब अब्राम घोप्‍टो परे, र परमेश्‍वरले तिनलाई यसो भन्‍नुभयो, 
Abram fell facedown, and God said to him, 
4“हेर्, यो मेरो करार तँसँगै छ। तँ असंख्‍य जाति-समूहको पिता हुनेछस्‌।
 “As for me, this is my covenant with you: You will be the father of many nations.
 5अब उप्रान्‍त तेरो नाउँ अब्राम हुनेछैन, तर अब्राहाम हुनेछ, किनकि मैले तँलाई असंख्‍य जाति-समूहको पिता तुल्‍याएको छु।
No longer will you be called Abram[b]; your name will be Abraham,[c] for I have made you a father of many nations.
  6म तँलाई अत्‍यन्‍तै फल्‍दो-फुल्‍दो तुल्‍याउनेछु, र तँबाट धेरै जातिहरू बनाउनेछु। तँबाट राजाहरू उत्‍पन्‍न हुनेछन्‌।
I will make you very fruitful; I will make nations of you, and kings will come from you.
 7तँ र तँपछिका तेरा सन्‍तानका परमेश्‍वर हुनलाई मेरो करार मेरो र तेरो र तँपछिका तेरा सन्‍तानहरूका बीचमा युग-युगसम्‍म स्‍थापित गर्नेछु।  
I will establish my covenant as an everlasting covenant between me and you and your descendants after you for the generations to come, to be your God and the God of your descendants after you.
8तैंले प्रवास गरेको यो देश, अर्थात्‌ सारा कनान देश तँ र तेरा भावी सन्‍तानलाई अनन्‍त अधिकारको निम्‍ति दिनेछु, र म तिनीहरूका परमेश्‍वर हुनेछु।” 
The whole land of Canaan, where you now reside as a foreigner, I will give as an everlasting possession to you and your descendants after you; and I will be their God.
9अनि परमेश्‍वरले अब्राहामलाई भन्‍नुभयो, “तैंले चाहिँ मेरो करार पालन गर्नुपर्छ— तँ र तँपछिका तेरा सन्‍तानहरूले तिनका पुस्‍तौँसम्‍म।
Then God said to Abraham, “As for you, you must keep my covenant, you and your descendants after you for the generations to come.
 10मेरो र तेरो, र तँपछिका तेरा सन्‍तानहरूका बीचमा भएको तिमीहरूले पालन गर्नुपर्ने मेरो करार यही हो: तिमीहरूमध्‍येको हरेक पुरुषको खतना हुनुपर्छ।  
10 This is my covenant with you and your descendants after you, the covenant you are to keep: Every male among you shall be circumcised
11तिमीहरूको आफ्‍नो खलड़ीको खतना हुनुपर्छ। मेरो र तिमीहरूका बीचमा भएको करारको चिन्‍ह यही हुनेछ।
11 You are to undergo circumcision, and it will be the sign of the covenant between me and you. 
 12तिमीहरूका पुस्‍तौँसम्‍म तिमीहरूमा हरेक पुरुष आठ दिनको हुने बित्तिकै त्‍यसको खतना गरिओस्, र साथै तिनीहरूको पनि, जो तिमीहरूका सन्‍तान होइनन्, चाहे घरमा जन्‍मेको होस्‌ अथवा कुनै विदेशीबाट दाम हालेर किनेको होस्‌। 
12 For the generations to come every male among you who is eight days old must be circumcised, including those born in your household or bought with money from a foreigner—those who are not your offspring. 
13चाहे तेरो घरमा जन्‍मेको होस्‌ वा दाम हालेर किनेको होस्‌ जसको खलड़ीको खतना भएको छैन, त्‍यसको खतना हुनैपर्छ। यसरी मेरो करार तिमीहरूको शरीरमा पछि परन्‍तुसम्‍म हुनेछ। 
13 Whether born in your household or bought with your money, they must be circumcised. My covenant in your flesh is to be an everlasting covenant.
14खतना नगरिएको जुनसुकै पुरुष जसको खलड़ीको खतना भएको छैन, त्‍यो मानिस आफ्‍नो जातिबाट बहिष्‍कार गरिनेछ। त्‍यसले मेरो करार भङ्ग गर्छ।”
14 Any uncircumcised male, who has not been circumcised in the flesh, will be cut off from his people; he has broken my covenant.
15फेरि परमेश्‍वरले अब्राहामलाई भन्‍नुभयो, “तेरी पत्‍नी साराईलाई चाहिँ अबदेखि साराई नाउँले नबोलाउनू, तर त्‍यसको नाउँ सारा हुनेछ।
15 God also said to Abraham, “As for Sarai your wife, you are no longer to call her Sarai; her name will be Sarah.
16म त्‍यसलाई आशिष्‌ दिनेछु, र निश्‍चय नै त्‍यसबाट म तँलाई एक जना छोरो दिनेछु। म त्‍यसलाई आशिष्‌ दिनेछु, र त्‍यो धेरै जातिहरूकी आमा हुनेछे। जाति-जातिहरूका राजाहरू त्‍यसबाट उत्‍पन्‍न हुनेछन्‌।”
17तब अब्राहाम घोप्‍टो परी मनमनै हाँसेर भने, “के सय वर्ष पुगिसकेकोलाई सन्‍तान होला? नब्‍बे वर्ष पुगेकी साराले बालक जन्‍माउलिन्‌ र?” 
17 Abraham fell facedown; he laughed and said to himself, “Will a son be born to a man a hundred years old? Will Sarah bear a child at the age of ninety?”
18अनि अब्राहामले परमेश्‍वरलाई भने, “इश्‍माएल नै तपाईंको आशिष्‌मा बाँचिरहे त हुन्‍छ।”
18 And Abraham said to God, “If only Ishmael might live under your blessing!”
19तब परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “हो, तर तेरी पत्‍नी साराले नै तेरो लागि एक जना छोरा जन्‍माउनेछे, र तैंले त्‍यसको नाउँ इसहाक राख्‍नेछस्‌। म त्‍यससित र त्‍यसपछि हुने त्‍यसका सन्‍तानसित आफ्‍नो करार स्‍थापित गर्नेछु।
19 Then God said, “Yes, but your wife Sarah will bear you a son, and you will call him Isaac.[d] I will establish my covenant with him as an everlasting covenant for his descendants after him
 20अनि इश्‍माएलको विषयमा चाहिँ मैले तेरो बिन्‍ती सुनें। हेर्, म त्‍यसलाई आशिष्‌ दिनेछु, र म त्‍यसलाई फल्‍दो-फुल्‍दो तुल्‍याएर प्रशस्‍त गरी त्‍यसको वृद्धि गर्नेछु। बाह्र शासकको त्‍यो पिता हुनेछ, र म त्‍यसबाट एउटा ठूलो जाति उत्‍पन्‍न गराउनेछु। 
20 And as for Ishmael, I have heard you: I will surely bless him; I will make him fruitful and will greatly increase his numbers. He will be the father of twelve rulers, and I will make him into a great nation. 
21तर मेरो करार त म इसहाकसँगै स्‍थापित गर्नेछु, जसलाई साराले आउँदो साल यही समयमा तँबाट जन्‍माउनेछे।” 
 21 But my covenant I will establish with Isaac, whom Sarah will bear to you by this time next year.”
22तिनीसित कुरा गरिसक्‍नुभएपछि परमेश्‍वर अब्राहामकहाँबाट जानुभयो।
22 When he had finished speaking with Abraham, God went up from him.
23अब्राहामले आफ्‍नो छोरो इश्‍माएल र आफ्‍नो घरमा जन्‍मेका र दाम हालेर किनेका आफ्‍ना सबै कमारा, आफ्‍नो घरका पुरुष सबैलाई लिएर तिनलाई परमेश्‍वरले भन्‍नुभएबमोजिम त्‍यसै दिन तिनीहरूका खलड़ीको खतना गरे।
23 On that very day Abraham took his son Ishmael and all those born in his household or bought with his money, every male in his household, and circumcised them, as God told him. 
 24आफ्‍नो खलड़ीको खतना गर्दा अब्राहाम उनान्‍सय वर्ष पुगेका थिए,
24 Abraham was ninety-nine years old when he was circumcised, 
 25र तिनको छोरो इश्‍माएलचाहिँ आफ्‍नो खलड़ीको खतना गर्दा तेह्र वर्षका थिए।
 25 and his son Ishmael was thirteen; 
 26अब्राहाम र तिनको छोरो इश्‍माएलको खतना एकै दिनमा भएको थियो।
26 Abraham and his son Ishmael were both circumcised on that very day
 27तिनको घरमा जन्‍मेका र विदेशीहरूबाट दाम हालेर किनेका सबै पुरुषहरूको खतना तिनको खतनासँगसँगै भयो।

27 And every male in Abraham’s household, including those born in his household or bought from a foreigner, was circumcised with him.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

.....................................................................................

उत्‍पत्ति 18

तीन जना स्वर्गदूतलाई अब्राहामको सत्कार
1दिउँसोको गर्मीमा मम्रेका फलाँटका रूखहरूनेरको आफ्‍नो पालको ढोकामा अब्राहाम बसिरहँदा परमप्रभु तिनीकहाँ देखा पर्नुभयो। 2तिनले आफ्‍ना आँखा उठाएर हेरे, र आफ्‍नो सामु तीन जना मानिसहरू उभिरहेका देखे। उनीहरूलाई देखेर तिनी पालको ढोकाबाट भेट गर्नलाई कुदेर गए, र भूइँसम्‍म निहुरेर दण्‍डवत्‌ गरे। 
3तिनले भने, “हे मेरा प्रभु, ममाथि तपाईंको निगाह हुन्‍छ भने कृपा गरी आफ्‍नो दासकहाँबाट त्‍यसै नजानुहोस्‌। 4म केही पानी ल्‍याउनेछु, र तपाईंहरू आफ्‍ना पाउ धुनुहोस्, र यही रूखमुनि आराम गर्नुहोस्‌। 5म गएर केही रोटी ल्‍याउनेछु, र खाएर तपाईंहरू थकाइ मार्नुहोस्, त्‍यसपछि मात्र जानुहोस्, किनभने यसैको निम्‍ति तपाईंहरू आफ्‍नो दासकहाँ आउनुभएको होला।”
उनीहरूले भने, “जाऊ, तिमीले भनेअनुसार गर।”
6तब अब्राहाम झट्टै पालमा साराकहाँ गएर भने, “तुरुन्‍तै पाँच पाथी मसिनो पीठो तयार गरी मुछेर रोटी बनाऊ।”
7अब्राहाम आफैचाहिँ बथानतिर कुदेर गए, र एउटा कलिलो र असल बाछो छानेर आफ्‍नो नोकरलाई दिए, र त्‍यसले तुरुन्‍तै त्‍यो पकायो। 8तब तिनले दही, दूध र त्‍यो पकाएको बाछाको मासु लगेर उनीहरूका सामु टक्र्याए। उनीहरूले नखाउञ्‍जेल तिनी उनीहरूकै नजिक उभिरहे।
9अनि उनीहरूले तिनलाई सोधे, “तिम्री पत्‍नी सारा कहाँ छिन्‌?”
तिनले भने, “तिनी त पालमा छिन्‌।”
10तब परमप्रभुले भन्‍नुभयो, “आउँदो साल यही समयमा म निश्‍चय नै तँकहाँ फर्किआउनेछु, र हेर्, तेरी पत्‍नी साराले एक जना छोरो जन्‍माएकी हुन्‍छे।” 
साराले चाहिँ यो कुरो पालको ढोकाबाट उहाँको पछिल्‍तिर सुनिरहेकी थिइन्‌। 11अब्राहाम र सारा वृद्ध थिए र तिनीहरूको उमेर धेरै ढल्‍किसकेको थियो। साराको रजस्‍वला पनि बन्‍द भइसकेको थियो। 12यसकारण सारा मनमनै यसो भन्‍दै हाँसिन्, “म वृद्ध भइसकेकी छु, र मेरा पति पनि वृद्ध भइसक्‍नुभएको छ, र के मलाई यो सुख हुन्‍छ र?” 
13तब परमप्रभुले अब्राहामलाई भन्‍नुभयो, “‘बूढ़ी भएर पनि मैले छोराछोरी पाउने’ भनेर सारा किन हाँसी? 14परमप्रभुको निम्‍ति कुनै कुरो कठिन छ र? आउँदो साल तोकिएकै समयमा म तँकहाँ फर्किआउनेछु, र साराको एक जना छोरा हुनेछ।” 
15तर साराले यसो भन्‍दै इन्‍कार गरिन्, “म हाँस्‍दै हाँसिनँ।” किनभने तिनी डराइन्‌।
तर उहाँले भन्‍नुभयो, “तँ हाँसेकै होस्‌।”
सदोमको निम्‍ति अब्राहामको अन्‍तर्बिन्‍ती
16तब ती पुरुषहरू त्‍यहाँबाट सदोमतिर हेर्न लागे। अब्राहाम उनीहरूसित अलि परसम्‍म बाटो देखाउन गए। 17परमप्रभुले भन्‍नुभयो, “मैले गर्न लागेको काम के अब्राहामबाट लुकाएर राखूँ? 18अब्राहामबाट एउटा ठूलो र शक्तिशाली जाति बन्‍नेछ, र त्‍यसद्वारा नै पृथ्‍वीका सबै जातिहरूले आशिष्‌ पाउनेछन्‌ 19किनभने त्‍यसले आफ्‍ना छोराछोरीहरू र घरानालाई धर्म र न्‍याय गरेर परमप्रभुको मार्ग पालन गर्नलाई आज्ञा देओस्‌ भनेर मैले त्‍यसलाई छानेको छु। यसैले नै परमप्रभुले अब्राहामसित गर्नुभएको प्रतिज्ञा पूरा गरिदिनुहुनेछ।”
20तब परमप्रभुले भन्‍नुभयो, “सदोम र गमोराको विरुद्धमा ठूलो आवाज उठेको छ, र तिनीहरूका पाप साह्रै ज्‍यादा भएका छन्‌। 21अब त्‍यही आवाजअनुसार तिनीहरूबाट यो काम भएको हो कि होइन भनी हेर्नलाई म तल ओर्लेर जानेछु। होइन रहेछ भने मलाई थाहा हुनेछ।”
22यसकारण ती पुरुषहरू त्‍यहाँबाट झरेर सदोमतिर गए। तर अब्राहामचाहिँ अझै परमप्रभुकै सामु उभिरहे। 23तब अब्राहामले नजिक गएर उहाँलाई भने, ‘के दुष्‍टहरूसँग धर्मीहरूलाई पनि सर्वनाश गर्नुहुनेछ? 24त्‍यस सहरमा पचास धर्मी जन रहेछन्‌ भने, के त्‍यसमा भएका पचास धर्मी जनका निम्‍ति त्‍यस सहरलाई नजोगाएर नष्‍ट पार्नुहुनेछ र? 25दुष्‍टका साथमा धर्मी जनलाई मार्ने काम तपाईंबाट कहिल्‍यै नहोस्‌। धर्मीको दशा पनि दुष्‍टको जस्‍तै हुनु त तपाईंबाट पर रहोस्‌। सारा पृथ्‍वीका न्‍यायकर्ताले उचित न्‍याय गर्नुहुन्‍न र?
26परमप्रभुले भन्‍नुभयो, “सदोम सहरभित्र पचास धर्मी जन पाएँ भने म तिनीहरूका खातिर जम्‍मैलाई छोड़िदिनेछु।”
27अब्राहामले भने, “हेर्नुहोस्, म केवल माटो र खरानी मात्र भएर पनि परमप्रभुसँग कुरा गर्न आँट गरेको छु। 28पाँच कम पचास जना धर्मी जन त्‍यहाँ रहेछन्‌ भने, केवल पाँच मात्र घटी भएकामा सारा सहरै तपाईं नाश गर्नुहुनेछ?”
उहाँले भन्‍नुभयो, “त्‍यहाँ पैँतालीस पाएँ भने म त्‍यो नाश गर्नेछैनँ।”
फेरि तिनले भने, “त्‍यहाँ चालीस रहेछन्‌ भने?”
29उहाँले भन्‍नुभयो, “चालीस जनाका खातिर पनि म त्‍यसो गर्नेछैनँ।”
30तब तिनले भने, “परमप्रभुलाई रिसानी नभए म अझै बोल्‍नेछु। यदि त्‍यहाँ तीस जना पाइए भने?”
उहाँले भन्‍नुभयो, “त्‍यहाँ तीसै पाएँ भने पनि म त्‍यसो गर्नेछैनँ।”
31तिनले भने, “हेर्नुहोस्, परमप्रभुसँग मैले कुरा गर्ने आँट गरिरहेछु। बीस जना पाइए भने?”
उहाँले भन्‍नुभयो, “बीस जनाका खातिर पनि म नाश गर्नेछैनँ।”
32अनि तिनले भने, “परमप्रभु रिसानी नहोस्‌। अब एक पल्‍ट मात्र बोल्‍नेछु। यदि त्‍यहाँ दश जना पाइए भने?”
उहाँले भन्‍नुभयो, “दश जनाका खातिरमा पनि म त्‍यो नाश गर्नेछैनँ।”
33अब्राहामसित कुरा गरिसक्‍नुभएपछि परमप्रभु गइहाल्‍नुभयो, र अब्राहामचाहिँ आफ्‍नो ठाउँमा फर्के।
.............................................................................................

The Three Visitors

 The Lord appeared to Abraham near the great trees of Mamre while he was sitting at the entrance to his tent in the heat of the day. Abraham looked up and saw three men standing nearby. When he saw them, he hurried from the entrance of his tent to meet them and bowed low to the ground.

He said, “If I have found favor in your eyes, my lord,[a] do not pass your servant by. Let a little water be brought, and then you may all wash your feet and rest under this tree. Let me get you something to eat, so you can be refreshed and then go on your way—now that you have come to your servant.”

“Very well,” they answered, “do as you say.”

So Abraham hurried into the tent to Sarah. “Quick,” he said, “get three seahs[b] of the finest flour and knead it and bake some bread.”

Then he ran to the herd and selected a choice, tender calf and gave it to a servant, who hurried to prepare it. He then brought some curds and milk and the calf that had been prepared, and set these before them. While they ate, he stood near them under a tree.

“Where is your wife Sarah?” they asked him.

“There, in the tent,” he said.

10 Then one of them said, “I will surely return to you about this time next year, and Sarah your wife will have a son.”

Now Sarah was listening at the entrance to the tent, which was behind him. 11 Abraham and Sarah were already very old, and Sarah was past the age of childbearing. 12 So Sarah laughed to herself as she thought, “After I am worn out and my lord is old, will I now have this pleasure?”

13 Then the Lord said to Abraham, “Why did Sarah laugh and say, ‘Will I really have a child, now that I am old?’ 14 Is anything too hard for the Lord? I will return to you at the appointed time next year, and Sarah will have a son.”

15 Sarah was afraid, so she lied and said, “I did not laugh.”

But he said, “Yes, you did laugh.”

Abraham Pleads for Sodom

16 When the men got up to leave, they looked down toward Sodom, and Abraham walked along with them to see them on their way. 17 Then the Lord said, “Shall I hide from Abraham what I am about to do? 18 Abraham will surely become a great and powerful nation, and all nations on earth will be blessed through him.[c] 19 For I have chosen him, so that he will direct his children and his household after him to keep the way of the Lord by doing what is right and just, so that the Lord will bring about for Abraham what he has promised him.”

20 Then the Lord said, “The outcry against Sodom and Gomorrah is so great and their sin so grievous 21 that I will go down and see if what they have done is as bad as the outcry that has reached me. If not, I will know.”

22 The men turned away and went toward Sodom, but Abraham remained standing before the Lord.[d] 23 Then Abraham approached him and said: “Will you sweep away the righteous with the wicked? 24 What if there are fifty righteous people in the city? Will you really sweep it away and not spare[e] the place for the sake of the fifty righteous people in it? 25 Far be it from you to do such a thing—to kill the righteous with the wicked, treating the righteous and the wicked alike. Far be it from you! Will not the Judge of all the earth do right?”

26 The Lord said, “If I find fifty righteous people in the city of Sodom, I will spare the whole place for their sake.”

27 Then Abraham spoke up again: “Now that I have been so bold as to speak to the Lord, though I am nothing but dust and ashes, 28 what if the number of the righteous is five less than fifty? Will you destroy the whole city for lack of five people?”

“If I find forty-five there,” he said, “I will not destroy it.”

29 Once again he spoke to him, “What if only forty are found there?”

He said, “For the sake of forty, I will not do it.”

30 Then he said, “May the Lord not be angry, but let me speak. What if only thirty can be found there?”

He answered, “I will not do it if I find thirty there.”

31 Abraham said, “Now that I have been so bold as to speak to the Lord, what if only twenty can be found there?”

He said, “For the sake of twenty, I will not destroy it.”

32 Then he said, “May the Lord not be angry, but let me speak just once more. What if only ten can be found there?”

He answered, “For the sake of ten, I will not destroy it.”

33 When the Lord had finished speaking with Abraham, he left, and Abraham returned home.

...........................................................................................
NEPALI - ENGLISH

उत्‍पत्ति 18

तीन जना स्वर्गदूतलाई अब्राहामको सत्कार
1दिउँसोको गर्मीमा मम्रेका फलाँटका रूखहरूनेरको आफ्‍नो पालको ढोकामा अब्राहाम बसिरहँदा परमप्रभु तिनीकहाँ देखा पर्नुभयो। 
The Lord appeared to Abraham near the great trees of Mamre while he was sitting at the entrance to his tent in the heat of the day
2तिनले आफ्‍ना आँखा उठाएर हेरे, र आफ्‍नो सामु तीन जना मानिसहरू उभिरहेका देखे। उनीहरूलाई देखेर तिनी पालको ढोकाबाट भेट गर्नलाई कुदेर गए, र भूइँसम्‍म निहुरेर दण्‍डवत्‌ गरे। 
Abraham looked up and saw three men standing nearby. When he saw them, he hurried from the entrance of his tent to meet them and bowed low to the ground.
3तिनले भने, “हे मेरा प्रभु, ममाथि तपाईंको निगाह हुन्‍छ भने कृपा गरी आफ्‍नो दासकहाँबाट त्‍यसै नजानुहोस्‌। 
He said, “If I have found favor in your eyes, my lord,[a] do not pass your servant by
4म केही पानी ल्‍याउनेछु, र तपाईंहरू आफ्‍ना पाउ धुनुहोस्, र यही रूखमुनि आराम गर्नुहोस्‌।
Let a little water be brought, and then you may all wash your feet and rest under this tree.
 5म गएर केही रोटी ल्‍याउनेछु, र खाएर तपाईंहरू थकाइ मार्नुहोस्, त्‍यसपछि मात्र जानुहोस्, किनभने यसैको निम्‍ति तपाईंहरू आफ्‍नो दासकहाँ आउनुभएको होला।”
उनीहरूले भने, “जाऊ, तिमीले भनेअनुसार गर।”

 Let me get you something to eat, so you can be refreshed and then go on your way—now that you have come to your servant.”

“Very well,” they answered, “do as you say.”

6तब अब्राहाम झट्टै पालमा साराकहाँ गएर भने, “तुरुन्‍तै पाँच पाथी मसिनो पीठो तयार गरी मुछेर रोटी बनाऊ।”
So Abraham hurried into the tent to Sarah. “Quick,” he said, “get three seahs[b] of the finest flour and knead it and bake some bread.”
7अब्राहाम आफैचाहिँ बथानतिर कुदेर गए, र एउटा कलिलो र असल बाछो छानेर आफ्‍नो नोकरलाई दिए, र त्‍यसले तुरुन्‍तै त्‍यो पकायो। 
Then he ran to the herd and selected a choice, tender calf and gave it to a servant, who hurried to prepare it.
8तब तिनले दही, दूध र त्‍यो पकाएको बाछाको मासु लगेर उनीहरूका सामु टक्र्याए। उनीहरूले नखाउञ्‍जेल तिनी उनीहरूकै नजिक उभिरहे।
He then brought some curds and milk and the calf that had been prepared, and set these before them. While they ate, he stood near them under a tree.
9अनि उनीहरूले तिनलाई सोधे, “तिम्री पत्‍नी सारा कहाँ छिन्‌?”
तिनले भने, “तिनी त पालमा छिन्‌।”

“Where is your wife Sarah?” they asked him.

“There, in the tent,” he said.

10तब परमप्रभुले भन्‍नुभयो, “आउँदो साल यही समयमा म निश्‍चय नै तँकहाँ फर्किआउनेछु, र हेर्, तेरी पत्‍नी साराले एक जना छोरो जन्‍माएकी हुन्‍छे।” 
साराले चाहिँ यो कुरो पालको ढोकाबाट उहाँको पछिल्‍तिर सुनिरहेकी थिइन्‌। 
10 Then one of them said, “I will surely return to you about this time next year, and Sarah your wife will have a son.” Now Sarah was listening at the entrance to the tent, which was behind him. 
11अब्राहाम र सारा वृद्ध थिए र तिनीहरूको उमेर धेरै ढल्‍किसकेको थियो। साराको रजस्‍वला पनि बन्‍द भइसकेको थियो।
11 Abraham and Sarah were already very old, and Sarah was past the age of childbearing.
 12यसकारण सारा मनमनै यसो भन्‍दै हाँसिन्, “म वृद्ध भइसकेकी छु, र मेरा पति पनि वृद्ध भइसक्‍नुभएको छ, र के मलाई यो सुख हुन्‍छ र?” 
12 So Sarah laughed to herself as she thought, “After I am worn out and my lord is old, will I now have this pleasure?”
13तब परमप्रभुले अब्राहामलाई भन्‍नुभयो, “‘बूढ़ी भएर पनि मैले छोराछोरी पाउने’ भनेर सारा किन हाँसी? 
13 Then the Lord said to Abraham, “Why did Sarah laugh and say, ‘Will I really have a child, now that I am old?’
14परमप्रभुको निम्‍ति कुनै कुरो कठिन छ र? आउँदो साल तोकिएकै समयमा म तँकहाँ फर्किआउनेछु, र साराको एक जना छोरा हुनेछ।” 
14 Is anything too hard for the Lord? I will return to you at the appointed time next year, and Sarah will have a son.”
15तर साराले यसो भन्‍दै इन्‍कार गरिन्, “म हाँस्‍दै हाँसिनँ।” किनभने तिनी डराइन्‌।
तर उहाँले भन्‍नुभयो, “तँ हाँसेकै होस्‌।”
सदोमको निम्‍ति अब्राहामको अन्‍तर्बिन्‍ती

15 Sarah was afraid, so she lied and said, “I did not laugh.”

But he said, “Yes, you did laugh.”

16तब ती पुरुषहरू त्‍यहाँबाट सदोमतिर हेर्न लागे। अब्राहाम उनीहरूसित अलि परसम्‍म बाटो देखाउन गए।
16 When the men got up to leave, they looked down toward Sodom, and Abraham walked along with them to see them on their way
 17परमप्रभुले भन्‍नुभयो, “मैले गर्न लागेको काम के अब्राहामबाट लुकाएर राखूँ? 
17 Then the Lord said, “Shall I hide from Abraham what I am about to do?
18अब्राहामबाट एउटा ठूलो र शक्तिशाली जाति बन्‍नेछ, र त्‍यसद्वारा नै पृथ्‍वीका सबै जातिहरूले आशिष्‌ पाउनेछन्‌ 
 18 Abraham will surely become a great and powerful nation, and all nations on earth will be blessed through him.
19किनभने त्‍यसले आफ्‍ना छोराछोरीहरू र घरानालाई धर्म र न्‍याय गरेर परमप्रभुको मार्ग पालन गर्नलाई आज्ञा देओस्‌ भनेर मैले त्‍यसलाई छानेको छु। यसैले नै परमप्रभुले अब्राहामसित गर्नुभएको प्रतिज्ञा पूरा गरिदिनुहुनेछ।”
19 For I have chosen him, so that he will direct his children and his household after him to keep the way of the Lord by doing what is right and just, so that the Lord will bring about for Abraham what he has promised him.”
20तब परमप्रभुले भन्‍नुभयो, “सदोम र गमोराको विरुद्धमा ठूलो आवाज उठेको छ, र तिनीहरूका पाप साह्रै ज्‍यादा भएका छन्‌।
20 Then the Lord said, “The outcry against Sodom and Gomorrah is so great and their sin so grievous 
 21अब त्‍यही आवाजअनुसार तिनीहरूबाट यो काम भएको हो कि होइन भनी हेर्नलाई म तल ओर्लेर जानेछु। होइन रहेछ भने मलाई थाहा हुनेछ।”
21 that I will go down and see if what they have done is as bad as the outcry that has reached me. If not, I will know.”
22यसकारण ती पुरुषहरू त्‍यहाँबाट झरेर सदोमतिर गए। तर अब्राहामचाहिँ अझै परमप्रभुकै सामु उभिरहे।
22 The men turned away and went toward Sodom, but Abraham remained standing before the Lord
 23तब अब्राहामले नजिक गएर उहाँलाई भने, ‘के दुष्‍टहरूसँग धर्मीहरूलाई पनि सर्वनाश गर्नुहुनेछ? 
 23 Then Abraham approached him and said: “Will you sweep away the righteous with the wicked? 
24त्‍यस सहरमा पचास धर्मी जन रहेछन्‌ भने, के त्‍यसमा भएका पचास धर्मी जनका निम्‍ति त्‍यस सहरलाई नजोगाएर नष्‍ट पार्नुहुनेछ र?
24 What if there are fifty righteous people in the city? Will you really sweep it away and not spare[e] the place for the sake of the fifty righteous people in it? 
 25दुष्‍टका साथमा धर्मी जनलाई मार्ने काम तपाईंबाट कहिल्‍यै नहोस्‌। धर्मीको दशा पनि दुष्‍टको जस्‍तै हुनु त तपाईंबाट पर रहोस्‌। सारा पृथ्‍वीका न्‍यायकर्ताले उचित न्‍याय गर्नुहुन्‍न र?
 25 Far be it from you to do such a thing—to kill the righteous with the wicked, treating the righteous and the wicked alike. Far be it from you! Will not the Judge of all the earth do right?”
26परमप्रभुले भन्‍नुभयो, “सदोम सहरभित्र पचास धर्मी जन पाएँ भने म तिनीहरूका खातिर जम्‍मैलाई छोड़िदिनेछु।”
26 The Lord said, “If I find fifty righteous people in the city of Sodom, I will spare the whole place for their sake.
27अब्राहामले भने, “हेर्नुहोस्, म केवल माटो र खरानी मात्र भएर पनि परमप्रभुसँग कुरा गर्न आँट गरेको छु।
27 Then Abraham spoke up again: “Now that I have been so bold as to speak to the Lord, though I am nothing but dust and ashes,
 28पाँच कम पचास जना धर्मी जन त्‍यहाँ रहेछन्‌ भने, केवल पाँच मात्र घटी भएकामा सारा सहरै तपाईं नाश गर्नुहुनेछ?”
उहाँले भन्‍नुभयो, “त्‍यहाँ पैँतालीस पाएँ भने म त्‍यो नाश गर्नेछैनँ।”
फेरि तिनले भने, “त्‍यहाँ चालीस रहेछन्‌ भने?”

28 what if the number of the righteous is five less than fifty? Will you destroy the whole city for lack of five people?”

“If I find forty-five there,” he said, “I will not destroy it.”

29उहाँले भन्‍नुभयो, “चालीस जनाका खातिर पनि म त्‍यसो गर्नेछैनँ।”
29 Once again he spoke to him, “What if only forty are found there?”
30तब तिनले भने, “परमप्रभुलाई रिसानी नभए म अझै बोल्‍नेछु। यदि त्‍यहाँ तीस जना पाइए भने?”
उहाँले भन्‍नुभयो, “त्‍यहाँ तीसै पाएँ भने पनि म त्‍यसो गर्नेछैनँ।”

30 Then he said, “May the Lord not be angry, but let me speak. What if only thirty can be found there?”

He answered, “I will not do it if I find thirty there.”

31तिनले भने, “हेर्नुहोस्, परमप्रभुसँग मैले कुरा गर्ने आँट गरिरहेछु। बीस जना पाइए भने?”
उहाँले भन्‍नुभयो, “बीस जनाका खातिर पनि म नाश गर्नेछैनँ।”

31 Abraham said, “Now that I have been so bold as to speak to the Lord, what if only twenty can be found there?”

He said, “For the sake of twenty, I will not destroy it.”

32अनि तिनले भने, “परमप्रभु रिसानी नहोस्‌। अब एक पल्‍ट मात्र बोल्‍नेछु। यदि त्‍यहाँ दश जना पाइए भने?”
उहाँले भन्‍नुभयो, “दश जनाका खातिरमा पनि म त्‍यो नाश गर्नेछैनँ।”
32 Then he said, “May the Lord not be angry, but let me speak just once more. What if only ten can be found there?”  He answered, “For the sake of ten, I will not destroy it.”
33अब्राहामसित कुरा गरिसक्‍नुभएपछि परमप्रभु गइहाल्‍नुभयो, र अब्राहामचाहिँ आफ्‍नो ठाउँमा फर्के।

33 When the Lord had finished speaking with Abraham, he left, and Abraham returned home.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

................................................................................

उत्‍पत्ति 19

सदोममा दुई स्वर्गदूतहरू
1साँझमा ती दुई स्‍वर्गदूतहरू सदोममा आए। त्‍यस बेला लोत सदोमको मूल ढोकामा बसिरहेका थिए। उनीहरूलाई देखेर लोत भेट गर्न उठे, र भूइँसम्‍म निहुरेर दण्‍डवत्‌ गरी भने, 2“हजूर, कृपा गरी आफ्‍नो दासको घरमा पाल्‍नुहोस्, र त्‍यहीँ रात बिताउनुहोस्‌। तपाईंहरू आफ्‍ना पाउ धुनुहोस्‌ र बिहान सबेरै उठेर जानुहोस्‌।”
उनीहरूले भने, “अँहँ, हामी बाहिर चोकमा नै सुत्‍नेछौं।”
3तिनले उनीहरूलाई ज्‍यादै ढिपी लाएर बिन्‍ती गरे। यसैले उनीहरू तिनको साथ लागेर तिनको घरमा गए। तिनले उनीहरूलाई भोज दिए, र खमिर नहालेको रोटी बनाएर उनीहरूका सामुन्‍ने राखिदिए, र उनीहरूले खाए। 4उनीहरू सुत्‍न अघि सदोम सहरका के युवक के बूढ़ा एउटै पनि नछोड़ी जम्‍मै मानिसहरू आएर लोतको घर रिङ्गै घेरे। 5तिनीहरूले लोतलाई बोलाएर भने, “बेलुकी तिमीकहाँ आएका मानिसहरू कहाँ छन्‌? उनीहरूलाई यहाँ बाहिर हामीकहाँ ल्‍याऊ, र हामी उनीहरूसँग भोग गरौं।” 
6लोत ढोकाबाहिर तिनीहरूकहाँ गएर ढोकाचाहिँ आफ्‍नो पछिल्‍तिर थुनिदिए, 7र तिनीहरूलाई भने, “हे मेरा दाजुभाइ हो, कृपा गरी यस्‍तो दुष्‍ट काम नगर्नुहोस्‌। 8कुनै मानिससित सहवास नभएका मेरा दुई छोरीहरू छन्‌। बरु म तिनीहरूलाई नै तपाईंहरूकहाँ बाहिर ल्‍याइदिनेछु। तपाईंहरूको इच्‍छाअनुसार तिनीहरूसित व्‍यवहार गर्नुहोस्‌। तर यी मानिसहरूलाई केही नगर्नुहोस्, किनकि उनीहरू मेरो छानामुनि आएका मेरा पाहुना हुन्‌।”
9तर तिनीहरूले भने, “पछि हट्‌।” अनि तिनीहरूले भने, “हामीसँग बसोबास गर्न आएको यो मानिस अब हाम्रो न्‍यायकर्ता हुन खोज्‍दोरहेछ। अब उनीहरूलाई भन्‍दा तँलाई हामी नराम्रो व्‍यवहार गर्नेछौं।” तब तिनीहरूले लोतलाई घचेटे, र ढोका फोर्नलाई अगि बढ़े।
10तर भित्रका ती दुई मानिसहरूले आफ्‍ना हात बढ़ाएर लोतलाई तानी आफूकहाँ घरभित्र हुले, र ढोका थुनिदिए, 11र उनीहरूले घरका ढोकानेर भएका साना-ठूला जम्‍मै मानिसहरूलाई अन्‍धा पारिदिए। तब ती मानिसहरूले ढोका भेट्टाउन सकेनन्‌। 
सदोम र गमोराको विनाश
12ती दुई मानिसहरूले लोतलाई भने, “तिमीसँग यहाँ अरू कोही छन्‌? जुवाइँ, कि छोराछोरीहरू, अथवा सहरमा तिम्रा अरू जो भए पनि तिनीहरूलाई लिएर यस ठाउँबाट निस्‍केर जाऊ, 13किनभने हामी यस ठाउँलाई नष्‍ट पार्नेछौं, किनकि यहाँका मानिसहरूका विरुद्धमा उठेको आवाज परमप्रभुको अगि यति ठूलो भएको छ कि यस सहरलाई सर्वनाश गर्न परमप्रभुले हामीलाई पठाउनुभएको छ।”
14यसैकारण आफ्‍ना छोरीहरूलाई विवाह गर्न माग्‍ने जुवाइँहरूकहाँ गएर लोतले भने, “उठ, यस ठाउँबाट गइहालौं, किनभने परमप्रभुले यो सहर नष्‍ट पार्नुहुनेछ।” तर जुवाइँहरूलाई त तिनले ठट्टा गरेजस्‍तो लाग्‍यो।
15उज्‍यालो हुन लाग्‍दा ती दूतहरूले लोतलाई यसो भनेर आतुरी लाए, “उठ, तिम्री पत्‍नी र यहाँ भएका तिम्रा दुई छोरीहरूलाई लिएर गइहाल, नत्रता यस सहरले पाउने सजायमा तिमी पनि भस्‍म हुनेछौ।”
16जब तिनले आलटाल गरिरहे, तब ती मानिसहरूले तिनका, तिनकी पत्‍नीका र दुवै छोरीहरूका हात समातेर सहरबाहिर ल्‍याए। किनभने परमप्रभुको दया तिनीहरूमाथि थियो।  17तिनीहरूलाई बाहिर ल्‍याएपछि उनीहरूमा एक जनाले भने, “आफ्‍नो ज्‍यान जोगाउनलाई भाग, फर्केर पछाड़ि नहेर, र बेँसीमा कतै पनि नअड़िनू, तर पहाड़तिर भाग, नत्रता तिमीहरू भस्‍म हुनेछौ।”
18तब लोतले उनीहरूलाई भने, “हजूर हो, त्‍यसो नहोस्‌। 19हेर्नुहोस्, तपाईंहरूको दासले तपाईंहरूको अनुग्रह पाएको छ, र मेरो प्राण बचाएर तपाईंहरूले मलाई ठूलो करुणा देखाउनुभएको छ। म पहाड़तिर भाग्‍न सक्‍दिनँ, नत्रता यस विपत्तिमा परेर म मर्नेछु। 20हेर्नुहोस्, ऊ त्‍यो सहर भाग्‍नलाई नजिकै छ, र त्‍यो सानो पनि छ। मलाई त्‍यहीँ नै भाग्‍न दिनुहोस्‌— त्‍यो साह्रै सानो छैन र? त्‍यहाँ गए मेरो प्राण बाँच्‍ला।”
21उनले तिनलाई भने, “हेर, यस विषयमा मैले तेरो बिन्‍ती ग्रहण गरें। तैंले भनेको सहरलाई चाहिँ म भस्‍म गर्नेछैनँ। 22चाँड़ो गरेर त्‍यहीँ नै भागिजा, किनकि तँ त्‍यहाँ नपुगुञ्‍जेल म केही गर्न सक्‍दिनँ।” (यसैले त्‍यस सहरको नाउँ सोअर राखियो।)
23लोत सोअरमा पुग्‍दा सूर्य उदाइसकेको थियो। 24तब परमप्रभुले सदोम र गमोरामाथि आकाशबाट आगो र गन्‍धक बर्साउनुभयो।  25यसरी उहाँले ती सहरहरू र जम्‍मै बेँसी र सहरहरूका सबै बासिन्‍दाहरू र जमिनमा उम्रेका सबै थोक सर्वनाश गरिदिनुभयो। 26तर लोतकी पत्‍नीले पछाड़ि फर्केर हेरिन्, र तिनी नूनको थाम भइहालिन्‌। 
27अब्राहाम सबेरै उठेर तिनी परमप्रभुको सामु उभिएको ठाउँमा गए। 28तिनले तल सदोम, गमोरा र बेँसीका सबै जग्‍गातिर हेरे। र त्‍यस ठाउँबाट धूवाँ भट्टीको धूवाँजस्‍तै मास्‍तिर उठिरहेको तिनले देखे।
29यसरी बेँसीका सहरहरू सर्वनाश गर्नुहुँदा परमेश्‍वरले अब्राहामलाई सम्‍झनुभयो। लोत बसेको सहरलाई उहाँले नष्‍ट पार्नुहुँदा त्‍यस सर्वनाशको बीचबाट लोतलाई निकाल्‍नुभयो।
लोत र तिनका छोरीहरू
30लोत सोअरबाट निस्‍केर आफ्‍ना दुवै छोरीहरूका साथमा पहाड़मा गएर बस्‍न लागे, किनभने सोअरमा बस्‍न तिनी डराए। तिनी आफ्‍ना दुवै छोरीहरूसँग एउटा ओड़ारमा बस्‍न लागे। 31एक दिन जेठीले कान्‍छीलाई भनी, “हाम्रा बुबा वृद्ध हुनुभएको छ। र संसारको रीतिबमोजिम हामीकहाँ आउने पृथ्‍वीमा कुनै मानिस छैन। 32यसैले अब हामी आफ्‍ना बुबालाई मद्य खुवाएर उहाँसित सुतौं, र आफ्‍ना पिताबाट सन्‍तान खड़ा गरौं।”
33त्‍यसै रात तिनीहरूले आफ्‍ना पितालाई दाखमद्य खुवाए, र जेठीचाहिँ आफ्‍ना पिताकहाँ गएर सुती। त्‍यो सुत्‍न आएकी र उठेर गएकी लोतलाई केही अत्तोपत्तो भएन।
34भोलिपल्‍ट जेठीले कान्‍छीलाई भनी, “हेर्, हिजो राती म बुबासित सुतें। आज राती पनि उहाँलाई मद्य खुवाऔं, र तँ गएर उहाँसित सुत्‌, र हामी आफ्‍ना पिताबाट सन्‍तान खड़ा गरौं।” 35यसरी तिनीहरूले त्‍यस रात पनि आफ्‍ना पितालाई दाखमद्य खुवाए, र कान्‍छीचाहिँ गएर उहाँसित सुती। त्‍यो सुत्‍न आएकी र उठेर गएकी लोतलाई केही थाहै भएन।
36यसरी लोतका दुवै छोरीहरू आफ्‍ना पिताबाट गर्भवती भए। 37तब जेठीले एक जना छोरो जन्‍माई र उसले त्‍यसको नाउँ मोआब राखी। हिजोआजका मोआबीहरूका पुर्खा यिनी हुन्‌। 38कान्‍छीले पनि एक जना छोरो जन्‍माई, र उसले त्‍यसको नाउँ बेन-अमी राखी। हिजोआजका अम्‍मोनीहरूका पुर्खा यिनी हुन्‌।
....................................................................................
 

Sodom and Gomorrah Destroyed

 The two angels arrived at Sodom in the evening, and Lot was sitting in the gateway of the city. When he saw them, he got up to meet them and bowed down with his face to the ground. “My lords,” he said, “please turn aside to your servant’s house. You can wash your feet and spend the night and then go on your way early in the morning.”

“No,” they answered, “we will spend the night in the square.”

But he insisted so strongly that they did go with him and entered his house. He prepared a meal for them, baking bread without yeast, and they ate. Before they had gone to bed, all the men from every part of the city of Sodom—both young and old—surrounded the house. They called to Lot, “Where are the men who came to you tonight? Bring them out to us so that we can have sex with them.”

Lot went outside to meet them and shut the door behind him and said, “No, my friends. Don’t do this wicked thing. Look, I have two daughters who have never slept with a man. Let me bring them out to you, and you can do what you like with them. But don’t do anything to these men, for they have come under the protection of my roof.”

“Get out of our way,” they replied. “This fellow came here as a foreigner, and now he wants to play the judge! We’ll treat you worse than them.” They kept bringing pressure on Lot and moved forward to break down the door.

10 But the men inside reached out and pulled Lot back into the house and shut the door. 11 Then they struck the men who were at the door of the house, young and old, with blindness so that they could not find the door.

12 The two men said to Lot, “Do you have anyone else here—sons-in-law, sons or daughters, or anyone else in the city who belongs to you? Get them out of here, 13 because we are going to destroy this place. The outcry to the Lord against its people is so great that he has sent us to destroy it.”

14 So Lot went out and spoke to his sons-in-law, who were pledged to marry[a] his daughters. He said, “Hurry and get out of this place, because the Lord is about to destroy the city!” But his sons-in-law thought he was joking.

15 With the coming of dawn, the angels urged Lot, saying, “Hurry! Take your wife and your two daughters who are here, or you will be swept away when the city is punished.”

16 When he hesitated, the men grasped his hand and the hands of his wife and of his two daughters and led them safely out of the city, for the Lord was merciful to them. 17 As soon as they had brought them out, one of them said, “Flee for your lives! Don’t look back, and don’t stop anywhere in the plain! Flee to the mountains or you will be swept away!”

18 But Lot said to them, “No, my lords,[b] please! 19 Your[c] servant has found favor in your[d] eyes, and you[e] have shown great kindness to me in sparing my life. But I can’t flee to the mountains; this disaster will overtake me, and I’ll die. 20 Look, here is a town near enough to run to, and it is small. Let me flee to it—it is very small, isn’t it? Then my life will be spared.”

21 He said to him, “Very well, I will grant this request too; I will not overthrow the town you speak of. 22 But flee there quickly, because I cannot do anything until you reach it.” (That is why the town was called Zoar.[f])

23 By the time Lot reached Zoar, the sun had risen over the land. 24 Then the Lord rained down burning sulfur on Sodom and Gomorrah—from the Lord out of the heavens. 25 Thus he overthrew those cities and the entire plain, destroying all those living in the cities—and also the vegetation in the land. 26 But Lot’s wife looked back, and she became a pillar of salt.

27 Early the next morning Abraham got up and returned to the place where he had stood before the Lord. 28 He looked down toward Sodom and Gomorrah, toward all the land of the plain, and he saw dense smoke rising from the land, like smoke from a furnace.

29 So when God destroyed the cities of the plain, he remembered Abraham, and he brought Lot out of the catastrophe that overthrew the cities where Lot had lived.

Lot and His Daughters

30 Lot and his two daughters left Zoar and settled in the mountains, for he was afraid to stay in Zoar. He and his two daughters lived in a cave. 31 One day the older daughter said to the younger, “Our father is old, and there is no man around here to give us children—as is the custom all over the earth. 32 Let’s get our father to drink wine and then sleep with him and preserve our family line through our father.”

33 That night they got their father to drink wine, and the older daughter went in and slept with him. He was not aware of it when she lay down or when she got up.

34 The next day the older daughter said to the younger, “Last night I slept with my father. Let’s get him to drink wine again tonight, and you go in and sleep with him so we can preserve our family line through our father.” 35 So they got their father to drink wine that night also, and the younger daughter went in and slept with him. Again he was not aware of it when she lay down or when she got up.

36 So both of Lot’s daughters became pregnant by their father. 37 The older daughter had a son, and she named him Moab[g]; he is the father of the Moabites of today. 38 The younger daughter also had a son, and she named him Ben-Ammi[h]; he is the father of the Ammonites[i] of today.

.................................................................................
NEPALI - ENGLISH

उत्‍पत्ति 19

सदोममा दुई स्वर्गदूतहरू
1साँझमा ती दुई स्‍वर्गदूतहरू सदोममा आए। त्‍यस बेला लोत सदोमको मूल ढोकामा बसिरहेका थिए। उनीहरूलाई देखेर लोत भेट गर्न उठे, र भूइँसम्‍म निहुरेर दण्‍डवत्‌ गरी भने,
The two angels arrived at Sodom in the evening, and Lot was sitting in the gateway of the city. When he saw them, he got up to meet them and bowed down with his face to the ground. 
 2“हजूर, कृपा गरी आफ्‍नो दासको घरमा पाल्‍नुहोस्, र त्‍यहीँ रात बिताउनुहोस्‌। तपाईंहरू आफ्‍ना पाउ धुनुहोस्‌ र बिहान सबेरै उठेर जानुहोस्‌।”
उनीहरूले भने, “अँहँ, हामी बाहिर चोकमा नै सुत्‍नेछौं।”

“My lords,” he said, “please turn aside to your servant’s house. You can wash your feet and spend the night and then go on your way early in the morning.”

“No,” they answered, “we will spend the night in the square.”

3तिनले उनीहरूलाई ज्‍यादै ढिपी लाएर बिन्‍ती गरे। यसैले उनीहरू तिनको साथ लागेर तिनको घरमा गए। तिनले उनीहरूलाई भोज दिए, र खमिर नहालेको रोटी बनाएर उनीहरूका सामुन्‍ने राखिदिए, र उनीहरूले खाए। 
But he insisted so strongly that they did go with him and entered his house. He prepared a meal for them, baking bread without yeast, and they ate.
4उनीहरू सुत्‍न अघि सदोम सहरका के युवक के बूढ़ा एउटै पनि नछोड़ी जम्‍मै मानिसहरू आएर लोतको घर रिङ्गै घेरे।
 Before they had gone to bed, all the men from every part of the city of Sodom—both young and old—surrounded the house
 5तिनीहरूले लोतलाई बोलाएर भने, “बेलुकी तिमीकहाँ आएका मानिसहरू कहाँ छन्‌? उनीहरूलाई यहाँ बाहिर हामीकहाँ ल्‍याऊ, र हामी उनीहरूसँग भोग गरौं।” 
They called to Lot, “Where are the men who came to you tonight? Bring them out to us so that we can have sex with them.”
6लोत ढोकाबाहिर तिनीहरूकहाँ गएर ढोकाचाहिँ आफ्‍नो पछिल्‍तिर थुनिदिए, 
Lot went outside to meet them and shut the door behind him 
7र तिनीहरूलाई भने, “हे मेरा दाजुभाइ हो, कृपा गरी यस्‍तो दुष्‍ट काम नगर्नुहोस्‌। 
and said, “No, my friends. Don’t do this wicked thing.
8कुनै मानिससित सहवास नभएका मेरा दुई छोरीहरू छन्‌। बरु म तिनीहरूलाई नै तपाईंहरूकहाँ बाहिर ल्‍याइदिनेछु। तपाईंहरूको इच्‍छाअनुसार तिनीहरूसित व्‍यवहार गर्नुहोस्‌। तर यी मानिसहरूलाई केही नगर्नुहोस्, किनकि उनीहरू मेरो छानामुनि आएका मेरा पाहुना हुन्‌।”
Look, I have two daughters who have never slept with a man. Let me bring them out to you, and you can do what you like with them. But don’t do anything to these men, for they have come under the protection of my roof.”
9तर तिनीहरूले भने, “पछि हट्‌।” अनि तिनीहरूले भने, “हामीसँग बसोबास गर्न आएको यो मानिस अब हाम्रो न्‍यायकर्ता हुन खोज्‍दोरहेछ। अब उनीहरूलाई भन्‍दा तँलाई हामी नराम्रो व्‍यवहार गर्नेछौं।” तब तिनीहरूले लोतलाई घचेटे, र ढोका फोर्नलाई अगि बढ़े।
“Get out of our way,” they replied. “This fellow came here as a foreigner, and now he wants to play the judge! We’ll treat you worse than them.” They kept bringing pressure on Lot and moved forward to break down the door.
10तर भित्रका ती दुई मानिसहरूले आफ्‍ना हात बढ़ाएर लोतलाई तानी आफूकहाँ घरभित्र हुले, र ढोका थुनिदिए, 
10 But the men inside reached out and pulled Lot back into the house and shut the door.
11र उनीहरूले घरका ढोकानेर भएका साना-ठूला जम्‍मै मानिसहरूलाई अन्‍धा पारिदिए। तब ती मानिसहरूले ढोका भेट्टाउन सकेनन्‌। 
सदोम र गमोराको विनाश
11 Then they struck the men who were at the door of the house, young and old, with blindness so that they could not find the door.
12ती दुई मानिसहरूले लोतलाई भने, “तिमीसँग यहाँ अरू कोही छन्‌? जुवाइँ, कि छोराछोरीहरू, अथवा सहरमा तिम्रा अरू जो भए पनि तिनीहरूलाई लिएर यस ठाउँबाट निस्‍केर जाऊ, 
12 The two men said to Lot, “Do you have anyone else here—sons-in-law, sons or daughters, or anyone else in the city who belongs to you? Get them out of here,
13किनभने हामी यस ठाउँलाई नष्‍ट पार्नेछौं, किनकि यहाँका मानिसहरूका विरुद्धमा उठेको आवाज परमप्रभुको अगि यति ठूलो भएको छ कि यस सहरलाई सर्वनाश गर्न परमप्रभुले हामीलाई पठाउनुभएको छ।”
13 because we are going to destroy this place. The outcry to the Lord against its people is so great that he has sent us to destroy it.”
14यसैकारण आफ्‍ना छोरीहरूलाई विवाह गर्न माग्‍ने जुवाइँहरूकहाँ गएर लोतले भने, “उठ, यस ठाउँबाट गइहालौं, किनभने परमप्रभुले यो सहर नष्‍ट पार्नुहुनेछ।” तर जुवाइँहरूलाई त तिनले ठट्टा गरेजस्‍तो लाग्‍यो।
14 So Lot went out and spoke to his sons-in-law, who were pledged to marry[a] his daughters. He said, “Hurry and get out of this place, because the Lord is about to destroy the city!” But his sons-in-law thought he was joking.
15उज्‍यालो हुन लाग्‍दा ती दूतहरूले लोतलाई यसो भनेर आतुरी लाए, “उठ, तिम्री पत्‍नी र यहाँ भएका तिम्रा दुई छोरीहरूलाई लिएर गइहाल, नत्रता यस सहरले पाउने सजायमा तिमी पनि भस्‍म हुनेछौ।”
15 With the coming of dawn, the angels urged Lot, saying, “Hurry! Take your wife and your two daughters who are here, or you will be swept away when the city is punished.
16जब तिनले आलटाल गरिरहे, तब ती मानिसहरूले तिनका, तिनकी पत्‍नीका र दुवै छोरीहरूका हात समातेर सहरबाहिर ल्‍याए। किनभने परमप्रभुको दया तिनीहरूमाथि थियो।
16 When he hesitated, the men grasped his hand and the hands of his wife and of his two daughters and led them safely out of the city, for the Lord was merciful to them. 
  17तिनीहरूलाई बाहिर ल्‍याएपछि उनीहरूमा एक जनाले भने, “आफ्‍नो ज्‍यान जोगाउनलाई भाग, फर्केर पछाड़ि नहेर, र बेँसीमा कतै पनि नअड़िनू, तर पहाड़तिर भाग, नत्रता तिमीहरू भस्‍म हुनेछौ।”
 17 As soon as they had brought them out, one of them said, “Flee for your lives! Don’t look back, and don’t stop anywhere in the plain! Flee to the mountains or you will be swept away!”
18तब लोतले उनीहरूलाई भने, “हजूर हो, त्‍यसो नहोस्‌। 
18 But Lot said to them, “No, my lords,[b] please!
19हेर्नुहोस्, तपाईंहरूको दासले तपाईंहरूको अनुग्रह पाएको छ, र मेरो प्राण बचाएर तपाईंहरूले मलाई ठूलो करुणा देखाउनुभएको छ। म पहाड़तिर भाग्‍न सक्‍दिनँ, नत्रता यस विपत्तिमा परेर म मर्नेछु। 
19 Your[c] servant has found favor in your[d] eyes, and you[e] have shown great kindness to me in sparing my life. But I can’t flee to the mountains; this disaster will overtake me, and I’ll die.
20हेर्नुहोस्, ऊ त्‍यो सहर भाग्‍नलाई नजिकै छ, र त्‍यो सानो पनि छ। मलाई त्‍यहीँ नै भाग्‍न दिनुहोस्‌— त्‍यो साह्रै सानो छैन र? त्‍यहाँ गए मेरो प्राण बाँच्‍ला।”
20 Look, here is a town near enough to run to, and it is small. Let me flee to it—it is very small, isn’t it? Then my life will be spared.”
21उनले तिनलाई भने, “हेर, यस विषयमा मैले तेरो बिन्‍ती ग्रहण गरें। तैंले भनेको सहरलाई चाहिँ म भस्‍म गर्नेछैनँ।
21 He said to him, “Very well, I will grant this request too; I will not overthrow the town you speak of.
 22चाँड़ो गरेर त्‍यहीँ नै भागिजा, किनकि तँ त्‍यहाँ नपुगुञ्‍जेल म केही गर्न सक्‍दिनँ।” (यसैले त्‍यस सहरको नाउँ सोअर राखियो।)
22 But flee there quickly, because I cannot do anything until you reach it.” (That is why the town was called Zoar.[f])
23लोत सोअरमा पुग्‍दा सूर्य उदाइसकेको थियो। 
23 By the time Lot reached Zoar, the sun had risen over the land.
24तब परमप्रभुले सदोम र गमोरामाथि आकाशबाट आगो र गन्‍धक बर्साउनुभयो। 
24 Then the Lord rained down burning sulfur on Sodom and Gomorrah—from the Lord out of the heavens. 
 25यसरी उहाँले ती सहरहरू र जम्‍मै बेँसी र सहरहरूका सबै बासिन्‍दाहरू र जमिनमा उम्रेका सबै थोक सर्वनाश गरिदिनुभयो। 
 25 Thus he overthrew those cities and the entire plain, destroying all those living in the cities—and also the vegetation in the land.
26तर लोतकी पत्‍नीले पछाड़ि फर्केर हेरिन्, र तिनी नूनको थाम भइहालिन्‌। 
26 But Lot’s wife looked back, and she became a pillar of salt.
27अब्राहाम सबेरै उठेर तिनी परमप्रभुको सामु उभिएको ठाउँमा गए। 
27 Early the next morning Abraham got up and returned to the place where he had stood before the Lord.
28तिनले तल सदोम, गमोरा र बेँसीका सबै जग्‍गातिर हेरे। र त्‍यस ठाउँबाट धूवाँ भट्टीको धूवाँजस्‍तै मास्‍तिर उठिरहेको तिनले देखे।
 28 He looked down toward Sodom and Gomorrah, toward all the land of the plain, and he saw dense smoke rising from the land, like smoke from a furnace.
29यसरी बेँसीका सहरहरू सर्वनाश गर्नुहुँदा परमेश्‍वरले अब्राहामलाई सम्‍झनुभयो। लोत बसेको सहरलाई उहाँले नष्‍ट पार्नुहुँदा त्‍यस सर्वनाशको बीचबाट लोतलाई निकाल्‍नुभयो।
लोत र तिनका छोरीहरू
29 So when God destroyed the cities of the plain, he remembered Abraham, and he brought Lot out of the catastrophe that overthrew the cities where Lot had lived.
30लोत सोअरबाट निस्‍केर आफ्‍ना दुवै छोरीहरूका साथमा पहाड़मा गएर बस्‍न लागे, किनभने सोअरमा बस्‍न तिनी डराए। तिनी आफ्‍ना दुवै छोरीहरूसँग एउटा ओड़ारमा बस्‍न लागे। 
30 Lot and his two daughters left Zoar and settled in the mountains, for he was afraid to stay in Zoar. He and his two daughters lived in a cave.
31एक दिन जेठीले कान्‍छीलाई भनी, “हाम्रा बुबा वृद्ध हुनुभएको छ। र संसारको रीतिबमोजिम हामीकहाँ आउने पृथ्‍वीमा कुनै मानिस छैन।
31 One day the older daughter said to the younger, “Our father is old, and there is no man around here to give us children—as is the custom all over the earth.
 32यसैले अब हामी आफ्‍ना बुबालाई मद्य खुवाएर उहाँसित सुतौं, र आफ्‍ना पिताबाट सन्‍तान खड़ा गरौं।”
32 Let’s get our father to drink wine and then sleep with him and preserve our family line through our father.”
33त्‍यसै रात तिनीहरूले आफ्‍ना पितालाई दाखमद्य खुवाए, र जेठीचाहिँ आफ्‍ना पिताकहाँ गएर सुती। त्‍यो सुत्‍न आएकी र उठेर गएकी लोतलाई केही अत्तोपत्तो भएन।
33 That night they got their father to drink wine, and the older daughter went in and slept with him. He was not aware of it when she lay down or when she got up.
34भोलिपल्‍ट जेठीले कान्‍छीलाई भनी, “हेर्, हिजो राती म बुबासित सुतें। आज राती पनि उहाँलाई मद्य खुवाऔं, र तँ गएर उहाँसित सुत्‌, र हामी आफ्‍ना पिताबाट सन्‍तान खड़ा गरौं।” 
34 The next day the older daughter said to the younger, “Last night I slept with my father. Let’s get him to drink wine again tonight, and you go in and sleep with him so we can preserve our family line through our father.
35यसरी तिनीहरूले त्‍यस रात पनि आफ्‍ना पितालाई दाखमद्य खुवाए, र कान्‍छीचाहिँ गएर उहाँसित सुती। त्‍यो सुत्‍न आएकी र उठेर गएकी लोतलाई केही थाहै भएन।
35 So they got their father to drink wine that night also, and the younger daughter went in and slept with him. Again he was not aware of it when she lay down or when she got up.
36यसरी लोतका दुवै छोरीहरू आफ्‍ना पिताबाट गर्भवती भए। 
36 So both of Lot’s daughters became pregnant by their father. 
37तब जेठीले एक जना छोरो जन्‍माई र उसले त्‍यसको नाउँ मोआब राखी। हिजोआजका मोआबीहरूका पुर्खा यिनी हुन्‌। 
 37 The older daughter had a son, and she named him Moab[g]; he is the father of the Moabites of today. 
38कान्‍छीले पनि एक जना छोरो जन्‍माई, र उसले त्‍यसको नाउँ बेन-अमी राखी। हिजोआजका अम्‍मोनीहरूका पुर्खा यिनी हुन्‌।

38 The younger daughter also had a son, and she named him Ben-Ammi[h]; he is the father of the Ammonites[i] of today.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

....................................................................................

उत्‍पत्ति 20

अब्राहाम र अबीमेलेक
1त्‍यहाँबाट अब्राहाम नेगेवतिर गए, र कादेश र शूरको बीचमा बस्‍न लागे। तिनी गरार देशमा बसोबास गरे। 2त्‍यहाँ अब्राहामले आफ्‍नी पत्‍नी साराको बारेमा भने, “तिनी त मेरी बहिनी हुन्‌।” तब गरारका राजा अबीमेलेकले सारालाई झिकाएर लगे। 
3तर राती सपनामा अबीमेलेककहाँ आएर परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “हेर्, त्‍यस स्‍त्रीलाई झिकाएर ल्‍याएको हुनाले तँ मरेको जस्‍तै छस्, किनभने त्‍यो अर्काकी पत्‍नी हो।”
4अबीमेलेक अहिलेसम्‍म साराको नजिक गएका थिएनन्‌। यसकारण उनले भने, “हे परमप्रभु, के तपाईं निर्दोष जातिलाई मार्नुहुन्‍छ? 5‘तिनी मेरी बहिनी हुन्‌’ भनी त्‍यस मानिस आफैले मलाई भनेको थिएन र? र त्‍यस स्‍त्रीले पनि ‘तिनी मेरा दाजु हुन्‌’ भनी भनेकी थिइन र? मैले त यो काम आफ्‍नो शुद्ध विवेक र निर्दोष हातले नै गरेको हुँ।”
6तब परमेश्‍वरले उनलाई सपनामा भन्‍नुभयो, “हो, मलाई यो कुरो थाहा छ, कि तेरो शुद्ध विवेकले यो तैंले गरेको होस्‌। मेरो विरुद्धको पापबाट तँलाई जोगाउने पनि म नै हुँ। यसैले त मैले तँलाई त्‍यसलाई छुन दिइनँ। 7अब त्‍यस मानिसकी पत्‍नी फर्काइदे, किनभने त्‍यो एक अगमवक्ता हो। त्‍यसले तेरो निम्‍ति प्रार्थना गरिदिनेछ, र तँ बाँच्‍नेछस्‌। तर त्‍यसलाई फर्काइदिइनस्‌ भने यो कुरो याद राख्, कि तँ र तँसँग भएका सबै निश्‍चय नै मर्नेछन्‌।”
8अबीमेलेक सबेरै उठेर आफ्‍ना सबै अधिकारीहरूलाई बोलाएर यी सबै कुरा बताइदिए। र ती मानिसहरू साह्रै डराए। 9तब अबीमेलेकले अब्राहामलाई बोलाएर भने, “तपाईंले हामीलाई के गर्नुभयो? मैले तपाईंको के बिगार गरेको थिएँ, र तपाईंले म र मेरो राज्‍यमा यति ठूलो दोष ल्‍याउनुभयो? तपाईंले मसित गर्नु नहुने काम गर्नुभयो।” 10अबीमेलेकले फेरि अब्राहामलाई भने, “के सम्‍झेर तपाईंले मसित यस्‍तो काम गर्नुभयो?”
11अब्राहामले भने, “किनभने मैले त सोचेको थिएँ, यस ठाउँमा परमेश्‍वरको डर कसैलाई छैन, र मानिसहरूले मलाई मेरी पत्‍नीको कारण मार्नेछन्‌। 12यो कुरो सत्‍य पनि हो कि तिनी मेरी बहिनी हुन्‌। तिनी मेरा पिताकी छोरी हुन्, तर मेरी आमाकी होइनन्‌। र तिनी मेरी पत्‍नी भइन्‌। 13अनि जब परमेश्‍वरले मलाई आफ्‍ना पिताको घर छोड़ेर परदेशी भएर यताउता घुमिहिँड्‌ने तुल्‍याउनुभयो, तब मैले सारालाई भनेको थिएँ, ‘दया गरेर तिमीले मेरो विषयमा “यिनी मेरा दाजु हुन्‌” भन्‍नू है’।”
14तब अबीमेलेकले भेड़ाबाख्रा, गाई-गोरु, कमारा-कमारीहरू ल्‍याएर अब्राहामलाई दिए, र तिनकी पत्‍नी सारालाई पनि फिर्ता गरिदिए। 15अनि अबीमेलेकले भने, “हेर्नुहोस्, मेरो देश तपाईंकै सामुन्‍ने छ। तपाईंलाई जहाँ मन लाग्‍छ त्‍यहीँ बस्‍नुहोस्‌।”
16उनले सारालाई भने, “हेर, तिम्रा दाजुलाई मैले चाँदीका एक हजार सिक्‍का दिएको छु। मैले त्‍यसद्वारा तिमीसित हुने सबैका नजरमा तिम्रो शिर उठाइदिएको हुँ। सबैका सामु तिमीसित न्‍यायसङ्गत व्‍यवहार गरिएको छ।”
17तब अब्राहामले परमेश्‍वरसित प्रार्थना गरे, र परमेश्‍वरले अबीमेलेक र तिनकी पत्‍नी र तिनका कमारीहरूलाई निको पारिदिनुभयो, र तिनीहरूले फेरि जन्‍माउन सकून्‌। 18किनभने अब्राहामकी पत्‍नी साराको कारणले गर्दा परमेश्‍वरले अबीमेलेकको घरका जम्‍मैको कोख बन्‍द गरिदिनुभएको थियो।
...........................................................................................

Abraham and Abimelek

 Now Abraham moved on from there into the region of the Negev and lived between Kadesh and Shur. For a while he stayed in Gerar, and there Abraham said of his wife Sarah, “She is my sister.” Then Abimelek king of Gerar sent for Sarah and took her.

But God came to Abimelek in a dream one night and said to him, “You are as good as dead because of the woman you have taken; she is a married woman.”

Now Abimelek had not gone near her, so he said, “Lord, will you destroy an innocent nation? Did he not say to me, ‘She is my sister,’ and didn’t she also say, ‘He is my brother’? I have done this with a clear conscience and clean hands.”

Then God said to him in the dream, “Yes, I know you did this with a clear conscience, and so I have kept you from sinning against me. That is why I did not let you touch her. Now return the man’s wife, for he is a prophet, and he will pray for you and you will live. But if you do not return her, you may be sure that you and all who belong to you will die.”

Early the next morning Abimelek summoned all his officials, and when he told them all that had happened, they were very much afraid. Then Abimelek called Abraham in and said, “What have you done to us? How have I wronged you that you have brought such great guilt upon me and my kingdom? You have done things to me that should never be done.” 10 And Abimelek asked Abraham, “What was your reason for doing this?”

11 Abraham replied, “I said to myself, ‘There is surely no fear of God in this place, and they will kill me because of my wife.’ 12 Besides, she really is my sister, the daughter of my father though not of my mother; and she became my wife. 13 And when God had me wander from my father’s household, I said to her, ‘This is how you can show your love to me: Everywhere we go, say of me, “He is my brother.”’”

14 Then Abimelek brought sheep and cattle and male and female slaves and gave them to Abraham, and he returned Sarah his wife to him. 15 And Abimelek said, “My land is before you; live wherever you like.”

16 To Sarah he said, “I am giving your brother a thousand shekels[a] of silver. This is to cover the offense against you before all who are with you; you are completely vindicated.”

17 Then Abraham prayed to God, and God healed Abimelek, his wife and his female slaves so they could have children again, 18 for the Lord had kept all the women in Abimelek’s household from conceiving because of Abraham’s wife Sarah.

...........................................................................................

NEPALI - ENGLISH

उत्‍पत्ति 20

अब्राहाम र अबीमेलेक
1त्‍यहाँबाट अब्राहाम नेगेवतिर गए, र कादेश र शूरको बीचमा बस्‍न लागे। तिनी गरार देशमा बसोबास गरे।
Now Abraham moved on from there into the region of the Negev and lived between Kadesh and Shur. For a while he stayed in Gerar
 2त्‍यहाँ अब्राहामले आफ्‍नी पत्‍नी साराको बारेमा भने, “तिनी त मेरी बहिनी हुन्‌।” तब गरारका राजा अबीमेलेकले सारालाई झिकाएर लगे। 
and there Abraham said of his wife Sarah, “She is my sister.” Then Abimelek king of Gerar sent for Sarah and took her.
3तर राती सपनामा अबीमेलेककहाँ आएर परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “हेर्, त्‍यस स्‍त्रीलाई झिकाएर ल्‍याएको हुनाले तँ मरेको जस्‍तै छस्, किनभने त्‍यो अर्काकी पत्‍नी हो।”
But God came to Abimelek in a dream one night and said to him, “You are as good as dead because of the woman you have taken; she is a married woman.”
4अबीमेलेक अहिलेसम्‍म साराको नजिक गएका थिएनन्‌। यसकारण उनले भने, “हे परमप्रभु, के तपाईं निर्दोष जातिलाई मार्नुहुन्‍छ? 
Now Abimelek had not gone near her, so he said, “Lord, will you destroy an innocent nation? 
5‘तिनी मेरी बहिनी हुन्‌’ भनी त्‍यस मानिस आफैले मलाई भनेको थिएन र? र त्‍यस स्‍त्रीले पनि ‘तिनी मेरा दाजु हुन्‌’ भनी भनेकी थिइन र? मैले त यो काम आफ्‍नो शुद्ध विवेक र निर्दोष हातले नै गरेको हुँ।”
Did he not say to me, ‘She is my sister,’ and didn’t she also say, ‘He is my brother’? I have done this with a clear conscience and clean hands.
6तब परमेश्‍वरले उनलाई सपनामा भन्‍नुभयो, “हो, मलाई यो कुरो थाहा छ, कि तेरो शुद्ध विवेकले यो तैंले गरेको होस्‌। मेरो विरुद्धको पापबाट तँलाई जोगाउने पनि म नै हुँ। यसैले त मैले तँलाई त्‍यसलाई छुन दिइनँ।
Then God said to him in the dream, “Yes, I know you did this with a clear conscience, and so I have kept you from sinning against me. That is why I did not let you touch her
 7अब त्‍यस मानिसकी पत्‍नी फर्काइदे, किनभने त्‍यो एक अगमवक्ता हो। त्‍यसले तेरो निम्‍ति प्रार्थना गरिदिनेछ, र तँ बाँच्‍नेछस्‌। तर त्‍यसलाई फर्काइदिइनस्‌ भने यो कुरो याद राख्, कि तँ र तँसँग भएका सबै निश्‍चय नै मर्नेछन्‌।”
 Now return the man’s wife, for he is a prophet, and he will pray for you and you will live. But if you do not return her, you may be sure that you and all who belong to you will die.”
8अबीमेलेक सबेरै उठेर आफ्‍ना सबै अधिकारीहरूलाई बोलाएर यी सबै कुरा बताइदिए। र ती मानिसहरू साह्रै डराए।
Early the next morning Abimelek summoned all his officials, and when he told them all that had happened, they were very much afraid.
 9तब अबीमेलेकले अब्राहामलाई बोलाएर भने, “तपाईंले हामीलाई के गर्नुभयो? मैले तपाईंको के बिगार गरेको थिएँ, र तपाईंले म र मेरो राज्‍यमा यति ठूलो दोष ल्‍याउनुभयो? तपाईंले मसित गर्नु नहुने काम गर्नुभयो।” 
Then Abimelek called Abraham in and said, “What have you done to us? How have I wronged you that you have brought such great guilt upon me and my kingdom? You have done things to me that should never be done.
10अबीमेलेकले फेरि अब्राहामलाई भने, “के सम्‍झेर तपाईंले मसित यस्‍तो काम गर्नुभयो?”
 10 And Abimelek asked Abraham, “What was your reason for doing this?”
11अब्राहामले भने, “किनभने मैले त सोचेको थिएँ, यस ठाउँमा परमेश्‍वरको डर कसैलाई छैन, र मानिसहरूले मलाई मेरी पत्‍नीको कारण मार्नेछन्‌। 
11 Abraham replied, “I said to myself, ‘There is surely no fear of God in this place, and they will kill me because of my wife
12यो कुरो सत्‍य पनि हो कि तिनी मेरी बहिनी हुन्‌। तिनी मेरा पिताकी छोरी हुन्, तर मेरी आमाकी होइनन्‌। र तिनी मेरी पत्‍नी भइन्‌।
12 Besides, she really is my sister, the daughter of my father though not of my mother; and she became my wife. 
 13अनि जब परमेश्‍वरले मलाई आफ्‍ना पिताको घर छोड़ेर परदेशी भएर यताउता घुमिहिँड्‌ने तुल्‍याउनुभयो, तब मैले सारालाई भनेको थिएँ, ‘दया गरेर तिमीले मेरो विषयमा “यिनी मेरा दाजु हुन्‌” भन्‍नू है’।”
13 And when God had me wander from my father’s household, I said to her, ‘This is how you can show your love to me: Everywhere we go, say of me, “He is my brother.”’”
14तब अबीमेलेकले भेड़ाबाख्रा, गाई-गोरु, कमारा-कमारीहरू ल्‍याएर अब्राहामलाई दिए, र तिनकी पत्‍नी सारालाई पनि फिर्ता गरिदिए। 
14 Then Abimelek brought sheep and cattle and male and female slaves and gave them to Abraham, and he returned Sarah his wife to him.
15अनि अबीमेलेकले भने, “हेर्नुहोस्, मेरो देश तपाईंकै सामुन्‍ने छ। तपाईंलाई जहाँ मन लाग्‍छ त्‍यहीँ बस्‍नुहोस्‌।”
15 And Abimelek said, “My land is before you; live wherever you like.”
16उनले सारालाई भने, “हेर, तिम्रा दाजुलाई मैले चाँदीका एक हजार सिक्‍का दिएको छु। मैले त्‍यसद्वारा तिमीसित हुने सबैका नजरमा तिम्रो शिर उठाइदिएको हुँ। सबैका सामु तिमीसित न्‍यायसङ्गत व्‍यवहार गरिएको छ।”
16 To Sarah he said, “I am giving your brother a thousand shekels[a] of silver. This is to cover the offense against you before all who are with you; you are completely vindicated.”
17तब अब्राहामले परमेश्‍वरसित प्रार्थना गरे, र परमेश्‍वरले अबीमेलेक र तिनकी पत्‍नी र तिनका कमारीहरूलाई निको पारिदिनुभयो, र तिनीहरूले फेरि जन्‍माउन सकून्‌। 
17 Then Abraham prayed to God, and God healed Abimelek, his wife and his female slaves so they could have children again, 
18किनभने अब्राहामकी पत्‍नी साराको कारणले गर्दा परमेश्‍वरले अबीमेलेकको घरका जम्‍मैको कोख बन्‍द गरिदिनुभएको थियो।

18 for the Lord had kept all the women in Abimelek’s household from conceiving because of Abraham’s wife Sarah.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

..........................................................................................

उत्‍पत्ति 21

इसहाकको जन्म
1आफूले भन्‍नुभएअनुसार सारालाई परमप्रभुले कृपा देखाउनुभयो, र आफ्‍नो प्रतिज्ञाबमोजिम गर्नुभयो। 2सारा गर्भवती भइन्, र अब्राहामको वृद्धावस्‍थामा, परमेश्‍वरले अब्राहामलाई भन्‍नुभएको समयमा तिनले एक जना छोरा जन्‍माइन्‌।  3साराले तिनीबाट जन्‍माएको आफ्‍नो छोराको नाउँ अब्राहामले इसहाक राखे। 4अब्राहामको आफ्‍नै छोरा इसहाक आठ दिनको हुँदा तिनले परमेश्‍वरको आज्ञाअनुसार त्‍यसको खतना गरे।  5तिनको छोरा इसहाक जन्‍मँदा अब्राहाम एक सय वर्ष पुगेका थिए।
6साराले भनिन्, “परमेश्‍वरले मलाई एउटा हाँस्‍ने कारण दिनुभयो। यो सुन्‍ने जति सबै मसँगै हाँस्‍नेछन्‌।” 7तिनले फेरि भनिन्, “साराले बालकलाई दूध खुवाउँछे भनेर कसले अब्राहामलाई भन्‍नेथियो? तापनि तिनको बुढ़ेसकालमा मैले तिनीबाट एक जना छोरा जन्‍माएँ।”
हागार र इश्‍माएल निकालिएका
8बालक बढ्‌दैगयो, र त्‍यसले दूध खान छोड़्यो। र इसहाकले दूध खान छोड़ेको दिन अब्राहामले एउटा ठूलो भोज दिए। 9तर मिश्री हागारले अब्राहामबाट जन्‍माएको छोरालाई ठट्टा गरिरहेको साराले देखिन्‌। 10यसैकारण तिनले अब्राहामलाई भनिन्, “यस कमारीलाई त्‍यसको छोरासँगै निकालिदिनुहोस्, किनकि यस कमारीको छोरो मेरा छोरा इसहाकसँग उत्तराधिकारी हुन पाउनेछैन।” 
11आफ्‍नै छोरो भएकोले यो कुरा अब्राहामलाई साह्रै नराम्रो लाग्‍यो। 12तर परमेश्‍वरले अब्राहामलाई भन्‍नुभयो, “त्‍यो बालक र तेरी कमारीको निम्‍ति तैंले चिन्‍ता नगरी साराले तँलाई जसो भन्‍छे सोहीबमोजिम गर्, किनकि इसहाकबाट नै तेरो वंशको नाउँ रहनेछ।  13म त्‍यस कमारीको छोराबाट पनि एक जाति खड़ा गर्नेछु, किनभने त्‍यो पनि तेरै सन्‍तान हो।”
14अब्राहामले बिहानै उठेर रोटी र पानीको एउटा मशक हागारको काँधमा राखिदिए, र बालकलाई पनि त्‍यसकै साथ लगाएर बिदा गरिदिए। अनि हागार बेर्शेबाको उजाड़-स्‍थान हुँदो डुल्‍न लागी।
15जब मशकको पानी सिद्धियो तब तिनले बालकलाई एउटा पोथ्रोमुनि छोड़ेर 16आफैचाहिँ उतापट्टि एक काँड़ले पार गर्ने दूरीमा बसी, किनकि “मैले यो बालक मरेको हेर्नु नपरोस्‌” भनी त्‍यसले मनमा सोची। अनि हागार त्‍यहाँ बसेर डाँको छोड़ी-छोड़ी रुन लागी।
17परमेश्‍वरले बालकको सोर सुन्‍नुभयो। अनि परमेश्‍वरका दूतले स्‍वर्गबाट हागारलाई हपारेर भने, “ए हागार, तँलाई के दु:ख पर्‍यो? नडरा, किनभने बालक भएको ठाउँबाट त्‍यसको सोर परमेश्‍वरले सुन्‍नुभएको छ। 18उठ्, गएर बालकलाई उठा, र त्‍यसको हात बलियो गरी पक्री नै राख्, किनभने म त्‍यसबाट एउटा ठूलो जाति खड़ा गर्नेछु।”
19तब परमेश्‍वरले तिनका आँखा खोलिदिनुभयो, र तिनले एउटा पानीको कूवा देखी, र गएर मशकमा पानी भरेर बालकलाई पिउन दिई।
20परमेश्‍वर त्‍यस बालकको साथ रहनुभयो। त्‍यो बढ्‌दैगयो, र उजाड़-स्‍थानमा बसेर एक धनुर्धारी बन्‍यो। 21त्‍यो पारानको मरुभूमिमा बस्‍थ्‍यो, र त्‍यसकी आमाले त्‍यसको लागि मिश्रबाट एउटी पत्‍नी ल्‍याइदिई।
अब्राहाम र अबीमेलेकको बीचमा भएको करार
22त्‍यस बेला अबीमेलेक र उनका सेनापति पीकोलले अब्राहामलाई भने, “तपाईंले गर्नुभएका सबै काममा परमेश्‍वर तपाईंसँग हुनुहुन्‍छ।  23यसकारण यहाँ मसित परमेश्‍वरको सामु शपथ खानुहोस्, कि तपाईं मसँग वा मेरा छोराछोरीसँग अथवा मेरा नाति-पनातिसँग छलकपटको व्‍यवहार गर्नुहुनेछैन। तर मैले तपाईंसँग गरेको कृपाअनुसार नै मसँग र तपाईं परदेशी भएर बस्‍नुभएको देशसँग व्‍यवहार गर्नुहोला।”
24अब्राहामले भने, “हुन्‍छ, म शपथ खान्छु।”
25तब अब्राहामले अबीमेलेकका दासहरूले जबरदस्‍तसित खोसेर लिएको इनारको विषयमा अबीमेलेकलाई सुनाए। 26तर अबीमेलेकले भने, “यस्‍तो काम कसले गर्‍यो सो मलाई थाहा छैन। तपाईंले मलाई भन्‍नुभएन। आज मात्र मैले यो कुरा सुनें।”
27त्‍यसकारण अब्राहामले भेड़ा र गाई-गोरुहरू ल्‍याएर अबीमेलेकलाई दिए, र ती दुवै जनाले करार बाँधे। 28अब्राहामले बगालबाट भेड़ाका सात वटा पाठी छुट्ट्याएर राखे। 29अबीमेलेकले अब्राहामलाई सोधे, “तपाईंले यी सात पाठी छुट्ट्याएर राखेको अर्थ के हो?”
30अब्राहामले भने, “यो इनार मैले खनेको हो भन्‍ने गवाहीको निम्‍ति यी सात वटा पाठी मेरो हातबाट तपाईं लिनुहोस्‌।”
31यसैकारण त्‍यस ठाउँको नाउँ बेर्शेबा राखियो, किनकि त्‍यहाँ ती दुवैले आपसमा शपथ खाएका थिए।
32यसरी तिनीहरूले बेर्शेबामा आपसमा करार बाँधे। तब अबीमेलेक र उनका सेनापति पीकोल पलिश्‍तीहरूको देशमा फर्के। 33अब्राहामले बेर्शेबामा एउटा झ्‍याउको बोट रोपे, र त्‍यहाँ अनन्‍तका परमेश्‍वरको नाउँको पुकारा गरे। 34त्‍यसपछि अब्राहाम पलिश्‍तीहरूको देशमा धेरै दिनसम्‍म बसोबास गरे।
..........................................................................................................
 
.........................................................................................................

ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 21

इसहाकको जन्म
1आफूले भन्‍नुभएअनुसार सारालाई परमप्रभुले कृपा देखाउनुभयो, र आफ्‍नो प्रतिज्ञाबमोजिम गर्नुभयो।
Now the Lord was gracious to Sarah as he had said, and the Lord did for Sarah what he had promised.
 2सारा गर्भवती भइन्, र अब्राहामको वृद्धावस्‍थामा, परमेश्‍वरले अब्राहामलाई भन्‍नुभएको समयमा तिनले एक जना छोरा जन्‍माइन्‌।  
Sarah became pregnant and bore a son to Abraham in his old age, at the very time God had promised him.
3साराले तिनीबाट जन्‍माएको आफ्‍नो छोराको नाउँ अब्राहामले इसहाक राखे।
Abraham gave the name Isaac[a] to the son Sarah bore him.
 4अब्राहामको आफ्‍नै छोरा इसहाक आठ दिनको हुँदा तिनले परमेश्‍वरको आज्ञाअनुसार त्‍यसको खतना गरे। 
When his son Isaac was eight days old, Abraham circumcised him, as God commanded him.
 5तिनको छोरा इसहाक जन्‍मँदा अब्राहाम एक सय वर्ष पुगेका थिए।
Abraham was a hundred years old when his son Isaac was born to him.
6साराले भनिन्, “परमेश्‍वरले मलाई एउटा हाँस्‍ने कारण दिनुभयो। यो सुन्‍ने जति सबै मसँगै हाँस्‍नेछन्‌।” 
Sarah said, “God has brought me laughter, and everyone who hears about this will laugh with me.”
7तिनले फेरि भनिन्, “साराले बालकलाई दूध खुवाउँछे भनेर कसले अब्राहामलाई भन्‍नेथियो? तापनि तिनको बुढ़ेसकालमा मैले तिनीबाट एक जना छोरा जन्‍माएँ।”
हागार र इश्‍माएल निकालिएका
And she added, “Who would have said to Abraham that Sarah would nurse children? Yet I have borne him a son in his old age.”
8बालक बढ्‌दैगयो, र त्‍यसले दूध खान छोड़्यो। र इसहाकले दूध खान छोड़ेको दिन अब्राहामले एउटा ठूलो भोज दिए।
The child grew and was weaned, and on the day Isaac was weaned Abraham held a great feast. 
 9तर मिश्री हागारले अब्राहामबाट जन्‍माएको छोरालाई ठट्टा गरिरहेको साराले देखिन्‌। 
But Sarah saw that the son whom Hagar the Egyptian had borne to Abraham was mocking, 
10यसैकारण तिनले अब्राहामलाई भनिन्, “यस कमारीलाई त्‍यसको छोरासँगै निकालिदिनुहोस्, किनकि यस कमारीको छोरो मेरा छोरा इसहाकसँग उत्तराधिकारी हुन पाउनेछैन।” 
10 and she said to Abraham, “Get rid of that slave woman and her son, for that woman’s son will never share in the inheritance with my son Isaac.”
11आफ्‍नै छोरो भएकोले यो कुरा अब्राहामलाई साह्रै नराम्रो लाग्‍यो। 
11 The matter distressed Abraham greatly because it concerned his son. 
12तर परमेश्‍वरले अब्राहामलाई भन्‍नुभयो, “त्‍यो बालक र तेरी कमारीको निम्‍ति तैंले चिन्‍ता नगरी साराले तँलाई जसो भन्‍छे सोहीबमोजिम गर्, किनकि इसहाकबाट नै तेरो वंशको नाउँ रहनेछ। 
12 But God said to him, “Do not be so distressed about the boy and your slave woman. Listen to whatever Sarah tells you, because it is through Isaac that your offspring[b] will be reckoned. 
 13म त्‍यस कमारीको छोराबाट पनि एक जाति खड़ा गर्नेछु, किनभने त्‍यो पनि तेरै सन्‍तान हो।”
13 I will make the son of the slave into a nation also, because he is your offspring.”
14अब्राहामले बिहानै उठेर रोटी र पानीको एउटा मशक हागारको काँधमा राखिदिए, र बालकलाई पनि त्‍यसकै साथ लगाएर बिदा गरिदिए। अनि हागार बेर्शेबाको उजाड़-स्‍थान हुँदो डुल्‍न लागी।
14 Early the next morning Abraham took some food and a skin of water and gave them to Hagar. He set them on her shoulders and then sent her off with the boy. She went on her way and wandered in the Desert of Beersheba.
15जब मशकको पानी सिद्धियो तब तिनले बालकलाई एउटा पोथ्रोमुनि छोड़ेर 
15 When the water in the skin was gone, she put the boy under one of the bushes
16आफैचाहिँ उतापट्टि एक काँड़ले पार गर्ने दूरीमा बसी, किनकि “मैले यो बालक मरेको हेर्नु नपरोस्‌” भनी त्‍यसले मनमा सोची। अनि हागार त्‍यहाँ बसेर डाँको छोड़ी-छोड़ी रुन लागी।
16 Then she went off and sat down about a bowshot away, for she thought, “I cannot watch the boy die.” And as she sat there, she[c] began to sob.
17परमेश्‍वरले बालकको सोर सुन्‍नुभयो। अनि परमेश्‍वरका दूतले स्‍वर्गबाट हागारलाई हपारेर भने, “ए हागार, तँलाई के दु:ख पर्‍यो? नडरा, किनभने बालक भएको ठाउँबाट त्‍यसको सोर परमेश्‍वरले सुन्‍नुभएको छ। 
17 God heard the boy crying, and the angel of God called to Hagar from heaven and said to her, “What is the matter, Hagar? Do not be afraid; God has heard the boy crying as he lies there.
18उठ्, गएर बालकलाई उठा, र त्‍यसको हात बलियो गरी पक्री नै राख्, किनभने म त्‍यसबाट एउटा ठूलो जाति खड़ा गर्नेछु।”
19तब परमेश्‍वरले तिनका आँखा खोलिदिनुभयो, र तिनले एउटा पानीको कूवा देखी, र गएर मशकमा पानी भरेर बालकलाई पिउन दिई।
19 Then God opened her eyes and she saw a well of water. So she went and filled the skin with water and gave the boy a drink.
20परमेश्‍वर त्‍यस बालकको साथ रहनुभयो। त्‍यो बढ्‌दैगयो, र उजाड़-स्‍थानमा बसेर एक धनुर्धारी बन्‍यो। 
20 God was with the boy as he grew up. He lived in the desert and became an archer. 
21त्‍यो पारानको मरुभूमिमा बस्‍थ्‍यो, र त्‍यसकी आमाले त्‍यसको लागि मिश्रबाट एउटी पत्‍नी ल्‍याइदिई।
अब्राहाम र अबीमेलेकको बीचमा भएको करार
21 While he was living in the Desert of Paran, his mother got a wife for him from Egypt.
22त्‍यस बेला अबीमेलेक र उनका सेनापति पीकोलले अब्राहामलाई भने, “तपाईंले गर्नुभएका सबै काममा परमेश्‍वर तपाईंसँग हुनुहुन्‍छ। 
22 At that time Abimelek and Phicol the commander of his forces said to Abraham, “God is with you in everything you do. 
 23यसकारण यहाँ मसित परमेश्‍वरको सामु शपथ खानुहोस्, कि तपाईं मसँग वा मेरा छोराछोरीसँग अथवा मेरा नाति-पनातिसँग छलकपटको व्‍यवहार गर्नुहुनेछैन। तर मैले तपाईंसँग गरेको कृपाअनुसार नै मसँग र तपाईं परदेशी भएर बस्‍नुभएको देशसँग व्‍यवहार गर्नुहोला।”
 23 Now swear to me here before God that you will not deal falsely with me or my children or my descendants. Show to me and the country where you now reside as a foreigner the same kindness I have shown to you.”
24अब्राहामले भने, “हुन्‍छ, म शपथ खान्छु।”
24 Abraham said, “I swear it.”
25तब अब्राहामले अबीमेलेकका दासहरूले जबरदस्‍तसित खोसेर लिएको इनारको विषयमा अबीमेलेकलाई सुनाए।
25 Then Abraham complained to Abimelek about a well of water that Abimelek’s servants had seized. 
 26तर अबीमेलेकले भने, “यस्‍तो काम कसले गर्‍यो सो मलाई थाहा छैन। तपाईंले मलाई भन्‍नुभएन। आज मात्र मैले यो कुरा सुनें।”
 26 But Abimelek said, “I don’t know who has done this. You did not tell me, and I heard about it only today.”
27त्‍यसकारण अब्राहामले भेड़ा र गाई-गोरुहरू ल्‍याएर अबीमेलेकलाई दिए, र ती दुवै जनाले करार बाँधे। 
27 So Abraham brought sheep and cattle and gave them to Abimelek, and the two men made a treaty.
28अब्राहामले बगालबाट भेड़ाका सात वटा पाठी छुट्ट्याएर राखे। 
28 Abraham set apart seven ewe lambs from the flock,
29अबीमेलेकले अब्राहामलाई सोधे, “तपाईंले यी सात पाठी छुट्ट्याएर राखेको अर्थ के हो?”
29 and Abimelek asked Abraham, “What is the meaning of these seven ewe lambs you have set apart by themselves?”
30अब्राहामले भने, “यो इनार मैले खनेको हो भन्‍ने गवाहीको निम्‍ति यी सात वटा पाठी मेरो हातबाट तपाईं लिनुहोस्‌।”
30 He replied, “Accept these seven lambs from my hand as a witness that I dug this well.
31यसैकारण त्‍यस ठाउँको नाउँ बेर्शेबा राखियो, किनकि त्‍यहाँ ती दुवैले आपसमा शपथ खाएका थिए।
31 So that place was called Beersheba,[d] because the two men swore an oath there.
32यसरी तिनीहरूले बेर्शेबामा आपसमा करार बाँधे। तब अबीमेलेक र उनका सेनापति पीकोल पलिश्‍तीहरूको देशमा फर्के। 
32 After the treaty had been made at Beersheba, Abimelek and Phicol the commander of his forces returned to the land of the Philistines. 
33अब्राहामले बेर्शेबामा एउटा झ्‍याउको बोट रोपे, र त्‍यहाँ अनन्‍तका परमेश्‍वरको नाउँको पुकारा गरे। 
33 Abraham planted a tamarisk tree in Beersheba, and there he called on the name of the Lord, the Eternal God. 
34त्‍यसपछि अब्राहाम पलिश्‍तीहरूको देशमा धेरै दिनसम्‍म बसोबास गरे।

 34 And Abraham stayed in the land of the Philistines for a long time.

 

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

..................................................................................................

उत्‍पत्ति 22

अब्राहामको विश्‍वासको जाँच
1केही समयपछि परमेश्‍वरले अब्राहामको ठूलो जाँच गर्नुभयो, र तिनलाई भन्‍नुभयो, “ए अब्राहाम।” 
तिनले भने, “म यहीँ छु।”
2उहाँले भन्‍नुभयो, “तेरो छोरो, अर्थात्‌ तैंले माया गरेको तेरो एउटै छोरो इसहाकलाई लिएर मोरीयाहको देशमा गई मैले तँलाई देखाएको डाँड़ामा त्‍यसलाई होमबलि गर्‌।” 
3अब्राहाम बिहानै उठेर गधामा काठी कसे, र आफ्‍ना कमाराहरूमध्‍येका दुई जना र छोरो इसहाकलाई साथमा लिए, र होमबलिको निम्‍ति दाउरा चिरेर परमेश्‍वरले तिनलाई भन्‍नुभएको त्‍यस ठाउँमा हिँड़े। 4तेस्रो दिन अब्राहामले हेर्दा टाढ़ामा त्‍यो ठाउँ देखे। 5तब अब्राहामले आफ्‍ना कमाराहरूलाई भने, “तिमीहरू यहीँ गधासँग बस। म र यो केटो ऊ परसम्‍म गएर पूजा गरी तिमीहरूकहाँ फर्केर आउनेछौं।”
6अब्राहामले होमबलिको दाउरा उठाएर आफ्‍नो छोरो इसहाकलाई बोकाए, र आगो र छुरी आफ्‍नो हातमा लिए। यसरी ती दुवै जना सँगसँगै गए। 7इसहाकले आफ्‍ना पिता अब्राहामलाई भने, “बुबा।”
तिनले भने, “के हो, छोरा?”
त्‍यसले भन्‍यो, “यी आगो र दाउरा त छन्, तर होमबलिको थुमाचाहिँ खोइ?”
8अब्राहामले भने, “छोरा, परमेश्‍वरले नै होमबलिको निम्‍ति थुमा जुटाइदिनुहुनेछ।” अनि ती दुवै सँगसँगै गए।
9परमेश्‍वरले तिनलाई भन्‍नुभएको ठाउँमा पुगेपछि अब्राहामले त्‍यहाँ एउटा वेदी बनाएर दाउरा तह लाएर राखे। त्‍यसपछि तिनले आफ्‍नो छोरो इसहाकलाई बाँधेर वेदीमा दाउरामाथि राखे।  10तब अब्राहामले आफ्‍नो छोरालाई बलि गर्न छुरी उठाए। 11तर परमप्रभुका एक जना दूतले स्‍वर्गबाट तिनलाई हपारेर भने, “ए अब्राहाम, अब्राहाम!”
तिनले भने, “म यहीँ छु।”
12उनले भने, “तेरो हात त्‍यस केटामाथि नउठा”, र “त्‍यसलाई केही नगर्‌। अब मैले थाहा पाएँ तैले परमेश्‍वरको भय मान्दोरहेछस्, किनकि तेरो छोरो, तेरो एकमात्र छोरालाई पनि मबाट तैंले रोकेर राखिनस्‌।”
13अब्राहामले माथितिर हेरे र एउटा भेड़ा झाड़ीमा सीङ अल्‍झेर फसेको देखे। अब्राहामले गएर त्‍यस भेड़ालाई ल्‍याए, र तिनका छोराको सट्टामा त्‍यसैलाई होमबलि गरे। 14यसकारण अब्राहामले त्‍यस ठाउँको नाउँ “परमप्रभुले जुटाउनुहुन्‍छ” राखे। “परमप्रभुको डाँड़ामा जुटाइनेछ” भनी आजपर्यन्‍त भनिन्‍छ।
15परमप्रभुका दूतले दोस्रो पल्‍ट स्‍वर्गबाट अब्राहामलाई कराएर भने, 16परमप्रभु भन्‍नुहुन्‍छ, “मैले आफ्‍नै नाउँमा शपथ खाएको छु, कि तैंले यो काम गरेकोले र तेरो छोरो, अर्थात्‌ तेरो एउटै छोरालाई पनि मबाट नरोकेकोले म निश्‍चय नै तँलाई आशिष्‌ दिनेछु।  17तेरा सन्‍तानको वृद्धि गरेर आकाशका तारा र समुद्र किनारका बालुवासरह म तुल्‍याउनेछु। तेरा सन्‍तानले आफ्‍ना शत्रुहरूका सहरहरू कब्‍जा गर्नेछन्‌।  18तेरै सन्‍तानद्वारा पृथ्‍वीका सबै जातिहरू आशीर्वादी हुनेछन्, किनकि तैंले मेरो वचन पालन गरिस्‌।” 
19त्‍यसपछि अब्राहाम आफ्‍ना कमाराहरूकहाँ फर्केर आए, र तिनीहरू उठे र बेर्शेबासम्‍म सँगसँगै गए। र अब्राहाम बेर्शेबामा बसोबास गरे।
20केही समयपछि “मिल्‍काले पनि तपाईंका भाइ नाहोरबाट छोराहरू जन्‍माइन्‌” भन्‍ने कुरा अब्राहामले सुने: 21जेठो ऊज, त्‍यसको भाइ बूज, र आरामका पिता कमूएल, 22र केसेद, हजो, पिलदाश, यिदलाप र बतूएल। 23बतूएल रिबेकाका पिता भए। यी आठै छोरालाई अब्राहामका भाइ नाहोरबाट मिल्‍काले जन्‍माइन्‌। 24यीबाहेक रूमा नाउँ भएकी तिनकी भित्रिनीले पनि तेबह, गहम, तहस र माकालाई जन्‍माई।
.................................................................................................

Abraham Tested

22 Some time later God tested Abraham. He said to him, “Abraham!”

“Here I am,” he replied.

Then God said, “Take your son, your only son, whom you love—Isaac—and go to the region of Moriah. Sacrifice him there as a burnt offering on a mountain I will show you.”

Early the next morning Abraham got up and loaded his donkey. He took with him two of his servants and his son Isaac. When he had cut enough wood for the burnt offering, he set out for the place God had told him about. On the third day Abraham looked up and saw the place in the distance. He said to his servants, “Stay here with the donkey while I and the boy go over there. We will worship and then we will come back to you.”

Abraham took the wood for the burnt offering and placed it on his son Isaac, and he himself carried the fire and the knife. As the two of them went on together, Isaac spoke up and said to his father Abraham, “Father?”

“Yes, my son?” Abraham replied.

“The fire and wood are here,” Isaac said, “but where is the lamb for the burnt offering?”

Abraham answered, “God himself will provide the lamb for the burnt offering, my son.” And the two of them went on together.

When they reached the place God had told him about, Abraham built an altar there and arranged the wood on it. He bound his son Isaac and laid him on the altar, on top of the wood. 10 Then he reached out his hand and took the knife to slay his son. 11 But the angel of the Lord called out to him from heaven, “Abraham! Abraham!”

“Here I am,” he replied.

12 “Do not lay a hand on the boy,” he said. “Do not do anything to him. Now I know that you fear God, because you have not withheld from me your son, your only son.”

13 Abraham looked up and there in a thicket he saw a ram[a] caught by its horns. He went over and took the ram and sacrificed it as a burnt offering instead of his son. 14 So Abraham called that place The Lord Will Provide. And to this day it is said, “On the mountain of the Lord it will be provided.”

15 The angel of the Lord called to Abraham from heaven a second time 16 and said, “I swear by myself, declares the Lord, that because you have done this and have not withheld your son, your only son, 17 I will surely bless you and make your descendants as numerous as the stars in the sky and as the sand on the seashore. Your descendants will take possession of the cities of their enemies, 18 and through your offspring[b] all nations on earth will be blessed,[c] because you have obeyed me.”

19 Then Abraham returned to his servants, and they set off together for Beersheba. And Abraham stayed in Beersheba.

Nahor’s Sons

20 Some time later Abraham was told, “Milkah is also a mother; she has borne sons to your brother Nahor: 21 Uz the firstborn, Buz his brother, Kemuel (the father of Aram), 22 Kesed, Hazo, Pildash, Jidlaph and Bethuel.” 23 Bethuel became the father of Rebekah. Milkah bore these eight sons to Abraham’s brother Nahor. 24 His concubine, whose name was Reumah, also had sons: Tebah, Gaham, Tahash and Maakah.

.............................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 22

अब्राहामको विश्‍वासको जाँच
1केही समयपछि परमेश्‍वरले अब्राहामको ठूलो जाँच गर्नुभयो, र तिनलाई भन्‍नुभयो, “ए अब्राहाम।” 
तिनले भने, “म यहीँ छु।”

Some time later God tested Abraham. He said to him, “Abraham!”

“Here I am,” he replied.

2उहाँले भन्‍नुभयो, “तेरो छोरो, अर्थात्‌ तैंले माया गरेको तेरो एउटै छोरो इसहाकलाई लिएर मोरीयाहको देशमा गई मैले तँलाई देखाएको डाँड़ामा त्‍यसलाई होमबलि गर्‌।” 
Then God said, “Take your son, your only son, whom you love—Isaac—and go to the region of Moriah. Sacrifice him there as a burnt offering on a mountain I will show you.
3अब्राहाम बिहानै उठेर गधामा काठी कसे, र आफ्‍ना कमाराहरूमध्‍येका दुई जना र छोरो इसहाकलाई साथमा लिए, र होमबलिको निम्‍ति दाउरा चिरेर परमेश्‍वरले तिनलाई भन्‍नुभएको त्‍यस ठाउँमा हिँड़े।
Early the next morning Abraham got up and loaded his donkey. He took with him two of his servants and his son Isaac. When he had cut enough wood for the burnt offering, he set out for the place God had told him about.
 4तेस्रो दिन अब्राहामले हेर्दा टाढ़ामा त्‍यो ठाउँ देखे। 
On the third day Abraham looked up and saw the place in the distance
5तब अब्राहामले आफ्‍ना कमाराहरूलाई भने, “तिमीहरू यहीँ गधासँग बस। म र यो केटो ऊ परसम्‍म गएर पूजा गरी तिमीहरूकहाँ फर्केर आउनेछौं।”
 He said to his servants, “Stay here with the donkey while I and the boy go over there. We will worship and then we will come back to you.”
6अब्राहामले होमबलिको दाउरा उठाएर आफ्‍नो छोरो इसहाकलाई बोकाए, र आगो र छुरी आफ्‍नो हातमा लिए। यसरी ती दुवै जना सँगसँगै गए। 
Abraham took the wood for the burnt offering and placed it on his son Isaac, and he himself carried the fire and the knife. As the two of them went on together,
7इसहाकले आफ्‍ना पिता अब्राहामलाई भने, “बुबा।”
तिनले भने, “के हो, छोरा?”
त्‍यसले भन्‍यो, “यी आगो र दाउरा त छन्, तर होमबलिको थुमाचाहिँ खोइ?”
Isaac spoke up and said to his father Abraham, “Father?”
8अब्राहामले भने, “छोरा, परमेश्‍वरले नै होमबलिको निम्‍ति थुमा जुटाइदिनुहुनेछ।” अनि ती दुवै सँगसँगै गए।
Abraham answered, “God himself will provide the lamb for the burnt offering, my son.” And the two of them went on together.
9परमेश्‍वरले तिनलाई भन्‍नुभएको ठाउँमा पुगेपछि अब्राहामले त्‍यहाँ एउटा वेदी बनाएर दाउरा तह लाएर राखे। त्‍यसपछि तिनले आफ्‍नो छोरो इसहाकलाई बाँधेर वेदीमा दाउरामाथि राखे।  
When they reached the place God had told him about, Abraham built an altar there and arranged the wood on it. He bound his son Isaac and laid him on the altar, on top of the wood.
10तब अब्राहामले आफ्‍नो छोरालाई बलि गर्न छुरी उठाए। 
10 Then he reached out his hand and took the knife to slay his son.
11तर परमप्रभुका एक जना दूतले स्‍वर्गबाट तिनलाई हपारेर भने, “ए अब्राहाम, अब्राहाम!”
तिनले भने, “म यहीँ छु।”

11 But the angel of the Lord called out to him from heaven, “Abraham! Abraham!”

“Here I am,” he replied.

12उनले भने, “तेरो हात त्‍यस केटामाथि नउठा”, र “त्‍यसलाई केही नगर्‌। अब मैले थाहा पाएँ तैले परमेश्‍वरको भय मान्दोरहेछस्, किनकि तेरो छोरो, तेरो एकमात्र छोरालाई पनि मबाट तैंले रोकेर राखिनस्‌।”
12 “Do not lay a hand on the boy,” he said. “Do not do anything to him. Now I know that you fear God, because you have not withheld from me your son, your only son.
13अब्राहामले माथितिर हेरे र एउटा भेड़ा झाड़ीमा सीङ अल्‍झेर फसेको देखे। अब्राहामले गएर त्‍यस भेड़ालाई ल्‍याए, र तिनका छोराको सट्टामा त्‍यसैलाई होमबलि गरे। 
13 Abraham looked up and there in a thicket he saw a ram[a] caught by its horns. He went over and took the ram and sacrificed it as a burnt offering instead of his son. 
14यसकारण अब्राहामले त्‍यस ठाउँको नाउँ “परमप्रभुले जुटाउनुहुन्‍छ” राखे। “परमप्रभुको डाँड़ामा जुटाइनेछ” भनी आजपर्यन्‍त भनिन्‍छ।
14 So Abraham called that place The Lord Will Provide. And to this day it is said, “On the mountain of the Lord it will be provided.
15परमप्रभुका दूतले दोस्रो पल्‍ट स्‍वर्गबाट अब्राहामलाई कराएर भने, 
15 The angel of the Lord called to Abraham from heaven a second time
16परमप्रभु भन्‍नुहुन्‍छ, “मैले आफ्‍नै नाउँमा शपथ खाएको छु, कि तैंले यो काम गरेकोले र तेरो छोरो, अर्थात्‌ तेरो एउटै छोरालाई पनि मबाट नरोकेकोले म निश्‍चय नै तँलाई आशिष्‌ दिनेछु। 
16 and said, “I swear by myself, declares the Lord, that because you have done this and have not withheld your son, your only son,
 17तेरा सन्‍तानको वृद्धि गरेर आकाशका तारा र समुद्र किनारका बालुवासरह म तुल्‍याउनेछु। तेरा सन्‍तानले आफ्‍ना शत्रुहरूका सहरहरू कब्‍जा गर्नेछन्‌।
 17 I will surely bless you and make your descendants as numerous as the stars in the sky and as the sand on the seashore. Your descendants will take possession of the cities of their enemies, 
  18तेरै सन्‍तानद्वारा पृथ्‍वीका सबै जातिहरू आशीर्वादी हुनेछन्, किनकि तैंले मेरो वचन पालन गरिस्‌।” 
18 and through your offspring[b] all nations on earth will be blessed,[c] because you have obeyed me.”
19त्‍यसपछि अब्राहाम आफ्‍ना कमाराहरूकहाँ फर्केर आए, र तिनीहरू उठे र बेर्शेबासम्‍म सँगसँगै गए। र अब्राहाम बेर्शेबामा बसोबास गरे।
19 Then Abraham returned to his servants, and they set off together for Beersheba. And Abraham stayed in Beersheba.
20केही समयपछि “मिल्‍काले पनि तपाईंका भाइ नाहोरबाट छोराहरू जन्‍माइन्‌” भन्‍ने कुरा अब्राहामले सुने: 
20 Some time later Abraham was told, “Milkah is also a mother; she has borne sons to your brother Nahor:
21जेठो ऊज, त्‍यसको भाइ बूज, र आरामका पिता कमूएल, 
21 Uz the firstborn, Buz his brother, Kemuel (the father of Aram), 
22र केसेद, हजो, पिलदाश, यिदलाप र बतूएल। 
22 Kesed, Hazo, Pildash, Jidlaph and Bethuel.
23बतूएल रिबेकाका पिता भए। यी आठै छोरालाई अब्राहामका भाइ नाहोरबाट मिल्‍काले जन्‍माइन्‌।
23 Bethuel became the father of Rebekah. Milkah bore these eight sons to Abraham’s brother Nahor.
 24यीबाहेक रूमा नाउँ भएकी तिनकी भित्रिनीले पनि तेबह, गहम, तहस र माकालाई जन्‍माई।

 24 His concubine, whose name was Reumah, also had sons: Tebah, Gaham, Tahash and Maakah.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

.....................................................................................

उत्‍पत्ति 23

साराको मृत्यु
1सारा एक सय सत्ताईस वर्षसम्‍म बाँचिन्‌। 2सारा कनान देशको किर्यत-अर्बा अर्थात्‌ हेब्रोनमा मरिन्‌। अब्राहाम साराको निम्‍ति शोक र विलाप गर्न त्‍यहाँ गए।
3अब्राहाम लाश भएको ठाउँबाट उठे, र हित्तीहरूलाई यसो भने, 4“तपाईंहरूका बीचमा म एक प्रवासी भएर बसेको छु। यस लाशलाई गाड्‌न चिहानको लागि कुनै जमिन मलाई बेच्‍नुहोस्‌।” 
5हित्तीहरूले अब्राहामलाई भने, 6“हे प्रभु, सुन्‍नुहोस्, तपाईं हामीहरूमध्‍ये एक शक्तिशाली शासक हुनुहुन्‍छ। हाम्रा चिहानमध्‍ये सबैभन्‍दा असलचाहिँ छानेर लाश गाड्‌नुहोस्‌। हामीमध्‍ये कसैले पनि आफ्‍नो चिहान लाश गाड्‌नलाई तपाईंलाई दिन इन्‍कार गर्नेछैन।”
7तब अब्राहाम उठेर हित्तीहरूका अगि निहुरेर दण्‍डवत्‌ गरे। 8तिनले तिनीहरूलाई यसो भने, “यदि मैले यो लाश गाड्‌ने तपाईंहरूको मन्‍जूरी छ भने मेरो कुरो सुन्‍नुहोस्, र सोहोरका छोरा एप्रोनसित मेरो निम्‍ति यो बिन्‍ती गरिदिनुहोस्, 9कि उनले आफ्‍नो निजी मक्‍पेलाको ओड़ार मलाई बेचून्‌। त्‍यो उनका खेतको छेवैमा छ। त्‍यसको पूरा दाममा तपाईंहरूकै बीचमा एउटा गाड्‌ने ठाउँको निम्‍ति उनले त्‍यो जग्‍गा मेरो अधिकारमा देऊन्।”
10त्‍यस बेला एप्रोन हित्तीहरूका माझमा बसिरहेका थिए, र जति जना उनका सहरको ढोकाको अगाड़ि आएका थिए, ती सबैले सुन्‍ने गरी हित्ती एप्रोनले अब्राहामलाई भने, 11“होइन, मेरा प्रभु, मेरो कुरा सुन्‍नुहोस्‌। म तपाईंलाई त्‍यो खेत र त्‍यसमा भएको ओड़ार पनि दिन्‍छु। मेरा मानिसहरूकै सामुन्‍ने त्‍यो म तपाईंलाई दिन्‍छु। तपाईं आफ्‍नो मरेकी स्‍त्रीलाई त्‍यहीँ गाड्‌नुहोस्‌।”
12अब्राहामले फेरि त्‍यस देशका मानिसहरूलाई दण्‍डवत्‌ गरे। 13अनि तिनले त्‍यस ठाउँका मानिसहरूले सुन्‍ने गरी एप्रोनलाई भने, “तपाईंको मन्‍जूरी भए सुन्‍नुहोस्, म त्‍यस जग्‍गाको दाम दिनेछु। त्‍यो तपाईंले स्‍वीकार गर्नुहोस्, र त्‍यहाँ म यो लाश गाड्‌न पाऊँ।”
14एप्रोनले अब्राहामलाई भने, 15“हे मेरा प्रभु, मेरो कुरा सुन्‍नुहोस्‌। जग्‍गाको दाम त चाँदीका चार सय सिक्‍का हो, तर मेरो र तपाईंको बीचमा त्‍यो के हो र? लाशलाई तपाईं गाड्‌नुहोस्‌।”
16अब्राहामले एप्रोनको कुरा मन्‍जूर गरे र तिनले एप्रोनलाई हित्तीहरूका सामुन्‍ने उनले भनेबमोजिम, व्‍यापारीहरूमा जुन तौल प्रचलित थियो, त्‍यहीअनुसार चाँदीका चार सय सिक्‍का जोखी-जोखीकन उनलाई दिए।
17यसरी मक्‍पेलामा मम्रेनेरको एप्रोनको खेत र त्‍यसभित्र भएका ओड़ार र रूखहरूसमेत 18एप्रोनले त्‍यस सहरका ढोकाको अगाड़ि आएकाहरू हित्तीहरू सबैका सामु अब्राहामको अधिकारमा दिए। 19त्‍यसपछि अब्राहामले आफ्‍नी पत्‍नी सारालाई कनान देशमा मम्रेनेरको, अर्थात्‌ हेब्रोनमा भएको मक्‍पेलाका खेतको ओड़ारमा गाड़े। 20यसरी त्‍यो खेत र त्‍यसमा भएको ओड़ारसमेत हित्तीहरूका तर्फबाट चिहानको रूपमा अब्राहामको अधिकारमा पक्‍कासँग दर्ता भयो।
............................................................................................................
 

The Death of Sarah

23:1-20,   Sarah lived to be a hundred and twenty-seven years old. She died at Kiriath Arba (that is, Hebron) in the land of Canaan, and Abraham went to mourn for Sarah and to weep over her.

Then Abraham rose from beside his dead wife and spoke to the Hittites.[a] He said, “I am a foreigner and stranger among you. Sell me some property for a burial site here so I can bury my dead.”

The Hittites replied to Abraham, “Sir, listen to us. You are a mighty prince among us. Bury your dead in the choicest of our tombs. None of us will refuse you his tomb for burying your dead.”

Then Abraham rose and bowed down before the people of the land, the Hittites. He said to them, “If you are willing to let me bury my dead, then listen to me and intercede with Ephron son of Zohar on my behalf so he will sell me the cave of Machpelah, which belongs to him and is at the end of his field. Ask him to sell it to me for the full price as a burial site among you.”

10 Ephron the Hittite was sitting among his people and he replied to Abraham in the hearing of all the Hittites who had come to the gate of his city. 11 “No, my lord,” he said. “Listen to me; I give[b] you the field, and I give[c] you the cave that is in it. I give[d] it to you in the presence of my people. Bury your dead.”

12 Again Abraham bowed down before the people of the land 13 and he said to Ephron in their hearing, “Listen to me, if you will. I will pay the price of the field. Accept it from me so I can bury my dead there.”

14 Ephron answered Abraham, 15 “Listen to me, my lord; the land is worth four hundred shekels[e] of silver, but what is that between you and me? Bury your dead.”

16 Abraham agreed to Ephron’s terms and weighed out for him the price he had named in the hearing of the Hittites: four hundred shekels of silver, according to the weight current among the merchants.

17 So Ephron’s field in Machpelah near Mamre—both the field and the cave in it, and all the trees within the borders of the field—was deeded 18 to Abraham as his property in the presence of all the Hittites who had come to the gate of the city. 19 Afterward Abraham buried his wife Sarah in the cave in the field of Machpelah near Mamre (which is at Hebron) in the land of Canaan. 20 So the field and the cave in it were deeded to Abraham by the Hittites as a burial site.

....................................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 23

साराको मृत्यु
1सारा एक सय सत्ताईस वर्षसम्‍म बाँचिन्‌।
Sarah lived to be a hundred and twenty-seven years old. 
 2सारा कनान देशको किर्यत-अर्बा अर्थात्‌ हेब्रोनमा मरिन्‌। अब्राहाम साराको निम्‍ति शोक र विलाप गर्न त्‍यहाँ गए।
She died at Kiriath Arba (that is, Hebron) in the land of Canaan, and Abraham went to mourn for Sarah and to weep over her.
3अब्राहाम लाश भएको ठाउँबाट उठे, र हित्तीहरूलाई यसो भने, 
Then Abraham rose from beside his dead wife and spoke to the Hittites.[a] He said, 
4“तपाईंहरूका बीचमा म एक प्रवासी भएर बसेको छु। यस लाशलाई गाड्‌न चिहानको लागि कुनै जमिन मलाई बेच्‍नुहोस्‌।” 
 “I am a foreigner and stranger among you. Sell me some property for a burial site here so I can bury my dead.”
5हित्तीहरूले अब्राहामलाई भने, 
The Hittites replied to Abraham, 
6“हे प्रभु, सुन्‍नुहोस्, तपाईं हामीहरूमध्‍ये एक शक्तिशाली शासक हुनुहुन्‍छ। हाम्रा चिहानमध्‍ये सबैभन्‍दा असलचाहिँ छानेर लाश गाड्‌नुहोस्‌। हामीमध्‍ये कसैले पनि आफ्‍नो चिहान लाश गाड्‌नलाई तपाईंलाई दिन इन्‍कार गर्नेछैन।”
“Sir, listen to us. You are a mighty prince among us. Bury your dead in the choicest of our tombs. None of us will refuse you his tomb for burying your dead.”
7तब अब्राहाम उठेर हित्तीहरूका अगि निहुरेर दण्‍डवत्‌ गरे।
Then Abraham rose and bowed down before the people of the land, the Hittites.
 8तिनले तिनीहरूलाई यसो भने, “यदि मैले यो लाश गाड्‌ने तपाईंहरूको मन्‍जूरी छ भने मेरो कुरो सुन्‍नुहोस्, र सोहोरका छोरा एप्रोनसित मेरो निम्‍ति यो बिन्‍ती गरिदिनुहोस्,
He said to them, “If you are willing to let me bury my dead, then listen to me and intercede with Ephron son of Zohar on my behalf 
 9कि उनले आफ्‍नो निजी मक्‍पेलाको ओड़ार मलाई बेचून्‌। त्‍यो उनका खेतको छेवैमा छ। त्‍यसको पूरा दाममा तपाईंहरूकै बीचमा एउटा गाड्‌ने ठाउँको निम्‍ति उनले त्‍यो जग्‍गा मेरो अधिकारमा देऊन्।”
so he will sell me the cave of Machpelah, which belongs to him and is at the end of his field. Ask him to sell it to me for the full price as a burial site among you.”
10त्‍यस बेला एप्रोन हित्तीहरूका माझमा बसिरहेका थिए, र जति जना उनका सहरको ढोकाको अगाड़ि आएका थिए, ती सबैले सुन्‍ने गरी हित्ती एप्रोनले अब्राहामलाई भने, 
10 Ephron the Hittite was sitting among his people and he replied to Abraham in the hearing of all the Hittites who had come to the gate of his city. 
11“होइन, मेरा प्रभु, मेरो कुरा सुन्‍नुहोस्‌। म तपाईंलाई त्‍यो खेत र त्‍यसमा भएको ओड़ार पनि दिन्‍छु। मेरा मानिसहरूकै सामुन्‍ने त्‍यो म तपाईंलाई दिन्‍छु। तपाईं आफ्‍नो मरेकी स्‍त्रीलाई त्‍यहीँ गाड्‌नुहोस्‌।”
11 “No, my lord,” he said. “Listen to me; I give[b] you the field, and I give[c] you the cave that is in it. I give[d] it to you in the presence of my people. Bury your dead.”
12अब्राहामले फेरि त्‍यस देशका मानिसहरूलाई दण्‍डवत्‌ गरे।
12 Again Abraham bowed down before the people of the land
 13अनि तिनले त्‍यस ठाउँका मानिसहरूले सुन्‍ने गरी एप्रोनलाई भने, “तपाईंको मन्‍जूरी भए सुन्‍नुहोस्, म त्‍यस जग्‍गाको दाम दिनेछु। त्‍यो तपाईंले स्‍वीकार गर्नुहोस्, र त्‍यहाँ म यो लाश गाड्‌न पाऊँ।”
13 and he said to Ephron in their hearing, “Listen to me, if you will. I will pay the price of the field. Accept it from me so I can bury my dead there.”
14एप्रोनले अब्राहामलाई भने, 
14 Ephron answered Abraham, 
15“हे मेरा प्रभु, मेरो कुरा सुन्‍नुहोस्‌। जग्‍गाको दाम त चाँदीका चार सय सिक्‍का हो, तर मेरो र तपाईंको बीचमा त्‍यो के हो र? लाशलाई तपाईं गाड्‌नुहोस्‌।”
15 “Listen to me, my lord; the land is worth four hundred shekels[e] of silver, but what is that between you and me? Bury your dead.”
16अब्राहामले एप्रोनको कुरा मन्‍जूर गरे र तिनले एप्रोनलाई हित्तीहरूका सामुन्‍ने उनले भनेबमोजिम, व्‍यापारीहरूमा जुन तौल प्रचलित थियो, त्‍यहीअनुसार चाँदीका चार सय सिक्‍का जोखी-जोखीकन उनलाई दिए।
16 Abraham agreed to Ephron’s terms and weighed out for him the price he had named in the hearing of the Hittites: four hundred shekels of silver, according to the weight current among the merchants.
17यसरी मक्‍पेलामा मम्रेनेरको एप्रोनको खेत र त्‍यसभित्र भएका ओड़ार र रूखहरूसमेत
17 So Ephron’s field in Machpelah near Mamre—both the field and the cave in it, and all the trees within the borders of the field—was deeded 
 18एप्रोनले त्‍यस सहरका ढोकाको अगाड़ि आएकाहरू हित्तीहरू सबैका सामु अब्राहामको अधिकारमा दिए। 
18 to Abraham as his property in the presence of all the Hittites who had come to the gate of the city. 
19त्‍यसपछि अब्राहामले आफ्‍नी पत्‍नी सारालाई कनान देशमा मम्रेनेरको, अर्थात्‌ हेब्रोनमा भएको मक्‍पेलाका खेतको ओड़ारमा गाड़े।
19 Afterward Abraham buried his wife Sarah in the cave in the field of Machpelah near Mamre (which is at Hebron) in the land of Canaan. 
 20यसरी त्‍यो खेत र त्‍यसमा भएको ओड़ारसमेत हित्तीहरूका तर्फबाट चिहानको रूपमा अब्राहामको अधिकारमा पक्‍कासँग दर्ता भयो।

20 So the field and the cave in it were deeded to Abraham by the Hittites as a burial site.

............................................................................................................

DATE - AUGUST 13, 2024

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

.......................................................................................................

उत्‍पत्ति 24:1-67,

इसहाक र रिबेका
1अब्राहाम दिन धेरै खाएर बूढ़ा भइसकेका थिए। परमप्रभुले सबै कुरामा अब्राहामलाई आशिष्‌ दिनुभएको थियो। 2अब्राहामले आफ्‍नो घरका सबै कुरामा अख्‍तियार गर्ने प्रमुख नोकरलाई भने, “तेरो हात मेरो तिघ्रामुनि राख्‌। 3म तँलाई स्‍वर्ग र पृथ्‍वीका परमप्रभु परमेश्‍वरको यो शपथ खान लाउँछु कि तैंले मेरो छोरालाई अहिले म बसेको ठाउँका कनानीका छोरीहरूमध्‍ये कसैलाई विवाह गर्न नल्‍याइदिनू, 4तर मेरो देशमा मेरै कुटुम्‍बकहाँ गएर मेरो छोरा इसहाकको लागि एउटी पत्‍नी ल्‍याउनू।”
5तब त्‍यस नोकरले अब्राहामलाई भने, “यदि त्‍यो स्‍त्री यस देशमा मेरो पछि लागेर आउन इच्‍छा गरिन भनेता के मैले तपाईंका छोरालाई जुन देशबाट तपाईं आउनुभयो त्‍यहीँ नै लैजाने?”
6अब्राहामले त्‍यसलाई भने, “तैंले मेरो छोरालाई त्‍यहाँ फर्काएर नलानू। 7मलाई मेरा पिताको घर र मेरो जन्‍मभूमिबाट यहाँ ल्‍याउनुहुने स्‍वर्ग र पृथ्‍वीका परमप्रभु परमेश्‍वरले शपथ खाई मसँग यसो भनेर प्रतिज्ञा गर्नुभएको छ, ‘म तेरै सन्‍तानलाई यो देश दिनेछु।’ उहाँले नै आफ्‍ना दूत तेरो अगिअगि पठाउनुहुनेछ, र तैंले मेरो छोराको लागि त्‍यहाँबाट एउटी पत्‍नी ल्‍याउन सक। 8त्‍यो केटी तेरो पछि आउन इच्‍छा गरिन भने तँलाई मेरो यो शपथ लाग्‍नेछैन। केवल तैंले मेरो छोरालाई चाहिँ त्‍यहाँ फर्काएर नलैजानू।” 9तब त्‍यस नोकरले आफ्‍ना मालिक अब्राहामको तिघ्रामुनि हात राखीकन यस विषयमा तिनीसित शपथ खायो। 10त्‍यसपछि त्‍यो नोकर आफ्‍ना मालिकका दश वटा ऊँट र सबै किसिमका असल-असल सौगात लिएर बिदा भयो, र अराम-नाहारैमतिर लागेर नाहोरको सहरमा गयो। 11साँझपख स्‍त्रीहरू पानी भर्ने बेलामा सहरका बाहिरपट्टि पानीको इनारको नजिकै त्‍यसले ऊँटहरूलाई राख्‍यो।
12अनि त्‍यसले मनमनै प्रार्थना गर्‍यो, “हे मेरा मालिकका परमप्रभु परमेश्‍वर, कृपा गरी आज मलाई मेरो काम सफल गराइदिनुहोस्‌ र मेरा मालिक अब्राहामलाई आफ्‍नो दया देखाउनुहोस्‌। 13हेर्नुहोस्, म यो इनारनेर उभिरहेको छु, र सहरका मानिसहरूका छोरीहरू पानी भर्नलाई आउँदैछन्‌। 14यसैले यसो होस्‌: जुन कन्‍यालाई म ‘तिम्रो गाग्रो मतिर पानी पिउनलाई ढल्‍काइदेऊ’ भनुँला, र जसले मलाई ‘खानुहोस्, म तपाईंका ऊँटहरूलाई पनि खुवाइदिन्‍छु’ भन्‍छिन्, तिनलाई नै तपाईंले आफ्‍ना दास इसहाकको निम्‍ति रोज्‍नुभएको होस्‌। तपाईंले मेरा मालिकलाई दया देखाउनुभएको रहेछ भन्‍ने म त्‍यसैबाट थाहा पाउनेछु।”
15त्‍यसले यो भनिसकेको पनि थिएन, अब्राहामका भाइ नाहोरकी पत्‍नी मिल्‍काको छोरो बतूएलकी छोरी रिबेका काँधमा गाग्रो राखेर आइन्‌। 16कन्‍या अत्‍यन्‍त सुन्‍दरी र कुनै मानिससित पनि सहवास नभएकी थिइन्‌। इनारमा ओर्लेर तिनले गाग्रोमा पानी भरिन्‌ र उक्‍लेर आइन्‌।
17तब त्‍यो नोकर तिनलाई भेट गर्न दगुर्‍यो र भन्‍यो, “कृपा गरी तिम्रो गाग्रोबाट मलाई अलिकता पानी पिउन देऊ।”
18तिनले “हजूर, खानुहोस्‌” भनेर तुरुन्‍तै गाग्रो झारिन्, र आफ्‍नो हातमा गाग्रो राखेर त्‍यसलाई पानी खुवाइदिइन्‌।
19त्‍यसलाई खान दिइसकेपछि तिनले भनिन्, “तपाईंका ऊँटहरूका निम्‍ति पनि तिनीहरूले पिई नसकुञ्‍जेल म पानी उघाएर दिनेछु।”
20तब तिनले झट्टै आफ्‍नो गाग्रोको पानी डूँड़मा खन्‍याएर फेरि पानी उघाउन इनारतिर कुदेर गइन्, र तिनले सबै ऊँटहरूका निम्‍ति पनि पानी उघाइदिइन्‌। 21त्‍यो मानिसचाहिँ परमप्रभुले आफ्‍नो यात्रा सफल गरिदिनुभएको हो कि होइन भनी थाहा पाउनलाई चूप लागी डिठ लाएर तिनलाई हेरिरह्यो।
22ऊँटहरूले पानी खाइसकेपछि त्‍यस मानिसले छ ग्राम तौलका सुनको एउटा नत्‍थ र एक सय ग्राम जति तौलका सुनका बालाहरू झिकेर भन्‍यो, 23“तिमी कसकी छोरी हौ? के तिम्रा बुबाको घरमा हामीलाई डेरा गर्नलाई बस्‍ने ठाउँ छ?”
24तिनले त्‍यसलाई भनिन्, “म नाहोरबाट मिल्‍काले जन्‍माएका बतूएलकी छोरी हुँ।” 25तिनले त्‍यसलाई अझै भनिन्, “हामीसँग दाना र पराल प्रशस्‍त छन्, डेरा गर्नलाई कोठा पनि छन्‌।”
26तब त्‍यस मानिसले आफ्‍नो शिर निहुराएर भक्तिसाथ परमप्रभुलाई दण्‍डवत्‌ गरेर भन्‍यो, 27“परमप्रभु, मेरा मालिक अब्राहामका परमेश्‍वर धन्‍यका हुनुहुन्‍छ, जसले मेरा मालिकप्रतिको दया र विश्‍वस्‍तता त्‍याग्‍नुभएको छैन। परमप्रभुले नै मलाई बाटोमा डोर्‍याएर मेरा मालिकका कुटुम्‍बको घरमा ल्‍याइदिनुभएको छ।”
28तब ती कन्‍या गइन्, र आफ्‍नी आमाका परिवारलाई सबै कुरा बताइन्‌। 29रिबेकाका लाबान नाउँ भएका एक जना दाजु थिए। लाबान निस्‍केर इनारनेर त्‍यस मानिस भएको ठाउँतिर दगुरेर गए। 30जब उनले आफ्‍नी बहिनीको नाकमा नत्‍थ र हातमा बाला देखे र “त्‍यस मानिसले मलाई यसो भन्‍यो” भन्‍ने कुरा आफ्‍नी बहिनीबाट सुने, तब उनी त्‍यस मानिसकहाँ गए। 31अनि इनारको छेउमा ऊँटहरूका नजिकै त्‍यो उभिरहेको देखेर लाबानले भने, “हे परमप्रभुका आशीर्वादी जन, भित्र आउनुहोस्‌। किन बाहिरै उभिरहनुहुन्‍छ? मैले तपाईंको निम्‍ति डेरा र ऊँटहरूका लागि ठाउँ तयार पारिराखेको छु।”
32तब त्‍यो मानिस लाबानसित उनको घरमा गयो, र लाबानले ऊँटहरूका भारीहरू झारेर तिनीहरूलाई पराल र दाना दिए। अनि उनले अब्राहामको नोकर र त्‍यससित हुने मानिसहरूका निम्‍ति खुट्टा धुने पानी पनि दिए। 33तब त्‍यसको सामु खानेकुरा पनि राखिदिए। तर त्‍यसले भन्‍यो, “जबसम्‍म मेरो समाचार म भन्‍दिनँ तबसम्‍म म केही खान्‍नँ।”
उनले भने, “ल, भन्‍नुहोस्‌।”
34तब त्‍यसले भन्‍यो, “म अब्राहामको एक नोकर हुँ। परमप्रभुले मेरा मालिकलाई खूबै आशिष्‌ दिनुभएको हुनाले तिनी एक ठूला मानिस भएका छन्‌। 35उहाँले तिनलाई बगालका बगाल भेड़ाबाख्राहरू र बथानका बथान गाई-गोरुहरू, तथा सुनचाँदी, दास-दासी, ऊँटहरू र गधाहरू दिनुभएको छ। 36मेरा मालिककी पत्‍नी साराले बुढ़ेसकालमा तिनको निम्‍ति एक जना छोरो जन्माइन्, र उनैलाई तिनले आफ्‍ना जे-जति छन्‌ सबै दिएका छन्‌। 37मेरो मालिकले मलाई यसो भनेर शपथ खान लाएका छन्, ‘तैंले मेरो छोराको लागि म अहिले बसेको देशका कनानीहरूका छोरीहरूमध्‍ये कुनै पनि विवाह गर्नलाई नल्‍याउनू, 38तर मेरो कुटुम्‍बकहाँ र मेरो पिताको घरमा गएर तैंले मेरो छोराको निम्‍ति एउटी पत्‍नी खोजेर ल्‍याइदिनू।’
39“मैले मेरो मालिकलाई भनें, कथङ्कदाचित्‌ त्‍यो स्‍त्री मेरो साथमा आउन मानिन भने नि त?”
40तिनले मलाई भने, ‘जुन परमप्रभुको सामुन्‍ने म हिँड्‌डुल गर्छु, उहाँले नै आफ्‍ना दूत तँसित पठाउनुहुनेछ, र तेरो कार्य सफल हुनेछ, र तैंले मेरो कुटुम्‍ब र मेरा पिताको घरबाट मेरो छोराको लागि एउटी पत्‍नी ल्‍याउनेछस्‌। 41जब तँ मेरो कुटुम्‍बकहाँ पुग्‍नेछस्‌ तब मेरो यस शपथबाट छुट्‌नेछस्‌। अनि तिनीहरूले केटी दिएनन्‌ भने पनि मेरो यस शपथबाट तँ छुट्‌नेछस्‌।’
42आज इनारमा आइपुगेर मैले यसो भनें, हे परमप्रभु, मेरा मालिक अब्राहामका परमेश्‍वर, तपाईंको इच्‍छा भए तपाईंले मेरो कार्य सफल गराइदिनुहोस्‌। 43हेर्नुहोस्, म इनारमा उभिरहेछु। जुन स्‍त्री पानी भर्नलाई आउलिन्‌ र मैले “तिम्रो गाग्रोबाट मलाई अलिकता पानी पिउन देऊ,” भन्‍दा 44तिनले मलाई “खानुहोस्, र म तपाईंका ऊँटहरूलाई पनि पानी उघाइदिनेछु,” भन्‍नेछिन्, त्‍यही स्‍त्रीचाहिँ मेरा मालिकका छोराको लागि परमप्रभुले ठहराउनुभएको होस्‌।
45“मैले यी कुरा मनमनै भनिसक्‍न अगि नै, हेर्नुहोस्, रिबेका काँधमा आफ्‍नो गाग्रो बोकेर आइन्, र इनारमा ओर्लेर पानी उघाइन्‌। मैले तिनलाई भनें, ‘कृपा गरी मलाई पानी पिउन देऊ।’
46“तिनले तुरुन्‍तै आफ्‍नो काँधबाट गाग्रो झारेर भनिन्, ‘खानुहोस्‌। म तपाईंका ऊँटहरूका निम्‍ति पनि पानी खान दिनेछु।’ तब मैले पानी पिएँ, र तिनले मेरा ऊँटहरूलाई पनि पानी खान दिइन्‌।
47“मैले तिनलाई ‘तिमी कसकी छोरी हौ?’ भनी सोधें।
“तिनले भनिन्, ‘नाहोर र मिल्‍काका छोरा बतूएलकी छोरी हुँ।’
“तब मैले तिनको नाकमा नत्‍थ र हातमा बालाहरू लगाइदिएँ। 48अनि आफ्‍नो शिर निहुराएर भक्तिसाथ परमप्रभुलाई दण्‍डवत्‌ गरें, र मेरा मालिक अब्राहामका परमप्रभु परमेश्‍वरलाई धन्‍यको भनें, जसले मेरा मालिककै भाइकी नातिनी तिनका छोराको निम्‍ति दिन मलाई ठीक बाटोमा डोर्‍याउनुभएको थियो। 49अब तपाईंहरू मेरा मालिकसँग दया र सत्‍यको व्‍यवहार गर्नुहुन्‍छ भने मलाई भन्‍नुहोस्‌। होइन भने पनि मलाई भन्‍नुहोस्, र म दाहिने-देब्रे जता हुन्‍छ लागुँला।”
50तब लाबान र बतूएलले जवाफ दिए, “यो कुरा परमप्रभुबाट नै हुन आएको हो। हामी तपाईंलाई खराब अथवा असल केही भन्‍न सक्‍दैनौं। 51हेर्नुस्, रिबेका तपाईँको सामुन्‍ने छे। त्‍यसलाई लिएर जानुस्, र परमप्रभुले भन्‍नुभएजस्‍तै गरी तिनी तपाईंका मालिकका छोराकी पत्‍नी होस्‌।”
52अब्राहामको नोकरले तिनीहरूका कुरा सुनेपछि भूइँमा निहुरेर भक्तिसाथ परमप्रभुलाई दण्‍डवत्‌ गर्‍यो। 53तब त्‍यसले सुन र चाँदीका गहनाहरू र लुगाहरू ल्‍याएर रिबेकालाई दियो। त्‍यसले तिनका दाजु र आमालाई पनि मूल्‍यवान्‌ थोकहरू उपहारको रूपमा दियो। 54तब त्‍यो र त्‍यसका साथमा भएका मानिसहरूले खाए र पिए, त्‍यो रात त्‍यहीँ बिताए।
बिहान उठेपछि त्‍यसले भन्‍यो, “मेरा मालिककहाँ जान अब मलाई बिदा दिनुहोस्‌।”
55तर रिबेकाका दाजु र आमाले भने, “कन्‍यालाई कम-से-कम दश दिन यहीँ हामीसँग रहन दिनुहोस्‌। त्‍यसपछि तिनी गए हुन्‍छ।”
56तर त्‍यसले तिनीहरूलाई भन्‍यो, “मलाई नअलमल्‍याउनुहोस्‌। अब परमप्रभुले मेरो यात्रा सफल गराउनुभएको छ। मलाई जान दिनुहोस्, र म मेरा मालिककहाँ जानेछु।”
57तब तिनीहरूले भने, “हामी कन्‍यालाई नै बोलाएर यसबारे तिनकै मुखबाट सुनौं।” 58अनि तिनीहरूले रिबेकालाई डाकेर भने, “के तिमी यस मानिसको साथमा जान्‍छ्यौ?”
तिनले भनिन्, “म जान्‍छु।”
59यसैकारण तिनीहरूले आफ्‍नी बहिनी रिबेकालाई तिनकी सेविकासँगै अब्राहामको नोकर र त्‍यसका मानिसहरूका साथमा पठाइदिए। 60तिनीहरूले रिबेकालाई आशिष्‌ दिएर भने,
“हे हाम्री बहिनी,
तिमी हजारौँ हजारका आमा होऊ,
र तिम्रा सन्‍तानले तिनीहरूसँग
दुश्‍मनी गर्नेहरूका सहरहरू कब्‍जा गरून्‌।”
61तब रिबेका र तिनका सहेलीहरू ऊँटहरूमा चढ़ेर त्‍यस मानिसको पछि लागे। यसरी रिबेकालाई लिएर त्‍यो नोकर आफ्‍नो बाटो लाग्‍यो।
62अब इसहाकचाहिँ बेअर-लहै-रोइबाट आएका थिए, किनकि त्‍यस बेला उनी नेगेवमा बसोबास गरिरहेका थिए। 63इसहाक साँझपख एकाग्रताका निम्ति बाहिर निस्‍केका थिए। उनले आँखा उठाएर हेर्दा ऊँटहरू आइरहेका देखे। 64रिबेकाले पनि आँखा उठाएर हेर्दा इसहाकलाई देखिन्, र ऊँटबाट ओर्लेर त्‍यस नोकरलाई सोधिन्, 65“हामीलाई भेट्‌न बाहिर हिँड्‌दैआउने मानिस को हुन्‌?”
त्‍यस नोकरले भन्‍यो, “उनी त मेरा मालिक हुन्‌।” तब रिबेकाले घुम्‍टो हालेर आफ्‍नो अनुहार छोपिन्‌।
66त्‍यसपछि आफूले गरेका सबै काम त्‍यस नोकरले इसहाकलाई बतायो। 67इसहाकले रिबेकालाई आफ्‍नी आमा साराको पालमा लगे, र विवाह गरे। अनि तिनी उनकी पत्‍नी भइन्, र उनले तिनलाई प्रेम गरे। यसरी आफ्‍नी आमाको मृत्‍युपछि इसहाकले सान्‍त्‍वना पाए।

...........................................................................................

Isaac and Rebekah

24 Abraham was now very old, and the Lord had blessed him in every way. He said to the senior servant in his household, the one in charge of all that he had, “Put your hand under my thigh. I want you to swear by the Lord, the God of heaven and the God of earth, that you will not get a wife for my son from the daughters of the Canaanites, among whom I am living, but will go to my country and my own relatives and get a wife for my son Isaac.”

The servant asked him, “What if the woman is unwilling to come back with me to this land? Shall I then take your son back to the country you came from?”

“Make sure that you do not take my son back there,” Abraham said. “The Lord, the God of heaven, who brought me out of my father’s household and my native land and who spoke to me and promised me on oath, saying, ‘To your offspring[a] I will give this land’—he will send his angel before you so that you can get a wife for my son from there. If the woman is unwilling to come back with you, then you will be released from this oath of mine. Only do not take my son back there.” So the servant put his hand under the thigh of his master Abraham and swore an oath to him concerning this matter.

10 Then the servant left, taking with him ten of his master’s camels loaded with all kinds of good things from his master. He set out for Aram Naharaim[b] and made his way to the town of Nahor. 11 He had the camels kneel down near the well outside the town; it was toward evening, the time the women go out to draw water.

12 Then he prayed, “Lord, God of my master Abraham, make me successful today, and show kindness to my master Abraham. 13 See, I am standing beside this spring, and the daughters of the townspeople are coming out to draw water. 14 May it be that when I say to a young woman, ‘Please let down your jar that I may have a drink,’ and she says, ‘Drink, and I’ll water your camels too’—let her be the one you have chosen for your servant Isaac. By this I will know that you have shown kindness to my master.”

15 Before he had finished praying, Rebekah came out with her jar on her shoulder. She was the daughter of Bethuel son of Milkah, who was the wife of Abraham’s brother Nahor. 16 The woman was very beautiful, a virgin; no man had ever slept with her. She went down to the spring, filled her jar and came up again.

17 The servant hurried to meet her and said, “Please give me a little water from your jar.”

18 “Drink, my lord,” she said, and quickly lowered the jar to her hands and gave him a drink.

19 After she had given him a drink, she said, “I’ll draw water for your camels too, until they have had enough to drink.” 20 So she quickly emptied her jar into the trough, ran back to the well to draw more water, and drew enough for all his camels. 21 Without saying a word, the man watched her closely to learn whether or not the Lord had made his journey successful.

22 When the camels had finished drinking, the man took out a gold nose ring weighing a beka[c] and two gold bracelets weighing ten shekels.[d] 23 Then he asked, “Whose daughter are you? Please tell me, is there room in your father’s house for us to spend the night?”

24 She answered him, “I am the daughter of Bethuel, the son that Milkah bore to Nahor.” 25 And she added, “We have plenty of straw and fodder, as well as room for you to spend the night.”

26 Then the man bowed down and worshiped the Lord, 27 saying, “Praise be to the Lord, the God of my master Abraham, who has not abandoned his kindness and faithfulness to my master. As for me, the Lord has led me on the journey to the house of my master’s relatives.”

28 The young woman ran and told her mother’s household about these things. 29 Now Rebekah had a brother named Laban, and he hurried out to the man at the spring. 30 As soon as he had seen the nose ring, and the bracelets on his sister’s arms, and had heard Rebekah tell what the man said to her, he went out to the man and found him standing by the camels near the spring. 31 “Come, you who are blessed by the Lord,” he said. “Why are you standing out here? I have prepared the house and a place for the camels.”

32 So the man went to the house, and the camels were unloaded. Straw and fodder were brought for the camels, and water for him and his men to wash their feet. 33 Then food was set before him, but he said, “I will not eat until I have told you what I have to say.”

“Then tell us,” Laban said.

34 So he said, “I am Abraham’s servant. 35 The Lord has blessed my master abundantly, and he has become wealthy. He has given him sheep and cattle, silver and gold, male and female servants, and camels and donkeys. 36 My master’s wife Sarah has borne him a son in her old age, and he has given him everything he owns. 37 And my master made me swear an oath, and said, ‘You must not get a wife for my son from the daughters of the Canaanites, in whose land I live, 38 but go to my father’s family and to my own clan, and get a wife for my son.’

39 “Then I asked my master, ‘What if the woman will not come back with me?’

40 “He replied, ‘The Lord, before whom I have walked faithfully, will send his angel with you and make your journey a success, so that you can get a wife for my son from my own clan and from my father’s family. 41 You will be released from my oath if, when you go to my clan, they refuse to give her to you—then you will be released from my oath.’

42 “When I came to the spring today, I said, ‘Lord, God of my master Abraham, if you will, please grant success to the journey on which I have come. 43 See, I am standing beside this spring. If a young woman comes out to draw water and I say to her, “Please let me drink a little water from your jar,” 44 and if she says to me, “Drink, and I’ll draw water for your camels too,” let her be the one the Lord has chosen for my master’s son.’

45 “Before I finished praying in my heart, Rebekah came out, with her jar on her shoulder. She went down to the spring and drew water, and I said to her, ‘Please give me a drink.’

46 “She quickly lowered her jar from her shoulder and said, ‘Drink, and I’ll water your camels too.’ So I drank, and she watered the camels also.

47 “I asked her, ‘Whose daughter are you?’

“She said, ‘The daughter of Bethuel son of Nahor, whom Milkah bore to him.’

“Then I put the ring in her nose and the bracelets on her arms, 48 and I bowed down and worshiped the Lord. I praised the Lord, the God of my master Abraham, who had led me on the right road to get the granddaughter of my master’s brother for his son. 49 Now if you will show kindness and faithfulness to my master, tell me; and if not, tell me, so I may know which way to turn.”

50 Laban and Bethuel answered, “This is from the Lord; we can say nothing to you one way or the other. 51 Here is Rebekah; take her and go, and let her become the wife of your master’s son, as the Lord has directed.”

52 When Abraham’s servant heard what they said, he bowed down to the ground before the Lord. 53 Then the servant brought out gold and silver jewelry and articles of clothing and gave them to Rebekah; he also gave costly gifts to her brother and to her mother. 54 Then he and the men who were with him ate and drank and spent the night there.

When they got up the next morning, he said, “Send me on my way to my master.”

55 But her brother and her mother replied, “Let the young woman remain with us ten days or so; then you[e] may go.”

56 But he said to them, “Do not detain me, now that the Lord has granted success to my journey. Send me on my way so I may go to my master.”

57 Then they said, “Let’s call the young woman and ask her about it.” 58 So they called Rebekah and asked her, “Will you go with this man?”

“I will go,” she said.

59 So they sent their sister Rebekah on her way, along with her nurse and Abraham’s servant and his men. 60 And they blessed Rebekah and said to her,

“Our sister, may you increase
    to thousands upon thousands;
may your offspring possess
    the cities of their enemies.”

61 Then Rebekah and her attendants got ready and mounted the camels and went back with the man. So the servant took Rebekah and left.

62 Now Isaac had come from Beer Lahai Roi, for he was living in the Negev. 63 He went out to the field one evening to meditate,[f] and as he looked up, he saw camels approaching. 64 Rebekah also looked up and saw Isaac. She got down from her camel 65 and asked the servant, “Who is that man in the field coming to meet us?”

“He is my master,” the servant answered. So she took her veil and covered herself.

66 Then the servant told Isaac all he had done. 67 Isaac brought her into the tent of his mother Sarah, and he married Rebekah. So she became his wife, and he loved her; and Isaac was comforted after his mother’s death.

......................................................................................................

ENGLISH - NEPALI 

उत्‍पत्ति 24

इसहाक र रिबेका
1अब्राहाम दिन धेरै खाएर बूढ़ा भइसकेका थिए। परमप्रभुले सबै कुरामा अब्राहामलाई आशिष्‌ दिनुभएको थियो।
Abraham was old, and well stricken in age. Yahweh had blessed Abraham in all things.
 2अब्राहामले आफ्‍नो घरका सबै कुरामा अख्‍तियार गर्ने प्रमुख नोकरलाई भने, “तेरो हात मेरो तिघ्रामुनि राख्‌। 
Abraham said to his servant, the elder of his house, who ruled over all that he had, "Please put your hand under my thigh.
3म तँलाई स्‍वर्ग र पृथ्‍वीका परमप्रभु परमेश्‍वरको यो शपथ खान लाउँछु कि तैंले मेरो छोरालाई अहिले म बसेको ठाउँका कनानीका छोरीहरूमध्‍ये कसैलाई विवाह गर्न नल्‍याइदिनू,
I will make you swear by Yahweh, the God of heaven and the God of the earth, that you shall not take a wife for my son of the daughters of the Canaanites, among whom I live.
 4तर मेरो देशमा मेरै कुटुम्‍बकहाँ गएर मेरो छोरा इसहाकको लागि एउटी पत्‍नी ल्‍याउनू।”
But you shall go to my country, and to my relatives, and take a wife for my son Isaac."
5तब त्‍यस नोकरले अब्राहामलाई भने, “यदि त्‍यो स्‍त्री यस देशमा मेरो पछि लागेर आउन इच्‍छा गरिन भनेता के मैले तपाईंका छोरालाई जुन देशबाट तपाईं आउनुभयो त्‍यहीँ नै लैजाने?”
The servant said to him, "What if the woman isn't willing to follow me to this land? Must I bring your son again to the land you came from?"
6अब्राहामले त्‍यसलाई भने, “तैंले मेरो छोरालाई त्‍यहाँ फर्काएर नलानू।
Abraham said to him, "Beware that you don't bring my son there again.
 7मलाई मेरा पिताको घर र मेरो जन्‍मभूमिबाट यहाँ ल्‍याउनुहुने स्‍वर्ग र पृथ्‍वीका परमप्रभु परमेश्‍वरले शपथ खाई मसँग यसो भनेर प्रतिज्ञा गर्नुभएको छ, ‘म तेरै सन्‍तानलाई यो देश दिनेछु।’ उहाँले नै आफ्‍ना दूत तेरो अगिअगि पठाउनुहुनेछ, र तैंले मेरो छोराको लागि त्‍यहाँबाट एउटी पत्‍नी ल्‍याउन सक। 
Yahweh, the God of heaven, who took me from my father's house, and from the land of my birth, who spoke to me, and who swore to me, saying, 'To your descendants I will give this land.' He will send his angel before you, and you shall take a wife for my son from there.
8त्‍यो केटी तेरो पछि आउन इच्‍छा गरिन भने तँलाई मेरो यो शपथ लाग्‍नेछैन। केवल तैंले मेरो छोरालाई चाहिँ त्‍यहाँ फर्काएर नलैजानू।”
If the woman isn't willing to follow you, then you shall be clear from this my oath. Only you shall not bring my son there again."
 9तब त्‍यस नोकरले आफ्‍ना मालिक अब्राहामको तिघ्रामुनि हात राखीकन यस विषयमा तिनीसित शपथ खायो।
The servant put his hand under the thigh of Abraham his master, and swore to him concerning this matter.
 10त्‍यसपछि त्‍यो नोकर आफ्‍ना मालिकका दश वटा ऊँट र सबै किसिमका असल-असल सौगात लिएर बिदा भयो, र अराम-नाहारैमतिर लागेर नाहोरको सहरमा गयो। 
The servant took ten camels, of his master's camels, and departed, having all goodly things of his master's in his hand. He arose, and went to Mesopotamia, to the city of Nahor.
11साँझपख स्‍त्रीहरू पानी भर्ने बेलामा सहरका बाहिरपट्टि पानीको इनारको नजिकै त्‍यसले ऊँटहरूलाई राख्‍यो।
He made the camels kneel down outside the city by the well of water at the time of evening, the time that women go out to draw water.
12अनि त्‍यसले मनमनै प्रार्थना गर्‍यो, “हे मेरा मालिकका परमप्रभु परमेश्‍वर, कृपा गरी आज मलाई मेरो काम सफल गराइदिनुहोस्‌ र मेरा मालिक अब्राहामलाई आफ्‍नो दया देखाउनुहोस्‌।
He said, "Yahweh, the God of my master Abraham, please give me success this day, and show kindness to my master Abraham.
 13हेर्नुहोस्, म यो इनारनेर उभिरहेको छु, र सहरका मानिसहरूका छोरीहरू पानी भर्नलाई आउँदैछन्‌। 
Behold, I am standing by the spring of water. The daughters of the men of the city are coming out to draw water.
14यसैले यसो होस्‌: जुन कन्‍यालाई म ‘तिम्रो गाग्रो मतिर पानी पिउनलाई ढल्‍काइदेऊ’ भनुँला, र जसले मलाई ‘खानुहोस्, म तपाईंका ऊँटहरूलाई पनि खुवाइदिन्‍छु’ भन्‍छिन्, तिनलाई नै तपाईंले आफ्‍ना दास इसहाकको निम्‍ति रोज्‍नुभएको होस्‌। तपाईंले मेरा मालिकलाई दया देखाउनुभएको रहेछ भन्‍ने म त्‍यसैबाट थाहा पाउनेछु।”
Let it happen, that the young lady to whom I will say, 'Please let down your pitcher, that I may drink.' She will say, 'Drink, and I will also give your camels a drink.' Let the same be she who you have appointed for your servant Isaac. Thereby will I know that you have shown kindness to my master."
15त्‍यसले यो भनिसकेको पनि थिएन, अब्राहामका भाइ नाहोरकी पत्‍नी मिल्‍काको छोरो बतूएलकी छोरी रिबेका काँधमा गाग्रो राखेर आइन्‌।
It happened, before he had done speaking, that behold, Rebekah came out, who was born to Bethuel the son of Milcah, the wife of Nahor, Abraham's brother, with her pitcher on her shoulder.
 16कन्‍या अत्‍यन्‍त सुन्‍दरी र कुनै मानिससित पनि सहवास नभएकी थिइन्‌। इनारमा ओर्लेर तिनले गाग्रोमा पानी भरिन्‌ र उक्‍लेर आइन्‌।
The young lady was very beautiful to look at, a virgin, neither had any man known her. She went down to the spring, filled her pitcher, and came up.
17तब त्‍यो नोकर तिनलाई भेट गर्न दगुर्‍यो र भन्‍यो, “कृपा गरी तिम्रो गाग्रोबाट मलाई अलिकता पानी पिउन देऊ।”
The servant ran to meet her, and said, "Please give me a drink, a little water from your pitcher."
18तिनले “हजूर, खानुहोस्‌” भनेर तुरुन्‍तै गाग्रो झारिन्, र आफ्‍नो हातमा गाग्रो राखेर त्‍यसलाई पानी खुवाइदिइन्‌।
She said, "Drink, my lord." She hurried, and let down her pitcher on her hand, and gave him drink.
19त्‍यसलाई खान दिइसकेपछि तिनले भनिन्, “तपाईंका ऊँटहरूका निम्‍ति पनि तिनीहरूले पिई नसकुञ्‍जेल म पानी उघाएर दिनेछु।”
When she had done giving him drink, she said, "I will also draw for your camels, until they have done drinking."
20तब तिनले झट्टै आफ्‍नो गाग्रोको पानी डूँड़मा खन्‍याएर फेरि पानी उघाउन इनारतिर कुदेर गइन्, र तिनले सबै ऊँटहरूका निम्‍ति पनि पानी उघाइदिइन्‌। She hurried, and emptied her pitcher into the trough, and ran again to the well to draw, and drew for all his camels.
 
21त्‍यो मानिसचाहिँ परमप्रभुले आफ्‍नो यात्रा सफल गरिदिनुभएको हो कि होइन भनी थाहा पाउनलाई चूप लागी डिठ लाएर तिनलाई हेरिरह्यो।
The man looked steadfastly at her, holding his peace, to know whether Yahweh had made his journey prosperous or not.
22ऊँटहरूले पानी खाइसकेपछि त्‍यस मानिसले छ ग्राम तौलका सुनको एउटा नत्‍थ र एक सय ग्राम जति तौलका सुनका बालाहरू झिकेर भन्‍यो, 
It happened, as the camels had done drinking, that the man took a golden ring of half a shekel weight, and two bracelets for her hands of ten shekels weight of gold,
23“तिमी कसकी छोरी हौ? के तिम्रा बुबाको घरमा हामीलाई डेरा गर्नलाई बस्‍ने ठाउँ छ?”
and said, "Whose daughter are you? Please tell me. Is there room in your father's house for us to lodge in?"
24तिनले त्‍यसलाई भनिन्, “म नाहोरबाट मिल्‍काले जन्‍माएका बतूएलकी छोरी हुँ।” 
She said to him, "I am the daughter of Bethuel the son of Milcah, whom she bore to Nahor."
25तिनले त्‍यसलाई अझै भनिन्, “हामीसँग दाना र पराल प्रशस्‍त छन्, डेरा गर्नलाई कोठा पनि छन्‌।”
She said moreover to him, "We have both straw and provender enough, and room to lodge in."
26तब त्‍यस मानिसले आफ्‍नो शिर निहुराएर भक्तिसाथ परमप्रभुलाई दण्‍डवत्‌ गरेर भन्‍यो, 
The man bowed his head, and worshiped Yahweh.
27“परमप्रभु, मेरा मालिक अब्राहामका परमेश्‍वर धन्‍यका हुनुहुन्‍छ, जसले मेरा मालिकप्रतिको दया र विश्‍वस्‍तता त्‍याग्‍नुभएको छैन। परमप्रभुले नै मलाई बाटोमा डोर्‍याएर मेरा मालिकका कुटुम्‍बको घरमा ल्‍याइदिनुभएको छ।”
He said, "Blessed be Yahweh, the God of my master Abraham, who has not forsaken his lovingkindness and his truth toward my master. As for me, Yahweh has led me in the way to the house of my master's relatives."
28तब ती कन्‍या गइन्, र आफ्‍नी आमाका परिवारलाई सबै कुरा बताइन्‌। 
The young lady ran, and told her mother's house about these words.
29रिबेकाका लाबान नाउँ भएका एक जना दाजु थिए। लाबान निस्‍केर इनारनेर त्‍यस मानिस भएको ठाउँतिर दगुरेर गए।
Rebekah had a brother, and his name was Laban. Laban ran out to the man, to the spring.
 30जब उनले आफ्‍नी बहिनीको नाकमा नत्‍थ र हातमा बाला देखे र “त्‍यस मानिसले मलाई यसो भन्‍यो” भन्‍ने कुरा आफ्‍नी बहिनीबाट सुने, तब उनी त्‍यस मानिसकहाँ गए।
It happened, when he saw the ring, and the bracelets on his sister's hands, and when he heard the words of Rebekah his sister, saying, "This is what the man said to me," that he came to the man. Behold, he was standing by the camels at the spring.
 31अनि इनारको छेउमा ऊँटहरूका नजिकै त्‍यो उभिरहेको देखेर लाबानले भने, “हे परमप्रभुका आशीर्वादी जन, भित्र आउनुहोस्‌। किन बाहिरै उभिरहनुहुन्‍छ? मैले तपाईंको निम्‍ति डेरा र ऊँटहरूका लागि ठाउँ तयार पारिराखेको छु।”
He said, "Come in, you blessed of Yahweh. Why do you stand outside? For I have prepared the house, and room for the camels."
32तब त्‍यो मानिस लाबानसित उनको घरमा गयो, र लाबानले ऊँटहरूका भारीहरू झारेर तिनीहरूलाई पराल र दाना दिए। अनि उनले अब्राहामको नोकर र त्‍यससित हुने मानिसहरूका निम्‍ति खुट्टा धुने पानी पनि दिए। 
The man came into the house, and he unloaded the camels. He gave straw and provender for the camels, and water to wash his feet and the feet of the men who were with him.
33तब त्‍यसको सामु खानेकुरा पनि राखिदिए। तर त्‍यसले भन्‍यो, “जबसम्‍म मेरो समाचार म भन्‍दिनँ तबसम्‍म म केही खान्‍नँ।”
उनले भने, “ल, भन्‍नुहोस्‌।”
Food was set before him to eat. But he said, "I will not eat until I have told my message." He said, "Speak on."
34तब त्‍यसले भन्‍यो, “म अब्राहामको एक नोकर हुँ। परमप्रभुले मेरा मालिकलाई खूबै आशिष्‌ दिनुभएको हुनाले तिनी एक ठूला मानिस भएका छन्‌। 
He said, "I am Abraham's servant.
35उहाँले तिनलाई बगालका बगाल भेड़ाबाख्राहरू र बथानका बथान गाई-गोरुहरू, तथा सुनचाँदी, दास-दासी, ऊँटहरू र गधाहरू दिनुभएको छ। 
Yahweh has blessed my master greatly. He has become great. He has given him flocks and herds, silver and gold, men-servants and maid-servants, and camels and donkeys.
36मेरा मालिककी पत्‍नी साराले बुढ़ेसकालमा तिनको निम्‍ति एक जना छोरो जन्माइन्, र उनैलाई तिनले आफ्‍ना जे-जति छन्‌ सबै दिएका छन्‌। 
Sarah, my master's wife, bore a son to my master when she was old. He has given all that he has to him.
37मेरो मालिकले मलाई यसो भनेर शपथ खान लाएका छन्, ‘तैंले मेरो छोराको लागि म अहिले बसेको देशका कनानीहरूका छोरीहरूमध्‍ये कुनै पनि विवाह गर्नलाई नल्‍याउनू, 
My master made me swear, saying, 'You shall not take a wife for my son of the daughters of the Canaanites, in whose land I live,
38तर मेरो कुटुम्‍बकहाँ र मेरो पिताको घरमा गएर तैंले मेरो छोराको निम्‍ति एउटी पत्‍नी खोजेर ल्‍याइदिनू।’
but you shall go to my father's house, and to my relatives, and take a wife for my son.'
39“मैले मेरो मालिकलाई भनें, कथङ्कदाचित्‌ त्‍यो स्‍त्री मेरो साथमा आउन मानिन भने नि त?”
I said to my master, 'What if the woman will not follow me?'
40तिनले मलाई भने, ‘जुन परमप्रभुको सामुन्‍ने म हिँड्‌डुल गर्छु, उहाँले नै आफ्‍ना दूत तँसित पठाउनुहुनेछ, र तेरो कार्य सफल हुनेछ, र तैंले मेरो कुटुम्‍ब र मेरा पिताको घरबाट मेरो छोराको लागि एउटी पत्‍नी ल्‍याउनेछस्‌। 
He said to me, 'Yahweh, before whom I walk, will send his angel with you, and prosper your way. You shall take a wife for my son of my relatives, and of my father's house.
41जब तँ मेरो कुटुम्‍बकहाँ पुग्‍नेछस्‌ तब मेरो यस शपथबाट छुट्‌नेछस्‌। अनि तिनीहरूले केटी दिएनन्‌ भने पनि मेरो यस शपथबाट तँ छुट्‌नेछस्‌।’
Then will you be clear from my oath, when you come to my relatives. If they don't give her to you, you shall be clear from my oath.'
42आज इनारमा आइपुगेर मैले यसो भनें, हे परमप्रभु, मेरा मालिक अब्राहामका परमेश्‍वर, तपाईंको इच्‍छा भए तपाईंले मेरो कार्य सफल गराइदिनुहोस्‌।
Behold, I am standing by the spring of water. Let it happen, that the maiden who comes forth to draw, to whom I will say, Give me, I pray you, a little water from your pitcher to drink.
 43हेर्नुहोस्, म इनारमा उभिरहेछु। जुन स्‍त्री पानी भर्नलाई आउलिन्‌ र मैले “तिम्रो गाग्रोबाट मलाई अलिकता पानी पिउन देऊ,” भन्‍दा
Behold, I am standing by the spring of water. Let it happen, that the maiden who comes forth to draw, to whom I will say, Give me, I pray you, a little water from your pitcher to drink.
 44तिनले मलाई “खानुहोस्, र म तपाईंका ऊँटहरूलाई पनि पानी उघाइदिनेछु,” भन्‍नेछिन्, त्‍यही स्‍त्रीचाहिँ मेरा मालिकका छोराको लागि परमप्रभुले ठहराउनुभएको होस्‌।
She will tell me, "Drink, and I will also draw for your camels." Let the same be the woman whom Yahweh has appointed for my master's son.'
45“मैले यी कुरा मनमनै भनिसक्‍न अगि नै, हेर्नुहोस्, रिबेका काँधमा आफ्‍नो गाग्रो बोकेर आइन्, र इनारमा ओर्लेर पानी उघाइन्‌। मैले तिनलाई भनें, ‘कृपा गरी मलाई पानी पिउन देऊ।’
Before I had done speaking in my heart, behold, Rebekah came forth with her pitcher on her shoulder. She went down to the spring, and drew. I said to her, 'Please let me drink.'
46“तिनले तुरुन्‍तै आफ्‍नो काँधबाट गाग्रो झारेर भनिन्, ‘खानुहोस्‌। म तपाईंका ऊँटहरूका निम्‍ति पनि पानी खान दिनेछु।’ तब मैले पानी पिएँ, र तिनले मेरा ऊँटहरूलाई पनि पानी खान दिइन्‌।
She hurried and let down her pitcher from her shoulder, and said, 'Drink, and I will also give your camels a drink.' So I drank, and she made the camels drink also.
47“मैले तिनलाई ‘तिमी कसकी छोरी हौ?’ भनी सोधें।
“तिनले भनिन्, ‘नाहोर र मिल्‍काका छोरा बतूएलकी छोरी हुँ।’
“तब मैले तिनको नाकमा नत्‍थ र हातमा बालाहरू लगाइदिएँ। 
I asked her, and said, 'Whose daughter are you?' She said, 'The daughter of Bethuel, Nahor's son, whom Milcah bare to him.' I put the ring on her nose, and the bracelets on her hands.
48अनि आफ्‍नो शिर निहुराएर भक्तिसाथ परमप्रभुलाई दण्‍डवत्‌ गरें, र मेरा मालिक अब्राहामका परमप्रभु परमेश्‍वरलाई धन्‍यको भनें, जसले मेरा मालिककै भाइकी नातिनी तिनका छोराको निम्‍ति दिन मलाई ठीक बाटोमा डोर्‍याउनुभएको थियो। 
I bowed my head, and worshiped Yahweh, and blessed Yahweh, the God of my master Abraham, who had led me in the right way to take my master's brother's daughter for his son.
49अब तपाईंहरू मेरा मालिकसँग दया र सत्‍यको व्‍यवहार गर्नुहुन्‍छ भने मलाई भन्‍नुहोस्‌। होइन भने पनि मलाई भन्‍नुहोस्, र म दाहिने-देब्रे जता हुन्‍छ लागुँला।”
Now if you will deal kindly and truly with my master, tell me. If not, tell me. That I may turn to the right hand, or to the left."
50तब लाबान र बतूएलले जवाफ दिए, “यो कुरा परमप्रभुबाट नै हुन आएको हो। हामी तपाईंलाई खराब अथवा असल केही भन्‍न सक्‍दैनौं।
Then Laban and Bethuel answered, "The thing proceeds from Yahweh. We can't speak to you bad or good.
 51हेर्नुस्, रिबेका तपाईँको सामुन्‍ने छे। त्‍यसलाई लिएर जानुस्, र परमप्रभुले भन्‍नुभएजस्‍तै गरी तिनी तपाईंका मालिकका छोराकी पत्‍नी होस्‌।”
Behold, Rebekah is before you, take her, and go, and let her be your master's son's wife, as Yahweh has spoken."
52अब्राहामको नोकरले तिनीहरूका कुरा सुनेपछि भूइँमा निहुरेर भक्तिसाथ परमप्रभुलाई दण्‍डवत्‌ गर्‍यो।
It happened that when Abraham's servant heard their words, he bowed himself down to the earth to Yahweh.
 53तब त्‍यसले सुन र चाँदीका गहनाहरू र लुगाहरू ल्‍याएर रिबेकालाई दियो। त्‍यसले तिनका दाजु र आमालाई पनि मूल्‍यवान्‌ थोकहरू उपहारको रूपमा दियो।
The servant brought forth jewels of silver, and jewels of gold, and clothing, and gave them to Rebekah. He gave also to her brother and to her mother precious things.
 54तब त्‍यो र त्‍यसका साथमा भएका मानिसहरूले खाए र पिए, त्‍यो रात त्‍यहीँ बिताए।
बिहान उठेपछि त्‍यसले भन्‍यो, “मेरा मालिककहाँ जान अब मलाई बिदा दिनुहोस्‌।”
They ate and drank, he and the men who were with him, and stayed all night. They rose up in the morning, and he said, "Send me away to my master."
55तर रिबेकाका दाजु र आमाले भने, “कन्‍यालाई कम-से-कम दश दिन यहीँ हामीसँग रहन दिनुहोस्‌। त्‍यसपछि तिनी गए हुन्‍छ।”
Her brother and her mother said, "Let the young lady stay with us a few days, at least ten. After that she will go."
56तर त्‍यसले तिनीहरूलाई भन्‍यो, “मलाई नअलमल्‍याउनुहोस्‌। अब परमप्रभुले मेरो यात्रा सफल गराउनुभएको छ। मलाई जान दिनुहोस्, र म मेरा मालिककहाँ जानेछु।”
He said to them, "Don't hinder me, seeing Yahweh has prospered my way. Send me away that I may go to my master."
57तब तिनीहरूले भने, “हामी कन्‍यालाई नै बोलाएर यसबारे तिनकै मुखबाट सुनौं।”
They said, "We will call the young lady, and ask her."
 58अनि तिनीहरूले रिबेकालाई डाकेर भने, “के तिमी यस मानिसको साथमा जान्‍छ्यौ?”
तिनले भनिन्, “म जान्‍छु।”
They called Rebekah, and said to her, "Will you go with this man?" She said, "I will go."
59यसैकारण तिनीहरूले आफ्‍नी बहिनी रिबेकालाई तिनकी सेविकासँगै अब्राहामको नोकर र त्‍यसका मानिसहरूका साथमा पठाइदिए।
They sent away Rebekah, their sister, with her nurse, Abraham's servant, and his men.
 60तिनीहरूले रिबेकालाई आशिष्‌ दिएर भने,
“हे हाम्री बहिनी,
तिमी हजारौँ हजारका आमा होऊ,
र तिम्रा सन्‍तानले तिनीहरूसँग
दुश्‍मनी गर्नेहरूका सहरहरू कब्‍जा गरून्‌।”
They blessed Rebekah, and said to her, "Our sister, may you be the mother of thousands of ten thousands, and let your seed possess the gate of those who hate them."
61तब रिबेका र तिनका सहेलीहरू ऊँटहरूमा चढ़ेर त्‍यस मानिसको पछि लागे। यसरी रिबेकालाई लिएर त्‍यो नोकर आफ्‍नो बाटो लाग्‍यो।
Rebekah arose with her ladies. They rode on the camels, and followed the man. The servant took Rebekah, and went his way.
62अब इसहाकचाहिँ बेअर-लहै-रोइबाट आएका थिए, किनकि त्‍यस बेला उनी नेगेवमा बसोबास गरिरहेका थिए।
Isaac came from the way of Beer-lahai-roi. For he lived in the land of the South.
 63इसहाक साँझपख एकाग्रताका निम्ति बाहिर निस्‍केका थिए। उनले आँखा उठाएर हेर्दा ऊँटहरू आइरहेका देखे।
Isaac went out to meditate in the field at the evening. He lifted up his eyes, and saw, and, behold, there were camels coming.
 64रिबेकाले पनि आँखा उठाएर हेर्दा इसहाकलाई देखिन्, र ऊँटबाट ओर्लेर त्‍यस नोकरलाई सोधिन्,
Rebekah lifted up her eyes, and when she saw Isaac, she dismounted from the camel.
 65“हामीलाई भेट्‌न बाहिर हिँड्‌दैआउने मानिस को हुन्‌?”
त्‍यस नोकरले भन्‍यो, “उनी त मेरा मालिक हुन्‌।” तब रिबेकाले घुम्‍टो हालेर आफ्‍नो अनुहार छोपिन्‌।
She said to the servant, "Who is the man who is walking in the field to meet us?" The servant said, "It is my master." She took her veil, and covered herself.
66त्‍यसपछि आफूले गरेका सबै काम त्‍यस नोकरले इसहाकलाई बतायो। 
The servant told Isaac all the things that he had done.
67इसहाकले रिबेकालाई आफ्‍नी आमा साराको पालमा लगे, र विवाह गरे। अनि तिनी उनकी पत्‍नी भइन्, र उनले तिनलाई प्रेम गरे। यसरी आफ्‍नी आमाको मृत्‍युपछि इसहाकले सान्‍त्‍वना पाए।
Isaac brought her into his mother Sarah's tent, and took Rebekah, and she became his wife. He loved her. Isaac was comforted after his mother's death.

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

...............................................................................................................

उत्‍पत्ति 25

अब्राहामको मृत्यु
1अब्राहामले अर्की एउटी पत्‍नी विवाह गरे। तिनको नाउँ कतूरा थियो।  2तिनले अब्राहामबाट जिम्रान, योक्षान, मदान, मिद्यान, यिशबाक र शूहलाई जन्‍माइन्‌। 3योक्षान शेबा र ददानका पिता भए। ददानका सन्‍तान अश्‍शूरी, लतूशी र लऊम्‍मीहरू थिए। 4मिद्यानका छोराहरूचाहिँ एपा, एपेर, हानोक, अबीदा र एल्‍दा थिए। यी सबै कतूराका सन्‍तान हुन्‌।
5अब्राहामले आफूसँग भएका सबै थोक इसहाकलाई नै दिए। 6तर आफू जीवित छँदै उनका उपपत्नीपट्टिका छोराहरूलाई उनले उपहारहरू दिए, र आफ्‍ना छोरा इसहाकबाट छुट्ट्याएर तिनीहरूलाई पूर्व देशतिर पठाइदिए।
7अब्राहाम जम्‍मा एक सय पचहत्तर वर्षसम्‍म बाँचे। 8अब्राहाम दीर्घायु भई पूरा बुढ़ेसकालमा मरे, र आफ्‍ना मरेका पिता-पुर्खाहरूसँग मिल्‍न गए। 9उनका छोराहरू इसहाक र इश्‍माएलले तिनलाई हित्ती सोहोरको छोरा एप्रोनको खेतमा भएको, मम्रेनेरको मक्‍पेलाको ओड़ारमा गाड़े। 10त्‍यो खेत अब्राहामले हित्तीहरूबाट किनेका थिए। त्‍यहीँ नै अब्राहाम आफ्‍नी पत्‍नी सारासित गाड़िए।  11अब्राहामको मृत्‍युपछि परमेश्‍वरले तिनका छोरा इसहाकलाई आशिष्‌ दिनुभयो। त्‍यस बेला इसहाक बेअर-लहै-रोइनेर बसोबास गरे।
इश्‍माएलका छोराहरू
12साराकी कमारी मिश्री हागारपट्टिबाट जन्‍मेको अब्राहामको छोरो इश्‍माएलको वृत्तान्‍त यही हो। 
13जन्‍म क्रमको सूचीअनुसार इश्‍माएलका छोराहरूका नाउँ यी नै हुन्‌: इश्‍माएलको जेठो छोरो नबायोत, र केदार, अदबेल, मिब्‍साम, 14मिश्‍मा, दुमा, मस्‍सा, 15हदद, तेमा, यतूर, नापीश र केदमा। 16इश्‍माएलका छोराहरू यी नै हुन्‌। तिनीहरूका बस्‍ती र छाउनीहरूअनुसार ती बाह्र कुलनायकका नाउँ यी नै हुन्‌। 17इश्‍माएलको जम्‍मा उमेर एक सय सैँतीस वर्ष थियो, तब तिनको मृत्‍यु भयो र तिनी आफ्‍ना पिता-पुर्खाहरूसँगै मिल्‍न गए। 18मिश्रको सिमानानेर, अश्‍शूर देशतर्फ हवीलादेखि शूरसम्‍म तिनीहरू बसोबास गर्थे। अनि तिनीहरू आफ्‍ना दाजुभाइको शत्रुतामा बस्‍थे।
एसाव र याकूबको जन्‍म र बाल्‍यावस्‍था
19अब्राहामका छोरा इसहाकको वृत्तान्‍त यही हो।
अब्राहाम इसहाकका पिता भए। 20इसहाकले चालीस वर्षको उमेरमा पद्दन-आरामका अरामी बतूएलकी छोरी अरामी लाबानकी बहिनी रिबेकासँग विवाह गरे।
21तिनी बाँझी भएकी हुनाले इसहाकले आफ्‍नी पत्‍नीको निम्‍ति परमप्रभुसँग प्रार्थना गरे। तब परमप्रभुले उनको प्रार्थना सुन्‍नुभयो, र रिबेका गर्भवती भइन्‌। 22गर्भमा भएका बालकहरूले एक-अर्कासँग लड़न्‍त गर्न लागे।
“किन मलाई यस्‍तो भयो?” भनी तिनले परमप्रभुसँग सोध्‍न लागिन्‌। 23परमप्रभुले तिनलाई भन्‍नुभयो, 
“तेरो कोखमा दुई जातिहरू छन्,
तेरो गर्भबाट जन्‍मँदाखेरि नै दुई जाति छुट्टाछुट्टै जन्‍मनेछन्‌।
एक जना अर्कोभन्‍दा बलवान्‌ हुनेछ,
र जेठाले कान्‍छाको सेवा गर्नेछ।”
24तिनको सुत्‍केरी हुने बेला आयो, र तिनको कोखमा जुम्‍ल्‍याहा रहेछन्‌। 25जेठोचाहिँ रातो वर्णको, शरीरभरि रौँको लुगा लाएजस्‍तै जन्‍म्‍यो। यसकारण त्‍यसको नाउँ एसाव राखियो। 26त्‍यसपछि त्‍यसको भाइचाहिँ एसावको कुर्कुच्‍चा हातले समातेर निस्‍क्‍यो। यसैकारण त्‍यसको नाउँ याकूब राखियो। रिबेकाले यिनीहरूलाई जन्‍माउँदा इसहाक साठी वर्ष पुगेका थिए।
27यिनीहरू बढ़ेपछि एसावचाहिँ सिपालु शिकारी र मैदानमा डुलिहिँड्‌ने मानिस भए, र याकूबचाहिँ पालमा बसिरहने शान्‍त स्‍वभावका मानिस भए। 28इसहाकले एसावलाई माया गर्थे, किनभने उनले शिकार गरेर ल्‍याएको मासु तिनले खान पाउँथे। तर रिबेकाले चाहिँ याकूबलाई माया गर्थिन्‌।
29एक पल्‍ट याकूबले सुरुवा पकाइराखेको बेलामा एसाव मैदानबाट आए। उनलाई भोकले भाउन्‍न छुटेको थियो। 30एसावले याकूबलाई भने, “मलाई त्‍यो रातो सुरुवा अलिकता खान देऊ। मलाई भोकले भाउन्‍न छुटेको छ।” (यसैकारण उनलाई एदोम पनि भनिन्‍थ्‍यो।)
31याकूबले भने, “पहिले मलाई तपाईंको ज्‍येष्‍ठ-अधिकार बेच्‍नुहोस्‌।”
32एसावले भने, “म त मर्नै आँटें। अब मलाई त्‍यो ज्‍येष्‍ठ-अधिकारको के काम?”
33याकूबले भने, “पहिले शपथ खाएर मलाई भन्‍नुहोस्‌।” तब उनले शपथ खाए, र आफ्‍नो ज्‍येष्‍ठ-अधिकार याकूबलाई बेचे। 
34त्‍यसपछि याकूबले एसावलाई रोटी र दालको सुरुवा दिए। खानपान गरेर एसाव आफ्‍नो बाटो लागे। यसरी एसावले आफ्‍नो ज्‍येष्‍ठ-अधिकारलाई लत्त्याए।
...............................................................................................................

The Death of Abraham

25 Abraham had taken another wife, whose name was Keturah. She bore him Zimran, Jokshan, Medan, Midian, Ishbak and Shuah. Jokshan was the father of Sheba and Dedan; the descendants of Dedan were the Ashurites, the Letushites and the Leummites. The sons of Midian were Ephah, Epher, Hanok, Abida and Eldaah. All these were descendants of Keturah.

Abraham left everything he owned to Isaac. But while he was still living, he gave gifts to the sons of his concubines and sent them away from his son Isaac to the land of the east.

Abraham lived a hundred and seventy-five years. Then Abraham breathed his last and died at a good old age, an old man and full of years; and he was gathered to his people. His sons Isaac and Ishmael buried him in the cave of Machpelah near Mamre, in the field of Ephron son of Zohar the Hittite, 10 the field Abraham had bought from the Hittites.[a] There Abraham was buried with his wife Sarah. 11 After Abraham’s death, God blessed his son Isaac, who then lived near Beer Lahai Roi.

Ishmael’s Sons

12 This is the account of the family line of Abraham’s son Ishmael, whom Sarah’s slave, Hagar the Egyptian, bore to Abraham.

13 These are the names of the sons of Ishmael, listed in the order of their birth: Nebaioth the firstborn of Ishmael, Kedar, Adbeel, Mibsam, 14 Mishma, Dumah, Massa, 15 Hadad, Tema, Jetur, Naphish and Kedemah. 16 These were the sons of Ishmael, and these are the names of the twelve tribal rulers according to their settlements and camps. 17 Ishmael lived a hundred and thirty-seven years. He breathed his last and died, and he was gathered to his people. 18 His descendants settled in the area from Havilah to Shur, near the eastern border of Egypt, as you go toward Ashur. And they lived in hostility toward[b] all the tribes related to them.

Jacob and Esau

19 This is the account of the family line of Abraham’s son Isaac.

Abraham became the father of Isaac, 20 and Isaac was forty years old when he married Rebekah daughter of Bethuel the Aramean from Paddan Aram[c] and sister of Laban the Aramean.

21 Isaac prayed to the Lord on behalf of his wife, because she was childless. The Lord answered his prayer, and his wife Rebekah became pregnant. 22 The babies jostled each other within her, and she said, “Why is this happening to me?” So she went to inquire of the Lord.

23 The Lord said to her,

“Two nations are in your womb,
    and two peoples from within you will be separated;
one people will be stronger than the other,
    and the older will serve the younger.”

24 When the time came for her to give birth, there were twin boys in her womb. 25 The first to come out was red, and his whole body was like a hairy garment; so they named him Esau.[d] 26 After this, his brother came out, with his hand grasping Esau’s heel; so he was named Jacob.[e] Isaac was sixty years old when Rebekah gave birth to them.

27 The boys grew up, and Esau became a skillful hunter, a man of the open country, while Jacob was content to stay at home among the tents. 28 Isaac, who had a taste for wild game, loved Esau, but Rebekah loved Jacob.

29 Once when Jacob was cooking some stew, Esau came in from the open country, famished. 30 He said to Jacob, “Quick, let me have some of that red stew! I’m famished!” (That is why he was also called Edom.[f])

31 Jacob replied, “First sell me your birthright.”

32 “Look, I am about to die,” Esau said. “What good is the birthright to me?”

33 But Jacob said, “Swear to me first.” So he swore an oath to him, selling his birthright to Jacob.

34 Then Jacob gave Esau some bread and some lentil stew. He ate and drank, and then got up and left.

So Esau despised his birthright.

...............................................................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 25

अब्राहामको मृत्यु
1अब्राहामले अर्की एउटी पत्‍नी विवाह गरे। तिनको नाउँ कतूरा थियो।
Abraham had taken another wife, whose name was Keturah.
  2तिनले अब्राहामबाट जिम्रान, योक्षान, मदान, मिद्यान, यिशबाक र शूहलाई जन्‍माइन्‌। 
She bore him Zimran, Jokshan, Medan, Midian, Ishbak and Shuah.
3योक्षान शेबा र ददानका पिता भए। ददानका सन्‍तान अश्‍शूरी, लतूशी र लऊम्‍मीहरू थिए।
Jokshan was the father of Sheba and Dedan; the descendants of Dedan were the Ashurites, the Letushites and the Leummites.
 4मिद्यानका छोराहरूचाहिँ एपा, एपेर, हानोक, अबीदा र एल्‍दा थिए। यी सबै कतूराका सन्‍तान हुन्‌।
 The sons of Midian were Ephah, Epher, Hanok, Abida and Eldaah. All these were descendants of Keturah.
5अब्राहामले आफूसँग भएका सबै थोक इसहाकलाई नै दिए। 
Abraham left everything he owned to Isaac.
6तर आफू जीवित छँदै उनका उपपत्नीपट्टिका छोराहरूलाई उनले उपहारहरू दिए, र आफ्‍ना छोरा इसहाकबाट छुट्ट्याएर तिनीहरूलाई पूर्व देशतिर पठाइदिए।
 But while he was still living, he gave gifts to the sons of his concubines and sent them away from his son Isaac to the land of the east.
7अब्राहाम जम्‍मा एक सय पचहत्तर वर्षसम्‍म बाँचे। 
Abraham lived a hundred and seventy-five years. 
8अब्राहाम दीर्घायु भई पूरा बुढ़ेसकालमा मरे, र आफ्‍ना मरेका पिता-पुर्खाहरूसँग मिल्‍न गए। 
Then Abraham breathed his last and died at a good old age, an old man and full of years; and he was gathered to his people. 
9उनका छोराहरू इसहाक र इश्‍माएलले तिनलाई हित्ती सोहोरको छोरा एप्रोनको खेतमा भएको, मम्रेनेरको मक्‍पेलाको ओड़ारमा गाड़े।
His sons Isaac and Ishmael buried him in the cave of Machpelah near Mamre, in the field of Ephron son of Zohar the Hittite, 
 10त्‍यो खेत अब्राहामले हित्तीहरूबाट किनेका थिए। त्‍यहीँ नै अब्राहाम आफ्‍नी पत्‍नी सारासित गाड़िए।
10 the field Abraham had bought from the Hittites.[a] There Abraham was buried with his wife Sarah.
  11अब्राहामको मृत्‍युपछि परमेश्‍वरले तिनका छोरा इसहाकलाई आशिष्‌ दिनुभयो। त्‍यस बेला इसहाक बेअर-लहै-रोइनेर बसोबास गरे।
इश्‍माएलका छोराहरू
11 After Abraham’s death, God blessed his son Isaac, who then lived near Beer Lahai Roi.
12साराकी कमारी मिश्री हागारपट्टिबाट जन्‍मेको अब्राहामको छोरो इश्‍माएलको वृत्तान्‍त यही हो। 
12 This is the account of the family line of Abraham’s son Ishmael, whom Sarah’s slave, Hagar the Egyptian, bore to Abraham.
13जन्‍म क्रमको सूचीअनुसार इश्‍माएलका छोराहरूका नाउँ यी नै हुन्‌: इश्‍माएलको जेठो छोरो नबायोत, र केदार, अदबेल, मिब्‍साम, 
13 These are the names of the sons of Ishmael, listed in the order of their birth: Nebaioth the firstborn of Ishmael, Kedar, Adbeel, Mibsam, 
14मिश्‍मा, दुमा, मस्‍सा, 
14 Mishma, Dumah, Massa,
15हदद, तेमा, यतूर, नापीश र केदमा। 
15 Hadad, Tema, Jetur, Naphish and Kedemah. 
16इश्‍माएलका छोराहरू यी नै हुन्‌। तिनीहरूका बस्‍ती र छाउनीहरूअनुसार ती बाह्र कुलनायकका नाउँ यी नै हुन्‌।
16 These were the sons of Ishmael, and these are the names of the twelve tribal rulers according to their settlements and camps. 
 17इश्‍माएलको जम्‍मा उमेर एक सय सैँतीस वर्ष थियो, तब तिनको मृत्‍यु भयो र तिनी आफ्‍ना पिता-पुर्खाहरूसँगै मिल्‍न गए।
17 Ishmael lived a hundred and thirty-seven years. He breathed his last and died, and he was gathered to his people. 
 18मिश्रको सिमानानेर, अश्‍शूर देशतर्फ हवीलादेखि शूरसम्‍म तिनीहरू बसोबास गर्थे। अनि तिनीहरू आफ्‍ना दाजुभाइको शत्रुतामा बस्‍थे।
एसाव र याकूबको जन्‍म र बाल्‍यावस्‍था
 18 His descendants settled in the area from Havilah to Shur, near the eastern border of Egypt, as you go toward Ashur. And they lived in hostility toward[b] all the tribes related to them.
19अब्राहामका छोरा इसहाकको वृत्तान्‍त यही हो।
अब्राहाम इसहाकका पिता भए। 

19 This is the account of the family line of Abraham’s son Isaac.

Abraham became the father of Isaac,

20इसहाकले चालीस वर्षको उमेरमा पद्दन-आरामका अरामी बतूएलकी छोरी अरामी लाबानकी बहिनी रिबेकासँग विवाह गरे।
20 and Isaac was forty years old when he married Rebekah daughter of Bethuel the Aramean from Paddan Aram[c] and sister of Laban the Aramean.
21तिनी बाँझी भएकी हुनाले इसहाकले आफ्‍नी पत्‍नीको निम्‍ति परमप्रभुसँग प्रार्थना गरे। तब परमप्रभुले उनको प्रार्थना सुन्‍नुभयो, र रिबेका गर्भवती भइन्‌।
21 Isaac prayed to the Lord on behalf of his wife, because she was childless. The Lord answered his prayer, and his wife Rebekah became pregnant.
 22गर्भमा भएका बालकहरूले एक-अर्कासँग लड़न्‍त गर्न लागे।
“किन मलाई यस्‍तो भयो?” भनी तिनले परमप्रभुसँग सोध्‍न लागिन्‌। 
 22 The babies jostled each other within her, and she said, “Why is this happening to me?” So she went to inquire of the Lord.
23परमप्रभुले तिनलाई भन्‍नुभयो, 
“तेरो कोखमा दुई जातिहरू छन्,
तेरो गर्भबाट जन्‍मँदाखेरि नै दुई जाति छुट्टाछुट्टै जन्‍मनेछन्‌।
एक जना अर्कोभन्‍दा बलवान्‌ हुनेछ,
र जेठाले कान्‍छाको सेवा गर्नेछ।”

23 The Lord said to her,

“Two nations are in your womb,
    and two peoples from within you will be separated;
one people will be stronger than the other,
    and the older will serve the younger.”

24तिनको सुत्‍केरी हुने बेला आयो, र तिनको कोखमा जुम्‍ल्‍याहा रहेछन्‌।
24 When the time came for her to give birth, there were twin boys in her womb
 25जेठोचाहिँ रातो वर्णको, शरीरभरि रौँको लुगा लाएजस्‍तै जन्‍म्‍यो। यसकारण त्‍यसको नाउँ एसाव राखियो। 
 25 The first to come out was red, and his whole body was like a hairy garment; so they named him Esau.
26त्‍यसपछि त्‍यसको भाइचाहिँ एसावको कुर्कुच्‍चा हातले समातेर निस्‍क्‍यो। यसैकारण त्‍यसको नाउँ याकूब राखियो। रिबेकाले यिनीहरूलाई जन्‍माउँदा इसहाक साठी वर्ष पुगेका थिए।
26 After this, his brother came out, with his hand grasping Esau’s heel; so he was named Jacob.[e] Isaac was sixty years old when Rebekah gave birth to them.
27यिनीहरू बढ़ेपछि एसावचाहिँ सिपालु शिकारी र मैदानमा डुलिहिँड्‌ने मानिस भए, र याकूबचाहिँ पालमा बसिरहने शान्‍त स्‍वभावका मानिस भए। 
27 The boys grew up, and Esau became a skillful hunter, a man of the open country, while Jacob was content to stay at home among the tents. 
28इसहाकले एसावलाई माया गर्थे, किनभने उनले शिकार गरेर ल्‍याएको मासु तिनले खान पाउँथे। तर रिबेकाले चाहिँ याकूबलाई माया गर्थिन्‌।
28 Isaac, who had a taste for wild game, loved Esau, but Rebekah loved Jacob.
29एक पल्‍ट याकूबले सुरुवा पकाइराखेको बेलामा एसाव मैदानबाट आए। उनलाई भोकले भाउन्‍न छुटेको थियो।
29 Once when Jacob was cooking some stew, Esau came in from the open country, famished.
 30एसावले याकूबलाई भने, “मलाई त्‍यो रातो सुरुवा अलिकता खान देऊ। मलाई भोकले भाउन्‍न छुटेको छ।” (यसैकारण उनलाई एदोम पनि भनिन्‍थ्‍यो।)
30 He said to Jacob, “Quick, let me have some of that red stew! I’m famished!” (That is why he was also called Edom
31याकूबले भने, “पहिले मलाई तपाईंको ज्‍येष्‍ठ-अधिकार बेच्‍नुहोस्‌।”
31 Jacob replied, “First sell me your birthright.
32एसावले भने, “म त मर्नै आँटें। अब मलाई त्‍यो ज्‍येष्‍ठ-अधिकारको के काम?”
32 “Look, I am about to die,” Esau said. “What good is the birthright to me?”
33याकूबले भने, “पहिले शपथ खाएर मलाई भन्‍नुहोस्‌।” तब उनले शपथ खाए, र आफ्‍नो ज्‍येष्‍ठ-अधिकार याकूबलाई बेचे।
33 But Jacob said, “Swear to me first.” So he swore an oath to him, selling his birthright to Jacob.
34त्‍यसपछि याकूबले एसावलाई रोटी र दालको सुरुवा दिए। खानपान गरेर एसाव आफ्‍नो बाटो लागे। यसरी एसावले आफ्‍नो ज्‍येष्‍ठ-अधिकारलाई लत्त्याए।

34 Then Jacob gave Esau some bread and some lentil stew. He ate and drank, and then got up and left.

So Esau despised his birthright.

......................................................................................

DATE - AUGUST 15, 2024

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

.................................................................................................

उत्‍पत्ति 26

इसहाक र अबीमेलेकको करार
1अब्राहामको समयमा परेको अनिकालबाहेक त्‍यस देशमा अर्को अनिकाल पनि पर्‍यो। तब इसहाक पलिश्‍तीहरूका राजा अबीमेलेककहाँ गरार देशमा गए। 2परमप्रभुले तिनीकहाँ देखा परेर तिनलाई भन्‍नुभयो, “मिश्रमा नजा, तर मैले तँलाई भनेकै ठाउँमा बस्‌। 3त्‍यही ठाउँमा बसोबास गर्, र म तँसँग रहनेछु, र तँलाई आशिष्‌ दिनेछु, किनकि मैले तेरो बुबा अब्राहामसँग शपथ खाएर दिएको प्रतिज्ञा म पूरा गरेर तँलाई र तेरा सन्‍तानलाई यी नै देशहरू दिनेछु।  4तेरा सन्‍तानलाई आकाशका ताराहरूझैँ बढ़ाउनेछु, र तिनीहरूलाई यी सबै देश दिनेछु। तेरै सन्‍तानहरूद्वारा संसारका सबै जातिहरूले आशिष्‌ पाउनेछन्, 5किनभने अब्राहामले मेरो वचन पालन गर्‍यो, र मैले दिएका आदेशहरू, मेरा आज्ञाहरू, मेरा नियमहरू र मेरा विधिविधानहरूको प्रतिपालन गर्‍यो।” 6यसैकारण इसहाक गरारमा नै बसे।
7त्‍यस ठाउँका मानिसहरूले तिनकी पत्‍नीको विषयमा सोधपूछ गर्दा तिनले “तिनी मेरी बहिनी हुन्‌” भने। किनभने “रिबेकाको खातिर त्‍यस ठाउँका मानिसहरूले मलाई मारिहाल्‍लान्‌” भनी रिबेकालाई आफ्‍नी पत्‍नी भन्‍न तिनी डराए। किनकि रिबेका अत्‍यन्‍तै सुन्‍दरी थिइन्‌। 
8इसहाक त्‍यहाँ धेरै दिन बसेपछि पलिश्‍तीहरूका राजा अबीमेलेकले झ्‍यालबाट हेर्दा इसहाक आफ्‍नी पत्‍नी रिबेकासँग प्रेम-क्रीड़ा गरिरहेका देखे। 9यसकारण अबीमेलेकले इसहाकलाई बोलाएर भने, “हेर, तिनी त साँच्‍चै तिम्री पत्‍नी रहिछन्‌। किन तिमीले ‘तिनी मेरी बहिनी हुन्‌’ भन्‍यौ?”
इसहाकले उनलाई भने, “किनभने तिनको खातिर मलाई यहाँका मानिसहरूले मार्लान्‌ भन्‍ने मैले सोचें।”
10अबीमेलेकले भने, “तिमीले हामीसँग यो के गरेको? कुनै मानिसले तिम्री पत्‍नीसित कुकर्म गर्दो हो त तिमीले हामीमाथि दोष ल्‍याउनेथियौ।”
11यसकारण अबीमेलेकले सबै मानिसहरूलाई यसो भनेर चेताउनी दिए, “यी मानिस अथवा यिनकी पत्‍नीलाई छुने जुनसुकै मानिसलाई पनि निश्‍चय नै मृत्‍युदण्‍ड हुनेछ।”
12इसहाकले बालीनाली लगाए, र त्‍यही साल तिनले सय गुणा कटनी गरे। 13परमेश्‍वरले तिनलाई आशिष्‌ दिनुभयो, र तिनी धनी भए, र झन्‌-झन्‌ बढ़ेर तिनी अत्‍यन्‍तै धनाढ्य भए। 14तिनका प्रशस्‍त भेड़ाबाख्रा, गाई-गोरु र नोकरचाकर भए। यसैकारण पलिश्‍तीहरूले तिनलाई डाह गर्न लागे। 15तिनका पिता अब्राहामको पालोमा उनका नोकरहरूले खनिराखेका सबै इनारहरू पलिश्‍तीहरूले रोके, र ढुङ्गा-माटोले पुरिदिए।
16त्‍यसपछि अबीमेलेकले इसहाकलाई भने, “हामीहरूबाट अब तिमी गइहाल, किनभने तिमी हाम्रा निम्‍ति ज्‍यादै शक्तिशाली भएका छौ।”
17तब त्‍यहाँबाट निस्‍केर इसहाकले गरारको बेँसीमा आफ्‍नो पाल टाँगेर बसोबास गर्न लागे। 18तिनले आफ्‍ना पिताका पालोमा खनिएका इनारहरू फेरि खन्‍न लाए। किनभने अब्राहामको मृत्‍युपछि पलिश्‍तीहरूले ती पुरिदिएका थिए। अनि तिनले ती इनारहरूका नाउँ आफ्‍ना पिताले राखेकै नाउँ राखिदिए।
19बेँसीमा खन्‍दा इसहाकका नोकरहरूले उम्रेको पानीको मूल भेट्टाए। 20तर गरारका गोठालाहरू इसहाकका गोठालाहरूसँग “यो पानी हाम्रो हो” भनेर झगड़ा गर्न लागे। यसकारण तिनले त्‍यस इनारको नाउँ एसेक राखे, किनभने उनीहरूले तिनीहरूसँग झगड़ा गरेका थिए। 21तब तिनीहरूले अर्को इनार खने, र त्‍यसमा पनि झगड़ा भयो। यसकारण तिनले त्‍यसको नाउँ सित्‍ना राखे। 22तिनी त्‍यहाँबाट अन्‍यत्र गए, र तिनले अर्को इनार खने। त्‍यसमा चाहिँ कसैले झगड़ा गरेन। यसकारण तिनले त्‍यसको नाउँ यसो भनेर रहोबोत (खुला ठाउँहरू) राखे, “अब त परमप्रभुले हामीलाई बस्‍ने ठाउँ दिनुभएको छ, र हामी यस ठाउँमा फल्‍दो-फुल्‍दो हुनेछौं।”
23त्‍यहाँदेखि तिनी बेर्शेबामा सरे। 24परमप्रभु त्‍यही रात तिनीकहाँ देखा पर्नुभयो, अनि उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “म तेरो पिता अब्राहामका परमेश्‍वर हुँ। नडरा, किनभने म तँसँग छु। म तँलाई आशिष्‌ दिनेछु, र मेरो दास अब्राहामको खातिर म तेरा सन्‍तानको वृद्धि गराउनेछु।”
25तब इसहाकले त्‍यहाँ एउटा वेदी बनाएर परमप्रभुका नाउँको पुकारा गरे, र आफ्‍नो पाल त्‍यहीँ नै टाँगे। त्‍यहाँ तिनका नोकरहरूले एउटा इनार खने।
26एक दिन अबीमेलेक आफ्‍ना सल्‍लाहकार अहुज्‍जत र आफ्‍नो फौजका सेनापति पीकोललाई साथमा लिएर गरारबाट इसहाककहाँ आए।  27इसहाकले तिनीहरूलाई भने, “दुश्‍मनी गरेर तपाईंहरूका बीचबाट मलाई निकाल्‍नुभयो, र पनि तपाईंहरू अहिले किन मकहाँ आउनुभयो?”
28तिनीहरूले भने, “हामीले प्रष्‍टै देख्‍यौं कि परमप्रभु तपाईंसँग हुनुहुन्‍थ्‍यो। यसैले हामी यही भन्‍न चाहन्‍छौं कि हाम्रा बीचमा, अर्थात्‌ तपाईं र हाम्रा बीचमा एउटा सम्‍झौता होस्‌। तपाईंसँग हामी शपथसहितको एउटा सन्‍धि गरौं, 29जसद्वारा तपाईंले हामीलाई केही हानि गर्नुहुनेछैन, जसरी हामीले पनि तपाईंलाई नछोईकन शान्‍तिसाथ पठाएका थियौं। तपाईं अब परमेश्‍वरका आशिष्‌का पात्र हुनुहुन्‍छ।”
30तब इसहाकले तिनीहरूका निम्‍ति भोज तयार गरे, र तिनीहरूले खाए र पिए। 31बिहान तिनीहरू सबेरै उठे, र आपसमा शपथ खाए। अनि इसहाकले तिनीहरूलाई बिदा दिए, र तिनीहरू शान्‍तिसाथ छुट्टिएर गए।
32त्‍यही दिन इसहाकका नोकरहरू आएर तिनीहरूले खनेका इनारको विषयमा तिनलाई भने, “हामीले पानी भेट्टाएका छौं।” 33तब तिनले त्‍यसको नाउँ शिबा राखे। यसकारण त्‍यस सहरको नाउँ आजसम्‍म बेर्शेबा भनिन्‍छ।
34एसावले चालीस वर्षको उमेरमा हित्ती बेरीकी छोरी यहूदीत र हित्ती एलोनकी छोरी बासमतलाई विवाह गरी ल्‍याए। 35ती स्‍त्रीहरूले गर्दा इसहाक र रिबेकाको जीवन अमिलो हुन गयो।
...............................................................................................................

Isaac and Abimelek

26 Now there was a famine in the land—besides the previous famine in Abraham’s time—and Isaac went to Abimelek king of the Philistines in Gerar. The Lord appeared to Isaac and said, “Do not go down to Egypt; live in the land where I tell you to live. Stay in this land for a while, and I will be with you and will bless you. For to you and your descendants I will give all these lands and will confirm the oath I swore to your father Abraham. I will make your descendants as numerous as the stars in the sky and will give them all these lands, and through your offspring[a] all nations on earth will be blessed,[b] because Abraham obeyed me and did everything I required of him, keeping my commands, my decrees and my instructions.” So Isaac stayed in Gerar.

When the men of that place asked him about his wife, he said, “She is my sister,” because he was afraid to say, “She is my wife.” He thought, “The men of this place might kill me on account of Rebekah, because she is beautiful.”

When Isaac had been there a long time, Abimelek king of the Philistines looked down from a window and saw Isaac caressing his wife Rebekah. So Abimelek summoned Isaac and said, “She is really your wife! Why did you say, ‘She is my sister’?”

Isaac answered him, “Because I thought I might lose my life on account of her.”

10 Then Abimelek said, “What is this you have done to us? One of the men might well have slept with your wife, and you would have brought guilt upon us.”

11 So Abimelek gave orders to all the people: “Anyone who harms this man or his wife shall surely be put to death.”

12 Isaac planted crops in that land and the same year reaped a hundredfold, because the Lord blessed him. 13 The man became rich, and his wealth continued to grow until he became very wealthy. 14 He had so many flocks and herds and servants that the Philistines envied him. 15 So all the wells that his father’s servants had dug in the time of his father Abraham, the Philistines stopped up, filling them with earth.

16 Then Abimelek said to Isaac, “Move away from us; you have become too powerful for us.”

17 So Isaac moved away from there and encamped in the Valley of Gerar, where he settled. 18 Isaac reopened the wells that had been dug in the time of his father Abraham, which the Philistines had stopped up after Abraham died, and he gave them the same names his father had given them.

19 Isaac’s servants dug in the valley and discovered a well of fresh water there. 20 But the herders of Gerar quarreled with those of Isaac and said, “The water is ours!” So he named the well Esek,[c] because they disputed with him. 21 Then they dug another well, but they quarreled over that one also; so he named it Sitnah.[d] 22 He moved on from there and dug another well, and no one quarreled over it. He named it Rehoboth,[e] saying, “Now the Lord has given us room and we will flourish in the land.”

23 From there he went up to Beersheba. 24 That night the Lord appeared to him and said, “I am the God of your father Abraham. Do not be afraid, for I am with you; I will bless you and will increase the number of your descendants for the sake of my servant Abraham.”

25 Isaac built an altar there and called on the name of the Lord. There he pitched his tent, and there his servants dug a well.

26 Meanwhile, Abimelek had come to him from Gerar, with Ahuzzath his personal adviser and Phicol the commander of his forces. 27 Isaac asked them, “Why have you come to me, since you were hostile to me and sent me away?”

28 They answered, “We saw clearly that the Lord was with you; so we said, ‘There ought to be a sworn agreement between us’—between us and you. Let us make a treaty with you 29 that you will do us no harm, just as we did not harm you but always treated you well and sent you away peacefully. And now you are blessed by the Lord.”

30 Isaac then made a feast for them, and they ate and drank. 31 Early the next morning the men swore an oath to each other. Then Isaac sent them on their way, and they went away peacefully.

32 That day Isaac’s servants came and told him about the well they had dug. They said, “We’ve found water!” 33 He called it Shibah,[f] and to this day the name of the town has been Beersheba.[g]

Jacob Takes Esau’s Blessing

34 When Esau was forty years old, he married Judith daughter of Beeri the Hittite, and also Basemath daughter of Elon the Hittite. 35 They were a source of grief to Isaac and Rebekah.

....................................................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 26

इसहाक र अबीमेलेकको करार
1अब्राहामको समयमा परेको अनिकालबाहेक त्‍यस देशमा अर्को अनिकाल पनि पर्‍यो। तब इसहाक पलिश्‍तीहरूका राजा अबीमेलेककहाँ गरार देशमा गए। 
Now there was a famine in the land—besides the previous famine in Abraham’s time—and Isaac went to Abimelek king of the Philistines in Gerar.
2परमप्रभुले तिनीकहाँ देखा परेर तिनलाई भन्‍नुभयो, “मिश्रमा नजा, तर मैले तँलाई भनेकै ठाउँमा बस्‌। 
The Lord appeared to Isaac and said, “Do not go down to Egypt; live in the land where I tell you to live. 
3त्‍यही ठाउँमा बसोबास गर्, र म तँसँग रहनेछु, र तँलाई आशिष्‌ दिनेछु, किनकि मैले तेरो बुबा अब्राहामसँग शपथ खाएर दिएको प्रतिज्ञा म पूरा गरेर तँलाई र तेरा सन्‍तानलाई यी नै देशहरू दिनेछु।  
Stay in this land for a while, and I will be with you and will bless you. For to you and your descendants I will give all these lands and will confirm the oath I swore to your father Abraham. 
4तेरा सन्‍तानलाई आकाशका ताराहरूझैँ बढ़ाउनेछु, र तिनीहरूलाई यी सबै देश दिनेछु। तेरै सन्‍तानहरूद्वारा संसारका सबै जातिहरूले आशिष्‌ पाउनेछन्, 
I will make your descendants as numerous as the stars in the sky and will give them all these lands, and through your offspring[a] all nations on earth will be blessed,[
5किनभने अब्राहामले मेरो वचन पालन गर्‍यो, र मैले दिएका आदेशहरू, मेरा आज्ञाहरू, मेरा नियमहरू र मेरा विधिविधानहरूको प्रतिपालन गर्‍यो।”
because Abraham obeyed me and did everything I required of him, keeping my commands, my decrees and my instructions.”
 6यसैकारण इसहाक गरारमा नै बसे।
So Isaac stayed in Gerar.
7त्‍यस ठाउँका मानिसहरूले तिनकी पत्‍नीको विषयमा सोधपूछ गर्दा तिनले “तिनी मेरी बहिनी हुन्‌” भने। किनभने “रिबेकाको खातिर त्‍यस ठाउँका मानिसहरूले मलाई मारिहाल्‍लान्‌” भनी रिबेकालाई आफ्‍नी पत्‍नी भन्‍न तिनी डराए। किनकि रिबेका अत्‍यन्‍तै सुन्‍दरी थिइन्‌। 
When the men of that place asked him about his wife, he said, “She is my sister,” because he was afraid to say, “She is my wife.” He thought, “The men of this place might kill me on account of Rebekah, because she is beautiful.”
8इसहाक त्‍यहाँ धेरै दिन बसेपछि पलिश्‍तीहरूका राजा अबीमेलेकले झ्‍यालबाट हेर्दा इसहाक आफ्‍नी पत्‍नी रिबेकासँग प्रेम-क्रीड़ा गरिरहेका देखे। 
When Isaac had been there a long time, Abimelek king of the Philistines looked down from a window and saw Isaac caressing his wife Rebekah. 
9यसकारण अबीमेलेकले इसहाकलाई बोलाएर भने, “हेर, तिनी त साँच्‍चै तिम्री पत्‍नी रहिछन्‌। किन तिमीले ‘तिनी मेरी बहिनी हुन्‌’ भन्‍यौ?”
इसहाकले उनलाई भने, “किनभने तिनको खातिर मलाई यहाँका मानिसहरूले मार्लान्‌ भन्‍ने मैले सोचें।”

 So Abimelek summoned Isaac and said, “She is really your wife! Why did you say, ‘She is my sister’?”

Isaac answered him, “Because I thought I might lose my life on account of her.”

10अबीमेलेकले भने, “तिमीले हामीसँग यो के गरेको? कुनै मानिसले तिम्री पत्‍नीसित कुकर्म गर्दो हो त तिमीले हामीमाथि दोष ल्‍याउनेथियौ।”
10 Then Abimelek said, “What is this you have done to us? One of the men might well have slept with your wife, and you would have brought guilt upon us.”
11यसकारण अबीमेलेकले सबै मानिसहरूलाई यसो भनेर चेताउनी दिए, “यी मानिस अथवा यिनकी पत्‍नीलाई छुने जुनसुकै मानिसलाई पनि निश्‍चय नै मृत्‍युदण्‍ड हुनेछ।”
11 So Abimelek gave orders to all the people: “Anyone who harms this man or his wife shall surely be put to death.”
12इसहाकले बालीनाली लगाए, र त्‍यही साल तिनले सय गुणा कटनी गरे। 
12 Isaac planted crops in that land and the same year reaped a hundredfold, because the Lord blessed him.
13परमेश्‍वरले तिनलाई आशिष्‌ दिनुभयो, र तिनी धनी भए, र झन्‌-झन्‌ बढ़ेर तिनी अत्‍यन्‍तै धनाढ्य भए।
13 The man became rich, and his wealth continued to grow until he became very wealthy
 14तिनका प्रशस्‍त भेड़ाबाख्रा, गाई-गोरु र नोकरचाकर भए। यसैकारण पलिश्‍तीहरूले तिनलाई डाह गर्न लागे।
14 He had so many flocks and herds and servants that the Philistines envied him.
 15तिनका पिता अब्राहामको पालोमा उनका नोकरहरूले खनिराखेका सबै इनारहरू पलिश्‍तीहरूले रोके, र ढुङ्गा-माटोले पुरिदिए।
15 So all the wells that his father’s servants had dug in the time of his father Abraham, the Philistines stopped up, filling them with earth.
16त्‍यसपछि अबीमेलेकले इसहाकलाई भने, “हामीहरूबाट अब तिमी गइहाल, किनभने तिमी हाम्रा निम्‍ति ज्‍यादै शक्तिशाली भएका छौ।”
16 Then Abimelek said to Isaac, “Move away from us; you have become too powerful for us.
17तब त्‍यहाँबाट निस्‍केर इसहाकले गरारको बेँसीमा आफ्‍नो पाल टाँगेर बसोबास गर्न लागे। 
17 So Isaac moved away from there and encamped in the Valley of Gerar, where he settled.
18तिनले आफ्‍ना पिताका पालोमा खनिएका इनारहरू फेरि खन्‍न लाए। किनभने अब्राहामको मृत्‍युपछि पलिश्‍तीहरूले ती पुरिदिएका थिए। अनि तिनले ती इनारहरूका नाउँ आफ्‍ना पिताले राखेकै नाउँ राखिदिए।
18 Isaac reopened the wells that had been dug in the time of his father Abraham, which the Philistines had stopped up after Abraham died, and he gave them the same names his father had given them.
19बेँसीमा खन्‍दा इसहाकका नोकरहरूले उम्रेको पानीको मूल भेट्टाए।
19 Isaac’s servants dug in the valley and discovered a well of fresh water there.
 20तर गरारका गोठालाहरू इसहाकका गोठालाहरूसँग “यो पानी हाम्रो हो” भनेर झगड़ा गर्न लागे। यसकारण तिनले त्‍यस इनारको नाउँ एसेक राखे, किनभने उनीहरूले तिनीहरूसँग झगड़ा गरेका थिए।
20 But the herders of Gerar quarreled with those of Isaac and said, “The water is ours!” So he named the well Esek,[c] because they disputed with him.
 21तब तिनीहरूले अर्को इनार खने, र त्‍यसमा पनि झगड़ा भयो। यसकारण तिनले त्‍यसको नाउँ सित्‍ना राखे।
21 Then they dug another well, but they quarreled over that one also; so he named it Sitnah.[
 22तिनी त्‍यहाँबाट अन्‍यत्र गए, र तिनले अर्को इनार खने। त्‍यसमा चाहिँ कसैले झगड़ा गरेन। यसकारण तिनले त्‍यसको नाउँ यसो भनेर रहोबोत (खुला ठाउँहरू) राखे, “अब त परमप्रभुले हामीलाई बस्‍ने ठाउँ दिनुभएको छ, र हामी यस ठाउँमा फल्‍दो-फुल्‍दो हुनेछौं।”
22 He moved on from there and dug another well, and no one quarreled over it. He named it Rehoboth,[e] saying, “Now the Lord has given us room and we will flourish in the land.”
23त्‍यहाँदेखि तिनी बेर्शेबामा सरे।
23 From there he went up to Beersheba. 
 24परमप्रभु त्‍यही रात तिनीकहाँ देखा पर्नुभयो, अनि उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “म तेरो पिता अब्राहामका परमेश्‍वर हुँ। नडरा, किनभने म तँसँग छु। म तँलाई आशिष्‌ दिनेछु, र मेरो दास अब्राहामको खातिर म तेरा सन्‍तानको वृद्धि गराउनेछु।”
24 That night the Lord appeared to him and said, “I am the God of your father Abraham. Do not be afraid, for I am with you; I will bless you and will increase the number of your descendants for the sake of my servant Abraham.”
25तब इसहाकले त्‍यहाँ एउटा वेदी बनाएर परमप्रभुका नाउँको पुकारा गरे, र आफ्‍नो पाल त्‍यहीँ नै टाँगे। त्‍यहाँ तिनका नोकरहरूले एउटा इनार खने।
25 Isaac built an altar there and called on the name of the Lord. There he pitched his tent, and there his servants dug a well.
26एक दिन अबीमेलेक आफ्‍ना सल्‍लाहकार अहुज्‍जत र आफ्‍नो फौजका सेनापति पीकोललाई साथमा लिएर गरारबाट इसहाककहाँ आए।
26 Meanwhile, Abimelek had come to him from Gerar, with Ahuzzath his personal adviser and Phicol the commander of his forces
  27इसहाकले तिनीहरूलाई भने, “दुश्‍मनी गरेर तपाईंहरूका बीचबाट मलाई निकाल्‍नुभयो, र पनि तपाईंहरू अहिले किन मकहाँ आउनुभयो?”
27 Isaac asked them, “Why have you come to me, since you were hostile to me and sent me away?
28तिनीहरूले भने, “हामीले प्रष्‍टै देख्‍यौं कि परमप्रभु तपाईंसँग हुनुहुन्‍थ्‍यो। यसैले हामी यही भन्‍न चाहन्‍छौं कि हाम्रा बीचमा, अर्थात्‌ तपाईं र हाम्रा बीचमा एउटा सम्‍झौता होस्‌। तपाईंसँग हामी शपथसहितको एउटा सन्‍धि गरौं,
28 They answered, “We saw clearly that the Lord was with you; so we said, ‘There ought to be a sworn agreement between us’—between us and you. Let us make a treaty with you 
 29जसद्वारा तपाईंले हामीलाई केही हानि गर्नुहुनेछैन, जसरी हामीले पनि तपाईंलाई नछोईकन शान्‍तिसाथ पठाएका थियौं। तपाईं अब परमेश्‍वरका आशिष्‌का पात्र हुनुहुन्‍छ।”
29 that you will do us no harm, just as we did not harm you but always treated you well and sent you away peacefully. And now you are blessed by the Lord.”
30तब इसहाकले तिनीहरूका निम्‍ति भोज तयार गरे, र तिनीहरूले खाए र पिए। 
30 Isaac then made a feast for them, and they ate and drank. 
31बिहान तिनीहरू सबेरै उठे, र आपसमा शपथ खाए। अनि इसहाकले तिनीहरूलाई बिदा दिए, र तिनीहरू शान्‍तिसाथ छुट्टिएर गए।
31 Early the next morning the men swore an oath to each other. Then Isaac sent them on their way, and they went away peacefully.
32त्‍यही दिन इसहाकका नोकरहरू आएर तिनीहरूले खनेका इनारको विषयमा तिनलाई भने, “हामीले पानी भेट्टाएका छौं।”
32 That day Isaac’s servants came and told him about the well they had dug. They said, “We’ve found water!”
 33तब तिनले त्‍यसको नाउँ शिबा राखे। यसकारण त्‍यस सहरको नाउँ आजसम्‍म बेर्शेबा भनिन्‍छ।
 33 He called it Shibah,[f] and to this day the name of the town has been Beersheba.[g]
34एसावले चालीस वर्षको उमेरमा हित्ती बेरीकी छोरी यहूदीत र हित्ती एलोनकी छोरी बासमतलाई विवाह गरी ल्‍याए। 
34 When Esau was forty years old, he married Judith daughter of Beeri the Hittite, and also Basemath daughter of Elon the Hittite. 
35ती स्‍त्रीहरूले गर्दा इसहाक र रिबेकाको जीवन अमिलो हुन गयो।

35 They were a source of grief to Isaac and Rebekah.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

.........................................................................................................

उत्‍पत्ति 27

याकूबको छल
1जब इसहाक वृद्ध भए र तिनका आँखा कमजोर भएर देख्‍न नसक्‍ने भए, तब तिनले आफ्‍ना जेठा छोरा एसावलाई बोलाएर भने, “ए मेरो छोरो।”
उनले तिनलाई जवाफ दिए, “हजूर।”
2तिनले भने, “हेर्, म वृद्ध भएँ। मेरो मर्ने दिन कहिले आउँछ म भन्‍न सक्‍दिनँ। 3अब तेरा हतियारहरू, अर्थात्‌ तेरो ठोक्रो र धनु लिएर मैदानमा जा, र मेरो निम्‍ति शिकार मारेर, 4स्‍वादिष्‍ठ तरकारी बनाई मकहाँ ले, र खाएर मेरो मृत्‍युअघि म तँलाई आशिष्‌ दिऊँ।”
5इसहाकले एसावसँग यसरी कुरा गर्दा रिबेकाले सुनिरहेकी थिइन्‌। जब एसाव मैदानमा शिकार मारेर ल्‍याउन गए, 6तब रिबेकाले आफ्‍ना छोरा याकूबलाई भनिन्, “हेर्, तेरा पिताले तेरो दाजु एसावसँग यसो भनेर कुरा गरिरहेको मैले सुनें, 7‘शिकार मारेर मकहाँ ले, र मेरो निम्‍ति स्‍वादिष्‍ठ तरकारी तयार गर्, र त्‍यो खाएर मेरो मृत्‍युअघि परमप्रभुको सामुन्‍ने म तँलाई आशिष्‌ दिनेछु।’ 8यसकारण ए छोरो, मैले तँलाई भनेबमोजिम मेरो कुरा मान्‌। 9बथानमा गएर दुई वटा असल-असल पाठा लिएर आइज, र तेरा बुबालाई मन पर्ने स्‍वादिष्‍ठ तरकारी म बनाइदिऊँ। 10अनि तैंले त्‍यो तेरा बुबाकहाँ लैजा, र तिनले यो खाएर आफ्‍नो मृत्‍युअघि तँलाई नै आशिष्‌ देऊन्।”
11याकूबले आफ्‍नी आमा रिबेकालाई भने, “तर हेर्नुहोस्, मेरा दाजु एसाव रौँ नै रौँ भएका मानिस हुन्‌। मचाहिँ रौँ नभएको छु। 12शायद मेरा पिताले मलाई छाम्‍नुहुन्‍छ, र उहाँको सामु म छली देखिनेछु। र आशिष्‌ त होइन, तर ममाथि सराप आइपर्ला।”
13तिनकी आमाले तिनलाई भनिन्, “हे मेरो छोरो, तँलाई दिएको सराप ममाथि नै परोस्‌। केवल मेरो कुरा मान्, र गएर ती मकहाँ ले।”
14तब तिनी गएर ती पाठा ल्‍याए र आमालाई दिए, र तिनले याकूबका बुबालाई मन पर्ने स्‍वादिष्‍ठ तरकारी तयार गरिन्‌। 15तब घरमा भएका आफ्‍ना जेठो छोरा एसावका असल-असल लुगाहरू झिकेर रिबेकाले ल्‍याइन्, र कान्‍छा छोरा याकूबलाई लगाइदिइन्‌। 16बाख्राका पाठाका छालाहरू याकूबका हात र घाँटीका रौँ नभएका भागमा तिनले लगाइदिइन्, 17अनि आफूले तयार पारेका स्‍वादिष्‍ठ तरकारी र रोटी आफ्‍ना छोरा याकूबका हातमा दिइन्‌।
18याकूबले आफ्‍ना पिताकहाँ गएर भने, “बुबा।”
इसहाकले भने, “हँ, तँ को होस्‌?”
19याकूबले आफ्‍ना पितालाई भने, “म तपाईंको जेठो छोरो एसाव हुँ। तपाईंले अह्राउनुभएबमोजिम मैले गरेको छु। अब उठेर बस्‍नुहोस्, र मैले ल्‍याएको शिकारको मासु खानुहोस्, र मलाई आशिष्‌ दिनुहोस्‌।”
20इसहाकले आफ्‍ना छोरालाई भने, “छोरो, कसरी तैंले यति चाँड़ै त्‍यो भेट्टाउन सकिस्‌?”
तिनले जवाफ दिए, “परमप्रभु तपाईंका परमेश्‍वरले मलाई सफल गराउनुभयो।”
21तब इसहाकले याकूबलाई भने, “छोरो, नजिकै आइज, तँ मेरो छोरो एसाव होस्‌ कि होइनस्‌ म यसो हेरूँ।”
22याकूब आफ्‍ना पिताको नजिकै गए, र इसहाकले तिनलाई छामेर भने, “सोर त याकूबको हो, तर हातहरू त एसावकै हुन्‌।” 23तिनका हातहरू तिनका दाजु एसावकै हातजस्‍ता रौँ नै रौँ भएका हुनाले इसहाकले तिनलाई चिनेनन्‌। तब इसहाकले याकूबलाई आशिष्‌ दिए। 24इसहाकले तिनलाई सोधे, “के तँ साँच्‍चै मेरो छोरो एसाव नै होस्‌ त?”
याकूबले जवाफ दिए, “म एसाव नै हुँ।”
25तब इसहाकले भने, “तैंले शिकार गरेको मासु यहाँ ले, र म खाऊँ, र तँलाई आशिष्‌ दिऊँ।”
तब याकूबले त्‍यो आफ्‍ना पिताकहाँ ल्‍याए, र उनले खाए। अनि तिनले दाखमद्य पनि लगिदिए, र उनले पिए। 26तब तिनका पिता इसहाकले तिनलाई भने, “मेरो नजिकै आएर मलाई म्‍वाइँ खा, मेरो छोरो।”
27याकूब नजिक गएर आफ्‍ना पितालाई म्‍वाइँ खाए। अनि इसहाकले तिनका लुगाहरूको गन्‍ध सुँघेर यसो भनी आशिष्‌ दिए, 
“हेर, मेरो छोराको बास्‍ना,
परमप्रभुले आशिष्‌ दिनुभएको
खेतको बास्‍नाजस्‍तै छ।
28परमेश्‍वरले तँलाई आकाशको शीतबाट
र पृथ्‍वीको प्रचुरताबाट धेरै
दाखमद्य र अन्‍न देऊन्।
29जाति-जातिले तेरो सेवा गरून्‌। 
र मानिसहरूले तँलाई दण्‍डवत्‌ गरून्‌।
तेरा दाजुभाइहरूमाथि तेरो प्रभुत्‍व होस्,
र तेरी आमाका छोराहरूले तँलाई दण्‍डवत्‌ गरून्‌।
तँलाई सराप्‍नेहरू सबै श्रापित होऊन्,
र तँलाई आशिष्‌ दिनेहरू सबैले आशिष्‌ पाऊन्‌।”
30इसहाकले आशिष्‌ दिइसक्ने बित्तिकै याकूब आफ्‍ना पिता इसहाकको उपस्थितिबाट निस्‍केर गएका मात्र थिए, उनका दाजु एसाव शिकारबाट आइपुगे। 31उनले पनि स्‍वादिष्‍ठ तरकारी तयार गरेर आफ्‍नो पिताकहाँ ल्‍याए। र उनले आफ्‍नो पितालाई भने, “बुबा, उठेर आफ्‍नो छोराले ल्‍याएको शिकार खानुहोस्, र मलाई आशिष्‌ दिनुहोस्‌।”
32उनका पिता इसहाकले उनलाई सोधे, “तँचाहिँ को होस्‌?”
उनले उत्तर दिए, “म तपाईंको जेठो छोरो एसाव हुँ।”
33इसहाक भयानकसँग कामे र भने, “त्यसोभए त्‍यो को थियो जसले शिकार गरेर यहाँ मकहाँ ल्‍यायो, र तँ आउन अघि नै मैले त्‍यो सबै खाएर त्‍यसलाई आशिष्‌ दिइसकें? हो, त्‍योचाहिँ आशीर्वादी हुनेछ।”
34जब एसावले आफ्‍ना पिता इसहाकका यी कुरा सुने तब उनी अत्‍यन्‍तै विह्वल भई चर्को सोरले रोए र आफ्‍ना पितालाई भने, “बुबा, मलाई पनि आशिष्‌ दिनुहोस्‌।”
35तर इसहाकले भने, “तेरो भाइ छल गरेर आयो, र तैंले पाउने आशिष्‌ लगिहाल्‍यो।”
36एसावले भने, “त्‍यसको नाउँ याकूब राखिएको के ठीकै होइन? किनभने त्‍यसले मलाई दुई पल्‍ट ठगिसक्‍यो। त्‍यसले मेरो ज्‍येष्‍ठ-अधिकार हर्‍यो, र अहिले मैले पाउने आशिष्‌ पनि लग्‍यो।” उनले फेरि भने, “के तपाईंले मेरो निम्‍ति एउटै आशिष्‌ पनि जगेडा राख्‍नुभएको छैन?” 
37इसहाकले एसावलाई जवाफ दिए, “हेर्, मैले त्‍यसलाई तेरो मालिक तुल्‍याइसकें। र त्‍यसका सबै दाजुभाइहरूलाई मैले त्‍यसका दास तुल्‍याएँ। अन्‍न र दाखमद्यले मैले त्‍यसलाई तृप्‍त पारेको छु। अब तेरो निम्‍ति म के गर्न सक्‍छु र, छोरो?”
38एसावले आफ्‍ना पितालाई भने, “तपाईंसित एउटै मात्र आशिष्‌ छ र मेरा बुबा? मलाई पनि त आशिष्‌ दिनुहोस्‌।” अनि एसाव डाँको छोड़ेर रोए। 
39तब उनका पिता इसहाकले भने, 
“हेर्, तेरो बसोबास पृथ्‍वीको
प्रशस्‍तपनाबाट बाहिरै हुनेछ,
र आकाशको शीतबाट बाहिर।
40तैंले आफ्‍नो तरवारको बलले जीविका चलाउनेछस्, 
र तैंले तेरो भाइको सेवा गर्नेछस्‌।
तर तँ व्‍याकुल भएपछि
तैंले त्‍यसको जुवा तेरो काँधबाट
हल्‍लाएर फ्‍याँक्‍नेछस्‌।”
41आफ्‍ना पिताले याकूबलाई दिएको त्‍यस आशिष्‌ले गर्दा एसावले तिनीसँग दुश्‍मनी गर्न लागे, र एसावले मनमनै भने, “मेरा पिताको मर्ने बेला नजिकै आइपुगेको छ। त्‍यसपछि म मेरो भाइ याकूबलाई मार्नेछु।”
42तर तिनका जेठा छोरा एसावको यो कुरा रिबेकाकहाँ पुग्‍यो। यसकारण रिबेकाले आफ्‍ना कान्‍छा छोरा याकूबलाई बोलाएर भनिन्, “हेर्, तेरो दाजु एसावले तँलाई मार्ने विचार गरेर आफ्‍नो चित्त बुझाएको छ। 43यसकारण ए छोरो, मैले भनेको कुरा मान्‌। तँ हारानमा मेरा दाजु लाबानकहाँ भागेर जा, 44र तेरो दाजुको रीस नमरुञ्‍जेल केही दिन त्‍यहाँ उनीसँग बस्‌। 45तैंले तेरो दाजुमाथि गरेको काम त्‍यसले बिर्सेर तँसँग गरेको रीस मरेपछि म तँलाई त्‍यहाँबाट लिन पठाउनेछु। एकै दिनमा तिमीहरू दुवै जनाको वियोग मैले किन सहने?”
46तब रिबेकाले इसहाकलाई भनिन्, “यहाँका हित्ती स्‍त्रीहरूले गर्दा मेरो जीवनै हैरान भइसक्‍यो। याकूबले यस देशका केटीहरूमध्‍ये यस्‍तै एउटी केटीलाई विवाह गर्‍यो भने म बाँचेर के फाइदा हुन्‍छ?”
....................................................................................................................

27 When Isaac was old and his eyes were so weak that he could no longer see, he called for Esau his older son and said to him, “My son.”

“Here I am,” he answered.

Isaac said, “I am now an old man and don’t know the day of my death. Now then, get your equipment—your quiver and bow—and go out to the open country to hunt some wild game for me. Prepare me the kind of tasty food I like and bring it to me to eat, so that I may give you my blessing before I die.”

Now Rebekah was listening as Isaac spoke to his son Esau. When Esau left for the open country to hunt game and bring it back, Rebekah said to her son Jacob, “Look, I overheard your father say to your brother Esau, ‘Bring me some game and prepare me some tasty food to eat, so that I may give you my blessing in the presence of the Lord before I die.’ Now, my son, listen carefully and do what I tell you: Go out to the flock and bring me two choice young goats, so I can prepare some tasty food for your father, just the way he likes it. 10 Then take it to your father to eat, so that he may give you his blessing before he dies.”

11 Jacob said to Rebekah his mother, “But my brother Esau is a hairy man while I have smooth skin. 12 What if my father touches me? I would appear to be tricking him and would bring down a curse on myself rather than a blessing.”

13 His mother said to him, “My son, let the curse fall on me. Just do what I say; go and get them for me.”

14 So he went and got them and brought them to his mother, and she prepared some tasty food, just the way his father liked it. 15 Then Rebekah took the best clothes of Esau her older son, which she had in the house, and put them on her younger son Jacob. 16 She also covered his hands and the smooth part of his neck with the goatskins. 17 Then she handed to her son Jacob the tasty food and the bread she had made.

18 He went to his father and said, “My father.”

“Yes, my son,” he answered. “Who is it?”

19 Jacob said to his father, “I am Esau your firstborn. I have done as you told me. Please sit up and eat some of my game, so that you may give me your blessing.”

20 Isaac asked his son, “How did you find it so quickly, my son?”

“The Lord your God gave me success,” he replied.

21 Then Isaac said to Jacob, “Come near so I can touch you, my son, to know whether you really are my son Esau or not.”

22 Jacob went close to his father Isaac, who touched him and said, “The voice is the voice of Jacob, but the hands are the hands of Esau.” 23 He did not recognize him, for his hands were hairy like those of his brother Esau; so he proceeded to bless him. 24 “Are you really my son Esau?” he asked.

“I am,” he replied.

25 Then he said, “My son, bring me some of your game to eat, so that I may give you my blessing.”

Jacob brought it to him and he ate; and he brought some wine and he drank. 26 Then his father Isaac said to him, “Come here, my son, and kiss me.”

27 So he went to him and kissed him. When Isaac caught the smell of his clothes, he blessed him and said,

 

“Ah, the smell of my son
    is like the smell of a field
    that the Lord has blessed.
28 May God give you heaven’s dew
    and earth’s richness—
    an abundance of grain and new wine.
29 May nations serve you
    and peoples bow down to you.
Be lord over your brothers,
    and may the sons of your mother bow down to you.
May those who curse you be cursed
    and those who bless you be blessed.”

 

30 After Isaac finished blessing him, and Jacob had scarcely left his father’s presence, his brother Esau came in from hunting. 31 He too prepared some tasty food and brought it to his father. Then he said to him, “My father, please sit up and eat some of my game, so that you may give me your blessing.”

32 His father Isaac asked him, “Who are you?”

“I am your son,” he answered, “your firstborn, Esau.”

33 Isaac trembled violently and said, “Who was it, then, that hunted game and brought it to me? I ate it just before you came and I blessed him—and indeed he will be blessed!”

34 When Esau heard his father’s words, he burst out with a loud and bitter cry and said to his father, “Bless me—me too, my father!”

35 But he said, “Your brother came deceitfully and took your blessing.”

36 Esau said, “Isn’t he rightly named Jacob[a]? This is the second time he has taken advantage of me: He took my birthright, and now he’s taken my blessing!” Then he asked, “Haven’t you reserved any blessing for me?”

37 Isaac answered Esau, “I have made him lord over you and have made all his relatives his servants, and I have sustained him with grain and new wine. So what can I possibly do for you, my son?”

38 Esau said to his father, “Do you have only one blessing, my father? Bless me too, my father!” Then Esau wept aloud.

39 His father Isaac answered him,

 

“Your dwelling will be
    away from the earth’s richness,
    away from the dew of heaven above.
40 You will live by the sword
    and you will serve your brother.
But when you grow restless,
    you will throw his yoke
    from off your neck.”

 

41 Esau held a grudge against Jacob because of the blessing his father had given him. He said to himself, “The days of mourning for my father are near; then I will kill my brother Jacob.”

42 When Rebekah was told what her older son Esau had said, she sent for her younger son Jacob and said to him, “Your brother Esau is planning to avenge himself by killing you. 43 Now then, my son, do what I say: Flee at once to my brother Laban in Harran. 44 Stay with him for a while until your brother’s fury subsides. 45 When your brother is no longer angry with you and forgets what you did to him, I’ll send word for you to come back from there. Why should I lose both of you in one day?”

46 Then Rebekah said to Isaac, “I’m disgusted with living because of these Hittite women. If Jacob takes a wife from among the women of this land, from Hittite women like these, my life will not be worth living.”

........................................................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 27

याकूबको छल
1जब इसहाक वृद्ध भए र तिनका आँखा कमजोर भएर देख्‍न नसक्‍ने भए, तब तिनले आफ्‍ना जेठा छोरा एसावलाई बोलाएर भने, “ए मेरो छोरो।”
उनले तिनलाई जवाफ दिए, “हजूर।”

When Isaac was old and his eyes were so weak that he could no longer see, he called for Esau his older son and said to him, “My son.”

“Here I am,” he answered.

2तिनले भने, “हेर्, म वृद्ध भएँ। मेरो मर्ने दिन कहिले आउँछ म भन्‍न सक्‍दिनँ। 
Isaac said, “I am now an old man and don’t know the day of my death.
3अब तेरा हतियारहरू, अर्थात्‌ तेरो ठोक्रो र धनु लिएर मैदानमा जा, र मेरो निम्‍ति शिकार मारेर, 
Now then, get your equipment—your quiver and bow—and go out to the open country to hunt some wild game for me.
4स्‍वादिष्‍ठ तरकारी बनाई मकहाँ ले, र खाएर मेरो मृत्‍युअघि म तँलाई आशिष्‌ दिऊँ।”
Prepare me the kind of tasty food I like and bring it to me to eat, so that I may give you my blessing before I die.”
5इसहाकले एसावसँग यसरी कुरा गर्दा रिबेकाले सुनिरहेकी थिइन्‌। जब एसाव मैदानमा शिकार मारेर ल्‍याउन गए,
Now Rebekah was listening as Isaac spoke to his son Esau. When Esau left for the open country to hunt game and bring it back
 6तब रिबेकाले आफ्‍ना छोरा याकूबलाई भनिन्, “हेर्, तेरा पिताले तेरो दाजु एसावसँग यसो भनेर कुरा गरिरहेको मैले सुनें, 
 Rebekah said to her son Jacob, “Look, I overheard your father say to your brother Esau, 
7‘शिकार मारेर मकहाँ ले, र मेरो निम्‍ति स्‍वादिष्‍ठ तरकारी तयार गर्, र त्‍यो खाएर मेरो मृत्‍युअघि परमप्रभुको सामुन्‍ने म तँलाई आशिष्‌ दिनेछु।’
‘Bring me some game and prepare me some tasty food to eat, so that I may give you my blessing in the presence of the Lord before I die.’
 8यसकारण ए छोरो, मैले तँलाई भनेबमोजिम मेरो कुरा मान्‌। 
 Now, my son, listen carefully and do what I tell you
9बथानमा गएर दुई वटा असल-असल पाठा लिएर आइज, र तेरा बुबालाई मन पर्ने स्‍वादिष्‍ठ तरकारी म बनाइदिऊँ।
Go out to the flock and bring me two choice young goats, so I can prepare some tasty food for your father, just the way he likes it. 
 10अनि तैंले त्‍यो तेरा बुबाकहाँ लैजा, र तिनले यो खाएर आफ्‍नो मृत्‍युअघि तँलाई नै आशिष्‌ देऊन्।”
10 Then take it to your father to eat, so that he may give you his blessing before he dies.”
11याकूबले आफ्‍नी आमा रिबेकालाई भने, “तर हेर्नुहोस्, मेरा दाजु एसाव रौँ नै रौँ भएका मानिस हुन्‌। मचाहिँ रौँ नभएको छु। 
11 Jacob said to Rebekah his mother, “But my brother Esau is a hairy man while I have smooth skin. 
12शायद मेरा पिताले मलाई छाम्‍नुहुन्‍छ, र उहाँको सामु म छली देखिनेछु। र आशिष्‌ त होइन, तर ममाथि सराप आइपर्ला।”
12 What if my father touches me? I would appear to be tricking him and would bring down a curse on myself rather than a blessing.”
13तिनकी आमाले तिनलाई भनिन्, “हे मेरो छोरो, तँलाई दिएको सराप ममाथि नै परोस्‌। केवल मेरो कुरा मान्, र गएर ती मकहाँ ले।”
13 His mother said to him, “My son, let the curse fall on me. Just do what I say; go and get them for me.”
14तब तिनी गएर ती पाठा ल्‍याए र आमालाई दिए, र तिनले याकूबका बुबालाई मन पर्ने स्‍वादिष्‍ठ तरकारी तयार गरिन्‌।
14 So he went and got them and brought them to his mother, and she prepared some tasty food, just the way his father liked it.
 15तब घरमा भएका आफ्‍ना जेठो छोरा एसावका असल-असल लुगाहरू झिकेर रिबेकाले ल्‍याइन्, र कान्‍छा छोरा याकूबलाई लगाइदिइन्‌।
15 Then Rebekah took the best clothes of Esau her older son, which she had in the house, and put them on her younger son Jacob
 16बाख्राका पाठाका छालाहरू याकूबका हात र घाँटीका रौँ नभएका भागमा तिनले लगाइदिइन्,
16 She also covered his hands and the smooth part of his neck with the goatskins.
 17अनि आफूले तयार पारेका स्‍वादिष्‍ठ तरकारी र रोटी आफ्‍ना छोरा याकूबका हातमा दिइन्‌।
17 Then she handed to her son Jacob the tasty food and the bread she had made.
18याकूबले आफ्‍ना पिताकहाँ गएर भने, “बुबा।”
इसहाकले भने, “हँ, तँ को होस्‌?”

18 He went to his father and said, “My father.”

“Yes, my son,” he answered. “Who is it?”

19याकूबले आफ्‍ना पितालाई भने, “म तपाईंको जेठो छोरो एसाव हुँ। तपाईंले अह्राउनुभएबमोजिम मैले गरेको छु। अब उठेर बस्‍नुहोस्, र मैले ल्‍याएको शिकारको मासु खानुहोस्, र मलाई आशिष्‌ दिनुहोस्‌।”
19 Jacob said to his father, “I am Esau your firstborn. I have done as you told me. Please sit up and eat some of my game, so that you may give me your blessing.”
20इसहाकले आफ्‍ना छोरालाई भने, “छोरो, कसरी तैंले यति चाँड़ै त्‍यो भेट्टाउन सकिस्‌?”
तिनले जवाफ दिए, “परमप्रभु तपाईंका परमेश्‍वरले मलाई सफल गराउनुभयो।”

20 Isaac asked his son, “How did you find it so quickly, my son?”

“The Lord your God gave me success,” he replied.

21तब इसहाकले याकूबलाई भने, “छोरो, नजिकै आइज, तँ मेरो छोरो एसाव होस्‌ कि होइनस्‌ म यसो हेरूँ।”
21 Then Isaac said to Jacob, “Come near so I can touch you, my son, to know whether you really are my son Esau or not.”
22याकूब आफ्‍ना पिताको नजिकै गए, र इसहाकले तिनलाई छामेर भने, “सोर त याकूबको हो, तर हातहरू त एसावकै हुन्‌।” 
22 Jacob went close to his father Isaac, who touched him and said, “The voice is the voice of Jacob, but the hands are the hands of Esau.
23तिनका हातहरू तिनका दाजु एसावकै हातजस्‍ता रौँ नै रौँ भएका हुनाले इसहाकले तिनलाई चिनेनन्‌। तब इसहाकले याकूबलाई आशिष्‌ दिए। 
23 He did not recognize him, for his hands were hairy like those of his brother Esau; so he proceeded to bless him
24इसहाकले तिनलाई सोधे, “के तँ साँच्‍चै मेरो छोरो एसाव नै होस्‌ त?”
याकूबले जवाफ दिए, “म एसाव नै हुँ।”

24 “Are you really my son Esau?” he asked.

“I am,” he replied.

25तब इसहाकले भने, “तैंले शिकार गरेको मासु यहाँ ले, र म खाऊँ, र तँलाई आशिष्‌ दिऊँ।”
तब याकूबले त्‍यो आफ्‍ना पिताकहाँ ल्‍याए, र उनले खाए। अनि तिनले दाखमद्य पनि लगिदिए, र उनले पिए।

25 Then he said, “My son, bring me some of your game to eat, so that I may give you my blessing.”

Jacob brought it to him and he ate; and he brought some wine and he drank. 

 26तब तिनका पिता इसहाकले तिनलाई भने, “मेरो नजिकै आएर मलाई म्‍वाइँ खा, मेरो छोरो।”
 26 Then his father Isaac said to him, “Come here, my son, and kiss me.”
27याकूब नजिक गएर आफ्‍ना पितालाई म्‍वाइँ खाए। अनि इसहाकले तिनका लुगाहरूको गन्‍ध सुँघेर यसो भनी आशिष्‌ दिए, 
“हेर, मेरो छोराको बास्‍ना,
परमप्रभुले आशिष्‌ दिनुभएको
खेतको बास्‍नाजस्‍तै छ।

27 So he went to him and kissed him. When Isaac caught the smell of his clothes, he blessed him and said,

“Ah, the smell of my son
    is like the smell of a field
    that the Lord has blessed.

28परमेश्‍वरले तँलाई आकाशको शीतबाट
र पृथ्‍वीको प्रचुरताबाट धेरै
दाखमद्य र अन्‍न देऊन्।
May God give you heaven’s dew
    and earth’s richness—
    an abundance of grain and new wine.
29जाति-जातिले तेरो सेवा गरून्‌। 
र मानिसहरूले तँलाई दण्‍डवत्‌ गरून्‌।
तेरा दाजुभाइहरूमाथि तेरो प्रभुत्‍व होस्,
र तेरी आमाका छोराहरूले तँलाई दण्‍डवत्‌ गरून्‌।
तँलाई सराप्‍नेहरू सबै श्रापित होऊन्,
र तँलाई आशिष्‌ दिनेहरू सबैले आशिष्‌ पाऊन्‌।”
May nations serve you
    and peoples bow down to you.
Be lord over your brothers,
    and may the sons of your mother bow down to you.
May those who curse you be cursed
    and those who bless you be blessed.”
30इसहाकले आशिष्‌ दिइसक्ने बित्तिकै याकूब आफ्‍ना पिता इसहाकको उपस्थितिबाट निस्‍केर गएका मात्र थिए, उनका दाजु एसाव शिकारबाट आइपुगे। 
30 After Isaac finished blessing him, and Jacob had scarcely left his father’s presence, his brother Esau came in from hunting.
31उनले पनि स्‍वादिष्‍ठ तरकारी तयार गरेर आफ्‍नो पिताकहाँ ल्‍याए। र उनले आफ्‍नो पितालाई भने, “बुबा, उठेर आफ्‍नो छोराले ल्‍याएको शिकार खानुहोस्, र मलाई आशिष्‌ दिनुहोस्‌।”
31 He too prepared some tasty food and brought it to his father. Then he said to him, “My father, please sit up and eat some of my game, so that you may give me your blessing.”
32उनका पिता इसहाकले उनलाई सोधे, “तँचाहिँ को होस्‌?”
उनले उत्तर दिए, “म तपाईंको जेठो छोरो एसाव हुँ।”

32 His father Isaac asked him, “Who are you?”

“I am your son,” he answered, “your firstborn, Esau.”

33इसहाक भयानकसँग कामे र भने, “त्यसोभए त्‍यो को थियो जसले शिकार गरेर यहाँ मकहाँ ल्‍यायो, र तँ आउन अघि नै मैले त्‍यो सबै खाएर त्‍यसलाई आशिष्‌ दिइसकें? हो, त्‍योचाहिँ आशीर्वादी हुनेछ।”
33 Isaac trembled violently and said, “Who was it, then, that hunted game and brought it to me? I ate it just before you came and I blessed him—and indeed he will be blessed!
34जब एसावले आफ्‍ना पिता इसहाकका यी कुरा सुने तब उनी अत्‍यन्‍तै विह्वल भई चर्को सोरले रोए र आफ्‍ना पितालाई भने, “बुबा, मलाई पनि आशिष्‌ दिनुहोस्‌।”
34 When Esau heard his father’s words, he burst out with a loud and bitter cry and said to his father, “Bless me—me too, my father!”
35तर इसहाकले भने, “तेरो भाइ छल गरेर आयो, र तैंले पाउने आशिष्‌ लगिहाल्‍यो।”
35 But he said, “Your brother came deceitfully and took your blessing.”
36एसावले भने, “त्‍यसको नाउँ याकूब राखिएको के ठीकै होइन? किनभने त्‍यसले मलाई दुई पल्‍ट ठगिसक्‍यो। त्‍यसले मेरो ज्‍येष्‍ठ-अधिकार हर्‍यो, र अहिले मैले पाउने आशिष्‌ पनि लग्‍यो।” उनले फेरि भने, “के तपाईंले मेरो निम्‍ति एउटै आशिष्‌ पनि जगेडा राख्‍नुभएको छैन?” 
36 Esau said, “Isn’t he rightly named Jacob[a]? This is the second time he has taken advantage of me: He took my birthright, and now he’s taken my blessing!” Then he asked, “Haven’t you reserved any blessing for me?”
37इसहाकले एसावलाई जवाफ दिए, “हेर्, मैले त्‍यसलाई तेरो मालिक तुल्‍याइसकें। र त्‍यसका सबै दाजुभाइहरूलाई मैले त्‍यसका दास तुल्‍याएँ। अन्‍न र दाखमद्यले मैले त्‍यसलाई तृप्‍त पारेको छु। अब तेरो निम्‍ति म के गर्न सक्‍छु र, छोरो?”
37 Isaac answered Esau, “I have made him lord over you and have made all his relatives his servants, and I have sustained him with grain and new wine. So what can I possibly do for you, my son?”
38एसावले आफ्‍ना पितालाई भने, “तपाईंसित एउटै मात्र आशिष्‌ छ र मेरा बुबा? मलाई पनि त आशिष्‌ दिनुहोस्‌।” अनि एसाव डाँको छोड़ेर रोए। 
38 Esau said to his father, “Do you have only one blessing, my father? Bless me too, my father!” Then Esau wept aloud.
39तब उनका पिता इसहाकले भने, 
“हेर्, तेरो बसोबास पृथ्‍वीको
प्रशस्‍तपनाबाट बाहिरै हुनेछ,
र आकाशको शीतबाट बाहिर।

39 His father Isaac answered him,

“Your dwelling will be
    away from the earth’s richness,
    away from the dew of heaven above.

40तैंले आफ्‍नो तरवारको बलले जीविका चलाउनेछस्, 
र तैंले तेरो भाइको सेवा गर्नेछस्‌।
तर तँ व्‍याकुल भएपछि
तैंले त्‍यसको जुवा तेरो काँधबाट
हल्‍लाएर फ्‍याँक्‍नेछस्‌।”
You will live by the sword
    and you will serve your brother.
But when you grow restless,
    you will throw his yoke
    from off your neck.”
41आफ्‍ना पिताले याकूबलाई दिएको त्‍यस आशिष्‌ले गर्दा एसावले तिनीसँग दुश्‍मनी गर्न लागे, र एसावले मनमनै भने, “मेरा पिताको मर्ने बेला नजिकै आइपुगेको छ। त्‍यसपछि म मेरो भाइ याकूबलाई मार्नेछु।”
41 Esau held a grudge against Jacob because of the blessing his father had given him. He said to himself, “The days of mourning for my father are near; then I will kill my brother Jacob.”
42तर तिनका जेठा छोरा एसावको यो कुरा रिबेकाकहाँ पुग्‍यो। यसकारण रिबेकाले आफ्‍ना कान्‍छा छोरा याकूबलाई बोलाएर भनिन्, “हेर्, तेरो दाजु एसावले तँलाई मार्ने विचार गरेर आफ्‍नो चित्त बुझाएको छ।
42 When Rebekah was told what her older son Esau had said, she sent for her younger son Jacob and said to him, “Your brother Esau is planning to avenge himself by killing you.
 43यसकारण ए छोरो, मैले भनेको कुरा मान्‌। तँ हारानमा मेरा दाजु लाबानकहाँ भागेर जा,
 43 Now then, my son, do what I say: Flee at once to my brother Laban in Harran.
 44र तेरो दाजुको रीस नमरुञ्‍जेल केही दिन त्‍यहाँ उनीसँग बस्‌। 
44 Stay with him for a while until your brother’s fury subsides.
45तैंले तेरो दाजुमाथि गरेको काम त्‍यसले बिर्सेर तँसँग गरेको रीस मरेपछि म तँलाई त्‍यहाँबाट लिन पठाउनेछु। एकै दिनमा तिमीहरू दुवै जनाको वियोग मैले किन सहने?”
45 When your brother is no longer angry with you and forgets what you did to him, I’ll send word for you to come back from there. Why should I lose both of you in one day?”
46तब रिबेकाले इसहाकलाई भनिन्, “यहाँका हित्ती स्‍त्रीहरूले गर्दा मेरो जीवनै हैरान भइसक्‍यो। याकूबले यस देशका केटीहरूमध्‍ये यस्‍तै एउटी केटीलाई विवाह गर्‍यो भने म बाँचेर के फाइदा हुन्‍छ?”

46 Then Rebekah said to Isaac, “I’m disgusted with living because of these Hittite women. If Jacob takes a wife from among the women of this land, from Hittite women like these, my life will not be worth living.”

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

...................................................................................................................

उत्‍पत्ति 28

याकूब कन्याको खोजीमा हिँडेका
1तब इसहाकले याकूबलाई बोलाएर आशीर्वाद दिए, र यसो भनेर आज्ञा गरे, “तैंले कनानी स्‍त्रीहरूमध्‍ये कसैलाई विवाह नगर्नू। 2पद्दन-आराममा तेरी आमाका बुबा बतूएलको घरमा गएर त्‍यहीँबाट तेरा मामा लाबानका छोरीहरूमध्‍ये एउटीलाई विवाह गर्‌। 3सर्वशक्तिमान्‌ परमेश्‍वरले तँलाई आशिष्‌ देऊन्, र तँलाई फल्‍दो-फुल्‍दो गराएर तेरो वृद्धि गराऊन्, र तँ मानिसहरूको एक समुदाय होस्‌। 4परमेश्‍वरले तँलाई र तेरा सन्‍तानहरूलाई अब्राहामले पाएको आशिष्‌ देऊन्, कि तँ प्रवासी भएको यस देशमा, जो परमेश्‍वरले अब्राहामलाई दिनुभएको हो, तेरै अधिकार होस्‌।”  5यसरी इसहाकले याकूबलाई पठाए। तिनी पद्दन-आराममा एसाव र याकूबकी आमा रिबेकाका दाजु अरामी बतूएलका छोरा लाबानकहाँ गए।
6अब इसहाकले याकूबलाई आशीर्वाद दिएर पत्‍नी ल्‍याउन त्‍यहाँबाट पद्दन-आराममा पठाएछन्, र तिनलाई आशीर्वाद दिएर, “तैंले कनानी स्‍त्रीहरूमध्‍ये कसैलाई विवाह नगर्नू” भन्‍ने कुरा एसावले थाहा पाए। 7र याकूब बाबु-आमाको आज्ञा मानेर पद्दन-आरामतर्फ गएछ भन्‍ने पनि एसावले थाहा पाए। 8कनानी स्‍त्रीहरू उनका बुबालाई मन पर्दैन रहेछ भन्‍ने जब एसावले पत्ता लगाए, 9तब एसाव इश्‍माएलकहाँ गए, र उनका आफ्‍ना पत्‍नीहरूबाहेक अब्राहामका छोरा इश्‍माएलकी छोरी र नबायोतकी बहिनी महलतलाई आफ्‍नी पत्‍नी तुल्‍याएर ल्‍याए।
बेथेलमा याकूबको सपना
10बेर्शेबा छोड़ेर याकूब हारानतिर लागे। 11कुनै एउटा ठाउँमा पुगेपछि सूर्य अस्‍ताएको हुनाले तिनी त्‍यस रात त्‍यहीँ वास बसे। त्‍यस ठाउँका ढुङ्गाहरूबाट एउटा लिएर तिनले आफ्‍नो सिरान बनाएर सुत्‍नलाई त्‍यहीँ पल्‍टे। 12तिनले यस्‍तो सपना देखे: जमिनमा खड़ा गरिएको एउटा भर्‍याङ रहेछ, र त्‍यसको टुप्‍पाचाहिँ आकाशसम्‍मै पुगेको रहेछ र परमेश्‍वरका दूतहरू त्‍यसमा उक्‍लने र ओर्लने गर्दारहेछन्‌।  13परमप्रभु त्‍यसमाथि उभिनुभयो, र याकूबलाई भन्‍नुभयो, “म परमप्रभु, तेरा पिता अब्राहामका परमेश्‍वर र इसहाकका परमेश्‍वर हुँ। जुन भूमिमा तँ ढल्‍किरहेको छस्‌ त्‍यो म तँलाई र तेरा सन्‍तानहरूलाई दिनेछु।  14तेरा सन्‍तान पृथ्‍वीको धूलोसरह हुनेछन्‌। पूर्व, पश्‍चिम, उत्तर र दक्षिणतिर फैलिएर तँ जानेछस्‌। तँ र तेरा सन्‍तानहरूद्वारा नै पृथ्‍वीका सबै मानिसहरू आशीर्वादी हुनेछन्‌।  15हेर्, म तँसँग छु र तँ जहाँसुकै गए तापनि तँलाई रक्षा गर्नेछु, र तँलाई यस ठाउँमा फर्काएर ल्‍याउनेछु। मैले तँलाई भनेको कुरा पूरा नगरुञ्‍जेल म तँलाई छोड्‌नेछैनँ।”
16तब याकूब निद्राबाट ब्‍यूँझेर भने, “निश्‍चय नै यस ठाउँमा परमेश्‍वर हुनुहुँदोरहेछ, र यो मलाई थाहा थिएन।” 17तिनी साह्रै डराए र तिनले भने, “यो ठाउँ कस्‍तो भययोग्‍य रहेछ। यो त परमेश्‍वरको घरबाहेक अरू केही होइन रहेछ। यो त स्‍वर्गको ढोका पो रहेछ।”
18याकूब बिहान सबेरै उठे, र आफूले सिरान बनाएको ढुङ्गा लिएर खामोजस्‍तै गरी खड़ा गरेर त्‍यसको टुप्‍पामा तेल खन्‍याए। 19तिनले त्‍यस ठाउँको नाउँ बेथेल राखे। पहिले त्‍यस ठाउँको नाउँ लूज थियो।
20तब याकूबले यसो भन्‍ने भाकल गरे, “यदि परमेश्‍वर मेरो साथमा रहनुभयो, मेरो यात्रामा मलाई रक्षा गर्नुभयो, मलाई खानलाई रोटी र लाउनलाई वस्‍त्र दिनुभयो, 21अनि म कुशलपूर्वक फेरि मेरा बुबाको घरमा आउन पाएँ भने, परमप्रभु नै मेरा परमेश्‍वर हुनुहुनेछ। 22र मैले खामो बनाएको यो ढुङ्गाचाहिँ परमेश्‍वरको घर हुनेछ, र तपाईंले मलाई दिनुभए जति सबैको दशांश म तपाईंलाई अवश्‍य चढ़ाउनेछु।”
.............................................................................................

28 So Isaac called for Jacob and blessed him. Then he commanded him: “Do not marry a Canaanite woman. Go at once to Paddan Aram,[a] to the house of your mother’s father Bethuel. Take a wife for yourself there, from among the daughters of Laban, your mother’s brother. May God Almighty[b] bless you and make you fruitful and increase your numbers until you become a community of peoples. May he give you and your descendants the blessing given to Abraham, so that you may take possession of the land where you now reside as a foreigner, the land God gave to Abraham.” Then Isaac sent Jacob on his way, and he went to Paddan Aram, to Laban son of Bethuel the Aramean, the brother of Rebekah, who was the mother of Jacob and Esau.

Now Esau learned that Isaac had blessed Jacob and had sent him to Paddan Aram to take a wife from there, and that when he blessed him he commanded him, “Do not marry a Canaanite woman,” and that Jacob had obeyed his father and mother and had gone to Paddan Aram. Esau then realized how displeasing the Canaanite women were to his father Isaac; so he went to Ishmael and married Mahalath, the sister of Nebaioth and daughter of Ishmael son of Abraham, in addition to the wives he already had.

Jacob’s Dream at Bethel

10 Jacob left Beersheba and set out for Harran. 11 When he reached a certain place, he stopped for the night because the sun had set. Taking one of the stones there, he put it under his head and lay down to sleep. 12 He had a dream in which he saw a stairway resting on the earth, with its top reaching to heaven, and the angels of God were ascending and descending on it. 13 There above it[c] stood the Lord, and he said: “I am the Lord, the God of your father Abraham and the God of Isaac. I will give you and your descendants the land on which you are lying. 14 Your descendants will be like the dust of the earth, and you will spread out to the west and to the east, to the north and to the south. All peoples on earth will be blessed through you and your offspring.[d] 15 I am with you and will watch over you wherever you go, and I will bring you back to this land. I will not leave you until I have done what I have promised you.”

16 When Jacob awoke from his sleep, he thought, “Surely the Lord is in this place, and I was not aware of it.” 17 He was afraid and said, “How awesome is this place! This is none other than the house of God; this is the gate of heaven.”

18 Early the next morning Jacob took the stone he had placed under his head and set it up as a pillar and poured oil on top of it. 19 He called that place Bethel,[e] though the city used to be called Luz.

20 Then Jacob made a vow, saying, “If God will be with me and will watch over me on this journey I am taking and will give me food to eat and clothes to wear 21 so that I return safely to my father’s household, then the Lord[f] will be my God 22 and[g] this stone that I have set up as a pillar will be God’s house, and of all that you give me I will give you a tenth.”

.........................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 28

याकूब कन्याको खोजीमा हिँडेका
1तब इसहाकले याकूबलाई बोलाएर आशीर्वाद दिए, र यसो भनेर आज्ञा गरे, “तैंले कनानी स्‍त्रीहरूमध्‍ये कसैलाई विवाह नगर्नू। 
So Isaac called for Jacob and blessed him. Then he commanded him: “Do not marry a Canaanite woman.
2पद्दन-आराममा तेरी आमाका बुबा बतूएलको घरमा गएर त्‍यहीँबाट तेरा मामा लाबानका छोरीहरूमध्‍ये एउटीलाई विवाह गर्‌। 
 Go at once to Paddan Aram,[a] to the house of your mother’s father Bethuel. Take a wife for yourself there, from among the daughters of Laban, your mother’s brother.
3सर्वशक्तिमान्‌ परमेश्‍वरले तँलाई आशिष्‌ देऊन्, र तँलाई फल्‍दो-फुल्‍दो गराएर तेरो वृद्धि गराऊन्, र तँ मानिसहरूको एक समुदाय होस्‌।
May God Almighty[b] bless you and make you fruitful and increase your numbers until you become a community of peoples.
 4परमेश्‍वरले तँलाई र तेरा सन्‍तानहरूलाई अब्राहामले पाएको आशिष्‌ देऊन्, कि तँ प्रवासी भएको यस देशमा, जो परमेश्‍वरले अब्राहामलाई दिनुभएको हो, तेरै अधिकार होस्‌।” 
May he give you and your descendants the blessing given to Abraham, so that you may take possession of the land where you now reside as a foreigner, the land God gave to Abraham.”
 5यसरी इसहाकले याकूबलाई पठाए। तिनी पद्दन-आराममा एसाव र याकूबकी आमा रिबेकाका दाजु अरामी बतूएलका छोरा लाबानकहाँ गए।
Then Isaac sent Jacob on his way, and he went to Paddan Aram, to Laban son of Bethuel the Aramean, the brother of Rebekah, who was the mother of Jacob and Esau.
6अब इसहाकले याकूबलाई आशीर्वाद दिएर पत्‍नी ल्‍याउन त्‍यहाँबाट पद्दन-आराममा पठाएछन्, र तिनलाई आशीर्वाद दिएर, “तैंले कनानी स्‍त्रीहरूमध्‍ये कसैलाई विवाह नगर्नू” भन्‍ने कुरा एसावले थाहा पाए। 
Now Esau learned that Isaac had blessed Jacob and had sent him to Paddan Aram to take a wife from there, and that when he blessed him he commanded him, “Do not marry a Canaanite woman,
7र याकूब बाबु-आमाको आज्ञा मानेर पद्दन-आरामतर्फ गएछ भन्‍ने पनि एसावले थाहा पाए। 
and that Jacob had obeyed his father and mother and had gone to Paddan Aram.
8कनानी स्‍त्रीहरू उनका बुबालाई मन पर्दैन रहेछ भन्‍ने जब एसावले पत्ता लगाए, 
Esau then realized how displeasing the Canaanite women were to his father Isaac
9तब एसाव इश्‍माएलकहाँ गए, र उनका आफ्‍ना पत्‍नीहरूबाहेक अब्राहामका छोरा इश्‍माएलकी छोरी र नबायोतकी बहिनी महलतलाई आफ्‍नी पत्‍नी तुल्‍याएर ल्‍याए।
बेथेलमा याकूबको सपना
so he went to Ishmael and married Mahalath, the sister of Nebaioth and daughter of Ishmael son of Abraham, in addition to the wives he already had.
10बेर्शेबा छोड़ेर याकूब हारानतिर लागे। 
10 Jacob left Beersheba and set out for Harran.
11कुनै एउटा ठाउँमा पुगेपछि सूर्य अस्‍ताएको हुनाले तिनी त्‍यस रात त्‍यहीँ वास बसे। त्‍यस ठाउँका ढुङ्गाहरूबाट एउटा लिएर तिनले आफ्‍नो सिरान बनाएर सुत्‍नलाई त्‍यहीँ पल्‍टे। 
11 When he reached a certain place, he stopped for the night because the sun had set. Taking one of the stones there, he put it under his head and lay down to sleep
12तिनले यस्‍तो सपना देखे: जमिनमा खड़ा गरिएको एउटा भर्‍याङ रहेछ, र त्‍यसको टुप्‍पाचाहिँ आकाशसम्‍मै पुगेको रहेछ र परमेश्‍वरका दूतहरू त्‍यसमा उक्‍लने र ओर्लने गर्दारहेछन्‌।  
12 He had a dream in which he saw a stairway resting on the earth, with its top reaching to heaven, and the angels of God were ascending and descending on it. 
13परमप्रभु त्‍यसमाथि उभिनुभयो, र याकूबलाई भन्‍नुभयो, “म परमप्रभु, तेरा पिता अब्राहामका परमेश्‍वर र इसहाकका परमेश्‍वर हुँ। जुन भूमिमा तँ ढल्‍किरहेको छस्‌ त्‍यो म तँलाई र तेरा सन्‍तानहरूलाई दिनेछु।  
13 There above it[c] stood the Lord, and he said: “I am the Lord, the God of your father Abraham and the God of Isaac. I will give you and your descendants the land on which you are lying
14तेरा सन्‍तान पृथ्‍वीको धूलोसरह हुनेछन्‌। पूर्व, पश्‍चिम, उत्तर र दक्षिणतिर फैलिएर तँ जानेछस्‌। तँ र तेरा सन्‍तानहरूद्वारा नै पृथ्‍वीका सबै मानिसहरू आशीर्वादी हुनेछन्‌।  
14 Your descendants will be like the dust of the earth, and you will spread out to the west and to the east, to the north and to the south. All peoples on earth will be blessed through you and your offspring.[
15हेर्, म तँसँग छु र तँ जहाँसुकै गए तापनि तँलाई रक्षा गर्नेछु, र तँलाई यस ठाउँमा फर्काएर ल्‍याउनेछु। मैले तँलाई भनेको कुरा पूरा नगरुञ्‍जेल म तँलाई छोड्‌नेछैनँ।”
15 I am with you and will watch over you wherever you go, and I will bring you back to this land. I will not leave you until I have done what I have promised you.
16तब याकूब निद्राबाट ब्‍यूँझेर भने, “निश्‍चय नै यस ठाउँमा परमेश्‍वर हुनुहुँदोरहेछ, र यो मलाई थाहा थिएन।”
16 When Jacob awoke from his sleep, he thought, “Surely the Lord is in this place, and I was not aware of it.
 17तिनी साह्रै डराए र तिनले भने, “यो ठाउँ कस्‍तो भययोग्‍य रहेछ। यो त परमेश्‍वरको घरबाहेक अरू केही होइन रहेछ। यो त स्‍वर्गको ढोका पो रहेछ।”
 17 He was afraid and said, “How awesome is this place! This is none other than the house of God; this is the gate of heaven.”
18याकूब बिहान सबेरै उठे, र आफूले सिरान बनाएको ढुङ्गा लिएर खामोजस्‍तै गरी खड़ा गरेर त्‍यसको टुप्‍पामा तेल खन्‍याए। 18 Early the next morning Jacob took the stone he had placed under his head and set it up as a pillar and poured oil on top of it. 
19तिनले त्‍यस ठाउँको नाउँ बेथेल राखे। पहिले त्‍यस ठाउँको नाउँ लूज थियो।
19 He called that place Bethel,[e] though the city used to be called Luz.
20तब याकूबले यसो भन्‍ने भाकल गरे, “यदि परमेश्‍वर मेरो साथमा रहनुभयो, मेरो यात्रामा मलाई रक्षा गर्नुभयो, मलाई खानलाई रोटी र लाउनलाई वस्‍त्र दिनुभयो, 
20 Then Jacob made a vow, saying, “If God will be with me and will watch over me on this journey I am taking and will give me food to eat and clothes to wear
21अनि म कुशलपूर्वक फेरि मेरा बुबाको घरमा आउन पाएँ भने, परमप्रभु नै मेरा परमेश्‍वर हुनुहुनेछ। 
21 so that I return safely to my father’s household, then the Lord[f] will be my God
22र मैले खामो बनाएको यो ढुङ्गाचाहिँ परमेश्‍वरको घर हुनेछ, र तपाईंले मलाई दिनुभए जति सबैको दशांश म तपाईंलाई अवश्‍य चढ़ाउनेछु।”

22 and[g] this stone that I have set up as a pillar will be God’s house, and of all that you give me I will give you a tenth.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

................................................................................................................

उत्‍पत्ति 29

लेआ र राहेलसँग याकूबको विवाह
1तब याकूब उठेर आफ्‍नो बाटो लागे, र पूर्ववासीहरूको देशमा पुगे। 2त्‍यहाँ तिनले मैदानमा एउटा इनार देखे, र त्‍यसको नजिक भेड़ाका तीन बगाल बसिरहेका थिए, किनकि त्‍यही इनारबाट मानिसहरूले बगाललाई पानी खुवाउँथे। इनारको मुख ढाक्‍ने एउटा ठूलो ढुङ्गा थियो। 3जब सबै बगालहरू त्‍यहाँ जम्‍मा हुन्‍थे, तब गोठालाहरूले इनारको मुखबाट ढुङ्गा गुड़ाएर भेड़ाहरूलाई पानी खान दिन्‍थे। त्‍यसपछि तिनीहरूले इनारको मुखमा फेरि त्‍यो ढुङ्गा राखिदिन्‍थे।
4याकूबले तिनीहरूलाई भने, “हे मेरा भाइ हो, तिमीहरू कहाँका हौ?”
तिनीहरूले भने, “हामी हारानमा बस्‍ने हौं।”
5तिनले भने, “तिमीहरू नाहोरका नाति लाबानलाई चिन्‍छौ?”
तिनीहरूले भने, “तिनलाई हामी चिन्‍छौं।”
6याकूबले तिनीहरूलाई सोधे, “के उहाँ सन्‍चै हुनुहुन्‍छ?”
तिनीहरूले भने, “उहाँ सन्‍चै हुनुहुन्‍छ। हेर्नुहोस्, उहाँकी छोरी राहेल भेड़ाहरू लिएर आउँदैछिन्‌।”
7तिनले भने, हेर, साँझ परेको छैन। भेड़ाबाख्राहरूलाई जम्‍मा गर्ने बेला भएको छैन। भेड़ाहरूलाई पानी खुवाएर फेरि चराउन लैजाओ।
8तिनीहरूले भने, “सबै बगालहरू जम्‍मा नभई अनि इनारको मुखबाट ढुङ्गा नगुड़ाइकन हामी त्‍यसो गर्न सक्‍दैनौं। त्‍यसपछि मात्र हामी भेड़ाहरूलाई पानी खुवाउँछौं।”
9याकूब तिनीहरूसँग कुरा गरिरहँदा, राहेल आफ्‍ना बुबाका भेड़ाहरू लिएर त्‍यहाँ आइपुगिन्, किनकि भेड़ाहरू तिनले नै चराउने गर्थिन्‌। 10जब याकूबले आफ्‍ना मामा लाबानकी छोरी राहेल र आफ्‍ना मामाका भेड़ाहरू देखे, तब नजिक आएर तिनले इनारको मुखको ढुङ्गा गुड़ाइदिए, र आफ्‍ना मामा लाबानका भेड़ाहरूलाई पानी खुवाइदिए। 11तब याकूबले राहेललाई म्‍वाइँ खाए, र रुन लागे। 12याकूबले राहेललाई “म तिम्रा बाबुको नातेदार, रिबेकाको छोरा हुँ” भनी बताइदिए। तब राहेल कुदेर गइन्‌ र आफ्‍ना बाबुलाई यो कुरा बताइदिइन्‌।
13आफ्‍ना भानिज याकूब आएको समाचार पाउने बित्तिकै लाबान तिनलाई भेट्‌नलाई कुदेर आए, र तिनलाई अँगालो हालेर म्‍वाइँ खाए, अनि तिनलाई आफ्‍नो घरमा ल्‍याए। 14अनि याकूबले लाबानलाई सबै कुरा बताइदिए। लाबानले तिनलाई भने, “वास्‍तवमा तिमी मेरो हाड़ र मासु हौ।”
याकूब उनीसँग एक महिना बसेपछि 15लाबानले तिनलाई भने, “मेरा नातेदार हुँदैमा तिमीले सित्तैँमा मेरो सेवा गर्ने? ज्‍याला कति हुनुपर्छ मलाई भन।”
16लाबानका दुई छोरीहरू थिए। जेठीको नाउँ लेआ र कान्‍छीको नाउँ राहेल थियो। 17लेआका आँखा धमिला थिए, तर राहेलचाहिँ सुडौल र सुन्‍दरी थिइन्‌। याकूबले राहेललाई प्रेम गरे। 18तिनले भने, “तपाईंकी कान्‍छी छोरी राहेलको निम्‍ति सात वर्षसम्‍म म तपाईंको सेवा गर्नेछु।”
19लाबानले भने, “त्‍यसलाई अरू कोहीसँग विवाह गरिदिनुभन्‍दा त तिमीलाई दिनु नै असल हो। हुन्‍छ, मसँगै बस।” 20यसकारण याकूबले राहेलको निम्‍ति सात वर्षसम्‍म सेवा गरे। तिनले राहेललाई यति प्रेम गर्थे कि त्‍यो समय तिनलाई थोरै दिनजस्‍तो लाग्‍यो।
21त्‍यसपछि याकूबले लाबानलाई भने, “मैले तपाईंको सेवा गरिसकें। अब मेरी पत्‍नी हुनलाई राहेल मलाई दिनुहोस्‌। म तिनीसँग सहवास गर्न चाहन्‍छु।”
22तब लाबानले त्‍यस ठाउँका सबै मानिसहरू जम्‍मा गरेर भोज दिए। 23तर साँझमा उनले आफ्‍नी छोरी लेआलाई याकूबकहाँ ल्‍याइदिए, र याकूबले तिनीसँग सहवास गरे। 24लाबानले आफ्‍नी कमारी जिल्‍पालाई आफ्‍नी छोरी लेआकी कमारी हुनलाई दिए।
25याकूबले बिहान हेर्दा त लेआ पो रहिछन्‌। तब तिनले लाबानलाई भने, “तपाईंले मप्रति किन यस्‍तो गर्नुभयो? मैले राहेलको निम्‍ति सेवा गरेको होइन र? तपाईंले किन मसित यसरी छल गर्नुभयो?”
26लाबानले भने, “हाम्रो देशमा जेठीको भन्‍दा कान्‍छीको विवाह अघिबाट गर्नुहुँदैन। 27लेआसँग एक साता पूरा गर, र अर्को सात वर्ष मेरो सेवा गरेको सट्टामा म तिमीलाई कान्‍छी पनि दिइहाल्‍छु।”
28याकूबले त्‍यसै गरे, र लेआसँग एक साता पूरा गरे। तब लाबानले आफ्‍नी छोरी राहेललाई पनि याकूबकी पत्‍नीको रूपमा दिए। 29लाबानले आफ्‍नी कमारी बिल्‍हालाई आफ्‍नी छोरी राहेलकी कमारी हुनलाई दिए। याकूबले राहेलसँग पनि सहवास गरे। 30तिनले लेआलाई भन्‍दा राहेललाई बढ़ी प्रेम गर्थे, र अर्को सात साल याकूबले लाबानको सेवा गरे।
याकूबका बालबच्‍चा
31लेआलाई अवहेलना भएको देखेर परमप्रभुले तिनको कोख खोलिदिनुभयो। तर राहेलचाहिँ बाँझी नै रहिन्‌। 32लेआ गर्भवती भएर एक जना छोरो जन्माइन्, र तिनले त्‍यसको नाउँ यसो भनेर रूबेन राखिन्, “साँच्‍ची नै परमप्रभुले मेरो दु:ख देख्‍नुभएको छ। अब त मेरा पतिले मलाई प्रेम गर्नुहुन्‍छ।”
33तिनी फेरि गर्भवती भइन्, र अर्को छोरा जन्‍माइन्‌। तिनले भनिन्, “म अवहेलित भएकी छु भनी परमेश्‍वरले सुन्‍नुभएको हुनाले उहाँले मलाई यो छोरा पनि दिनुभयो।” र तिनले त्‍यसको नाउँ शिमियोन राखिन्‌।
34तिनी फेरि गर्भवती भइन्‌ र एक जना छोरो जन्‍माएर भनिन्, “यस पाली त मेरा पति मप्रति आकर्षित हुनुहुनेछ, किनभने मैले उहाँको निम्‍ति तीन जना छोराहरू पाइसकें।” यसकारण त्‍यसको नाउँ लेवी राखियो।
35तिनी फेरि गर्भवती भएर छोरो पाइन्‌ र भनिन्, “यस पाली त म परमप्रभुको प्रशंसा गर्नेछु।” यसैले त्‍यसको नाउँ यहूदा राखियो। त्‍यसपछि तिनले जन्‍माउन छोड़िन्‌।
................................................................................................

Jacob Arrives in Paddan Aram

29 Then Jacob continued on his journey and came to the land of the eastern peoples. There he saw a well in the open country, with three flocks of sheep lying near it because the flocks were watered from that well. The stone over the mouth of the well was large. When all the flocks were gathered there, the shepherds would roll the stone away from the well’s mouth and water the sheep. Then they would return the stone to its place over the mouth of the well.

Jacob asked the shepherds, “My brothers, where are you from?”

“We’re from Harran,” they replied.

He said to them, “Do you know Laban, Nahor’s grandson?”

“Yes, we know him,” they answered.

Then Jacob asked them, “Is he well?”

“Yes, he is,” they said, “and here comes his daughter Rachel with the sheep.”

“Look,” he said, “the sun is still high; it is not time for the flocks to be gathered. Water the sheep and take them back to pasture.”

“We can’t,” they replied, “until all the flocks are gathered and the stone has been rolled away from the mouth of the well. Then we will water the sheep.”

While he was still talking with them, Rachel came with her father’s sheep, for she was a shepherd. 10 When Jacob saw Rachel daughter of his uncle Laban, and Laban’s sheep, he went over and rolled the stone away from the mouth of the well and watered his uncle’s sheep. 11 Then Jacob kissed Rachel and began to weep aloud. 12 He had told Rachel that he was a relative of her father and a son of Rebekah. So she ran and told her father.

13 As soon as Laban heard the news about Jacob, his sister’s son, he hurried to meet him. He embraced him and kissed him and brought him to his home, and there Jacob told him all these things. 14 Then Laban said to him, “You are my own flesh and blood.”

Jacob Marries Leah and Rachel

After Jacob had stayed with him for a whole month, 15 Laban said to him, “Just because you are a relative of mine, should you work for me for nothing? Tell me what your wages should be.”

16 Now Laban had two daughters; the name of the older was Leah, and the name of the younger was Rachel. 17 Leah had weak[a] eyes, but Rachel had a lovely figure and was beautiful. 18 Jacob was in love with Rachel and said, “I’ll work for you seven years in return for your younger daughter Rachel.”

19 Laban said, “It’s better that I give her to you than to some other man. Stay here with me.” 20 So Jacob served seven years to get Rachel, but they seemed like only a few days to him because of his love for her.

21 Then Jacob said to Laban, “Give me my wife. My time is completed, and I want to make love to her.”

22 So Laban brought together all the people of the place and gave a feast. 23 But when evening came, he took his daughter Leah and brought her to Jacob, and Jacob made love to her. 24 And Laban gave his servant Zilpah to his daughter as her attendant.

25 When morning came, there was Leah! So Jacob said to Laban, “What is this you have done to me? I served you for Rachel, didn’t I? Why have you deceived me?”

26 Laban replied, “It is not our custom here to give the younger daughter in marriage before the older one. 27 Finish this daughter’s bridal week; then we will give you the younger one also, in return for another seven years of work.”

28 And Jacob did so. He finished the week with Leah, and then Laban gave him his daughter Rachel to be his wife. 29 Laban gave his servant Bilhah to his daughter Rachel as her attendant. 30 Jacob made love to Rachel also, and his love for Rachel was greater than his love for Leah. And he worked for Laban another seven years.

Jacob’s Children

31 When the Lord saw that Leah was not loved, he enabled her to conceive, but Rachel remained childless. 32 Leah became pregnant and gave birth to a son. She named him Reuben,[b] for she said, “It is because the Lord has seen my misery. Surely my husband will love me now.”

33 She conceived again, and when she gave birth to a son she said, “Because the Lord heard that I am not loved, he gave me this one too.” So she named him Simeon.[c]

34 Again she conceived, and when she gave birth to a son she said, “Now at last my husband will become attached to me, because I have borne him three sons.” So he was named Levi.[d]

35 She conceived again, and when she gave birth to a son she said, “This time I will praise the Lord.” So she named him Judah.[e] Then she stopped having children.

...................................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 29

लेआ र राहेलसँग याकूबको विवाह
1तब याकूब उठेर आफ्‍नो बाटो लागे, र पूर्ववासीहरूको देशमा पुगे।
Then Jacob continued on his journey and came to the land of the eastern peoples.
 2त्‍यहाँ तिनले मैदानमा एउटा इनार देखे, र त्‍यसको नजिक भेड़ाका तीन बगाल बसिरहेका थिए, किनकि त्‍यही इनारबाट मानिसहरूले बगाललाई पानी खुवाउँथे। इनारको मुख ढाक्‍ने एउटा ठूलो ढुङ्गा थियो। 
There he saw a well in the open country, with three flocks of sheep lying near it because the flocks were watered from that well. The stone over the mouth of the well was large
3जब सबै बगालहरू त्‍यहाँ जम्‍मा हुन्‍थे, तब गोठालाहरूले इनारको मुखबाट ढुङ्गा गुड़ाएर भेड़ाहरूलाई पानी खान दिन्‍थे। त्‍यसपछि तिनीहरूले इनारको मुखमा फेरि त्‍यो ढुङ्गा राखिदिन्‍थे।
 When all the flocks were gathered there, the shepherds would roll the stone away from the well’s mouth and water the sheep. Then they would return the stone to its place over the mouth of the well.
4याकूबले तिनीहरूलाई भने, “हे मेरा भाइ हो, तिमीहरू कहाँका हौ?”
तिनीहरूले भने, “हामी हारानमा बस्‍ने हौं।”

Jacob asked the shepherds, “My brothers, where are you from?”

“We’re from Harran,” they replied.

5तिनले भने, “तिमीहरू नाहोरका नाति लाबानलाई चिन्‍छौ?”
तिनीहरूले भने, “तिनलाई हामी चिन्‍छौं।”

He said to them, “Do you know Laban, Nahor’s grandson?”

“Yes, we know him,” they answered.

6याकूबले तिनीहरूलाई सोधे, “के उहाँ सन्‍चै हुनुहुन्‍छ?”
तिनीहरूले भने, “उहाँ सन्‍चै हुनुहुन्‍छ। हेर्नुहोस्, उहाँकी छोरी राहेल भेड़ाहरू लिएर आउँदैछिन्‌।”

Then Jacob asked them, “Is he well?”

“Yes, he is,” they said, “and here comes his daughter Rachel with the sheep.”

7तिनले भने, हेर, साँझ परेको छैन। भेड़ाबाख्राहरूलाई जम्‍मा गर्ने बेला भएको छैन। भेड़ाहरूलाई पानी खुवाएर फेरि चराउन लैजाओ।
“Look,” he said, “the sun is still high; it is not time for the flocks to be gathered. Water the sheep and take them back to pasture.”
8तिनीहरूले भने, “सबै बगालहरू जम्‍मा नभई अनि इनारको मुखबाट ढुङ्गा नगुड़ाइकन हामी त्‍यसो गर्न सक्‍दैनौं। त्‍यसपछि मात्र हामी भेड़ाहरूलाई पानी खुवाउँछौं।”
“We can’t,” they replied, “until all the flocks are gathered and the stone has been rolled away from the mouth of the well. Then we will water the sheep.”
9याकूब तिनीहरूसँग कुरा गरिरहँदा, राहेल आफ्‍ना बुबाका भेड़ाहरू लिएर त्‍यहाँ आइपुगिन्, किनकि भेड़ाहरू तिनले नै चराउने गर्थिन्‌। 
While he was still talking with them, Rachel came with her father’s sheep, for she was a shepherd.
10जब याकूबले आफ्‍ना मामा लाबानकी छोरी राहेल र आफ्‍ना मामाका भेड़ाहरू देखे, तब नजिक आएर तिनले इनारको मुखको ढुङ्गा गुड़ाइदिए, र आफ्‍ना मामा लाबानका भेड़ाहरूलाई पानी खुवाइदिए। 
10 When Jacob saw Rachel daughter of his uncle Laban, and Laban’s sheep, he went over and rolled the stone away from the mouth of the well and watered his uncle’s sheep.
11तब याकूबले राहेललाई म्‍वाइँ खाए, र रुन लागे। 
 11 Then Jacob kissed Rachel and began to weep aloud. 
12याकूबले राहेललाई “म तिम्रा बाबुको नातेदार, रिबेकाको छोरा हुँ” भनी बताइदिए। तब राहेल कुदेर गइन्‌ र आफ्‍ना बाबुलाई यो कुरा बताइदिइन्‌।
12 He had told Rachel that he was a relative of her father and a son of Rebekah. So she ran and told her father.
13आफ्‍ना भानिज याकूब आएको समाचार पाउने बित्तिकै लाबान तिनलाई भेट्‌नलाई कुदेर आए, र तिनलाई अँगालो हालेर म्‍वाइँ खाए, अनि तिनलाई आफ्‍नो घरमा ल्‍याए।
13 As soon as Laban heard the news about Jacob, his sister’s son, he hurried to meet him. He embraced him and kissed him and brought him to his home, and there Jacob told him all these things.
 14अनि याकूबले लाबानलाई सबै कुरा बताइदिए। लाबानले तिनलाई भने, “वास्‍तवमा तिमी मेरो हाड़ र मासु हौ।”
याकूब उनीसँग एक महिना बसेपछि 

14 Then Laban said to him, “You are my own flesh and blood.”

After Jacob had stayed with him for a whole month,

15लाबानले तिनलाई भने, “मेरा नातेदार हुँदैमा तिमीले सित्तैँमा मेरो सेवा गर्ने? ज्‍याला कति हुनुपर्छ मलाई भन।”
15 Laban said to him, “Just because you are a relative of mine, should you work for me for nothing? Tell me what your wages should be.”
16लाबानका दुई छोरीहरू थिए। जेठीको नाउँ लेआ र कान्‍छीको नाउँ राहेल थियो।
16 Now Laban had two daughters; the name of the older was Leah, and the name of the younger was Rachel.
 17लेआका आँखा धमिला थिए, तर राहेलचाहिँ सुडौल र सुन्‍दरी थिइन्‌। याकूबले राहेललाई प्रेम गरे। 
17 Leah had weak[a] eyes, but Rachel had a lovely figure and was beautiful.
18तिनले भने, “तपाईंकी कान्‍छी छोरी राहेलको निम्‍ति सात वर्षसम्‍म म तपाईंको सेवा गर्नेछु।”
18 Jacob was in love with Rachel and said, “I’ll work for you seven years in return for your younger daughter Rachel.”
19लाबानले भने, “त्‍यसलाई अरू कोहीसँग विवाह गरिदिनुभन्‍दा त तिमीलाई दिनु नै असल हो। हुन्‍छ, मसँगै बस।”
19 Laban said, “It’s better that I give her to you than to some other man. Stay here with me.
 20यसकारण याकूबले राहेलको निम्‍ति सात वर्षसम्‍म सेवा गरे। तिनले राहेललाई यति प्रेम गर्थे कि त्‍यो समय तिनलाई थोरै दिनजस्‍तो लाग्‍यो।
20 So Jacob served seven years to get Rachel, but they seemed like only a few days to him because of his love for her.
21त्‍यसपछि याकूबले लाबानलाई भने, “मैले तपाईंको सेवा गरिसकें। अब मेरी पत्‍नी हुनलाई राहेल मलाई दिनुहोस्‌। म तिनीसँग सहवास गर्न चाहन्‍छु।”
21 Then Jacob said to Laban, “Give me my wife. My time is completed, and I want to make love to her.
22तब लाबानले त्‍यस ठाउँका सबै मानिसहरू जम्‍मा गरेर भोज दिए।
22 So Laban brought together all the people of the place and gave a feast.
 23तर साँझमा उनले आफ्‍नी छोरी लेआलाई याकूबकहाँ ल्‍याइदिए, र याकूबले तिनीसँग सहवास गरे।
23 But when evening came, he took his daughter Leah and brought her to Jacob, and Jacob made love to her. 
 24लाबानले आफ्‍नी कमारी जिल्‍पालाई आफ्‍नी छोरी लेआकी कमारी हुनलाई दिए।

24 And Laban gave his servant Zilpah to his daughter as her attendant.

25याकूबले बिहान हेर्दा त लेआ पो रहिछन्‌। तब तिनले लाबानलाई भने, “तपाईंले मप्रति किन यस्‍तो गर्नुभयो? मैले राहेलको निम्‍ति सेवा गरेको होइन र? तपाईंले किन मसित यसरी छल गर्नुभयो?”
25 When morning came, there was Leah! So Jacob said to Laban, “What is this you have done to me? I served you for Rachel, didn’t I? Why have you deceived me?
26लाबानले भने, “हाम्रो देशमा जेठीको भन्‍दा कान्‍छीको विवाह अघिबाट गर्नुहुँदैन।
26 Laban replied, “It is not our custom here to give the younger daughter in marriage before the older one
 27लेआसँग एक साता पूरा गर, र अर्को सात वर्ष मेरो सेवा गरेको सट्टामा म तिमीलाई कान्‍छी पनि दिइहाल्‍छु।”
27 Finish this daughter’s bridal week; then we will give you the younger one also, in return for another seven years of work.
28याकूबले त्‍यसै गरे, र लेआसँग एक साता पूरा गरे। तब लाबानले आफ्‍नी छोरी राहेललाई पनि याकूबकी पत्‍नीको रूपमा दिए। 
28 And Jacob did so. He finished the week with Leah, and then Laban gave him his daughter Rachel to be his wife.
29लाबानले आफ्‍नी कमारी बिल्‍हालाई आफ्‍नी छोरी राहेलकी कमारी हुनलाई दिए। याकूबले राहेलसँग पनि सहवास गरे।
29 Laban gave his servant Bilhah to his daughter Rachel as her attendant. 
 30तिनले लेआलाई भन्‍दा राहेललाई बढ़ी प्रेम गर्थे, र अर्को सात साल याकूबले लाबानको सेवा गरे।
याकूबका बालबच्‍चा
30 Jacob made love to Rachel also, and his love for Rachel was greater than his love for Leah. And he worked for Laban another seven years
31लेआलाई अवहेलना भएको देखेर परमप्रभुले तिनको कोख खोलिदिनुभयो। तर राहेलचाहिँ बाँझी नै रहिन्‌। 
31 When the Lord saw that Leah was not loved, he enabled her to conceive, but Rachel remained childless
32लेआ गर्भवती भएर एक जना छोरो जन्माइन्, र तिनले त्‍यसको नाउँ यसो भनेर रूबेन राखिन्, “साँच्‍ची नै परमप्रभुले मेरो दु:ख देख्‍नुभएको छ। अब त मेरा पतिले मलाई प्रेम गर्नुहुन्‍छ।”
32 Leah became pregnant and gave birth to a son. She named him Reuben,[b] for she said, “It is because the Lord has seen my misery. Surely my husband will love me now.”
33तिनी फेरि गर्भवती भइन्, र अर्को छोरा जन्‍माइन्‌। तिनले भनिन्, “म अवहेलित भएकी छु भनी परमेश्‍वरले सुन्‍नुभएको हुनाले उहाँले मलाई यो छोरा पनि दिनुभयो।” र तिनले त्‍यसको नाउँ शिमियोन राखिन्‌।
33 She conceived again, and when she gave birth to a son she said, “Because the Lord heard that I am not loved, he gave me this one too.” So she named him Simeon.[
34तिनी फेरि गर्भवती भइन्‌ र एक जना छोरो जन्‍माएर भनिन्, “यस पाली त मेरा पति मप्रति आकर्षित हुनुहुनेछ, किनभने मैले उहाँको निम्‍ति तीन जना छोराहरू पाइसकें।” यसकारण त्‍यसको नाउँ लेवी राखियो।
34 Again she conceived, and when she gave birth to a son she said, “Now at last my husband will become attached to me, because I have borne him three sons.” So he was named Levi.
35तिनी फेरि गर्भवती भएर छोरो पाइन्‌ र भनिन्, “यस पाली त म परमप्रभुको प्रशंसा गर्नेछु।” यसैले त्‍यसको नाउँ यहूदा राखियो। त्‍यसपछि तिनले जन्‍माउन छोड़िन्‌।

35 She conceived again, and when she gave birth to a son she said, “This time I will praise the Lord.” So she named him Judah.[e] Then she stopped having children.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

.......................................................................................................

उत्‍पत्ति 30

1याकूबबाट आफ्‍नो केही सन्‍तान नभएको देखेर राहेलले आफ्‍नी दिदीसित डाह गर्न लागिन्‌। तिनले याकूबलाई भनिन्, “मलाई पनि सन्‍तान दिनुहोस्, नत्र म मर्नेछु।”
2याकूबले राहेलसित रिसाएर भने, “तिम्रो कोख थुनिदिने म परमेश्‍वरको स्‍थानमा छु र?”
3तब तिनले भनिन्, “मेरी कमारी बिल्‍हा यहीँ छे। त्‍यससँग सहवास गर्नुहोस्‌ र त्‍यसले मेरो निम्‍ति बच्‍चा जन्‍माओस्‌ र त्‍यसद्वारा मलाई पनि सन्‍तान मिलोस्‌।”
4यसकारण राहेलले आफ्‍नी कमारी बिल्‍हालाई याकूबकी पत्‍नीको रूपमा दिइन्, र याकूब त्‍यसकहाँ गए। 5बिल्‍हाले गर्भवती भएर याकूबबाट एक जना छोरो जन्‍माई। 6तब राहेलले भनिन्, “परमेश्‍वरले मलाई ठीक ठहराउनुभयो, र मेरो बिन्‍ती पनि सुनेर मलाई एक जना छोरो दिनुभयो।” यसकारण तिनले त्‍यसको नाउँ दान राखिन्‌।
7राहेलकी कमारी बिल्‍हा फेरि गर्भवती भई, र त्‍यसले याकूबबाट अर्को एक जना छोरो जन्‍माई। 8तब राहेलले भनिन्, “ज्‍यादै लड़न्‍त गरेर मैले मेरी दिदीलाई जितें।” यसैकारण तिनले त्‍यसको नाउँ नप्‍ताली राखिन्‌।
9आफूले जन्‍माउन छोड़ेको देखेर लेआले आफ्‍नी कमारी जिल्‍पालाई लगेर याकूबलाई पत्‍नीको रूपमा दिइन्‌। 10लेआकी कमारी जिल्‍पाले याकूबबाट एक जना छोरो जन्‍माई, 11र लेआले भनिन्, “भाग्‍यमानी।” यसैकारण तिनले त्‍यसको नाउँ गाद राखिन्‌।
12लेआकी कमारी जिल्‍पाले याकूबबाट अर्को एक जना छोरो जन्‍माई। 13अनि लेआले भनिन्, “म सुखी रहिछु। स्‍त्री जातिहरूले मलाई सुखी भन्‍नेछन्‌।” यसैले तिनले त्‍यसको नाउँ आशेर राखिन्‌।
14गहूँ फसलको बेलामा रूबेन खेतमा गए, र विशाखमूलहरू भेट्टाएर आफ्‍नी आमा लेआकहाँ ल्‍याए। राहेलले लेआलाई भनिन्, “कृपा गरी तपाईंको छोराले ल्‍याएका विशाखमूलहरूबाट मलाई केही दिनुहोस्।”
15तर लेआले तिनलाई भनिन्, “के मेरो पति मबाट खोस्‍नु सानो कुरो हो र, अब तिमी मेरो छोराको विशाखमूल पनि लिन खोज्‍छ्यौ?”
राहेलले भनिन्, “त्‍यसो भए तपाईंको छोराको विशाखमूलको निम्‍ति आज राती उहाँ तपाईंसित सुत्‍नुहुन्‍छ।”
16साँझमा याकूब खेतबाट आउँदा लेआ तिनलाई भेट गर्न गइन्, र भनिन्, “तपाईं मकहाँ आउनुपर्छ, किनभने मेरो छोराका विशाखमूलहरूसँग तपाईंलाई भाड़ामा लिएकी छु।” यसकारण याकूब त्‍यस रात तिनीसित सुते।
17परमेश्‍वरले लेआको बिन्‍ती सुन्‍नुभयो, र तिनी गर्भवती भइन्, र याकूबबाट तिनले आफ्‍नो पाँचौँ छोरो जन्‍माइन्‌। 18तब लेआले भनिन्, “मैले मेरी कमारी मेरा पतिलाई दिएकी हुनाले परमेश्‍वरले मलाई मेरो इनाम दिनुभयो।” यसकारण तिनले त्‍यसको नाउँ इस्‍साखार राखिन्‌।
19लेआ फेरि गर्भवती भइन्, र याकूबबाट आफ्‍नो छैटौँ छोरो जन्‍माइन्‌। 20तब लेआले भनिन्, “परमेश्‍वरले मलाई अमूल्‍य उपहार दिनुभएको रहेछ। अब मेरो पतिले मलाई कदर गर्नुहुनेछ, किनभने मैले उहाँको निम्‍ति छ जना छोराहरू जन्‍माइसकें।” यसैकारण तिनले त्‍यसको नाउँ जबूलून राखिन्‌।
21केही समयपछि तिनले एउटी छोरी जन्माइन्, र तिनले त्‍यसको नाउँ दीना राखिन्‌।
22तब परमेश्‍वरले राहेललाई सम्‍झनुभयो, र तिनको बिन्‍ती सुनेर उहाँले तिनको गर्भ खोलिदिनुभयो। 23तिनी गर्भवती भएर एक जना छोरो जन्माइन्, र भनिन्, “परमेश्‍वरले ममाथि परेको निन्‍दा हटाइदिनुभयो।” 24तिनले त्‍यसको नाउँ योसेफ राखिन्‌। अनि तिनले भनिन्, “परमेश्‍वरले मलाई अर्को छोरो पनि देऊन्‌।”
याकूबको सम्‍पत्ति बढ़ेको
25राहेलले योसेफलाई जन्‍माएपछि याकूबले लाबानलाई भने, “आफ्‍नो देश र घरमा जान मलाई बिदा दिनुहोस्‌। 26मलाई मेरा पत्‍नीहरू र छोराछोरीहरू लैजान दिनुहोस्, जसका निम्‍ति मैले तपाईंको चाकरी गरेको छु। मलाई जान दिनुहोस्, किनभने मैले गरेको सेवा तपाईंलाई थाहै छ।”
27तर लाबानले तिनलाई भने, “ममाथि तिम्रो निगाह भए, बस। पूर्वलक्षणद्वारा मलाई थाहा भएको छ कि परमप्रभुले तिम्रो खातिर मलाई आशिष्‌ दिनुभएको छ। 28ज्‍याला कति लिन्‍छौ मलाई भन, र म तिमीलाई त्‍यति दिउँला।”
29याकूबले लाबानलाई भने, “मैले तपाईंको कस्‍तो सेवा गरेको छु, र तपाईंका गाईबस्‍तु मसित कसरी सप्रेका छन्‌ सो तपाईं आफै जान्‍नुहुन्‍छ। 30म आउनुभन्‍दा अघि तपाईंसँग थोरै थिए र अहिले प्रशस्‍त भएको छ। मैले जहाँ हात लगाए पनि परमप्रभुले तपाईंलाई आशिष्‌ दिनुभएको छ। तर अब मेरो आफ्‍नै घरबारको निम्‍तिचाहिँ मैले कहिले व्‍यवस्‍था गर्ने?”
31उनले भने, “म तिमीलाई के दिऊँ त?”
याकूबले भने, “तपाईं मलाई केही नदिनुहोस्‌। तर यदि तपाईंले मेरो निम्‍ति यति एउटा कुरा गर्नुहुन्‍छ भने, म तपाईंका बगालहरूको हेरचाह गरी चराउँदैरहनेछु। 32आज तपाईंका सबै बगालबाट थोप्‍ले र पेटारे भेड़ा र कालो थुमा, र बाख्राहरूमध्‍येबाट पनि थोप्‍ले र पेटारे जति छुट्ट्याउँदैजान दिनुहोस्‌। मेरो ज्‍याला तिनीहरू नै होऊन्‌। 33अनि तपाईं पछि यसअनुसार मेरो ज्‍यालाको हिसाब गर्नुहुँदा मेरो ईमानदारीले नै मेरो निम्‍ति जवाफ दिनेछ। बाख्राहरूमध्‍येका थोप्‍ले र पेटारे नभए जत्ति र थुमाहरूमध्‍ये काला नभए जत्ति मसँग फेला पर्‍यो भने मैले ती चोरेको ठहरिनेछ।”
34लाबानले भने, “हुन्‍छ, तिमीले भनेजस्‍तै होस्‌।” 35त्‍यस दिन पेटारे र थोप्‍ले बोकाहरू र पेटारे र थोप्‍ले बाख्रीहरू (जसका सेता दाग थिए) र हरेक काला थुमा लाबानले छुट्ट्याएर आफ्‍ना छोराहरूको जिम्‍मामा लगाइदिए। 36तब याकूब र उनको बीचमा लाबानले तीन दिनको बाटो जति अन्‍तर राखे। अनि याकूबले चाहिँ लाबानका बाँकी बगालहरू चराउन लागे।
37तब याकूबले लहरे-पीपल, हाड़े-बदाम र चिनारका रूखका भर्खर काटिएका हाँगाहरू लिएर तिनमा सेता-सेता धर्का बनाउनलाई तिनका बोक्रा ताछे। 38अनि तिनले ती हाँगाहरू बगालले पानी खान आउने ठाउँमा बगालहरूका सामुन्‍ने तिनीहरूका पानी खाने डूँड़मा राखे। तिनीहरू पानी खान आउँदा त्‍यहीँ मिसिन्‍थे। 39ती बगालहरू ती हाँगाहरूका सामुन्‍ने मिसिने भएका हुनाले तिनीहरूले पाठा-पाठी पनि त्‍यस्‍तै छिर्केमिर्के, पेटारे र थोप्‍ले बियाए। 40याकूबले ती पाठाहरू छुट्ट्याएर बाँकी बगालचाहिँ लाबानका बगालका छिर्केमिर्के र काला-कालाहरूतिर पठाइदिए। यसरी तिनले आफ्‍ना बगालचाहिँ लाबानका बगालसित नमिसाएर अलग्‍गै राखे। 41ती हाँगाहरूका सामु मिसिऊन्‌ भनेर बलिया-बलिया बगालहरू मिसिने बेलामा चाहिँ याकूबले डूँड़मा ती बगालका आँखाकै सामु ती हाँगाहरू राखिदिन्‍थे। 42तर निर्धा बगालहरूका निम्‍तिचाहिँ तिनले ती हाँगाहरू राखिदिँदैनथे। यसकारण निर्धा जत्ति लाबानका भए, र बलिया जत्तिचाहिँ याकूबका भए। 43यसरी याकूब अत्‍यन्‍तै धनी भए, र तिनका ठूला-ठूला बगाल, नोकर-चाकर, ऊँट र गधाहरू पनि भए।
....................................................................................................
.............................................................................................................

30 When Rachel saw that she was not bearing Jacob any children, she became jealous of her sister. So she said to Jacob, “Give me children, or I’ll die!”

Jacob became angry with her and said, “Am I in the place of God, who has kept you from having children?”

Then she said, “Here is Bilhah, my servant. Sleep with her so that she can bear children for me and I too can build a family through her.”

So she gave him her servant Bilhah as a wife. Jacob slept with her, and she became pregnant and bore him a son. Then Rachel said, “God has vindicated me; he has listened to my plea and given me a son.” Because of this she named him Dan.[a]

Rachel’s servant Bilhah conceived again and bore Jacob a second son. Then Rachel said, “I have had a great struggle with my sister, and I have won.” So she named him Naphtali.[b]

When Leah saw that she had stopped having children, she took her servant Zilpah and gave her to Jacob as a wife. 10 Leah’s servant Zilpah bore Jacob a son. 11 Then Leah said, “What good fortune!”[c] So she named him Gad.[d]

12 Leah’s servant Zilpah bore Jacob a second son. 13 Then Leah said, “How happy I am! The women will call me happy.” So she named him Asher.[e]

14 During wheat harvest, Reuben went out into the fields and found some mandrake plants, which he brought to his mother Leah. Rachel said to Leah, “Please give me some of your son’s mandrakes.”

15 But she said to her, “Wasn’t it enough that you took away my husband? Will you take my son’s mandrakes too?”

“Very well,” Rachel said, “he can sleep with you tonight in return for your son’s mandrakes.”

16 So when Jacob came in from the fields that evening, Leah went out to meet him. “You must sleep with me,” she said. “I have hired you with my son’s mandrakes.” So he slept with her that night.

17 God listened to Leah, and she became pregnant and bore Jacob a fifth son. 18 Then Leah said, “God has rewarded me for giving my servant to my husband.” So she named him Issachar.[f]

19 Leah conceived again and bore Jacob a sixth son. 20 Then Leah said, “God has presented me with a precious gift. This time my husband will treat me with honor, because I have borne him six sons.” So she named him Zebulun.[g]

21 Some time later she gave birth to a daughter and named her Dinah.

22 Then God remembered Rachel; he listened to her and enabled her to conceive. 23 She became pregnant and gave birth to a son and said, “God has taken away my disgrace.” 24 She named him Joseph,[h] and said, “May the Lord add to me another son.”

Jacob’s Flocks Increase

25 After Rachel gave birth to Joseph, Jacob said to Laban, “Send me on my way so I can go back to my own homeland. 26 Give me my wives and children, for whom I have served you, and I will be on my way. You know how much work I’ve done for you.”

27 But Laban said to him, “If I have found favor in your eyes, please stay. I have learned by divination that the Lord has blessed me because of you.” 28 He added, “Name your wages, and I will pay them.”

29 Jacob said to him, “You know how I have worked for you and how your livestock has fared under my care. 30 The little you had before I came has increased greatly, and the Lord has blessed you wherever I have been. But now, when may I do something for my own household?”

31 “What shall I give you?” he asked.

“Don’t give me anything,” Jacob replied. “But if you will do this one thing for me, I will go on tending your flocks and watching over them: 32 Let me go through all your flocks today and remove from them every speckled or spotted sheep, every dark-colored lamb and every spotted or speckled goat. They will be my wages. 33 And my honesty will testify for me in the future, whenever you check on the wages you have paid me. Any goat in my possession that is not speckled or spotted, or any lamb that is not dark-colored, will be considered stolen.”

34 “Agreed,” said Laban. “Let it be as you have said.” 35 That same day he removed all the male goats that were streaked or spotted, and all the speckled or spotted female goats (all that had white on them) and all the dark-colored lambs, and he placed them in the care of his sons. 36 Then he put a three-day journey between himself and Jacob, while Jacob continued to tend the rest of Laban’s flocks.

37 Jacob, however, took fresh-cut branches from poplar, almond and plane trees and made white stripes on them by peeling the bark and exposing the white inner wood of the branches. 38 Then he placed the peeled branches in all the watering troughs, so that they would be directly in front of the flocks when they came to drink. When the flocks were in heat and came to drink, 39 they mated in front of the branches. And they bore young that were streaked or speckled or spotted. 40 Jacob set apart the young of the flock by themselves, but made the rest face the streaked and dark-colored animals that belonged to Laban. Thus he made separate flocks for himself and did not put them with Laban’s animals. 41 Whenever the stronger females were in heat, Jacob would place the branches in the troughs in front of the animals so they would mate near the branches, 42 but if the animals were weak, he would not place them there. So the weak animals went to Laban and the strong ones to Jacob. 43 In this way the man grew exceedingly prosperous and came to own large flocks, and female and male servants, and camels and donkeys.

.....................................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 30

1याकूबबाट आफ्‍नो केही सन्‍तान नभएको देखेर राहेलले आफ्‍नी दिदीसित डाह गर्न लागिन्‌। तिनले याकूबलाई भनिन्, “मलाई पनि सन्‍तान दिनुहोस्, नत्र म मर्नेछु।”
When Rachel saw that she was not bearing Jacob any children, she became jealous of her sister. So she said to Jacob, “Give me children, or I’ll die!”
2याकूबले राहेलसित रिसाएर भने, “तिम्रो कोख थुनिदिने म परमेश्‍वरको स्‍थानमा छु र?”
Jacob became angry with her and said, “Am I in the place of God, who has kept you from having children?”
3तब तिनले भनिन्, “मेरी कमारी बिल्‍हा यहीँ छे। त्‍यससँग सहवास गर्नुहोस्‌ र त्‍यसले मेरो निम्‍ति बच्‍चा जन्‍माओस्‌ र त्‍यसद्वारा मलाई पनि सन्‍तान मिलोस्‌।”
Then she said, “Here is Bilhah, my servant. Sleep with her so that she can bear children for me and I too can build a family through her.”
4यसकारण राहेलले आफ्‍नी कमारी बिल्‍हालाई याकूबकी पत्‍नीको रूपमा दिइन्, र याकूब त्‍यसकहाँ गए।
So she gave him her servant Bilhah as a wife. Jacob slept with her,
 5बिल्‍हाले गर्भवती भएर याकूबबाट एक जना छोरो जन्‍माई।
 and she became pregnant and bore him a son.
 6तब राहेलले भनिन्, “परमेश्‍वरले मलाई ठीक ठहराउनुभयो, र मेरो बिन्‍ती पनि सुनेर मलाई एक जना छोरो दिनुभयो।” यसकारण तिनले त्‍यसको नाउँ दान राखिन्‌।
Then Rachel said, “God has vindicated me; he has listened to my plea and given me a son.” Because of this she named him Dan.
7राहेलकी कमारी बिल्‍हा फेरि गर्भवती भई, र त्‍यसले याकूबबाट अर्को एक जना छोरो जन्‍माई।
Rachel’s servant Bilhah conceived again and bore Jacob a second son
 8तब राहेलले भनिन्, “ज्‍यादै लड़न्‍त गरेर मैले मेरी दिदीलाई जितें।” यसैकारण तिनले त्‍यसको नाउँ नप्‍ताली राखिन्‌।
 Then Rachel said, “I have had a great struggle with my sister, and I have won.” So she named him Naphtali.
9आफूले जन्‍माउन छोड़ेको देखेर लेआले आफ्‍नी कमारी जिल्‍पालाई लगेर याकूबलाई पत्‍नीको रूपमा दिइन्‌।
When Leah saw that she had stopped having children, she took her servant Zilpah and gave her to Jacob as a wife.
 10लेआकी कमारी जिल्‍पाले याकूबबाट एक जना छोरो जन्‍माई, 
10 Leah’s servant Zilpah bore Jacob a son. 11 Then Leah said, “What good fortune!”[c] So she named him Gad.[
11र लेआले भनिन्, “भाग्‍यमानी।” यसैकारण तिनले त्‍यसको नाउँ गाद राखिन्‌।
11 Then Leah said, “What good fortune!”[c] So she named him Gad
12लेआकी कमारी जिल्‍पाले याकूबबाट अर्को एक जना छोरो जन्‍माई।
12 Leah’s servant Zilpah bore Jacob a second son. 
 13अनि लेआले भनिन्, “म सुखी रहिछु। स्‍त्री जातिहरूले मलाई सुखी भन्‍नेछन्‌।” यसैले तिनले त्‍यसको नाउँ आशेर राखिन्‌।
13 Then Leah said, “How happy I am! The women will call me happy.” So she named him Asher
14गहूँ फसलको बेलामा रूबेन खेतमा गए, र विशाखमूलहरू भेट्टाएर आफ्‍नी आमा लेआकहाँ ल्‍याए। राहेलले लेआलाई भनिन्, “कृपा गरी तपाईंको छोराले ल्‍याएका विशाखमूलहरूबाट मलाई केही दिनुहोस्।”
14 During wheat harvest, Reuben went out into the fields and found some mandrake plants, which he brought to his mother Leah. Rachel said to Leah, “Please give me some of your son’s mandrakes.”
15तर लेआले तिनलाई भनिन्, “के मेरो पति मबाट खोस्‍नु सानो कुरो हो र, अब तिमी मेरो छोराको विशाखमूल पनि लिन खोज्‍छ्यौ?”
राहेलले भनिन्, “त्‍यसो भए तपाईंको छोराको विशाखमूलको निम्‍ति आज राती उहाँ तपाईंसित सुत्‍नुहुन्‍छ।”

15 But she said to her, “Wasn’t it enough that you took away my husband? Will you take my son’s mandrakes too?”

“Very well,” Rachel said, “he can sleep with you tonight in return for your son’s mandrakes.”

16साँझमा याकूब खेतबाट आउँदा लेआ तिनलाई भेट गर्न गइन्, र भनिन्, “तपाईं मकहाँ आउनुपर्छ, किनभने मेरो छोराका विशाखमूलहरूसँग तपाईंलाई भाड़ामा लिएकी छु।” यसकारण याकूब त्‍यस रात तिनीसित सुते।
16 So when Jacob came in from the fields that evening, Leah went out to meet him. “You must sleep with me,” she said. “I have hired you with my son’s mandrakes.” So he slept with her that night.
17परमेश्‍वरले लेआको बिन्‍ती सुन्‍नुभयो, र तिनी गर्भवती भइन्, र याकूबबाट तिनले आफ्‍नो पाँचौँ छोरो जन्‍माइन्‌।
17 God listened to Leah, and she became pregnant and bore Jacob a fifth son.
 18तब लेआले भनिन्, “मैले मेरी कमारी मेरा पतिलाई दिएकी हुनाले परमेश्‍वरले मलाई मेरो इनाम दिनुभयो।” यसकारण तिनले त्‍यसको नाउँ इस्‍साखार राखिन्‌।
18 Then Leah said, “God has rewarded me for giving my servant to my husband.” So she named him Issachar.
19लेआ फेरि गर्भवती भइन्, र याकूबबाट आफ्‍नो छैटौँ छोरो जन्‍माइन्‌।
19 Leah conceived again and bore Jacob a sixth son. 
 20तब लेआले भनिन्, “परमेश्‍वरले मलाई अमूल्‍य उपहार दिनुभएको रहेछ। अब मेरो पतिले मलाई कदर गर्नुहुनेछ, किनभने मैले उहाँको निम्‍ति छ जना छोराहरू जन्‍माइसकें।” यसैकारण तिनले त्‍यसको नाउँ जबूलून राखिन्‌।
20 Then Leah said, “God has presented me with a precious gift. This time my husband will treat me with honor, because I have borne him six sons.” So she named him Zebulun.
21केही समयपछि तिनले एउटी छोरी जन्माइन्, र तिनले त्‍यसको नाउँ दीना राखिन्‌।
21 Some time later she gave birth to a daughter and named her Dinah.
22तब परमेश्‍वरले राहेललाई सम्‍झनुभयो, र तिनको बिन्‍ती सुनेर उहाँले तिनको गर्भ खोलिदिनुभयो।
22 Then God remembered Rachel; he listened to her and enabled her to conceive.
 23तिनी गर्भवती भएर एक जना छोरो जन्माइन्, र भनिन्, “परमेश्‍वरले ममाथि परेको निन्‍दा हटाइदिनुभयो।”
23 She became pregnant and gave birth to a son and said, “God has taken away my disgrace.”
 24तिनले त्‍यसको नाउँ योसेफ राखिन्‌। अनि तिनले भनिन्, “परमेश्‍वरले मलाई अर्को छोरो पनि देऊन्‌।”
याकूबको सम्‍पत्ति बढ़ेको
24 She named him Joseph,[h] and said, “May the Lord add to me another son.”
25राहेलले योसेफलाई जन्‍माएपछि याकूबले लाबानलाई भने, “आफ्‍नो देश र घरमा जान मलाई बिदा दिनुहोस्‌। 
25 After Rachel gave birth to Joseph, Jacob said to Laban, “Send me on my way so I can go back to my own homeland. 
26मलाई मेरा पत्‍नीहरू र छोराछोरीहरू लैजान दिनुहोस्, जसका निम्‍ति मैले तपाईंको चाकरी गरेको छु। मलाई जान दिनुहोस्, किनभने मैले गरेको सेवा तपाईंलाई थाहै छ।”
26 Give me my wives and children, for whom I have served you, and I will be on my way. You know how much work I’ve done for you.”
27तर लाबानले तिनलाई भने, “ममाथि तिम्रो निगाह भए, बस। पूर्वलक्षणद्वारा मलाई थाहा भएको छ कि परमप्रभुले तिम्रो खातिर मलाई आशिष्‌ दिनुभएको छ। 
27 But Laban said to him, “If I have found favor in your eyes, please stay. I have learned by divination that the Lord has blessed me because of you.
28ज्‍याला कति लिन्‍छौ मलाई भन, र म तिमीलाई त्‍यति दिउँला।”
 28 He added, “Name your wages, and I will pay them.”
29याकूबले लाबानलाई भने, “मैले तपाईंको कस्‍तो सेवा गरेको छु, र तपाईंका गाईबस्‍तु मसित कसरी सप्रेका छन्‌ सो तपाईं आफै जान्‍नुहुन्‍छ। 
29 Jacob said to him, “You know how I have worked for you and how your livestock has fared under my care. 
30म आउनुभन्‍दा अघि तपाईंसँग थोरै थिए र अहिले प्रशस्‍त भएको छ। मैले जहाँ हात लगाए पनि परमप्रभुले तपाईंलाई आशिष्‌ दिनुभएको छ। तर अब मेरो आफ्‍नै घरबारको निम्‍तिचाहिँ मैले कहिले व्‍यवस्‍था गर्ने?”
30 The little you had before I came has increased greatly, and the Lord has blessed you wherever I have been. But now, when may I do something for my own household?
31उनले भने, “म तिमीलाई के दिऊँ त?”
याकूबले भने, “तपाईं मलाई केही नदिनुहोस्‌। तर यदि तपाईंले मेरो निम्‍ति यति एउटा कुरा गर्नुहुन्‍छ भने, म तपाईंका बगालहरूको हेरचाह गरी चराउँदैरहनेछु। 

31 “What shall I give you?” he asked.

“Don’t give me anything,” Jacob replied. “But if you will do this one thing for me, I will go on tending your flocks and watching over them:

32आज तपाईंका सबै बगालबाट थोप्‍ले र पेटारे भेड़ा र कालो थुमा, र बाख्राहरूमध्‍येबाट पनि थोप्‍ले र पेटारे जति छुट्ट्याउँदैजान दिनुहोस्‌। मेरो ज्‍याला तिनीहरू नै होऊन्‌।
32 Let me go through all your flocks today and remove from them every speckled or spotted sheep, every dark-colored lamb and every spotted or speckled goat. They will be my wages. 
 33अनि तपाईं पछि यसअनुसार मेरो ज्‍यालाको हिसाब गर्नुहुँदा मेरो ईमानदारीले नै मेरो निम्‍ति जवाफ दिनेछ। बाख्राहरूमध्‍येका थोप्‍ले र पेटारे नभए जत्ति र थुमाहरूमध्‍ये काला नभए जत्ति मसँग फेला पर्‍यो भने मैले ती चोरेको ठहरिनेछ।”
33 And my honesty will testify for me in the future, whenever you check on the wages you have paid me. Any goat in my possession that is not speckled or spotted, or any lamb that is not dark-colored, will be considered stolen.
34लाबानले भने, “हुन्‍छ, तिमीले भनेजस्‍तै होस्‌।” 
34 “Agreed,” said Laban. “Let it be as you have said.”
35त्‍यस दिन पेटारे र थोप्‍ले बोकाहरू र पेटारे र थोप्‍ले बाख्रीहरू (जसका सेता दाग थिए) र हरेक काला थुमा लाबानले छुट्ट्याएर आफ्‍ना छोराहरूको जिम्‍मामा लगाइदिए। 
 35 That same day he removed all the male goats that were streaked or spotted, and all the speckled or spotted female goats (all that had white on them) and all the dark-colored lambs, and he placed them in the care of his sons.
36तब याकूब र उनको बीचमा लाबानले तीन दिनको बाटो जति अन्‍तर राखे। अनि याकूबले चाहिँ लाबानका बाँकी बगालहरू चराउन लागे।
 36 Then he put a three-day journey between himself and Jacob, while Jacob continued to tend the rest of Laban’s flocks.
37तब याकूबले लहरे-पीपल, हाड़े-बदाम र चिनारका रूखका भर्खर काटिएका हाँगाहरू लिएर तिनमा सेता-सेता धर्का बनाउनलाई तिनका बोक्रा ताछे।
37 Jacob, however, took fresh-cut branches from poplar, almond and plane trees and made white stripes on them by peeling the bark and exposing the white inner wood of the branches.
 38अनि तिनले ती हाँगाहरू बगालले पानी खान आउने ठाउँमा बगालहरूका सामुन्‍ने तिनीहरूका पानी खाने डूँड़मा राखे। तिनीहरू पानी खान आउँदा त्‍यहीँ मिसिन्‍थे। 
38 Then he placed the peeled branches in all the watering troughs, so that they would be directly in front of the flocks when they came to drink. When the flocks were in heat and came to drink
39ती बगालहरू ती हाँगाहरूका सामुन्‍ने मिसिने भएका हुनाले तिनीहरूले पाठा-पाठी पनि त्‍यस्‍तै छिर्केमिर्के, पेटारे र थोप्‍ले बियाए। 
39 they mated in front of the branches. And they bore young that were streaked or speckled or spotted. 
40याकूबले ती पाठाहरू छुट्ट्याएर बाँकी बगालचाहिँ लाबानका बगालका छिर्केमिर्के र काला-कालाहरूतिर पठाइदिए। यसरी तिनले आफ्‍ना बगालचाहिँ लाबानका बगालसित नमिसाएर अलग्‍गै राखे।
40 Jacob set apart the young of the flock by themselves, but made the rest face the streaked and dark-colored animals that belonged to Laban. Thus he made separate flocks for himself and did not put them with Laban’s animals. 
 41ती हाँगाहरूका सामु मिसिऊन्‌ भनेर बलिया-बलिया बगालहरू मिसिने बेलामा चाहिँ याकूबले डूँड़मा ती बगालका आँखाकै सामु ती हाँगाहरू राखिदिन्‍थे।
41 Whenever the stronger females were in heat, Jacob would place the branches in the troughs in front of the animals so they would mate near the branches,
 42तर निर्धा बगालहरूका निम्‍तिचाहिँ तिनले ती हाँगाहरू राखिदिँदैनथे। यसकारण निर्धा जत्ति लाबानका भए, र बलिया जत्तिचाहिँ याकूबका भए।
42 but if the animals were weak, he would not place them there. So the weak animals went to Laban and the strong ones to Jacob.
 43यसरी याकूब अत्‍यन्‍तै धनी भए, र तिनका ठूला-ठूला बगाल, नोकर-चाकर, ऊँट र गधाहरू पनि भए।

43 In this way the man grew exceedingly prosperous and came to own large flocks, and female and male servants, and camels and donkeys.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

..........................................................................................................................

उत्‍पत्ति 31

याकूब लाबानको घरबाट सुटुक्‍क भागेका
1लाबानका छोराहरूले यसो भनिरहेका याकूबले सुने, “हाम्रा बुबाका सबै थोक याकूबले लिइसके, र हाम्रा बुबाकै सम्‍पत्तिबाट तिनले यत्ति धेरै पाएका छन्‌।” 2र याकूबले लाबानको व्‍यवहार हेर्दा पनि आफूप्रति तिनको भावना पहिलेजस्‍तै नभएको देखे।
3तब परमप्रभुले याकूबलाई भन्‍नुभयो, “तेरा पिता-पुर्खा र तेरो कुटुम्‍बकहाँ फर्केर जा, र म तँसँग हुनेछु।”
4यसकारण याकूबले राहेल र लेआलाई आफ्‍ना बगाल भएको खर्कमा बोलाइपठाए, 5र तिनीहरूलाई भने, “तिमीहरूका बुबाको मप्रतिको भावना पहिलेजस्‍तै नभएको म देख्‍दैछु। तर मेरा पिताका परमेश्‍वर मसँग हुनुभएको छ। 6मेरो बलले भ्‍याएसम्‍म मैले तिमीहरूका बुबाको सेवा गरेको तिमीहरूलाई थाहै छ। 7तापनि तिमीहरूका बुबाले मलाई ठग्‍नुभएको छ, र मेरो ज्‍याला दश पल्‍ट बदल्‍नुभएको छ। तर परमेश्‍वरले तिनलाई मेरो हानि गर्न दिनुभएन। 8उनले थोप्‍ले जत्ति तिम्रो ज्‍याला होस्‌ भन्‍दा सबै बगालले थोप्‍ले नै बियाए। अनि उनले पेटारे जत्ति तिम्रो ज्‍याला होस्‌ भन्‍दा सबै बगालले पेटारे नै बियाए। 9यसरी परमेश्‍वरले तिमीहरूका बुबाका बगालहरू लिएर मलाई दिनुभयो।
10“बगाल मिसिने बेलामा बगालमाथि चढ्‌ने बोकाहरू पेटारे, थोप्‍ले र छिर्केमिर्के भएका सपनामा मैले देखें। 11त्‍यस बेला परमेश्‍वरका दूतले सपनामा मलाई ‘ए याकूब’ भन्‍नुभयो। मैले भनें ‘हजूर।’ 12र उहाँले भन्‍नुभयो, ‘तेरा आँखा उठाएर बगालमाथि चढ्‌ने सबै बोकाहरूलाई हेर्‌। ती पेटारे, थोप्‍ले र छिर्केमिर्के छन्, किनकि लाबानले तँमाथि जे गरिरहेछ सो मैले देखेको छु। 13तैंले खामामा तेल खन्‍याएको र भाकल गरेको ठाउँ बेथेलका परमेश्‍वर म नै हुँ। अब उठ्, यस ठाउँबाट फर्केर तेरो जन्‍मभूमिमा जा’।” 
14तब राहेल र लेआले तिनलाई भने, “हाम्रा बुबाको घरमा हाम्रा निम्‍ति हकको केही अंश छ र? के उहाँले हामीलाई विदेशीजस्‍तै सम्‍झनुभएको छैन र? 15उहाँले त हामीलाई बेचिदिनुभयो, र हाम्रा निम्‍ति दिइएको पैसा पनि आफैले चलाइसक्‍नुभएको छ। 16हाम्रा बुबाबाट परमेश्‍वरले लानुभएको सबै सम्‍पत्ति हाम्रै र हाम्रा छोराछोरीहरूको भएको छ। अब परमेश्‍वरले तपाईंलाई जे-जसो गर्नू भन्‍नुभयो त्‍यसै गर्नुहोस्‌।”
17तब याकूब उठेर आफ्‍ना छोराहरू र पत्‍नीहरूलाई ऊँटहरूमाथि राखे। 18अनि तिनले आफ्‍ना सबै गाईबस्‍तुलाई अगि धपाई पद्दन-आराममा रहँदा आफूले प्राप्‍त गरेका जम्‍मै सम्‍पत्ति लिएर आफ्‍ना पिता इसहाककहाँ कनान देशमा जानलाई तिनी निस्‍के।
19त्‍यस बेला जब लाबानचाहिँ आफ्‍ना भेड़ाको ऊन कत्रन गएका थिए, तब राहेलले आफ्‍ना बुबाका घर-देवताहरू चोरेर लगिन्‌। 20त्‍यसबाहेक अरामी लाबानलाई याकूबले झुक्‍क्‍याए, कारण तिनको भाग्‍ने मति छ भनेर तिनले उनलाई बताएनन्‌। 21यसरी आफूसँग भएका सबै कुरा लिएर याकूब भागेर महानदी यूफ्रेटिस तरे, र गिलादको पहाड़ी देशतर्फ लागे।
लाबानले याकूबलाई लखेटेका
22तेस्रो दिनमा याकूब भागेको खबर लाबानले सुने, 23अनि उनले आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई साथमा लिएर सात दिनसम्‍म तिनलाई लखेटे, र गिलादको पहाड़ी देशमा तिनलाई भेट्टाए। 24तब अरामी लाबानकहाँ राती सपनामा परमेश्‍वर देखा पर्नुभयो, र उनलाई भन्‍नुभयो, “होशियार गर्, तैंले याकूबलाई असल कि खराब केही कुरा नभन्‌।”
25लाबानले याकूबलाई भेट्टाउँदा याकूबले आफ्‍नो पाल गिलादको पहाड़ी देशमा टाँगेका थिए, र लाबानले पनि आफ्‍ना दाजुभाइहरूका साथमा त्‍यहीँ पाल टाँगे। 26लाबानले याकूबलाई भने, “तिमीले मलाई झुक्‍क्‍याएर मेरा छोरीहरूलाई लड़ाइँका कैदीहरूलाई झैँ लगेर यो के गरेको? 27तिमी किन मलाई नभनीकन सुटुक्‍क भागेर मलाई धोका दियौ? म वीणा र खैँजड़ीको खुशीयालीमा तिमीलाई पठाउनेथिएँ। 28मेरा नातिनातिना र छोरीहरूलाई बिदाइको म्‍वाइँ खान मलाई किन दिएनौ? यो तिमीले मूर्खता गर्‍यौ। 29तिमीलाई हानि गर्ने शक्ति मसँग छ। तर तिम्रा बुबाका परमेश्‍वरले हिजो राती मलाई यसो भन्‍नुभयो, 30‘होशियार गर्, तैंले याकूबलाई असल कि खराब केही पनि नभन्‌।’ अब तिम्रा बुबाको घरमा जान तिमीले ज्‍यादै इच्‍छा गरेका हुनाले तिमी हिँड़ेका छौ, तर मेरा देवताहरूचाहिँ किन चोर्‍यौ?”
31याकूबले लाबानलाई जवाफ दिए, “तपाईंले आफ्‍ना छोरीहरूलाई मबाट जबरजस्‍तसाथ खोस्‍नुहुन्‍छ कि भन्‍ने मलाई डर लाग्‍यो। 32तर तपाईंका देवताहरू जससँग भेट्टाउनुहुन्‍छ त्‍यो जीवित रहनेछैन। मसँग भएको तपाईंको कुन चीज छ सो हाम्रा कुटुम्‍बका सामुन्‍ने चिन्‍नुहोस्, र लिनुहोस्‌।” राहेलले ती चोरेकी याकूबलाई थाहै थिएन।
33तब लाबान याकूबको पालभित्र, त्‍यसपछि लेआको र दुवै कमारीहरूका पालभित्र पसे, तर केही पाउन सकेनन्‌। उनी लेआको पालबाट निस्‍केर राहेलको पालभित्र पसे। 34तर राहेलचाहिँ ती घर-देवताहरू लिएर आफ्‍नो ऊँटको काठीमा राखी तीमाथि बसिरहेकी थिइन्‌। लाबानले पालमा जताततै धुँइधुँइती खोजे तर ती पाउनै सकेनन्‌।
35राहेलले आफ्‍ना बुबालाई भनिन्, “हजूर, मसँग नरिसाउनुहोला। म नछुने भएकी हुनाले मैले तपाईंको अगाड़ि उठ्‌नु भएन।” यसरी उनले खोज्‍न त खोजे, तर ती घर-देवताहरू भेट्टाउन सकेनन्‌।
36याकूब झोकिए, र लाबानलाई हप्‍काएर भने, 37“मेरो अपराध के छ र तपाईंले मलाई यसरी लखेट्‌नुभयो? अब तपाईंले मेरा सबै मालतालहरूको खानतलाशी लिनुभयो। तपाईंका घरेलु मालहरूमध्‍ये के भेट्टाउनुभयो खै? ती तपाईंका र मेरा कुटुम्‍बहरूका अगाड़ि राखिदिनुहोस्‌। यिनीहरूले हामी दुईका बीचमा इन्‍साफ गरिदिनेछन्‌।”
38“यी बीस वर्षदेखि म तपाईंसँग छु। त्‍यतिञ्‍जेल तपाईंका भेड़ीहरू र बाख्रीहरूका गर्भ कहिल्‍यै तुहेनन्‌। मैले तपाईंका बगालका भेड़ाहरू खाइनँ। 39जङ्गली जनावरहरूले फहराएकाहरूलाई पनि तपाईंकहाँ मैले ल्‍याउँदिनथें। बरु क्षतिपूर्ति मैले गर्थें। दिनमा होस्‌ वा रातमा होस्‌ चोरी भएकाहरूको मोल पनि तपाईंले मबाटै लिनुहुन्‍थ्‍यो। 40दिउँसोको गर्मीले र रातको चिसोले मलाई क्षीण बनाएको थियो— मेरो हालत यस्‍तै थियो। मेरा आँखामा पटक्‍कै निद्रा लाग्‍दैनथ्‍यो। 41यी बीस वर्ष म यसरी तपाईंको घरमा रहें। तपाईंका दुई छोरीहरूका निम्‍ति मैले चौध वर्ष सेवा गरें, र छ वर्षसम्‍म तपाईंका बगालको हेरचाह गरें। र तपाईंले मेरो ज्‍याला दश चोटि बदल्‍नुभयो। 42मेरा बुबाका परमेश्‍वर, जो अब्राहामका परमेश्‍वर, जो इसहाकको “भय” हुनुहुन्‍छ, यदि उहाँ मसँग नहुनुभए निश्‍चय नै अहिले तपाईंले मलाई रित्तै हात पठाउनुहुनेथियो। तर परमेश्‍वरले मेरो कष्‍ट र मेरो हातको मेहनत देख्‍नुभयो, र तपाईंलाई गत रात हप्‍काउनुभएको हो।”
43लाबानले जवाफमा याकूबलाई भने, “यी छोरीहरू मेरै छोरीहरू हुन्‌। यी छोराछोरी पनि मेरै छोराछोरी हुन्‌। यी बगालहरू मेरै बगालहरू हुन्, र तिमी यहाँ जो देख्‍छौ सबै मेरै हुन्‌। तर आज यी मेरा छोरीहरू र तिनीहरूले जन्‍माएका छोराछोरीहरूलाई म के गर्न सक्‍छु र? 44अब आऊ, तिमी र म आपसमा एउटा करार बाँधौं, र तिम्रो र मेरो बीचमा त्‍यही नै साक्षी होस्‌।”
45तब याकूबले एउटा ढुङ्गो ल्‍याएर खामोजस्‍तै खड़ा गरे। 46अनि याकूबले आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई भने, “तपाईंहरू पनि ढुङ्गाहरू ल्‍याउनुहोस्‌।” तिनीहरूले ढुङ्गा ल्‍याएर एक थुप्रो लगाए, र तिनीहरूले त्‍यही ढुङ्गाको थुप्रोनेर खानपान गरे। 47लाबानले त्‍यस ढुङ्गाको थुप्रोको नाउँ यगर-सहदूता राखे, र याकूबले त्‍यसलाई गलेद भने।
48लाबानले भने, “आज यो ढुङ्गाको थुप्रो तिम्रो र मेरो बीचमा साक्षीको रूपमा खड़ा छ।” 49यसैकारण त्‍यसको नाउँ गलेद राखियो। त्‍यसको नाउँ मिस्‍पा पनि थियो, किनभने उनले भने, “हामी एक-अर्काबाट अलग हुँदा पनि तिम्रो र मेरो बीचमा परमप्रभुले हेरचाह गरून्‌। 50तिमीले मेरा छोराछोरीहरूलाई अनर्थ गर्‍यौ भने अथवा मेरा छोरीहरूबाहेक अरू पत्‍नीहरू ल्‍यायौ भने, हामीसँग कोही मानिस नभए तापनि याद गर, तिम्रो र मेरो बीचमा परमेश्‍वर साक्षी हुनुहुन्‍छ।
51लाबानले याकूबलाई फेरि भने, “मैले तिम्रो र मेरो बीचमा खड़ा गरेर राखेको यो ढुङ्गाको थुप्रो र खामो हेर। 52यो थुप्रो र यो खामो साक्षी रहून्‌ कि यो थुप्रो नाघेर म तिमीकहाँ हानि गर्न पारि आउनेछैनँ, अनि यो थुप्रो र खामो नाघेर तिमी पनि मकहाँ हानि गर्नलाई वारि नआऊ। 53अब्राहामका परमेश्‍वर र नाहोरका परमेश्‍वर र उनीहरूका पिताका परमेश्‍वरले हाम्रा बीचमा इन्‍साफ गरून्‌।”
यसकारण याकूबले आफ्‍ना पिता इसहाकको “भय” साक्षीको रूपमा राखेर शपथ खाए। 54याकूबले त्‍यस पहाड़ी देशमा बलिदान चढ़ाए, र आफ्‍ना कुटुम्‍बहरूलाई खानपान दिए। तिनीहरू खानपान गरेर त्‍यो रात त्‍यही ठाउँमा बिताए।
55लाबान बिहान सबेरै उठे, आफ्‍ना नाति-नातिनाहरू र छोरीहरूलाई म्‍वाइँ खाएर तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिए। त्‍यसपछि उनी बिदा भएर घर फर्के।

...............................................................................................................

Jacob Flees From Laban

31 Jacob heard that Laban’s sons were saying, “Jacob has taken everything our father owned and has gained all this wealth from what belonged to our father.” And Jacob noticed that Laban’s attitude toward him was not what it had been.

Then the Lord said to Jacob, “Go back to the land of your fathers and to your relatives, and I will be with you.”

So Jacob sent word to Rachel and Leah to come out to the fields where his flocks were. He said to them, “I see that your father’s attitude toward me is not what it was before, but the God of my father has been with me. You know that I’ve worked for your father with all my strength, yet your father has cheated me by changing my wages ten times. However, God has not allowed him to harm me. If he said, ‘The speckled ones will be your wages,’ then all the flocks gave birth to speckled young; and if he said, ‘The streaked ones will be your wages,’ then all the flocks bore streaked young. So God has taken away your father’s livestock and has given them to me.

10 “In breeding season I once had a dream in which I looked up and saw that the male goats mating with the flock were streaked, speckled or spotted. 11 The angel of God said to me in the dream, ‘Jacob.’ I answered, ‘Here I am.’ 12 And he said, ‘Look up and see that all the male goats mating with the flock are streaked, speckled or spotted, for I have seen all that Laban has been doing to you. 13 I am the God of Bethel, where you anointed a pillar and where you made a vow to me. Now leave this land at once and go back to your native land.’”

14 Then Rachel and Leah replied, “Do we still have any share in the inheritance of our father’s estate? 15 Does he not regard us as foreigners? Not only has he sold us, but he has used up what was paid for us. 16 Surely all the wealth that God took away from our father belongs to us and our children. So do whatever God has told you.”

17 Then Jacob put his children and his wives on camels, 18 and he drove all his livestock ahead of him, along with all the goods he had accumulated in Paddan Aram,[a] to go to his father Isaac in the land of Canaan.

19 When Laban had gone to shear his sheep, Rachel stole her father’s household gods. 20 Moreover, Jacob deceived Laban the Aramean by not telling him he was running away. 21 So he fled with all he had, crossed the Euphrates River, and headed for the hill country of Gilead.

Laban Pursues Jacob

22 On the third day Laban was told that Jacob had fled. 23 Taking his relatives with him, he pursued Jacob for seven days and caught up with him in the hill country of Gilead. 24 Then God came to Laban the Aramean in a dream at night and said to him, “Be careful not to say anything to Jacob, either good or bad.”

25 Jacob had pitched his tent in the hill country of Gilead when Laban overtook him, and Laban and his relatives camped there too. 26 Then Laban said to Jacob, “What have you done? You’ve deceived me, and you’ve carried off my daughters like captives in war. 27 Why did you run off secretly and deceive me? Why didn’t you tell me, so I could send you away with joy and singing to the music of timbrels and harps? 28 You didn’t even let me kiss my grandchildren and my daughters goodbye. You have done a foolish thing. 29 I have the power to harm you; but last night the God of your father said to me, ‘Be careful not to say anything to Jacob, either good or bad.’ 30 Now you have gone off because you longed to return to your father’s household. But why did you steal my gods?”

31 Jacob answered Laban, “I was afraid, because I thought you would take your daughters away from me by force. 32 But if you find anyone who has your gods, that person shall not live. In the presence of our relatives, see for yourself whether there is anything of yours here with me; and if so, take it.” Now Jacob did not know that Rachel had stolen the gods.

33 So Laban went into Jacob’s tent and into Leah’s tent and into the tent of the two female servants, but he found nothing. After he came out of Leah’s tent, he entered Rachel’s tent. 34 Now Rachel had taken the household gods and put them inside her camel’s saddle and was sitting on them. Laban searched through everything in the tent but found nothing.

35 Rachel said to her father, “Don’t be angry, my lord, that I cannot stand up in your presence; I’m having my period.” So he searched but could not find the household gods.

36 Jacob was angry and took Laban to task. “What is my crime?” he asked Laban. “How have I wronged you that you hunt me down? 37 Now that you have searched through all my goods, what have you found that belongs to your household? Put it here in front of your relatives and mine, and let them judge between the two of us.

38 “I have been with you for twenty years now. Your sheep and goats have not miscarried, nor have I eaten rams from your flocks. 39 I did not bring you animals torn by wild beasts; I bore the loss myself. And you demanded payment from me for whatever was stolen by day or night. 40 This was my situation: The heat consumed me in the daytime and the cold at night, and sleep fled from my eyes. 41 It was like this for the twenty years I was in your household. I worked for you fourteen years for your two daughters and six years for your flocks, and you changed my wages ten times. 42 If the God of my father, the God of Abraham and the Fear of Isaac, had not been with me, you would surely have sent me away empty-handed. But God has seen my hardship and the toil of my hands, and last night he rebuked you.”

43 Laban answered Jacob, “The women are my daughters, the children are my children, and the flocks are my flocks. All you see is mine. Yet what can I do today about these daughters of mine, or about the children they have borne? 44 Come now, let’s make a covenant, you and I, and let it serve as a witness between us.”

45 So Jacob took a stone and set it up as a pillar. 46 He said to his relatives, “Gather some stones.” So they took stones and piled them in a heap, and they ate there by the heap. 47 Laban called it Jegar Sahadutha, and Jacob called it Galeed.[b]

48 Laban said, “This heap is a witness between you and me today.” That is why it was called Galeed. 49 It was also called Mizpah,[c] because he said, “May the Lord keep watch between you and me when we are away from each other. 50 If you mistreat my daughters or if you take any wives besides my daughters, even though no one is with us, remember that God is a witness between you and me.”

51 Laban also said to Jacob, “Here is this heap, and here is this pillar I have set up between you and me. 52 This heap is a witness, and this pillar is a witness, that I will not go past this heap to your side to harm you and that you will not go past this heap and pillar to my side to harm me. 53 May the God of Abraham and the God of Nahor, the God of their father, judge between us.”

So Jacob took an oath in the name of the Fear of his father Isaac. 54 He offered a sacrifice there in the hill country and invited his relatives to a meal. After they had eaten, they spent the night there.

55 Early the next morning Laban kissed his grandchildren and his daughters and blessed them. Then he left and returned home.[d]

..............................................................................................................

ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 31

याकूब लाबानको घरबाट सुटुक्‍क भागेका
1लाबानका छोराहरूले यसो भनिरहेका याकूबले सुने, “हाम्रा बुबाका सबै थोक याकूबले लिइसके, र हाम्रा बुबाकै सम्‍पत्तिबाट तिनले यत्ति धेरै पाएका छन्‌।”
Jacob heard that Laban’s sons were saying, “Jacob has taken everything our father owned and has gained all this wealth from what belonged to our father
 2र याकूबले लाबानको व्‍यवहार हेर्दा पनि आफूप्रति तिनको भावना पहिलेजस्‍तै नभएको देखे।
And Jacob noticed that Laban’s attitude toward him was not what it had been.
3तब परमप्रभुले याकूबलाई भन्‍नुभयो, “तेरा पिता-पुर्खा र तेरो कुटुम्‍बकहाँ फर्केर जा, र म तँसँग हुनेछु।”

Then the Lord said to Jacob, “Go back to the land of your fathers and to your relatives, and I will be with you.”

4यसकारण याकूबले राहेल र लेआलाई आफ्‍ना बगाल भएको खर्कमा बोलाइपठाए, 
So Jacob sent word to Rachel and Leah to come out to the fields where his flocks were. 
5र तिनीहरूलाई भने, “तिमीहरूका बुबाको मप्रतिको भावना पहिलेजस्‍तै नभएको म देख्‍दैछु। तर मेरा पिताका परमेश्‍वर मसँग हुनुभएको छ।
He said to them, “I see that your father’s attitude toward me is not what it was before, but the God of my father has been with me.
 6मेरो बलले भ्‍याएसम्‍म मैले तिमीहरूका बुबाको सेवा गरेको तिमीहरूलाई थाहै छ। 
You know that I’ve worked for your father with all my strength,
7तापनि तिमीहरूका बुबाले मलाई ठग्‍नुभएको छ, र मेरो ज्‍याला दश पल्‍ट बदल्‍नुभएको छ। तर परमेश्‍वरले तिनलाई मेरो हानि गर्न दिनुभएन।
yet your father has cheated me by changing my wages ten times. However, God has not allowed him to harm me.
 8उनले थोप्‍ले जत्ति तिम्रो ज्‍याला होस्‌ भन्‍दा सबै बगालले थोप्‍ले नै बियाए। अनि उनले पेटारे जत्ति तिम्रो ज्‍याला होस्‌ भन्‍दा सबै बगालले पेटारे नै बियाए। 
If he said, ‘The speckled ones will be your wages,’ then all the flocks gave birth to speckled young; and if he said, ‘The streaked ones will be your wages,’ then all the flocks bore streaked young. 
9यसरी परमेश्‍वरले तिमीहरूका बुबाका बगालहरू लिएर मलाई दिनुभयो।
So God has taken away your father’s livestock and has given them to me.
10“बगाल मिसिने बेलामा बगालमाथि चढ्‌ने बोकाहरू पेटारे, थोप्‍ले र छिर्केमिर्के भएका सपनामा मैले देखें।
10 “In breeding season I once had a dream in which I looked up and saw that the male goats mating with the flock were streaked, speckled or spotted.
 11त्‍यस बेला परमेश्‍वरका दूतले सपनामा मलाई ‘ए याकूब’ भन्‍नुभयो। मैले भनें ‘हजूर।’ 
11 The angel of God said to me in the dream, ‘Jacob.’ I answered, ‘Here I am.
12र उहाँले भन्‍नुभयो, ‘तेरा आँखा उठाएर बगालमाथि चढ्‌ने सबै बोकाहरूलाई हेर्‌। ती पेटारे, थोप्‍ले र छिर्केमिर्के छन्, किनकि लाबानले तँमाथि जे गरिरहेछ सो मैले देखेको छु। 
12 And he said, ‘Look up and see that all the male goats mating with the flock are streaked, speckled or spotted, for I have seen all that Laban has been doing to you. 
13तैंले खामामा तेल खन्‍याएको र भाकल गरेको ठाउँ बेथेलका परमेश्‍वर म नै हुँ। अब उठ्, यस ठाउँबाट फर्केर तेरो जन्‍मभूमिमा जा’।” 
13 I am the God of Bethel, where you anointed a pillar and where you made a vow to me. Now leave this land at once and go back to your native land.’”
14तब राहेल र लेआले तिनलाई भने, “हाम्रा बुबाको घरमा हाम्रा निम्‍ति हकको केही अंश छ र? के उहाँले हामीलाई विदेशीजस्‍तै सम्‍झनुभएको छैन र? 
14 Then Rachel and Leah replied, “Do we still have any share in the inheritance of our father’s estate? 
15उहाँले त हामीलाई बेचिदिनुभयो, र हाम्रा निम्‍ति दिइएको पैसा पनि आफैले चलाइसक्‍नुभएको छ।
15 Does he not regard us as foreigners? Not only has he sold us, but he has used up what was paid for us. 
 16हाम्रा बुबाबाट परमेश्‍वरले लानुभएको सबै सम्‍पत्ति हाम्रै र हाम्रा छोराछोरीहरूको भएको छ। अब परमेश्‍वरले तपाईंलाई जे-जसो गर्नू भन्‍नुभयो त्‍यसै गर्नुहोस्‌।”
16 Surely all the wealth that God took away from our father belongs to us and our children. So do whatever God has told you.”
17तब याकूब उठेर आफ्‍ना छोराहरू र पत्‍नीहरूलाई ऊँटहरूमाथि राखे।
17 Then Jacob put his children and his wives on camels,
 18अनि तिनले आफ्‍ना सबै गाईबस्‍तुलाई अगि धपाई पद्दन-आराममा रहँदा आफूले प्राप्‍त गरेका जम्‍मै सम्‍पत्ति लिएर आफ्‍ना पिता इसहाककहाँ कनान देशमा जानलाई तिनी निस्‍के।
18 and he drove all his livestock ahead of him, along with all the goods he had accumulated in Paddan Aram,[a] to go to his father Isaac in the land of Canaan.
19त्‍यस बेला जब लाबानचाहिँ आफ्‍ना भेड़ाको ऊन कत्रन गएका थिए, तब राहेलले आफ्‍ना बुबाका घर-देवताहरू चोरेर लगिन्‌।
19 When Laban had gone to shear his sheep, Rachel stole her father’s household gods. 
 20त्‍यसबाहेक अरामी लाबानलाई याकूबले झुक्‍क्‍याए, कारण तिनको भाग्‍ने मति छ भनेर तिनले उनलाई बताएनन्‌।
20 Moreover, Jacob deceived Laban the Aramean by not telling him he was running away. 
 21यसरी आफूसँग भएका सबै कुरा लिएर याकूब भागेर महानदी यूफ्रेटिस तरे, र गिलादको पहाड़ी देशतर्फ लागे।
लाबानले याकूबलाई लखेटेका
21 So he fled with all he had, crossed the Euphrates River, and headed for the hill country of Gilead.
22तेस्रो दिनमा याकूब भागेको खबर लाबानले सुने, 
22 On the third day Laban was told that Jacob had fled.
23अनि उनले आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई साथमा लिएर सात दिनसम्‍म तिनलाई लखेटे, र गिलादको पहाड़ी देशमा तिनलाई भेट्टाए। 
23 Taking his relatives with him, he pursued Jacob for seven days and caught up with him in the hill country of Gilead.
24तब अरामी लाबानकहाँ राती सपनामा परमेश्‍वर देखा पर्नुभयो, र उनलाई भन्‍नुभयो, “होशियार गर्, तैंले याकूबलाई असल कि खराब केही कुरा नभन्‌।”
24 Then God came to Laban the Aramean in a dream at night and said to him, “Be careful not to say anything to Jacob, either good or bad.”
25लाबानले याकूबलाई भेट्टाउँदा याकूबले आफ्‍नो पाल गिलादको पहाड़ी देशमा टाँगेका थिए, र लाबानले पनि आफ्‍ना दाजुभाइहरूका साथमा त्‍यहीँ पाल टाँगे। 
25 Jacob had pitched his tent in the hill country of Gilead when Laban overtook him, and Laban and his relatives camped there too.
26लाबानले याकूबलाई भने, “तिमीले मलाई झुक्‍क्‍याएर मेरा छोरीहरूलाई लड़ाइँका कैदीहरूलाई झैँ लगेर यो के गरेको? 
26 Then Laban said to Jacob, “What have you done? You’ve deceived me, and you’ve carried off my daughters like captives in war.
27तिमी किन मलाई नभनीकन सुटुक्‍क भागेर मलाई धोका दियौ? म वीणा र खैँजड़ीको खुशीयालीमा तिमीलाई पठाउनेथिएँ। 
27 Why did you run off secretly and deceive me? Why didn’t you tell me, so I could send you away with joy and singing to the music of timbrels and harps?
28मेरा नातिनातिना र छोरीहरूलाई बिदाइको म्‍वाइँ खान मलाई किन दिएनौ? यो तिमीले मूर्खता गर्‍यौ। 
28 You didn’t even let me kiss my grandchildren and my daughters goodbye. You have done a foolish thing. 
29तिमीलाई हानि गर्ने शक्ति मसँग छ। तर तिम्रा बुबाका परमेश्‍वरले हिजो राती मलाई यसो भन्‍नुभयो, 
 29 I have the power to harm you; but last night the God of your father said to me, ‘Be careful not to say anything to Jacob, either good or bad.’
30‘होशियार गर्, तैंले याकूबलाई असल कि खराब केही पनि नभन्‌।’ अब तिम्रा बुबाको घरमा जान तिमीले ज्‍यादै इच्‍छा गरेका हुनाले तिमी हिँड़ेका छौ, तर मेरा देवताहरूचाहिँ किन चोर्‍यौ?”
 30 Now you have gone off because you longed to return to your father’s household. But why did you steal my gods?”
31याकूबले लाबानलाई जवाफ दिए, “तपाईंले आफ्‍ना छोरीहरूलाई मबाट जबरजस्‍तसाथ खोस्‍नुहुन्‍छ कि भन्‍ने मलाई डर लाग्‍यो। 
31 Jacob answered Laban, “I was afraid, because I thought you would take your daughters away from me by force.
32तर तपाईंका देवताहरू जससँग भेट्टाउनुहुन्‍छ त्‍यो जीवित रहनेछैन। मसँग भएको तपाईंको कुन चीज छ सो हाम्रा कुटुम्‍बका सामुन्‍ने चिन्‍नुहोस्, र लिनुहोस्‌।” राहेलले ती चोरेकी याकूबलाई थाहै थिएन।
32 But if you find anyone who has your gods, that person shall not live. In the presence of our relatives, see for yourself whether there is anything of yours here with me; and if so, take it.” Now Jacob did not know that Rachel had stolen the gods.
33तब लाबान याकूबको पालभित्र, त्‍यसपछि लेआको र दुवै कमारीहरूका पालभित्र पसे, तर केही पाउन सकेनन्‌। उनी लेआको पालबाट निस्‍केर राहेलको पालभित्र पसे। 
33 So Laban went into Jacob’s tent and into Leah’s tent and into the tent of the two female servants, but he found nothing. After he came out of Leah’s tent, he entered Rachel’s tent. 
34तर राहेलचाहिँ ती घर-देवताहरू लिएर आफ्‍नो ऊँटको काठीमा राखी तीमाथि बसिरहेकी थिइन्‌। लाबानले पालमा जताततै धुँइधुँइती खोजे तर ती पाउनै सकेनन्‌।
34 Now Rachel had taken the household gods and put them inside her camel’s saddle and was sitting on them. Laban searched through everything in the tent but found nothing.
35राहेलले आफ्‍ना बुबालाई भनिन्, “हजूर, मसँग नरिसाउनुहोला। म नछुने भएकी हुनाले मैले तपाईंको अगाड़ि उठ्‌नु भएन।” यसरी उनले खोज्‍न त खोजे, तर ती घर-देवताहरू भेट्टाउन सकेनन्‌।
35 Rachel said to her father, “Don’t be angry, my lord, that I cannot stand up in your presence; I’m having my period.” So he searched but could not find the household gods.
36याकूब झोकिए, र लाबानलाई हप्‍काएर भने,
36 Jacob was angry and took Laban to task. “What is my crime?” he asked Laban. “How have I wronged you that you hunt me down?
 37“मेरो अपराध के छ र तपाईंले मलाई यसरी लखेट्‌नुभयो? अब तपाईंले मेरा सबै मालतालहरूको खानतलाशी लिनुभयो। तपाईंका घरेलु मालहरूमध्‍ये के भेट्टाउनुभयो खै? ती तपाईंका र मेरा कुटुम्‍बहरूका अगाड़ि राखिदिनुहोस्‌। यिनीहरूले हामी दुईका बीचमा इन्‍साफ गरिदिनेछन्‌।”
 37 Now that you have searched through all my goods, what have you found that belongs to your household? Put it here in front of your relatives and mine, and let them judge between the two of us.
38“यी बीस वर्षदेखि म तपाईंसँग छु। त्‍यतिञ्‍जेल तपाईंका भेड़ीहरू र बाख्रीहरूका गर्भ कहिल्‍यै तुहेनन्‌। मैले तपाईंका बगालका भेड़ाहरू खाइनँ। 
38 “I have been with you for twenty years now. Your sheep and goats have not miscarried, nor have I eaten rams from your flocks.
39जङ्गली जनावरहरूले फहराएकाहरूलाई पनि तपाईंकहाँ मैले ल्‍याउँदिनथें। बरु क्षतिपूर्ति मैले गर्थें। दिनमा होस्‌ वा रातमा होस्‌ चोरी भएकाहरूको मोल पनि तपाईंले मबाटै लिनुहुन्‍थ्‍यो। 
39 I did not bring you animals torn by wild beasts; I bore the loss myself. And you demanded payment from me for whatever was stolen by day or night. 
40दिउँसोको गर्मीले र रातको चिसोले मलाई क्षीण बनाएको थियो— मेरो हालत यस्‍तै थियो। मेरा आँखामा पटक्‍कै निद्रा लाग्‍दैनथ्‍यो।
 40 This was my situation: The heat consumed me in the daytime and the cold at night, and sleep fled from my eyes. 
 41यी बीस वर्ष म यसरी तपाईंको घरमा रहें। तपाईंका दुई छोरीहरूका निम्‍ति मैले चौध वर्ष सेवा गरें, र छ वर्षसम्‍म तपाईंका बगालको हेरचाह गरें। र तपाईंले मेरो ज्‍याला दश चोटि बदल्‍नुभयो।
 41 It was like this for the twenty years I was in your household. I worked for you fourteen years for your two daughters and six years for your flocks, and you changed my wages ten times. 
 42मेरा बुबाका परमेश्‍वर, जो अब्राहामका परमेश्‍वर, जो इसहाकको “भय” हुनुहुन्‍छ, यदि उहाँ मसँग नहुनुभए निश्‍चय नै अहिले तपाईंले मलाई रित्तै हात पठाउनुहुनेथियो। तर परमेश्‍वरले मेरो कष्‍ट र मेरो हातको मेहनत देख्‍नुभयो, र तपाईंलाई गत रात हप्‍काउनुभएको हो।”
42 If the God of my father, the God of Abraham and the Fear of Isaac, had not been with me, you would surely have sent me away empty-handed. But God has seen my hardship and the toil of my hands, and last night he rebuked you.
43लाबानले जवाफमा याकूबलाई भने, “यी छोरीहरू मेरै छोरीहरू हुन्‌। यी छोराछोरी पनि मेरै छोराछोरी हुन्‌। यी बगालहरू मेरै बगालहरू हुन्, र तिमी यहाँ जो देख्‍छौ सबै मेरै हुन्‌। तर आज यी मेरा छोरीहरू र तिनीहरूले जन्‍माएका छोराछोरीहरूलाई म के गर्न सक्‍छु र? 
43 Laban answered Jacob, “The women are my daughters, the children are my children, and the flocks are my flocks. All you see is mine. Yet what can I do today about these daughters of mine, or about the children they have borne?
44अब आऊ, तिमी र म आपसमा एउटा करार बाँधौं, र तिम्रो र मेरो बीचमा त्‍यही नै साक्षी होस्‌।”
44 Come now, let’s make a covenant, you and I, and let it serve as a witness between us.”
45तब याकूबले एउटा ढुङ्गो ल्‍याएर खामोजस्‍तै खड़ा गरे। 
45 So Jacob took a stone and set it up as a pillar.
46अनि याकूबले आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई भने, “तपाईंहरू पनि ढुङ्गाहरू ल्‍याउनुहोस्‌।” तिनीहरूले ढुङ्गा ल्‍याएर एक थुप्रो लगाए, र तिनीहरूले त्‍यही ढुङ्गाको थुप्रोनेर खानपान गरे।
46 He said to his relatives, “Gather some stones.” So they took stones and piled them in a heap, and they ate there by the heap.
 47लाबानले त्‍यस ढुङ्गाको थुप्रोको नाउँ यगर-सहदूता राखे, र याकूबले त्‍यसलाई गलेद भने।
47 Laban called it Jegar Sahadutha, and Jacob called it Galeed.[b]
48लाबानले भने, “आज यो ढुङ्गाको थुप्रो तिम्रो र मेरो बीचमा साक्षीको रूपमा खड़ा छ।”
48 Laban said, “This heap is a witness between you and me today.” That is why it was called Galeed.
 49यसैकारण त्‍यसको नाउँ गलेद राखियो। त्‍यसको नाउँ मिस्‍पा पनि थियो, किनभने उनले भने, “हामी एक-अर्काबाट अलग हुँदा पनि तिम्रो र मेरो बीचमा परमप्रभुले हेरचाह गरून्‌।
 49 It was also called Mizpah,[c] because he said, “May the Lord keep watch between you and me when we are away from each other.
 50तिमीले मेरा छोराछोरीहरूलाई अनर्थ गर्‍यौ भने अथवा मेरा छोरीहरूबाहेक अरू पत्‍नीहरू ल्‍यायौ भने, हामीसँग कोही मानिस नभए तापनि याद गर, तिम्रो र मेरो बीचमा परमेश्‍वर साक्षी हुनुहुन्‍छ।
50 If you mistreat my daughters or if you take any wives besides my daughters, even though no one is with us, remember that God is a witness between you and me.”
51लाबानले याकूबलाई फेरि भने, “मैले तिम्रो र मेरो बीचमा खड़ा गरेर राखेको यो ढुङ्गाको थुप्रो र खामो हेर। 
51 Laban also said to Jacob, “Here is this heap, and here is this pillar I have set up between you and me.
52यो थुप्रो र यो खामो साक्षी रहून्‌ कि यो थुप्रो नाघेर म तिमीकहाँ हानि गर्न पारि आउनेछैनँ, अनि यो थुप्रो र खामो नाघेर तिमी पनि मकहाँ हानि गर्नलाई वारि नआऊ।
 52 This heap is a witness, and this pillar is a witness, that I will not go past this heap to your side to harm you and that you will not go past this heap and pillar to my side to harm me. 
 53अब्राहामका परमेश्‍वर र नाहोरका परमेश्‍वर र उनीहरूका पिताका परमेश्‍वरले हाम्रा बीचमा इन्‍साफ गरून्‌।”
यसकारण याकूबले आफ्‍ना पिता इसहाकको “भय” साक्षीको रूपमा राखेर शपथ खाए।

 53 May the God of Abraham and the God of Nahor, the God of their father, judge between us.”

So Jacob took an oath in the name of the Fear of his father Isaac.

 54याकूबले त्‍यस पहाड़ी देशमा बलिदान चढ़ाए, र आफ्‍ना कुटुम्‍बहरूलाई खानपान दिए। तिनीहरू खानपान गरेर त्‍यो रात त्‍यही ठाउँमा बिताए।
54 He offered a sacrifice there in the hill country and invited his relatives to a meal. After they had eaten, they spent the night there.
55लाबान बिहान सबेरै उठे, आफ्‍ना नाति-नातिनाहरू र छोरीहरूलाई म्‍वाइँ खाएर तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिए। त्‍यसपछि उनी बिदा भएर घर फर्के।

55 Early the next morning Laban kissed his grandchildren and his daughters and blessed them. Then he left and returned home

................................................................

DATE - AUGUST 19, 2024

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

.............................................................................................................................

उत्‍पत्ति 32

एसावसँग भेट गर्ने याकूबले तयारी गरेका
1याकूब पनि आफ्‍नो बाटो लागे, र परमेश्‍वरका दूतहरूले तिनीसँग भेट गरे। 2याकूबले उनीहरूलाई देखेर भने, “यो त परमेश्‍वरको छाउनी हो।” यसकारण तिनले त्‍यस ठाउँको नाउँ महनोम राखे।
3याकूबले एदोमका देशको सेइरमा आफ्‍ना दाजु एसावकहाँ आफ्‍नो अगि दूतहरू पठाए। 4याकूबले तिनीहरूलाई यसो भन्‍ने आज्ञा दिए: “तिमीहरूले मेरा मालिक एसावलाई यसो भन्‍नू, ‘तपाईंको दास याकूब यसो भन्‍छ, म लाबानसँग बसोबास गरी अहिलेसम्‍म त्‍यहीँ रहें। 5मसँग गाई-गोरु, गधा, भेड़ाबाख्रा र नोकर-चाकरहरू छन्, र तपाईंबाट निगाह पाइएला भन्‍ने हेतुले अहिले तपाईंकहाँ मैले बिन्‍ती गर्न पठाएको हुँ’।”
6ती दूतहरू याकूबकहाँ फर्केर आई यसो भने, “हामी तपाईंका दाजु एसावकहाँ गयौं, र उहाँ तपाईंसँग भेट गर्न चार सय मानिसहरूका साथमा आउँदैहुनुहुन्‍छ।”
7तब याकूब साह्रै डराएर आकुल भए। तिनले आफूसँग भएका मानिसहरू, भेड़ाबाख्राका बगालहरू, गाई-गोरुका बथानहरू र ऊँटहरूलाई दुई दलमा विभक्त गरे। 8“यदि एसाव आएर एक दललाई आक्रमण गरे पनि अर्को दल त उम्‍कन सक्‍ला” भनी तिनले सोचे।
9तब याकूबले प्रार्थना गरे, “हे मेरो पिता अब्राहामका परमेश्‍वर, र मेरो बुबा इसहाकका परमेश्‍वर, हे परमप्रभु, जसले मलाई ‘तँ तेरै देशमा तेरा कुटुम्‍बहरूकहाँ जा, र म तेरो भलाइ गर्नेछु’ भन्‍नुभएको थियो। 10तपाईंले आफ्‍नो दासलाई जत्ति करुणा र विश्‍वासयोग्‍यता देखाउनुभएको छ त्‍यसको म कत्ति पनि योग्‍य छैनँ। किनभने एउटा लाठो मात्र लिएर मैले यसो यर्दन नदी तरेको थिएँ। तर अहिले मेरा दुई वटा दल भएका छन्‌। 11म बिन्‍ती गर्दछु, मलाई मेरा दाजु एसावको हातबाट बचाउनुहोस्, किनकि उनीसँग मलाई डर लाग्‍छ, कि उनले आमा, छोराछोरीहरूसमेत हामी जम्‍मैलाई आक्रमण गर्लान्‌। 12तर तपाईंले भन्‍नुभएको छ, ‘साँच्‍ची नै म तेरो भलाइ गर्नेछु, र तेरा सन्‍तानहरू समुद्रका बालुवासरह तुल्‍याउनेछु, जो गन्‍न सकिने छैन’।” 
13तिनी त्‍यस रात त्‍यहीँ वास बसे, र आफूसँग भएको सम्‍पत्तिबाट तिनले दाजु एसावको निम्‍ति सौगात छुट्ट्याए: 14अर्थात्, दुई सय बाख्री, बीस वटा बोका, दुई सय भेड़ी, बीस वटा भेड़ा, 15तीस दुहुना ऊँट र तिनका बच्‍चा, चालीस गाई र दश साँढ़े, बीस गधैनी र दश गधा। 16यी सबैका लागि तिनले बथान गरी आफ्‍ना कमारीहरूलाई जिम्‍मा लगाए, र तिनीहरूलाई भने, “मभन्‍दा अगिअगि जाओ, र बथान-बथानका बीचमा केही खाली ठाउँ राख।”
17तिनले सबैभन्‍दा अगिल्‍लालाई यसो भने, “मेरा दाजु एसावले तँलाई भेटेर ‘तँ कसको मानिस होस्, तँ कहाँ जाने होस्, तेरो अगिअगि गएका यी बथानहरू कसका हुन्‌?’ भनेर सोध्‍नुभयो भने, 18तैंले यसो भन्‍नू: ‘ती त तपाईंका दास याकूबका हुन्‌। यी जम्‍मै मेरा प्रभु एसावको निम्‍ति सौगातको रूपमा पठाएका हुन्‌। हेर्नुहोस्, तिनीचाहिँ हाम्रा पछिपछि आउँदैछन्‌’।”
19तिनले दोस्रो, तेस्रो र बथानका पछिपछि लाग्‍ने जम्‍मैलाई आज्ञा दिए: “एसावलाई भेट्‌दा तिमीहरूले उही किसिमले भन्‍नू। विशेष गरी तिमीहरूले यसो भन्‍नू, 20‘हेर्नुहोस्, तपाईंका दास याकूब हाम्रा पछिपछि आउँदैछन्‌’।” किनभने तिनले यस्‍तो विचार गरे, “मेरो अगिअगि गएको सौगातले म उनको रीस साम्‍य गर्न सक्‍छु होला। त्‍यसपछि म उनको सामु पर्दा शायद उनले मलाई ग्रहण गर्नेछन्‌।” 21यसैकारण ती सौगात तिनीभन्‍दा अगाड़ि गए, र तिनी आफैचाहिँ त्‍यस रात आफ्‍नै पालमा बसी बिताए।
याकूब र स्‍वर्गदूतको कुश्‍ती
22त्‍यस रात याकूब उठे, र तिनका दुई पत्‍नी, दुई कमारी, र एघारै छोराहरूलाई लिएर यब्‍बोक नदी तरे। 23तिनले तिनीहरूलाई खोलाको पारि पठाएपछि, त्‍यसै गरी तिनले आफूसित भएका सबै कुरा पनि पठाए। 24यसरी याकूबचाहिँ एकलै छोड़िए। अनि एक जना व्‍यक्ति उज्‍यालो नहोउञ्‍जेल तिनीसित कुश्‍ती लड़े।  25यी व्‍यक्तिले याकूबलाई जित्‍न नसकेका देखेर याकूबका कम्‍मरको खोक्रो भाग छोए, र उनीसित कुश्‍ती लड्‌दालड्‌दै याकूबको कम्‍मरको गेड़ी फुस्‍क्‍यो। 26तब ती व्‍यक्तिले भने, “उज्‍यालो हुन लाग्‍यो। मलाई जान देऊ।”
तर याकूबले भने, “मलाई आशीर्वाद नदिउञ्‍जेल म तपाईंलाई जान दिन्‍नँ।”
27उनले तिनलाई भने, “तिम्रो नाउँ के हो?”
तिनले भने, “याकूब।”
28त्‍यस व्‍यक्तिले भने, “अब उप्रान्‍त तिम्रो नाउँ याकूब होइन तर इस्राएल हुनेछ, किनभने तिमीले परमेश्‍वर र मानिसहरूसँग लड़न्‍त गर्‍यौ, अनि विजयी भयौ।” 
29तब याकूबले उनलाई सोधे, “बिन्‍ती छ, मलाई भन्‍नुहोस्, तपाईंको नाउँ के हो?” 
तर उनले उत्तर दिए, “मेरो नाउँ तिमी किन सोध्‍छौ?” अनि उनले तिनलाई आशीर्वाद दिए।
30यसकारण याकूबले त्‍यस ठाउँको नाउँ पनीएल राखे, किनकि “परमेश्‍वरको सम्‍मुखै परे तापनि मेरो ज्‍यान बाँच्‍यो” भनी तिनले भने।
31तिनको कम्‍मरले गर्दा तिनी खोच्‍याई-खोच्‍याई हिँड़ेर पनीएल नाघिसक्‍दा सूर्योदय भयो। 32तिनका कम्‍मरको नसो छोइएको हुनाले आजसम्‍म इस्राएलीहरू कम्‍मरको नसो खाँदैनन्‌।
..........................................................................................................

Jacob Prepares to Meet Esau

32 [a]Jacob also went on his way, and the angels of God met him. When Jacob saw them, he said, “This is the camp of God!” So he named that place Mahanaim.[b]

Jacob sent messengers ahead of him to his brother Esau in the land of Seir, the country of Edom. He instructed them: “This is what you are to say to my lord Esau: ‘Your servant Jacob says, I have been staying with Laban and have remained there till now. I have cattle and donkeys, sheep and goats, male and female servants. Now I am sending this message to my lord, that I may find favor in your eyes.’”

When the messengers returned to Jacob, they said, “We went to your brother Esau, and now he is coming to meet you, and four hundred men are with him.”

In great fear and distress Jacob divided the people who were with him into two groups,[c] and the flocks and herds and camels as well. He thought, “If Esau comes and attacks one group,[d] the group[e] that is left may escape.”

Then Jacob prayed, “O God of my father Abraham, God of my father Isaac, Lord, you who said to me, ‘Go back to your country and your relatives, and I will make you prosper,’ 10 I am unworthy of all the kindness and faithfulness you have shown your servant. I had only my staff when I crossed this Jordan, but now I have become two camps. 11 Save me, I pray, from the hand of my brother Esau, for I am afraid he will come and attack me, and also the mothers with their children. 12 But you have said, ‘I will surely make you prosper and will make your descendants like the sand of the sea, which cannot be counted.’”

13 He spent the night there, and from what he had with him he selected a gift for his brother Esau: 14 two hundred female goats and twenty male goats, two hundred ewes and twenty rams, 15 thirty female camels with their young, forty cows and ten bulls, and twenty female donkeys and ten male donkeys. 16 He put them in the care of his servants, each herd by itself, and said to his servants, “Go ahead of me, and keep some space between the herds.”

17 He instructed the one in the lead: “When my brother Esau meets you and asks, ‘Who do you belong to, and where are you going, and who owns all these animals in front of you?’ 18 then you are to say, ‘They belong to your servant Jacob. They are a gift sent to my lord Esau, and he is coming behind us.’”

19 He also instructed the second, the third and all the others who followed the herds: “You are to say the same thing to Esau when you meet him. 20 And be sure to say, ‘Your servant Jacob is coming behind us.’” For he thought, “I will pacify him with these gifts I am sending on ahead; later, when I see him, perhaps he will receive me.” 21 So Jacob’s gifts went on ahead of him, but he himself spent the night in the camp.

Jacob Wrestles With God

22 That night Jacob got up and took his two wives, his two female servants and his eleven sons and crossed the ford of the Jabbok. 23 After he had sent them across the stream, he sent over all his possessions. 24 So Jacob was left alone, and a man wrestled with him till daybreak. 25 When the man saw that he could not overpower him, he touched the socket of Jacob’s hip so that his hip was wrenched as he wrestled with the man. 26 Then the man said, “Let me go, for it is daybreak.”

But Jacob replied, “I will not let you go unless you bless me.”

27 The man asked him, “What is your name?”

“Jacob,” he answered.

28 Then the man said, “Your name will no longer be Jacob, but Israel,[f] because you have struggled with God and with humans and have overcome.”

29 Jacob said, “Please tell me your name.”

But he replied, “Why do you ask my name?” Then he blessed him there.

30 So Jacob called the place Peniel,[g] saying, “It is because I saw God face to face, and yet my life was spared.”

31 The sun rose above him as he passed Peniel,[h] and he was limping because of his hip. 32 Therefore to this day the Israelites do not eat the tendon attached to the socket of the hip, because the socket of Jacob’s hip was touched near the tendon.

...........................................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 32

एसावसँग भेट गर्ने याकूबले तयारी गरेका
1याकूब पनि आफ्‍नो बाटो लागे, र परमेश्‍वरका दूतहरूले तिनीसँग भेट गरे। 
Jacob also went on his way, and the angels of God met him.
2याकूबले उनीहरूलाई देखेर भने, “यो त परमेश्‍वरको छाउनी हो।” यसकारण तिनले त्‍यस ठाउँको नाउँ महनोम राखे।
When Jacob saw them, he said, “This is the camp of God!” So he named that place Mahanaim.
3याकूबले एदोमका देशको सेइरमा आफ्‍ना दाजु एसावकहाँ आफ्‍नो अगि दूतहरू पठाए। 
Jacob sent messengers ahead of him to his brother Esau in the land of Seir, the country of Edom
4याकूबले तिनीहरूलाई यसो भन्‍ने आज्ञा दिए: “तिमीहरूले मेरा मालिक एसावलाई यसो भन्‍नू, ‘तपाईंको दास याकूब यसो भन्‍छ, म लाबानसँग बसोबास गरी अहिलेसम्‍म त्‍यहीँ रहें।
 He instructed them: “This is what you are to say to my lord Esau: ‘Your servant Jacob says, I have been staying with Laban and have remained there till now. 
 5मसँग गाई-गोरु, गधा, भेड़ाबाख्रा र नोकर-चाकरहरू छन्, र तपाईंबाट निगाह पाइएला भन्‍ने हेतुले अहिले तपाईंकहाँ मैले बिन्‍ती गर्न पठाएको हुँ’।”
 I have cattle and donkeys, sheep and goats, male and female servants. Now I am sending this message to my lord, that I may find favor in your eyes.’”
6ती दूतहरू याकूबकहाँ फर्केर आई यसो भने, “हामी तपाईंका दाजु एसावकहाँ गयौं, र उहाँ तपाईंसँग भेट गर्न चार सय मानिसहरूका साथमा आउँदैहुनुहुन्‍छ।”
When the messengers returned to Jacob, they said, “We went to your brother Esau, and now he is coming to meet you, and four hundred men are with him.”
7तब याकूब साह्रै डराएर आकुल भए। तिनले आफूसँग भएका मानिसहरू, भेड़ाबाख्राका बगालहरू, गाई-गोरुका बथानहरू र ऊँटहरूलाई दुई दलमा विभक्त गरे।
In great fear and distress Jacob divided the people who were with him into two groups,[c] and the flocks and herds and camels as well.
 8“यदि एसाव आएर एक दललाई आक्रमण गरे पनि अर्को दल त उम्‍कन सक्‍ला” भनी तिनले सोचे।
He thought, “If Esau comes and attacks one group,[d] the group[e] that is left may escape.”
9तब याकूबले प्रार्थना गरे, “हे मेरो पिता अब्राहामका परमेश्‍वर, र मेरो बुबा इसहाकका परमेश्‍वर, हे परमप्रभु, जसले मलाई ‘तँ तेरै देशमा तेरा कुटुम्‍बहरूकहाँ जा, र म तेरो भलाइ गर्नेछु’ भन्‍नुभएको थियो। 
Then Jacob prayed, “O God of my father Abraham, God of my father Isaac, Lord, you who said to me, ‘Go back to your country and your relatives, and I will make you prosper,’ 
10तपाईंले आफ्‍नो दासलाई जत्ति करुणा र विश्‍वासयोग्‍यता देखाउनुभएको छ त्‍यसको म कत्ति पनि योग्‍य छैनँ। किनभने एउटा लाठो मात्र लिएर मैले यसो यर्दन नदी तरेको थिएँ। तर अहिले मेरा दुई वटा दल भएका छन्‌। 
 10 I am unworthy of all the kindness and faithfulness you have shown your servant. I had only my staff when I crossed this Jordan, but now I have become two camps. 
11म बिन्‍ती गर्दछु, मलाई मेरा दाजु एसावको हातबाट बचाउनुहोस्, किनकि उनीसँग मलाई डर लाग्‍छ, कि उनले आमा, छोराछोरीहरूसमेत हामी जम्‍मैलाई आक्रमण गर्लान्‌। 
11 Save me, I pray, from the hand of my brother Esau, for I am afraid he will come and attack me, and also the mothers with their children. 
12तर तपाईंले भन्‍नुभएको छ, ‘साँच्‍ची नै म तेरो भलाइ गर्नेछु, र तेरा सन्‍तानहरू समुद्रका बालुवासरह तुल्‍याउनेछु, जो गन्‍न सकिने छैन’।” 
12 But you have said, ‘I will surely make you prosper and will make your descendants like the sand of the sea, which cannot be counted.’”
13तिनी त्‍यस रात त्‍यहीँ वास बसे, र आफूसँग भएको सम्‍पत्तिबाट तिनले दाजु एसावको निम्‍ति सौगात छुट्ट्याए:
13 He spent the night there, and from what he had with him he selected a gift for his brother Esau:
 14अर्थात्, दुई सय बाख्री, बीस वटा बोका, दुई सय भेड़ी, बीस वटा भेड़ा, 
 14 two hundred female goats and twenty male goats, two hundred ewes and twenty rams, 
15तीस दुहुना ऊँट र तिनका बच्‍चा, चालीस गाई र दश साँढ़े, बीस गधैनी र दश गधा।
15 thirty female camels with their young, forty cows and ten bulls, and twenty female donkeys and ten male donkeys. 
 16यी सबैका लागि तिनले बथान गरी आफ्‍ना कमारीहरूलाई जिम्‍मा लगाए, र तिनीहरूलाई भने, “मभन्‍दा अगिअगि जाओ, र बथान-बथानका बीचमा केही खाली ठाउँ राख।”
16 He put them in the care of his servants, each herd by itself, and said to his servants, “Go ahead of me, and keep some space between the herds.”
17तिनले सबैभन्‍दा अगिल्‍लालाई यसो भने, “मेरा दाजु एसावले तँलाई भेटेर ‘तँ कसको मानिस होस्, तँ कहाँ जाने होस्, तेरो अगिअगि गएका यी बथानहरू कसका हुन्‌?’ भनेर सोध्‍नुभयो भने, 
17 He instructed the one in the lead: “When my brother Esau meets you and asks, ‘Who do you belong to, and where are you going, and who owns all these animals in front of you?
18तैंले यसो भन्‍नू: ‘ती त तपाईंका दास याकूबका हुन्‌। यी जम्‍मै मेरा प्रभु एसावको निम्‍ति सौगातको रूपमा पठाएका हुन्‌। हेर्नुहोस्, तिनीचाहिँ हाम्रा पछिपछि आउँदैछन्‌’।”
18 then you are to say, ‘They belong to your servant Jacob. They are a gift sent to my lord Esau, and he is coming behind us.’”
19तिनले दोस्रो, तेस्रो र बथानका पछिपछि लाग्‍ने जम्‍मैलाई आज्ञा दिए: “एसावलाई भेट्‌दा तिमीहरूले उही किसिमले भन्‍नू। विशेष गरी तिमीहरूले यसो भन्‍नू, 
19 He also instructed the second, the third and all the others who followed the herds: “You are to say the same thing to Esau when you meet him.
20‘हेर्नुहोस्, तपाईंका दास याकूब हाम्रा पछिपछि आउँदैछन्‌’।” किनभने तिनले यस्‍तो विचार गरे, “मेरो अगिअगि गएको सौगातले म उनको रीस साम्‍य गर्न सक्‍छु होला। त्‍यसपछि म उनको सामु पर्दा शायद उनले मलाई ग्रहण गर्नेछन्‌।” 
 20 And be sure to say, ‘Your servant Jacob is coming behind us.’” For he thought, “I will pacify him with these gifts I am sending on ahead; later, when I see him, perhaps he will receive me.”
21यसैकारण ती सौगात तिनीभन्‍दा अगाड़ि गए, र तिनी आफैचाहिँ त्‍यस रात आफ्‍नै पालमा बसी बिताए।
याकूब र स्‍वर्गदूतको कुश्‍ती
21 So Jacob’s gifts went on ahead of him, but he himself spent the night in the camp.
22त्‍यस रात याकूब उठे, र तिनका दुई पत्‍नी, दुई कमारी, र एघारै छोराहरूलाई लिएर यब्‍बोक नदी तरे। 
22 That night Jacob got up and took his two wives, his two female servants and his eleven sons and crossed the ford of the Jabbok. 
23तिनले तिनीहरूलाई खोलाको पारि पठाएपछि, त्‍यसै गरी तिनले आफूसित भएका सबै कुरा पनि पठाए। 
23 After he had sent them across the stream, he sent over all his possessions. 
24यसरी याकूबचाहिँ एकलै छोड़िए। अनि एक जना व्‍यक्ति उज्‍यालो नहोउञ्‍जेल तिनीसित कुश्‍ती लड़े।
24 So Jacob was left alone, and a man wrestled with him till daybreak.
  25यी व्‍यक्तिले याकूबलाई जित्‍न नसकेका देखेर याकूबका कम्‍मरको खोक्रो भाग छोए, र उनीसित कुश्‍ती लड्‌दालड्‌दै याकूबको कम्‍मरको गेड़ी फुस्‍क्‍यो। 
 25 When the man saw that he could not overpower him, he touched the socket of Jacob’s hip so that his hip was wrenched as he wrestled with the man.
26तब ती व्‍यक्तिले भने, “उज्‍यालो हुन लाग्‍यो। मलाई जान देऊ।”
तर याकूबले भने, “मलाई आशीर्वाद नदिउञ्‍जेल म तपाईंलाई जान दिन्‍नँ।”

26 Then the man said, “Let me go, for it is daybreak.”

But Jacob replied, “I will not let you go unless you bless me.”

27उनले तिनलाई भने, “तिम्रो नाउँ के हो?”
तिनले भने, “याकूब।”

27 The man asked him, “What is your name?”

“Jacob,” he answered.

28त्‍यस व्‍यक्तिले भने, “अब उप्रान्‍त तिम्रो नाउँ याकूब होइन तर इस्राएल हुनेछ, किनभने तिमीले परमेश्‍वर र मानिसहरूसँग लड़न्‍त गर्‍यौ, अनि विजयी भयौ।” 
28 Then the man said, “Your name will no longer be Jacob, but Israel,[f] because you have struggled with God and with humans and have overcome.”
29तब याकूबले उनलाई सोधे, “बिन्‍ती छ, मलाई भन्‍नुहोस्, तपाईंको नाउँ के हो?” 
तर उनले उत्तर दिए, “मेरो नाउँ तिमी किन सोध्‍छौ?” अनि उनले तिनलाई आशीर्वाद दिए।

29 Jacob said, “Please tell me your name.”

But he replied, “Why do you ask my name?” Then he blessed him there.

30यसकारण याकूबले त्‍यस ठाउँको नाउँ पनीएल राखे, किनकि “परमेश्‍वरको सम्‍मुखै परे तापनि मेरो ज्‍यान बाँच्‍यो” भनी तिनले भने।
30 So Jacob called the place Peniel,[g] saying, “It is because I saw God face to face, and yet my life was spared.”
31तिनको कम्‍मरले गर्दा तिनी खोच्‍याई-खोच्‍याई हिँड़ेर पनीएल नाघिसक्‍दा सूर्योदय भयो।
31 The sun rose above him as he passed Peniel,[h] and he was limping because of his hip.
 32तिनका कम्‍मरको नसो छोइएको हुनाले आजसम्‍म इस्राएलीहरू कम्‍मरको नसो खाँदैनन्‌।

32 Therefore to this day the Israelites do not eat the tendon attached to the socket of the hip, because the socket of Jacob’s hip was touched near the tendon.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

..................................................................................................................................

उत्‍पत्ति 33

याकूब र एसावको शान्तिपूर्वक भेटघाट
1याकूबले आफ्‍ना आँखा उठाएर हेर्दा एसाव र तिनका साथमा चार सय मानिसहरू आइरहेका देखे। तिनले आफ्‍ना छोराछोरीहरूलाई लेआ, राहेल र दुई कमारीहरूको जिम्‍मामा विभक्त गरिदिए। 2तिनले कमारीहरू र तिनका छोराहरूलाई सबैभन्‍दा अगाड़ि, त्‍यसपछि लेआ र तिनका छोराछोरीहरू, र राहेल र योसेफलाई सबैभन्‍दा पछि राखे। 3तिनीहरू सबैका अगि तिनी आफैचाहिँ आफ्‍ना दाजुको नजिक नपुगुञ्‍जेल सात चोटि भूइँमा ढोग्‍दैगए।
4तर एसाव तिनीकहाँ दौडँदै आएर तिनलाई अँगालो हाले, र छातीमा टाँसेर तिनलाई म्‍वाइँ खाए, र तिनीहरू दुवै खूब रोए। 5तब एसावले यसो हेर्दा ती स्‍त्रीहरू र केटाकेटीहरूलाई देखेर भने, “तिमीसँग भएका यिनीहरूचाहिँ को हुन्‌?”
याकूबले भने, “परमेश्‍वरले हजूरको दासलाई अनुग्रह गरी दिनुभएका मेरा बालबच्‍चा हुन्‌।”
6तब कमारीहरू र तिनका छोराछोरीहरू नजिक आएर एसावलाई ढोग गरे। 7त्‍यसपछि लेआ र तिनका छोराछोरीहरू आएर ढोग गरे। सबभन्‍दा पछि योसेफ र राहेल आए, र तिनीहरूले पनि ढोग गरे।
8एसावले याकूबलाई सोधे, “मैले भेटेका यी सबै बथानको अर्थ के हो?”
याकूबले जवाफ दिए, “मैले हजूरबाट अनुग्रह पाउनलाई हो।”
9तर एसावले भने, “भाइ, मसँग प्रशस्‍तै छ। तिम्रो जो छ तिमीसँगै रहोस्‌।”
10याकूबले भने, “होइन, तपाईंको निगाह ममाथि छ भने कृपा गरी मेरो हातको यो सौगात ग्रहण गर्नुहोस्‌। किनभने यति ठूलो निगाह देखाएर तपाईंले मलाई स्‍वागत गर्नुभयो कि साँच्‍ची नै तपाईंको दर्शन पाउँदा मलाई त परमेश्‍वरकै दर्शन पाएझैँ लाग्‍यो। 11अब बिन्‍ती छ, तपाईंलाई नै भनेर ल्‍याएको मेरो यो सौगात ग्रहण गर्नुहोस्, किनभने परमेश्‍वरको अनुग्रह ममाथि भएको हुनाले मसँग प्रशस्‍तै छ।” यसरी याकूबले जिद्दी गरे, र एसावले ती लिए।
12तब एसावले भने, “अब हामी अगि बढ़ौं। म तिमीलाई साथ दिनेछु।”
13तर याकूबले उनलाई भने, “हजूरलाई जाहेरै छ कि यी केटाकेटीहरू कलिलै छन्, र दुहुना बथानहरूको मलाई फिक्री लाग्‍छ। तिनीहरूलाई एकै दिन पनि बेसी धपाए भने सबै मरिजालान्‌। 14यसकारण म हजूरलाई बिन्‍ती गर्दछु, कि तपाईं नै मभन्‍दा अगि जानुहोस्‌। मचाहिँ मभन्‍दा अगाड़ि गएका गाईबस्‍तुहरू र यी बालबच्‍चाहरूको चालअनुसार हजूरकहाँ सेइरमा नआइपुगुञ्‍जेल बिस्‍तार हिँड़ेर आउनेछु।”
15एसावले भने, “मसँग भएका केही मानिसहरू तिमीसित छोड़िदिनेछु।”
तर याकूबले भने, “यसको दरकार होला र? हजूरको निगाह मात्र ममाथि रहोस्‌।”
16यसैले एसाव त्‍यही दिन सेइरमा फर्के। 17तर याकूबचाहिँ सुक्‍कोततिर लागे, र आफ्‍नो लागि एउटा डेरा र गाईबस्‍तुलाई छाप्राहरू बनाए। यसैकारण त्‍यस ठाउँको नाउँ सुक्‍कोत राखियो।
18याकूब पद्दन-आरामबाट हिँड़ेर गएपछि कनानको शकेम भन्‍ने एउटा सहरमा कुशलसाथ आइपुगे, र त्‍यस सहरको अगि आफ्‍नो पाल टाँगेर वास गरे। 19आफूले पाल टाँगेको जग्‍गा शकेमका बाबु हमोरका छोराहरूबाट तिनले एक सय चाँदीका टुक्रा दाम हालेर किने।  20त्‍यहाँ तिनले एउटा वेदी बनाएर त्‍यसको नाउँ एल-एलोह-इस्राएल राखे।
................................................................................................

Jacob Meets Esau

33 Jacob looked up and there was Esau, coming with his four hundred men; so he divided the children among Leah, Rachel and the two female servants. He put the female servants and their children in front, Leah and her children next, and Rachel and Joseph in the rear. He himself went on ahead and bowed down to the ground seven times as he approached his brother.

But Esau ran to meet Jacob and embraced him; he threw his arms around his neck and kissed him. And they wept. Then Esau looked up and saw the women and children. “Who are these with you?” he asked.

Jacob answered, “They are the children God has graciously given your servant.”

Then the female servants and their children approached and bowed down. Next, Leah and her children came and bowed down. Last of all came Joseph and Rachel, and they too bowed down.

Esau asked, “What’s the meaning of all these flocks and herds I met?”

“To find favor in your eyes, my lord,” he said.

But Esau said, “I already have plenty, my brother. Keep what you have for yourself.”

10 “No, please!” said Jacob. “If I have found favor in your eyes, accept this gift from me. For to see your face is like seeing the face of God, now that you have received me favorably. 11 Please accept the present that was brought to you, for God has been gracious to me and I have all I need.” And because Jacob insisted, Esau accepted it.

12 Then Esau said, “Let us be on our way; I’ll accompany you.”

13 But Jacob said to him, “My lord knows that the children are tender and that I must care for the ewes and cows that are nursing their young. If they are driven hard just one day, all the animals will die. 14 So let my lord go on ahead of his servant, while I move along slowly at the pace of the flocks and herds before me and the pace of the children, until I come to my lord in Seir.”

15 Esau said, “Then let me leave some of my men with you.”

“But why do that?” Jacob asked. “Just let me find favor in the eyes of my lord.”

16 So that day Esau started on his way back to Seir. 17 Jacob, however, went to Sukkoth, where he built a place for himself and made shelters for his livestock. That is why the place is called Sukkoth.[a]

18 After Jacob came from Paddan Aram,[b] he arrived safely at the city of Shechem in Canaan and camped within sight of the city. 19 For a hundred pieces of silver,[c] he bought from the sons of Hamor, the father of Shechem, the plot of ground where he pitched his tent. 20 There he set up an altar and called it El Elohe Israel.

..................................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 33

याकूब र एसावको शान्तिपूर्वक भेटघाट
1याकूबले आफ्‍ना आँखा उठाएर हेर्दा एसाव र तिनका साथमा चार सय मानिसहरू आइरहेका देखे। तिनले आफ्‍ना छोराछोरीहरूलाई लेआ, राहेल र दुई कमारीहरूको जिम्‍मामा विभक्त गरिदिए।
Jacob looked up and there was Esau, coming with his four hundred men; so he divided the children among Leah, Rachel and the two female servants. 
 2तिनले कमारीहरू र तिनका छोराहरूलाई सबैभन्‍दा अगाड़ि, त्‍यसपछि लेआ र तिनका छोराछोरीहरू, र राहेल र योसेफलाई सबैभन्‍दा पछि राखे। 
 He put the female servants and their children in front, Leah and her children next, and Rachel and Joseph in the rear. 
3तिनीहरू सबैका अगि तिनी आफैचाहिँ आफ्‍ना दाजुको नजिक नपुगुञ्‍जेल सात चोटि भूइँमा ढोग्‍दैगए।
He himself went on ahead and bowed down to the ground seven times as he approached his brother.
4तर एसाव तिनीकहाँ दौडँदै आएर तिनलाई अँगालो हाले, र छातीमा टाँसेर तिनलाई म्‍वाइँ खाए, र तिनीहरू दुवै खूब रोए।
But Esau ran to meet Jacob and embraced him; he threw his arms around his neck and kissed him. And they wept.
 5तब एसावले यसो हेर्दा ती स्‍त्रीहरू र केटाकेटीहरूलाई देखेर भने, “तिमीसँग भएका यिनीहरूचाहिँ को हुन्‌?”
याकूबले भने, “परमेश्‍वरले हजूरको दासलाई अनुग्रह गरी दिनुभएका मेरा बालबच्‍चा हुन्‌।”

Then Esau looked up and saw the women and children. “Who are these with you?” he asked.

Jacob answered, “They are the children God has graciously given your servant.”

6तब कमारीहरू र तिनका छोराछोरीहरू नजिक आएर एसावलाई ढोग गरे।
Then the female servants and their children approached and bowed down.
 7त्‍यसपछि लेआ र तिनका छोराछोरीहरू आएर ढोग गरे। सबभन्‍दा पछि योसेफ र राहेल आए, र तिनीहरूले पनि ढोग गरे।
Next, Leah and her children came and bowed down. Last of all came Joseph and Rachel, and they too bowed down.
8एसावले याकूबलाई सोधे, “मैले भेटेका यी सबै बथानको अर्थ के हो?”
याकूबले जवाफ दिए, “मैले हजूरबाट अनुग्रह पाउनलाई हो।”

Esau asked, “What’s the meaning of all these flocks and herds I met?”

“To find favor in your eyes, my lord,” he said.

9तर एसावले भने, “भाइ, मसँग प्रशस्‍तै छ। तिम्रो जो छ तिमीसँगै रहोस्‌।”
But Esau said, “I already have plenty, my brother. Keep what you have for yourself.”
10याकूबले भने, “होइन, तपाईंको निगाह ममाथि छ भने कृपा गरी मेरो हातको यो सौगात ग्रहण गर्नुहोस्‌। किनभने यति ठूलो निगाह देखाएर तपाईंले मलाई स्‍वागत गर्नुभयो कि साँच्‍ची नै तपाईंको दर्शन पाउँदा मलाई त परमेश्‍वरकै दर्शन पाएझैँ लाग्‍यो। 
10 “No, please!” said Jacob. “If I have found favor in your eyes, accept this gift from me. For to see your face is like seeing the face of God, now that you have received me favorably.
11अब बिन्‍ती छ, तपाईंलाई नै भनेर ल्‍याएको मेरो यो सौगात ग्रहण गर्नुहोस्, किनभने परमेश्‍वरको अनुग्रह ममाथि भएको हुनाले मसँग प्रशस्‍तै छ।” यसरी याकूबले जिद्दी गरे, र एसावले ती लिए।
11 Please accept the present that was brought to you, for God has been gracious to me and I have all I need.” And because Jacob insisted, Esau accepted it.
12तब एसावले भने, “अब हामी अगि बढ़ौं। म तिमीलाई साथ दिनेछु।”
12 Then Esau said, “Let us be on our way; I’ll accompany you.”
13तर याकूबले उनलाई भने, “हजूरलाई जाहेरै छ कि यी केटाकेटीहरू कलिलै छन्, र दुहुना बथानहरूको मलाई फिक्री लाग्‍छ। तिनीहरूलाई एकै दिन पनि बेसी धपाए भने सबै मरिजालान्‌।
13 But Jacob said to him, “My lord knows that the children are tender and that I must care for the ewes and cows that are nursing their young. If they are driven hard just one day, all the animals will die.
 14यसकारण म हजूरलाई बिन्‍ती गर्दछु, कि तपाईं नै मभन्‍दा अगि जानुहोस्‌। मचाहिँ मभन्‍दा अगाड़ि गएका गाईबस्‍तुहरू र यी बालबच्‍चाहरूको चालअनुसार हजूरकहाँ सेइरमा नआइपुगुञ्‍जेल बिस्‍तार हिँड़ेर आउनेछु।”
14 So let my lord go on ahead of his servant, while I move along slowly at the pace of the flocks and herds before me and the pace of the children, until I come to my lord in Seir.
15एसावले भने, “मसँग भएका केही मानिसहरू तिमीसित छोड़िदिनेछु।”
तर याकूबले भने, “यसको दरकार होला र? हजूरको निगाह मात्र ममाथि रहोस्‌।”

15 Esau said, “Then let me leave some of my men with you.”

“But why do that?” Jacob asked. “Just let me find favor in the eyes of my lord.”

16यसैले एसाव त्‍यही दिन सेइरमा फर्के। 
16 So that day Esau started on his way back to Seir.
17तर याकूबचाहिँ सुक्‍कोततिर लागे, र आफ्‍नो लागि एउटा डेरा र गाईबस्‍तुलाई छाप्राहरू बनाए। यसैकारण त्‍यस ठाउँको नाउँ सुक्‍कोत राखियो।
17 Jacob, however, went to Sukkoth, where he built a place for himself and made shelters for his livestock. That is why the place is called Sukkoth
18याकूब पद्दन-आरामबाट हिँड़ेर गएपछि कनानको शकेम भन्‍ने एउटा सहरमा कुशलसाथ आइपुगे, र त्‍यस सहरको अगि आफ्‍नो पाल टाँगेर वास गरे। 
18 After Jacob came from Paddan Aram,[b] he arrived safely at the city of Shechem in Canaan and camped within sight of the city
19आफूले पाल टाँगेको जग्‍गा शकेमका बाबु हमोरका छोराहरूबाट तिनले एक सय चाँदीका टुक्रा दाम हालेर किने।
19 For a hundred pieces of silver,[c] he bought from the sons of Hamor, the father of Shechem, the plot of ground where he pitched his tent. 
  20त्‍यहाँ तिनले एउटा वेदी बनाएर त्‍यसको नाउँ एल-एलोह-इस्राएल राखे।

20 There he set up an altar and called it El Elohe Israel.[

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

.................................................................................

उत्‍पत्ति 34

दीनाको बेइज्जतको प्रतिशोध
1याकूबबाट लेआले जन्‍माएकी छोरी दीना त्‍यस ठाउँका स्‍त्रीहरूसँग भेट गर्न गइन्‌। 2त्‍यस ठाउँका रजौटा हिव्‍वी हमोरका छोरा शकेमले तिनलाई देखे, र लगेर तिनीसित सहवास गरेर तिनको अपमान गरे। 3उनको मन याकूबकी छोरी दीनातर्फ बस्‍यो। उनले ती कन्‍यासित प्रेम गरेर मीठा-मीठा कुरा गरे। 4तब शकेमले आफ्‍ना बुबा हमोरलाई यसो भने, “मेरी पत्‍नी तुल्‍याउनलाई त्‍यो कन्‍या मलाई ल्‍याइदिनुहोस्‌।”
5शकेमले आफ्‍नी छोरी दीनालाई बिगारेको कुरा याकूबले सुने। तर तिनका छोराहरू चरनमा गाईबस्‍तुसँग गएका हुनाले तिनीहरू नफर्कुञ्‍जेल तिनी चूपै लागिबसे।
6तब शकेमका बुबा हमोरचाहिँ कुरा गर्न याकूबकहाँ आए। 7भएका घटनाहरू सुनेर याकूबका छोराहरू चरनबाट आएका थिए। तिनीहरू विचलित र क्रुद्ध भए, किनभने याकूबकी छोरीलाई बिगारेर शकेमले इस्राएलको बेइज्‍जत गरिदिएका थिए। यस्‍तो काम गर्नु उचित थिएन।
8तर हमोरले तिनीहरूसँग यसो भनेर कुरा गरे, “मेरो छोरो शकेमको मन तपाईंकी छोरीतर्फ आसक्‍त भएको छ। कृपा गरी त्‍यसलाई दीनासँग विवाह गर्न दिनुहोस्‌। 9तपाईंहरू हामीसँग बिहाबारी गर्नुहोस्‌। तपाईंका छोरीहरू हामीलाई दिनुहोस्, र हाम्रा छोरीहरू तपाईंहरू लिनुहोस्‌। 10तपाईंहरू हामीसँगै बस्‍नुहोस्, र यो ठाउँ तपाईंहरूका निम्‍ति खुला रहनेछ। यहीँ बसोबास गर्नुहोस्, व्‍यापार गर्नुहोस्‌ र सम्‍पत्ति जोड्‌नुहोस्‌।”
11शकेमले पनि ती कन्‍याका बाबु र दाजुभाइहरूलाई भने, “ममाथि तपाईंहरूको निगाह रहोस्‌। तपाईंहरू मसँग जे भन्‍नुहुन्‍छ म दिनेछु। 12दाइजो र विवाहको उपहार जत्तिसुकै भन्‍नुहुन्‍छ माग्‍नुहोस्, र तपाईंहरूले भन्‍नुभएबमोजिम म दिनेछु। केवल त्‍यो कन्‍यासँग मलाई विवाह गर्न दिनुहोस्‌।”
13शकेमले तिनीहरूकी बहिनी दीनालाई बिगारेका हुनाले याकूबका छोराहरूले शकेम र हमोरसँग कपट राखेर जवाफ दिए। 14तिनीहरूले उनीहरूलाई भने, “खतना नभएकोलाई हाम्री बहिनी दिने काम हामीबाट हुनै सक्‍दैन। किनभने त्‍यसो गर्‍यौं भने हाम्रो बेइज्‍जत हुन्‍छ। 15यही शर्तमा मात्र हामी तपाईंले भन्‍नुभएको कुरा मान्‍नेछौं, कि तपाईंहरू पनि हामीजस्‍तै हुनुहोस्, अर्थात्‌ प्रत्‍येक पुरुषको खतना गरिओस्‌। तब मात्र हामी हाम्रा चेलीहरू तपाईंहरूलाई दिनेछौं, 16र हामी तपाईंहरूका चेलीहरू लिनेछौं, र हामी तपाईंहरूसँगै एउटै जाति भएर बसोबास गर्नेछौं। 17तर हाम्रो कुरा सुनेर पनि तपाईंहरूले खतना गर्न मान्‍नुहुन्‍न भनेता हाम्री छोरी लिएर हामी यहाँबाट गइहाल्‍नेछौं।”
18हमोर र उनका छोरा शकेमलाई तिनीहरूको कुरा मन पर्‍यो। 19ती युवकले यो काम गर्नु कति पनि ढिलाएनन्, किनभने याकूबकी छोरीसित उनी मोहित भएका थिए। उनी आफ्‍ना बुबाको घरानाका सबैभन्‍दा बढ़ी आदरणीय थिए। 20यसकारण हमोर र उनका छोरा शकेम सहरको मूल ढोकामा आएर सहरवासीहरू सबैलाई यसो भने, 21“यी मानिसहरू शान्‍तिप्रिय छन्‌। तिनीहरू यस देशमा बसेर व्‍यापार गरून्‌। तिनीहरूका निम्‍ति जमिन पनि प्रशस्‍तै छ। 22हाम्रा र तिनीहरूका बीचमा बिहाबारी पनि चलोस्‌। तिनीहरू हामीसित बसोबास गरेर एउटै जाति बन्‍न यही शर्तमा मन्‍जूर गर्छन्‌ कि तिनीहरूको खतना भएझैँ हामीहरूको हरेक पुरुषको खतना हुनुपर्छ। 23के तिनीहरूका गाईबस्‍तु र धन-सम्‍पत्ति र सबै वस्‍तुहरू हाम्रै हुनेछैनन्‌ र? केवल हामी तिनीहरूको कुरा मन्‍जूर गरौं, र तिनीहरू हामीसित बस्‍नेछन्‌।”
24सहरको मूल ढोकाबाट निस्‍कने सबैले हमोर र उनका छोरा शकेमको कुरा माने, र ती सबैको खतना भयो।
25तेस्रो दिन जब उनीहरू साह्रै पीडित अवस्‍थामा थिए, तब याकूबका दुई छोराहरू, दीनाका दाजुहरू शिमियोन र लेवी आ-आफ्‍नो तरवार लिएर गुप्‍त रूपले सहरमा पसे, र सबै पुरुषहरूलाई मारे। 26तिनीहरूले हमोर र उनका छोरा शकेमलाई पनि तरवारले काटेर मारे, र शकेमको घरबाट दीनालाई लिएर गए। 27अनि याकूबका छोराहरूले तिनीहरूकी बहिनीलाई उनीहरूले बिगारिदिएका हुनाले ती मारिएकाहरूकहाँ आएर त्‍यस सहरलाई लुटे। 28तिनीहरूले उनीहरूका बगाल र बथानहरू, गधाहरू, र त्‍यस सहरमा र खेतमा भएका सबै कुरा पनि लगे। 29उनीहरूका सबै धन-सम्‍पत्ति, सबै बालबच्‍चा, र उनीहरूका पत्‍नीहरू कैद गरे र घरमा जे-जति थिए ती सबै तिनीहरूले लुटे।
30तब याकूबले शिमियोन र लेवीलाई भने, “कनानी र परिज्‍जीहरूको यस देशका बासिन्‍दाहरूमा तिमीहरूले मलाई अप्रिय तुल्‍याएर सङ्कष्‍टमा पारिदिएका छौ। मेरा मानिसहरू थोरै छन्‌। यदि उनीहरू सबै भेला भएर मेरो विरुद्धमा हमला गरे भने मलाई र मेरो घरका सबैलाई खतम पार्नेछन्‌।”
31तर तिनीहरूले उत्तर दिए, “के त्‍यसले हाम्री बहिनीलाई वेश्‍याजस्‍तै तुल्‍याउनु हुन्‍छ त?”
.....................................................................................................

Dinah and the Shechemites

34 Now Dinah, the daughter Leah had borne to Jacob, went out to visit the women of the land. When Shechem son of Hamor the Hivite, the ruler of that area, saw her, he took her and raped her. His heart was drawn to Dinah daughter of Jacob; he loved the young woman and spoke tenderly to her. And Shechem said to his father Hamor, “Get me this girl as my wife.”

When Jacob heard that his daughter Dinah had been defiled, his sons were in the fields with his livestock; so he did nothing about it until they came home.

Then Shechem’s father Hamor went out to talk with Jacob. Meanwhile, Jacob’s sons had come in from the fields as soon as they heard what had happened. They were shocked and furious, because Shechem had done an outrageous thing in[a] Israel by sleeping with Jacob’s daughter—a thing that should not be done.

But Hamor said to them, “My son Shechem has his heart set on your daughter. Please give her to him as his wife. Intermarry with us; give us your daughters and take our daughters for yourselves. 10 You can settle among us; the land is open to you. Live in it, trade[b] in it, and acquire property in it.”

11 Then Shechem said to Dinah’s father and brothers, “Let me find favor in your eyes, and I will give you whatever you ask. 12 Make the price for the bride and the gift I am to bring as great as you like, and I’ll pay whatever you ask me. Only give me the young woman as my wife.”

13 Because their sister Dinah had been defiled, Jacob’s sons replied deceitfully as they spoke to Shechem and his father Hamor. 14 They said to them, “We can’t do such a thing; we can’t give our sister to a man who is not circumcised. That would be a disgrace to us. 15 We will enter into an agreement with you on one condition only: that you become like us by circumcising all your males. 16 Then we will give you our daughters and take your daughters for ourselves. We’ll settle among you and become one people with you. 17 But if you will not agree to be circumcised, we’ll take our sister and go.”

18 Their proposal seemed good to Hamor and his son Shechem. 19 The young man, who was the most honored of all his father’s family, lost no time in doing what they said, because he was delighted with Jacob’s daughter. 20 So Hamor and his son Shechem went to the gate of their city to speak to the men of their city. 21 “These men are friendly toward us,” they said. “Let them live in our land and trade in it; the land has plenty of room for them. We can marry their daughters and they can marry ours. 22 But the men will agree to live with us as one people only on the condition that our males be circumcised, as they themselves are. 23 Won’t their livestock, their property and all their other animals become ours? So let us agree to their terms, and they will settle among us.”

24 All the men who went out of the city gate agreed with Hamor and his son Shechem, and every male in the city was circumcised.

25 Three days later, while all of them were still in pain, two of Jacob’s sons, Simeon and Levi, Dinah’s brothers, took their swords and attacked the unsuspecting city, killing every male. 26 They put Hamor and his son Shechem to the sword and took Dinah from Shechem’s house and left. 27 The sons of Jacob came upon the dead bodies and looted the city where[c] their sister had been defiled. 28 They seized their flocks and herds and donkeys and everything else of theirs in the city and out in the fields. 29 They carried off all their wealth and all their women and children, taking as plunder everything in the houses.

30 Then Jacob said to Simeon and Levi, “You have brought trouble on me by making me obnoxious to the Canaanites and Perizzites, the people living in this land. We are few in number, and if they join forces against me and attack me, I and my household will be destroyed.”

31 But they replied, “Should he have treated our sister like a prostitute?”

..............................................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 34

दीनाको बेइज्जतको प्रतिशोध
1याकूबबाट लेआले जन्‍माएकी छोरी दीना त्‍यस ठाउँका स्‍त्रीहरूसँग भेट गर्न गइन्‌।
Now Dinah, the daughter Leah had borne to Jacob, went out to visit the women of the land.
 2त्‍यस ठाउँका रजौटा हिव्‍वी हमोरका छोरा शकेमले तिनलाई देखे, र लगेर तिनीसित सहवास गरेर तिनको अपमान गरे। 
When Shechem son of Hamor the Hivite, the ruler of that area, saw her, he took her and raped her.
3उनको मन याकूबकी छोरी दीनातर्फ बस्‍यो। उनले ती कन्‍यासित प्रेम गरेर मीठा-मीठा कुरा गरे।
His heart was drawn to Dinah daughter of Jacob; he loved the young woman and spoke tenderly to her. 
 4तब शकेमले आफ्‍ना बुबा हमोरलाई यसो भने, “मेरी पत्‍नी तुल्‍याउनलाई त्‍यो कन्‍या मलाई ल्‍याइदिनुहोस्‌।”
 And Shechem said to his father Hamor, “Get me this girl as my wife.”
5शकेमले आफ्‍नी छोरी दीनालाई बिगारेको कुरा याकूबले सुने। तर तिनका छोराहरू चरनमा गाईबस्‍तुसँग गएका हुनाले तिनीहरू नफर्कुञ्‍जेल तिनी चूपै लागिबसे।
When Jacob heard that his daughter Dinah had been defiled, his sons were in the fields with his livestock; so he did nothing about it until they came home.
6तब शकेमका बुबा हमोरचाहिँ कुरा गर्न याकूबकहाँ आए। 
Then Shechem’s father Hamor went out to talk with Jacob.
7भएका घटनाहरू सुनेर याकूबका छोराहरू चरनबाट आएका थिए। तिनीहरू विचलित र क्रुद्ध भए, किनभने याकूबकी छोरीलाई बिगारेर शकेमले इस्राएलको बेइज्‍जत गरिदिएका थिए। यस्‍तो काम गर्नु उचित थिएन।
Meanwhile, Jacob’s sons had come in from the fields as soon as they heard what had happened. They were shocked and furious, because Shechem had done an outrageous thing in[a] Israel by sleeping with Jacob’s daughter—a thing that should not be done.
8तर हमोरले तिनीहरूसँग यसो भनेर कुरा गरे, “मेरो छोरो शकेमको मन तपाईंकी छोरीतर्फ आसक्‍त भएको छ। कृपा गरी त्‍यसलाई दीनासँग विवाह गर्न दिनुहोस्‌। 
But Hamor said to them, “My son Shechem has his heart set on your daughter. Please give her to him as his wife.
9तपाईंहरू हामीसँग बिहाबारी गर्नुहोस्‌। तपाईंका छोरीहरू हामीलाई दिनुहोस्, र हाम्रा छोरीहरू तपाईंहरू लिनुहोस्‌। 
Intermarry with us; give us your daughters and take our daughters for yourselves.
10तपाईंहरू हामीसँगै बस्‍नुहोस्, र यो ठाउँ तपाईंहरूका निम्‍ति खुला रहनेछ। यहीँ बसोबास गर्नुहोस्, व्‍यापार गर्नुहोस्‌ र सम्‍पत्ति जोड्‌नुहोस्‌।”
 10 You can settle among us; the land is open to you. Live in it, trade[b] in it, and acquire property in it.”
11शकेमले पनि ती कन्‍याका बाबु र दाजुभाइहरूलाई भने, “ममाथि तपाईंहरूको निगाह रहोस्‌। तपाईंहरू मसँग जे भन्‍नुहुन्‍छ म दिनेछु। 
11 Then Shechem said to Dinah’s father and brothers, “Let me find favor in your eyes, and I will give you whatever you ask. 
12दाइजो र विवाहको उपहार जत्तिसुकै भन्‍नुहुन्‍छ माग्‍नुहोस्, र तपाईंहरूले भन्‍नुभएबमोजिम म दिनेछु। केवल त्‍यो कन्‍यासँग मलाई विवाह गर्न दिनुहोस्‌।”
12 Make the price for the bride and the gift I am to bring as great as you like, and I’ll pay whatever you ask me. Only give me the young woman as my wife.”
13शकेमले तिनीहरूकी बहिनी दीनालाई बिगारेका हुनाले याकूबका छोराहरूले शकेम र हमोरसँग कपट राखेर जवाफ दिए। 
13 Because their sister Dinah had been defiled, Jacob’s sons replied deceitfully as they spoke to Shechem and his father Hamor. 
14तिनीहरूले उनीहरूलाई भने, “खतना नभएकोलाई हाम्री बहिनी दिने काम हामीबाट हुनै सक्‍दैन। किनभने त्‍यसो गर्‍यौं भने हाम्रो बेइज्‍जत हुन्‍छ। 
14 They said to them, “We can’t do such a thing; we can’t give our sister to a man who is not circumcised. That would be a disgrace to us
15यही शर्तमा मात्र हामी तपाईंले भन्‍नुभएको कुरा मान्‍नेछौं, कि तपाईंहरू पनि हामीजस्‍तै हुनुहोस्, अर्थात्‌ प्रत्‍येक पुरुषको खतना गरिओस्‌। तब मात्र हामी हाम्रा चेलीहरू तपाईंहरूलाई दिनेछौं, 
15 We will enter into an agreement with you on one condition only: that you become like us by circumcising all your males. 
16र हामी तपाईंहरूका चेलीहरू लिनेछौं, र हामी तपाईंहरूसँगै एउटै जाति भएर बसोबास गर्नेछौं। 
16 Then we will give you our daughters and take your daughters for ourselves. We’ll settle among you and become one people with you. 
17तर हाम्रो कुरा सुनेर पनि तपाईंहरूले खतना गर्न मान्‍नुहुन्‍न भनेता हाम्री छोरी लिएर हामी यहाँबाट गइहाल्‍नेछौं।”
17 But if you will not agree to be circumcised, we’ll take our sister and go.”
18हमोर र उनका छोरा शकेमलाई तिनीहरूको कुरा मन पर्‍यो।
18 Their proposal seemed good to Hamor and his son Shechem
 19ती युवकले यो काम गर्नु कति पनि ढिलाएनन्, किनभने याकूबकी छोरीसित उनी मोहित भएका थिए। उनी आफ्‍ना बुबाको घरानाका सबैभन्‍दा बढ़ी आदरणीय थिए। 
 19 The young man, who was the most honored of all his father’s family, lost no time in doing what they said, because he was delighted with Jacob’s daughter.
20यसकारण हमोर र उनका छोरा शकेम सहरको मूल ढोकामा आएर सहरवासीहरू सबैलाई यसो भने, 
 20 So Hamor and his son Shechem went to the gate of their city to speak to the men of their city.
21“यी मानिसहरू शान्‍तिप्रिय छन्‌। तिनीहरू यस देशमा बसेर व्‍यापार गरून्‌। तिनीहरूका निम्‍ति जमिन पनि प्रशस्‍तै छ।
 21 “These men are friendly toward us,” they said. “Let them live in our land and trade in it; the land has plenty of room for them. We can marry their daughters and they can marry ours. 
 22हाम्रा र तिनीहरूका बीचमा बिहाबारी पनि चलोस्‌। तिनीहरू हामीसित बसोबास गरेर एउटै जाति बन्‍न यही शर्तमा मन्‍जूर गर्छन्‌ कि तिनीहरूको खतना भएझैँ हामीहरूको हरेक पुरुषको खतना हुनुपर्छ।
 22 But the men will agree to live with us as one people only on the condition that our males be circumcised, as they themselves are.
 23के तिनीहरूका गाईबस्‍तु र धन-सम्‍पत्ति र सबै वस्‍तुहरू हाम्रै हुनेछैनन्‌ र? केवल हामी तिनीहरूको कुरा मन्‍जूर गरौं, र तिनीहरू हामीसित बस्‍नेछन्‌।”
23 Won’t their livestock, their property and all their other animals become ours? So let us agree to their terms, and they will settle among us.
24सहरको मूल ढोकाबाट निस्‍कने सबैले हमोर र उनका छोरा शकेमको कुरा माने, र ती सबैको खतना भयो।
24 All the men who went out of the city gate agreed with Hamor and his son Shechem, and every male in the city was circumcised.
25तेस्रो दिन जब उनीहरू साह्रै पीडित अवस्‍थामा थिए, तब याकूबका दुई छोराहरू, दीनाका दाजुहरू शिमियोन र लेवी आ-आफ्‍नो तरवार लिएर गुप्‍त रूपले सहरमा पसे, र सबै पुरुषहरूलाई मारे। 
25 Three days later, while all of them were still in pain, two of Jacob’s sons, Simeon and Levi, Dinah’s brothers, took their swords and attacked the unsuspecting city, killing every male.
26तिनीहरूले हमोर र उनका छोरा शकेमलाई पनि तरवारले काटेर मारे, र शकेमको घरबाट दीनालाई लिएर गए।
 26 They put Hamor and his son Shechem to the sword and took Dinah from Shechem’s house and left.
 27अनि याकूबका छोराहरूले तिनीहरूकी बहिनीलाई उनीहरूले बिगारिदिएका हुनाले ती मारिएकाहरूकहाँ आएर त्‍यस सहरलाई लुटे। 
27 The sons of Jacob came upon the dead bodies and looted the city where[c] their sister had been defiled. 
28तिनीहरूले उनीहरूका बगाल र बथानहरू, गधाहरू, र त्‍यस सहरमा र खेतमा भएका सबै कुरा पनि लगे।
 28 They seized their flocks and herds and donkeys and everything else of theirs in the city and out in the fields.
 29उनीहरूका सबै धन-सम्‍पत्ति, सबै बालबच्‍चा, र उनीहरूका पत्‍नीहरू कैद गरे र घरमा जे-जति थिए ती सबै तिनीहरूले लुटे।
29 They carried off all their wealth and all their women and children, taking as plunder everything in the houses.
30तब याकूबले शिमियोन र लेवीलाई भने, “कनानी र परिज्‍जीहरूको यस देशका बासिन्‍दाहरूमा तिमीहरूले मलाई अप्रिय तुल्‍याएर सङ्कष्‍टमा पारिदिएका छौ। मेरा मानिसहरू थोरै छन्‌। यदि उनीहरू सबै भेला भएर मेरो विरुद्धमा हमला गरे भने मलाई र मेरो घरका सबैलाई खतम पार्नेछन्‌।”
30 Then Jacob said to Simeon and Levi, “You have brought trouble on me by making me obnoxious to the Canaanites and Perizzites, the people living in this land. We are few in number, and if they join forces against me and attack me, I and my household will be destroyed.”
31तर तिनीहरूले उत्तर दिए, “के त्‍यसले हाम्री बहिनीलाई वेश्‍याजस्‍तै तुल्‍याउनु हुन्‍छ त?”

31 But they replied, “Should he have treated our sister like a prostitute?

..................................................................................

DATE = AUGUST - 19, 2024

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

....................................................................

उत्‍पत्ति 35

याकूबले बेथेलमा वेदी बनाएका
1त्‍यसपछि परमेश्‍वरले याकूबलाई भन्‍नुभयो, “उठेर बेथेलमा जा, र त्‍यहीँ बसोबास गर्, र तेरो दाजु एसावबाट तँ भाग्‍दाखेरि तँकहाँ देखा पर्ने परमेश्‍वरको निम्‍ति त्‍यहाँ एउटा वेदी बना।”
2यसकारण याकूबले आफ्‍नो घराना र आफूसित भएका सबैलाई भने, “तिमीहरूसँग भएका विदेशी देवताहरू मिल्‍काइदेओ र आफू-आफूलाई शुद्ध पारेर लुगाहरू फेर। 3तब हामी बेथेलमा जाऔं, र मेरो दु:खको दिनमा मेरो पुकारा सुन्‍नुहुने र म जहाँ गए तापनि मसित हुनुहुने परमेश्‍वरको निम्‍ति त्‍यहाँ एउटा वेदी म बनाउनेछु।” 4यसकारण तिनीहरूले आफू-आफूसित भएका विदेशी देवताहरू र आफ्‍ना कानमा भएका कुण्‍डलहरू याकूबलाई दिए र याकूबले शकेमको नजिकै भएको फलाँटको रूखमुनि ती गाड़िदिए। 5जब तिनीहरूले आफ्‍नो यात्रा सुरु गरे तब परमेश्‍वरको त्रास वरिपरिका सहरहरूमा फैलियो, र कसैले पनि तिनीहरूलाई खेदेन।
6याकूब र तिनीसँग भएका सबै जना कनान देशमा भएको लूज सहरमा, अर्थात्‌ बेथेलमा आइपुगे। 7त्‍यहाँ तिनले एउटा वेदी बनाए। त्‍यस ठाउँको नाउँ तिनले एल-बेथेल राखे, किनभने तिनका दाजुबाट भागेर जाँदा परमेश्‍वरले आफैलाई त्‍यहाँ तिनीकहाँ प्रकट गर्नुभएको थियो।
8त्‍यहाँ रिबेकाकी धाई दबोरा मरी, र त्‍यसलाई बेथेलनेरको फलाँटको रूखमुनि तिनीहरूले गाड़े। त्‍यसैले त्‍यस ठाउँको नाउँ अल्‍लोन-बकुत राखे।
9याकूब पद्दन-आरामबाट आएपछि परमेश्‍वर फेरि तिनीकहाँ देखा परेर तिनलाई आशिष्‌ दिनुभयो। 10परमेश्‍वरले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तेरो नाउँ त याकूब हो, तर अबदेखि उप्रान्‍त तँलाई याकूब भनिनेछैन, तेरो नाउँ इस्राएल हुनेछ।” यसैले तिनको नाउँ इस्राएल भयो। 
11परमेश्‍वरले तिनलाई भन्‍नुभयो, “म सर्वशक्तिमान्‌ परमेश्‍वर हुँ। फल्‍दै-फुल्‍दैजा, र संख्‍यामा तेरो वृद्धि होस्‌। एउटा जाति र जातिहरूको समूह तँबाट उत्‍पन्‍न हुनेछन्, र राजाहरू पनि तँबाट उत्‍पन्‍न हुनेछन्‌।  12अब्राहाम र इसहाकलाई मैले दिएको देश म तँलाई दिनेछु, र म त्‍यो देश तँपछि हुने तेरा सन्‍तानलाई दिनेछु।” 13तब तिनीसँग कुरा गर्नुभएको ठाउँबाट परमेश्‍वर उक्‍लिहाल्‍नुभयो।
14परमेश्‍वर तिनीसँग कुरा गर्नुभएको ठाउँमा याकूबले ढुङ्गाको एउटा खामो खड़ा गरे। अनि तिनले त्‍यसमा अर्घ-बलि चढ़ाएर तेल खन्‍याए।  15परमेश्‍वरले तिनीसँग कुरा गर्नुभएको त्‍यस ठाउँको नाउँ याकूबले बेथेल राखे।
राहेल र इसहाकको मृत्‍यु
16तिनीहरू फेरि बेथेलबाट हिँड़ेर एप्रात पुग्‍न अझ केही बाँकी छँदै राहेललाई सुत्‍केरी बेथा लाग्‍यो, र तिनलाई ज्‍यादै पीडा भयो। 17तिनलाई अतिशय पीडा हुँदा सुँड़ेनीले तिनलाई भनी, “नडराउनुहोस्, किनकि तपाईंको अर्को एक जना छोरो हुनेछ।” 18तिनको प्राण जाने बेलामा (किनभने तिनी मर्न लागिन्‌) तिनले त्‍यस बालकको नाउँ बेन-ओनी राखिन्‌। तर त्‍यसका बुबाले बालकको नाउँ बेन्‍यामीन राखे।
19यसरी राहेल मरिन्, र एप्रात, अर्थात्‌ बेथलेहेम जाने बाटोमा तिनीहरूले तिनलाई गाड़े। 20याकूबले तिनको चिहानमाथि एउटा खामो खड़ा गरे। यो राहेलका चिहानको खामो हो, जो अहिलेसम्‍म पनि छँदैछ।
21इस्राएल अगि बढ़े, र तिनले मिग्‍दल-एदेरबाट पारिपट्टि आफ्‍नो पाल टाँगे। 22इस्राएल त्‍यस देशमा रहँदा रूबेन तिनकी भित्रिनी बिल्‍हासँग सुते, र इस्राएलले यो कुरा सुने। 
23याकूबका बाह्रजना छोराहरू थिए:
लेआतर्फका छोराहरू:
जेठा रूबेन, त्‍यसपछि शिमियोन, लेवी, यहूदा, इस्‍साखार र जबूलून।
24राहेलतर्फका छोराहरू:
योसेफ र बेन्‍यामीन।
25राहेलकी कमारी बिल्‍हातर्फका छोराहरू:
दान र नप्‍ताली।
26लेआकी कमारी जिल्‍पातर्फका छोराहरू:
गाद र आशेर।
पद्दन-आराममा जन्‍मेका याकूबका छोराहरू यी नै हुन्‌।
27याकूब तिनका बुबा इसहाककहाँ मम्रे, अर्थात्‌ किर्यत-अर्बामा आए (जो हेब्रोन हो), जहाँ अब्राहाम र इसहाकले बसोबास गरेका थिए।  28इसहाकको जम्‍मा उमेर एक सय असी वर्ष भएको थियो। 29तब इसहाकको मृत्‍यु भयो। तिनी वृद्ध र पूरा दिन पुगेका भई आफ्‍ना पिता-पुर्खाहरूसँग मिल्‍न गए। अनि तिनका छोरा एसाव र याकूबले तिनलाई गाड़े।
.................................................................................................

Jacob Returns to Bethel

35 Then God said to Jacob, “Go up to Bethel and settle there, and build an altar there to God, who appeared to you when you were fleeing from your brother Esau.”

So Jacob said to his household and to all who were with him, “Get rid of the foreign gods you have with you, and purify yourselves and change your clothes. Then come, let us go up to Bethel, where I will build an altar to God, who answered me in the day of my distress and who has been with me wherever I have gone.” So they gave Jacob all the foreign gods they had and the rings in their ears, and Jacob buried them under the oak at Shechem. Then they set out, and the terror of God fell on the towns all around them so that no one pursued them.

Jacob and all the people with him came to Luz (that is, Bethel) in the land of Canaan. There he built an altar, and he called the place El Bethel,[a] because it was there that God revealed himself to him when he was fleeing from his brother.

Now Deborah, Rebekah’s nurse, died and was buried under the oak outside Bethel. So it was named Allon Bakuth.[b]

After Jacob returned from Paddan Aram,[c] God appeared to him again and blessed him. 10 God said to him, “Your name is Jacob,[d] but you will no longer be called Jacob; your name will be Israel.[e] So he named him Israel.

11 And God said to him, “I am God Almighty[f]; be fruitful and increase in number. A nation and a community of nations will come from you, and kings will be among your descendants. 12 The land I gave to Abraham and Isaac I also give to you, and I will give this land to your descendants after you.” 13 Then God went up from him at the place where he had talked with him.

14 Jacob set up a stone pillar at the place where God had talked with him, and he poured out a drink offering on it; he also poured oil on it. 15 Jacob called the place where God had talked with him Bethel.[g]

The Deaths of Rachel and Isaac

16 Then they moved on from Bethel. While they were still some distance from Ephrath, Rachel began to give birth and had great difficulty. 17 And as she was having great difficulty in childbirth, the midwife said to her, “Don’t despair, for you have another son.” 18 As she breathed her last—for she was dying—she named her son Ben-Oni.[h] But his father named him Benjamin.[i]

19 So Rachel died and was buried on the way to Ephrath (that is, Bethlehem). 20 Over her tomb Jacob set up a pillar, and to this day that pillar marks Rachel’s tomb.

21 Israel moved on again and pitched his tent beyond Migdal Eder. 22 While Israel was living in that region, Reuben went in and slept with his father’s concubine Bilhah, and Israel heard of it.

Jacob had twelve sons:

23 The sons of Leah:

Reuben the firstborn of Jacob,

Simeon, Levi, Judah, Issachar and Zebulun.

24 The sons of Rachel:

Joseph and Benjamin.

25 The sons of Rachel’s servant Bilhah:

Dan and Naphtali.

26 The sons of Leah’s servant Zilpah:

Gad and Asher.

These were the sons of Jacob, who were born to him in Paddan Aram.

27 Jacob came home to his father Isaac in Mamre, near Kiriath Arba (that is, Hebron), where Abraham and Isaac had stayed. 28 Isaac lived a hundred and eighty years. 29 Then he breathed his last and died and was gathered to his people, old and full of years. And his sons Esau and Jacob buried him.

....................................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 35

याकूबले बेथेलमा वेदी बनाएका
1त्‍यसपछि परमेश्‍वरले याकूबलाई भन्‍नुभयो, “उठेर बेथेलमा जा, र त्‍यहीँ बसोबास गर्, र तेरो दाजु एसावबाट तँ भाग्‍दाखेरि तँकहाँ देखा पर्ने परमेश्‍वरको निम्‍ति त्‍यहाँ एउटा वेदी बना।”
Then God said to Jacob, “Go up to Bethel and settle there, and build an altar there to God, who appeared to you when you were fleeing from your brother Esau.”
2यसकारण याकूबले आफ्‍नो घराना र आफूसित भएका सबैलाई भने, “तिमीहरूसँग भएका विदेशी देवताहरू मिल्‍काइदेओ र आफू-आफूलाई शुद्ध पारेर लुगाहरू फेर। 
So Jacob said to his household and to all who were with him, “Get rid of the foreign gods you have with you, and purify yourselves and change your clothes.
3तब हामी बेथेलमा जाऔं, र मेरो दु:खको दिनमा मेरो पुकारा सुन्‍नुहुने र म जहाँ गए तापनि मसित हुनुहुने परमेश्‍वरको निम्‍ति त्‍यहाँ एउटा वेदी म बनाउनेछु।”
Then come, let us go up to Bethel, where I will build an altar to God, who answered me in the day of my distress and who has been with me wherever I have gone.”
 4यसकारण तिनीहरूले आफू-आफूसित भएका विदेशी देवताहरू र आफ्‍ना कानमा भएका कुण्‍डलहरू याकूबलाई दिए र याकूबले शकेमको नजिकै भएको फलाँटको रूखमुनि ती गाड़िदिए।
So they gave Jacob all the foreign gods they had and the rings in their ears, and Jacob buried them under the oak at Shechem. 
 5जब तिनीहरूले आफ्‍नो यात्रा सुरु गरे तब परमेश्‍वरको त्रास वरिपरिका सहरहरूमा फैलियो, र कसैले पनि तिनीहरूलाई खेदेन।
Then they set out, and the terror of God fell on the towns all around them so that no one pursued them.
6याकूब र तिनीसँग भएका सबै जना कनान देशमा भएको लूज सहरमा, अर्थात्‌ बेथेलमा आइपुगे। 
Jacob and all the people with him came to Luz (that is, Bethel) in the land of Canaan. 
7त्‍यहाँ तिनले एउटा वेदी बनाए। त्‍यस ठाउँको नाउँ तिनले एल-बेथेल राखे, किनभने तिनका दाजुबाट भागेर जाँदा परमेश्‍वरले आफैलाई त्‍यहाँ तिनीकहाँ प्रकट गर्नुभएको थियो।
There he built an altar, and he called the place El Bethel,[a] because it was there that God revealed himself to him when he was fleeing from his brother.
8त्‍यहाँ रिबेकाकी धाई दबोरा मरी, र त्‍यसलाई बेथेलनेरको फलाँटको रूखमुनि तिनीहरूले गाड़े। त्‍यसैले त्‍यस ठाउँको नाउँ अल्‍लोन-बकुत राखे।
Now Deborah, Rebekah’s nurse, died and was buried under the oak outside Bethel. So it was named Allon Bakuth.
9याकूब पद्दन-आरामबाट आएपछि परमेश्‍वर फेरि तिनीकहाँ देखा परेर तिनलाई आशिष्‌ दिनुभयो। 
After Jacob returned from Paddan Aram,[c] God appeared to him again and blessed him. 
10परमेश्‍वरले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तेरो नाउँ त याकूब हो, तर अबदेखि उप्रान्‍त तँलाई याकूब भनिनेछैन, तेरो नाउँ इस्राएल हुनेछ।” यसैले तिनको नाउँ इस्राएल भयो। 
10 God said to him, “Your name is Jacob,[d] but you will no longer be called Jacob; your name will be Israel.[e]” So he named him Israel.
11परमेश्‍वरले तिनलाई भन्‍नुभयो, “म सर्वशक्तिमान्‌ परमेश्‍वर हुँ। फल्‍दै-फुल्‍दैजा, र संख्‍यामा तेरो वृद्धि होस्‌। एउटा जाति र जातिहरूको समूह तँबाट उत्‍पन्‍न हुनेछन्, र राजाहरू पनि तँबाट उत्‍पन्‍न हुनेछन्‌। 
11 And God said to him, “I am God Almighty[f]; be fruitful and increase in number. A nation and a community of nations will come from you, and kings will be among your descendants.
 12अब्राहाम र इसहाकलाई मैले दिएको देश म तँलाई दिनेछु, र म त्‍यो देश तँपछि हुने तेरा सन्‍तानलाई दिनेछु।” 
12 The land I gave to Abraham and Isaac I also give to you, and I will give this land to your descendants after you.
13तब तिनीसँग कुरा गर्नुभएको ठाउँबाट परमेश्‍वर उक्‍लिहाल्‍नुभयो।
13 Then God went up from him at the place where he had talked with him.
14परमेश्‍वर तिनीसँग कुरा गर्नुभएको ठाउँमा याकूबले ढुङ्गाको एउटा खामो खड़ा गरे। अनि तिनले त्‍यसमा अर्घ-बलि चढ़ाएर तेल खन्‍याए।  
14 Jacob set up a stone pillar at the place where God had talked with him, and he poured out a drink offering on it; he also poured oil on it.
15परमेश्‍वरले तिनीसँग कुरा गर्नुभएको त्‍यस ठाउँको नाउँ याकूबले बेथेल राखे।
राहेल र इसहाकको मृत्‍यु
15 Jacob called the place where God had talked with him Bethel
16तिनीहरू फेरि बेथेलबाट हिँड़ेर एप्रात पुग्‍न अझ केही बाँकी छँदै राहेललाई सुत्‍केरी बेथा लाग्‍यो, र तिनलाई ज्‍यादै पीडा भयो।
16 Then they moved on from Bethel. While they were still some distance from Ephrath, Rachel began to give birth and had great difficulty.
 17तिनलाई अतिशय पीडा हुँदा सुँड़ेनीले तिनलाई भनी, “नडराउनुहोस्, किनकि तपाईंको अर्को एक जना छोरो हुनेछ।” 
17 And as she was having great difficulty in childbirth, the midwife said to her, “Don’t despair, for you have another son.”
18तिनको प्राण जाने बेलामा (किनभने तिनी मर्न लागिन्‌) तिनले त्‍यस बालकको नाउँ बेन-ओनी राखिन्‌। तर त्‍यसका बुबाले बालकको नाउँ बेन्‍यामीन राखे।
18 As she breathed her last—for she was dying—she named her son Ben-Oni.[h] But his father named him Benjamin.[i]
19यसरी राहेल मरिन्, र एप्रात, अर्थात्‌ बेथलेहेम जाने बाटोमा तिनीहरूले तिनलाई गाड़े। 
19 So Rachel died and was buried on the way to Ephrath (that is, Bethlehem). 
20याकूबले तिनको चिहानमाथि एउटा खामो खड़ा गरे। यो राहेलका चिहानको खामो हो, जो अहिलेसम्‍म पनि छँदैछ।
20 Over her tomb Jacob set up a pillar, and to this day that pillar marks Rachel’s tomb.
21इस्राएल अगि बढ़े, र तिनले मिग्‍दल-एदेरबाट पारिपट्टि आफ्‍नो पाल टाँगे।
21 Israel moved on again and pitched his tent beyond Migdal Eder. 
 22इस्राएल त्‍यस देशमा रहँदा रूबेन तिनकी भित्रिनी बिल्‍हासँग सुते, र इस्राएलले यो कुरा सुने।

22 While Israel was living in that region, Reuben went in and slept with his father’s concubine Bilhah, and Israel heard of it.

Jacob had twelve sons:

23याकूबका बाह्रजना छोराहरू थिए:
लेआतर्फका छोराहरू:
जेठा रूबेन, त्‍यसपछि शिमियोन, लेवी, यहूदा, इस्‍साखार र जबूलून।

23 The sons of Leah:

Reuben the firstborn of Jacob,

Simeon, Levi, Judah, Issachar and Zebulun.

24राहेलतर्फका छोराहरू:
योसेफ र बेन्‍यामीन।

24 The sons of Rachel:

Joseph and Benjamin.

25राहेलकी कमारी बिल्‍हातर्फका छोराहरू:
दान र नप्‍ताली।

25 The sons of Rachel’s servant Bilhah:

Dan and Naphtali.

26लेआकी कमारी जिल्‍पातर्फका छोराहरू:
गाद र आशेर।
पद्दन-आराममा जन्‍मेका याकूबका छोराहरू यी नै हुन्‌।

26 The sons of Leah’s servant Zilpah:

Gad and Asher.

These were the sons of Jacob, who were born to him in Paddan Aram.

27याकूब तिनका बुबा इसहाककहाँ मम्रे, अर्थात्‌ किर्यत-अर्बामा आए (जो हेब्रोन हो), जहाँ अब्राहाम र इसहाकले बसोबास गरेका थिए। 
27 Jacob came home to his father Isaac in Mamre, near Kiriath Arba (that is, Hebron), where Abraham and Isaac had stayed.
 28इसहाकको जम्‍मा उमेर एक सय असी वर्ष भएको थियो। 
28 Isaac lived a hundred and eighty years.
29तब इसहाकको मृत्‍यु भयो। तिनी वृद्ध र पूरा दिन पुगेका भई आफ्‍ना पिता-पुर्खाहरूसँग मिल्‍न गए। अनि तिनका छोरा एसाव र याकूबले तिनलाई गाड़े।

29 Then he breathed his last and died and was gathered to his people, old and full of years. And his sons Esau and Jacob buried him.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

................................................................................

उत्‍पत्ति 36

एसावका सन्तान
1एसाव, अर्थात्‌ एदोमको वृत्तान्‍त यही हो। 
2एसावले कनानी स्‍त्रीहरूमध्‍येबाट पत्‍नी ल्‍याए: अर्थात्‌ हित्ती एलोनकी छोरी आदा र हिव्‍वी सिबोनकी नातिनी र अनाकी छोरी ओहोलीबामा,  3तथा इश्‍माएलकी छोरी नबायोतकी बहिनी बासमत। 
4एसावबाट आदाले एलीपजलाई जन्माइन्, र बासमतले रूएललाई जन्माइन्, 5अनि ओहोलीबामाले येऊश, यालाम र कोरहलाई जन्‍माइन्‌। कनान देशमा जन्‍मेका एसावका छोराहरू यी नै हुन्‌।
6आफ्‍ना पत्‍नीहरू, छोराछोरीहरू, र तिनको घरका सबै मानिसहरू, गाईबस्‍तुहरू, र तिनका अरू जम्‍मै पशुहरू र कनान देशमा प्राप्‍त गरेका सबै सम्‍पत्तिहरू लिएर एसाव आफ्‍नो भाइ याकूबबाट छुट्टिएर अर्को देशमा गए। 7धेरै धन-सम्‍पत्ति भएको हुनाले तिनीहरू एकसाथ बस्‍न सकेनन्‌। तिनीहरूका गाईबस्‍तुले गर्दा तिनीहरू बसेका ठाउँबाट तिनीहरूको निर्वाह हुन सकेन। 8यसकारण एसावले (अर्थात्‌ एदोमले) सेइरको देशमा बसोबास गरे।
9सेइरको पहाड़ी देशमा एदोमीहरूका पिता एसावको वृत्तान्‍त यही हो।
10एसावका छोराहरूका नाउँ यी नै हुन्‌:
एसावकी पत्‍नी आदाका छोरा
एलीपज, र एसावकी पत्‍नी बासमतका
छोरा रूएल।
11एलीपजका छोराहरू: तेमान, ओमार, सपो, गाताम र कनज। 12एसावका छोरा एलीपजकी तीम्‍न नाउँ भएकी एउटी भित्रिनी थिई। एलीपजबाट त्‍यसले अमालेकलाई जन्‍माई। एसावकी पत्‍नी आदाका नातिहरू यी नै हुन्‌।
13रूएलका छोराहरू: नहत, जेरह, शम्‍मा र मिज्‍जा। एसावकी पत्‍नी बासमतका नातिहरू यी नै हुन्‌।
14एसावकी पत्‍नी ओहोलीबामा, जो सिबोनकी नातिनी र अनाकी छोरी थिइन्, एसावबाट तिनका यी छोराहरू भए: येऊश, यालाम र कोरह।
15एसावका सन्‍तानहरूमध्‍ये मुख्‍य-मुख्‍य यी नै हुन्‌: एसावका जेठा छोरा एलीपजका छोराहरू: मुखियाहरू तेमान, ओमार, सपो, कनज, 16कोरह, गाताम र अमालेक। एदोम देशमा एलीपजबाट भएका मुखियाहरू यी नै हुन्‌। यिनीहरू आदाका नातिहरू हुन्‌।
17एसावका छोरा रूएलका छोराहरू:
मुखियाहरू नहत, जेरह शम्‍मा र मिज्‍जा। एदोम देशमा रूएलबाट भएका मुखियाहरू यी नै हुन्‌। एसावकी पत्‍नी बासमतका नातिहरू यी नै हुन्‌।
18एसावकी पत्‍नी ओहोलीबामाका छोराहरू:
मुखियाहरू येऊश, यालाम र कोरह। अनाकी छोरी एसावकी पत्‍नी ओहोलीबामाले जन्‍माएका मुखियाहरू यी नै हुन्‌।
19एसाव, अर्थात्‌ एदोमका छोराहरू यी नै हुन्, र तिनीहरूका मुखियाहरू यिनी हुन्‌।
20त्‍यस देशका बासिन्‍दा होरी सेइरका छोराहरू यी नै हुन्‌: 
लोतान, शोबाल, सिबोन, अना,
21दीशोन, एसेर र दीशान। एदोमको देशमा सेइरका यी छोराहरू होरी मुखियाहरू हुन्‌।
22लोतानका छोराहरू: होरी र हेमान। तीम्‍न लोतानकी बहिनी थिइन्‌।
23शोबालका छोराहरू: अल्‍बान, मानहत, एबाल, शपो र ओनाम।
24सिबोनका छोराहरू: अय्‍या र अना। तिनका बुबा सिबोनका गधाहरू चराउँदा मरुभूमिमा तातो पानीको मूल भेट्टाउने यी नै अना हुन्‌।
25अनाका छोराछोरीहरू: दीशोन र अनाकी छोरी ओहोलीबामा।
26दीशोनका छोराहरू: हेमदान, एश्‍बान, यित्रान र करान।
27एसेरका छोराहरू: बिल्‍हान, जावान र अकान।
28दीशानका छोराहरू: ऊज र आरान।
29होरीहरूका मुखियाहरू यी नै हुन्‌: लोतान, शोबाल, सिबोन, अना,
30दीशोन, एसेर र दीशान। सेइर देशमा तिनीहरूका खलकअनुसार होरी मुखियाहरू यी नै हुन्‌।
एदोमका राजाहरू
31इस्राएलका कुनै राजाले राज्‍य गर्नुभन्‍दा अगि एदोम देशमा राज्‍य गर्ने राजाहरू यी नै हुन्‌: 
32बओरका छोरा बेलाले एदोममा शासन गर्थे। उनको राजधानीको नाउँ दिन्‍हावा थियो।
33बेलाको मृत्‍युपछि बोज्रामा बस्‍ने जेरहका छोरा योबाबले उनको सट्टामा राज्‍य गरे।
34योबाबको मृत्‍युपछि तेमानीहरूको देशका हूशामले उनको सट्टामा राज्‍य गरे।
35हूशामको मृत्‍युपछि मोआब देशमा मिद्यानलाई जित्‍ने बददका छोरा हददले उनको सट्टामा राज्‍य गरे। तिनको राजधानीको नाउँ अवीत थियो।
36हददको मृत्‍युपछि मास्रेकामा बस्‍ने सम्‍लाले उनको सट्टामा राज्‍य गरे।
37सम्‍लाको मृत्‍युपछि महानदीका किनारको रहोबोत सहरका शौलले उनको सट्टामा राज्‍य गरे।
38शौलको मृत्‍युपछि अक्‍बोरका छोरा बाल-हानानले उनको सट्टामा राज्‍य गरे।
39अक्‍बोरका छोरा बाल-हानानको मृत्‍युपछि हददले उनको सट्टामा राज्‍य गरे। तिनको राजधानीको नाउँ पाऊ थियो। तिनकी पत्‍नीको नाउँ महेतबेल थियो। तिनी मत्रेदकी छोरी र मे-जाहाबकी नातिनी थिइन्‌।
40एसावबाट भएका मुखियाहरू तिनीहरूका नाउँ, देश र वंशअनुसार यी नै हुन्‌:
तीम्‍न, अल्‍वा, यतेत, 41ओहोलीबामा, एलाह, पीनोन, 42कनज, तेमान, मिब्‍सार 43मग्‍दीएल र ईराम। तिनीहरूले कब्‍जा गरेको देशमा तिनीहरूका वासस्‍थानअनुसार एदोमका मुखियाहरू यी नै हुन्‌।
एदोमीहरूका पुर्खा एसावको वृत्तान्‍त यही हो।
.............................................................................................

Esau’s Descendants

36 This is the account of the family line of Esau (that is, Edom).

Esau took his wives from the women of Canaan: Adah daughter of Elon the Hittite, and Oholibamah daughter of Anah and granddaughter of Zibeon the Hivite— also Basemath daughter of Ishmael and sister of Nebaioth.

Adah bore Eliphaz to Esau, Basemath bore Reuel, and Oholibamah bore Jeush, Jalam and Korah. These were the sons of Esau, who were born to him in Canaan.

Esau took his wives and sons and daughters and all the members of his household, as well as his livestock and all his other animals and all the goods he had acquired in Canaan, and moved to a land some distance from his brother Jacob. Their possessions were too great for them to remain together; the land where they were staying could not support them both because of their livestock. So Esau (that is, Edom) settled in the hill country of Seir.

This is the account of the family line of Esau the father of the Edomites in the hill country of Seir.

10 These are the names of Esau’s sons:

Eliphaz, the son of Esau’s wife Adah, and Reuel, the son of Esau’s wife Basemath.

11 The sons of Eliphaz:

Teman, Omar, Zepho, Gatam and Kenaz.

12 Esau’s son Eliphaz also had a concubine named Timna, who bore him Amalek. These were grandsons of Esau’s wife Adah.

13 The sons of Reuel:

Nahath, Zerah, Shammah and Mizzah. These were grandsons of Esau’s wife Basemath.

14 The sons of Esau’s wife Oholibamah daughter of Anah and granddaughter of Zibeon, whom she bore to Esau:

                                                Jeush, Jalam and Korah.

15 These were the chiefs among Esau’s descendants:

The sons of Eliphaz the firstborn of Esau:

Chiefs Teman, Omar, Zepho, Kenaz, 16 Korah,[a] Gatam and Amalek. These were the chiefs descended from Eliphaz in Edom; they were grandsons of Adah.

17 The sons of Esau’s son Reuel:

Chiefs Nahath, Zerah, Shammah and Mizzah. These were the chiefs descended from Reuel in Edom; they were grandsons of Esau’s wife Basemath.

18 The sons of Esau’s wife Oholibamah:

Chiefs Jeush, Jalam and Korah. These were the chiefs descended from Esau’s wife Oholibamah daughter of Anah.

19 These were the sons of Esau (that is, Edom), and these were their chiefs.

20 These were the sons of Seir the Horite, who were living in the region:

Lotan, Shobal, Zibeon, Anah, 21 Dishon, Ezer and Dishan. These sons of Seir in Edom were Horite chiefs.

22 The sons of Lotan:

Hori and Homam.[b] Timna was Lotan’s sister.

23 The sons of Shobal:

Alvan, Manahath, Ebal, Shepho and Onam.

24 The sons of Zibeon:

Aiah and Anah. This is the Anah who discovered the hot springs[c] in the desert while he was grazing the donkeys of his father Zibeon.

25 The children of Anah:

Dishon and Oholibamah daughter of Anah.

26 The sons of Dishon[d]:

Hemdan, Eshban, Ithran and Keran.

27 The sons of Ezer:

Bilhan, Zaavan and Akan.

28 The sons of Dishan:

Uz and Aran.

29 These were the Horite chiefs:

Lotan, Shobal, Zibeon, Anah, 30 Dishon, Ezer and Dishan. These were the Horite chiefs, according to their divisions, in the land of Seir.

                               The Rulers of Edom

31 These were the kings who reigned in Edom before any Israelite king reigned:

32 Bela son of Beor became king of Edom. His city was named Dinhabah.

33 When Bela died, Jobab son of Zerah from Bozrah succeeded him as king.

34 When Jobab died, Husham from the land of the Temanites succeeded him as king.

35 When Husham died, Hadad son of Bedad, who defeated Midian in the country of Moab, succeeded him as king. His city was named Avith.

36 When Hadad died, Samlah from Masrekah succeeded him as king.

37 When Samlah died, Shaul from Rehoboth on the river succeeded him as king.

38 When Shaul died, Baal-Hanan son of Akbor succeeded him as king.

39 When Baal-Hanan son of Akbor died, Hadad[e] succeeded him as king. His city was named Pau, and his wife’s name was Mehetabel daughter of Matred, the daughter of Me-Zahab.

40 These were the chiefs descended from Esau, by name, according to their clans and regions:

Timna, Alvah, Jetheth, 41 Oholibamah, Elah, Pinon, 42 Kenaz, Teman, Mibzar, 43 Magdiel and Iram. These were the chiefs of Edom, according to their settlements in the land they occupied.

This is the family line of Esau, the father of the Edomites.

............................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 36

एसावका सन्तान
1एसाव, अर्थात्‌ एदोमको वृत्तान्‍त यही हो। 

This is the account of the family line of Esau (that is, Edom).

2एसावले कनानी स्‍त्रीहरूमध्‍येबाट पत्‍नी ल्‍याए: अर्थात्‌ हित्ती एलोनकी छोरी आदा र हिव्‍वी सिबोनकी नातिनी र अनाकी छोरी ओहोलीबामा, 
Esau took his wives from the women of Canaan: Adah daughter of Elon the Hittite, and Oholibamah daughter of Anah and granddaughter of Zibeon the Hivite
 3तथा इश्‍माएलकी छोरी नबायोतकी बहिनी बासमत। 
also Basemath daughter of Ishmael and sister of Nebaioth.
4एसावबाट आदाले एलीपजलाई जन्माइन्, र बासमतले रूएललाई जन्माइन्,
Adah bore Eliphaz to Esau, Basemath bore Reuel, 
 5अनि ओहोलीबामाले येऊश, यालाम र कोरहलाई जन्‍माइन्‌। कनान देशमा जन्‍मेका एसावका छोराहरू यी नै हुन्‌।
and Oholibamah bore Jeush, Jalam and Korah. These were the sons of Esau, who were born to him in Canaan.
6आफ्‍ना पत्‍नीहरू, छोराछोरीहरू, र तिनको घरका सबै मानिसहरू, गाईबस्‍तुहरू, र तिनका अरू जम्‍मै पशुहरू र कनान देशमा प्राप्‍त गरेका सबै सम्‍पत्तिहरू लिएर एसाव आफ्‍नो भाइ याकूबबाट छुट्टिएर अर्को देशमा गए। 
Esau took his wives and sons and daughters and all the members of his household, as well as his livestock and all his other animals and all the goods he had acquired in Canaan, and moved to a land some distance from his brother Jacob.
7धेरै धन-सम्‍पत्ति भएको हुनाले तिनीहरू एकसाथ बस्‍न सकेनन्‌। तिनीहरूका गाईबस्‍तुले गर्दा तिनीहरू बसेका ठाउँबाट तिनीहरूको निर्वाह हुन सकेन।
Their possessions were too great for them to remain together; the land where they were staying could not support them both because of their livestock. 
 8यसकारण एसावले (अर्थात्‌ एदोमले) सेइरको देशमा बसोबास गरे।
So Esau (that is, Edom) settled in the hill country of Seir.
9सेइरको पहाड़ी देशमा एदोमीहरूका पिता एसावको वृत्तान्‍त यही हो।
This is the account of the family line of Esau the father of the Edomites in the hill country of Seir.
10एसावका छोराहरूका नाउँ यी नै हुन्‌:
एसावकी पत्‍नी आदाका छोरा
एलीपज, र एसावकी पत्‍नी बासमतका
छोरा रूएल।

10 These are the names of Esau’s sons:

Eliphaz, the son of Esau’s wife Adah, and Reuel, the son of Esau’s wife Basemath.

11एलीपजका छोराहरू: तेमान, ओमार, सपो, गाताम र कनज।

11 The sons of Eliphaz:

Teman, Omar, Zepho, Gatam and Kenaz.

 12एसावका छोरा एलीपजकी तीम्‍न नाउँ भएकी एउटी भित्रिनी थिई। एलीपजबाट त्‍यसले अमालेकलाई जन्‍माई। एसावकी पत्‍नी आदाका नातिहरू यी नै हुन्‌।
12 Esau’s son Eliphaz also had a concubine named Timna, who bore him Amalek. These were grandsons of Esau’s wife Adah.
13रूएलका छोराहरू: नहत, जेरह, शम्‍मा र मिज्‍जा। एसावकी पत्‍नी बासमतका नातिहरू यी नै हुन्‌।

13 The sons of Reuel:

Nahath, Zerah, Shammah and Mizzah. These were grandsons of Esau’s wife Basemath.

14एसावकी पत्‍नी ओहोलीबामा, जो सिबोनकी नातिनी र अनाकी छोरी थिइन्, एसावबाट तिनका यी छोराहरू भए: येऊश, यालाम र कोरह।

14 The sons of Esau’s wife Oholibamah daughter of Anah and granddaughter of Zibeon, whom she bore to Esau:

                                                         Jeush, Jalam and Korah.

15एसावका सन्‍तानहरूमध्‍ये मुख्‍य-मुख्‍य यी नै हुन्‌: एसावका जेठा छोरा एलीपजका छोराहरू: मुखियाहरू तेमान, ओमार, सपो, कनज,

15 These were the chiefs among Esau’s descendants:

The sons of Eliphaz the firstborn of Esau:

Chiefs Teman, Omar, Zepho, Kenaz,

 16कोरह, गाताम र अमालेक। एदोम देशमा एलीपजबाट भएका मुखियाहरू यी नै हुन्‌। यिनीहरू आदाका नातिहरू हुन्‌।
16 Korah,[a] Gatam and Amalek. These were the chiefs descended from Eliphaz in Edom; they were grandsons of Adah.
17एसावका छोरा रूएलका छोराहरू:
मुखियाहरू नहत, जेरह शम्‍मा र मिज्‍जा। एदोम देशमा रूएलबाट भएका मुखियाहरू यी नै हुन्‌। एसावकी पत्‍नी बासमतका नातिहरू यी नै हुन्‌।

17 The sons of Esau’s son Reuel:

Chiefs Nahath, Zerah, Shammah and Mizzah. These were the chiefs descended from Reuel in Edom; they were grandsons of Esau’s wife Basemath.

18एसावकी पत्‍नी ओहोलीबामाका छोराहरू:
मुखियाहरू येऊश, यालाम र कोरह। अनाकी छोरी एसावकी पत्‍नी ओहोलीबामाले जन्‍माएका मुखियाहरू यी नै हुन्‌।

18 The sons of Esau’s wife Oholibamah:

Chiefs Jeush, Jalam and Korah. These were the chiefs descended from Esau’s wife Oholibamah daughter of Anah.

19एसाव, अर्थात्‌ एदोमका छोराहरू यी नै हुन्, र तिनीहरूका मुखियाहरू यिनी हुन्‌।
19 These were the sons of Esau (that is, Edom), and these were their chiefs.
20त्‍यस देशका बासिन्‍दा होरी सेइरका छोराहरू यी नै हुन्‌: 
लोतान, शोबाल, सिबोन, अना,

20 These were the sons of Seir the Horite, who were living in the region:

Lotan, Shobal, Zibeon, Anah, 

21दीशोन, एसेर र दीशान। एदोमको देशमा सेइरका यी छोराहरू होरी मुखियाहरू हुन्‌।
21 Dishon, Ezer and Dishan. These sons of Seir in Edom were Horite chiefs.
22लोतानका छोराहरू: होरी र हेमान। तीम्‍न लोतानकी बहिनी थिइन्‌।

22 The sons of Lotan:

Hori and Homam.[b] Timna was Lotan’s sister.

23शोबालका छोराहरू: अल्‍बान, मानहत, एबाल, शपो र ओनाम।

23 The sons of Shobal:

Alvan, Manahath, Ebal, Shepho and Onam.

24सिबोनका छोराहरू: अय्‍या र अना। तिनका बुबा सिबोनका गधाहरू चराउँदा मरुभूमिमा तातो पानीको मूल भेट्टाउने यी नै अना हुन्‌।

24 The sons of Zibeon:

Aiah and Anah. This is the Anah who discovered the hot springs[c] in the desert while he was grazing the donkeys of his father Zibeon.

25अनाका छोराछोरीहरू: दीशोन र अनाकी छोरी ओहोलीबामा।

25 The children of Anah:

Dishon and Oholibamah daughter of Anah.

26दीशोनका छोराहरू: हेमदान, एश्‍बान, यित्रान र करान।

26 The sons of Dishon[d]:

Hemdan, Eshban, Ithran and Keran.

27एसेरका छोराहरू: बिल्‍हान, जावान र अकान।

27 The sons of Ezer:

Bilhan, Zaavan and Akan.

28दीशानका छोराहरू: ऊज र आरान।

28 The sons of Dishan:

Uz and Aran.

29होरीहरूका मुखियाहरू यी नै हुन्‌: लोतान, शोबाल, सिबोन, अना,

29 These were the Horite chiefs:

Lotan, Shobal, Zibeon, Anah,

30दीशोन, एसेर र दीशान। सेइर देशमा तिनीहरूका खलकअनुसार होरी मुखियाहरू यी नै हुन्‌।
एदोमका राजाहरू
30 Dishon, Ezer and Dishan. These were the Horite chiefs, according to their divisions, in the land of Seir.
31इस्राएलका कुनै राजाले राज्‍य गर्नुभन्‍दा अगि एदोम देशमा राज्‍य गर्ने राजाहरू यी नै हुन्‌: 
31 These were the kings who reigned in Edom before any Israelite king reigned:
32बओरका छोरा बेलाले एदोममा शासन गर्थे। उनको राजधानीको नाउँ दिन्‍हावा थियो।
32 Bela son of Beor became king of Edom. His city was named Dinhabah.
33बेलाको मृत्‍युपछि बोज्रामा बस्‍ने जेरहका छोरा योबाबले उनको सट्टामा राज्‍य गरे।
33 When Bela died, Jobab son of Zerah from Bozrah succeeded him as king.
34योबाबको मृत्‍युपछि तेमानीहरूको देशका हूशामले उनको सट्टामा राज्‍य गरे।
34 When Jobab died, Husham from the land of the Temanites succeeded him as king.
35हूशामको मृत्‍युपछि मोआब देशमा मिद्यानलाई जित्‍ने बददका छोरा हददले उनको सट्टामा राज्‍य गरे। तिनको राजधानीको नाउँ अवीत थियो।
35 When Husham died, Hadad son of Bedad, who defeated Midian in the country of Moab, succeeded him as king. His city was named Avith.
36हददको मृत्‍युपछि मास्रेकामा बस्‍ने सम्‍लाले उनको सट्टामा राज्‍य गरे।
36 When Hadad died, Samlah from Masrekah succeeded him as king.
37सम्‍लाको मृत्‍युपछि महानदीका किनारको रहोबोत सहरका शौलले उनको सट्टामा राज्‍य गरे।
37 When Samlah died, Shaul from Rehoboth on the river succeeded him as king.
38शौलको मृत्‍युपछि अक्‍बोरका छोरा बाल-हानानले उनको सट्टामा राज्‍य गरे।
38 When Shaul died, Baal-Hanan son of Akbor succeeded him as king.
39अक्‍बोरका छोरा बाल-हानानको मृत्‍युपछि हददले उनको सट्टामा राज्‍य गरे। तिनको राजधानीको नाउँ पाऊ थियो।
तिनकी पत्‍नीको नाउँ महेतबेल थियो। तिनी मत्रेदकी छोरी र मे-जाहाबकी नातिनी थिइन्‌।
39 When Baal-Hanan son of Akbor died, Hadad[e] succeeded him as king. His city was named Pau, and his wife’s name was Mehetabel daughter of Matred, the daughter of Me-Zahab.
40एसावबाट भएका मुखियाहरू तिनीहरूका नाउँ, देश र वंशअनुसार यी नै हुन्‌:
तीम्‍न, अल्‍वा, यतेत, 
40 These were the chiefs descended from Esau, by name, according to their clans and regions:
Timna, Alvah, Jetheth,
41ओहोलीबामा, एलाह, पीनोन, 
41 Oholibamah, Elah, Pinon,
42कनज, तेमान, मिब्‍सार
42 Kenaz, Teman, Mibzar,
 43मग्‍दीएल र ईराम। तिनीहरूले कब्‍जा गरेको देशमा तिनीहरूका वासस्‍थानअनुसार एदोमका मुखियाहरू यी नै हुन्‌।
एदोमीहरूका पुर्खा एसावको वृत्तान्‍त यही हो।

 43 Magdiel and Iram. These were the chiefs of Edom, according to their settlements in the land they occupied.

This is the family line of Esau, the father of the Edomites.

..........................................  DATE AUGUST -21, 2024 .........................................

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

..............................................................

उत्‍पत्ति 37

योसेफका सपनाहरू
1याकूब आफ्‍ना बाबुले बसोबास गरेको कनान देशमा बस्‍थे। 2याकूबको वृत्तान्‍त यही हो।
योसेफ सत्र वर्षका हुँदा तिनका दाजुहरूसँग भेड़ाबाख्राहरूका बगाल चराउँथे। एक दिन तिनले आफ्‍ना पिताका पत्‍नीहरू बिल्‍हा र जिल्‍पाका छोराहरूको खराब व्‍यवहारको कुरा आफ्‍ना बुबाकहाँ ल्‍याए।
3आफ्‍नो बुढ़ेसकालका छोरा भएकाले इस्राएलले अरू छोराहरूलाई भन्‍दा योसेफलाई बढ़ी माया गर्थे, र तिनले योसेफको निम्‍ति राम्रा बुट्टाहरू भएको एउटा लामो लबेदा बनाइदिए। 4तर तिनका बुबाले अरू दाजुभाइहरूलाई भन्‍दा तिनलाई बढ़ी माया गरेका देखी तिनका दाजुहरूले तिनीसित दुश्‍मनी राखे र तिनीसँग राम्ररी बोल्‍दैनथे।
5एक पल्‍ट योसेफले एउटा सपना देखे। तिनले त्‍यो सपना आफ्‍ना दाजुहरूलाई भनेपछि तिनीहरू उनीसँग झन्‌ बढ़ी दुश्‍मनी राख्‍न लागे। 6तिनले उनीहरूलाई भने, “मैले देखेको सपना सुन्‍नुहोस्‌। हामीहरू खेतमा अन्‍नका बिटा बाँधिरहेका थियौं। 7मेरो बिटाचाहिँ ठाड़ो भयो, र तपाईंहरूका बिटाहरू त्‍यसका चारैतिर जम्‍मा भएर मेरो बिटालाई दण्‍डवत्‌ गरे।”
8तिनका दाजुहरूले तिनलाई भने, “के तँ हामीमाथि राज्‍य गर्ने भइस्‌? के तेरो प्रभुत्‍व हामीमाथि हुने भयो?” अनि तिनको सपना र तिनका कुराहरूको कारणले उनीहरूले तिनीसँग झन्‌ दुश्‍मनी राखे।
9तब तिनले अर्को सपना देखे र तिनका दाजुहरूलाई यसो भनेर बताए, “सुन्‍नुहोस्, मैले अर्को सपना देखें। सूर्य, चन्‍द्र र एघार वटा ताराले मलाई दण्‍डवत्‌ गरिरहेका थिए।”
10जब तिनले आफ्‍ना बुबा र दाजुहरूलाई यो सपना बताए, तब तिनका बुबाले तिनलाई हप्‍काएर भने, “तैंले देखेको यो सपना के हो? के साँच्‍ची नै म र तेरी आमा र तेरा दाजुहरू आएर भूइँसम्‍मै झुकेर तँलाई ढोग्नुपर्ने?” 11तब तिनका दाजुहरूले तिनलाई डाह गर्न लागे। तर तिनका बाबुले चाहिँ यी कुरा मनैमा राखे। 
योसेफलाई तिनका दाजुहरूले बेचेर मिश्रमा पठाएका
12एक पल्‍ट तिनका दाजुहरू आफ्‍ना बुबाका बगालहरू शकेममा चराउन गएका थिए। 13र इस्राएलले योसेफलाई भने, “तेरा दाजुहरू शकेममा भेड़ाहरू चराइरहेका छन्‌। आइज, म तँलाई उनीहरूकहाँ पठाउँछु।”
योसेफले भने, “म तयार छु।”
14इस्राएलले तिनलाई भने, “गएर हेर्, तेरा दाजुहरू र भेड़ाबाख्राहरू राम्रै छन्‌ कि छैनन्‌। अनि मकहाँ समाचार ले।” तब इस्राएलले तिनलाई हेब्रोनको बेँसीबाट शकेममा पठाए।
योसेफ त्‍यहाँ आइपुगेपछि 15एक जना मानिसले तिनलाई खेतमा डुलिरहेका भेट्टायो। त्‍यस मानिसले तिनलाई सोध्‍यो, “तिमी कसलाई खोज्‍दैछौ?”
16तिनले भने, “म मेरा दाजुहरूलाई खोज्‍दैछु। दया गरी मलाई भन्‍नुहोस्, उनीहरू बगाल कहाँ चराउँदैछन्‌?”
17त्‍यस मानिसले भन्‍यो, “उनीहरू त यहाँबाट गए, किनभने उनीहरूले ‘हामी दोतानतिर जाऔं’ भनिरहेका मैले सुनेको थिएँ।”
यसैले आफ्‍ना दाजुहरूलाई खोज्‍दैगएर योसेफले उनीहरूलाई दोतानमा भेट्टाए। 18उनीहरूले तिनलाई टाढ़ैबाट आइरहेका देखे, र तिनी उनीहरूका नजिक आइपुग्‍नुभन्‍दा अघि नै तिनलाई मार्ने उनीहरूले मतो गरे।
उनीहरूले आपसमा भने, “त्‍यो स्‍वप्‍न-दर्शी आउँदैछ। 19लौ, अब हामी त्‍यसलाई मारेर एउटा खाड़लमा फालिदिऔं। 20‘जङ्गली पशुले त्‍यसलाई खाएछ क्‍यारे’ भनी हामी भनौं, र त्‍यसका सपनाहरू के हुँदारहेछन्, हेरौंला।”
21यो सुनेर रूबेनले यसो भनेर उनीहरूका हातबाट तिनलाई बचाउन खोजे, “हामीले त्‍यसको ज्‍यानै त लिनुहुँदैन।” 22रूबेनले उनीहरूलाई भने, “रक्तपातचाहिँ नगरौं। यहाँ मरुभूमिको यस खाल्‍डोमा त्‍यसलाई फालिदिऔं। तर त्‍यसमाथि हातचाहिँ नउठाऔं।” उनीहरूका हातबाट बचाएर योसेफलाई आफ्‍ना बुबाकहाँ पुर्‍याइदिने हेतुले रूबेनले यसो भनेका थिए।
23यसैले जब योसेफ आफ्‍ना दाजुहरूकहाँ आइपुगे तब तिनले लाएका राम्रा बुट्टाहरू भएको त्‍यो लामो लबेदा उनीहरूले फुकालेर खोसे। 24अनि उनीहरूले तिनलाई समातेर एउटा गहिरो खाल्‍डोमा फालिदिए। त्‍यो पानी नभएको सुक्‍खा खाल्‍डो थियो।
25जसै उनीहरू खान बसे, उनीहरूले यसो मास्‍तिर हेरे र मिश्रतिर सुगन्‍धित मसला, लेप र मूर्र ऊँटहरूमा लादेर लगिरहेका गिलादबाट आएको एक इश्‍माएली यात्री दललाई देखे।
26तब यहूदाले आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई भने, “हामीले आफ्‍नो भाइलाई मारेर त्‍यसको रगत लुकाएर हामीलाई के फाइदा हुन्‍छ र? 27आओ, अब त्‍यसलाई इश्‍माएलीहरूका हातमा बेचिदिऔं। हामी त्‍यसमाथि हातचाहिँ नउठाऔं। किनकि त्‍यो हाम्रै भाइ, हाम्रै जीउजस्‍तै हो।” उनका दाजुभाइहरूले उनको कुरा माने।
28यसकारण जब मिद्यानी व्‍यापारीहरू त्‍यही बाटो भएर आए, तब योसेफका दाजुहरूले तिनलाई खाल्‍डोबाट तानी निकालेर ती इश्‍माएलीहरूका हातमा चाँदीका बीस सिक्‍कामा बेचिदिए। अनि तिनीहरूले योसेफलाई मिश्रमा लगे। 
29जब रूबेन खाल्‍डोमा फर्के तब योसेफलाई त्‍यस खाल्‍डोमा नदेख्‍दा उनले आफ्‍ना लुगा च्‍याते, 30र भाइहरूकहाँ गएर भने, “केटो त छैन त? अब म कहाँ जाऊँ?”
31तब उनीहरूले एउटा बोका मारेर योसेफको लबेदा त्‍यस रगतमा चोपे। 32अनि त्‍यो राम्रा बुट्टाहरू भएको लबेदा उनीहरूले आफ्‍ना बुबाकहाँ ल्‍याएर भने, “यो हामीले भेट्टायौं। हेर्नुहोस्‌ त, यो तपाईंको छोराको हो कि होइन?”
33इस्राएलले त्‍यो लुगा चिनेर भने, “यो त मेरो छोराकै लबेदा हो। जङ्गली पशुले त्‍यसलाई खाएछ क्‍यारे! नि‍स्सन्‍देह योसेफलाई धुजाधुजा पार्‍यो होला।”
34तब याकूबले आफ्‍ना लुगा च्‍याते, र तिनले आफ्‍नो कम्‍मरमा भाङ्‌ग्रा लाएर आफ्‍ना छोराको निम्‍ति धेरै दिनसम्‍म शोक गरे। 35तिनका सबै छोराछोरीहरूले तिनलाई सान्‍त्‍वना दिने प्रयत्‍न गरे, तर तिनलाई शान्‍ति भएन। तिनले भने, “अँहँ, यो मेरो शोकमा नै म मेरो छोराकहाँ चिहानमा जानेछु।” यसरी योसेफका बुबाले तिनको निम्‍ति बिलौना गरे।
36यसै बीचमा मिद्यानीहरूले योसेफलाई मिश्रमा फारोका एक जना अधिकृत पोतीफरको हातमा बेचिदिए।
...........................................................................................

Joseph’s Dreams

37 Jacob lived in the land where his father had stayed, the land of Canaan.

This is the account of Jacob’s family line.

Joseph, a young man of seventeen, was tending the flocks with his brothers, the sons of Bilhah and the sons of Zilpah, his father’s wives, and he brought their father a bad report about them.

Now Israel loved Joseph more than any of his other sons, because he had been born to him in his old age; and he made an ornate[a] robe for him. When his brothers saw that their father loved him more than any of them, they hated him and could not speak a kind word to him.

Joseph had a dream, and when he told it to his brothers, they hated him all the more. He said to them, “Listen to this dream I had: We were binding sheaves of grain out in the field when suddenly my sheaf rose and stood upright, while your sheaves gathered around mine and bowed down to it.”

His brothers said to him, “Do you intend to reign over us? Will you actually rule us?” And they hated him all the more because of his dream and what he had said.

Then he had another dream, and he told it to his brothers. “Listen,” he said, “I had another dream, and this time the sun and moon and eleven stars were bowing down to me.”

10 When he told his father as well as his brothers, his father rebuked him and said, “What is this dream you had? Will your mother and I and your brothers actually come and bow down to the ground before you?” 11 His brothers were jealous of him, but his father kept the matter in mind.

Joseph Sold by His Brothers

12 Now his brothers had gone to graze their father’s flocks near Shechem, 13 and Israel said to Joseph, “As you know, your brothers are grazing the flocks near Shechem. Come, I am going to send you to them.”

“Very well,” he replied.

14 So he said to him, “Go and see if all is well with your brothers and with the flocks, and bring word back to me.” Then he sent him off from the Valley of Hebron.

When Joseph arrived at Shechem, 15 a man found him wandering around in the fields and asked him, “What are you looking for?”

16 He replied, “I’m looking for my brothers. Can you tell me where they are grazing their flocks?”

17 “They have moved on from here,” the man answered. “I heard them say, ‘Let’s go to Dothan.’”

So Joseph went after his brothers and found them near Dothan. 18 But they saw him in the distance, and before he reached them, they plotted to kill him.

19 “Here comes that dreamer!” they said to each other. 20 “Come now, let’s kill him and throw him into one of these cisterns and say that a ferocious animal devoured him. Then we’ll see what comes of his dreams.”

21 When Reuben heard this, he tried to rescue him from their hands. “Let’s not take his life,” he said. 22 “Don’t shed any blood. Throw him into this cistern here in the wilderness, but don’t lay a hand on him.” Reuben said this to rescue him from them and take him back to his father.

23 So when Joseph came to his brothers, they stripped him of his robe—the ornate robe he was wearing— 24 and they took him and threw him into the cistern. The cistern was empty; there was no water in it.

25 As they sat down to eat their meal, they looked up and saw a caravan of Ishmaelites coming from Gilead. Their camels were loaded with spices, balm and myrrh, and they were on their way to take them down to Egypt.

26 Judah said to his brothers, “What will we gain if we kill our brother and cover up his blood? 27 Come, let’s sell him to the Ishmaelites and not lay our hands on him; after all, he is our brother, our own flesh and blood.” His brothers agreed.

28 So when the Midianite merchants came by, his brothers pulled Joseph up out of the cistern and sold him for twenty shekels[b] of silver to the Ishmaelites, who took him to Egypt.

29 When Reuben returned to the cistern and saw that Joseph was not there, he tore his clothes. 30 He went back to his brothers and said, “The boy isn’t there! Where can I turn now?”

31 Then they got Joseph’s robe, slaughtered a goat and dipped the robe in the blood. 32 They took the ornate robe back to their father and said, “We found this. Examine it to see whether it is your son’s robe.”

33 He recognized it and said, “It is my son’s robe! Some ferocious animal has devoured him. Joseph has surely been torn to pieces.”

34 Then Jacob tore his clothes, put on sackcloth and mourned for his son many days. 35 All his sons and daughters came to comfort him, but he refused to be comforted. “No,” he said, “I will continue to mourn until I join my son in the grave.” So his father wept for him.

36 Meanwhile, the Midianites[c] sold Joseph in Egypt to Potiphar, one of Pharaoh’s officials, the captain of the guard.

..............................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 37

योसेफका सपनाहरू
1याकूब आफ्‍ना बाबुले बसोबास गरेको कनान देशमा बस्‍थे।
Jacob lived in the land where his father had stayed, the land of Canaan.
 2याकूबको वृत्तान्‍त यही हो।
योसेफ सत्र वर्षका हुँदा तिनका दाजुहरूसँग भेड़ाबाख्राहरूका बगाल चराउँथे। एक दिन तिनले आफ्‍ना पिताका पत्‍नीहरू बिल्‍हा र जिल्‍पाका छोराहरूको खराब व्‍यवहारको कुरा आफ्‍ना बुबाकहाँ ल्‍याए।

This is the account of Jacob’s family line.

Joseph, a young man of seventeen, was tending the flocks with his brothers, the sons of Bilhah and the sons of Zilpah, his father’s wives, and he brought their father a bad report about them.

3आफ्‍नो बुढ़ेसकालका छोरा भएकाले इस्राएलले अरू छोराहरूलाई भन्‍दा योसेफलाई बढ़ी माया गर्थे, र तिनले योसेफको निम्‍ति राम्रा बुट्टाहरू भएको एउटा लामो लबेदा बनाइदिए।
Now Israel loved Joseph more than any of his other sons, because he had been born to him in his old age; and he made an ornate[a] robe for him. 
 4तर तिनका बुबाले अरू दाजुभाइहरूलाई भन्‍दा तिनलाई बढ़ी माया गरेका देखी तिनका दाजुहरूले तिनीसित दुश्‍मनी राखे र तिनीसँग राम्ररी बोल्‍दैनथे।
When his brothers saw that their father loved him more than any of them, they hated him and could not speak a kind word to him.
5एक पल्‍ट योसेफले एउटा सपना देखे। तिनले त्‍यो सपना आफ्‍ना दाजुहरूलाई भनेपछि तिनीहरू उनीसँग झन्‌ बढ़ी दुश्‍मनी राख्‍न लागे। 
Joseph had a dream, and when he told it to his brothers, they hated him all the more. 
6तिनले उनीहरूलाई भने, “मैले देखेको सपना सुन्‍नुहोस्‌। हामीहरू खेतमा अन्‍नका बिटा बाँधिरहेका थियौं। 
He said to them, “Listen to this dream I had:
7मेरो बिटाचाहिँ ठाड़ो भयो, र तपाईंहरूका बिटाहरू त्‍यसका चारैतिर जम्‍मा भएर मेरो बिटालाई दण्‍डवत्‌ गरे।”
We were binding sheaves of grain out in the field when suddenly my sheaf rose and stood upright, while your sheaves gathered around mine and bowed down to it.”
8तिनका दाजुहरूले तिनलाई भने, “के तँ हामीमाथि राज्‍य गर्ने भइस्‌? के तेरो प्रभुत्‍व हामीमाथि हुने भयो?” अनि तिनको सपना र तिनका कुराहरूको कारणले उनीहरूले तिनीसँग झन्‌ दुश्‍मनी राखे।
His brothers said to him, “Do you intend to reign over us? Will you actually rule us?” And they hated him all the more because of his dream and what he had said.
9तब तिनले अर्को सपना देखे र तिनका दाजुहरूलाई यसो भनेर बताए, “सुन्‍नुहोस्, मैले अर्को सपना देखें। सूर्य, चन्‍द्र र एघार वटा ताराले मलाई दण्‍डवत्‌ गरिरहेका थिए।”
Then he had another dream, and he told it to his brothers. “Listen,” he said, “I had another dream, and this time the sun and moon and eleven stars were bowing down to me.”
10जब तिनले आफ्‍ना बुबा र दाजुहरूलाई यो सपना बताए, तब तिनका बुबाले तिनलाई हप्‍काएर भने, “तैंले देखेको यो सपना के हो? के साँच्‍ची नै म र तेरी आमा र तेरा दाजुहरू आएर भूइँसम्‍मै झुकेर तँलाई ढोग्नुपर्ने?” 
10 When he told his father as well as his brothers, his father rebuked him and said, “What is this dream you had? Will your mother and I and your brothers actually come and bow down to the ground before you?” 
11तब तिनका दाजुहरूले तिनलाई डाह गर्न लागे। तर तिनका बाबुले चाहिँ यी कुरा मनैमा राखे। 
योसेफलाई तिनका दाजुहरूले बेचेर मिश्रमा पठाएका
11 His brothers were jealous of him, but his father kept the matter in mind.
12एक पल्‍ट तिनका दाजुहरू आफ्‍ना बुबाका बगालहरू शकेममा चराउन गएका थिए।
12 Now his brothers had gone to graze their father’s flocks near Shechem, 
 13र इस्राएलले योसेफलाई भने, “तेरा दाजुहरू शकेममा भेड़ाहरू चराइरहेका छन्‌। आइज, म तँलाई उनीहरूकहाँ पठाउँछु।”
योसेफले भने, “म तयार छु।”
13 and Israel said to Joseph, “As you know, your brothers are grazing the flocks near Shechem. Come, I am going to send you to them.”
14इस्राएलले तिनलाई भने, “गएर हेर्, तेरा दाजुहरू र भेड़ाबाख्राहरू राम्रै छन्‌ कि छैनन्‌। अनि मकहाँ समाचार ले।” तब इस्राएलले तिनलाई हेब्रोनको बेँसीबाट शकेममा पठाए।
योसेफ त्‍यहाँ आइपुगेपछि 

14 So he said to him, “Go and see if all is well with your brothers and with the flocks, and bring word back to me.” Then he sent him off from the Valley of Hebron.

When Joseph arrived at Shechem,

15एक जना मानिसले तिनलाई खेतमा डुलिरहेका भेट्टायो। त्‍यस मानिसले तिनलाई सोध्‍यो, “तिमी कसलाई खोज्‍दैछौ?”
15 a man found him wandering around in the fields and asked him, “What are you looking for?”
16तिनले भने, “म मेरा दाजुहरूलाई खोज्‍दैछु। दया गरी मलाई भन्‍नुहोस्, उनीहरू बगाल कहाँ चराउँदैछन्‌?”
16 He replied, “I’m looking for my brothers. Can you tell me where they are grazing their flocks?”
17त्‍यस मानिसले भन्‍यो, “उनीहरू त यहाँबाट गए, किनभने उनीहरूले ‘हामी दोतानतिर जाऔं’ भनिरहेका मैले सुनेको थिएँ।”
यसैले आफ्‍ना दाजुहरूलाई खोज्‍दैगएर योसेफले उनीहरूलाई दोतानमा भेट्टाए।

17 “They have moved on from here,” the man answered. “I heard them say, ‘Let’s go to Dothan.’”

So Joseph went after his brothers and found them near Dothan.

 18उनीहरूले तिनलाई टाढ़ैबाट आइरहेका देखे, र तिनी उनीहरूका नजिक आइपुग्‍नुभन्‍दा अघि नै तिनलाई मार्ने उनीहरूले मतो गरे।
उनीहरूले आपसमा भने, “त्‍यो स्‍वप्‍न-दर्शी आउँदैछ। 
18 But they saw him in the distance, and before he reached them, they plotted to kill him.
19लौ, अब हामी त्‍यसलाई मारेर एउटा खाड़लमा फालिदिऔं।
19 “Here comes that dreamer!” they said to each other.
 20‘जङ्गली पशुले त्‍यसलाई खाएछ क्‍यारे’ भनी हामी भनौं, र त्‍यसका सपनाहरू के हुँदारहेछन्, हेरौंला।”
20 “Come now, let’s kill him and throw him into one of these cisterns and say that a ferocious animal devoured him. Then we’ll see what comes of his dreams.”
21यो सुनेर रूबेनले यसो भनेर उनीहरूका हातबाट तिनलाई बचाउन खोजे, “हामीले त्‍यसको ज्‍यानै त लिनुहुँदैन।” 
21 When Reuben heard this, he tried to rescue him from their hands. “Let’s not take his life,” he said. 
22रूबेनले उनीहरूलाई भने, “रक्तपातचाहिँ नगरौं। यहाँ मरुभूमिको यस खाल्‍डोमा त्‍यसलाई फालिदिऔं। तर त्‍यसमाथि हातचाहिँ नउठाऔं।” उनीहरूका हातबाट बचाएर योसेफलाई आफ्‍ना बुबाकहाँ पुर्‍याइदिने हेतुले रूबेनले यसो भनेका थिए।
 22 “Don’t shed any blood. Throw him into this cistern here in the wilderness, but don’t lay a hand on him.” Reuben said this to rescue him from them and take him back to his father.
23यसैले जब योसेफ आफ्‍ना दाजुहरूकहाँ आइपुगे तब तिनले लाएका राम्रा बुट्टाहरू भएको त्‍यो लामो लबेदा उनीहरूले फुकालेर खोसे। 
23 So when Joseph came to his brothers, they stripped him of his robe—the ornate robe he was wearing—
24अनि उनीहरूले तिनलाई समातेर एउटा गहिरो खाल्‍डोमा फालिदिए। त्‍यो पानी नभएको सुक्‍खा खाल्‍डो थियो।
 24 and they took him and threw him into the cistern. The cistern was empty; there was no water in it.
25जसै उनीहरू खान बसे, उनीहरूले यसो मास्‍तिर हेरे र मिश्रतिर सुगन्‍धित मसला, लेप र मूर्र ऊँटहरूमा लादेर लगिरहेका गिलादबाट आएको एक इश्‍माएली यात्री दललाई देखे।
25 As they sat down to eat their meal, they looked up and saw a caravan of Ishmaelites coming from Gilead. Their camels were loaded with spices, balm and myrrh, and they were on their way to take them down to Egypt.
26तब यहूदाले आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई भने, “हामीले आफ्‍नो भाइलाई मारेर त्‍यसको रगत लुकाएर हामीलाई के फाइदा हुन्‍छ र? 
26 Judah said to his brothers, “What will we gain if we kill our brother and cover up his blood? 
27आओ, अब त्‍यसलाई इश्‍माएलीहरूका हातमा बेचिदिऔं। हामी त्‍यसमाथि हातचाहिँ नउठाऔं। किनकि त्‍यो हाम्रै भाइ, हाम्रै जीउजस्‍तै हो।” उनका दाजुभाइहरूले उनको कुरा माने।
27 Come, let’s sell him to the Ishmaelites and not lay our hands on him; after all, he is our brother, our own flesh and blood.” His brothers agreed.
28यसकारण जब मिद्यानी व्‍यापारीहरू त्‍यही बाटो भएर आए, तब योसेफका दाजुहरूले तिनलाई खाल्‍डोबाट तानी निकालेर ती इश्‍माएलीहरूका हातमा चाँदीका बीस सिक्‍कामा बेचिदिए। अनि तिनीहरूले योसेफलाई मिश्रमा लगे। 
28 So when the Midianite merchants came by, his brothers pulled Joseph up out of the cistern and sold him for twenty shekels[b] of silver to the Ishmaelites, who took him to Egypt.
29जब रूबेन खाल्‍डोमा फर्के तब योसेफलाई त्‍यस खाल्‍डोमा नदेख्‍दा उनले आफ्‍ना लुगा च्‍याते, 
29 When Reuben returned to the cistern and saw that Joseph was not there, he tore his clothes. 
30र भाइहरूकहाँ गएर भने, “केटो त छैन त? अब म कहाँ जाऊँ?”
30 He went back to his brothers and said, “The boy isn’t there! Where can I turn now?”
31तब उनीहरूले एउटा बोका मारेर योसेफको लबेदा त्‍यस रगतमा चोपे। 
31 Then they got Joseph’s robe, slaughtered a goat and dipped the robe in the blood. 
32अनि त्‍यो राम्रा बुट्टाहरू भएको लबेदा उनीहरूले आफ्‍ना बुबाकहाँ ल्‍याएर भने, “यो हामीले भेट्टायौं। हेर्नुहोस्‌ त, यो तपाईंको छोराको हो कि होइन?”
 32 They took the ornate robe back to their father and said, “We found this. Examine it to see whether it is your son’s robe.”
33इस्राएलले त्‍यो लुगा चिनेर भने, “यो त मेरो छोराकै लबेदा हो। जङ्गली पशुले त्‍यसलाई खाएछ क्‍यारे! नि‍स्सन्‍देह योसेफलाई धुजाधुजा पार्‍यो होला।”
33 He recognized it and said, “It is my son’s robe! Some ferocious animal has devoured him. Joseph has surely been torn to pieces.”
34तब याकूबले आफ्‍ना लुगा च्‍याते, र तिनले आफ्‍नो कम्‍मरमा भाङ्‌ग्रा लाएर आफ्‍ना छोराको निम्‍ति धेरै दिनसम्‍म शोक गरे।
34 Then Jacob tore his clothes, put on sackcloth and mourned for his son many days.
35तिनका सबै छोराछोरीहरूले तिनलाई सान्‍त्‍वना दिने प्रयत्‍न गरे, तर तिनलाई शान्‍ति भएन। तिनले भने, “अँहँ, यो मेरो शोकमा नै म मेरो छोराकहाँ चिहानमा जानेछु।” यसरी योसेफका बुबाले तिनको निम्‍ति बिलौना गरे।
 35 All his sons and daughters came to comfort him, but he refused to be comforted. “No,” he said, “I will continue to mourn until I join my son in the grave.” So his father wept for him.
36यसै बीचमा मिद्यानीहरूले योसेफलाई मिश्रमा फारोका एक जना अधिकृत पोतीफरको हातमा बेचिदिए।

36 Meanwhile, the Midianites[c] sold Joseph in Egypt to Potiphar, one of Pharaoh’s officials, the captain of the guard.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

......................................................................................

उत्‍पत्ति 38

तामारको घटना
1त्‍यस बेला यहूदाचाहिँ आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई छोड़ेर तलतिर हीरा नाउँ भएको कुनै एक अदुल्‍लामवासीकहाँ गए। 2त्‍यहाँ यहूदाले शूआ नाउँ भएको कुनै कनानीकी छोरीलाई देखे। उनले तिनलाई विवाह गरेर तिनीकहाँ गए। 3तिनी गर्भवती भएर एक जना छोरो जन्माइन्, र त्‍यसको नाउँ एर्‌ राखियो। 4तिनी फेरि गर्भवती भएर अर्को छोरो जन्‍माइन्‌। तिनले त्‍यसको नाउँ ओनान राखिन्‌। 5फेरि तिनले एउटा छोरो जन्माइन्, र तिनले त्‍यसको नाउँ शेलह राखिन्‌। तिनले त्‍यसलाई जन्‍माउँदा यहूदाचाहिँ कजीबमा बस्‍दैथिए।
6यहूदाले उनको जेठो छोरो एर्‌को निम्‍ति एउटी पत्‍नी ल्‍याइदिए। तिनको नाउँ तामार थियो। 7तर यहूदाको जेठो छोरो एर्‌ परमप्रभुको दृष्‍टिमा दुष्‍ट थियो, र परमप्रभुले त्‍यसको प्राण लिनुभयो।
8तब यहूदाले ओनानलाई भने, “तेरी भाउजूकहाँ जा, र देवरले गर्नुपर्ने कर्तव्‍य गर्, र तेरा दाजुको निम्‍ति सन्‍तान उत्‍पन्‍न गर्‌।” 9तर सन्‍तान आफ्‍नो नहुने जानेर ओनानले भाउजूकहाँ जाँदा दाजुको सन्‍तान नहोस्‌ भन्‍ने हेतुले वीर्यचाहिँ भूइँमा पतन गर्थ्‍यो। 10त्‍यसले गरेको यो काम परमप्रभुको दृष्‍टिमा खराब ठहरियो, र उहाँले त्‍यसको पनि प्राण लिनुभयो।
11तब यहूदाले आफ्‍नी बुहारी तामारलाई भने, “मेरो छोरो शेलह ठूलो नहोउञ्‍जेल विधवा नै भएर तिम्रा बुबाको घरमा बस।” किनभने शेलह त्‍यसका दाजुहरूजस्‍तै मर्छ कि भनेर उनी डराए। यसकारण तामार गएर आफ्‍नो माइतमा बसिन्‌।
12रहँदा-बस्‍दा एक दिन शूआकी छोरी यहूदाकी पत्‍नी मरिन्‌। शोक गर्ने समय बितिसकेपछि यहूदा उनका मित्र अदुल्‍लामवासी हीरालाई साथमा लिएर तिम्‍नामा उनका भेड़ा कत्रनेहरूकहाँ गए।
13ससुरा भेड़ा कत्रनलाई तिम्‍नामा जाँदैछन्‌ भन्‍ने खबर तामारले पाएर 14विधवाको लुगा फुकाली घुम्‍टो हालेर भेष परिवर्तन गरी तिम्‍नाको बाटोमा भएको एनैम सहरको ढोकामा बसिन्‌। किनकि शेलह ठूलो भइसकेर पनि त्‍यसकी पत्‍नी हुन नपाएकी तिनले देखिन्‌।
15तिनले मुख छोपेकी हुनाले यहूदाले तिनलाई देखेर वेश्‍या भनी ठाने। 16सड़कको किनारमा गएर उनले तिनलाई भने, “लौ, मलाई तिमीकहाँ आउन देऊ।” किनभने आफ्‍नै बुहारी हो भनी उनलाई थाहा थिएन।
तिनले भनिन्, “तपाईं मकहाँ आउनुहुन्‍छ भने मलाई के दिनुहुन्‍छ?” 17उनले जवाफ दिए, “बगालबाट म तिमीलाई एउटा पाठो दिनेछु।”
तिनले भनिन्, “तपाईंले त्‍यो नपठाउञ्‍जेल मसँग केही चीज बन्‍धकी राख्‍नुहुन्‍छ कि?”
18यहूदाले भने, “म के बन्‍धकी राखूँ?”
तिनले भनिन्, “तपाईंको छाप र त्‍यसको डोरी, र तपाईंको हातको यो लट्ठी राखे हुन्‍छ।” यसैले यहूदाले तिनलाई ती चीजहरू दिए, र तिनीसँग सहवास गरे। अनि उनीबाट तिनी गर्भवती भइन्‌। 19तब तिनी उठेर गइहालिन्, र घुम्‍टो फुकालेर फेरि विधवाको लुगा लगाइन्‌।
20यहूदाले आफ्‍ना बन्‍धकीका चीजहरू ती स्‍त्रीबाट निखन्‍नलाई आफ्‍ना मित्र अदुल्‍लामवासीको हातमा एउटा पाठो पठाइदिए। तर उनले तिनलाई भेट्टाएनन्‌। 21“एनैममा बाटोको छेउमा बस्‍ने वेश्‍या कहाँ छ?” भनेर उनले त्‍यस ठाउँका मानिसहरूलाई सोधे।
तिनीहरूले “यहाँ कुनै वेश्‍या छैन” भने।
22तब उनी यहूदाकहाँ फर्केर आई भने, “मैले त त्‍यसलाई भेट्टाइनँ। त्‍यस ठाउँका मानिसहरूले पनि ‘यहाँ कुनै वेश्‍या छैन’ भने।”
23यहूदाले भने, “ती चीजहरू त्‍यसैले राखोस्, नत्रता हामीलाई लाज हुनेछ। हेर, मैले यो पाठो पठाएकै हो, तर हामीले त्‍यसलाई भेट्टाएनौं।”
24प्राय: तीन महिनापछि तिम्री बुहारी तामार वेश्‍याकी चालमा चलेकी छे, र बेश्‍यापनबाट गर्भवती पनि भएकी छे भन्‍ने खबर यहूदालाई सुनाइयो।
तब यहूदाले भने, “त्‍यसलाई यहाँ ल्‍याएर जलाइदेओ।”
25तिनलाई त्‍यहाँ ल्‍याउँदाल्‍याउँदै तिनले आफ्‍ना ससुरालाई यसो भनिपठाइन्, “यी चीजहरू जसका हुन्, तिनैबाट म गर्भवती भएकी हुँ।” अनि तिनले भनिन्, “हेर, यो छाप, यो डोरी र यो लट्ठी कसका हुन्‌?”
26तब यहूदाले ती चीजहरू आफ्‍ना हुन्‌ भनी स्‍वीकार गरेर भने, “त्‍यो त मभन्‍दा पनि धर्मी रहिछ, किनभने मैले मेरा छोरा शेलह त्‍यसका पति हुनलाई दिइनँ।” त्‍यसपछि उनले तिनीसँग फेरि सहवास गरेनन्‌।
27सुत्‍केरी हुने बेलामा तिनको गर्भमा जुम्‍ल्‍याहा रहेछन्‌ भन्‍ने थाहा भयो। 28तिनलाई सुत्‍केरी व्‍यथा लाग्‍दा एउटाचाहिँले हात बाहिर निकाल्‍यो, र सुँड़ेनीले त्‍यसको हातमा एउटा रातो धागो यसो भनेर बाँधी, “पहिले जन्‍मेको यही हो।” 29तर त्‍यसले आफ्‍नो हात फेरि भित्र लगेपछि त्‍यसको भाइचाहिँ पो जन्‍म्‍यो। र त्‍यसले भनी, “ए तैंले यस्‍तो बलजफत गर्ने!” यसकारण त्‍यसको नाउँ फारेस राखियो। 30पछिबाट हातमा रातो धागो बाँधिएको चाहिँ जन्‍म्‍यो। त्‍यसको नाउँचाहिँ जेरह राखियो।
.................................................................................................................
 

Judah and Tamar

38 At that time, Judah left his brothers and went down to stay with a man of Adullam named Hirah. There Judah met the daughter of a Canaanite man named Shua. He married her and made love to her; she became pregnant and gave birth to a son, who was named Er. She conceived again and gave birth to a son and named him Onan. She gave birth to still another son and named him Shelah. It was at Kezib that she gave birth to him.

Judah got a wife for Er, his firstborn, and her name was Tamar. But Er, Judah’s firstborn, was wicked in the Lord’s sight; so the Lord put him to death.

Then Judah said to Onan, “Sleep with your brother’s wife and fulfill your duty to her as a brother-in-law to raise up offspring for your brother.” But Onan knew that the child would not be his; so whenever he slept with his brother’s wife, he spilled his semen on the ground to keep from providing offspring for his brother. 10 What he did was wicked in the Lord’s sight; so the Lord put him to death also.

11 Judah then said to his daughter-in-law Tamar, “Live as a widow in your father’s household until my son Shelah grows up.” For he thought, “He may die too, just like his brothers.” So Tamar went to live in her father’s household.

12 After a long time Judah’s wife, the daughter of Shua, died. When Judah had recovered from his grief, he went up to Timnah, to the men who were shearing his sheep, and his friend Hirah the Adullamite went with him.

13 When Tamar was told, “Your father-in-law is on his way to Timnah to shear his sheep,” 14 she took off her widow’s clothes, covered herself with a veil to disguise herself, and then sat down at the entrance to Enaim, which is on the road to Timnah. For she saw that, though Shelah had now grown up, she had not been given to him as his wife.

15 When Judah saw her, he thought she was a prostitute, for she had covered her face. 16 Not realizing that she was his daughter-in-law, he went over to her by the roadside and said, “Come now, let me sleep with you.”

“And what will you give me to sleep with you?” she asked.

17 “I’ll send you a young goat from my flock,” he said.

“Will you give me something as a pledge until you send it?” she asked.

18 He said, “What pledge should I give you?”

“Your seal and its cord, and the staff in your hand,” she answered. So he gave them to her and slept with her, and she became pregnant by him. 19 After she left, she took off her veil and put on her widow’s clothes again.

20 Meanwhile Judah sent the young goat by his friend the Adullamite in order to get his pledge back from the woman, but he did not find her. 21 He asked the men who lived there, “Where is the shrine prostitute who was beside the road at Enaim?”

“There hasn’t been any shrine prostitute here,” they said.

22 So he went back to Judah and said, “I didn’t find her. Besides, the men who lived there said, ‘There hasn’t been any shrine prostitute here.’”

23 Then Judah said, “Let her keep what she has, or we will become a laughingstock. After all, I did send her this young goat, but you didn’t find her.”

24 About three months later Judah was told, “Your daughter-in-law Tamar is guilty of prostitution, and as a result she is now pregnant.”

Judah said, “Bring her out and have her burned to death!”

25 As she was being brought out, she sent a message to her father-in-law. “I am pregnant by the man who owns these,” she said. And she added, “See if you recognize whose seal and cord and staff these are.”

26 Judah recognized them and said, “She is more righteous than I, since I wouldn’t give her to my son Shelah.” And he did not sleep with her again.

27 When the time came for her to give birth, there were twin boys in her womb. 28 As she was giving birth, one of them put out his hand; so the midwife took a scarlet thread and tied it on his wrist and said, “This one came out first.” 29 But when he drew back his hand, his brother came out, and she said, “So this is how you have broken out!” And he was named Perez.[a] 30 Then his brother, who had the scarlet thread on his wrist, came out. And he was named Zerah.

...............................................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 38

तामारको घटना
1त्‍यस बेला यहूदाचाहिँ आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई छोड़ेर तलतिर हीरा नाउँ भएको कुनै एक अदुल्‍लामवासीकहाँ गए।
At that time, Judah left his brothers and went down to stay with a man of Adullam named Hirah.
 2त्‍यहाँ यहूदाले शूआ नाउँ भएको कुनै कनानीकी छोरीलाई देखे। उनले तिनलाई विवाह गरेर तिनीकहाँ गए।
 There Judah met the daughter of a Canaanite man named Shua. He married her and made love to her;
 3तिनी गर्भवती भएर एक जना छोरो जन्माइन्, र त्‍यसको नाउँ एर्‌ राखियो। 
she became pregnant and gave birth to a son, who was named Er
4तिनी फेरि गर्भवती भएर अर्को छोरो जन्‍माइन्‌। तिनले त्‍यसको नाउँ ओनान राखिन्‌।
 She conceived again and gave birth to a son and named him Onan. 
 5फेरि तिनले एउटा छोरो जन्माइन्, र तिनले त्‍यसको नाउँ शेलह राखिन्‌। तिनले त्‍यसलाई जन्‍माउँदा यहूदाचाहिँ कजीबमा बस्‍दैथिए।
She gave birth to still another son and named him Shelah. It was at Kezib that she gave birth to him.
6यहूदाले उनको जेठो छोरो एर्‌को निम्‍ति एउटी पत्‍नी ल्‍याइदिए। तिनको नाउँ तामार थियो। 
Judah got a wife for Er, his firstborn, and her name was Tamar. 
7तर यहूदाको जेठो छोरो एर्‌ परमप्रभुको दृष्‍टिमा दुष्‍ट थियो, र परमप्रभुले त्‍यसको प्राण लिनुभयो।
But Er, Judah’s firstborn, was wicked in the Lord’s sight; so the Lord put him to death.
8तब यहूदाले ओनानलाई भने, “तेरी भाउजूकहाँ जा, र देवरले गर्नुपर्ने कर्तव्‍य गर्, र तेरा दाजुको निम्‍ति सन्‍तान उत्‍पन्‍न गर्‌।” 
Then Judah said to Onan, “Sleep with your brother’s wife and fulfill your duty to her as a brother-in-law to raise up offspring for your brother.” 
9तर सन्‍तान आफ्‍नो नहुने जानेर ओनानले भाउजूकहाँ जाँदा दाजुको सन्‍तान नहोस्‌ भन्‍ने हेतुले वीर्यचाहिँ भूइँमा पतन गर्थ्‍यो।  But Onan knew that the child would not be his; so whenever he slept with his brother’s wife, he spilled his semen on the ground to keep from providing offspring for his brother.
10त्‍यसले गरेको यो काम परमप्रभुको दृष्‍टिमा खराब ठहरियो, र उहाँले त्‍यसको पनि प्राण लिनुभयो।
10 What he did was wicked in the Lord’s sight; so the Lord put him to death also.
11तब यहूदाले आफ्‍नी बुहारी तामारलाई भने, “मेरो छोरो शेलह ठूलो नहोउञ्‍जेल विधवा नै भएर तिम्रा बुबाको घरमा बस।” किनभने शेलह त्‍यसका दाजुहरूजस्‍तै मर्छ कि भनेर उनी डराए। यसकारण तामार गएर आफ्‍नो माइतमा बसिन्‌।
11 Judah then said to his daughter-in-law Tamar, “Live as a widow in your father’s household until my son Shelah grows up.” For he thought, “He may die too, just like his brothers.” So Tamar went to live in her father’s household.
12रहँदा-बस्‍दा एक दिन शूआकी छोरी यहूदाकी पत्‍नी मरिन्‌। शोक गर्ने समय बितिसकेपछि यहूदा उनका मित्र अदुल्‍लामवासी हीरालाई साथमा लिएर तिम्‍नामा उनका भेड़ा कत्रनेहरूकहाँ गए।
12 After a long time Judah’s wife, the daughter of Shua, died. When Judah had recovered from his grief, he went up to Timnah, to the men who were shearing his sheep, and his friend Hirah the Adullamite went with him.
13ससुरा भेड़ा कत्रनलाई तिम्‍नामा जाँदैछन्‌ भन्‍ने खबर तामारले पाएर 
13 When Tamar was told, “Your father-in-law is on his way to Timnah to shear his sheep,”
14विधवाको लुगा फुकाली घुम्‍टो हालेर भेष परिवर्तन गरी तिम्‍नाको बाटोमा भएको एनैम सहरको ढोकामा बसिन्‌। किनकि शेलह ठूलो भइसकेर पनि त्‍यसकी पत्‍नी हुन नपाएकी तिनले देखिन्‌।
 14 she took off her widow’s clothes, covered herself with a veil to disguise herself, and then sat down at the entrance to Enaim, which is on the road to Timnah. For she saw that, though Shelah had now grown up, she had not been given to him as his wife.
15तिनले मुख छोपेकी हुनाले यहूदाले तिनलाई देखेर वेश्‍या भनी ठाने।
15 When Judah saw her, he thought she was a prostitute, for she had covered her face. 
 1 6सड़कको किनारमा गएर उनले तिनलाई भने, “लौ, मलाई तिमीकहाँ आउन देऊ।” किनभने आफ्‍नै बुहारी हो भनी उनलाई थाहा थिएन।
तिनले भनिन्, “तपाईं मकहाँ आउनुहुन्‍छ भने मलाई के दिनुहुन्‍छ?” 

16 Not realizing that she was his daughter-in-law, he went over to her by the roadside and said, “Come now, let me sleep with you.”

“And what will you give me to sleep with you?” she asked.

17उनले जवाफ दिए, “बगालबाट म तिमीलाई एउटा पाठो दिनेछु।”
तिनले भनिन्, “तपाईंले त्‍यो नपठाउञ्‍जेल मसँग केही चीज बन्‍धकी राख्‍नुहुन्‍छ कि?”

17 “I’ll send you a young goat from my flock,” he said.

“Will you give me something as a pledge until you send it?” she asked.

18यहूदाले भने, “म के बन्‍धकी राखूँ?”
तिनले भनिन्, “तपाईंको छाप र त्‍यसको डोरी, र तपाईंको हातको यो लट्ठी राखे हुन्‍छ।” यसैले यहूदाले तिनलाई ती चीजहरू दिए, र तिनीसँग सहवास गरे। अनि उनीबाट तिनी गर्भवती भइन्‌। 

18 He said, “What pledge should I give you?”

“Your seal and its cord, and the staff in your hand,” she answered. So he gave them to her and slept with her, and she became pregnant by him. 

19तब तिनी उठेर गइहालिन्, र घुम्‍टो फुकालेर फेरि विधवाको लुगा लगाइन्‌।
19 After she left, she took off her veil and put on her widow’s clothes again.
20यहूदाले आफ्‍ना बन्‍धकीका चीजहरू ती स्‍त्रीबाट निखन्‍नलाई आफ्‍ना मित्र अदुल्‍लामवासीको हातमा एउटा पाठो पठाइदिए। तर उनले तिनलाई भेट्टाएनन्‌।
20 Meanwhile Judah sent the young goat by his friend the Adullamite in order to get his pledge back from the woman, but he did not find her.
 21“एनैममा बाटोको छेउमा बस्‍ने वेश्‍या कहाँ छ?” भनेर उनले त्‍यस ठाउँका मानिसहरूलाई सोधे।
तिनीहरूले “यहाँ कुनै वेश्‍या छैन” भने।

 21 He asked the men who lived there, “Where is the shrine prostitute who was beside the road at Enaim?”

“There hasn’t been any shrine prostitute here,” they said.

22तब उनी यहूदाकहाँ फर्केर आई भने, “मैले त त्‍यसलाई भेट्टाइनँ। त्‍यस ठाउँका मानिसहरूले पनि ‘यहाँ कुनै वेश्‍या छैन’ भने।”
22 So he went back to Judah and said, “I didn’t find her. Besides, the men who lived there said, ‘There hasn’t been any shrine prostitute here.’”
23यहूदाले भने, “ती चीजहरू त्‍यसैले राखोस्, नत्रता हामीलाई लाज हुनेछ। हेर, मैले यो पाठो पठाएकै हो, तर हामीले त्‍यसलाई भेट्टाएनौं।”
23 Then Judah said, “Let her keep what she has, or we will become a laughingstock. After all, I did send her this young goat, but you didn’t find her.”
24प्राय: तीन महिनापछि तिम्री बुहारी तामार वेश्‍याकी चालमा चलेकी छे, र बेश्‍यापनबाट गर्भवती पनि भएकी छे भन्‍ने खबर यहूदालाई सुनाइयो।
तब यहूदाले भने, “त्‍यसलाई यहाँ ल्‍याएर जलाइदेओ।”

24 About three months later Judah was told, “Your daughter-in-law Tamar is guilty of prostitution, and as a result she is now pregnant.”

Judah said, “Bring her out and have her burned to death!”

25तिनलाई त्‍यहाँ ल्‍याउँदाल्‍याउँदै तिनले आफ्‍ना ससुरालाई यसो भनिपठाइन्, “यी चीजहरू जसका हुन्, तिनैबाट म गर्भवती भएकी हुँ।” अनि तिनले भनिन्, “हेर, यो छाप, यो डोरी र यो लट्ठी कसका हुन्‌?”
25 As she was being brought out, she sent a message to her father-in-law. “I am pregnant by the man who owns these,” she said. And she added, “See if you recognize whose seal and cord and staff these are.”
26तब यहूदाले ती चीजहरू आफ्‍ना हुन्‌ भनी स्‍वीकार गरेर भने, “त्‍यो त मभन्‍दा पनि धर्मी रहिछ, किनभने मैले मेरा छोरा शेलह त्‍यसका पति हुनलाई दिइनँ।” त्‍यसपछि उनले तिनीसँग फेरि सहवास गरेनन्‌।
26 Judah recognized them and said, “She is more righteous than I, since I wouldn’t give her to my son Shelah.” And he did not sleep with her again.
27सुत्‍केरी हुने बेलामा तिनको गर्भमा जुम्‍ल्‍याहा रहेछन्‌ भन्‍ने थाहा भयो। 
27 When the time came for her to give birth, there were twin boys in her womb.
28तिनलाई सुत्‍केरी व्‍यथा लाग्‍दा एउटाचाहिँले हात बाहिर निकाल्‍यो, र सुँड़ेनीले त्‍यसको हातमा एउटा रातो धागो यसो भनेर बाँधी, “पहिले जन्‍मेको यही हो।”
28 As she was giving birth, one of them put out his hand; so the midwife took a scarlet thread and tied it on his wrist and said, “This one came out first.”
 29तर त्‍यसले आफ्‍नो हात फेरि भित्र लगेपछि त्‍यसको भाइचाहिँ पो जन्‍म्‍यो। र त्‍यसले भनी, “ए तैंले यस्‍तो बलजफत गर्ने!” यसकारण त्‍यसको नाउँ फारेस राखियो। 
29 But when he drew back his hand, his brother came out, and she said, “So this is how you have broken out!” And he was named Perez.
30पछिबाट हातमा रातो धागो बाँधिएको चाहिँ जन्‍म्‍यो। त्‍यसको नाउँचाहिँ जेरह राखियो।

30 Then his brother, who had the scarlet thread on his wrist, came out. And he was named Zerah.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

...............................................................................................................

उत्‍पत्ति 39

पोतीफरको घरमा योसेफ
1अब योसेफ मिश्रमा लगिए, र फारोका एक जना अधिकृत, अङ्गरक्षकका कप्‍तान पोतीफर भन्‍ने एक जना मिश्रीले तिनलाई त्‍यहाँ ल्‍याउने इश्‍माएलीहरूका हातबाट किने।
2परमप्रभु योसेफको साथमा हुनुहुन्‍थ्‍यो,  र त्‍यहाँ तिनको उन्‍नति भयो। तिनी आफ्‍ना मिश्री मालिकको घरमा बस्‍थे। 3तिनका मालिकले परमप्रभु तिनको साथमा हुनुभएको र तिनले गरेका सबै काममा परमप्रभुले उन्‍नति गराउनुभएको देखे। 4यसैले उनको निगाह योसेफमाथि रह्यो। योसेफले उनको सेवा-शुश्रूषा गर्थे। उनले तिनलाई आफ्‍नो घरको मुख्‍य कारिन्‍दा तुल्‍याएर उनीसँग भएका सब थोकको जिम्‍मा तिनलाई दिए। 5उनले तिनलाई आफ्‍नो घरको र आफूसँग भएका सबै कुराको मुख्‍य कारिन्‍दा तुल्‍याएको समयदेखि परमप्रभुले योसेफको खातिर त्‍यस मिश्रीको घरमा आशिष्‌ दिनुभयो। परमप्रभुको आशिष्‌ उनको घरबार, अन्‍न-खेत र सबै कुरामाथि थियो। 6यसैले आफूसँग भएका सबै उनले योसेफको जिम्‍मामा छोड़िदिए। आफूले खाने भोजनबाहेक आफूसँग भएको अरू कुनै कुराको विषयमा उनी वास्‍ता राख्‍दैनथिए।
योसेफ सुन्‍दर र हेर्नमा राम्रा थिए। 7केही समयपछि तिनका मालिककी पत्‍नीले योसेफमाथि नजर लगाएर भनिन्, “मसँग सुत्‌।”
8तर तिनले अस्‍वीकार गरेर आफ्‍ना मालिककी पत्‍नीलाई भने, “हेर्नुहोस्, म यस घरमा भएकोले गर्दा मेरा मालिकलाई यस घरमा भएको कुनै कुराको पनि फिक्री छैन, र उहाँसँग भएका सबै कुरा उहाँले मेरै जिम्‍मामा दिनुभएको छ। 9यस घरमा मभन्‍दा ठूलो कोही छैन। उहाँले तपाईंबाहेक सबै कुरा मलाई दिनुभएको छ, किनभने तपाईं उहाँकी पत्‍नी हुनुहुन्‍छ। तब कसरी यस्‍तो घोर दुष्‍ट काम गरेर परमेश्‍वरको विरुद्धमा मैले पाप गर्नु?” 10अनि तिनले दिनदिनै योसेफसँग कुरा गरे तापनि तिनीसित सुत्‍न अथवा तिनीसित बस्‍न योसेफ मानेनन्‌।
11एक दिन योसेफ आफ्‍नो काम गर्न घरभित्र गएका थिए। घरमा अरू कोही काम गर्ने मानिस थिएन। 12तिनले योसेफको लुगा समातेर भनिन्, मसित सुत्‌। तर आफ्‍नो लुगा तिनकै हातमा छोड़ेर योसेफ भागे, र घरबाट बाहिर निस्‍के।
13योसेफले आफ्‍नो लुगा तिनकै हातमा छोड़ेर घरबाट निस्‍केका देखेर 14तिनले आफ्‍ना घरका नोकरहरूलाई बोलाएर भनिन्, “हेर, मेरा स्‍वामीले त यहाँ एक हिब्रू हाम्रो बेइज्‍जत गर्न ल्‍याउनुभएको रहेछ। त्‍यो मसित सुत्‍नलाई यहाँभित्र आयो, र म चिच्‍च्‍याएर कराएँ। 15म चिच्‍च्‍याएर कराएकी सुनी त्‍यसले आफ्‍नो लुगा मसँग छोड़ेर भाग्‍यो, र घरबाट बाहिर निस्‍क्‍यो।”
16तिनका पति घर नआउञ्‍जेल तिनले त्‍यो लुगा आफ्‍नै साथमा राखिन्, 17र उनी आएपछि तिनले यसो भनेर उही कुरा उनलाई पनि सुनाइन्, “हामीकहाँ तपाईंले ल्‍याउनुभएको त्‍यो हिब्रू नोकर मेरो बेइज्‍जत गर्नलाई यहाँ भित्र आयो। 18तर म चिच्‍च्‍याएर कराउने बित्तिकै त्‍यसले आफ्‍नो यो लुगा मकहाँ छोड़ी भागेर घरबाट निस्‍क्‍यो।”
19“तपाईंको नोकरले मसँग यस्‍तो व्‍यवहार गर्‍यो” भन्‍ने कुरा जब योसेफका मालिकले आफ्‍नी पत्‍नीको मुखबाट सुने तब उनी रीसले राँकिए।
20उनले योसेफलाई राजाका कैदीहरू थुनिने झ्‍यालखानमा लगेर हालिदिए।
योसेफ त्‍यसरी झ्‍यालखानमा परे। 21तर परमप्रभु योसेफको साथमा हुनुहुन्‍थ्‍यो, र उहाँले तिनीमाथि टिठ्याउनुभयो, अनि तिनलाई झ्‍यालखानका हाकिमको निगाहपात्र बनाउनुभयो।  22यसकारण झ्‍यालखानका हाकिमले त्‍यस झ्‍यालखानमा भएका सबै कैदीहरू योसेफको जिम्‍मामा राखिदिए। त्‍यहाँ जे-जे काम हुन्‍थ्‍यो ती सबै योसेफकै खटनमा हुन्‍थ्‍यो। 23योसेफको जिम्‍मामा राखिएको कुनै कुरामा पनि झ्‍यालखानका हाकिमले केही फिक्री गर्दैनथिए, किनभने परमप्रभु योसेफको साथमा हुनुहुन्‍थ्‍यो। योसेफले जे गरे तापनि परमप्रभुले तिनलाई त्‍यसमा सफल गराउनुहुन्‍थ्‍यो।
.........................................................................................

Joseph and Potiphar’s Wife

39 Now Joseph had been taken down to Egypt. Potiphar, an Egyptian who was one of Pharaoh’s officials, the captain of the guard, bought him from the Ishmaelites who had taken him there.

The Lord was with Joseph so that he prospered, and he lived in the house of his Egyptian master. When his master saw that the Lord was with him and that the Lord gave him success in everything he did, Joseph found favor in his eyes and became his attendant. Potiphar put him in charge of his household, and he entrusted to his care everything he owned. From the time he put him in charge of his household and of all that he owned, the Lord blessed the household of the Egyptian because of Joseph. The blessing of the Lord was on everything Potiphar had, both in the house and in the field. So Potiphar left everything he had in Joseph’s care; with Joseph in charge, he did not concern himself with anything except the food he ate.

Now Joseph was well-built and handsome, and after a while his master’s wife took notice of Joseph and said, “Come to bed with me!”

But he refused. “With me in charge,” he told her, “my master does not concern himself with anything in the house; everything he owns he has entrusted to my care. No one is greater in this house than I am. My master has withheld nothing from me except you, because you are his wife. How then could I do such a wicked thing and sin against God?” 10 And though she spoke to Joseph day after day, he refused to go to bed with her or even be with her.

11 One day he went into the house to attend to his duties, and none of the household servants was inside. 12 She caught him by his cloak and said, “Come to bed with me!” But he left his cloak in her hand and ran out of the house.

13 When she saw that he had left his cloak in her hand and had run out of the house, 14 she called her household servants. “Look,” she said to them, “this Hebrew has been brought to us to make sport of us! He came in here to sleep with me, but I screamed. 15 When he heard me scream for help, he left his cloak beside me and ran out of the house.”

16 She kept his cloak beside her until his master came home. 17 Then she told him this story: “That Hebrew slave you brought us came to me to make sport of me. 18 But as soon as I screamed for help, he left his cloak beside me and ran out of the house.”

19 When his master heard the story his wife told him, saying, “This is how your slave treated me,” he burned with anger. 20 Joseph’s master took him and put him in prison, the place where the king’s prisoners were confined.

But while Joseph was there in the prison, 21 the Lord was with him; he showed him kindness and granted him favor in the eyes of the prison warden. 22 So the warden put Joseph in charge of all those held in the prison, and he was made responsible for all that was done there. 23 The warden paid no attention to anything under Joseph’s care, because the Lord was with Joseph and gave him success in whatever he did.

..........................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 39

पोतीफरको घरमा योसेफ
1अब योसेफ मिश्रमा लगिए, र फारोका एक जना अधिकृत, अङ्गरक्षकका कप्‍तान पोतीफर भन्‍ने एक जना मिश्रीले तिनलाई त्‍यहाँ ल्‍याउने इश्‍माएलीहरूका हातबाट किने।
Now Joseph had been taken down to Egypt. Potiphar, an Egyptian who was one of Pharaoh’s officials, the captain of the guard, bought him from the Ishmaelites who had taken him there.
2परमप्रभु योसेफको साथमा हुनुहुन्‍थ्‍यो,  र त्‍यहाँ तिनको उन्‍नति भयो। तिनी आफ्‍ना मिश्री मालिकको घरमा बस्‍थे।
The Lord was with Joseph so that he prospered, and he lived in the house of his Egyptian master
 3तिनका मालिकले परमप्रभु तिनको साथमा हुनुभएको र तिनले गरेका सबै काममा परमप्रभुले उन्‍नति गराउनुभएको देखे। 
When his master saw that the Lord was with him and that the Lord gave him success in everything he did, 
4यसैले उनको निगाह योसेफमाथि रह्यो। योसेफले उनको सेवा-शुश्रूषा गर्थे। उनले तिनलाई आफ्‍नो घरको मुख्‍य कारिन्‍दा तुल्‍याएर उनीसँग भएका सब थोकको जिम्‍मा तिनलाई दिए।
 Joseph found favor in his eyes and became his attendant. Potiphar put him in charge of his household, and he entrusted to his care everything he owned. 
 5उनले तिनलाई आफ्‍नो घरको र आफूसँग भएका सबै कुराको मुख्‍य कारिन्‍दा तुल्‍याएको समयदेखि परमप्रभुले योसेफको खातिर त्‍यस मिश्रीको घरमा आशिष्‌ दिनुभयो। परमप्रभुको आशिष्‌ उनको घरबार, अन्‍न-खेत र सबै कुरामाथि थियो।
 From the time he put him in charge of his household and of all that he owned, the Lord blessed the household of the Egyptian because of Joseph. The blessing of the Lord was on everything Potiphar had, both in the house and in the field.
 6यसैले आफूसँग भएका सबै उनले योसेफको जिम्‍मामा छोड़िदिए। आफूले खाने भोजनबाहेक आफूसँग भएको अरू कुनै कुराको विषयमा उनी वास्‍ता राख्‍दैनथिए।
योसेफ सुन्‍दर र हेर्नमा राम्रा थिए। 

So Potiphar left everything he had in Joseph’s care; with Joseph in charge, he did not concern himself with anything except the food he ate.

Now Joseph was well-built and handsome,

7केही समयपछि तिनका मालिककी पत्‍नीले योसेफमाथि नजर लगाएर भनिन्, “मसँग सुत्‌।”
and after a while his master’s wife took notice of Joseph and said, “Come to bed with me!”
8तर तिनले अस्‍वीकार गरेर आफ्‍ना मालिककी पत्‍नीलाई भने, “हेर्नुहोस्, म यस घरमा भएकोले गर्दा मेरा मालिकलाई यस घरमा भएको कुनै कुराको पनि फिक्री छैन, र उहाँसँग भएका सबै कुरा उहाँले मेरै जिम्‍मामा दिनुभएको छ।
But he refused. “With me in charge,” he told her, “my master does not concern himself with anything in the house; everything he owns he has entrusted to my care.
 9यस घरमा मभन्‍दा ठूलो कोही छैन। उहाँले तपाईंबाहेक सबै कुरा मलाई दिनुभएको छ, किनभने तपाईं उहाँकी पत्‍नी हुनुहुन्‍छ। तब कसरी यस्‍तो घोर दुष्‍ट काम गरेर परमेश्‍वरको विरुद्धमा मैले पाप गर्नु?”
No one is greater in this house than I am. My master has withheld nothing from me except you, because you are his wife. How then could I do such a wicked thing and sin against God?”
 10अनि तिनले दिनदिनै योसेफसँग कुरा गरे तापनि तिनीसित सुत्‍न अथवा तिनीसित बस्‍न योसेफ मानेनन्‌।
10 And though she spoke to Joseph day after day, he refused to go to bed with her or even be with her.
11एक दिन योसेफ आफ्‍नो काम गर्न घरभित्र गएका थिए। घरमा अरू कोही काम गर्ने मानिस थिएन।
11 One day he went into the house to attend to his duties, and none of the household servants was inside. 
 12तिनले योसेफको लुगा समातेर भनिन्, मसित सुत्‌। तर आफ्‍नो लुगा तिनकै हातमा छोड़ेर योसेफ भागे, र घरबाट बाहिर निस्‍के।
12 She caught him by his cloak and said, “Come to bed with me!” But he left his cloak in her hand and ran out of the house.
13योसेफले आफ्‍नो लुगा तिनकै हातमा छोड़ेर घरबाट निस्‍केका देखेर
13 When she saw that he had left his cloak in her hand and had run out of the house,
 14तिनले आफ्‍ना घरका नोकरहरूलाई बोलाएर भनिन्, “हेर, मेरा स्‍वामीले त यहाँ एक हिब्रू हाम्रो बेइज्‍जत गर्न ल्‍याउनुभएको रहेछ। त्‍यो मसित सुत्‍नलाई यहाँभित्र आयो, र म चिच्‍च्‍याएर कराएँ।
14 she called her household servants. “Look,” she said to them, “this Hebrew has been brought to us to make sport of us! He came in here to sleep with me, but I screamed. 
 15म चिच्‍च्‍याएर कराएकी सुनी त्‍यसले आफ्‍नो लुगा मसँग छोड़ेर भाग्‍यो, र घरबाट बाहिर निस्‍क्‍यो।”
15 When he heard me scream for help, he left his cloak beside me and ran out of the house.”
16तिनका पति घर नआउञ्‍जेल तिनले त्‍यो लुगा आफ्‍नै साथमा राखिन्, 
16 She kept his cloak beside her until his master came home. 
17र उनी आएपछि तिनले यसो भनेर उही कुरा उनलाई पनि सुनाइन्, “हामीकहाँ तपाईंले ल्‍याउनुभएको त्‍यो हिब्रू नोकर मेरो बेइज्‍जत गर्नलाई यहाँ भित्र आयो। 
17 Then she told him this story: “That Hebrew slave you brought us came to me to make sport of me. 
18तर म चिच्‍च्‍याएर कराउने बित्तिकै त्‍यसले आफ्‍नो यो लुगा मकहाँ छोड़ी भागेर घरबाट निस्‍क्‍यो।”
18 But as soon as I screamed for help, he left his cloak beside me and ran out of the house.”
19“तपाईंको नोकरले मसँग यस्‍तो व्‍यवहार गर्‍यो” भन्‍ने कुरा जब योसेफका मालिकले आफ्‍नी पत्‍नीको मुखबाट सुने तब उनी रीसले राँकिए।
19 When his master heard the story his wife told him, saying, “This is how your slave treated me,” he burned with anger.
20उनले योसेफलाई राजाका कैदीहरू थुनिने झ्‍यालखानमा लगेर हालिदिए।
योसेफ त्‍यसरी झ्‍यालखानमा परे।

20 Joseph’s master took him and put him in prison, the place where the king’s prisoners were confined.

But while Joseph was there in the prison

 21तर परमप्रभु योसेफको साथमा हुनुहुन्‍थ्‍यो, र उहाँले तिनीमाथि टिठ्याउनुभयो, अनि तिनलाई झ्‍यालखानका हाकिमको निगाहपात्र बनाउनुभयो।
21 the Lord was with him; he showed him kindness and granted him favor in the eyes of the prison warden
  22यसकारण झ्‍यालखानका हाकिमले त्‍यस झ्‍यालखानमा भएका सबै कैदीहरू योसेफको जिम्‍मामा राखिदिए। त्‍यहाँ जे-जे काम हुन्‍थ्‍यो ती सबै योसेफकै खटनमा हुन्‍थ्‍यो। 
22 So the warden put Joseph in charge of all those held in the prison, and he was made responsible for all that was done there.
23योसेफको जिम्‍मामा राखिएको कुनै कुरामा पनि झ्‍यालखानका हाकिमले केही फिक्री गर्दैनथिए, किनभने परमप्रभु योसेफको साथमा हुनुहुन्‍थ्‍यो। योसेफले जे गरे तापनि परमप्रभुले तिनलाई त्‍यसमा सफल गराउनुहुन्‍थ्‍यो।

23 The warden paid no attention to anything under Joseph’s care, because the Lord was with Joseph and gave him success in whatever he did.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

...........................................................................................

उत्‍पत्ति 40

फारोका नोकरहरूका सपना
1केही समयपछि मिश्रका राजाका मुख्‍य पियाउने र मुख्‍य पकाउनेले आफ्‍ना मालिक मिश्रका राजाको विरुद्धमा अपराध गरे। 2फारो आफ्‍ना यी दुई अधिकृतहरू, अर्थात्‌ मुख्‍य पियाउने र मुख्‍य पकाउनेसँग क्रोधित भए। 3उनले उनीहरूलाई अङ्गरक्षकका कप्‍तानको घर, अर्थात्‌ झ्‍यालखानको पहरामा हालिदिए। योसेफ पनि त्‍यहीँ नै थुनामा थिए। 4अङ्गरक्षकका कप्‍तानले उनीहरूलाई योसेफको जिम्‍मामा राखिदिए, र तिनले उनीहरूको रेखदेख गर्थे।
केही समयसम्‍म उनीहरू पहरामा नै बसे। 5एक पल्‍ट एकै रात झ्‍यालखानमा परेका मिश्रका राजाका मुख्‍य पियाउने र मुख्‍य पकाउने दुवैले आ-आफ्‍नो अर्थ भएका सपना देखे।
6बिहान आउँदा योसेफले उनीहरूलाई अफसोस गरिरहेका देखे। 7यसकारण तिनले आफ्‍ना मालिकको कैदमा रहेका फारोका ती दुई अधिकृतहरूलाई सोधे, “आज किन तपाईंहरूको मुख दु:खी छ?”
8उनीहरूले तिनलाई भने, “हामीले सपना देख्‍यौं, तर तिनको अर्थ खोलिदिने कोही पनि छैन।”
योसेफले उनीहरूलाई भने, “सपनाको अर्थ त परमेश्‍वरकै हातमा हुँदैन र? मलाई तपाईंहरूका सपना बताउनुहोस्‌।” 
9तब मुख्‍य पियाउनेले चाहिँ आफ्‍नो सपना योसेफलाई यसरी बताए। “मेरो सपनामा मेरो सामुन्‍ने एउटा दाखको बोट थियो। 10दाखको बोटमा तीन वटा हाँगाहरू थिए। त्‍यसमा टुसा पलाएपछि फूलहरू पनि ढकमक्‍क लागे, र दाखका झुप्‍पाहरू लटरम्‍म भएर पाके। 11फारोको कचौरा मेरो हातमा थियो, र मैले दाख लिई निचोरेर फारोको कचौरामा हालेँ, र त्‍यो कचौरा फारोको बाहुलीमा टक्र्याएँ।”
12योसेफले उनलाई भने, “यसको अर्थ यही हो; तीन हाँगाहरू भनेको तीन दिन हो। 13तीन दिनभित्रै फारोले तपाईंको शिर ठाड़ो पारिदिनुहुनेछ, र फेरि तपाईंको आफ्‍नो काम दिनुहुनेछ, र तपाईं अघि उहाँका मुख्‍य पियाउने हुनुहुँदाजस्‍तै फेरि फारोको कचौरा उहाँको बाहुलीमा टक्र्याउनुहुनेछ। 14तर जब तपाईंको भलो हुनेछ तब मलाई पनि सम्‍झनुहोला। कृपा गरी फारोसँग मेरो विषयमा कुरा उठाएर मलाई यस झ्‍यालखानबाट निकालिदिनुहोला, 15किनकि मलाई वास्‍तवमा हिब्रूहरूको देशबाट चोरी गरेर ल्‍याएको हो, र यहाँ पनि झ्‍यालखानमा पर्ने काम मैले केही गरेको थिइनँ।”
16सपनाको अर्थ असल भएको देखेर मुख्‍य पकाउनेले पनि योसेफलाई भने, “मैले पनि यस्‍तो एउटा सपना देखें। मेरो टाउकोमा रोटीका तीन वटा टोकरी थिए। 17माथिल्‍लो टोकरीमा फारोको निम्‍ति पकाएका अनेक किसिमका खानेकुरा थिए। तर मेरो टाउकोमा भएको टोकरीबाट चराहरूले ठुँगी-ठुँगी खाइरहेका थिए।”
18योसेफले भने, “यसको अर्थ यही हो: तीन वटा टोकरीहरूचाहिँ तीन दिन हो। 19तीन दिनभित्रै फारोले तपाईंको शिर उड़ाइदिनुहुनेछ, र तपाईंलाई रूखमा झुण्‍ड्याइदिनुहुनेछ। र चराहरूले तपाईंको मासु ठुँगी-ठुँगी खानेछन्‌।”
20तेस्रो दिन फारोको जन्‍मदिन थियो। त्‍यस दिन उनले आफ्‍ना सबै अधिकृतहरूलाई भोज दिए, र यी अधिकृतहरूका अगि ल्‍याएर उनले मुख्‍य पियाउने र मुख्‍य पकाउनेलाई खड़ा गरे। 21उनले मुख्‍य पियाउनेलाई चाहिँ आफ्‍नै काममा फेरि नियुक्त गरे, र यिनले फारोलाई कचौरा टक्र्याउने गरे। 22तर योसेफले उनीहरूका सपनाको अर्थ खोलिदिएझैँ मुख्‍य पकाउनेलाई चाहिँ फारोले झुण्‍ड्याइदिए।
23तापनि मुख्‍य पियाउनेले योसेफलाई सम्‍झेनन्, तर तिनलाई बिर्सिहाले।
....................................................................................

The Cupbearer and the Baker

40 Some time later, the cupbearer and the baker of the king of Egypt offended their master, the king of Egypt. Pharaoh was angry with his two officials, the chief cupbearer and the chief baker, and put them in custody in the house of the captain of the guard, in the same prison where Joseph was confined. The captain of the guard assigned them to Joseph, and he attended them.

After they had been in custody for some time, each of the two men—the cupbearer and the baker of the king of Egypt, who were being held in prison—had a dream the same night, and each dream had a meaning of its own.

When Joseph came to them the next morning, he saw that they were dejected. So he asked Pharaoh’s officials who were in custody with him in his master’s house, “Why do you look so sad today?”

“We both had dreams,” they answered, “but there is no one to interpret them.”

Then Joseph said to them, “Do not interpretations belong to God? Tell me your dreams.”

So the chief cupbearer told Joseph his dream. He said to him, “In my dream I saw a vine in front of me, 10 and on the vine were three branches. As soon as it budded, it blossomed, and its clusters ripened into grapes. 11 Pharaoh’s cup was in my hand, and I took the grapes, squeezed them into Pharaoh’s cup and put the cup in his hand.”

12 “This is what it means,” Joseph said to him. “The three branches are three days. 13 Within three days Pharaoh will lift up your head and restore you to your position, and you will put Pharaoh’s cup in his hand, just as you used to do when you were his cupbearer. 14 But when all goes well with you, remember me and show me kindness; mention me to Pharaoh and get me out of this prison. 15 I was forcibly carried off from the land of the Hebrews, and even here I have done nothing to deserve being put in a dungeon.”

16 When the chief baker saw that Joseph had given a favorable interpretation, he said to Joseph, “I too had a dream: On my head were three baskets of bread.[a] 17 In the top basket were all kinds of baked goods for Pharaoh, but the birds were eating them out of the basket on my head.”

18 “This is what it means,” Joseph said. “The three baskets are three days. 19 Within three days Pharaoh will lift off your head and impale your body on a pole. And the birds will eat away your flesh.”

20 Now the third day was Pharaoh’s birthday, and he gave a feast for all his officials. He lifted up the heads of the chief cupbearer and the chief baker in the presence of his officials: 21 He restored the chief cupbearer to his position, so that he once again put the cup into Pharaoh’s hand— 22 but he impaled the chief baker, just as Joseph had said to them in his interpretation.

23 The chief cupbearer, however, did not remember Joseph; he forgot him.

.........................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 40

फारोका नोकरहरूका सपना
1केही समयपछि मिश्रका राजाका मुख्‍य पियाउने र मुख्‍य पकाउनेले आफ्‍ना मालिक मिश्रका राजाको विरुद्धमा अपराध गरे। 
Some time later, the cupbearer and the baker of the king of Egypt offended their master, the king of Egypt.
2फारो आफ्‍ना यी दुई अधिकृतहरू, अर्थात्‌ मुख्‍य पियाउने र मुख्‍य पकाउनेसँग क्रोधित भए।
Pharaoh was angry with his two officials, the chief cupbearer and the chief baker,
 3उनले उनीहरूलाई अङ्गरक्षकका कप्‍तानको घर, अर्थात्‌ झ्‍यालखानको पहरामा हालिदिए। योसेफ पनि त्‍यहीँ नै थुनामा थिए।
and put them in custody in the house of the captain of the guard, in the same prison where Joseph was confined.
 4अङ्गरक्षकका कप्‍तानले उनीहरूलाई योसेफको जिम्‍मामा राखिदिए, र तिनले उनीहरूको रेखदेख गर्थे।
केही समयसम्‍म उनीहरू पहरामा नै बसे। 
The captain of the guard assigned them to Joseph, and he attended them.
After they had been in custody for some time,
5एक पल्‍ट एकै रात झ्‍यालखानमा परेका मिश्रका राजाका मुख्‍य पियाउने र मुख्‍य पकाउने दुवैले आ-आफ्‍नो अर्थ भएका सपना देखे।
each of the two men—the cupbearer and the baker of the king of Egypt, who were being held in prison—had a dream the same night, and each dream had a meaning of its own.
6बिहान आउँदा योसेफले उनीहरूलाई अफसोस गरिरहेका देखे। 
When Joseph came to them the next morning, he saw that they were dejected. 
7यसकारण तिनले आफ्‍ना मालिकको कैदमा रहेका फारोका ती दुई अधिकृतहरूलाई सोधे, “आज किन तपाईंहरूको मुख दु:खी छ?”
So he asked Pharaoh’s officials who were in custody with him in his master’s house, “Why do you look so sad today?”
8उनीहरूले तिनलाई भने, “हामीले सपना देख्‍यौं, तर तिनको अर्थ खोलिदिने कोही पनि छैन।”
योसेफले उनीहरूलाई भने, “सपनाको अर्थ त परमेश्‍वरकै हातमा हुँदैन र? मलाई तपाईंहरूका सपना बताउनुहोस्‌।” 

“We both had dreams,” they answered, “but there is no one to interpret them.”

Then Joseph said to them, “Do not interpretations belong to God? Tell me your dreams.”

9तब मुख्‍य पियाउनेले चाहिँ आफ्‍नो सपना योसेफलाई यसरी बताए। “मेरो सपनामा मेरो सामुन्‍ने एउटा दाखको बोट थियो।
So the chief cupbearer told Joseph his dream. He said to him, “In my dream I saw a vine in front of me, 
 10दाखको बोटमा तीन वटा हाँगाहरू थिए। त्‍यसमा टुसा पलाएपछि फूलहरू पनि ढकमक्‍क लागे, र दाखका झुप्‍पाहरू लटरम्‍म भएर पाके।
10 and on the vine were three branches. As soon as it budded, it blossomed, and its clusters ripened into grapes.
 11फारोको कचौरा मेरो हातमा थियो, र मैले दाख लिई निचोरेर फारोको कचौरामा हालेँ, र त्‍यो कचौरा फारोको बाहुलीमा टक्र्याएँ।”
11 Pharaoh’s cup was in my hand, and I took the grapes, squeezed them into Pharaoh’s cup and put the cup in his hand.”
12योसेफले उनलाई भने, “यसको अर्थ यही हो; तीन हाँगाहरू भनेको तीन दिन हो।
12 “This is what it means,” Joseph said to him. “The three branches are three days
 13तीन दिनभित्रै फारोले तपाईंको शिर ठाड़ो पारिदिनुहुनेछ, र फेरि तपाईंको आफ्‍नो काम दिनुहुनेछ, र तपाईं अघि उहाँका मुख्‍य पियाउने हुनुहुँदाजस्‍तै फेरि फारोको कचौरा उहाँको बाहुलीमा टक्र्याउनुहुनेछ। 
13 Within three days Pharaoh will lift up your head and restore you to your position, and you will put Pharaoh’s cup in his hand, just as you used to do when you were his cupbearer. 
14तर जब तपाईंको भलो हुनेछ तब मलाई पनि सम्‍झनुहोला। कृपा गरी फारोसँग मेरो विषयमा कुरा उठाएर मलाई यस झ्‍यालखानबाट निकालिदिनुहोला,
14 But when all goes well with you, remember me and show me kindness; mention me to Pharaoh and get me out of this prison. 
 15किनकि मलाई वास्‍तवमा हिब्रूहरूको देशबाट चोरी गरेर ल्‍याएको हो, र यहाँ पनि झ्‍यालखानमा पर्ने काम मैले केही गरेको थिइनँ।”
15 I was forcibly carried off from the land of the Hebrews, and even here I have done nothing to deserve being put in a dungeon.”
16सपनाको अर्थ असल भएको देखेर मुख्‍य पकाउनेले पनि योसेफलाई भने, “मैले पनि यस्‍तो एउटा सपना देखें। मेरो टाउकोमा रोटीका तीन वटा टोकरी थिए।
16 When the chief baker saw that Joseph had given a favorable interpretation, he said to Joseph, “I too had a dream: On my head were three baskets of bread
 17माथिल्‍लो टोकरीमा फारोको निम्‍ति पकाएका अनेक किसिमका खानेकुरा थिए। तर मेरो टाउकोमा भएको टोकरीबाट चराहरूले ठुँगी-ठुँगी खाइरहेका थिए।”
 17 In the top basket were all kinds of baked goods for Pharaoh, but the birds were eating them out of the basket on my head.”
18योसेफले भने, “यसको अर्थ यही हो: तीन वटा टोकरीहरूचाहिँ तीन दिन हो। 
18 “This is what it means,” Joseph said. “The three baskets are three days.
19तीन दिनभित्रै फारोले तपाईंको शिर उड़ाइदिनुहुनेछ, र तपाईंलाई रूखमा झुण्‍ड्याइदिनुहुनेछ। र चराहरूले तपाईंको मासु ठुँगी-ठुँगी खानेछन्‌।”
19 Within three days Pharaoh will lift off your head and impale your body on a pole. And the birds will eat away your flesh.”
20तेस्रो दिन फारोको जन्‍मदिन थियो। त्‍यस दिन उनले आफ्‍ना सबै अधिकृतहरूलाई भोज दिए, र यी अधिकृतहरूका अगि ल्‍याएर उनले मुख्‍य पियाउने र मुख्‍य पकाउनेलाई खड़ा गरे।
20 Now the third day was Pharaoh’s birthday, and he gave a feast for all his officials. He lifted up the heads of the chief cupbearer and the chief baker in the presence of his officials: 
 21उनले मुख्‍य पियाउनेलाई चाहिँ आफ्‍नै काममा फेरि नियुक्त गरे, र यिनले फारोलाई कचौरा टक्र्याउने गरे। 
21 He restored the chief cupbearer to his position, so that he once again put the cup into Pharaoh’s hand
22तर योसेफले उनीहरूका सपनाको अर्थ खोलिदिएझैँ मुख्‍य पकाउनेलाई चाहिँ फारोले झुण्‍ड्याइदिए।
22 but he impaled the chief baker, just as Joseph had said to them in his interpretation.
23तापनि मुख्‍य पियाउनेले योसेफलाई सम्‍झेनन्, तर तिनलाई बिर्सिहाले।

23 The chief cupbearer, however, did not remember Joseph; he forgot him.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

.............................................................................

DATE - AUGUST , 23, 2024

उत्‍पत्ति 41

फारोका सपनाहरू र त्यसका अर्थ
1यसको पूरा दुई वर्षपछि फारोले एउटा सपना देखे। सपनामा उनी नील नदीको किनारमा उभिरहेका थिए। 2नील नदीबाट सात वटा खूब सप्रेका मोटा-मोटा गाईहरू निस्‍केर आए, र काँसको घारीमा चर्न लागे। 3त्‍यसपछि अरू सात वटा हड्डी र छाला मात्र भएका दुब्‍ला-दुब्‍ला गाईहरू नील नदीबाट तिनीहरूका पछिपछि निस्‍के, र नील नदीको किनारमा उभिरहेका पहिलेका गाईहरूसँगै उभिए। 4ती हड्डी र छाला मात्र भएका दुब्‍ला-दुब्‍ला गाईहरूले ती सात वटा सप्रेका मोटा-मोटा गाईहरूलाई खाइहाले। अनि फारो ब्‍यूँझे।
5त्‍यसपछि उनी फेरि निदाए, र अर्को एउटा सपना देखे। सात वटा भरिला र असल अनाजका बाला एउटै डाँठमा उम्रिरहेका थिए। 6त्‍यसपछि सेप्रा र पूर्वीय बतासले ओइलाएका अरू सात वटा अन्‍नका बालाहरू पसाए। 7अनि ती सेप्रा बालाहरूले ती सात वटा असल र भरिला बालाहरूलाई निलिहाले। अनि फारो ब्‍यूँझे। त्‍यो सपना रहेछ भनी उनलाई थाहा भयो।
8बिहान उनको हृदयमा ठूलो चिन्‍ता पर्‍यो, अनि उनले मिश्रका सबै जादूगर र त्‍यहाँका सबै ज्ञानी पुरुषहरूलाई बोलाए। फारोले तिनीहरूलाई आफ्‍ना सपना बताए। तर फारोलाई सपनाको अर्थ खोलिदिने त्‍यहाँ कोही भएन। 
9तब ती मुख्‍य पियाउनेले फारोलाई भने, “मेरो भूल आज मलाई थाहा भयो। 10फारोले आफ्‍ना नोकरहरूसँग रिसानी भएर मलाई र मुख्‍य पकाउनेलाई अङ्गरक्षकका कप्‍तानको कैदखानामा राख्‍नुहुँदा 11एउटै रात उनले र मैले आ-आफ्‍नै अर्थ भएका सपना देखेका थियौं। 12त्‍यहाँ अङ्गरक्षकका कप्‍तानको एक जना जवान हिब्रू नोकर हामीसँग थियो, र जब हामीले त्‍यसलाई हाम्रा सपना बतायौं, हामी दुवैको आ-आफ्‍नो सपनाअनुसार सपनाको अर्थ त्‍यसले हामीलाई खोलिदियो। 13त्‍यसले हामीलाई जस्‍तो अर्थ खोलेको थियो, त्‍यस्‍तै हुनआयो। म आफ्‍नो काममा फेरि नियुक्त भएँ, तर त्‍यो मुख्‍य पकाउनेचाहिँ झुण्‍ड्याइयो।”
14यसैकारण फारोले योसेफलाई बोलाउन पठाए, र उनीहरूले तिनलाई झ्‍यालखानबाट निकालेर ल्‍याए। तिनले दाह्री र कपाल खौरे, र लुगा फेरे। अनि तिनी फारोको सामुन्‍ने हाजिर भए।
15फारोले योसेफलाई भने, “मैले एउटा सपना देखें। तर यहाँ कसैले त्‍यसको अर्थ बताउन सकेन। मैले तेरो विषयमा सुनें, कि सपना सुनेपछि तैंले अर्थ खोल्‍न सक्‍छस्‌ रे।”
16योसेफले फारोलाई भने, “यस्‍तो ज्ञान त ममा छैन। तर परमेश्‍वरले फारोलाई यथार्थ उत्तर दिनुहुन्‍छ।”
17तब फारोले योसेफलाई भने, “मेरो सपनामा म नील नदीको किनारमा उभिरहेको थिएँ। 18अनि सात वटा खूब सप्रेका मोटा गाईहरू नील नदीबाट निस्‍केर काँसको घारीमा चर्न लागे। 19त्‍यसपछि निर्धा र हड्डी र छाला मात्र भएका दुब्‍ला-दुब्‍ला, मैले मिश्रमा कहिल्‍यै नदेखेका गाईहरू तिनका पछि लागे। 20ती हड्डी र छाला मात्र भएका दुब्‍ला गाईहरूले पहिलेका सात वटा सप्रेका मोटा-मोटा गाईहरूलाई खाइहाले। 21तर तिनीहरूले ती सात वटालाई खाइसकेपछि पनि तिनीहरूले खाए भनेर कसैले भन्‍न सक्‍दैनथियो, किनभने तिनीहरू अझै पनि पहिलेजस्‍तै दुब्‍लै थिए। तब म ब्‍यूँझें।
22“मैले मेरो दोस्रो सपनामा यो पनि देखें— एउटा डाँठमा सात वटा भरिला र असल बाला पसाए। 23फेरि ओइलाएका, सेप्रा र पूर्वीय बतासले हानेका सात वटा बालाहरू त्‍यसपछि पसाए। 24ती सेप्रा बालाहरूले ती सात वटा असल बालाहरूलाई निलिहाले। मैले जादूगरहरूलाई पनि यो सपना बताएँ, तर मलाई यसको अर्थ खोलिदिन कसैले पनि सकेन।”
25तब योसेफले फारोलाई भने, “फारोका सपनाहरू एउटै हो। परमेश्‍वरले जे गर्न लाग्‍नुभएको छ सो फारोलाई प्रकट गर्नुभएको छ। 26ती सात वटा खूब सप्रेका मोटा-मोटा गाईहरू सात वर्ष, र ती सात वटा असल बालाहरू पनि सात वर्ष नै हुन्‌। सपना एउटै हो। 27तिनका पछिपछि आउने हड्डी र छाला मात्र भएका दुब्‍ला गाईहरू सात वर्ष हुन्‌। र ती सात वटा पूर्वीय बतासले हानेका सेप्रा बालाहरू पनि अनिकालका सात वर्ष हुन्‌।”
28“यो मैले फारोलाई निवेदन गरेजस्‍तै हो— आफूले गर्न लाग्‍नुभएको कार्य फारोलाई परमेश्‍वरले देखाउनुभएको हो। 29मिश्रदेशभरि जताततै सात वर्षसम्‍म ठूलो सहकाल हुनेछ, 30तर त्‍यसपछि अनिकालका सात वर्ष आउनेछन्, र मिश्रभरि त्‍यो सहकालको समय बिर्सिनेछ, र अनिकालले देश स्‍वाहा पार्नेछ। 31पछि आउने अनिकालले गर्दा देशमा भएको सहकालको यादै रहनेछैन, किनभने त्‍यो अनिकाल अति भयानक हुनेछ। 32फारोको यो सपना दोहोरिएको अर्थचाहिँ यो परमेश्‍वरले निर्णय गरिसक्‍नुभएको छ, र परमेश्‍वरले चाँड़ै नै पूरा गर्नुहुनेछ।
33“यसकारण अब फारोले एक जना चतुर र बुद्धिमान्‌ मानिस छानेर सारा मिश्रदेशमा अधिकार चलाउन नियुक्त गर्नुहोस्‌। 34फारोबाट सहकालका सात वर्षसम्‍म मिश्रदेशका उब्‍जनीको पाँचौँ हिस्‍सा उठाउनलाई देशमा कामदारीहरू नियुक्त होऊन्‌। 35तिनीहरूले आउने सहकालका वर्षहरूका सबै अनाजहरू जम्‍मा गरून्, अनि सहर-सहरमा खानका निम्‍ति फारोको अख्‍तियारमा अनाजहरू थुपारून्‌ र ती सञ्‍चय गरून्‌। 36अनिकालले देश विनाश हुन नपाओस्‌ भनी मिश्रदेशमा परिआउने ती सात वर्षको अनिकालको निम्‍ति देशको लागि ती अनाजहरू सुरक्षित राखिऊन्‌।”
37यो सुझाव फारो र उनका सारा अधिकारीहरूलाई मन पर्‍यो। 38अनि फारोले उनीहरूलाई भने, “यिनीजस्‍तो परमेश्‍वरका आत्‍मा भएको अन्‍य कुन मानिस हामी पाउन सक्‍छौं?”
39तब फारोले योसेफलाई भने, “परमेश्‍वरले तिमीलाई सबै कुरा देखाइदिनुभएको छ, र तिमीजस्‍तो चतुर र बुद्धिमान्‌ मानिस अरू छैन। 40यसकारण मेरो महलको अख्‍तियार चलाउने तिमी नै भयौ, र तिम्रै आज्ञाअनुसार मेरो समस्‍त प्रजा चल्‍नेछ। केवल सिंहासनको सम्‍बन्‍धमा मात्र म तिमीभन्‍दा माथि हुनेछु।” 
मिश्रमा योसेफले अधिकार चलाएका
41अनि फारोले योसेफलाई भने, “हेर, मैले तिमीलाई सम्‍पूर्ण मिश्रदेशमाथि अधिकार दिएको छु।” 42तब फारोले आफ्‍नो छाप-औँठी आफ्‍नो औँलाबाट फुकालेर योसेफको औँलामा लगाइदिए, र तिनलाई मलमलको लुगा पहिराइदिए, र तिनको गलामा सुनको सिक्री लगाइदिए।  43तिनलाई फारोले आफ्‍नो दोस्रो प्रशासकझैँ रथमा सवार गराए। मानिसहरू तिनको अगिअगि “घुँड़ा टेकेर झुक” भनी कराउँदै हिँड़े। यसरी फारोले तिनलाई सम्‍पूर्ण मिश्रदेशमाथि अधिकार दिए।
44फारोले फेरि पनि योसेफलाई भने, “म फारो हुँ, तर म यो भन्‍दछु कि तिम्रो इच्‍छाबाहेक अरू कुनै मानिसले मिश्रदेशभरि केही गर्न पाउनेछैन।” 45फारोले योसेफको नाउँ सापनत-पानेह राखे, र उनले तिनलाई ओनका पूजाहारी पोतीपेराकी छोरी आसनतसँग विवाह गरिदिए। त्‍यसपछि योसेफ मिश्रभरि दौड़ाहा गर्न लागे।
46मिश्रका राजा फारोको राजसेवामा नियुक्त हुँदा योसेफ तीस वर्ष पुगेका थिए। अनि योसेफ फारोको सम्‍मुखबाट निस्‍केर सारा मिश्रदेशभरि दौड़ाहा गर्न लागे। 47सहकालका सात वर्षसम्‍म जमिनले प्रशस्‍त उब्‍जनी दियो। 48तिनले सहकालका सात वर्षसम्‍म मिश्रका सबै अन्‍न जम्‍मा गरे, र सहर-सहरमा अनाजहरू थन्‍क्‍याए। तिनले हरेक सहरमा वरिपरिका खेतहरूका अनाज थन्‍क्‍याएर राखे। 49योसेफले समुद्रका बालुवासरी प्रशस्‍त मात्रामा अनाजहरू सञ्‍चय गरे, यहाँसम्‍म कि ती अघोर प्रशस्‍त भएको कारणले तिनले हिसाब राख्‍न पनि छोड़िदिए।
50अनिकालका वर्ष आउन अघि ओनका पूजाहारी पोतीपेराकी छोरी आसनतबाट योसेफका दुई छोराहरू जन्‍मिसकेका थिए। 51जेठाको नाउँ योसेफले मनश्‍शे राखे, र तिनले भने, “परमेश्‍वरले मेरा सबै कष्‍ट र मेरा बुबाका घरको सम्‍झना मलाई बिर्साउनुभएको छ।” 52अर्काको नाउँ तिनले एफ्राइम राखे, र तिनले भने, “परमेश्‍वरले मेरो कष्‍टको देशमा मलाई फलिफाप गराउनुभएको छ।”
53मिश्रको सात वर्षको ठूलो सहकालको अन्‍त भयो। 54तब योसेफले भनेझैँ अनिकालका सात वर्ष आउन लाग्‍यो। सबै देश-देशमा अनिकाल पर्‍यो, तर सारा मिश्रमा चाहिँ अन्‍न थियो।  55जब सारा मिश्र अनिकालले पीडित भयो, तब प्रजाहरूले फारोसँग अनाजको निम्‍ति बिन्‍ती चढ़ाए। फारोले सबै मिश्रीहरूलाई भने, “योसेफकहाँ जाओ। तिनले तिमीहरूलाई जे गर्नु भन्‍छन्‌ त्‍यही गर।” 
56जब सारा देशभरि अनिकाल पर्‍यो, तब योसेफले सबै धनसारहरू खोलेर सबै मिश्रीहरूलाई अनाज बेच्‍न सुरु गरे, किनकि मिश्रभरि घोर अनिकाल परेको थियो। 57यसैले सबै देशका मानिसहरू मिश्रमा योसेफकहाँ अनाज किन्‍न आए। किनभने पृथ्‍वीभरि नै भयङ्कर अनिकाल परेको थियो।
..................................................................................................

Pharaoh’s Dreams

41 When two full years had passed, Pharaoh had a dream: He was standing by the Nile, when out of the river there came up seven cows, sleek and fat, and they grazed among the reeds. After them, seven other cows, ugly and gaunt, came up out of the Nile and stood beside those on the riverbank. And the cows that were ugly and gaunt ate up the seven sleek, fat cows. Then Pharaoh woke up.

He fell asleep again and had a second dream: Seven heads of grain, healthy and good, were growing on a single stalk. After them, seven other heads of grain sprouted—thin and scorched by the east wind. The thin heads of grain swallowed up the seven healthy, full heads. Then Pharaoh woke up; it had been a dream.

In the morning his mind was troubled, so he sent for all the magicians and wise men of Egypt. Pharaoh told them his dreams, but no one could interpret them for him.

Then the chief cupbearer said to Pharaoh, “Today I am reminded of my shortcomings. 10 Pharaoh was once angry with his servants, and he imprisoned me and the chief baker in the house of the captain of the guard. 11 Each of us had a dream the same night, and each dream had a meaning of its own. 12 Now a young Hebrew was there with us, a servant of the captain of the guard. We told him our dreams, and he interpreted them for us, giving each man the interpretation of his dream. 13 And things turned out exactly as he interpreted them to us: I was restored to my position, and the other man was impaled.”

14 So Pharaoh sent for Joseph, and he was quickly brought from the dungeon. When he had shaved and changed his clothes, he came before Pharaoh.

15 Pharaoh said to Joseph, “I had a dream, and no one can interpret it. But I have heard it said of you that when you hear a dream you can interpret it.”

16 “I cannot do it,” Joseph replied to Pharaoh, “but God will give Pharaoh the answer he desires.”

17 Then Pharaoh said to Joseph, “In my dream I was standing on the bank of the Nile, 18 when out of the river there came up seven cows, fat and sleek, and they grazed among the reeds. 19 After them, seven other cows came up—scrawny and very ugly and lean. I had never seen such ugly cows in all the land of Egypt. 20 The lean, ugly cows ate up the seven fat cows that came up first. 21 But even after they ate them, no one could tell that they had done so; they looked just as ugly as before. Then I woke up.

22 “In my dream I saw seven heads of grain, full and good, growing on a single stalk. 23 After them, seven other heads sprouted—withered and thin and scorched by the east wind. 24 The thin heads of grain swallowed up the seven good heads. I told this to the magicians, but none of them could explain it to me.”

25 Then Joseph said to Pharaoh, “The dreams of Pharaoh are one and the same. God has revealed to Pharaoh what he is about to do. 26 The seven good cows are seven years, and the seven good heads of grain are seven years; it is one and the same dream. 27 The seven lean, ugly cows that came up afterward are seven years, and so are the seven worthless heads of grain scorched by the east wind: They are seven years of famine.

28 “It is just as I said to Pharaoh: God has shown Pharaoh what he is about to do. 29 Seven years of great abundance are coming throughout the land of Egypt, 30 but seven years of famine will follow them. Then all the abundance in Egypt will be forgotten, and the famine will ravage the land. 31 The abundance in the land will not be remembered, because the famine that follows it will be so severe. 32 The reason the dream was given to Pharaoh in two forms is that the matter has been firmly decided by God, and God will do it soon.

33 “And now let Pharaoh look for a discerning and wise man and put him in charge of the land of Egypt. 34 Let Pharaoh appoint commissioners over the land to take a fifth of the harvest of Egypt during the seven years of abundance. 35 They should collect all the food of these good years that are coming and store up the grain under the authority of Pharaoh, to be kept in the cities for food. 36 This food should be held in reserve for the country, to be used during the seven years of famine that will come upon Egypt, so that the country may not be ruined by the famine.”

37 The plan seemed good to Pharaoh and to all his officials. 38 So Pharaoh asked them, “Can we find anyone like this man, one in whom is the spirit of God[a]?”

39 Then Pharaoh said to Joseph, “Since God has made all this known to you, there is no one so discerning and wise as you. 40 You shall be in charge of my palace, and all my people are to submit to your orders. Only with respect to the throne will I be greater than you.”

Joseph in Charge of Egypt

41 So Pharaoh said to Joseph, “I hereby put you in charge of the whole land of Egypt.” 42 Then Pharaoh took his signet ring from his finger and put it on Joseph’s finger. He dressed him in robes of fine linen and put a gold chain around his neck. 43 He had him ride in a chariot as his second-in-command,[b] and people shouted before him, “Make way[c]!” Thus he put him in charge of the whole land of Egypt.

44 Then Pharaoh said to Joseph, “I am Pharaoh, but without your word no one will lift hand or foot in all Egypt.” 45 Pharaoh gave Joseph the name Zaphenath-Paneah and gave him Asenath daughter of Potiphera, priest of On,[d] to be his wife. And Joseph went throughout the land of Egypt.

46 Joseph was thirty years old when he entered the service of Pharaoh king of Egypt. And Joseph went out from Pharaoh’s presence and traveled throughout Egypt. 47 During the seven years of abundance the land produced plentifully. 48 Joseph collected all the food produced in those seven years of abundance in Egypt and stored it in the cities. In each city he put the food grown in the fields surrounding it. 49 Joseph stored up huge quantities of grain, like the sand of the sea; it was so much that he stopped keeping records because it was beyond measure.

50 Before the years of famine came, two sons were born to Joseph by Asenath daughter of Potiphera, priest of On. 51 Joseph named his firstborn Manasseh[e] and said, “It is because God has made me forget all my trouble and all my father’s household.” 52 The second son he named Ephraim[f] and said, “It is because God has made me fruitful in the land of my suffering.”

53 The seven years of abundance in Egypt came to an end, 54 and the seven years of famine began, just as Joseph had said. There was famine in all the other lands, but in the whole land of Egypt there was food. 55 When all Egypt began to feel the famine, the people cried to Pharaoh for food. Then Pharaoh told all the Egyptians, “Go to Joseph and do what he tells you.”

56 When the famine had spread over the whole country, Joseph opened all the storehouses and sold grain to the Egyptians, for the famine was severe throughout Egypt. 57 And all the world came to Egypt to buy grain from Joseph, because the famine was severe everywhere.

...........................................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 41

फारोका सपनाहरू र त्यसका अर्थ
1यसको पूरा दुई वर्षपछि फारोले एउटा सपना देखे। सपनामा उनी नील नदीको किनारमा उभिरहेका थिए। 
When two full years had passed, Pharaoh had a dream: He was standing by the Nile,
2नील नदीबाट सात वटा खूब सप्रेका मोटा-मोटा गाईहरू निस्‍केर आए, र काँसको घारीमा चर्न लागे।
 when out of the river there came up seven cows, sleek and fat, and they grazed among the reeds.
 3त्‍यसपछि अरू सात वटा हड्डी र छाला मात्र भएका दुब्‍ला-दुब्‍ला गाईहरू नील नदीबाट तिनीहरूका पछिपछि निस्‍के, र नील नदीको किनारमा उभिरहेका पहिलेका गाईहरूसँगै उभिए।
 After them, seven other cows, ugly and gaunt, came up out of the Nile and stood beside those on the riverbank. 
 4ती हड्डी र छाला मात्र भएका दुब्‍ला-दुब्‍ला गाईहरूले ती सात वटा सप्रेका मोटा-मोटा गाईहरूलाई खाइहाले। अनि फारो ब्‍यूँझे।
And the cows that were ugly and gaunt ate up the seven sleek, fat cows. Then Pharaoh woke up.
5त्‍यसपछि उनी फेरि निदाए, र अर्को एउटा सपना देखे। सात वटा भरिला र असल अनाजका बाला एउटै डाँठमा उम्रिरहेका थिए। 
He fell asleep again and had a second dream: Seven heads of grain, healthy and good, were growing on a single stalk.
6त्‍यसपछि सेप्रा र पूर्वीय बतासले ओइलाएका अरू सात वटा अन्‍नका बालाहरू पसाए।
After them, seven other heads of grain sprouted—thin and scorched by the east wind
 7अनि ती सेप्रा बालाहरूले ती सात वटा असल र भरिला बालाहरूलाई निलिहाले। अनि फारो ब्‍यूँझे। त्‍यो सपना रहेछ भनी उनलाई थाहा भयो।
The thin heads of grain swallowed up the seven healthy, full heads. Then Pharaoh woke up; it had been a dream.
8बिहान उनको हृदयमा ठूलो चिन्‍ता पर्‍यो, अनि उनले मिश्रका सबै जादूगर र त्‍यहाँका सबै ज्ञानी पुरुषहरूलाई बोलाए। फारोले तिनीहरूलाई आफ्‍ना सपना बताए। तर फारोलाई सपनाको अर्थ खोलिदिने त्‍यहाँ कोही भएन। 
In the morning his mind was troubled, so he sent for all the magicians and wise men of Egypt. Pharaoh told them his dreams, but no one could interpret them for him.
9तब ती मुख्‍य पियाउनेले फारोलाई भने, “मेरो भूल आज मलाई थाहा भयो। 
Then the chief cupbearer said to Pharaoh, “Today I am reminded of my shortcomings. 
10फारोले आफ्‍ना नोकरहरूसँग रिसानी भएर मलाई र मुख्‍य पकाउनेलाई अङ्गरक्षकका कप्‍तानको कैदखानामा राख्‍नुहुँदा 
10 Pharaoh was once angry with his servants, and he imprisoned me and the chief baker in the house of the captain of the guard. 
11एउटै रात उनले र मैले आ-आफ्‍नै अर्थ भएका सपना देखेका थियौं।
11 Each of us had a dream the same night, and each dream had a meaning of its own
 12त्‍यहाँ अङ्गरक्षकका कप्‍तानको एक जना जवान हिब्रू नोकर हामीसँग थियो, र जब हामीले त्‍यसलाई हाम्रा सपना बतायौं, हामी दुवैको आ-आफ्‍नो सपनाअनुसार सपनाको अर्थ त्‍यसले हामीलाई खोलिदियो। 
12 Now a young Hebrew was there with us, a servant of the captain of the guard. We told him our dreams, and he interpreted them for us, giving each man the interpretation of his dream
13त्‍यसले हामीलाई जस्‍तो अर्थ खोलेको थियो, त्‍यस्‍तै हुनआयो। म आफ्‍नो काममा फेरि नियुक्त भएँ, तर त्‍यो मुख्‍य पकाउनेचाहिँ झुण्‍ड्याइयो।”
13 And things turned out exactly as he interpreted them to us: I was restored to my position, and the other man was impaled.
14यसैकारण फारोले योसेफलाई बोलाउन पठाए, र उनीहरूले तिनलाई झ्‍यालखानबाट निकालेर ल्‍याए। तिनले दाह्री र कपाल खौरे, र लुगा फेरे। अनि तिनी फारोको सामुन्‍ने हाजिर भए।
14 So Pharaoh sent for Joseph, and he was quickly brought from the dungeon. When he had shaved and changed his clothes, he came before Pharaoh.
15फारोले योसेफलाई भने, “मैले एउटा सपना देखें। तर यहाँ कसैले त्‍यसको अर्थ बताउन सकेन। मैले तेरो विषयमा सुनें, कि सपना सुनेपछि तैंले अर्थ खोल्‍न सक्‍छस्‌ रे।”
15 Pharaoh said to Joseph, “I had a dream, and no one can interpret it. But I have heard it said of you that when you hear a dream you can interpret it.”
16योसेफले फारोलाई भने, “यस्‍तो ज्ञान त ममा छैन। तर परमेश्‍वरले फारोलाई यथार्थ उत्तर दिनुहुन्‍छ।”
16 “I cannot do it,” Joseph replied to Pharaoh, “but God will give Pharaoh the answer he desires.”
17तब फारोले योसेफलाई भने, “मेरो सपनामा म नील नदीको किनारमा उभिरहेको थिएँ। 
17 Then Pharaoh said to Joseph, “In my dream I was standing on the bank of the Nile, 
18अनि सात वटा खूब सप्रेका मोटा गाईहरू नील नदीबाट निस्‍केर काँसको घारीमा चर्न लागे। 
18 when out of the river there came up seven cows, fat and sleek, and they grazed among the reeds. 
19त्‍यसपछि निर्धा र हड्डी र छाला मात्र भएका दुब्‍ला-दुब्‍ला, मैले मिश्रमा कहिल्‍यै नदेखेका गाईहरू तिनका पछि लागे।
19 After them, seven other cows came up—scrawny and very ugly and lean. I had never seen such ugly cows in all the land of Egypt. 
 20ती हड्डी र छाला मात्र भएका दुब्‍ला गाईहरूले पहिलेका सात वटा सप्रेका मोटा-मोटा गाईहरूलाई खाइहाले।
20 The lean, ugly cows ate up the seven fat cows that came up first. 
 21तर तिनीहरूले ती सात वटालाई खाइसकेपछि पनि तिनीहरूले खाए भनेर कसैले भन्‍न सक्‍दैनथियो, किनभने तिनीहरू अझै पनि पहिलेजस्‍तै दुब्‍लै थिए। तब म ब्‍यूँझें।
21 But even after they ate them, no one could tell that they had done so; they looked just as ugly as before. Then I woke up.
22“मैले मेरो दोस्रो सपनामा यो पनि देखें— एउटा डाँठमा सात वटा भरिला र असल बाला पसाए। 
22 “In my dream I saw seven heads of grain, full and good, growing on a single stalk. 
23फेरि ओइलाएका, सेप्रा र पूर्वीय बतासले हानेका सात वटा बालाहरू त्‍यसपछि पसाए।
 23 After them, seven other heads sprouted—withered and thin and scorched by the east wind. 
 24ती सेप्रा बालाहरूले ती सात वटा असल बालाहरूलाई निलिहाले। मैले जादूगरहरूलाई पनि यो सपना बताएँ, तर मलाई यसको अर्थ खोलिदिन कसैले पनि सकेन।”
24 The thin heads of grain swallowed up the seven good heads. I told this to the magicians, but none of them could explain it to me.
25तब योसेफले फारोलाई भने, “फारोका सपनाहरू एउटै हो। परमेश्‍वरले जे गर्न लाग्‍नुभएको छ सो फारोलाई प्रकट गर्नुभएको छ।
25 Then Joseph said to Pharaoh, “The dreams of Pharaoh are one and the same. God has revealed to Pharaoh what he is about to do.
 26ती सात वटा खूब सप्रेका मोटा-मोटा गाईहरू सात वर्ष, र ती सात वटा असल बालाहरू पनि सात वर्ष नै हुन्‌। सपना एउटै हो। 
26 The seven good cows are seven years, and the seven good heads of grain are seven years; it is one and the same dream.
27तिनका पछिपछि आउने हड्डी र छाला मात्र भएका दुब्‍ला गाईहरू सात वर्ष हुन्‌। र ती सात वटा पूर्वीय बतासले हानेका सेप्रा बालाहरू पनि अनिकालका सात वर्ष हुन्‌।”
27 The seven lean, ugly cows that came up afterward are seven years, and so are the seven worthless heads of grain scorched by the east wind: They are seven years of famine.
28“यो मैले फारोलाई निवेदन गरेजस्‍तै हो— आफूले गर्न लाग्‍नुभएको कार्य फारोलाई परमेश्‍वरले देखाउनुभएको हो।
28 “It is just as I said to Pharaoh: God has shown Pharaoh what he is about to do. 
 29मिश्रदेशभरि जताततै सात वर्षसम्‍म ठूलो सहकाल हुनेछ, 
29 Seven years of great abundance are coming throughout the land of Egypt, 
30तर त्‍यसपछि अनिकालका सात वर्ष आउनेछन्, र मिश्रभरि त्‍यो सहकालको समय बिर्सिनेछ, र अनिकालले देश स्‍वाहा पार्नेछ।
30 but seven years of famine will follow them. Then all the abundance in Egypt will be forgotten, and the famine will ravage the land.
 31पछि आउने अनिकालले गर्दा देशमा भएको सहकालको यादै रहनेछैन, किनभने त्‍यो अनिकाल अति भयानक हुनेछ।
31 The abundance in the land will not be remembered, because the famine that follows it will be so severe.
 32फारोको यो सपना दोहोरिएको अर्थचाहिँ यो परमेश्‍वरले निर्णय गरिसक्‍नुभएको छ, र परमेश्‍वरले चाँड़ै नै पूरा गर्नुहुनेछ।
 32 The reason the dream was given to Pharaoh in two forms is that the matter has been firmly decided by God, and God will do it soon.
33“यसकारण अब फारोले एक जना चतुर र बुद्धिमान्‌ मानिस छानेर सारा मिश्रदेशमा अधिकार चलाउन नियुक्त गर्नुहोस्‌।
33 “And now let Pharaoh look for a discerning and wise man and put him in charge of the land of Egypt. 
 34फारोबाट सहकालका सात वर्षसम्‍म मिश्रदेशका उब्‍जनीको पाँचौँ हिस्‍सा उठाउनलाई देशमा कामदारीहरू नियुक्त होऊन्‌। 
 34 Let Pharaoh appoint commissioners over the land to take a fifth of the harvest of Egypt during the seven years of abundance. 
35तिनीहरूले आउने सहकालका वर्षहरूका सबै अनाजहरू जम्‍मा गरून्, अनि सहर-सहरमा खानका निम्‍ति फारोको अख्‍तियारमा अनाजहरू थुपारून्‌ र ती सञ्‍चय गरून्‌। 
35 They should collect all the food of these good years that are coming and store up the grain under the authority of Pharaoh, to be kept in the cities for food.
36अनिकालले देश विनाश हुन नपाओस्‌ भनी मिश्रदेशमा परिआउने ती सात वर्षको अनिकालको निम्‍ति देशको लागि ती अनाजहरू सुरक्षित राखिऊन्‌।”
36 This food should be held in reserve for the country, to be used during the seven years of famine that will come upon Egypt, so that the country may not be ruined by the famine.”
37यो सुझाव फारो र उनका सारा अधिकारीहरूलाई मन पर्‍यो। 
37 The plan seemed good to Pharaoh and to all his officials.
38अनि फारोले उनीहरूलाई भने, “यिनीजस्‍तो परमेश्‍वरका आत्‍मा भएको अन्‍य कुन मानिस हामी पाउन सक्‍छौं?”
38 So Pharaoh asked them, “Can we find anyone like this man, one in whom is the spirit of God[a]?”
39तब फारोले योसेफलाई भने, “परमेश्‍वरले तिमीलाई सबै कुरा देखाइदिनुभएको छ, र तिमीजस्‍तो चतुर र बुद्धिमान्‌ मानिस अरू छैन।
39 Then Pharaoh said to Joseph, “Since God has made all this known to you, there is no one so discerning and wise as you. 
 40यसकारण मेरो महलको अख्‍तियार चलाउने तिमी नै भयौ, र तिम्रै आज्ञाअनुसार मेरो समस्‍त प्रजा चल्‍नेछ। केवल सिंहासनको सम्‍बन्‍धमा मात्र म तिमीभन्‍दा माथि हुनेछु।” 
मिश्रमा योसेफले अधिकार चलाएका
40 You shall be in charge of my palace, and all my people are to submit to your orders. Only with respect to the throne will I be greater than you.
41अनि फारोले योसेफलाई भने, “हेर, मैले तिमीलाई सम्‍पूर्ण मिश्रदेशमाथि अधिकार दिएको छु।”
41 So Pharaoh said to Joseph, “I hereby put you in charge of the whole land of Egypt.”
 42तब फारोले आफ्‍नो छाप-औँठी आफ्‍नो औँलाबाट फुकालेर योसेफको औँलामा लगाइदिए, र तिनलाई मलमलको लुगा पहिराइदिए, र तिनको गलामा सुनको सिक्री लगाइदिए।  
 42 Then Pharaoh took his signet ring from his finger and put it on Joseph’s finger. He dressed him in robes of fine linen and put a gold chain around his neck.
43तिनलाई फारोले आफ्‍नो दोस्रो प्रशासकझैँ रथमा सवार गराए। मानिसहरू तिनको अगिअगि “घुँड़ा टेकेर झुक” भनी कराउँदै हिँड़े। यसरी फारोले तिनलाई सम्‍पूर्ण मिश्रदेशमाथि अधिकार दिए।
43 He had him ride in a chariot as his second-in-command,[b] and people shouted before him, “Make way[c]!” Thus he put him in charge of the whole land of Egypt.
44फारोले फेरि पनि योसेफलाई भने, “म फारो हुँ, तर म यो भन्‍दछु कि तिम्रो इच्‍छाबाहेक अरू कुनै मानिसले मिश्रदेशभरि केही गर्न पाउनेछैन।”
44 Then Pharaoh said to Joseph, “I am Pharaoh, but without your word no one will lift hand or foot in all Egypt.”
 45फारोले योसेफको नाउँ सापनत-पानेह राखे, र उनले तिनलाई ओनका पूजाहारी पोतीपेराकी छोरी आसनतसँग विवाह गरिदिए। त्‍यसपछि योसेफ मिश्रभरि दौड़ाहा गर्न लागे।
45 Pharaoh gave Joseph the name Zaphenath-Paneah and gave him Asenath daughter of Potiphera, priest of On,[d] to be his wife. And Joseph went throughout the land of Egypt.
46मिश्रका राजा फारोको राजसेवामा नियुक्त हुँदा योसेफ तीस वर्ष पुगेका थिए। अनि योसेफ फारोको सम्‍मुखबाट निस्‍केर सारा मिश्रदेशभरि दौड़ाहा गर्न लागे। 
46 Joseph was thirty years old when he entered the service of Pharaoh king of Egypt. And Joseph went out from Pharaoh’s presence and traveled throughout Egypt.
47सहकालका सात वर्षसम्‍म जमिनले प्रशस्‍त उब्‍जनी दियो। 
47 During the seven years of abundance the land produced plentifully.
48तिनले सहकालका सात वर्षसम्‍म मिश्रका सबै अन्‍न जम्‍मा गरे, र सहर-सहरमा अनाजहरू थन्‍क्‍याए। तिनले हरेक सहरमा वरिपरिका खेतहरूका अनाज थन्‍क्‍याएर राखे। 
48 Joseph collected all the food produced in those seven years of abundance in Egypt and stored it in the cities. In each city he put the food grown in the fields surrounding it.
49योसेफले समुद्रका बालुवासरी प्रशस्‍त मात्रामा अनाजहरू सञ्‍चय गरे, यहाँसम्‍म कि ती अघोर प्रशस्‍त भएको कारणले तिनले हिसाब राख्‍न पनि छोड़िदिए।
49 Joseph stored up huge quantities of grain, like the sand of the sea; it was so much that he stopped keeping records because it was beyond measure.
50अनिकालका वर्ष आउन अघि ओनका पूजाहारी पोतीपेराकी छोरी आसनतबाट योसेफका दुई छोराहरू जन्‍मिसकेका थिए। 
50 Before the years of famine came, two sons were born to Joseph by Asenath daughter of Potiphera, priest of On.
51जेठाको नाउँ योसेफले मनश्‍शे राखे, र तिनले भने, “परमेश्‍वरले मेरा सबै कष्‍ट र मेरा बुबाका घरको सम्‍झना मलाई बिर्साउनुभएको छ।” 
51 Joseph named his firstborn Manasseh[e] and said, “It is because God has made me forget all my trouble and all my father’s household.”
52अर्काको नाउँ तिनले एफ्राइम राखे, र तिनले भने, “परमेश्‍वरले मेरो कष्‍टको देशमा मलाई फलिफाप गराउनुभएको छ।”
52 The second son he named Ephraim[f] and said, “It is because God has made me fruitful in the land of my suffering.”
53मिश्रको सात वर्षको ठूलो सहकालको अन्‍त भयो। 
53 The seven years of abundance in Egypt came to an end,
54तब योसेफले भनेझैँ अनिकालका सात वर्ष आउन लाग्‍यो। सबै देश-देशमा अनिकाल पर्‍यो, तर सारा मिश्रमा चाहिँ अन्‍न थियो।  
54 and the seven years of famine began, just as Joseph had said. There was famine in all the other lands, but in the whole land of Egypt there was food.
55जब सारा मिश्र अनिकालले पीडित भयो, तब प्रजाहरूले फारोसँग अनाजको निम्‍ति बिन्‍ती चढ़ाए। फारोले सबै मिश्रीहरूलाई भने, “योसेफकहाँ जाओ। तिनले तिमीहरूलाई जे गर्नु भन्‍छन्‌ त्‍यही गर।” 
55 When all Egypt began to feel the famine, the people cried to Pharaoh for food. Then Pharaoh told all the Egyptians, “Go to Joseph and do what he tells you.”
56जब सारा देशभरि अनिकाल पर्‍यो, तब योसेफले सबै धनसारहरू खोलेर सबै मिश्रीहरूलाई अनाज बेच्‍न सुरु गरे, किनकि मिश्रभरि घोर अनिकाल परेको थियो। 
56 When the famine had spread over the whole country, Joseph opened all the storehouses and sold grain to the Egyptians, for the famine was severe throughout Egypt.
57यसैले सबै देशका मानिसहरू मिश्रमा योसेफकहाँ अनाज किन्‍न आए। किनभने पृथ्‍वीभरि नै भयङ्कर अनिकाल परेको थियो।

57 And all the world came to Egypt to buy grain from Joseph, because the famine was severe everywhere.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

.................................................................................................................

उत्‍पत्ति 42

याकूबका दश छोराहरू मिश्रमा गएका
1मिश्रमा अनाज छ भनी थाहा पाएपछि याकूबले आफ्‍ना छोराहरूलाई भने, “तिमीहरू किन एक-अर्काको मुख हेराहेर गर्दै बस्‍छौ? 2मिश्रमा अनाज छ रे भन्‍ने मैले सुनेको छु। हामीहरू जीवितै रहने हो भने त्‍यहाँ गएर हाम्रा निम्‍ति अनाज किनेर ल्‍याओ।” 
3यसकारण योसेफका दश जना दाजुहरू मिश्रमा अनाज किन्‍न गए। 4तर याकूबले योसेफका भाइ बेन्‍यामीनलाई चाहिँ तिनका दाजुहरूसँग पठाएनन्‌। किनकि तिनलाई केही खतरा आइपर्ला भनी याकूब डराउँथे। 5यसरी अरू जानेहरूका साथमा इस्राएलका छोराहरू पनि अनाज किन्‍न गए, किनकि कनान देशमा पनि अनिकाल परेको थियो।
6त्‍यस बेला योसेफ मिश्रका अधिपति थिए। देशका सारा मानिसहरूलाई अनाज बेच्‍ने पनि तिनी नै थिए। यसकारण योसेफका दाजुहरूले आएर भूइँसम्‍म निहुरेर तिनलाई ढोग गरे। 7योसेफले आफ्‍ना दाजुहरूलाई देखेर चिनिहाले, तर तिनले उनीहरूलाई नचिनेका जस्‍तै गरी कड़ासँग उनीहरूलाई सोधे, “तिमीहरू कहाँबाट आएका हौ?”
उनीहरूले भने, “कनान देशबाट अनाज किन्‍न आएका हौं।”
8योसेफले आफ्‍ना दाजुहरूलाई त चिने, तर उनीहरूले भने तिनलाई चिनेनन्‌। 9तब योसेफले उनीहरूका विषयमा आफूले देखेका सपना सम्‍झे, र तिनले उनीहरूलाई भने, “तिमीहरू जासूस हौ। यस देशको कमजोरी थाहा गर्न तिमीहरू आएका हौ।” 
10उनीहरूले योसेफलाई भने, “हे प्रभु, त्‍यसो होइन। हामी तपाईंका दासहरू अनाज किन्‍न आएका हौं। हामी सबै एउटै मानिसका छोराहरू हौं। 11हामी सोझा मानिसहरू हौं, हामी हजूरका दासहरू हौं, जासूस होइनौं।”
12तिनले उनीहरूलाई भने, “होइन, तिमीहरू यस देशको कमजोरी थाहा गर्नलाई नै आएका हौ।”
13तब उनीहरूले भने, “हामी हजूरका दास बाह्र जना दाजुभाइहरू थियौं। कनान देशका एउटै मानिसका छोराहरू हौं। कान्‍छोचाहिँ यस बेला हाम्रा बुबाका साथमा छ, र एउटाचाहिँ अब छैन।”
14योसेफले उनीहरूलाई भने, “मैले भनेजस्‍तै तिमीहरू जासूस नै रहेछौ। 15अब तिमीहरूको जाँच यसरी हुनेछ। फारोको जीवनको शपथ खाएर म भन्‍दछु कि तिमीहरूको कान्‍छो भाइ नआएसम्‍म तिमीहरू यस ठाउँबाट जान पाउनेछैनौ। 16तिमीहरूमध्‍ये एक जनालाई तिमीहरूको भाइलाई ल्‍याउन पठाओ। त्‍यतिञ्‍जेल तिमीहरू थुनामा रहनेछौ। यसरी तिमीहरूको कुरा सत्‍य हो कि होइन जाँचिनेछ। नत्रता फारोको जीवनको शपथ खाएर म भन्‍दछु कि तिमीहरू जासूसै हौ।” 17अनि योसेफले उनीहरूलाई एकसाथ तीन दिन थुनामा राखे।
18तेस्रो दिन योसेफले उनीहरूलाई भने, “यसो गर, र तिमीहरू बाँच्‍नेछौ, किनकि म परमेश्‍वरसँग डराउँछु। 19यदि तिमीहरू ईमानदार हौ भने तिमीहरू दाजुभाइहरूमध्‍ये एक जना यहाँ थुनामा बस, र बाँकीचाहिँ अनिकालमा तिमीहरूका परिवारको भोक मार्नलाई अनाज बोकेर जाओ। 20तर तिमीहरूको कान्‍छो भाइलाई यहाँ मकहाँ ल्‍याओ। यसरी तिमीहरूको कुरा साँचो ठहरिनेछ, र तिमीहरू मर्नेछैनौ।” उनीहरूले त्‍यसै गरे।
21उनीहरू एकले अर्कालाई भने, “साँच्‍ची नै हाम्रो भाइको विषयमा हामी दोषी छौं, किनकि त्‍यसले हामीसित बिन्‍ती गर्दा हामीले त्‍यसको मनको व्‍याकुलता देखेर पनि त्‍यसको कुरा सुनेनौं। यसकारण यो सङ्कष्‍ट हामीमाथि पर्न आएको हो।”
22रूबेनले उनीहरूलाई जवाफ दिए, “त्‍यस ठिटाको विरुद्ध अपराध नगर भनी मैले तिमीहरूलाई भनेको होइन? तर तिमीहरूले सुन्‍दै सुनेनौ। अब त्‍यसका रगतको बदला हामीले भोग्‍नुपर्छ।”  23योसेफ र तिनका दाजुभाइहरूका बीचमा दोभासे भएको हुनाले उनीहरूको कुरा योसेफले बुझ्‍छन्‌ भनी उनीहरूलाई थाहा भएन।
24योसेफ उनीहरूबाट एकातर्फ फर्केर रोए। तर फेरि उनीहरूतिर फर्केर तिनले उनीहरूसित कुरा गरे। तिनले उनीहरूबाट शिमियोनलाई लिएर उनीहरूका आँखाकै सामुन्‍ने उनलाई बाँधे।
25योसेफले उनीहरूका धोक्राहरूमा अनाज भरिदिनू र उनीहरूका आ-आफ्‍ना चाँदीका सिक्‍काहरू धोक्रामै हालिदिनू र उनीहरूको बाटोको निम्‍ति उनीहरूलाई सामलतुमल दिनू भनी हुकुम गरे। तिनीहरूका निम्‍ति त्‍यसै गरियो। 26तब आफ्‍ना गधाहरूमा अनाज लादेर उनीहरू त्‍यहाँबाट हिँड़े।
27वास बस्‍ने ठाउँमा उनीहरूमध्‍ये एक जनाले आफ्‍नो गधालाई दाना दिन धोक्रो फुकाउँदा आफ्‍नो चाँदी धोक्रोको मुखमै देखे। 28उनले आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई भने, “मेरो चाँदी त फर्काइदिएछन्‌ क्‍यारे! हेर, त्‍यो यहाँ मेरो धोक्रोको मुखैमा छ।”
यसमा उनीहरूको हंसले ठाउँ छोड्‌यो, र उनीहरू थरथर काम्‍दै र एक-अर्कालाई हेराहेर गर्दै भन्‍न लागे, “परमेश्‍वरले हामीलाई यो के गर्न लाग्‍नुभयो?”
29जब उनीहरू कनान देशमा आफ्‍ना बुबा याकूबकहाँ आइपुगे, तब उनीहरूमाथि भएको कुरा सबै तिनलाई यसो भनेर बताए, 30“त्‍यस देशका मालिकले हामीसित कठोर बोली गरे। हामीलाई त तिनले त्‍यस देशमा जासूसजस्‍तै तुल्‍याए। 31तर ‘हामी सोझा मानिस हौं। हामी जासूस होइनौं। 32हाम्रा बुबाका हामी बाह्र भाइ छोरा हौं। एउटाचाहिँ छैन, र कान्‍छोचाहिँ यस बेला कनान देशमा हाम्रा बुबाको साथमा छ’ भनेर हामीले तिनलाई भन्‍यौं।
33“त्‍यस देशका ती मालिकले हामीलाई भने, ‘यस कुराबाट मात्र तिमीहरू सोझा मानिस रहेछौ भनी मलाई थाहा हुनेछ, कि तिमीहरूका दाजुभाइमध्‍ये एक जना यहाँ मसँग छोड़, र अनिकालमा तिमीहरूका परिवारको भोक मार्नलाई अनाज लिएर आफ्‍नो बाटो लाग। 34तर तिमीहरूको कान्‍छो भाइलाई यहाँ मकहाँ ल्‍याओ। तब मात्र तिमीहरू जासूस होइनौ, तर सीधा मानिस रहेछौ भन्‍ने मलाई थाहा हुनेछ, र म तिमीहरूको यस भाइलाई तिमीहरूका हातमा सुम्‍पनेछु, र तिमीहरू यस देशमा लेनदेन गर्न पाऔला’।”
35उनीहरूले आफ्‍ना धोक्राहरू खन्‍याउँदा उनीहरू हरेकका चाँदीको पोको आ-आफ्‍नो धोक्रोमा रहेछ। जब उनीहरूले र उनीहरूका बुबाले ती चाँदीका पोकाहरू देखे तब उनीहरू डराए। 36उनीहरूका बुबा याकूबले उनीहरूलाई भने, “तिमीहरूले त मेरा छोराहरू मबाट खोसेर मलाई अति शोकित तुल्‍याएका छौ। योसेफ छैन, शिमियोन छैन, अब बेन्‍यामीनलाई पनि लैजान खोज्‍छौ। यी सबै घटना मैमाथि पर्न आएको छ।”
37तब रूबेनले आफ्‍ना बाबुलाई भने, “यदि मैले बेन्‍यामीनलाई तपाईंकहाँ ल्‍याइनँ भने मेरा दुई छोराहरूको प्राण लिनुहोस्‌। बेन्‍यामीनलाई मेरो जिम्‍मामा दिनुहोस्‌। त्‍यसलाई म तपाईंकहाँ फर्काएर ल्‍याउनेछु।”
38तर याकूबले भने, “मेरो छोरो तिमीहरूसँग जानेछैन, किनकि त्‍यसको दाजु मरिहाल्‍यो, र अब यही मात्र बाँकी छ। यदि तिमीहरूले गर्न लागेको यात्रामा त्‍यसमाथि केही खतरा पर्न आयो भने, तिमीहरूले मलाई यो फुलेको कपाल अफसोसमै चिहानमा पुर्‍याउनेछौ।”
..........................................................................................

Joseph’s Brothers Go to Egypt

42 When Jacob learned that there was grain in Egypt, he said to his sons, “Why do you just keep looking at each other?” He continued, “I have heard that there is grain in Egypt. Go down there and buy some for us, so that we may live and not die.”

Then ten of Joseph’s brothers went down to buy grain from Egypt. But Jacob did not send Benjamin, Joseph’s brother, with the others, because he was afraid that harm might come to him. So Israel’s sons were among those who went to buy grain, for there was famine in the land of Canaan also.

Now Joseph was the governor of the land, the person who sold grain to all its people. So when Joseph’s brothers arrived, they bowed down to him with their faces to the ground. As soon as Joseph saw his brothers, he recognized them, but he pretended to be a stranger and spoke harshly to them. “Where do you come from?” he asked.

“From the land of Canaan,” they replied, “to buy food.”

Although Joseph recognized his brothers, they did not recognize him. Then he remembered his dreams about them and said to them, “You are spies! You have come to see where our land is unprotected.”

10 “No, my lord,” they answered. “Your servants have come to buy food. 11 We are all the sons of one man. Your servants are honest men, not spies.”

12 “No!” he said to them. “You have come to see where our land is unprotected.”

13 But they replied, “Your servants were twelve brothers, the sons of one man, who lives in the land of Canaan. The youngest is now with our father, and one is no more.”

14 Joseph said to them, “It is just as I told you: You are spies! 15 And this is how you will be tested: As surely as Pharaoh lives, you will not leave this place unless your youngest brother comes here. 16 Send one of your number to get your brother; the rest of you will be kept in prison, so that your words may be tested to see if you are telling the truth. If you are not, then as surely as Pharaoh lives, you are spies!” 17 And he put them all in custody for three days.

18 On the third day, Joseph said to them, “Do this and you will live, for I fear God: 19 If you are honest men, let one of your brothers stay here in prison, while the rest of you go and take grain back for your starving households. 20 But you must bring your youngest brother to me, so that your words may be verified and that you may not die.” This they proceeded to do.

21 They said to one another, “Surely we are being punished because of our brother. We saw how distressed he was when he pleaded with us for his life, but we would not listen; that’s why this distress has come on us.”

22 Reuben replied, “Didn’t I tell you not to sin against the boy? But you wouldn’t listen! Now we must give an accounting for his blood.” 23 They did not realize that Joseph could understand them, since he was using an interpreter.

24 He turned away from them and began to weep, but then came back and spoke to them again. He had Simeon taken from them and bound before their eyes.

25 Joseph gave orders to fill their bags with grain, to put each man’s silver back in his sack, and to give them provisions for their journey. After this was done for them, 26 they loaded their grain on their donkeys and left.

27 At the place where they stopped for the night one of them opened his sack to get feed for his donkey, and he saw his silver in the mouth of his sack. 28 “My silver has been returned,” he said to his brothers. “Here it is in my sack.”

Their hearts sank and they turned to each other trembling and said, “What is this that God has done to us?”

29 When they came to their father Jacob in the land of Canaan, they told him all that had happened to them. They said, 30 “The man who is lord over the land spoke harshly to us and treated us as though we were spying on the land. 31 But we said to him, ‘We are honest men; we are not spies. 32 We were twelve brothers, sons of one father. One is no more, and the youngest is now with our father in Canaan.’

33 “Then the man who is lord over the land said to us, ‘This is how I will know whether you are honest men: Leave one of your brothers here with me, and take food for your starving households and go. 34 But bring your youngest brother to me so I will know that you are not spies but honest men. Then I will give your brother back to you, and you can trade[a] in the land.’”

35 As they were emptying their sacks, there in each man’s sack was his pouch of silver! When they and their father saw the money pouches, they were frightened. 36 Their father Jacob said to them, “You have deprived me of my children. Joseph is no more and Simeon is no more, and now you want to take Benjamin. Everything is against me!”

37 Then Reuben said to his father, “You may put both of my sons to death if I do not bring him back to you. Entrust him to my care, and I will bring him back.”

38 But Jacob said, “My son will not go down there with you; his brother is dead and he is the only one left. If harm comes to him on the journey you are taking, you will bring my gray head down to the grave in sorrow.”

.................................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 42

याकूबका दश छोराहरू मिश्रमा गएका
1मिश्रमा अनाज छ भनी थाहा पाएपछि याकूबले आफ्‍ना छोराहरूलाई भने, “तिमीहरू किन एक-अर्काको मुख हेराहेर गर्दै बस्‍छौ? 
When Jacob learned that there was grain in Egypt, he said to his sons, “Why do you just keep looking at each other?”
2मिश्रमा अनाज छ रे भन्‍ने मैले सुनेको छु। हामीहरू जीवितै रहने हो भने त्‍यहाँ गएर हाम्रा निम्‍ति अनाज किनेर ल्‍याओ।” 
He continued, “I have heard that there is grain in Egypt. Go down there and buy some for us, so that we may live and not die.”
3यसकारण योसेफका दश जना दाजुहरू मिश्रमा अनाज किन्‍न गए। 
Then ten of Joseph’s brothers went down to buy grain from Egypt.
4तर याकूबले योसेफका भाइ बेन्‍यामीनलाई चाहिँ तिनका दाजुहरूसँग पठाएनन्‌। किनकि तिनलाई केही खतरा आइपर्ला भनी याकूब डराउँथे। 
But Jacob did not send Benjamin, Joseph’s brother, with the others, because he was afraid that harm might come to him
5यसरी अरू जानेहरूका साथमा इस्राएलका छोराहरू पनि अनाज किन्‍न गए, किनकि कनान देशमा पनि अनिकाल परेको थियो।
So Israel’s sons were among those who went to buy grain, for there was famine in the land of Canaan also.
6त्‍यस बेला योसेफ मिश्रका अधिपति थिए। देशका सारा मानिसहरूलाई अनाज बेच्‍ने पनि तिनी नै थिए। यसकारण योसेफका दाजुहरूले आएर भूइँसम्‍म निहुरेर तिनलाई ढोग गरे।
Now Joseph was the governor of the land, the person who sold grain to all its people. So when Joseph’s brothers arrived, they bowed down to him with their faces to the ground
 7योसेफले आफ्‍ना दाजुहरूलाई देखेर चिनिहाले, तर तिनले उनीहरूलाई नचिनेका जस्‍तै गरी कड़ासँग उनीहरूलाई सोधे, “तिमीहरू कहाँबाट आएका हौ?”
उनीहरूले भने, “कनान देशबाट अनाज किन्‍न आएका हौं।”
As soon as Joseph saw his brothers, he recognized them, but he pretended to be a stranger and spoke harshly to them. “Where do you come from?” he asked.
8योसेफले आफ्‍ना दाजुहरूलाई त चिने, तर उनीहरूले भने तिनलाई चिनेनन्‌। 
Although Joseph recognized his brothers, they did not recognize him. 
9तब योसेफले उनीहरूका विषयमा आफूले देखेका सपना सम्‍झे, र तिनले उनीहरूलाई भने, “तिमीहरू जासूस हौ। यस देशको कमजोरी थाहा गर्न तिमीहरू आएका हौ।” 
 Then he remembered his dreams about them and said to them, “You are spies! You have come to see where our land is unprotected.”
10उनीहरूले योसेफलाई भने, “हे प्रभु, त्‍यसो होइन। हामी तपाईंका दासहरू अनाज किन्‍न आएका हौं। हामी सबै एउटै मानिसका छोराहरू हौं। 
10 “No, my lord,” they answered. “Your servants have come to buy food.
11हामी सोझा मानिसहरू हौं, हामी हजूरका दासहरू हौं, जासूस होइनौं।”
11 We are all the sons of one man. Your servants are honest men, not spies.
12तिनले उनीहरूलाई भने, “होइन, तिमीहरू यस देशको कमजोरी थाहा गर्नलाई नै आएका हौ।”
12 “No!” he said to them. “You have come to see where our land is unprotected.”
13तब उनीहरूले भने, “हामी हजूरका दास बाह्र जना दाजुभाइहरू थियौं। कनान देशका एउटै मानिसका छोराहरू हौं। कान्‍छोचाहिँ यस बेला हाम्रा बुबाका साथमा छ, र एउटाचाहिँ अब छैन।”
13 But they replied, “Your servants were twelve brothers, the sons of one man, who lives in the land of Canaan. The youngest is now with our father, and one is no more.”
14योसेफले उनीहरूलाई भने, “मैले भनेजस्‍तै तिमीहरू जासूस नै रहेछौ। 
14 Joseph said to them, “It is just as I told you: You are spies! 
15अब तिमीहरूको जाँच यसरी हुनेछ। फारोको जीवनको शपथ खाएर म भन्‍दछु कि तिमीहरूको कान्‍छो भाइ नआएसम्‍म तिमीहरू यस ठाउँबाट जान पाउनेछैनौ।
15 And this is how you will be tested: As surely as Pharaoh lives, you will not leave this place unless your youngest brother comes here.
 16तिमीहरूमध्‍ये एक जनालाई तिमीहरूको भाइलाई ल्‍याउन पठाओ। त्‍यतिञ्‍जेल तिमीहरू थुनामा रहनेछौ। यसरी तिमीहरूको कुरा सत्‍य हो कि होइन जाँचिनेछ। नत्रता फारोको जीवनको शपथ खाएर म भन्‍दछु कि तिमीहरू जासूसै हौ।”
16 Send one of your number to get your brother; the rest of you will be kept in prison, so that your words may be tested to see if you are telling the truth. If you are not, then as surely as Pharaoh lives, you are spies!” 
 17अनि योसेफले उनीहरूलाई एकसाथ तीन दिन थुनामा राखे।
17 And he put them all in custody for three days.
18तेस्रो दिन योसेफले उनीहरूलाई भने, “यसो गर, र तिमीहरू बाँच्‍नेछौ, किनकि म परमेश्‍वरसँग डराउँछु।
18 On the third day, Joseph said to them, “Do this and you will live, for I fear God:
 19यदि तिमीहरू ईमानदार हौ भने तिमीहरू दाजुभाइहरूमध्‍ये एक जना यहाँ थुनामा बस, र बाँकीचाहिँ अनिकालमा तिमीहरूका परिवारको भोक मार्नलाई अनाज बोकेर जाओ। 
19 If you are honest men, let one of your brothers stay here in prison, while the rest of you go and take grain back for your starving households. 
20तर तिमीहरूको कान्‍छो भाइलाई यहाँ मकहाँ ल्‍याओ। यसरी तिमीहरूको कुरा साँचो ठहरिनेछ, र तिमीहरू मर्नेछैनौ।” उनीहरूले त्‍यसै गरे।
20 But you must bring your youngest brother to me, so that your words may be verified and that you may not die.” This they proceeded to do.
21उनीहरू एकले अर्कालाई भने, “साँच्‍ची नै हाम्रो भाइको विषयमा हामी दोषी छौं, किनकि त्‍यसले हामीसित बिन्‍ती गर्दा हामीले त्‍यसको मनको व्‍याकुलता देखेर पनि त्‍यसको कुरा सुनेनौं। यसकारण यो सङ्कष्‍ट हामीमाथि पर्न आएको हो।”
21 They said to one another, “Surely we are being punished because of our brother. We saw how distressed he was when he pleaded with us for his life, but we would not listen; that’s why this distress has come on us.”
22रूबेनले उनीहरूलाई जवाफ दिए, “त्‍यस ठिटाको विरुद्ध अपराध नगर भनी मैले तिमीहरूलाई भनेको होइन? तर तिमीहरूले सुन्‍दै सुनेनौ। अब त्‍यसका रगतको बदला हामीले भोग्‍नुपर्छ।”
22 Reuben replied, “Didn’t I tell you not to sin against the boy? But you wouldn’t listen! Now we must give an accounting for his blood.”
  23योसेफ र तिनका दाजुभाइहरूका बीचमा दोभासे भएको हुनाले उनीहरूको कुरा योसेफले बुझ्‍छन्‌ भनी उनीहरूलाई थाहा भएन।
23 They did not realize that Joseph could understand them, since he was using an interpreter.
24योसेफ उनीहरूबाट एकातर्फ फर्केर रोए। तर फेरि उनीहरूतिर फर्केर तिनले उनीहरूसित कुरा गरे। तिनले उनीहरूबाट शिमियोनलाई लिएर उनीहरूका आँखाकै सामुन्‍ने उनलाई बाँधे।
24 He turned away from them and began to weep, but then came back and spoke to them again. He had Simeon taken from them and bound before their eyes.
25योसेफले उनीहरूका धोक्राहरूमा अनाज भरिदिनू र उनीहरूका आ-आफ्‍ना चाँदीका सिक्‍काहरू धोक्रामै हालिदिनू र उनीहरूको बाटोको निम्‍ति उनीहरूलाई सामलतुमल दिनू भनी हुकुम गरे। तिनीहरूका निम्‍ति त्‍यसै गरियो। 
25 Joseph gave orders to fill their bags with grain, to put each man’s silver back in his sack, and to give them provisions for their journey. After this was done for them,
26तब आफ्‍ना गधाहरूमा अनाज लादेर उनीहरू त्‍यहाँबाट हिँड़े।
26 they loaded their grain on their donkeys and left.
27वास बस्‍ने ठाउँमा उनीहरूमध्‍ये एक जनाले आफ्‍नो गधालाई दाना दिन धोक्रो फुकाउँदा आफ्‍नो चाँदी धोक्रोको मुखमै देखे। 
27 At the place where they stopped for the night one of them opened his sack to get feed for his donkey, and he saw his silver in the mouth of his sack
28उनले आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई भने, “मेरो चाँदी त फर्काइदिएछन्‌ क्‍यारे! हेर, त्‍यो यहाँ मेरो धोक्रोको मुखैमा छ।”
यसमा उनीहरूको हंसले ठाउँ छोड्‌यो, र उनीहरू थरथर काम्‍दै र एक-अर्कालाई हेराहेर गर्दै भन्‍न लागे, “परमेश्‍वरले हामीलाई यो के गर्न लाग्‍नुभयो?”

28 “My silver has been returned,” he said to his brothers. “Here it is in my sack.”

Their hearts sank and they turned to each other trembling and said, “What is this that God has done to us?”

29जब उनीहरू कनान देशमा आफ्‍ना बुबा याकूबकहाँ आइपुगे, तब उनीहरूमाथि भएको कुरा सबै तिनलाई यसो भनेर बताए, 
29 When they came to their father Jacob in the land of Canaan, they told him all that had happened to them. They said,
30“त्‍यस देशका मालिकले हामीसित कठोर बोली गरे। हामीलाई त तिनले त्‍यस देशमा जासूसजस्‍तै तुल्‍याए। 
30 “The man who is lord over the land spoke harshly to us and treated us as though we were spying on the land.
31तर ‘हामी सोझा मानिस हौं। हामी जासूस होइनौं।
31 But we said to him, ‘We are honest men; we are not spies. 
 32हाम्रा बुबाका हामी बाह्र भाइ छोरा हौं। एउटाचाहिँ छैन, र कान्‍छोचाहिँ यस बेला कनान देशमा हाम्रा बुबाको साथमा छ’ भनेर हामीले तिनलाई भन्‍यौं।
32 We were twelve brothers, sons of one father. One is no more, and the youngest is now with our father in Canaan.’
33“त्‍यस देशका ती मालिकले हामीलाई भने, ‘यस कुराबाट मात्र तिमीहरू सोझा मानिस रहेछौ भनी मलाई थाहा हुनेछ, कि तिमीहरूका दाजुभाइमध्‍ये एक जना यहाँ मसँग छोड़, र अनिकालमा तिमीहरूका परिवारको भोक मार्नलाई अनाज लिएर आफ्‍नो बाटो लाग। 
33 “Then the man who is lord over the land said to us, ‘This is how I will know whether you are honest men: Leave one of your brothers here with me, and take food for your starving households and go. 
34तर तिमीहरूको कान्‍छो भाइलाई यहाँ मकहाँ ल्‍याओ। तब मात्र तिमीहरू जासूस होइनौ, तर सीधा मानिस रहेछौ भन्‍ने मलाई थाहा हुनेछ, र म तिमीहरूको यस भाइलाई तिमीहरूका हातमा सुम्‍पनेछु, र तिमीहरू यस देशमा लेनदेन गर्न पाऔला’।”
34 But bring your youngest brother to me so I will know that you are not spies but honest men. Then I will give your brother back to you, and you can trade[a] in the land.’”
35उनीहरूले आफ्‍ना धोक्राहरू खन्‍याउँदा उनीहरू हरेकका चाँदीको पोको आ-आफ्‍नो धोक्रोमा रहेछ। जब उनीहरूले र उनीहरूका बुबाले ती चाँदीका पोकाहरू देखे तब उनीहरू डराए। 
35 As they were emptying their sacks, there in each man’s sack was his pouch of silver! When they and their father saw the money pouches, they were frightened.
36उनीहरूका बुबा याकूबले उनीहरूलाई भने, “तिमीहरूले त मेरा छोराहरू मबाट खोसेर मलाई अति शोकित तुल्‍याएका छौ। योसेफ छैन, शिमियोन छैन, अब बेन्‍यामीनलाई पनि लैजान खोज्‍छौ। यी सबै घटना मैमाथि पर्न आएको छ।”
36 Their father Jacob said to them, “You have deprived me of my children. Joseph is no more and Simeon is no more, and now you want to take Benjamin. Everything is against me!
37तब रूबेनले आफ्‍ना बाबुलाई भने, “यदि मैले बेन्‍यामीनलाई तपाईंकहाँ ल्‍याइनँ भने मेरा दुई छोराहरूको प्राण लिनुहोस्‌। बेन्‍यामीनलाई मेरो जिम्‍मामा दिनुहोस्‌। त्‍यसलाई म तपाईंकहाँ फर्काएर ल्‍याउनेछु।”
37 Then Reuben said to his father, “You may put both of my sons to death if I do not bring him back to you. Entrust him to my care, and I will bring him back.”
38तर याकूबले भने, “मेरो छोरो तिमीहरूसँग जानेछैन, किनकि त्‍यसको दाजु मरिहाल्‍यो, र अब यही मात्र बाँकी छ। यदि तिमीहरूले गर्न लागेको यात्रामा त्‍यसमाथि केही खतरा पर्न आयो भने, तिमीहरूले मलाई यो फुलेको कपाल अफसोसमै चिहानमा पुर्‍याउनेछौ।”

38 But Jacob said, “My son will not go down there with you; his brother is dead and he is the only one left. If harm comes to him on the journey you are taking, you will bring my gray head down to the grave in sorrow.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for ALL

........................................................................................

उत्‍पत्ति 43

योसेफका दाजुहरू दोस्रो पल्ट मिश्रमा गएका
1त्‍यस देशमा अझ भयङ्कर अनिकाल थियो। 2जब मिश्रबाट ल्‍याएको अनाज उनीहरूले खाइसके, तब उनीहरूका बाबुले उनीहरूलाई भने, “हाम्रा निम्‍ति अलिकता अनाज किन्‍न फेरि जाओ।”
3तर यहूदाले तिनलाई भने, “ती मानिसले हामीलाई ‘तिमीहरूको भाइलाई तिमीहरूका साथमा नल्‍याउञ्‍जेल मेरो सम्‍मुख आउन पाउनेछैनौ’ भनेर कड़ा चेताउनी दिएका छन्‌। 4तपाईंले भाइलाई हाम्रो साथमा पठाउनुहुन्‍छ भने मात्र हामी गएर तपाईंको निम्‍ति अनाज किनेर ल्‍याउनेछौं। 5तर त्‍यसलाई पठाउनुहुन्‍न भनेता हामी जानेछैनौं, किनभने ती मानिसले हामीलाई भनेका छन्‌ कि ‘तिमीहरूको भाइ तिमीहरूसित नहोउञ्‍जेल तिमीहरू मेरो सम्‍मुख आउन पाउनेछैनौ’।”
6इस्राएलले भने, “तिमीहरूको अर्को भाइ छ भनी ती मानिसलाई बताएर तिमीहरूले ममाथि किन यस्‍तो संकष्ट ल्‍यायौ?”
7उनीहरूले जवाफ दिए, “ती मानिसले यसो भनेर हामी र हाम्रा कुटुम्‍बका विषयमा केरकार गरी सोधपूछ गरे, ‘के तिमीहरूका बुबा अझै जीवितै छन्‌? के तिमीहरूको अरू भाइ पनि छ?’ हामीले त यी नै प्रश्‍नका जवाफ मात्र तिनलाई दियौं। तिनले हामीलाई ‘तिमीहरूको भाइलाई यहाँ ल्‍याओ’ भन्‍लान्‌ भनी हामीले कसरी जान्‍नु?”
8तब यहूदाले आफ्‍ना बुबा इस्राएललाई भने, “यस केटालाई मेरो साथमा पठाइदिनुहोस्, र हामी गइहाल्‍नेछौं, कि हामी र तपाईं र हाम्रा बालबच्‍चासमेत नमरौं तर जीवितै रहौं। 9यसको जमानी म भएँ। मेरै हातबाट फेरि तपाईंले यसलाई लिनुहोला। यदि मैले यसलाई फर्काएर ल्‍याइनँ भने र तपाईंको सामु राखिनँ भने, म सदाको निम्‍ति दोषी ठहरिनेछु। 10हामीले ढिलो नगरेको भए हामी दुई पल्‍टसम्‍म ओहोरदोहोर गर्न सक्‍नेथियौं।”
11तब उनीहरूका बुबा इस्राएलले उनीहरूलाई भने, “यदि यसो हुनैपर्छ भने यसो गर: यस देशका बढ़िया-बढ़िया उब्‍जनीहरू, अलिक सुगन्‍धित लेप, अलिकता मह, सुगन्‍धित मसला, मूर्र, पेस्‍ता र हाड़े-बदाम ती मानिसको निम्‍ति सौगातको रूपमा तिमीहरूका धोक्रामा लगिदेओ। 12तिमीहरूसँग दोबर चाँदी पनि लैजाओ, किनभने जुन चाँदी तिमीहरूका धोक्राको मुखमा थियो त्‍यो फिर्ता गर्नुपर्छ। शायद त्‍यो भूलले भएको होला। 13आफ्‍नो भाइलाई पनि साथमा लिएर ती मानिसकहाँ फेरि जाओ। 14तिमीहरूको अर्को भाइ र बेन्‍यामीनलाई छुटकारा दिन ती मानिसको सामुन्‍ने सर्वशक्तिमान्‌ परमेश्‍वरले तिमीहरूमाथि कृपा गरून्‌। म निर्वंश हुनैपर्छ भने होस्‌।”
15तब ती मानिसहरू सौगात, दोबर चाँदी र बेन्‍यामीनलाई पनि आफ्‍ना साथमा लिई मिश्रतिर गए, र योसेफको सामुन्‍ने हाजिर भए। 16जब योसेफले उनीहरूका साथमा बेन्‍यामीनलाई देखे तब तिनले आफ्‍नो घरको भण्‍डारेलाई भने, “यी मानिसहरूलाई मेरो घरमा लैजाऊ, र एउटा पशु मारेर भोज तयार गर। किनभने यी मानिसहरू आज दिउँसो मसँगै खानेछन्‌।”
17योसेफले हुकुम गरेबमोजिम त्‍यस मानिसले गर्‍यो, र ती मानिसहरूलाई योसेफको घरमा ल्‍यायो। 18तर योसेफको घरमा ल्‍याएको हुनाले योसेफका दाजुभाइहरूले डराएर आपसमा भने, “पहिलो पल्‍ट हाम्रा धोक्राहरूमा फर्काइदिएको चाँदीको कारण हामीलाई यहाँ ल्‍याएको हुनुपर्छ। अब तिनले हाम्रा विरुद्धमा निहुँ पाएर हामीलाई कमारा तुल्‍याउँछन्‌ र हाम्रा गधाहरू जफत गरेर लिन्‍छन्‌ होला।”
19यसैकारण योसेफका घरको हर्ताकर्ताकहाँ गएर घरको ढोकैमा त्‍यसलाई उनीहरूले भने, 20“हजूर, पहिलो पल्‍ट हामी अनाज किन्‍न आएका थियौं। 21वासमा पुगेर हाम्रा धोक्रा फुकाउँदा हामी प्रत्‍येकले धोक्राका मुख-मुखमा हाम्रै चाँदी फेला पार्‍यौं— हाम्रा पूरा चाँदी। यसैले यो हामीले आफ्‍ना साथमै ल्‍याएका छौं। 22अनाज किन्‍नलाई अरू बढ़ी चाँदी पनि हामीले ल्‍याएका छौं। हाम्रा धोक्रामा हाम्रै चाँदी कसले हालिदियो सो हामीलाई थाहा छैन।”
23त्‍यसले जवाफ दियो, “धन्‍दा नमान, नडराओ। तिमीहरूका परमेश्‍वर, तिमीहरूका बुबाका परमेश्‍वरले नै अवश्‍य तिमीहरूका धोक्राहरूमा धन हालिदिनुभएको हुनुपर्छ। तिमीहरूको चाँदी त मैले पाएकै थिएँ।” तब त्‍यसले शिमियोनलाई निकालेर उनीहरूकहाँ ल्‍यायो।
24त्‍यस मानिसले उनीहरूलाई योसेफको घरभित्र लग्‍यो, र उनीहरूलाई आ-आफ्‍ना खुट्टा धुनलाई पानी दियो, र उनीहरूका गधाहरूलाई दानापानी पनि दियो। 25मध्‍यदिनमा योसेफलाई भेट्‌ने समयको लागि उनीहरूले सौगात तयार पारे, किनकि खाना त्‍यहीँ खानुपर्छ भनी उनीहरूलाई भनिएको थियो।
26जब योसेफ घरमा आए तब उनीहरूले आफ्‍ना साथमा ल्‍याएका सौगात तिनलाई चढ़ाउन घरमा ल्‍याए, र तिनलाई साष्‍टाङ्ग प्रणाम गरे। 27तिनले चाहिँ उनीहरूको भलाकुसारी सोधपूछ गरेर भने, “तिमीहरूका बुबा, ती वृद्ध मानिस कुशलै छन्‌? अनि के तिनी जीवितै छन्‌?”
28उनीहरूले भने, “तपाईंका दास, हाम्रा बुबा कुशलै हुनुहुन्‍छ, र आजसम्‍म बाँचिरहनुभएको छ।” तब उनीहरूले भूइँसम्‍म निहुरेर तिनलाई ढोग गरे।
29योसेफले यसो हेरेर आफ्‍नो भाइ, आफ्‍नै आमाको छोरो, बेन्‍यामीनलाई देखेर भने, “तिमीहरूले मसँग कुरा गरेको तिमीहरूको कान्‍छो भाइ यही हो?” अनि योसेफले भने, “ए मेरो छोरा, परमेश्‍वरको अनुग्रह तँमाथि रहोस्‌।” 30तिनका भाइको खातिर तिनको हृदय स्‍नेहले भरिएर आएकोले रुन मन लागेर योसेफले आतुरीसँग ठाउँ खोजे। आफ्‍नो कोठाभित्र पसेर तिनी रोए।
31तब मुख धोए, र बाहिर आए, र आफैलाई खूब सम्हालेर तिनले भने, “अब खाना ल्‍याओ।” 
32त्यसपछि तिनीहरूले योसेफको निम्‍ति छुट्टै र तिनका दाजुभाइका निम्‍ति छुट्टै र तिनीसित खाने अरू मिश्रीहरूका निम्‍ति छुट्टै खाना राखे, किनभने मिश्रीहरूले हिब्रूहरूसित सँगै बसेर खानुहुँदैनथ्‍यो। त्‍यसो गर्नु मिश्रीहरूका निम्‍ति घृणित कुरो थियो। 33जेठादेखि कान्‍छासम्‍म आ-आफ्‍नो उमेरअनुसार योसेफले उनीहरूलाई बसाएका थिए। ती मानिसहरू छक्‍क परेर एउटाले अर्कालाई हेर्न लागे। 34उनीहरूका भाग योसेफको टेबिलबाट झिकेर लगिएका थिए। तर बेन्‍यामीनको भागचाहिँ उनीहरू प्रत्‍येकको भन्‍दा पाँच गुणा बढ़ी थियो। यसरी उनीहरूले योसेफसँग खानपान गरेर आनन्‍द गरे।
................................................................................................................

The Second Journey to Egypt

43 Now the famine was still severe in the land. So when they had eaten all the grain they had brought from Egypt, their father said to them, “Go back and buy us a little more food.”

But Judah said to him, “The man warned us solemnly, ‘You will not see my face again unless your brother is with you.’ If you will send our brother along with us, we will go down and buy food for you. But if you will not send him, we will not go down, because the man said to us, ‘You will not see my face again unless your brother is with you.’”

Israel asked, “Why did you bring this trouble on me by telling the man you had another brother?”

They replied, “The man questioned us closely about ourselves and our family. ‘Is your father still living?’ he asked us. ‘Do you have another brother?’ We simply answered his questions. How were we to know he would say, ‘Bring your brother down here’?”

Then Judah said to Israel his father, “Send the boy along with me and we will go at once, so that we and you and our children may live and not die. I myself will guarantee his safety; you can hold me personally responsible for him. If I do not bring him back to you and set him here before you, I will bear the blame before you all my life. 10 As it is, if we had not delayed, we could have gone and returned twice.”

11 Then their father Israel said to them, “If it must be, then do this: Put some of the best products of the land in your bags and take them down to the man as a gift—a little balm and a little honey, some spices and myrrh, some pistachio nuts and almonds. 12 Take double the amount of silver with you, for you must return the silver that was put back into the mouths of your sacks. Perhaps it was a mistake. 13 Take your brother also and go back to the man at once. 14 And may God Almighty[a] grant you mercy before the man so that he will let your other brother and Benjamin come back with you. As for me, if I am bereaved, I am bereaved.”

15 So the men took the gifts and double the amount of silver, and Benjamin also. They hurried down to Egypt and presented themselves to Joseph. 16 When Joseph saw Benjamin with them, he said to the steward of his house, “Take these men to my house, slaughter an animal and prepare a meal; they are to eat with me at noon.”

17 The man did as Joseph told him and took the men to Joseph’s house. 18 Now the men were frightened when they were taken to his house. They thought, “We were brought here because of the silver that was put back into our sacks the first time. He wants to attack us and overpower us and seize us as slaves and take our donkeys.”

19 So they went up to Joseph’s steward and spoke to him at the entrance to the house. 20 “We beg your pardon, our lord,” they said, “we came down here the first time to buy food. 21 But at the place where we stopped for the night we opened our sacks and each of us found his silver—the exact weight—in the mouth of his sack. So we have brought it back with us. 22 We have also brought additional silver with us to buy food. We don’t know who put our silver in our sacks.”

23 “It’s all right,” he said. “Don’t be afraid. Your God, the God of your father, has given you treasure in your sacks; I received your silver.” Then he brought Simeon out to them.

24 The steward took the men into Joseph’s house, gave them water to wash their feet and provided fodder for their donkeys. 25 They prepared their gifts for Joseph’s arrival at noon, because they had heard that they were to eat there.

26 When Joseph came home, they presented to him the gifts they had brought into the house, and they bowed down before him to the ground. 27 He asked them how they were, and then he said, “How is your aged father you told me about? Is he still living?”

28 They replied, “Your servant our father is still alive and well.” And they bowed down, prostrating themselves before him.

29 As he looked about and saw his brother Benjamin, his own mother’s son, he asked, “Is this your youngest brother, the one you told me about?” And he said, “God be gracious to you, my son.” 30 Deeply moved at the sight of his brother, Joseph hurried out and looked for a place to weep. He went into his private room and wept there.

31 After he had washed his face, he came out and, controlling himself, said, “Serve the food.”

32 They served him by himself, the brothers by themselves, and the Egyptians who ate with him by themselves, because Egyptians could not eat with Hebrews, for that is detestable to Egyptians. 33 The men had been seated before him in the order of their ages, from the firstborn to the youngest; and they looked at each other in astonishment. 34 When portions were served to them from Joseph’s table, Benjamin’s portion was five times as much as anyone else’s. So they feasted and drank freely with him.

.....................................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 43

योसेफका दाजुहरू दोस्रो पल्ट मिश्रमा गएका
1त्‍यस देशमा अझ भयङ्कर अनिकाल थियो। 
Now the famine was still severe in the land. 
2जब मिश्रबाट ल्‍याएको अनाज उनीहरूले खाइसके, तब उनीहरूका बाबुले उनीहरूलाई भने, “हाम्रा निम्‍ति अलिकता अनाज किन्‍न फेरि जाओ।”
So when they had eaten all the grain they had brought from Egypt, their father said to them, “Go back and buy us a little more food.”
3तर यहूदाले तिनलाई भने, “ती मानिसले हामीलाई ‘तिमीहरूको भाइलाई तिमीहरूका साथमा नल्‍याउञ्‍जेल मेरो सम्‍मुख आउन पाउनेछैनौ’ भनेर कड़ा चेताउनी दिएका छन्‌। 
But Judah said to him, “The man warned us solemnly, ‘You will not see my face again unless your brother is with you.’
4तपाईंले भाइलाई हाम्रो साथमा पठाउनुहुन्‍छ भने मात्र हामी गएर तपाईंको निम्‍ति अनाज किनेर ल्‍याउनेछौं। 
If you will send our brother along with us, we will go down and buy food for you
5तर त्‍यसलाई पठाउनुहुन्‍न भनेता हामी जानेछैनौं, किनभने ती मानिसले हामीलाई भनेका छन्‌ कि ‘तिमीहरूको भाइ तिमीहरूसित नहोउञ्‍जेल तिमीहरू मेरो सम्‍मुख आउन पाउनेछैनौ’।”
But if you will not send him, we will not go down, because the man said to us, ‘You will not see my face again unless your brother is with you.’”
6इस्राएलले भने, “तिमीहरूको अर्को भाइ छ भनी ती मानिसलाई बताएर तिमीहरूले ममाथि किन यस्‍तो संकष्ट ल्‍यायौ?”
Israel asked, “Why did you bring this trouble on me by telling the man you had another brother?”
7उनीहरूले जवाफ दिए, “ती मानिसले यसो भनेर हामी र हाम्रा कुटुम्‍बका विषयमा केरकार गरी सोधपूछ गरे, ‘के तिमीहरूका बुबा अझै जीवितै छन्‌? के तिमीहरूको अरू भाइ पनि छ?’ हामीले त यी नै प्रश्‍नका जवाफ मात्र तिनलाई दियौं। तिनले हामीलाई ‘तिमीहरूको भाइलाई यहाँ ल्‍याओ’ भन्‍लान्‌ भनी हामीले कसरी जान्‍नु?”
They replied, “The man questioned us closely about ourselves and our family. ‘Is your father still living?’ he asked us. ‘Do you have another brother?’ We simply answered his questions. How were we to know he would say, ‘Bring your brother down here’?”
8तब यहूदाले आफ्‍ना बुबा इस्राएललाई भने, “यस केटालाई मेरो साथमा पठाइदिनुहोस्, र हामी गइहाल्‍नेछौं, कि हामी र तपाईं र हाम्रा बालबच्‍चासमेत नमरौं तर जीवितै रहौं।
Then Judah said to Israel his father, “Send the boy along with me and we will go at once, so that we and you and our children may live and not die. 
 9यसको जमानी म भएँ। मेरै हातबाट फेरि तपाईंले यसलाई लिनुहोला। यदि मैले यसलाई फर्काएर ल्‍याइनँ भने र तपाईंको सामु राखिनँ भने, म सदाको निम्‍ति दोषी ठहरिनेछु। 
 I myself will guarantee his safety; you can hold me personally responsible for him. If I do not bring him back to you and set him here before you, I will bear the blame before you all my life.
10हामीले ढिलो नगरेको भए हामी दुई पल्‍टसम्‍म ओहोरदोहोर गर्न सक्‍नेथियौं।”
10 As it is, if we had not delayed, we could have gone and returned twice.”
11तब उनीहरूका बुबा इस्राएलले उनीहरूलाई भने, “यदि यसो हुनैपर्छ भने यसो गर: यस देशका बढ़िया-बढ़िया उब्‍जनीहरू, अलिक सुगन्‍धित लेप, अलिकता मह, सुगन्‍धित मसला, मूर्र, पेस्‍ता र हाड़े-बदाम ती मानिसको निम्‍ति सौगातको रूपमा तिमीहरूका धोक्रामा लगिदेओ। 
11 Then their father Israel said to them, “If it must be, then do this: Put some of the best products of the land in your bags and take them down to the man as a gift—a little balm and a little honey, some spices and myrrh, some pistachio nuts and almonds. 
12तिमीहरूसँग दोबर चाँदी पनि लैजाओ, किनभने जुन चाँदी तिमीहरूका धोक्राको मुखमा थियो त्‍यो फिर्ता गर्नुपर्छ। शायद त्‍यो भूलले भएको होला। 
12 Take double the amount of silver with you, for you must return the silver that was put back into the mouths of your sacks. Perhaps it was a mistake. 
13आफ्‍नो भाइलाई पनि साथमा लिएर ती मानिसकहाँ फेरि जाओ।
13 Take your brother also and go back to the man at once.
 14तिमीहरूको अर्को भाइ र बेन्‍यामीनलाई छुटकारा दिन ती मानिसको सामुन्‍ने सर्वशक्तिमान्‌ परमेश्‍वरले तिमीहरूमाथि कृपा गरून्‌। म निर्वंश हुनैपर्छ भने होस्‌।”
14 And may God Almighty[a] grant you mercy before the man so that he will let your other brother and Benjamin come back with you. As for me, if I am bereaved, I am bereaved.”
15तब ती मानिसहरू सौगात, दोबर चाँदी र बेन्‍यामीनलाई पनि आफ्‍ना साथमा लिई मिश्रतिर गए, र योसेफको सामुन्‍ने हाजिर भए। 
15 So the men took the gifts and double the amount of silver, and Benjamin also. They hurried down to Egypt and presented themselves to Joseph. 
16जब योसेफले उनीहरूका साथमा बेन्‍यामीनलाई देखे तब तिनले आफ्‍नो घरको भण्‍डारेलाई भने, “यी मानिसहरूलाई मेरो घरमा लैजाऊ, र एउटा पशु मारेर भोज तयार गर। किनभने यी मानिसहरू आज दिउँसो मसँगै खानेछन्‌।”
16 When Joseph saw Benjamin with them, he said to the steward of his house, “Take these men to my house, slaughter an animal and prepare a meal; they are to eat with me at noon.”
17योसेफले हुकुम गरेबमोजिम त्‍यस मानिसले गर्‍यो, र ती मानिसहरूलाई योसेफको घरमा ल्‍यायो।
17 The man did as Joseph told him and took the men to Joseph’s house
 18तर योसेफको घरमा ल्‍याएको हुनाले योसेफका दाजुभाइहरूले डराएर आपसमा भने, “पहिलो पल्‍ट हाम्रा धोक्राहरूमा फर्काइदिएको चाँदीको कारण हामीलाई यहाँ ल्‍याएको हुनुपर्छ। अब तिनले हाम्रा विरुद्धमा निहुँ पाएर हामीलाई कमारा तुल्‍याउँछन्‌ र हाम्रा गधाहरू जफत गरेर लिन्‍छन्‌ होला।”
18 Now the men were frightened when they were taken to his house. They thought, “We were brought here because of the silver that was put back into our sacks the first time. He wants to attack us and overpower us and seize us as slaves and take our donkeys
19यसैकारण योसेफका घरको हर्ताकर्ताकहाँ गएर घरको ढोकैमा त्‍यसलाई उनीहरूले भने,
19 So they went up to Joseph’s steward and spoke to him at the entrance to the house
 20“हजूर, पहिलो पल्‍ट हामी अनाज किन्‍न आएका थियौं। 
20 “We beg your pardon, our lord,” they said, “we came down here the first time to buy food. 
21वासमा पुगेर हाम्रा धोक्रा फुकाउँदा हामी प्रत्‍येकले धोक्राका मुख-मुखमा हाम्रै चाँदी फेला पार्‍यौं— हाम्रा पूरा चाँदी। यसैले यो हामीले आफ्‍ना साथमै ल्‍याएका छौं। 
 21 But at the place where we stopped for the night we opened our sacks and each of us found his silver—the exact weight—in the mouth of his sack. So we have brought it back with us. 
22अनाज किन्‍नलाई अरू बढ़ी चाँदी पनि हामीले ल्‍याएका छौं। हाम्रा धोक्रामा हाम्रै चाँदी कसले हालिदियो सो हामीलाई थाहा छैन।”
 22 We have also brought additional silver with us to buy food. We don’t know who put our silver in our sacks.”
23त्‍यसले जवाफ दियो, “धन्‍दा नमान, नडराओ। तिमीहरूका परमेश्‍वर, तिमीहरूका बुबाका परमेश्‍वरले नै अवश्‍य तिमीहरूका धोक्राहरूमा धन हालिदिनुभएको हुनुपर्छ। तिमीहरूको चाँदी त मैले पाएकै थिएँ।” तब त्‍यसले शिमियोनलाई निकालेर उनीहरूकहाँ ल्‍यायो।
23 “It’s all right,” he said. “Don’t be afraid. Your God, the God of your father, has given you treasure in your sacks; I received your silver.” Then he brought Simeon out to them.
24त्‍यस मानिसले उनीहरूलाई योसेफको घरभित्र लग्‍यो, र उनीहरूलाई आ-आफ्‍ना खुट्टा धुनलाई पानी दियो, र उनीहरूका गधाहरूलाई दानापानी पनि दियो।
24 The steward took the men into Joseph’s house, gave them water to wash their feet and provided fodder for their donkeys.
 25मध्‍यदिनमा योसेफलाई भेट्‌ने समयको लागि उनीहरूले सौगात तयार पारे, किनकि खाना त्‍यहीँ खानुपर्छ भनी उनीहरूलाई भनिएको थियो।
25 They prepared their gifts for Joseph’s arrival at noon, because they had heard that they were to eat there.
26जब योसेफ घरमा आए तब उनीहरूले आफ्‍ना साथमा ल्‍याएका सौगात तिनलाई चढ़ाउन घरमा ल्‍याए, र तिनलाई साष्‍टाङ्ग प्रणाम गरे। 
26 When Joseph came home, they presented to him the gifts they had brought into the house, and they bowed down before him to the ground
27तिनले चाहिँ उनीहरूको भलाकुसारी सोधपूछ गरेर भने, “तिमीहरूका बुबा, ती वृद्ध मानिस कुशलै छन्‌? अनि के तिनी जीवितै छन्‌?”
27 He asked them how they were, and then he said, “How is your aged father you told me about? Is he still living?”
28उनीहरूले भने, “तपाईंका दास, हाम्रा बुबा कुशलै हुनुहुन्‍छ, र आजसम्‍म बाँचिरहनुभएको छ।” तब उनीहरूले भूइँसम्‍म निहुरेर तिनलाई ढोग गरे।
28 They replied, “Your servant our father is still alive and well.” And they bowed down, prostrating themselves before him.
29योसेफले यसो हेरेर आफ्‍नो भाइ, आफ्‍नै आमाको छोरो, बेन्‍यामीनलाई देखेर भने, “तिमीहरूले मसँग कुरा गरेको तिमीहरूको कान्‍छो भाइ यही हो?” अनि योसेफले भने, “ए मेरो छोरा, परमेश्‍वरको अनुग्रह तँमाथि रहोस्‌।” 
29 As he looked about and saw his brother Benjamin, his own mother’s son, he asked, “Is this your youngest brother, the one you told me about?” And he said, “God be gracious to you, my son.”
30तिनका भाइको खातिर तिनको हृदय स्‍नेहले भरिएर आएकोले रुन मन लागेर योसेफले आतुरीसँग ठाउँ खोजे। आफ्‍नो कोठाभित्र पसेर तिनी रोए।
30 Deeply moved at the sight of his brother, Joseph hurried out and looked for a place to weep. He went into his private room and wept there.
31तब मुख धोए, र बाहिर आए, र आफैलाई खूब सम्हालेर तिनले भने, “अब खाना ल्‍याओ।” 
31 After he had washed his face, he came out and, controlling himself, said, “Serve the food.”
32त्यसपछि तिनीहरूले योसेफको निम्‍ति छुट्टै र तिनका दाजुभाइका निम्‍ति छुट्टै र तिनीसित खाने अरू मिश्रीहरूका निम्‍ति छुट्टै खाना राखे, किनभने मिश्रीहरूले हिब्रूहरूसित सँगै बसेर खानुहुँदैनथ्‍यो। त्‍यसो गर्नु मिश्रीहरूका निम्‍ति घृणित कुरो थियो।
32 They served him by himself, the brothers by themselves, and the Egyptians who ate with him by themselves, because Egyptians could not eat with Hebrews, for that is detestable to Egyptians.
 33जेठादेखि कान्‍छासम्‍म आ-आफ्‍नो उमेरअनुसार योसेफले उनीहरूलाई बसाएका थिए। ती मानिसहरू छक्‍क परेर एउटाले अर्कालाई हेर्न लागे। 
33 The men had been seated before him in the order of their ages, from the firstborn to the youngest; and they looked at each other in astonishment. 
34उनीहरूका भाग योसेफको टेबिलबाट झिकेर लगिएका थिए। तर बेन्‍यामीनको भागचाहिँ उनीहरू प्रत्‍येकको भन्‍दा पाँच गुणा बढ़ी थियो। यसरी उनीहरूले योसेफसँग खानपान गरेर आनन्‍द गरे।

34 When portions were served to them from Joseph’s table, Benjamin’s portion was five times as much as anyone else’s. So they feasted and drank freely with him.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

............................................................................................

Gen - 44

उत्‍पत्ति 44

योसेफले आफ्‍ना दाजुभाइको जाँच गरेका
1तब योसेफले आफ्‍नो घरको भण्‍डारेलाई यसो भनेर हुकुम गरे, “उनीहरूले लैजान सक्‍नेजति अनाज ती मानिसहरूका धोक्राहरूमा भरिदेऊ, र हरेक मानिसको चाँदी आफ्‍नो धोक्रोको मुखमा राखिदेऊ। 2अनि मेरो कचौरा, अर्थात्‌ मेरो चाँदीको कचौराचाहिँ अनाजको चाँदीसमेत त्‍यस कान्‍छाचाहिँको धोक्राको मुखमा हालिदेऊ।” र त्‍यसले योसेफले भनेबमोजिम गर्‍यो।
3बिहान उज्‍यालो हुने बित्तिकै उनीहरूका गधाहरूसँगै तिनले ती मानिसहरूलाई पठाइदिए। 4उनीहरू सहरबाट अलिक पर पुगेपछि योसेफले आफ्‍नो भण्‍डारेलाई भने, “झट्टै ती मानिसहरूका पछिपछि जाऊ, र उनीहरूलाई भेट्टाएपछि यसो भन्‍नू, ‘तिमीहरूले किन भलोको बदला खराबी गर्‍यौ? 5यही कचौरा होइन जसबाट मेरा मालिक पिउनुहुन्‍छ र जसद्वारा उहाँलाई शकून-अपशकून पनि हुन्‍छ? यो त तिमीहरूले खराब काम गर्‍यौ’।”
6त्‍यसले उनीहरूलाई भेट्टाएपछि उनीहरूसँग त्‍यही कुरा गरे। 7उनीहरूले त्‍यसलाई भने, “हजूर, किन यस्‍तो कुरा गर्नुहुन्‍छ? यस्‍तो काम हजूरका दासहरूबाट दूर रहोस्‌! 8हेर्नुहोस्, हाम्रा धोक्राका मुखमा हामीले भेट्टाएको चाँदी त हामीले कनान देशबाट फिर्ता ल्‍यायौं भने कसरी हामीले हजूरका मालिकको महलबाट चाँदी अथवा सुन चोरी गर्थ्यौं र? 9हजूरका दासहरूमध्‍ये जससँग त्‍यो फेला पर्छ, त्‍यो मारिओस्‌। र हामी पनि हजूरका कमारा हुनेछौं।”
10त्‍यसले भन्‍यो, “तिमीहरूले भनेजस्‍तै होस्‌ त! जससँग त्‍यो फेला पर्ला त्‍यो मेरो कमारा हुनेछ। बाँकीचाहिँ निर्दोष ठहरिनेछन्‌।”
11तब हरेकले हतपत गरी आ-आफ्‍नो धोक्रो भूइँमा झारेर फुकाले। 12अनि भण्‍डारेले जेठादेखि लिएर कान्‍छासम्‍मको तलाशी लियो, र त्‍यो कचौरा बेन्‍यामीनको धोक्रोमा फेला पर्‍यो। 13तब उनीहरूले आफ्‍ना लुगा च्‍याते, र गधा लदाएर सहरतिर फर्के।
14यहूदा र उनका दाजुभाइहरू योसेफको घरमा आइपुग्‍दा तिनी त्‍यहीँ थिए, र उनीहरूले तिनको सामु लम्‍पसार परेर प्रणाम गरे। 15योसेफले उनीहरूलाई भने, “तिमीहरूले यस्‍तो के काम गर्‍यौ? मजस्‍तो मानिससँग अन्‍तर्ज्ञान छ भनी के तिमीहरूलाई थाहा थिएन?”
16यहूदाले भने, “हामी हजूरलाई के भनौं, अथवा अब हामीले कसरी आफ्‍नो सफाइ दिन सक्‍छौं र? हजूरका दासहरूको अपराध परमेश्‍वरले प्रकट गर्नुभएको छ। हेर्नुहोस्, अब हामी हजूरका कमारा भयौं। हामी र त्‍यो पनि जसको हातमा त्‍यो कचौरा फेला पर्‍यो।”
17तर योसेफले भने, “मबाट यस्‍तो कहिल्‍यै हुनेछैन। जसको हातमा त्‍यो कचौरा फेला पर्‍यो त्‍यही मात्र मेरो कमारा हुनेछ। तर तिमीहरूचाहिँ आफ्‍ना बुबाकहाँ शान्‍तिपूर्वक जाओ।”
18तब यहूदाले तिनको सामुन्‍ने गएर भने, “हे मेरा प्रभु, बिन्‍ती छ, दासलाई एउटा कुरा गर्ने अनुमति दिनुहोस्‌। हजूर राजासमान हुनुभए तापनि आफ्‍नो दासप्रति रिसानी माफ रहोस्‌। 19हजूरले आफ्‍ना दासहरूलाई यसो भनेर सोध्‍नुभएको थियो, ‘के तिमीहरूका बुबा अथवा भाइ छ कि?’ 20र हामीले हजूरलाई भन्‍यौं, हाम्रा बुबा एक वृद्ध मानिस हुनुहुन्‍छ, र उहाँको वृद्धावस्‍थाको बालक हाम्रो एउटा सानो भाइ पनि छ। त्‍यसका दाजु मरिसके, र आफ्‍नी आमापट्टिको अब त्‍यो मात्र छ, र त्‍यसका बुबाले त्‍यसलाई खूबै माया गर्नुहुन्‍छ।
21“तब हजूरले आफ्‍ना दासहरूलाई भन्‍नुभयो, ‘त्‍यसलाई यहाँ मकहाँ ल्‍याओ, र म त्‍यसलाई हेर्छु।’ 22हामीले हजूरलाई भन्‍यौं, ‘त्‍यस केटाले आफ्‍ना बुबालाई छोड्‌न सक्‍दैन। किनकि यदि त्‍यसले आफ्‍ना बुबालाई छोड्‌नुपर्‍यो भने त्‍यसका बुबाचाहिँ मरिजानुहुन्‍छ।’ 23तर हजूरले आफ्‍ना दासहरूलाई भन्‍नुभयो, ‘तिमीहरूको कान्‍छो भाइ तिमीहरूसँग आएन भने तिमीहरू फेरि मेरो सामु आउन पाउनेछैनौ।’ 24तब हामी हाम्रा बुबा, हजूरका दासकहाँ गयौं। अनि उहाँलाई हजूरका कुरा सुनायौं।
25“जब हाम्रा बुबाले ‘फेरि गएर अलिक अनाज किन’ भन्‍नुभयो, 26तब हामीले उहाँलाई भन्‍यौं, ‘हामी जान सक्‍दैनौं। यदि हाम्रो कान्‍छो भाइ हामीसित जाने हो भने मात्र हामी जान्‍छौं। किनकि हाम्रो कान्‍छो भाइ हामीसित गएन भनेता हामी ती मानिसको सामु जान पाउनेछैनौं।’
27“तब हजूरका दास मेरा बुबाले हामीलाई भन्‍नुभयो, ‘मेरी पत्‍नीतर्फबाट दुई जना छोराहरू भएका तिमीहरूलाई थाहै छ। 28एउटाले मलाई छोड़िहाल्‍यो। निश्‍चय नै त्‍यसलाई धुजाधुजा पार्‍यो होला भनी मैले भनें। त्‍यहाँदेखि मैले त्‍यसलाई देखेको छैनँ। 29यसलाई पनि तिमीहरूले मबाट लगेर यदि केही खतरा त्‍यसमाथि आइपर्‍यो भने, तिमीहरूले मेरो यो फुलेको कपाल अफसोसमै चिहानमा पुर्‍याउनेछौ।’
30“यसकारण हजूरका दास हाम्रा बुबाकहाँ पुग्‍दा त्‍यो केटो हामीसँग भएन भनेता उहाँको प्राण त्‍यही केटाको प्राणसँग गाँसिएको हुनाले, 31हाम्रा साथमा त्‍यो नभएको देख्‍ने बित्तिकै उहाँको मृत्‍यु हुनेछ। हामी हजूरका दासहरूले हाम्रा बुबाको फुलेको कपाल अफसोसमै चिहानमा पुर्‍याउनेछौं। 32हजूरको दास, म आफै यस केटाको निम्‍ति बुबाको अगि जमानी बसेको छु। अनि हाम्रा बुबालाई मैले यसो भनें: ‘यदि मैले त्‍यसलाई फर्काएर तपाईंकहाँ ल्‍याइनँ भनेता जीवनभरि म तपाईंको सामु दोषी ठहरिनेछु।’
33“यसकारण अब बिन्‍ती छ, यस केटाको सट्टामा म, हजूरको दासलाई नै हजूरले आफ्‍नो कमारा तुल्‍याउनुहोस्, र यस केटाले चाहिँ यसका दाजुहरूसँग जान पाओस्‌। 34किनकि यो केटो मेरो साथमा छैन भने मेरा बुबाकहाँ म कसरी जानु? मेरा बुबामाथि आइपर्ने विपत्ति म हेर्न सक्‍दिनँ।”
...........................................................................................................

A Silver Cup in a Sack

44 Now Joseph gave these instructions to the steward of his house: “Fill the men’s sacks with as much food as they can carry, and put each man’s silver in the mouth of his sack. Then put my cup, the silver one, in the mouth of the youngest one’s sack, along with the silver for his grain.” And he did as Joseph said.

As morning dawned, the men were sent on their way with their donkeys. They had not gone far from the city when Joseph said to his steward, “Go after those men at once, and when you catch up with them, say to them, ‘Why have you repaid good with evil? Isn’t this the cup my master drinks from and also uses for divination? This is a wicked thing you have done.’”

When he caught up with them, he repeated these words to them. But they said to him, “Why does my lord say such things? Far be it from your servants to do anything like that! We even brought back to you from the land of Canaan the silver we found inside the mouths of our sacks. So why would we steal silver or gold from your master’s house? If any of your servants is found to have it, he will die; and the rest of us will become my lord’s slaves.”

10 “Very well, then,” he said, “let it be as you say. Whoever is found to have it will become my slave; the rest of you will be free from blame.”

11 Each of them quickly lowered his sack to the ground and opened it. 12 Then the steward proceeded to search, beginning with the oldest and ending with the youngest. And the cup was found in Benjamin’s sack. 13 At this, they tore their clothes. Then they all loaded their donkeys and returned to the city.

14 Joseph was still in the house when Judah and his brothers came in, and they threw themselves to the ground before him. 15 Joseph said to them, “What is this you have done? Don’t you know that a man like me can find things out by divination?”

16 “What can we say to my lord?” Judah replied. “What can we say? How can we prove our innocence? God has uncovered your servants’ guilt. We are now my lord’s slaves—we ourselves and the one who was found to have the cup.”

17 But Joseph said, “Far be it from me to do such a thing! Only the man who was found to have the cup will become my slave. The rest of you, go back to your father in peace.”

18 Then Judah went up to him and said: “Pardon your servant, my lord, let me speak a word to my lord. Do not be angry with your servant, though you are equal to Pharaoh himself. 19 My lord asked his servants, ‘Do you have a father or a brother?’ 20 And we answered, ‘We have an aged father, and there is a young son born to him in his old age. His brother is dead, and he is the only one of his mother’s sons left, and his father loves him.’

21 “Then you said to your servants, ‘Bring him down to me so I can see him for myself.’ 22 And we said to my lord, ‘The boy cannot leave his father; if he leaves him, his father will die.’ 23 But you told your servants, ‘Unless your youngest brother comes down with you, you will not see my face again.’ 24 When we went back to your servant my father, we told him what my lord had said.

25 “Then our father said, ‘Go back and buy a little more food.’ 26 But we said, ‘We cannot go down. Only if our youngest brother is with us will we go. We cannot see the man’s face unless our youngest brother is with us.’

27 “Your servant my father said to us, ‘You know that my wife bore me two sons. 28 One of them went away from me, and I said, “He has surely been torn to pieces.” And I have not seen him since. 29 If you take this one from me too and harm comes to him, you will bring my gray head down to the grave in misery.’

30 “So now, if the boy is not with us when I go back to your servant my father, and if my father, whose life is closely bound up with the boy’s life, 31 sees that the boy isn’t there, he will die. Your servants will bring the gray head of our father down to the grave in sorrow. 32 Your servant guaranteed the boy’s safety to my father. I said, ‘If I do not bring him back to you, I will bear the blame before you, my father, all my life!’

33 “Now then, please let your servant remain here as my lord’s slave in place of the boy, and let the boy return with his brothers. 34 How can I go back to my father if the boy is not with me? No! Do not let me see the misery that would come on my father.”

.....................................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 44

योसेफले आफ्‍ना दाजुभाइको जाँच गरेका
1तब योसेफले आफ्‍नो घरको भण्‍डारेलाई यसो भनेर हुकुम गरे, “उनीहरूले लैजान सक्‍नेजति अनाज ती मानिसहरूका धोक्राहरूमा भरिदेऊ, र हरेक मानिसको चाँदी आफ्‍नो धोक्रोको मुखमा राखिदेऊ।
Now Joseph gave these instructions to the steward of his house: “Fill the men’s sacks with as much food as they can carry, and put each man’s silver in the mouth of his sack.
 2अनि मेरो कचौरा, अर्थात्‌ मेरो चाँदीको कचौराचाहिँ अनाजको चाँदीसमेत त्‍यस कान्‍छाचाहिँको धोक्राको मुखमा हालिदेऊ।” र त्‍यसले योसेफले भनेबमोजिम गर्‍यो।
Then put my cup, the silver one, in the mouth of the youngest one’s sack, along with the silver for his grain.” And he did as Joseph said.
3बिहान उज्‍यालो हुने बित्तिकै उनीहरूका गधाहरूसँगै तिनले ती मानिसहरूलाई पठाइदिए। 
As morning dawned, the men were sent on their way with their donkeys
4उनीहरू सहरबाट अलिक पर पुगेपछि योसेफले आफ्‍नो भण्‍डारेलाई भने, “झट्टै ती मानिसहरूका पछिपछि जाऊ, र उनीहरूलाई भेट्टाएपछि यसो भन्‍नू, ‘तिमीहरूले किन भलोको बदला खराबी गर्‍यौ?
They had not gone far from the city when Joseph said to his steward, “Go after those men at once, and when you catch up with them, say to them, ‘Why have you repaid good with evil?
 5यही कचौरा होइन जसबाट मेरा मालिक पिउनुहुन्‍छ र जसद्वारा उहाँलाई शकून-अपशकून पनि हुन्‍छ? यो त तिमीहरूले खराब काम गर्‍यौ’।”
Isn’t this the cup my master drinks from and also uses for divination? This is a wicked thing you have done.’”
6त्‍यसले उनीहरूलाई भेट्टाएपछि उनीहरूसँग त्‍यही कुरा गरे। 
When he caught up with them, he repeated these words to them
7उनीहरूले त्‍यसलाई भने, “हजूर, किन यस्‍तो कुरा गर्नुहुन्‍छ? यस्‍तो काम हजूरका दासहरूबाट दूर रहोस्‌! 
But they said to him, “Why does my lord say such things? Far be it from your servants to do anything like that! 
8हेर्नुहोस्, हाम्रा धोक्राका मुखमा हामीले भेट्टाएको चाँदी त हामीले कनान देशबाट फिर्ता ल्‍यायौं भने कसरी हामीले हजूरका मालिकको महलबाट चाँदी अथवा सुन चोरी गर्थ्यौं र?
 We even brought back to you from the land of Canaan the silver we found inside the mouths of our sacks. So why would we steal silver or gold from your master’s house?
 9हजूरका दासहरूमध्‍ये जससँग त्‍यो फेला पर्छ, त्‍यो मारिओस्‌। र हामी पनि हजूरका कमारा हुनेछौं।”
If any of your servants is found to have it, he will die; and the rest of us will become my lord’s slaves.
10त्‍यसले भन्‍यो, “तिमीहरूले भनेजस्‍तै होस्‌ त! जससँग त्‍यो फेला पर्ला त्‍यो मेरो कमारा हुनेछ। बाँकीचाहिँ निर्दोष ठहरिनेछन्‌।”
10 “Very well, then,” he said, “let it be as you say. Whoever is found to have it will become my slave; the rest of you will be free from blame.”
11तब हरेकले हतपत गरी आ-आफ्‍नो धोक्रो भूइँमा झारेर फुकाले।
11 Each of them quickly lowered his sack to the ground and opened it
 12अनि भण्‍डारेले जेठादेखि लिएर कान्‍छासम्‍मको तलाशी लियो, र त्‍यो कचौरा बेन्‍यामीनको धोक्रोमा फेला पर्‍यो। 
12 Then the steward proceeded to search, beginning with the oldest and ending with the youngest. And the cup was found in Benjamin’s sack. 
13तब उनीहरूले आफ्‍ना लुगा च्‍याते, र गधा लदाएर सहरतिर फर्के।
13 At this, they tore their clothes. Then they all loaded their donkeys and returned to the city.
14यहूदा र उनका दाजुभाइहरू योसेफको घरमा आइपुग्‍दा तिनी त्‍यहीँ थिए, र उनीहरूले तिनको सामु लम्‍पसार परेर प्रणाम गरे। 
14 Joseph was still in the house when Judah and his brothers came in, and they threw themselves to the ground before him.
15योसेफले उनीहरूलाई भने, “तिमीहरूले यस्‍तो के काम गर्‍यौ? मजस्‍तो मानिससँग अन्‍तर्ज्ञान छ भनी के तिमीहरूलाई थाहा थिएन?”
15 Joseph said to them, “What is this you have done? Don’t you know that a man like me can find things out by divination?
16यहूदाले भने, “हामी हजूरलाई के भनौं, अथवा अब हामीले कसरी आफ्‍नो सफाइ दिन सक्‍छौं र? हजूरका दासहरूको अपराध परमेश्‍वरले प्रकट गर्नुभएको छ। हेर्नुहोस्, अब हामी हजूरका कमारा भयौं। हामी र त्‍यो पनि जसको हातमा त्‍यो कचौरा फेला पर्‍यो।”
16 “What can we say to my lord?” Judah replied. “What can we say? How can we prove our innocence? God has uncovered your servants’ guilt. We are now my lord’s slaves—we ourselves and the one who was found to have the cup.
17तर योसेफले भने, “मबाट यस्‍तो कहिल्‍यै हुनेछैन। जसको हातमा त्‍यो कचौरा फेला पर्‍यो त्‍यही मात्र मेरो कमारा हुनेछ। तर तिमीहरूचाहिँ आफ्‍ना बुबाकहाँ शान्‍तिपूर्वक जाओ।”
17 But Joseph said, “Far be it from me to do such a thing! Only the man who was found to have the cup will become my slave. The rest of you, go back to your father in peace.”
18तब यहूदाले तिनको सामुन्‍ने गएर भने, “हे मेरा प्रभु, बिन्‍ती छ, दासलाई एउटा कुरा गर्ने अनुमति दिनुहोस्‌। हजूर राजासमान हुनुभए तापनि आफ्‍नो दासप्रति रिसानी माफ रहोस्‌।
18 Then Judah went up to him and said: “Pardon your servant, my lord, let me speak a word to my lord. Do not be angry with your servant, though you are equal to Pharaoh himself.
 19हजूरले आफ्‍ना दासहरूलाई यसो भनेर सोध्‍नुभएको थियो, ‘के तिमीहरूका बुबा अथवा भाइ छ कि?’
19 My lord asked his servants, ‘Do you have a father or a brother?’
 20र हामीले हजूरलाई भन्‍यौं, हाम्रा बुबा एक वृद्ध मानिस हुनुहुन्‍छ, र उहाँको वृद्धावस्‍थाको बालक हाम्रो एउटा सानो भाइ पनि छ। त्‍यसका दाजु मरिसके, र आफ्‍नी आमापट्टिको अब त्‍यो मात्र छ, र त्‍यसका बुबाले त्‍यसलाई खूबै माया गर्नुहुन्‍छ।
20 And we answered, ‘We have an aged father, and there is a young son born to him in his old age. His brother is dead, and he is the only one of his mother’s sons left, and his father loves him.’
21“तब हजूरले आफ्‍ना दासहरूलाई भन्‍नुभयो, ‘त्‍यसलाई यहाँ मकहाँ ल्‍याओ, र म त्‍यसलाई हेर्छु।’
21 “Then you said to your servants, ‘Bring him down to me so I can see him for myself.’
 22हामीले हजूरलाई भन्‍यौं, ‘त्‍यस केटाले आफ्‍ना बुबालाई छोड्‌न सक्‍दैन। किनकि यदि त्‍यसले आफ्‍ना बुबालाई छोड्‌नुपर्‍यो भने त्‍यसका बुबाचाहिँ मरिजानुहुन्‍छ।’
22 And we said to my lord, ‘The boy cannot leave his father; if he leaves him, his father will die.’
 23तर हजूरले आफ्‍ना दासहरूलाई भन्‍नुभयो, ‘तिमीहरूको कान्‍छो भाइ तिमीहरूसँग आएन भने तिमीहरू फेरि मेरो सामु आउन पाउनेछैनौ।’ 
23 But you told your servants, ‘Unless your youngest brother comes down with you, you will not see my face again.’
24तब हामी हाम्रा बुबा, हजूरका दासकहाँ गयौं। अनि उहाँलाई हजूरका कुरा सुनायौं।
 24 When we went back to your servant my father, we told him what my lord had said.
25“जब हाम्रा बुबाले ‘फेरि गएर अलिक अनाज किन’ भन्‍नुभयो, 
25 “Then our father said, ‘Go back and buy a little more food.’
26तब हामीले उहाँलाई भन्‍यौं, ‘हामी जान सक्‍दैनौं। यदि हाम्रो कान्‍छो भाइ हामीसित जाने हो भने मात्र हामी जान्‍छौं। किनकि हाम्रो कान्‍छो भाइ हामीसित गएन भनेता हामी ती मानिसको सामु जान पाउनेछैनौं।’
26 But we said, ‘We cannot go down. Only if our youngest brother is with us will we go. We cannot see the man’s face unless our youngest brother is with us.’
27“तब हजूरका दास मेरा बुबाले हामीलाई भन्‍नुभयो, ‘मेरी पत्‍नीतर्फबाट दुई जना छोराहरू भएका तिमीहरूलाई थाहै छ।
27 “Your servant my father said to us, ‘You know that my wife bore me two sons. 
 28एउटाले मलाई छोड़िहाल्‍यो। निश्‍चय नै त्‍यसलाई धुजाधुजा पार्‍यो होला भनी मैले भनें। त्‍यहाँदेखि मैले त्‍यसलाई देखेको छैनँ।
28 One of them went away from me, and I said, “He has surely been torn to pieces.” And I have not seen him since
 29यसलाई पनि तिमीहरूले मबाट लगेर यदि केही खतरा त्‍यसमाथि आइपर्‍यो भने, तिमीहरूले मेरो यो फुलेको कपाल अफसोसमै चिहानमा पुर्‍याउनेछौ।’
29 If you take this one from me too and harm comes to him, you will bring my gray head down to the grave in misery.’
30“यसकारण हजूरका दास हाम्रा बुबाकहाँ पुग्‍दा त्‍यो केटो हामीसँग भएन भनेता उहाँको प्राण त्‍यही केटाको प्राणसँग गाँसिएको हुनाले, 
30 “So now, if the boy is not with us when I go back to your servant my father, and if my father, whose life is closely bound up with the boy’s life,
31हाम्रा साथमा त्‍यो नभएको देख्‍ने बित्तिकै उहाँको मृत्‍यु हुनेछ। हामी हजूरका दासहरूले हाम्रा बुबाको फुलेको कपाल अफसोसमै चिहानमा पुर्‍याउनेछौं। 
31 sees that the boy isn’t there, he will die. Your servants will bring the gray head of our father down to the grave in sorrow. 
32हजूरको दास, म आफै यस केटाको निम्‍ति बुबाको अगि जमानी बसेको छु। अनि हाम्रा बुबालाई मैले यसो भनें: ‘यदि मैले त्‍यसलाई फर्काएर तपाईंकहाँ ल्‍याइनँ भनेता जीवनभरि म तपाईंको सामु दोषी ठहरिनेछु।’
32 Your servant guaranteed the boy’s safety to my father. I said, ‘If I do not bring him back to you, I will bear the blame before you, my father, all my life!’
33“यसकारण अब बिन्‍ती छ, यस केटाको सट्टामा म, हजूरको दासलाई नै हजूरले आफ्‍नो कमारा तुल्‍याउनुहोस्, र यस केटाले चाहिँ यसका दाजुहरूसँग जान पाओस्‌। 
33 “Now then, please let your servant remain here as my lord’s slave in place of the boy, and let the boy return with his brothers
34किनकि यो केटो मेरो साथमा छैन भने मेरा बुबाकहाँ म कसरी जानु? मेरा बुबामाथि आइपर्ने विपत्ति म हेर्न सक्‍दिनँ।”

34 How can I go back to my father if the boy is not with me? No! Do not let me see the misery that would come on my father.”

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

.............................................................................................

उत्‍पत्ति 45

योसेफले आफूलाई जाहेर गरेको
1तब आफ्‍ना वरिपरि उभिने सबै सेवकका सामुन्‍ने आफूलाई सम्‍हाल्‍न नसकेर योसेफले कराएर भने, “सबै जनालाई यहाँबाट बाहिर पठाइदेओ।” यसैले योसेफले आफ्‍ना दाजुभाइहरूसँग आफूलाई प्रकट गर्दा त्‍यहाँ अरू कोही थिएन।  2अनि तिनी यति ठूलो सोरले रोए कि मिश्रीहरूले यो सुने, र फारोका परिवारकाहरूले पनि यो कुरा थाहा पाए।
3योसेफले आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई भने, “म योसेफ हुँ। के मेरा बुबा जीवितै हुनुहुन्‍छ?” तर तिनका दाजुहरूले तिनलाई जवाफ दिन सकेनन्, किनकि तिनको सामुन्‍ने उनीहरू डराएका थिए।
4तब योसेफले आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई भने, “कृपा गरी मेरो नजिक आओ।” उनीहरू नजिक गएपछि तिनले भने, “तिमीहरूले मिश्रमा बेचेको तिमीहरूको भाइ म नै हुँ। 5तिमीहरूले मलाई बेचेकोमा अब दु:ख नमान। आफैमाथि रीस पनि नगर, किनकि जीवन बचाउनका निम्‍ति परमेश्‍वरले मलाई तिमीहरू भन्दा अगि यहाँ पठाउनुभएको हो। 6देशमा अनिकाल भएको दुई वर्ष भयो, र अझै पाँच वर्षसम्‍म कहीँ पनि हलो जोतिनेछैन, र अनाजको कटनी पनि हुनेछैन। 7अनि तिमीहरूलाई एउटा भागको रूपमा पृथ्‍वीमा जोगाएर राख्‍न र तिमीहरूको जीवन बचाउन भनी परमेश्‍वरले मलाई तिमीहरूभन्‍दा अगि यहाँ पठाउनुभएको हो।
8“यसैले मलाई यहाँ पठाउने तिमीहरू होइनौ, तर परमेश्‍वर नै हुनुहुन्‍छ। उहाँले मलाई फारोका बुबातुल्‍य र उनका सारा परिवारका मालिक र मिश्रभरिका शासक तुल्‍याउनुभएको छ। 9अब झट्टै मेरा बुबाकहाँ गएर उहाँलाई भन, ‘तपाईंको छोरो योसेफ यसो भन्‍छ: परमेश्‍वरले मलाई सारा मिश्रका मालिक तुल्‍याउनुभएको छ। कति पनि अबेर नगरी मकहाँ आउनुहोस्‌।  10तपाईं गोशेन प्रदेशमा बसोबास गर्नुहोला। तपाईं र तपाईंका बालबच्‍चाहरू र तपाईंका नाति-नातिनाहरू र तपाईंका बगालहरू र तपाईंसँग भएका जे-जति सबै मेरो नजिकै हुनेछन्‌। 11त्‍यहाँ म तपाईंको पालनपोषण गर्नेछु, किनकि अनिकालका अझै पाँच वर्ष बाँकी नै छन्, नत्रता तपाईं र तपाईंका परिवार र तपाईंसँग भएका सबै दरिद्र हुनेछन्‌।’
12“अब तिमीहरूसँग बोल्‍ने म योसेफ नै हुँ भनेर तिमीहरूले आफ्‍नै आँखाले र मेरो भाइ बेन्‍यामीनले पनि देखेका छौ। 13मिश्रदेशमा मेरो सबै गौरव र तिमीहरूले जे-जे देखेका छौ सो सब कुरा मेरा बुबालाई अवश्‍य भन्‍नू, र झट्टै मेरा बुबालाई यहाँ ल्‍याउनू।”
14तब आफ्‍नो भाइ बेन्‍यामीनको गलामा अँगालो हालेर तिनी खूब रोए, र बेन्‍यामीन पनि तिनको गलामा टाँसिएर रोए। 15अनि तिनले आफ्‍ना सबै दाजुहरूलाई म्‍वाइँ खाए, र उनीहरूसित रोए। त्‍यसपछि तिनका दाजुहरूले पनि तिनीसँग कुराकानी गरे।
16योसेफका दाजुभाइहरू आएका छन्‌ भन्‍ने खबर जब फारोको घरमा पुग्‍यो तब फारो र उनका अधिकारीहरू सबै खुशी भए। 17फारोले योसेफलाई भने, “तिम्रा दाजुभाइहरूलाई यसो भन: ‘तिमीहरू आफ्‍ना पशुहरू लदाएर कनान देशमा फर्केर जाओ, 18र तिमीहरूका बुबा र तिनको परिवारका सबैलाई लिएर मकहाँ आओ। मिश्रको सबैभन्‍दा असल ठाउँ म तिमीहरूलाई दिनेछु र तिमीहरूले यस देशको असल उब्‍जनी खानेछौ।’
19“तिनीहरूलाई यसो भनेर पनि हुकुम गर: तिम्रा बालबच्‍चा र तिम्रा पत्‍नीहरूका निम्‍ति मिश्रबाट गाड़ाहरू पनि लैजाओ, र तिमीहरूका बुबालाई लिएर आओ। 20तिमीहरूका मालसामानको केही फिक्री नगर, किनकि मिश्रका सबै असल-असल कुराहरू तिमीहरूकै हुन्‌।”
21इस्राएलका छोराहरूले त्‍यसै गरे। फारोको हुकुमबमोजिम योसेफले उनीहरूलाई गाड़ाहरू र यात्राको निम्‍ति सामलतुमल दिए। 22उनीहरू हरेकलाई तिनले नयाँ लाउने लुगा दिए। तर बेन्‍यामीनलाई चाहिँ चाँदीका तीन सय सिक्‍का र पाँच जोर लुगा दिए। 23आफ्‍ना बुबाको निम्‍ति चाहिँ तिनले यी चीजहरू पठाइदिए: मिश्रका असल-असल चीजहरूले लादिएका दश गधा, र तिनका बुबाका यात्राको लागि सामलतुमल, रोटी र अनाजले लादिएका दश वटा गधैनी। 24अनि तिनले आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई बिदा गरे। बिदा हुँदा तिनले उनीहरूलाई भने, “बाटोमा झगड़ा नगर।”
25यसरी उनीहरू मिश्रबाट कनान देशमा आफ्‍ना बुबा याकूबकहाँ आए। उनीहरूले तिनलाई भने, “योसेफ त अझै जीवितै रहेछन्, र मिश्रका अधिपति तिनी नै भएका रहेछन्‌।” 26यो कुरा सुनेर तिनको हृदय-गति नै रोकियो। तिनले उनीहरूको कुरा पत्‍याएनन्‌। 27तर उनीहरूलाई भनिपठाएका योसेफका सबै कुरा सुनेपछि र आफूलाई ल्‍याउन भनी योसेफले पठाएका गाड़ाहरू देखेपछि उनीहरूका बुबा याकूबको होश फर्क्‍यो। 28र इस्राएलले भने, “यति भए मलाई पुग्यो। मेरो छोरो योसेफ जीवितै रहेछ। म जानेछु र म मर्नभन्दा अघि त्यसलाई हेर्नेछु।”
......................................................................................................

Then Joseph could no longer control himself before all his attendants, and he cried out, “Have everyone leave my presence!” So there was no one with Joseph when he made himself known to his brothers. And he wept so loudly that the Egyptians heard him, and Pharaoh’s household heard about it.

Joseph said to his brothers, “I am Joseph! Is my father still living?” But his brothers were not able to answer him, because they were terrified at his presence.

Then Joseph said to his brothers, “Come close to me.” When they had done so, he said, “I am your brother Joseph, the one you sold into Egypt! And now, do not be distressed and do not be angry with yourselves for selling me here, because it was to save lives that God sent me ahead of you. For two years now there has been famine in the land, and for the next five years there will be no plowing and reaping. But God sent me ahead of you to preserve for you a remnant on earth and to save your lives by a great deliverance.[a]

“So then, it was not you who sent me here, but God. He made me father to Pharaoh, lord of his entire household and ruler of all Egypt. Now hurry back to my father and say to him, ‘This is what your son Joseph says: God has made me lord of all Egypt. Come down to me; don’t delay. 10 You shall live in the region of Goshen and be near me—you, your children and grandchildren, your flocks and herds, and all you have. 11 I will provide for you there, because five years of famine are still to come. Otherwise you and your household and all who belong to you will become destitute.’

12 “You can see for yourselves, and so can my brother Benjamin, that it is really I who am speaking to you. 13 Tell my father about all the honor accorded me in Egypt and about everything you have seen. And bring my father down here quickly.”

14 Then he threw his arms around his brother Benjamin and wept, and Benjamin embraced him, weeping. 15 And he kissed all his brothers and wept over them. Afterward his brothers talked with him.

16 When the news reached Pharaoh’s palace that Joseph’s brothers had come, Pharaoh and all his officials were pleased. 17 Pharaoh said to Joseph, “Tell your brothers, ‘Do this: Load your animals and return to the land of Canaan, 18 and bring your father and your families back to me. I will give you the best of the land of Egypt and you can enjoy the fat of the land.’

19 “You are also directed to tell them, ‘Do this: Take some carts from Egypt for your children and your wives, and get your father and come. 20 Never mind about your belongings, because the best of all Egypt will be yours.’”

21 So the sons of Israel did this. Joseph gave them carts, as Pharaoh had commanded, and he also gave them provisions for their journey. 22 To each of them he gave new clothing, but to Benjamin he gave three hundred shekels[b] of silver and five sets of clothes. 23 And this is what he sent to his father: ten donkeys loaded with the best things of Egypt, and ten female donkeys loaded with grain and bread and other provisions for his journey. 24 Then he sent his brothers away, and as they were leaving he said to them, “Don’t quarrel on the way!”

25 So they went up out of Egypt and came to their father Jacob in the land of Canaan. 26 They told him, “Joseph is still alive! In fact, he is ruler of all Egypt.” Jacob was stunned; he did not believe them. 27 But when they told him everything Joseph had said to them, and when he saw the carts Joseph had sent to carry him back, the spirit of their father Jacob revived. 28 And Israel said, “I’m convinced! My son Joseph is still alive. I will go and see him before I die.”

....................................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 45

योसेफले आफूलाई जाहेर गरेको
1तब आफ्‍ना वरिपरि उभिने सबै सेवकका सामुन्‍ने आफूलाई सम्‍हाल्‍न नसकेर योसेफले कराएर भने, “सबै जनालाई यहाँबाट बाहिर पठाइदेओ।” यसैले योसेफले आफ्‍ना दाजुभाइहरूसँग आफूलाई प्रकट गर्दा त्‍यहाँ अरू कोही थिएन।
Then Joseph could no longer control himself before all his attendants, and he cried out, “Have everyone leave my presence!” So there was no one with Joseph when he made himself known to his brothers. 
  2अनि तिनी यति ठूलो सोरले रोए कि मिश्रीहरूले यो सुने, र फारोका परिवारकाहरूले पनि यो कुरा थाहा पाए।
 And he wept so loudly that the Egyptians heard him, and Pharaoh’s household heard about it.
3योसेफले आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई भने, “म योसेफ हुँ। के मेरा बुबा जीवितै हुनुहुन्‍छ?” तर तिनका दाजुहरूले तिनलाई जवाफ दिन सकेनन्, किनकि तिनको सामुन्‍ने उनीहरू डराएका थिए।
Joseph said to his brothers, “I am Joseph! Is my father still living?” But his brothers were not able to answer him, because they were terrified at his presence.
4तब योसेफले आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई भने, “कृपा गरी मेरो नजिक आओ।” उनीहरू नजिक गएपछि तिनले भने, “तिमीहरूले मिश्रमा बेचेको तिमीहरूको भाइ म नै हुँ। 
Then Joseph said to his brothers, “Come close to me.” When they had done so, he said, “I am your brother Joseph, the one you sold into Egypt! 
5तिमीहरूले मलाई बेचेकोमा अब दु:ख नमान। आफैमाथि रीस पनि नगर, किनकि जीवन बचाउनका निम्‍ति परमेश्‍वरले मलाई तिमीहरू भन्दा अगि यहाँ पठाउनुभएको हो। 
And now, do not be distressed and do not be angry with yourselves for selling me here, because it was to save lives that God sent me ahead of you
6देशमा अनिकाल भएको दुई वर्ष भयो, र अझै पाँच वर्षसम्‍म कहीँ पनि हलो जोतिनेछैन, र अनाजको कटनी पनि हुनेछैन।
For two years now there has been famine in the land, and for the next five years there will be no plowing and reaping
 7अनि तिमीहरूलाई एउटा भागको रूपमा पृथ्‍वीमा जोगाएर राख्‍न र तिमीहरूको जीवन बचाउन भनी परमेश्‍वरले मलाई तिमीहरूभन्‍दा अगि यहाँ पठाउनुभएको हो।
 But God sent me ahead of you to preserve for you a remnant on earth and to save your lives by a great deliverance.[a]
8“यसैले मलाई यहाँ पठाउने तिमीहरू होइनौ, तर परमेश्‍वर नै हुनुहुन्‍छ। उहाँले मलाई फारोका बुबातुल्‍य र उनका सारा परिवारका मालिक र मिश्रभरिका शासक तुल्‍याउनुभएको छ। 
“So then, it was not you who sent me here, but God. He made me father to Pharaoh, lord of his entire household and ruler of all Egypt. 
9अब झट्टै मेरा बुबाकहाँ गएर उहाँलाई भन, ‘तपाईंको छोरो योसेफ यसो भन्‍छ: परमेश्‍वरले मलाई सारा मिश्रका मालिक तुल्‍याउनुभएको छ। कति पनि अबेर नगरी मकहाँ आउनुहोस्‌। 
 Now hurry back to my father and say to him, ‘This is what your son Joseph says: God has made me lord of all Egypt. Come down to me; don’t delay.
 10तपाईं गोशेन प्रदेशमा बसोबास गर्नुहोला। तपाईं र तपाईंका बालबच्‍चाहरू र तपाईंका नाति-नातिनाहरू र तपाईंका बगालहरू र तपाईंसँग भएका जे-जति सबै मेरो नजिकै हुनेछन्‌। 
10 You shall live in the region of Goshen and be near me—you, your children and grandchildren, your flocks and herds, and all you have
11त्‍यहाँ म तपाईंको पालनपोषण गर्नेछु, किनकि अनिकालका अझै पाँच वर्ष बाँकी नै छन्, नत्रता तपाईं र तपाईंका परिवार र तपाईंसँग भएका सबै दरिद्र हुनेछन्‌।’
11 I will provide for you there, because five years of famine are still to come. Otherwise you and your household and all who belong to you will become destitute.’
12“अब तिमीहरूसँग बोल्‍ने म योसेफ नै हुँ भनेर तिमीहरूले आफ्‍नै आँखाले र मेरो भाइ बेन्‍यामीनले पनि देखेका छौ।
12 “You can see for yourselves, and so can my brother Benjamin, that it is really I who am speaking to you. 
 13मिश्रदेशमा मेरो सबै गौरव र तिमीहरूले जे-जे देखेका छौ सो सब कुरा मेरा बुबालाई अवश्‍य भन्‍नू, र झट्टै मेरा बुबालाई यहाँ ल्‍याउनू।”
13 Tell my father about all the honor accorded me in Egypt and about everything you have seen. And bring my father down here quickly.
14तब आफ्‍नो भाइ बेन्‍यामीनको गलामा अँगालो हालेर तिनी खूब रोए, र बेन्‍यामीन पनि तिनको गलामा टाँसिएर रोए।
14 Then he threw his arms around his brother Benjamin and wept, and Benjamin embraced him, weeping. 
 15अनि तिनले आफ्‍ना सबै दाजुहरूलाई म्‍वाइँ खाए, र उनीहरूसित रोए। त्‍यसपछि तिनका दाजुहरूले पनि तिनीसँग कुराकानी गरे।
15 And he kissed all his brothers and wept over them. Afterward his brothers talked with him.
16योसेफका दाजुभाइहरू आएका छन्‌ भन्‍ने खबर जब फारोको घरमा पुग्‍यो तब फारो र उनका अधिकारीहरू सबै खुशी भए। 
16 When the news reached Pharaoh’s palace that Joseph’s brothers had come, Pharaoh and all his officials were pleased. 
17फारोले योसेफलाई भने, “तिम्रा दाजुभाइहरूलाई यसो भन: ‘तिमीहरू आफ्‍ना पशुहरू लदाएर कनान देशमा फर्केर जाओ, 
17 Pharaoh said to Joseph, “Tell your brothers, ‘Do this: Load your animals and return to the land of Canaan,
18र तिमीहरूका बुबा र तिनको परिवारका सबैलाई लिएर मकहाँ आओ। मिश्रको सबैभन्‍दा असल ठाउँ म तिमीहरूलाई दिनेछु र तिमीहरूले यस देशको असल उब्‍जनी खानेछौ।’
17 Pharaoh said to Joseph, “Tell your brothers, ‘Do this: Load your animals and return to the land of Canaan,
19“तिनीहरूलाई यसो भनेर पनि हुकुम गर: तिम्रा बालबच्‍चा र तिम्रा पत्‍नीहरूका निम्‍ति मिश्रबाट गाड़ाहरू पनि लैजाओ, र तिमीहरूका बुबालाई लिएर आओ।
18 and bring your father and your families back to me. I will give you the best of the land of Egypt and you can enjoy the fat of the land.’
 20तिमीहरूका मालसामानको केही फिक्री नगर, किनकि मिश्रका सबै असल-असल कुराहरू तिमीहरूकै हुन्‌।”
20 Never mind about your belongings, because the best of all Egypt will be yours.’”
21इस्राएलका छोराहरूले त्‍यसै गरे। फारोको हुकुमबमोजिम योसेफले उनीहरूलाई गाड़ाहरू र यात्राको निम्‍ति सामलतुमल दिए। 
21 So the sons of Israel did this. Joseph gave them carts, as Pharaoh had commanded, and he also gave them provisions for their journey
22उनीहरू हरेकलाई तिनले नयाँ लाउने लुगा दिए। तर बेन्‍यामीनलाई चाहिँ चाँदीका तीन सय सिक्‍का र पाँच जोर लुगा दिए। 
22 To each of them he gave new clothing, but to Benjamin he gave three hundred shekels[b] of silver and five sets of clothes.
23आफ्‍ना बुबाको निम्‍ति चाहिँ तिनले यी चीजहरू पठाइदिए: मिश्रका असल-असल चीजहरूले लादिएका दश गधा, र तिनका बुबाका यात्राको लागि सामलतुमल, रोटी र अनाजले लादिएका दश वटा गधैनी। 
 23 And this is what he sent to his father: ten donkeys loaded with the best things of Egypt, and ten female donkeys loaded with grain and bread and other provisions for his journey.
24अनि तिनले आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई बिदा गरे। बिदा हुँदा तिनले उनीहरूलाई भने, “बाटोमा झगड़ा नगर।”
24 Then he sent his brothers away, and as they were leaving he said to them, “Don’t quarrel on the way!”
25यसरी उनीहरू मिश्रबाट कनान देशमा आफ्‍ना बुबा याकूबकहाँ आए। उनीहरूले तिनलाई भने, “योसेफ त अझै जीवितै रहेछन्, र मिश्रका अधिपति तिनी नै भएका रहेछन्‌।” 
25 So they went up out of Egypt and came to their father Jacob in the land of Canaan.
26यो कुरा सुनेर तिनको हृदय-गति नै रोकियो। तिनले उनीहरूको कुरा पत्‍याएनन्‌। 
26 They told him, “Joseph is still alive! In fact, he is ruler of all Egypt.” Jacob was stunned; he did not believe them.
27तर उनीहरूलाई भनिपठाएका योसेफका सबै कुरा सुनेपछि र आफूलाई ल्‍याउन भनी योसेफले पठाएका गाड़ाहरू देखेपछि उनीहरूका बुबा याकूबको होश फर्क्‍यो। 
 27 But when they told him everything Joseph had said to them, and when he saw the carts Joseph had sent to carry him back, the spirit of their father Jacob revived. 
28र इस्राएलले भने, “यति भए मलाई पुग्यो। मेरो छोरो योसेफ जीवितै रहेछ। म जानेछु र म मर्नभन्दा अघि त्यसलाई हेर्नेछु।”

 28 And Israel said, “I’m convinced! My son Joseph is still alive. I will go and see him before I die.”

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

Gen - 46

उत्‍पत्ति 46

आफ्‍नो परिवारसित याकूब मिश्रमा गएका
1तब इस्राएल आफूसँग भएका सबै थोक लिएर हिँड़े, र बेर्शेबामा आएर आफ्‍ना बुबा इसहाकका परमेश्‍वरको निम्‍ति बलिदान चढ़ाए। 2अनि राती दर्शनमा परमेश्‍वरले इस्राएलसँग बोल्‍नुभयो, र “याकूब, याकूब” भनी तिनलाई बोलाउनुभयो।
अनि तिनले भने, “म यहीँ छु।”
3उहाँले भन्‍नुभयो, “म परमेश्‍वर, तेरा बुबाका परमेश्‍वर हुँ। मिश्रमा जान नडरा, किनकि त्‍यहाँ म तँबाट एउटा ठूलो जाति बनाउनेछु। 4म तँसँग मिश्रमा जानेछु, र म तँलाई निश्‍चय नै फेरि फर्काइल्‍याउनेछु, अनि तेरो मृत्‍यु हुँदा योसेफकै हातले तेरा आँखा छोपिदिनेछ।” आफ्‍नो हात तेरो आँखामाथि राख्‍नेछ।
5त्‍यसपछि याकूब बेर्शेबाबाट हिँड़े। इस्राएलका छोराहरूले आफ्‍ना बुबा याकूब, आफ्‍ना बालबच्‍चा र आफ्‍ना परिवारहरूलाई फारोले तिनलाई ल्‍याउन पठाएका गाड़ाहरूमा चढ़ाएर लगे। 6आफ्‍ना गाईबस्‍तु र कनान देशमा जम्‍मा गरेका मालसामानहरू लिएर याकूब र तिनका जम्‍मै परिवार मिश्रमा गए।  7याकूबले आफ्‍नो साथमा आफ्‍ना छोराहरू, नातिहरू, छोरीहरू र नातिनीहरू, तिनका सबै सन्‍तानलाई मिश्रमा लगे।
8मिश्रमा जाने इस्राएलका छोराहरू, अर्थात्‌ याकूब र तिनका सन्‍तानहरूका नाउँ यी नै हुन्‌:
याकूबका जेठा छोरा रूबेन।
9रूबेनका छोराहरू:
हानोक, पल्‍लु, हेस्रोन र कर्मी।
10शिमियोनका छोराहरू:
यमूएल, यामीन, ओहद, याकीन, सोहोर र कनानी पत्‍नीतर्फका छोरा शौल।
11लेवीका छोराहरू:
गेर्शोन, कहात र मरारी।
12यहूदाका छोराहरू:
एर्, ओनान, शेलह, फारेस र जेरह।
तर एर्‌ र ओनानचाहिँ कनान देशमै मरे।
फारेसका छोराहरू हेस्रोन र हामूल थिए।
13इस्‍साखारका छोराहरू:
तोला, पुवा, याशूब र शिम्रोन।
14जबूलूनका छोराहरू:
सेरेद, एलोन र यहलेल।
15यिनीहरूचाहिँ याकूबबाट लेआले पद्दन-आराममा जन्‍माएका छोराहरू, तिनकी छोरी दीनासमेत हुन्‌। लेआबाट याकूबका छोराछोरी जम्‍मा तेत्तीस जना थिए।
16गादका छोराहरू:
सेफोन, हाग्‍यी, शूनी, यसबोन, एरी, अरोदी र अरेली।
17आशेरका छोराहरू:
यिम्‍ना, यिश्‍वा, यिश्‍वी र बरीआ। तिनीहरूकी बहिनी सेरह थिइन्‌। बरीआका छोराहरू हेबेर र मल्‍कीएल थिए।
18लाबानले आफ्‍नी छोरी लेआलाई दिएकी कमारी जिल्‍पापट्टिका याकूबका छोराछोरी यी नै हुन्‌। यिनीहरू जम्‍मा सोह्र जना थिए।
19याकूबकी पत्‍नी राहेलका छोराहरू:
योसेफ र बेन्‍यामीन।
20ओनका पूजाहारी पोतीपेराकी छोरी आसनततर्फबाट मिश्रमा जन्‍मेका योसेफका छोराहरू मनश्‍शे र एफ्राइम थिए। 
21बेन्‍यामीनका छोराहरू:
बेला, बेकेर, अश्‍बेल, गेरा, नामान, एही, रोश, मुप्‍पीम, हुप्‍पीम र आर्द।
22राहेलबाट जन्‍मेका याकूबका छोराहरू यी नै हुन्‌। यिनीहरू जम्‍मा चौध जना थिए।
23दानका छोरा:
हुशीम।
24नप्‍तालीका छोराहरू:
यहसेल, गुनी, येसेर, र शिल्‍लेम।
25लाबानले आफ्‍नी छोरी राहेललाई दिएको कमारी बिल्‍हाले याकूबबाट जन्‍माएका छोराहरू यी नै हुन्‌। यिनीहरू जम्‍मा सात जना थिए।
26याकूबका साथमा मिश्रमा गएका तिनका बुहारीहरूबाहेक आफ्‍ना निज सन्‍तान जम्‍मा छयसट्ठी जना थिए। 27मिश्रमा जन्‍मेका योसेफका छोराहरूचाहिँ दुई जना थिए। मिश्रमा आउने याकूबका घरका सबै जम्‍मा सत्तरी जना थिए। 
28गोशेनमा तिनलाई भेट्‌न आइदेऊन् भनी याकूबले यहूदालाई योसेफकहाँ खबर दिन आफ्‍नो अगि पठाए। 29योसेफले आफ्‍नो रथ तयार गर्न लगाए र गोशेनसम्‍म आफ्‍ना बुबा इस्राएललाई भेट गर्न आए। तिनको अगि योसेफ देखा पर्ने बित्तिकै तिनले आफ्‍ना बुबालाई अँगालो हालेर धेरै बेरसम्‍म रोए।
30इस्राएलले योसेफलाई भने, “मैले तेरो मुख देखेर तँ जीवितै रहेको जान्‍न पाएकोले अब म सन्‍तोषसित मर्छु।”
31योसेफले आफ्‍ना दाजुभाइहरू र आफ्‍ना बुबाका परिवारहरूलाई भने, “अब म गएर फारोलाई खबर दिन्‍छु र उनलाई भन्‍नेछु, ‘कनान देशका मेरा दाजुभाइहरू र मेरा बुबाका घरानाहरू मकहाँ आएका छन्‌। 32उनीहरू सबै गाईबस्‍तु पाल्‍ने भएकाले गोठाला हुन्‌। उनीहरूले आफ्‍ना सबै बगाल र बथान, र उनीहरूसँग भएका सबै थोक लिएर आएका छन्‌।’ 33जब फारोले तपाईंहरूलाई बोलाएर ‘तिमीहरूका कामधन्‍दा के हो?’ भनी सोध्‍छन्, 34तब तपाईंहरूले भन्‍नुहोस्, ‘हजूरका दासहरू हामी बाबु-छोराहरू हाम्रा बाल्‍यावस्‍थादेखि अहिलेसम्‍म गाईबस्‍तु पाल्‍ने हौं।’ अनि तपाईंहरूले गोशेनमा बसोबास गर्न पाउनुहुनेछ, किनभने मिश्रीहरू सबै गोठालाहरूलाई घृणा गर्छन्‌।”
...........................................................................................................
.....................................................................................................

Jacob Goes to Egypt

46 So Israel set out with all that was his, and when he reached Beersheba, he offered sacrifices to the God of his father Isaac.

And God spoke to Israel in a vision at night and said, “Jacob! Jacob!”

“Here I am,” he replied.

“I am God, the God of your father,” he said. “Do not be afraid to go down to Egypt, for I will make you into a great nation there. I will go down to Egypt with you, and I will surely bring you back again. And Joseph’s own hand will close your eyes.”

Then Jacob left Beersheba, and Israel’s sons took their father Jacob and their children and their wives in the carts that Pharaoh had sent to transport him. So Jacob and all his offspring went to Egypt, taking with them their livestock and the possessions they had acquired in Canaan. Jacob brought with him to Egypt his sons and grandsons and his daughters and granddaughters—all his offspring.

These are the names of the sons of Israel (Jacob and his descendants) who went to Egypt:

Reuben the firstborn of Jacob.

The sons of Reuben:

Hanok, Pallu, Hezron and Karmi.

10 The sons of Simeon:

Jemuel, Jamin, Ohad, Jakin, Zohar and Shaul the son of a Canaanite woman.

11 The sons of Levi:

Gershon, Kohath and Merari.

12 The sons of Judah:

Er, Onan, Shelah, Perez and Zerah (but Er and Onan had died in the land of Canaan).

The sons of Perez:

Hezron and Hamul.

13 The sons of Issachar:

Tola, Puah,[a] Jashub[b] and Shimron.

14 The sons of Zebulun:

Sered, Elon and Jahleel.

15 These were the sons Leah bore to Jacob in Paddan Aram,[c] besides his daughter Dinah. These sons and daughters of his were thirty-three in all.

16 The sons of Gad:

Zephon,[d] Haggi, Shuni, Ezbon, Eri, Arodi and Areli.

17 The sons of Asher:

Imnah, Ishvah, Ishvi and Beriah.

Their sister was Serah.

The sons of Beriah:

Heber and Malkiel.

18 These were the children born to Jacob by Zilpah, whom Laban had given to his daughter Leah—sixteen in all.

19 The sons of Jacob’s wife Rachel:

Joseph and Benjamin. 20 In Egypt, Manasseh and Ephraim were born to Joseph by Asenath daughter of Potiphera, priest of On.[e]

21 The sons of Benjamin:

Bela, Beker, Ashbel, Gera, Naaman, Ehi, Rosh, Muppim, Huppim and Ard.

22 These were the sons of Rachel who were born to Jacob—fourteen in all.

23 The son of Dan:

Hushim.

24 The sons of Naphtali:

Jahziel, Guni, Jezer and Shillem.

25 These were the sons born to Jacob by Bilhah, whom Laban had given to his daughter Rachel—seven in all.

26 All those who went to Egypt with Jacob—those who were his direct descendants, not counting his sons’ wives—numbered sixty-six persons. 27 With the two sons[f] who had been born to Joseph in Egypt, the members of Jacob’s family, which went to Egypt, were seventy[g] in all.

28 Now Jacob sent Judah ahead of him to Joseph to get directions to Goshen. When they arrived in the region of Goshen, 29 Joseph had his chariot made ready and went to Goshen to meet his father Israel. As soon as Joseph appeared before him, he threw his arms around his father[h] and wept for a long time.

30 Israel said to Joseph, “Now I am ready to die, since I have seen for myself that you are still alive.”

31 Then Joseph said to his brothers and to his father’s household, “I will go up and speak to Pharaoh and will say to him, ‘My brothers and my father’s household, who were living in the land of Canaan, have come to me. 32 The men are shepherds; they tend livestock, and they have brought along their flocks and herds and everything they own.’ 33 When Pharaoh calls you in and asks, ‘What is your occupation?’ 34 you should answer, ‘Your servants have tended livestock from our boyhood on, just as our fathers did.’ Then you will be allowed to settle in the region of Goshen, for all shepherds are detestable to the Egyptians.”

................................................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 46

आफ्‍नो परिवारसित याकूब मिश्रमा गएका
1तब इस्राएल आफूसँग भएका सबै थोक लिएर हिँड़े, र बेर्शेबामा आएर आफ्‍ना बुबा इसहाकका परमेश्‍वरको निम्‍ति बलिदान चढ़ाए।
So Israel set out with all that was his, and when he reached Beersheba, he offered sacrifices to the God of his father Isaac.
 2अनि राती दर्शनमा परमेश्‍वरले इस्राएलसँग बोल्‍नुभयो, र “याकूब, याकूब” भनी तिनलाई बोलाउनुभयो।
अनि तिनले भने, “म यहीँ छु।”

And God spoke to Israel in a vision at night and said, “Jacob! Jacob!”

“Here I am,” he replied.

3उहाँले भन्‍नुभयो, “म परमेश्‍वर, तेरा बुबाका परमेश्‍वर हुँ। मिश्रमा जान नडरा, किनकि त्‍यहाँ म तँबाट एउटा ठूलो जाति बनाउनेछु।
“I am God, the God of your father,” he said. “Do not be afraid to go down to Egypt, for I will make you into a great nation there. 
 4म तँसँग मिश्रमा जानेछु, र म तँलाई निश्‍चय नै फेरि फर्काइल्‍याउनेछु, अनि तेरो मृत्‍यु हुँदा योसेफकै हातले तेरा आँखा छोपिदिनेछ।” आफ्‍नो हात तेरो आँखामाथि राख्‍नेछ।
I will go down to Egypt with you, and I will surely bring you back again. And Joseph’s own hand will close your eyes.
5त्‍यसपछि याकूब बेर्शेबाबाट हिँड़े। इस्राएलका छोराहरूले आफ्‍ना बुबा याकूब, आफ्‍ना बालबच्‍चा र आफ्‍ना परिवारहरूलाई फारोले तिनलाई ल्‍याउन पठाएका गाड़ाहरूमा चढ़ाएर लगे। 
Then Jacob left Beersheba, and Israel’s sons took their father Jacob and their children and their wives in the carts that Pharaoh had sent to transport him. 
6आफ्‍ना गाईबस्‍तु र कनान देशमा जम्‍मा गरेका मालसामानहरू लिएर याकूब र तिनका जम्‍मै परिवार मिश्रमा गए।
 So Jacob and all his offspring went to Egypt, taking with them their livestock and the possessions they had acquired in Canaan.
  7याकूबले आफ्‍नो साथमा आफ्‍ना छोराहरू, नातिहरू, छोरीहरू र नातिनीहरू, तिनका सबै सन्‍तानलाई मिश्रमा लगे।
Jacob brought with him to Egypt his sons and grandsons and his daughters and granddaughters—all his offspring.
8मिश्रमा जाने इस्राएलका छोराहरू, अर्थात्‌ याकूब र तिनका सन्‍तानहरूका नाउँ यी नै हुन्‌:
याकूबका जेठा छोरा रूबेन।

These are the names of the sons of Israel (Jacob and his descendants) who went to Egypt:

9रूबेनका छोराहरू:
हानोक, पल्‍लु, हेस्रोन र कर्मी।

The sons of Reuben:

Hanok, Pallu, Hezron and Karmi.

10शिमियोनका छोराहरू:
यमूएल, यामीन, ओहद, याकीन, सोहोर र कनानी पत्‍नीतर्फका छोरा शौल।

10 The sons of Simeon:

Jemuel, Jamin, Ohad, Jakin, Zohar and Shaul the son of a Canaanite woman.

11लेवीका छोराहरू:
गेर्शोन, कहात र मरारी।

11 The sons of Levi:

Gershon, Kohath and Merari.

12यहूदाका छोराहरू:
एर्, ओनान, शेलह, फारेस र जेरह।
तर एर्‌ र ओनानचाहिँ कनान देशमै मरे।
फारेसका छोराहरू हेस्रोन र हामूल थिए।

12 The sons of Judah:

Er, Onan, Shelah, Perez and Zerah (but Er and Onan had died in the land of Canaan).

The sons of Perez:

Hezron and Hamul.

13इस्‍साखारका छोराहरू: तोला, पुवा, याशूब र शिम्रोन।

13 The sons of Issachar:

Tola, Puah,[a] Jashub[b] and Shimron.

14जबूलूनका छोराहरू:
सेरेद, एलोन र यहलेल।

14 The sons of Zebulun:

Sered, Elon and Jahleel.

15यिनीहरूचाहिँ याकूबबाट लेआले पद्दन-आराममा जन्‍माएका छोराहरू, तिनकी छोरी दीनासमेत हुन्‌। लेआबाट याकूबका छोराछोरी जम्‍मा तेत्तीस जना थिए।
15 These were the sons Leah bore to Jacob in Paddan Aram,[c] besides his daughter Dinah. These sons and daughters of his were thirty-three in all.
16गादका छोराहरू:
सेफोन, हाग्‍यी, शूनी, यसबोन, एरी, अरोदी र अरेली।

16 The sons of Gad:

Zephon,[d] Haggi, Shuni, Ezbon, Eri, Arodi and Areli.

17आशेरका छोराहरू:
यिम्‍ना, यिश्‍वा, यिश्‍वी र बरीआ। तिनीहरूकी बहिनी सेरह थिइन्‌। बरीआका छोराहरू हेबेर र मल्‍कीएल थिए।

17 The sons of Asher:

Imnah, Ishvah, Ishvi and Beriah.

Their sister was Serah.

The sons of Beriah:

Heber and Malkiel.

18लाबानले आफ्‍नी छोरी लेआलाई दिएकी कमारी जिल्‍पापट्टिका याकूबका छोराछोरी यी नै हुन्‌। यिनीहरू जम्‍मा सोह्र जना थिए।
18 These were the children born to Jacob by Zilpah, whom Laban had given to his daughter Leah—sixteen in all.
19याकूबकी पत्‍नी राहेलका छोराहरू:
योसेफ र बेन्‍यामीन।

19 The sons of Jacob’s wife Rachel:

Joseph and Benjamin. 

20ओनका पूजाहारी पोतीपेराकी छोरी आसनततर्फबाट मिश्रमा जन्‍मेका योसेफका छोराहरू मनश्‍शे र एफ्राइम थिए। 
20 In Egypt, Manasseh and Ephraim were born to Joseph by Asenath daughter of Potiphera, priest of On.[e]
21बेन्‍यामीनका छोराहरू:
बेला, बेकेर, अश्‍बेल, गेरा, नामान, एही, रोश, मुप्‍पीम, हुप्‍पीम र आर्द।

21 The sons of Benjamin:

Bela, Beker, Ashbel, Gera, Naaman, Ehi, Rosh, Muppim, Huppim and Ard.

22राहेलबाट जन्‍मेका याकूबका छोराहरू यी नै हुन्‌। यिनीहरू जम्‍मा चौध जना थिए।
22 These were the sons of Rachel who were born to Jacob—fourteen in all.
23दानका छोरा:
हुशीम।

23 The son of Dan:

Hushim.

24नप्‍तालीका छोराहरू:
यहसेल, गुनी, येसेर, र शिल्‍लेम।

24 The sons of Naphtali:

Jahziel, Guni, Jezer and Shillem.

25लाबानले आफ्‍नी छोरी राहेललाई दिएको कमारी बिल्‍हाले याकूबबाट जन्‍माएका छोराहरू यी नै हुन्‌। यिनीहरू जम्‍मा सात जना थिए।
25 These were the sons born to Jacob by Bilhah, whom Laban had given to his daughter Rachel—seven in all.
26याकूबका साथमा मिश्रमा गएका तिनका बुहारीहरूबाहेक आफ्‍ना निज सन्‍तान जम्‍मा छयसट्ठी जना थिए।
26 All those who went to Egypt with Jacob—those who were his direct descendants, not counting his sons’ wives—numbered sixty-six persons. 
 27मिश्रमा जन्‍मेका योसेफका छोराहरूचाहिँ दुई जना थिए। मिश्रमा आउने याकूबका घरका सबै जम्‍मा सत्तरी जना थिए। 
27 With the two sons[f] who had been born to Joseph in Egypt, the members of Jacob’s family, which went to Egypt, were seventy[g] in all.
28गोशेनमा तिनलाई भेट्‌न आइदेऊन् भनी याकूबले यहूदालाई योसेफकहाँ खबर दिन आफ्‍नो अगि पठाए।
28 Now Jacob sent Judah ahead of him to Joseph to get directions to Goshen. When they arrived in the region of Goshen,
 29योसेफले आफ्‍नो रथ तयार गर्न लगाए र गोशेनसम्‍म आफ्‍ना बुबा इस्राएललाई भेट गर्न आए। तिनको अगि योसेफ देखा पर्ने बित्तिकै तिनले आफ्‍ना बुबालाई अँगालो हालेर धेरै बेरसम्‍म रोए।
29 Joseph had his chariot made ready and went to Goshen to meet his father Israel. As soon as Joseph appeared before him, he threw his arms around his father[h] and wept for a long time.
30इस्राएलले योसेफलाई भने, “मैले तेरो मुख देखेर तँ जीवितै रहेको जान्‍न पाएकोले अब म सन्‍तोषसित मर्छु।”
30 Israel said to Joseph, “Now I am ready to die, since I have seen for myself that you are still alive.”
31योसेफले आफ्‍ना दाजुभाइहरू र आफ्‍ना बुबाका परिवारहरूलाई भने, “अब म गएर फारोलाई खबर दिन्‍छु र उनलाई भन्‍नेछु, ‘कनान देशका मेरा दाजुभाइहरू र मेरा बुबाका घरानाहरू मकहाँ आएका छन्‌। 
31 Then Joseph said to his brothers and to his father’s household, “I will go up and speak to Pharaoh and will say to him, ‘My brothers and my father’s household, who were living in the land of Canaan, have come to me. 
32उनीहरू सबै गाईबस्‍तु पाल्‍ने भएकाले गोठाला हुन्‌। उनीहरूले आफ्‍ना सबै बगाल र बथान, र उनीहरूसँग भएका सबै थोक लिएर आएका छन्‌।’ 
 32 The men are shepherds; they tend livestock, and they have brought along their flocks and herds and everything they own.’
33जब फारोले तपाईंहरूलाई बोलाएर ‘तिमीहरूका कामधन्‍दा के हो?’ भनी सोध्‍छन्, 
33 When Pharaoh calls you in and asks, ‘What is your occupation?’ 
34तब तपाईंहरूले भन्‍नुहोस्, ‘हजूरका दासहरू हामी बाबु-छोराहरू हाम्रा बाल्‍यावस्‍थादेखि अहिलेसम्‍म गाईबस्‍तु पाल्‍ने हौं।’ अनि तपाईंहरूले गोशेनमा बसोबास गर्न पाउनुहुनेछ, किनभने मिश्रीहरू सबै गोठालाहरूलाई घृणा गर्छन्‌।”

 34 you should answer, ‘Your servants have tended livestock from our boyhood on, just as our fathers did.’ Then you will be allowed to settle in the region of Goshen, for all shepherds are detestable to the Egyptians.”

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

......................................................................................

उत्‍पत्ति 47

योसेफका बुबा र दाजुभाइहरू फारोकहाँ हाजिर भएका
1तब भित्र गएर योसेफले फारोलाई भने, “मेरा बुबा र दाजुभाइहरू, उनका भेड़ाबाख्रा, गाईबस्‍तु र उनीहरूका सबै थोक लिएर कनानबाट आएका छन्‌ र अहिले उनीहरू गोशेन प्रदेशमा छन्‌।” 2तिनले आफ्‍ना दाजुहरूमध्‍येबाट पाँच जनालाई लिएर फारोकहाँ हाजिर गराए।
3फारोले तिनका दाजुभाइहरूलाई सोधे, “तिमीहरूको कामधन्‍धा के हो?”
उनीहरूले फारोलाई भने, “हामी हजूरका दासहरू हाम्रा पिता-पुर्खादेखि नै गोठाला हौं।” 4उनीहरूले फारोलाई अझै भने, “हामी यस देशमा बसोबास गर्न आएका छौं, किनकि कनान देशमा घोर अनिकाल परेको हुनाले हजूरका दासहरूलाई भेड़ाबाख्रा चराउने ठाउँ भएन। अब बिन्‍ती छ, कि हामी हजूरका दासहरूले गोशेन प्रदेशमा बसोबास गर्ने अनुमति पाऔं।”
5फारोले योसेफलाई भने, “तिम्रा बुबा र तिम्रा दाजुभाइहरू तिमीकहाँ आएछन्‌। 6मिश्रदेश तिम्रै अगि छ। देशको सबैभन्‍दा असल ठाउँमा तिम्रा बुबा र तिम्रा दाजुभाइहरूलाई बस्‍न देऊ। उनीहरूलाई गोशेन प्रदेशमा नै बस्‍न देऊ। उनीहरूमध्‍ये कति लायकका मानिसहरू छन्‌ भनी तिमीले थाहा पायौ भने मेरा गाईबस्‍तुहरू पनि उनीहरूकै जिम्‍मामा लगाइदेऊ।”
7तब योसेफले आफ्‍ना बुबा याकूबलाई पनि फारोकहाँ हाजिर गराए। याकूबले फारोलाई आशीर्वाद दिए। 8फारोले याकूबलाई सोधे, “तपाईंको उमेर कति भयो?”
9याकूबले भने, “मेरो प्रवासी जीवनको उमेर एक सय तीस वर्ष भयो। मेरो यस जीवनका वर्षहरू त थोरै र दु:खमय भएका छन्, हजूर। मेरा पिता-पुर्खाहरूले यस प्रवासको जीवनमा जति दिन उमेर खाएका थिए त्‍यति त अहिले मेरो पुगेकै छैन।” 10अनि याकूबले फेरि फारोलाई आशीर्वाद दिए, र फारोको उपस्‍थितिबाट निस्‍केर गए।
11तब योसेफले आफ्‍ना बुबा र दाजुभाइहरूलाई बसोबास गराए, र फारोको हुकुमअनुसार तिनले मिश्रमा भएका सबैभन्‍दा असल ठाउँ, अर्थात्‌ रामसेस भन्‍ने इलाकामा उनीहरूका अधिकारमा जग्‍गाजमिन दिए। 12योसेफले आफ्‍ना बुबा, दाजुभाइहरू र आफ्‍ना बुबाका परिवारका सबैलाई उनीहरूका बालबच्‍चाको संख्‍याअनुसार खानेकुरा दिएर उनीहरूको पालनपोषण गरे।
मिश्रदेशको निम्‍ति योसेफको योजना
13घोर अनिकालले देश ग्रस्‍त भएकोले गर्दा देशमा खानेकुरा केही थिएन। अनिकालद्वारा मिश्र र कनान दुवै देश ग्रसित थिए। 14मिश्र र कनान देशका मानिसहरूले अन्‍न किनेका सबै रुपियाँ योसेफले जम्‍मा गरेर फारोकै महलमा राखे। 15जब मिश्र र कनानमा भएका मानिसहरूले आफ्‍ना रुपियाँपैसा खर्च गरिसके, तब सबै मिश्रीहरूले आएर योसेफलाई भने, “हामीलाई अन्‍न दिनुहोस्‌। तपाईंका आँखाको सामुन्‍ने हामी किन मरौं? हामीसित भएका रुपियाँपैसा सबै सिद्धिए।”
16योसेफले तिनीहरूलाई भने, “तिमीहरूका रुपियाँपैसा सिद्धिए भने गाईबस्‍तु ल्‍याओ। तिमीहरूका गाईबस्‍तुका सट्टामा म तिमीहरूलाई अन्‍न दिउँला।” 17यसकारण तिनीहरूले आफ्‍ना गाईबस्‍तुहरू योसेफकहाँ ल्‍याए, र योसेफले तिनीहरूका घोड़ा, भेड़ा, गाई, गधा आदिका सट्टामा तिनीहरूलाई खानेकुरा दिएर तिनीहरूको हेरचाह गरे। त्‍यस साल गाईबस्‍तुका सट्टामा तिनीहरूलाई तिनले अन्‍न दिए।
18त्‍यो साल बितेपछि अर्को साल आएर तिनीहरूले योसेफलाई भने, “हाम्रा रुपियाँपैसा सबै सकिएको कुरा त हजूरलाई थाहै छ। गाईबस्‍तुका बथान पनि सबै हजूरकै भइसकेका छन्‌। अब हजूरको लागि हामीसँग हाम्रै जीउ र जग्‍गाजमिनबाहेक अरू केही छैन। 19हामी हजूरका आँखाको सामुन्‍ने किन नष्‍ट हुने— हामी र हाम्रा जमिन पनि? हामीलाई अन्‍न दिएर हाम्रा जमिनसमेत हामीलाई किन्‍नुहोस्, र हामी आफ्‍ना जग्‍गाजमिनसमेत फारोका कमारा-कमारी हुनेछौं। हामीलाई बीउ दिनुहोस्, र हामी जीवित रहनेछौं र हाम्रा जग्‍गाजमिन पनि उजाड़ हुनेछैन।”
20यसरी योसेफले मिश्रका सबै जग्‍गाजमिन फारोको निम्‍ति किने। त्‍यहाँ घोर अनिकाल परेको हुनाले सबै मिश्रीहरूले आफ्‍ना जग्‍गाजमिन बेचे। यसरी जग्‍गाजमिन फारोको भयो। 21मिश्रको एक छेउदेखि अर्को छेउसम्‍मका सबै मानिसहरूलाई तिनले कमारा बनाए। 22तर पूजाहारीहरूका जग्‍गाजमिन तिनले किनेनन्, किनभने पूजाहारीहरूलाई फारोबाट अन्‍नको हिस्‍सा तोकिएको थियो, र फारोले दिएकै हिस्‍साबाट तिनीहरूले खान्‍थे। त्‍यसकारण तिनीहरूले चाहिँ आफ्‍ना जग्‍गाजमिन बेच्‍नुपरेन।
23योसेफले प्रजाहरूलाई भने, “हेर, आज मैले फारोको निम्‍ति तिमीहरूका जग्‍गाजमिन र तिमीहरूलाई पनि किनेको छु। अब तिमीहरूका निम्‍ति बीउ यहाँ छ, र तिमीहरूले जमिनमा बीउ छर। 24तर फसलको बेलामा उब्‍जनीको पाँचौँ हिस्‍सा तिमीहरूले फारोलाई टक्र्याउनुपर्छ। चार हिस्‍साचाहिँ खेतीलाई बीउको निम्‍ति र तिमीहरू, तिमीहरूका परिवार र तिमीहरूका बालबच्‍चाले खानका निम्‍ति तिमीहरूका आफ्‍नै हुनेछ।”
25तिनीहरूले भने, “हजूरले हाम्रो प्राण बचाइदिनुभएको छ। हजूरको निगाह हामीमाथि रहोस्‌। हामी फारोका कमारा हुनेछौं।”
26यसैले मिश्र देशमा जग्‍गाजमिनको विषयमा योसेफले एउटा ऐन बनाए, जो आजसम्‍म प्रचलित छ, कि उब्‍जनीको पाँचौँ हिस्‍सा फारोको हुन्‍छ। पूजाहारीहरूका जग्‍गाजमिन मात्र फारोको भएन।
27अब मिश्रको गोशेनमा इस्राएलीहरूले बसोबास गरे, र तिनीहरूले त्‍यहाँका जग्‍गाजमिन आफ्‍नो अधिकारमा लिए। अनि त्‍यहाँ तिनको फलिफाप भएर संख्‍यामा ज्‍यादै वृद्धि हुँदैगयो।
28याकूब मिश्रमा सत्र वर्ष बाँचे। याकूबको जम्‍मा उमेर एक सय सतचालीस वर्ष भयो। 29इस्राएलको मर्ने बेला आइपुग्‍दा तिनले आफ्‍ना छोरा योसेफलाई बोलाएर भने, “यदि तैंले मलाई श्रद्धा गर्छस्‌ भने दया गरी तेरो हात मेरो तिघ्रामुनि राखेर मप्रति भक्ति देखाउँछु भनी मसँग प्रतिज्ञा गर्‌। तैंले मलाई मिश्रदेशमा नगाड्‌,  30तर जब म मेरा पिता-पुर्खाहरूसँग सुतिजाउँला तब मलाई मिश्रबाट बोकेर लगी उनीहरूकै चिहानमा गाड़िदे।”
तिनले भने, “तपाईंले भन्‍नुभएबमोजिम म गर्नेछु।”
31फेरि याकूबले भने, “मसँग शपथ खा।” अनि योसेफले शपथ खाए। तब इस्राएल आफ्‍नो पलङ्गको सिरानमा घोप्‍टो परे।
...............................................................................
.....................................................................................

47 Joseph went and told Pharaoh, “My father and brothers, with their flocks and herds and everything they own, have come from the land of Canaan and are now in Goshen.” He chose five of his brothers and presented them before Pharaoh.

Pharaoh asked the brothers, “What is your occupation?”

“Your servants are shepherds,” they replied to Pharaoh, “just as our fathers were.” They also said to him, “We have come to live here for a while, because the famine is severe in Canaan and your servants’ flocks have no pasture. So now, please let your servants settle in Goshen.”

Pharaoh said to Joseph, “Your father and your brothers have come to you, and the land of Egypt is before you; settle your father and your brothers in the best part of the land. Let them live in Goshen. And if you know of any among them with special ability, put them in charge of my own livestock.”

Then Joseph brought his father Jacob in and presented him before Pharaoh. After Jacob blessed[a] Pharaoh, Pharaoh asked him, “How old are you?”

And Jacob said to Pharaoh, “The years of my pilgrimage are a hundred and thirty. My years have been few and difficult, and they do not equal the years of the pilgrimage of my fathers.” 10 Then Jacob blessed[b] Pharaoh and went out from his presence.

11 So Joseph settled his father and his brothers in Egypt and gave them property in the best part of the land, the district of Rameses, as Pharaoh directed. 12 Joseph also provided his father and his brothers and all his father’s household with food, according to the number of their children.

Joseph and the Famine

13 There was no food, however, in the whole region because the famine was severe; both Egypt and Canaan wasted away because of the famine. 14 Joseph collected all the money that was to be found in Egypt and Canaan in payment for the grain they were buying, and he brought it to Pharaoh’s palace. 15 When the money of the people of Egypt and Canaan was gone, all Egypt came to Joseph and said, “Give us food. Why should we die before your eyes? Our money is all gone.”

16 “Then bring your livestock,” said Joseph. “I will sell you food in exchange for your livestock, since your money is gone.” 17 So they brought their livestock to Joseph, and he gave them food in exchange for their horses, their sheep and goats, their cattle and donkeys. And he brought them through that year with food in exchange for all their livestock.

18 When that year was over, they came to him the following year and said, “We cannot hide from our lord the fact that since our money is gone and our livestock belongs to you, there is nothing left for our lord except our bodies and our land. 19 Why should we perish before your eyes—we and our land as well? Buy us and our land in exchange for food, and we with our land will be in bondage to Pharaoh. Give us seed so that we may live and not die, and that the land may not become desolate.”

20 So Joseph bought all the land in Egypt for Pharaoh. The Egyptians, one and all, sold their fields, because the famine was too severe for them. The land became Pharaoh’s, 21 and Joseph reduced the people to servitude,[c] from one end of Egypt to the other. 22 However, he did not buy the land of the priests, because they received a regular allotment from Pharaoh and had food enough from the allotment Pharaoh gave them. That is why they did not sell their land.

23 Joseph said to the people, “Now that I have bought you and your land today for Pharaoh, here is seed for you so you can plant the ground. 24 But when the crop comes in, give a fifth of it to Pharaoh. The other four-fifths you may keep as seed for the fields and as food for yourselves and your households and your children.”

25 “You have saved our lives,” they said. “May we find favor in the eyes of our lord; we will be in bondage to Pharaoh.”

26 So Joseph established it as a law concerning land in Egypt—still in force today—that a fifth of the produce belongs to Pharaoh. It was only the land of the priests that did not become Pharaoh’s.

27 Now the Israelites settled in Egypt in the region of Goshen. They acquired property there and were fruitful and increased greatly in number.

28 Jacob lived in Egypt seventeen years, and the years of his life were a hundred and forty-seven. 29 When the time drew near for Israel to die, he called for his son Joseph and said to him, “If I have found favor in your eyes, put your hand under my thigh and promise that you will show me kindness and faithfulness. Do not bury me in Egypt, 30 but when I rest with my fathers, carry me out of Egypt and bury me where they are buried.”

“I will do as you say,” he said.

31 “Swear to me,” he said. Then Joseph swore to him, and Israel worshiped as he leaned on the top of his staff.[d]

.................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 47

योसेफका बुबा र दाजुभाइहरू फारोकहाँ हाजिर भएका
1तब भित्र गएर योसेफले फारोलाई भने, “मेरा बुबा र दाजुभाइहरू, उनका भेड़ाबाख्रा, गाईबस्‍तु र उनीहरूका सबै थोक लिएर कनानबाट आएका छन्‌ र अहिले उनीहरू गोशेन प्रदेशमा छन्‌।”
Joseph went and told Pharaoh, “My father and brothers, with their flocks and herds and everything they own, have come from the land of Canaan and are now in Goshen.
 2तिनले आफ्‍ना दाजुहरूमध्‍येबाट पाँच जनालाई लिएर फारोकहाँ हाजिर गराए।
 He chose five of his brothers and presented them before Pharaoh.
3फारोले तिनका दाजुभाइहरूलाई सोधे, “तिमीहरूको कामधन्‍धा के हो?”
उनीहरूले फारोलाई भने, “हामी हजूरका दासहरू हाम्रा पिता-पुर्खादेखि नै गोठाला हौं।” 

Pharaoh asked the brothers, “What is your occupation?”

“Your servants are shepherds,” they replied to Pharaoh, “just as our fathers were.

4उनीहरूले फारोलाई अझै भने, “हामी यस देशमा बसोबास गर्न आएका छौं, किनकि कनान देशमा घोर अनिकाल परेको हुनाले हजूरका दासहरूलाई भेड़ाबाख्रा चराउने ठाउँ भएन। अब बिन्‍ती छ, कि हामी हजूरका दासहरूले गोशेन प्रदेशमा बसोबास गर्ने अनुमति पाऔं।”
 They also said to him, “We have come to live here for a while, because the famine is severe in Canaan and your servants’ flocks have no pasture. So now, please let your servants settle in Goshen.”
5फारोले योसेफलाई भने, “तिम्रा बुबा र तिम्रा दाजुभाइहरू तिमीकहाँ आएछन्‌। 
Pharaoh said to Joseph, “Your father and your brothers have come to you,
6मिश्रदेश तिम्रै अगि छ। देशको सबैभन्‍दा असल ठाउँमा तिम्रा बुबा र तिम्रा दाजुभाइहरूलाई बस्‍न देऊ। उनीहरूलाई गोशेन प्रदेशमा नै बस्‍न देऊ। उनीहरूमध्‍ये कति लायकका मानिसहरू छन्‌ भनी तिमीले थाहा पायौ भने मेरा गाईबस्‍तुहरू पनि उनीहरूकै जिम्‍मामा लगाइदेऊ।”
and the land of Egypt is before you; settle your father and your brothers in the best part of the land. Let them live in Goshen. And if you know of any among them with special ability, put them in charge of my own livestock.
7तब योसेफले आफ्‍ना बुबा याकूबलाई पनि फारोकहाँ हाजिर गराए। याकूबले फारोलाई आशीर्वाद दिए। 
Then Joseph brought his father Jacob in and presented him before Pharaoh. After Jacob blessed[a] Pharaoh,
8फारोले याकूबलाई सोधे, “तपाईंको उमेर कति भयो?”
Pharaoh asked him, “How old are you?”
9याकूबले भने, “मेरो प्रवासी जीवनको उमेर एक सय तीस वर्ष भयो। मेरो यस जीवनका वर्षहरू त थोरै र दु:खमय भएका छन्, हजूर। मेरा पिता-पुर्खाहरूले यस प्रवासको जीवनमा जति दिन उमेर खाएका थिए त्‍यति त अहिले मेरो पुगेकै छैन।”
And Jacob said to Pharaoh, “The years of my pilgrimage are a hundred and thirty. My years have been few and difficult, and they do not equal the years of the pilgrimage of my fathers.” 
 10अनि याकूबले फेरि फारोलाई आशीर्वाद दिए, र फारोको उपस्‍थितिबाट निस्‍केर गए।
10 Then Jacob blessed[b] Pharaoh and went out from his presence.
11तब योसेफले आफ्‍ना बुबा र दाजुभाइहरूलाई बसोबास गराए, र फारोको हुकुमअनुसार तिनले मिश्रमा भएका सबैभन्‍दा असल ठाउँ, अर्थात्‌ रामसेस भन्‍ने इलाकामा उनीहरूका अधिकारमा जग्‍गाजमिन दिए। 
11 So Joseph settled his father and his brothers in Egypt and gave them property in the best part of the land, the district of Rameses, as Pharaoh directed. 
12योसेफले आफ्‍ना बुबा, दाजुभाइहरू र आफ्‍ना बुबाका परिवारका सबैलाई उनीहरूका बालबच्‍चाको संख्‍याअनुसार खानेकुरा दिएर उनीहरूको पालनपोषण गरे।
मिश्रदेशको निम्‍ति योसेफको योजना
 12 Joseph also provided his father and his brothers and all his father’s household with food, according to the number of their children.
13घोर अनिकालले देश ग्रस्‍त भएकोले गर्दा देशमा खानेकुरा केही थिएन। अनिकालद्वारा मिश्र र कनान दुवै देश ग्रसित थिए। 
13 There was no food, however, in the whole region because the famine was severe; both Egypt and Canaan wasted away because of the famine.
14मिश्र र कनान देशका मानिसहरूले अन्‍न किनेका सबै रुपियाँ योसेफले जम्‍मा गरेर फारोकै महलमा राखे। 
14 Joseph collected all the money that was to be found in Egypt and Canaan in payment for the grain they were buying, and he brought it to Pharaoh’s palace. 
15जब मिश्र र कनानमा भएका मानिसहरूले आफ्‍ना रुपियाँपैसा खर्च गरिसके, तब सबै मिश्रीहरूले आएर योसेफलाई भने, “हामीलाई अन्‍न दिनुहोस्‌। तपाईंका आँखाको सामुन्‍ने हामी किन मरौं? हामीसित भएका रुपियाँपैसा सबै सिद्धिए।”
15 When the money of the people of Egypt and Canaan was gone, all Egypt came to Joseph and said, “Give us food. Why should we die before your eyes? Our money is all gone.”
16योसेफले तिनीहरूलाई भने, “तिमीहरूका रुपियाँपैसा सिद्धिए भने गाईबस्‍तु ल्‍याओ। तिमीहरूका गाईबस्‍तुका सट्टामा म तिमीहरूलाई अन्‍न दिउँला।” 
16 “Then bring your livestock,” said Joseph. “I will sell you food in exchange for your livestock, since your money is gone.
17यसकारण तिनीहरूले आफ्‍ना गाईबस्‍तुहरू योसेफकहाँ ल्‍याए, र योसेफले तिनीहरूका घोड़ा, भेड़ा, गाई, गधा आदिका सट्टामा तिनीहरूलाई खानेकुरा दिएर तिनीहरूको हेरचाह गरे। त्‍यस साल गाईबस्‍तुका सट्टामा तिनीहरूलाई तिनले अन्‍न दिए।
17 So they brought their livestock to Joseph, and he gave them food in exchange for their horses, their sheep and goats, their cattle and donkeys. And he brought them through that year with food in exchange for all their livestock.
18त्‍यो साल बितेपछि अर्को साल आएर तिनीहरूले योसेफलाई भने, “हाम्रा रुपियाँपैसा सबै सकिएको कुरा त हजूरलाई थाहै छ। गाईबस्‍तुका बथान पनि सबै हजूरकै भइसकेका छन्‌। अब हजूरको लागि हामीसँग हाम्रै जीउ र जग्‍गाजमिनबाहेक अरू केही छैन। 
18 When that year was over, they came to him the following year and said, “We cannot hide from our lord the fact that since our money is gone and our livestock belongs to you, there is nothing left for our lord except our bodies and our land. 
19हामी हजूरका आँखाको सामुन्‍ने किन नष्‍ट हुने— हामी र हाम्रा जमिन पनि? हामीलाई अन्‍न दिएर हाम्रा जमिनसमेत हामीलाई किन्‍नुहोस्, र हामी आफ्‍ना जग्‍गाजमिनसमेत फारोका कमारा-कमारी हुनेछौं। हामीलाई बीउ दिनुहोस्, र हामी जीवित रहनेछौं र हाम्रा जग्‍गाजमिन पनि उजाड़ हुनेछैन।”
19 Why should we perish before your eyes—we and our land as well? Buy us and our land in exchange for food, and we with our land will be in bondage to Pharaoh. Give us seed so that we may live and not die, and that the land may not become desolate.”
20यसरी योसेफले मिश्रका सबै जग्‍गाजमिन फारोको निम्‍ति किने। त्‍यहाँ घोर अनिकाल परेको हुनाले सबै मिश्रीहरूले आफ्‍ना जग्‍गाजमिन बेचे। यसरी जग्‍गाजमिन फारोको भयो।
20 So Joseph bought all the land in Egypt for Pharaoh. The Egyptians, one and all, sold their fields, because the famine was too severe for them. The land became Pharaoh’s,
 21मिश्रको एक छेउदेखि अर्को छेउसम्‍मका सबै मानिसहरूलाई तिनले कमारा बनाए। 
21 and Joseph reduced the people to servitude,[c] from one end of Egypt to the other.
22तर पूजाहारीहरूका जग्‍गाजमिन तिनले किनेनन्, किनभने पूजाहारीहरूलाई फारोबाट अन्‍नको हिस्‍सा तोकिएको थियो, र फारोले दिएकै हिस्‍साबाट तिनीहरूले खान्‍थे। त्‍यसकारण तिनीहरूले चाहिँ आफ्‍ना जग्‍गाजमिन बेच्‍नुपरेन।
 22 However, he did not buy the land of the priests, because they received a regular allotment from Pharaoh and had food enough from the allotment Pharaoh gave them. That is why they did not sell their land.
23योसेफले प्रजाहरूलाई भने, “हेर, आज मैले फारोको निम्‍ति तिमीहरूका जग्‍गाजमिन र तिमीहरूलाई पनि किनेको छु। अब तिमीहरूका निम्‍ति बीउ यहाँ छ, र तिमीहरूले जमिनमा बीउ छर।
23 Joseph said to the people, “Now that I have bought you and your land today for Pharaoh, here is seed for you so you can plant the ground. 
 24तर फसलको बेलामा उब्‍जनीको पाँचौँ हिस्‍सा तिमीहरूले फारोलाई टक्र्याउनुपर्छ। चार हिस्‍साचाहिँ खेतीलाई बीउको निम्‍ति र तिमीहरू, तिमीहरूका परिवार र तिमीहरूका बालबच्‍चाले खानका निम्‍ति तिमीहरूका आफ्‍नै हुनेछ।”
24 But when the crop comes in, give a fifth of it to Pharaoh. The other four-fifths you may keep as seed for the fields and as food for yourselves and your households and your children.”
25तिनीहरूले भने, “हजूरले हाम्रो प्राण बचाइदिनुभएको छ। हजूरको निगाह हामीमाथि रहोस्‌। हामी फारोका कमारा हुनेछौं।”
25 “You have saved our lives,” they said. “May we find favor in the eyes of our lord; we will be in bondage to Pharaoh.”
26यसैले मिश्र देशमा जग्‍गाजमिनको विषयमा योसेफले एउटा ऐन बनाए, जो आजसम्‍म प्रचलित छ, कि उब्‍जनीको पाँचौँ हिस्‍सा फारोको हुन्‍छ। पूजाहारीहरूका जग्‍गाजमिन मात्र फारोको भएन।
26 So Joseph established it as a law concerning land in Egypt—still in force today—that a fifth of the produce belongs to Pharaoh. It was only the land of the priests that did not become Pharaoh’s.
27अब मिश्रको गोशेनमा इस्राएलीहरूले बसोबास गरे, र तिनीहरूले त्‍यहाँका जग्‍गाजमिन आफ्‍नो अधिकारमा लिए। अनि त्‍यहाँ तिनको फलिफाप भएर संख्‍यामा ज्‍यादै वृद्धि हुँदैगयो।
27 Now the Israelites settled in Egypt in the region of Goshen. They acquired property there and were fruitful and increased greatly in number.
28याकूब मिश्रमा सत्र वर्ष बाँचे। याकूबको जम्‍मा उमेर एक सय सतचालीस वर्ष भयो।
28 Jacob lived in Egypt seventeen years, and the years of his life were a hundred and forty-seven.
 29इस्राएलको मर्ने बेला आइपुग्‍दा तिनले आफ्‍ना छोरा योसेफलाई बोलाएर भने, “यदि तैंले मलाई श्रद्धा गर्छस्‌ भने दया गरी तेरो हात मेरो तिघ्रामुनि राखेर मप्रति भक्ति देखाउँछु भनी मसँग प्रतिज्ञा गर्‌। तैंले मलाई मिश्रदेशमा नगाड्‌,  
 29 When the time drew near for Israel to die, he called for his son Joseph and said to him, “If I have found favor in your eyes, put your hand under my thigh and promise that you will show me kindness and faithfulness. Do not bury me in Egypt,
30तर जब म मेरा पिता-पुर्खाहरूसँग सुतिजाउँला तब मलाई मिश्रबाट बोकेर लगी उनीहरूकै चिहानमा गाड़िदे।”
तिनले भने, “तपाईंले भन्‍नुभएबमोजिम म गर्नेछु।”

30 but when I rest with my fathers, carry me out of Egypt and bury me where they are buried.”

“I will do as you say,” he said.

31फेरि याकूबले भने, “मसँग शपथ खा।” अनि योसेफले शपथ खाए। तब इस्राएल आफ्‍नो पलङ्गको सिरानमा घोप्‍टो परे।

31 “Swear to me,” he said. Then Joseph swore to him, and Israel worshiped as he leaned on the top of his staff.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

Gen - 48

उत्‍पत्ति 48

याकूबले मनश्शे र एफ्राइमलाई आशीर्वाद दिएका
1केही समयपछि “हजूरका पिता बिरामी हुनुहुन्‍छ” भनेर कसैले योसेफलाई खबर दियो। यसकारण आफ्‍ना दुई छोरा मनश्‍शे र एफ्राइमलाई आफ्‍नो साथमा लिएर तिनी याकूबकहाँ गए। 2अनि “तपाईंका छोरा योसेफ तपाईंलाई भेट गर्न आएका छन्‌” भन्‍ने खबर कसैले याकूबलाई सुनायो। तब इस्राएल आफै बल गरेर पलङ्गमा बसे।
3याकूबले योसेफलाई भने, सर्वशक्तिमान्‌ परमेश्‍वर कनान देशको लूजमा मकहाँ देखा पर्नुभयो, र उहाँले मलाई आशीर्वाद दिएर भन्‍नुभयो,  4हेर, म तँलाई फल्‍दो-फुल्‍दो बनाउनेछु, र संख्‍यामा तेरो वृद्धि गराउनेछु। तँबाट म जातिहरूको समूह उत्‍पन्‍न गर्नेछु, र तँपछि तेरा सन्‍तानलाई यो देश अनन्‍तसम्‍म अधिकार गर्न दिनेछु।
5“अब म मिश्रमा आउन अगि मिश्रमा जन्‍मेका तेरा यी दुई छोराहरू मेरै हुन्‌। रूबेन र शिमियोनझैँ एफ्राइम र मनश्‍शे मेरै हुनेछन्‌। 6तिनीहरूभन्‍दा पछि जन्‍मेका सन्‍तानहरूचाहिँ तेरा हुनेछन्‌। यिनीहरूले हक पाउँदा एफ्राइम र मनश्‍शेका नाउँमा यिनीहरू बोलाइनेछन्‌। 7किनभने म पद्दन-आरामबाट आउँदा एप्रातमा पुग्‍न अझ केही टाढ़ा छँदै कनान देशमा राहेल मरिन्, र एप्रात, अर्थात्‌ बेथलेहेममा जाने बाटैमा मैले तिनलाई गाडें।” 
8योसेफका छोराहरूलाई देखेर इस्राएलले भने, “यिनीहरू को हुन्‌?”
9योसेफले आफ्‍ना बुबालाई भने, “परमेश्‍वरले मलाई यहाँ दिनुभएका यी मेरा छोराहरू हुन्‌।”
तब इस्राएलले भने, “तिनीहरूलाई यहाँ मकहाँ ल्‍याइदे। म तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिनेछु।”
10त्‍यस बेला उमेरले गर्दा इस्राएलका आँखा धमिला भइसकेका थिए, र तिनी राम्ररी देख्‍न सक्‍दैनथे। यसकारण योसेफले तिनीहरूलाई तिनको नजिक लगिदिए। अनि तिनले तिनीहरूलाई म्‍वाइँ खाएर अँगालो हाले।
11इस्राएलले योसेफलाई भने, “मैले त तेरो मुख देख्‍न पाउँला भनी ठानेकै थिइनँ, तर हेर्, मलाई तेरा सन्‍तान पनि परमेश्‍वरले देख्‍न दिनुभयो।”
12तब योसेफले तिनीहरूलाई इस्राएलका घुँड़ाबाट हटाए, र तिनले भूइँमा घोप्‍टेर साष्‍टाङ्ग प्रणाम गरे। 13योसेफले ती दुवैलाई लिएर एफ्राइमलाई आफ्‍नो दाहिनेपट्टि र इस्राएलको देब्रेपट्टि, र मनश्‍शेलाई आफ्‍नो देब्रेपट्टि र इस्राएलको दाहिनेपट्टि पर्ने गरी इस्राएलको नजिक ल्‍याए। 14तर इस्राएलले आफ्‍नो दाहिने हात पसारेर कान्‍छा एफ्राइमको टाउकोमा राखे, र मनश्‍शे जेठा भए पनि यिनैको टाउकोमा इस्राएलले आफ्‍नो देब्रे हात राखे।
15तब तिनले योसेफलाई आशीर्वाद दिएर भने,
जुन परमेश्‍वरको सामुन्‍ने मेरा पिता
अब्राहाम र इसहाक हिँड्‌थे,
जुन परमेश्‍वरले मेरो जीवनभरि
आजसम्‍म मलाई डोर्‍याउनुभएको छ,
16ती स्‍वर्गदूत, जसले मलाई
सबै खराबीबाट जोगाउनुभएको छ,
उहाँले नै यी बालकहरूलाई आशीर्वाद देऊन्।
यिनैमा मेरो नाउँ अमर भइरहोस्,
र मेरा पिता अब्राहाम र इसहाकका नाउँ अमर होऊन्‌।
र पृथ्‍वीमा यिनीहरू अनगन्‍ती भई संख्‍यामा बढून्‌।
17तिनका बुबाले आफ्‍ना दाहिने हात एफ्राइमको टाउकोमा राखेका देखेर योसेफलाई मन परेन, र तिनले एफ्राइमको टाउकोबाट मनश्‍शेको टाउकोमा राख्‍न भनी तिनका बुबाको हात हटाउनलाई उठाए। 18तिनले बुबालाई भने, “हे बुबा, यसो होइन, किनकि जेठोचाहिँ यो हो। तपाईंको दाहिने हात यसको शिरमाथि राखिदिनुहोस्‌।”
19तर तिनका बुबाले अस्‍वीकार गरी भने, “मलाई थाहा छ, छोरा, मलाई थाहा छ। यसको पनि एउटा वंश हुनेछ, र यो पनि ठूलो हुनेछ। त्‍यसो भए तापनि यसको भाइचाहिँ योभन्‍दा महान्‌ हुनेछ, र त्‍यसका सन्‍तान जातिहरूको एक समूह हुनेछ।” 20इस्राएलले तिनीहरूलाई त्‍यस दिन यसो भनेर आशीर्वाद दिए, 
“इस्राएलले तेरो नाउँ लिएर यस्‍तो आशीर्वाद दिनेछ:
परमेश्‍वरले तँलाई एफ्राइम र मनश्‍शेजस्‍तै बनाऊन्‌।”
यसरी तिनले मनश्‍शेभन्‍दा एफ्राइमलाई नै अगाड़ि राखे।
21तब इस्राएलले योसेफलाई भने, “अब म मर्न लागेको छु, तर परमेश्‍वर तिमीहरूका साथमा हुनुहुनेछ, र तिमीहरूलाई फेरि तिमीहरूका पिता-पुर्खाहरूको देशमा लैजानुहुनेछ। 22त्‍यसबाहेक तेरा दाजुभाइहरूभन्‍दा तँ बढ़ी भएकोले मैले तँलाई एउटा पहाड़को पाखा दिएको छु, जो मैले आफ्‍नो तरवार र धनुको बलले एमोरीहरूबाट लिएको थिएँ।”
....................................................................................
.........................................................................................

Manasseh and Ephraim

48 Some time later Joseph was told, “Your father is ill.” So he took his two sons Manasseh and Ephraim along with him. When Jacob was told, “Your son Joseph has come to you,” Israel rallied his strength and sat up on the bed.

Jacob said to Joseph, “God Almighty[a] appeared to me at Luz in the land of Canaan, and there he blessed me and said to me, ‘I am going to make you fruitful and increase your numbers. I will make you a community of peoples, and I will give this land as an everlasting possession to your descendants after you.’

“Now then, your two sons born to you in Egypt before I came to you here will be reckoned as mine; Ephraim and Manasseh will be mine, just as Reuben and Simeon are mine. Any children born to you after them will be yours; in the territory they inherit they will be reckoned under the names of their brothers. As I was returning from Paddan,[b] to my sorrow Rachel died in the land of Canaan while we were still on the way, a little distance from Ephrath. So I buried her there beside the road to Ephrath” (that is, Bethlehem).

When Israel saw the sons of Joseph, he asked, “Who are these?”

“They are the sons God has given me here,” Joseph said to his father.

Then Israel said, “Bring them to me so I may bless them.”

10 Now Israel’s eyes were failing because of old age, and he could hardly see. So Joseph brought his sons close to him, and his father kissed them and embraced them.

11 Israel said to Joseph, “I never expected to see your face again, and now God has allowed me to see your children too.”

12 Then Joseph removed them from Israel’s knees and bowed down with his face to the ground. 13 And Joseph took both of them, Ephraim on his right toward Israel’s left hand and Manasseh on his left toward Israel’s right hand, and brought them close to him. 14 But Israel reached out his right hand and put it on Ephraim’s head, though he was the younger, and crossing his arms, he put his left hand on Manasseh’s head, even though Manasseh was the firstborn.

15 Then he blessed Joseph and said,

 

“May the God before whom my fathers
    Abraham and Isaac walked faithfully,
the God who has been my shepherd
    all my life to this day,
16 the Angel who has delivered me from all harm
    —may he bless these boys.
May they be called by my name
    and the names of my fathers Abraham and Isaac,
and may they increase greatly
    on the earth.”

 

17 When Joseph saw his father placing his right hand on Ephraim’s head he was displeased; so he took hold of his father’s hand to move it from Ephraim’s head to Manasseh’s head. 18 Joseph said to him, “No, my father, this one is the firstborn; put your right hand on his head.”

19 But his father refused and said, “I know, my son, I know. He too will become a people, and he too will become great. Nevertheless, his younger brother will be greater than he, and his descendants will become a group of nations.” 20 He blessed them that day and said,

 

“In your[c] name will Israel pronounce this blessing:
    ‘May God make you like Ephraim and Manasseh.’”

 

So he put Ephraim ahead of Manasseh.

21 Then Israel said to Joseph, “I am about to die, but God will be with you[d] and take you[e] back to the land of your[f] fathers. 22 And to you I give one more ridge of land[g] than to your brothers, the ridge I took from the Amorites with my sword and my bow.”

.......................................................................................
ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 48

याकूबले मनश्शे र एफ्राइमलाई आशीर्वाद दिएका
1केही समयपछि “हजूरका पिता बिरामी हुनुहुन्‍छ” भनेर कसैले योसेफलाई खबर दियो। यसकारण आफ्‍ना दुई छोरा मनश्‍शे र एफ्राइमलाई आफ्‍नो साथमा लिएर तिनी याकूबकहाँ गए।
It happened after these things, that one said to Joseph, "Behold, your father is sick." He took with him his two sons, Manasseh and Ephraim.
 2अनि “तपाईंका छोरा योसेफ तपाईंलाई भेट गर्न आएका छन्‌” भन्‍ने खबर कसैले याकूबलाई सुनायो। तब इस्राएल आफै बल गरेर पलङ्गमा बसे।
One told Jacob, and said, "Behold, your son Joseph comes to you," and Israel strengthened himself, and sat on the bed.
3याकूबले योसेफलाई भने, सर्वशक्तिमान्‌ परमेश्‍वर कनान देशको लूजमा मकहाँ देखा पर्नुभयो, र उहाँले मलाई आशीर्वाद दिएर भन्‍नुभयो,
Jacob said to Joseph, "God Almighty appeared to me at Luz in the land of Canaan, and blessed me,
  4हेर, म तँलाई फल्‍दो-फुल्‍दो बनाउनेछु, र संख्‍यामा तेरो वृद्धि गराउनेछु। तँबाट म जातिहरूको समूह उत्‍पन्‍न गर्नेछु, र तँपछि तेरा सन्‍तानलाई यो देश अनन्‍तसम्‍म अधिकार गर्न दिनेछु।
and said to me, 'Behold, I will make you fruitful, and multiply you, and I will make of you a company of peoples, and will give this land to your seed after you for an everlasting possession.'
5“अब म मिश्रमा आउन अगि मिश्रमा जन्‍मेका तेरा यी दुई छोराहरू मेरै हुन्‌। रूबेन र शिमियोनझैँ एफ्राइम र मनश्‍शे मेरै हुनेछन्‌। 
Now your two sons, who were born to you in the land of Egypt before I came to you into Egypt, are mine; Ephraim and Manasseh, even as Reuben and Simeon, will be mine.
6तिनीहरूभन्‍दा पछि जन्‍मेका सन्‍तानहरूचाहिँ तेरा हुनेछन्‌। यिनीहरूले हक पाउँदा एफ्राइम र मनश्‍शेका नाउँमा यिनीहरू बोलाइनेछन्‌। 
Your issue, who you become the father of after them, will be yours. They will be called after the name of their brothers in their inheritance.
7किनभने म पद्दन-आरामबाट आउँदा एप्रातमा पुग्‍न अझ केही टाढ़ा छँदै कनान देशमा राहेल मरिन्, र एप्रात, अर्थात्‌ बेथलेहेममा जाने बाटैमा मैले तिनलाई गाडें।” 
As for me, when I came from Paddan, Rachel died by me in the land of Canaan in the way, when there was still some distance to come to Ephrath, and I buried her there in the way to Ephrath (the same is Beth-lehem)."
8योसेफका छोराहरूलाई देखेर इस्राएलले भने, “यिनीहरू को हुन्‌?”
Israel saw Joseph's sons, and said, "Who are these?"
9योसेफले आफ्‍ना बुबालाई भने, “परमेश्‍वरले मलाई यहाँ दिनुभएका यी मेरा छोराहरू हुन्‌।”
तब इस्राएलले भने, “तिनीहरूलाई यहाँ मकहाँ ल्‍याइदे। म तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिनेछु।”
Joseph said to his father, "They are my sons, whom God has given me here." He said, "Please bring them to me, and I will bless them."
10त्‍यस बेला उमेरले गर्दा इस्राएलका आँखा धमिला भइसकेका थिए, र तिनी राम्ररी देख्‍न सक्‍दैनथे। यसकारण योसेफले तिनीहरूलाई तिनको नजिक लगिदिए। अनि तिनले तिनीहरूलाई म्‍वाइँ खाएर अँगालो हाले।
Now the eyes of Israel were dim for age, so that he couldn't see. He brought them near to him; and he kissed them, and embraced them.
11इस्राएलले योसेफलाई भने, “मैले त तेरो मुख देख्‍न पाउँला भनी ठानेकै थिइनँ, तर हेर्, मलाई तेरा सन्‍तान पनि परमेश्‍वरले देख्‍न दिनुभयो।”
Israel said to Joseph, "I didn't think I would see your face, and, behold, God has let me see your seed also."
12तब योसेफले तिनीहरूलाई इस्राएलका घुँड़ाबाट हटाए, र तिनले भूइँमा घोप्‍टेर साष्‍टाङ्ग प्रणाम गरे। 
Joseph brought them out from between his knees, and he bowed himself with his face to the earth.
13योसेफले ती दुवैलाई लिएर एफ्राइमलाई आफ्‍नो दाहिनेपट्टि र इस्राएलको देब्रेपट्टि, र मनश्‍शेलाई आफ्‍नो देब्रेपट्टि र इस्राएलको दाहिनेपट्टि पर्ने गरी इस्राएलको नजिक ल्‍याए। 
Joseph took them both, Ephraim in his right hand toward Israel's left hand, and Manasseh in his left hand toward Israel's right hand, and brought them near to him.
14तर इस्राएलले आफ्‍नो दाहिने हात पसारेर कान्‍छा एफ्राइमको टाउकोमा राखे, र मनश्‍शे जेठा भए पनि यिनैको टाउकोमा इस्राएलले आफ्‍नो देब्रे हात राखे।
Israel stretched out his right hand, and laid it on Ephraim's head, who was the younger, and his left hand on Manasseh's head, guiding his hands knowingly, for Manasseh was the firstborn.
15तब तिनले योसेफलाई आशीर्वाद दिएर भने,
जुन परमेश्‍वरको सामुन्‍ने मेरा पिता
अब्राहाम र इसहाक हिँड्‌थे,
जुन परमेश्‍वरले मेरो जीवनभरि
आजसम्‍म मलाई डोर्‍याउनुभएको छ,
He blessed Joseph, and said, "The God before whom my fathers Abraham and Isaac did walk, the God who has fed me all my life long to this day,
16ती स्‍वर्गदूत, जसले मलाई
सबै खराबीबाट जोगाउनुभएको छ,
उहाँले नै यी बालकहरूलाई आशीर्वाद देऊन्।
यिनैमा मेरो नाउँ अमर भइरहोस्,
र मेरा पिता अब्राहाम र इसहाकका नाउँ अमर होऊन्‌।
र पृथ्‍वीमा यिनीहरू अनगन्‍ती भई संख्‍यामा बढून्‌।
the angel who has redeemed me from all evil, bless the lads, and let my name be named on them, and the name of my fathers Abraham and Isaac. Let them grow into a multitude in the midst of the earth."
17तिनका बुबाले आफ्‍ना दाहिने हात एफ्राइमको टाउकोमा राखेका देखेर योसेफलाई मन परेन, र तिनले एफ्राइमको टाउकोबाट मनश्‍शेको टाउकोमा राख्‍न भनी तिनका बुबाको हात हटाउनलाई उठाए। 
When Joseph saw that his father laid his right hand on the head of Ephraim, it displeased him. He held up his father's hand, to remove it from Ephraim's head to Manasseh's head.
18तिनले बुबालाई भने, “हे बुबा, यसो होइन, किनकि जेठोचाहिँ यो हो। तपाईंको दाहिने हात यसको शिरमाथि राखिदिनुहोस्‌।”
Joseph said to his father, "Not so, my father; for this is the firstborn; put your right hand on his head."
19तर तिनका बुबाले अस्‍वीकार गरी भने, “मलाई थाहा छ, छोरा, मलाई थाहा छ। यसको पनि एउटा वंश हुनेछ, र यो पनि ठूलो हुनेछ। त्‍यसो भए तापनि यसको भाइचाहिँ योभन्‍दा महान्‌ हुनेछ, र त्‍यसका सन्‍तान जातिहरूको एक समूह हुनेछ।” 
His father refused, and said, "I know, my son, I know. He also will become a people, and he also will be great. However, his younger brother will be greater than he, and his seed will become a multitude of nations."
20इस्राएलले तिनीहरूलाई त्‍यस दिन यसो भनेर आशीर्वाद दिए, 
“इस्राएलले तेरो नाउँ लिएर यस्‍तो आशीर्वाद दिनेछ:
परमेश्‍वरले तँलाई एफ्राइम र मनश्‍शेजस्‍तै बनाऊन्‌।”
यसरी तिनले मनश्‍शेभन्‍दा एफ्राइमलाई नै अगाड़ि राखे।
He blessed them that day, saying, "In you will Israel bless, saying, 'God make you as Ephraim and as Manasseh'" He set Ephraim before Manasseh.
21तब इस्राएलले योसेफलाई भने, “अब म मर्न लागेको छु, तर परमेश्‍वर तिमीहरूका साथमा हुनुहुनेछ, र तिमीहरूलाई फेरि तिमीहरूका पिता-पुर्खाहरूको देशमा लैजानुहुनेछ। 
Israel said to Joseph, "Behold, I am dying, but God will be with you, and bring you again to the land of your fathers.
22त्‍यसबाहेक तेरा दाजुभाइहरूभन्‍दा तँ बढ़ी भएकोले मैले तँलाई एउटा पहाड़को पाखा दिएको छु, जो मैले आफ्‍नो तरवार र धनुको बलले एमोरीहरूबाट लिएको थिएँ।”
Moreover I have given to you one portion above your brothers, which I took out of the hand of the Amorite with my sword and with my bow."

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

Gen - 49

उत्‍पत्ति 49

याकूबले आफ्‍ना बाह्र छोराहरूलाई आशीर्वाद दिएका
1तब याकूबले आफ्‍ना छोराहरूलाई बोलाएर भने, तिमीहरू यहाँ जम्‍मा होओ, र पछिल्‍ला दिनहरूमा तिमीहरूमाथि के आइपर्नेछ सो म भनूँला।
2हे याकूबका छोरा हो,
जम्‍मा भएर सुन,
तिमीहरूका बुबा इस्राएलले भनेका सुन।
3रूबेन, तँ मेरो जेठो छोरो होस्,
मेरो शक्ति र मेरो बलको पहिलो फल,
गौरव र शक्तिमा सर्वप्रमुख।
4पानीजस्‍तो चञ्‍चल तँ,
तेरो प्रतिष्‍ठा कायम रहनेछैन,
किनभने तेरा बुबाको पलङ्गमा तँ चढ़िस्,
र त्‍यो अशुद्ध पारिस्‌—
तँ मेरो ओछ्यानमा चढ़िस्‌!
5शिमियोन र लेवी दाजुभाइ हुन्,
तिनका तरवार नै उपद्रवका हतियार हुन्,
6ए मेरो प्राण, तिनीहरूको सभामा नआइज,
तिनीहरूको सङ्गतमा नलाग्,
किनकि आफ्‍नो रीसमा तिनीहरूले
मानिसहरूलाई मारेका छन्,
तिनीहरूले आफूखुशी गरेर
गोरुहरूका ढोड़नसा काटेका छन्‌।
7तिनीहरूको रीसमाथि श्राप परोस्,
किनभने त्‍यो भयानक छ,
र तिनीहरूका क्रोधमाथि,
किनकि त्‍यो निष्‍ठुर छ।
तिनीहरूलाई म याकूबमा छिन्‍न-भिन्‍न पार्नेछु,
र इस्राएलमा तितरबितर पार्नेछु।
8ए यहूदा, तेरा दाजुभाइहरूले
तेरो प्रशंसा गर्नेछन्,
तेरो हातले तेरा शत्रुहरूका गर्दन पक्रनेछ,
तेरै बुबाका छोराहरू तेरो सामुन्‍ने निहुरिनेछन्‌।
9यहूदा सिंहको डमरु हो। 
ए मेरो छोरो, शिकारबाट तँ आएको छस्,
त्‍यो निहुरिन्‍छ, र सिंहझैँ लेटिरहन्‍छ,
अँ, सिंहनीझैँ— कसले त्‍यसलाई उठाउने आँट गर्छ?
10यहूदाको हातबाट राजदण्‍ड हट्‌नेछैन,
राज्‍य चलाउनेको लाठी त्‍यसका खुट्टाका बीचबाट हट्‌नेछैन,
जबसम्‍म त्‍यसका मालिक आउँदैनन्‌।
र जातिहरू उहाँको आज्ञाकारी बन्‍नेछन्‌।
11त्‍यसको गधालाई दाखको बोटमा,
र गधाको बछेड़ोलाई चाहिँ
उत्तम जातको हाँगामा बाँध्‍नेछ।
त्‍यसले आफ्‍ना लुगाहरू दाखमद्यमा,
आफ्‍ना पोशाक अङ्‌गूरको रसमा धुनेछन्‌।
12त्‍यसका आँखा दाखमद्यभन्‍दा गाढ़ा,
र त्‍यसका दाँत दूधभन्‍दा सेता हुनेछन्‌।
13जबूलूनको वास समुद्रको किनारमा हुनेछ,
जहाजहरूका निम्‍ति त्‍यो बन्‍दरगाह हुनेछ,
र त्‍यसको सिमाना सीदोनसम्‍म हुनेछ।
14इस्‍साखार बलियो गधा हो,
जो दुई भारीहरूका बीचमा लेटिरहन्‍छ।
15आफ्‍नो विश्रामको ठाउँ असल रहेछ,
र त्‍यसको देश रमाइलो रहेछ भन्‍ने त्‍यसले देखेपछि,
त्‍यसले भारी बोक्‍नलाई आफ्‍नो काँध झुकाउनेछ,
र बेगारीको काम गर्न मान्‍नेछ।
16इस्राएलका कुलमध्‍येको एक भएर
दानले आफ्‍ना मानिसहरूका निम्‍ति न्‍याय गर्नेछ।
17दानचाहिँ बाटोमा भएको एउटा सर्प,
र गोरेटोमा भएको विषालु साँप हुनेछ,
जसले घोड़ाका कुर्कुच्‍चा डस्‍छ,
र त्‍यसको घोड़चढ़ीचाहिँ पछिल्‍तिर लोट्‌छ।
18“हे प्रभु, मैले तपाईंको उद्धारको प्रतीक्षा गर्दैआएको छु।
19“गादमाथि एक दलले आक्रमण त गर्नेछ,
तर त्‍यसले तिनीहरूलाई उल्‍टा खेद्‌दै हमला गर्नेछ।
20“आशेरबाट उत्‍पन्‍न हुने अनाजहरू उत्तम हुनेछन्,
र त्‍यसले राजकीय खाना बाँड़िदिनेछ।
21नप्‍ताली फुकाइएकी मुडुली-मृग हो,
जसले सुन्‍दर-सुन्‍दर पाठा-पाठी बियाउँछे।
22योसेफ फलले लटरम्‍म भएको एउटा लहरा हो,
पानीको मूलनेर भएको फल दिने लहरा,
जसका हाँगाहरू पर्खाल माथि-माथि फैलिन्‍छन्‌।
23धनुर्धारीहरूले त्‍यसलाई ज्‍यादै दु:ख दिए,
त्‍यसमाथि काँड़ चलाए,
र त्‍यसको खेदो गरे।
24तैपनि त्‍यसको धनु दह्रो नै रह्यो,
र त्‍यसका पाखुराहरू फूर्तिलै रहे,
याकूबका परमशक्तिशालीको हातद्वारा,
ती गोठाला, इस्राएलको चट्टानद्वारा,
25अर्थात्‌ तेरा बुबाका परमेश्‍वर, जसले तँलाई सहायता गर्नुहुन्‍छ, सर्वशक्तिमान्, जसले तँलाई आशिष्‌ दिनुहुन्‍छ— माथि स्‍वर्गका आशिष्‌हरू, तल अगाधका आशिष्‌हरू, स्‍तन र गर्भका आशिष्‌हरू।
26तेरा बुबाका आशीर्वाद प्राचीन पहाड़हरूका
आशीर्वादभन्‍दा र अनन्‍त डाँड़ाहरूका
आशिष्‌भन्‍दा प्रबल छ।
ती सबै योसेफको शिरमा होऊन्,
त्‍यसका दाजुभाइहरूमध्‍येका प्रधानको शिरैमा।
27“बेन्‍यामीन त एउटा फहराउने ब्‍वाँसो हो,
बिहानचाहिँ ल्‍याएको शिकार त्‍यसले खान्‍छ,
र बेलुकीचाहिँ त्‍यसले लूट बाँड्‌छ।”
28यी सबै इस्राएलका बाह्र कुल हुन्‌। आफ्‍ना बुबाले तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिँदै भनेको कुरा यही हो। प्रत्‍येकलाई तिनले सुहाउँदो आशीर्वाद दिए।
याकूबको मृत्‍यु
29तब तिनले तिनीहरूलाई यो आज्ञा दिए: “म त मेरा मानिसहरूकहाँ मिल्‍न जान लागेको छु। हित्ती एप्रोनको खेतमा भएको ओड़ारमा मेरा पिता-पुर्खाहरूका साथमा मलाई गाड़, 30अर्थात्‌ कनान देशमा मम्रेनेरको मक्‍पेलाको खेतमा भएको ओड़ार, जो अब्राहामले हित्ती एप्रोनको हातबाट खेतसमेत चिहान बनाउनलाई किनेका थिए।  31त्‍यहीँ नै उनीहरूले अब्राहाम र तिनकी पत्‍नी सारालाई गाड़ेका थिए। र त्‍यहीँ नै उनीहरूले इसहाक र तिनकी पत्‍नी रिबेकालाई पनि गाड़ेका थिए। त्‍यहीँ नै मैले लेआलाई गाडें।  32त्‍यो खेत र त्‍यहाँ भएको ओड़ार हित्तीहरूको हातबाट किनेको हो।”
33छोराहरूलाई यो आज्ञा दिइसकेपछि याकूबले आफ्‍ना खुट्टा ओछ्यानमा पसारेर आफ्‍नो प्राण त्‍यागे, र आफ्‍ना पिता-पुर्खाहरूसँग मिल्‍न गए। 
................................................................

Jacob Blesses His Sons

49 Then Jacob called for his sons and said: “Gather around so I can tell you what will happen to you in days to come.

“Assemble and listen, sons of Jacob;
    listen to your father Israel.

“Reuben, you are my firstborn,
    my might, the first sign of my strength,
    excelling in honor, excelling in power.
Turbulent as the waters, you will no longer excel,
    for you went up onto your father’s bed,
    onto my couch and defiled it.

“Simeon and Levi are brothers—
    their swords[a] are weapons of violence.
Let me not enter their council,
    let me not join their assembly,
for they have killed men in their anger
    and hamstrung oxen as they pleased.
Cursed be their anger, so fierce,
    and their fury, so cruel!
I will scatter them in Jacob
    and disperse them in Israel.

“Judah,[b] your brothers will praise you;
    your hand will be on the neck of your enemies;
    your father’s sons will bow down to you.
You are a lion’s cub, Judah;
    you return from the prey, my son.
Like a lion he crouches and lies down,
    like a lioness—who dares to rouse him?
10 The scepter will not depart from Judah,
    nor the ruler’s staff from between his feet,[c]
until he to whom it belongs[d] shall come
    and the obedience of the nations shall be his.
11 He will tether his donkey to a vine,
    his colt to the choicest branch;
he will wash his garments in wine,
    his robes in the blood of grapes.
12 His eyes will be darker than wine,
    his teeth whiter than milk.[e]

13 “Zebulun will live by the seashore
    and become a haven for ships;
    his border will extend toward Sidon.

14 “Issachar is a rawboned[f] donkey
    lying down among the sheep pens.[g]
15 When he sees how good is his resting place
    and how pleasant is his land,
he will bend his shoulder to the burden
    and submit to forced labor.

16 “Dan[h] will provide justice for his people
    as one of the tribes of Israel.
17 Dan will be a snake by the roadside,
    a viper along the path,
that bites the horse’s heels
    so that its rider tumbles backward.

18 “I look for your deliverance, Lord.

19 “Gad[i] will be attacked by a band of raiders,
    but he will attack them at their heels.

20 “Asher’s food will be rich;
    he will provide delicacies fit for a king.

21 “Naphtali is a doe set free
    that bears beautiful fawns.[j]

22 “Joseph is a fruitful vine,
    a fruitful vine near a spring,
    whose branches climb over a wall.[k]
23 With bitterness archers attacked him;
    they shot at him with hostility.
24 But his bow remained steady,
    his strong arms stayed[l] limber,
because of the hand of the Mighty One of Jacob,
    because of the Shepherd, the Rock of Israel,
25 because of your father’s God, who helps you,
    because of the Almighty,[m] who blesses you
with blessings of the skies above,
    blessings of the deep springs below,
    blessings of the breast and womb.
26 Your father’s blessings are greater
    than the blessings of the ancient mountains,
    than[n] the bounty of the age-old hills.
Let all these rest on the head of Joseph,
    on the brow of the prince among[o] his brothers.

27 “Benjamin is a ravenous wolf;
    in the morning he devours the prey,
    in the evening he divides the plunder.”

28 All these are the twelve tribes of Israel, and this is what their father said to them when he blessed them, giving each the blessing appropriate to him.

The Death of Jacob

29 Then he gave them these instructions: “I am about to be gathered to my people. Bury me with my fathers in the cave in the field of Ephron the Hittite, 30 the cave in the field of Machpelah, near Mamre in Canaan, which Abraham bought along with the field as a burial place from Ephron the Hittite. 31 There Abraham and his wife Sarah were buried, there Isaac and his wife Rebekah were buried, and there I buried Leah. 32 The field and the cave in it were bought from the Hittites.[p]

33 When Jacob had finished giving instructions to his sons, he drew his feet up into the bed, breathed his last and was gathered to his people.

....................................................................

ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 49

याकूबले आफ्‍ना बाह्र छोराहरूलाई आशीर्वाद दिएका
1तब याकूबले आफ्‍ना छोराहरूलाई बोलाएर भने, तिमीहरू यहाँ जम्‍मा होओ, र पछिल्‍ला दिनहरूमा तिमीहरूमाथि के आइपर्नेछ सो म भनूँला।
Jacob called to his sons, and said: "Gather yourselves together, that I may tell you that which will happen to you in the days to come.
2हे याकूबका छोरा हो,
जम्‍मा भएर सुन,
तिमीहरूका बुबा इस्राएलले भनेका सुन।
Assemble yourselves, and hear, you sons of Jacob; Listen to Israel, your father.
3रूबेन, तँ मेरो जेठो छोरो होस्,
मेरो शक्ति र मेरो बलको पहिलो फल,
गौरव र शक्तिमा सर्वप्रमुख।
"Reuben, you are my firstborn, my might, and the beginning of my strength; The pre-eminence of dignity, and the pre-eminence of power.
4पानीजस्‍तो चञ्‍चल तँ,
तेरो प्रतिष्‍ठा कायम रहनेछैन,
किनभने तेरा बुबाको पलङ्गमा तँ चढ़िस्,
र त्‍यो अशुद्ध पारिस्‌—
तँ मेरो ओछ्यानमा चढ़िस्‌!
Boiling over as water, you shall not have the pre-eminence; Because you went up to your father's bed; Then defiled it. He went up to my couch.
5शिमियोन र लेवी दाजुभाइ हुन्,
तिनका तरवार नै उपद्रवका हतियार हुन्,
"Simeon and Levi are brothers; Weapons of violence are their swords.
6ए मेरो प्राण, तिनीहरूको सभामा नआइज,
तिनीहरूको सङ्गतमा नलाग्,
किनकि आफ्‍नो रीसमा तिनीहरूले
मानिसहरूलाई मारेका छन्,
तिनीहरूले आफूखुशी गरेर
गोरुहरूका ढोड़नसा काटेका छन्‌।
My soul, don't come into their council; My glory, don't be united to their assembly; For in their anger they killed a man, In their self-will they hamstrung an ox.
7तिनीहरूको रीसमाथि श्राप परोस्,
किनभने त्‍यो भयानक छ,
र तिनीहरूका क्रोधमाथि,
किनकि त्‍यो निष्‍ठुर छ।
तिनीहरूलाई म याकूबमा छिन्‍न-भिन्‍न पार्नेछु,
र इस्राएलमा तितरबितर पार्नेछु।
Cursed be their anger, for it was fierce; Their wrath, for it was cruel. I will divide them in Jacob, Scatter them in Israel.
8ए यहूदा, तेरा दाजुभाइहरूले
तेरो प्रशंसा गर्नेछन्,
तेरो हातले तेरा शत्रुहरूका गर्दन पक्रनेछ,
तेरै बुबाका छोराहरू तेरो सामुन्‍ने निहुरिनेछन्‌।
"Judah, your brothers will praise you: Your hand will be on the neck of your enemies; Your father's sons will bow down before you.
9यहूदा सिंहको डमरु हो। 
ए मेरो छोरो, शिकारबाट तँ आएको छस्,
त्‍यो निहुरिन्‍छ, र सिंहझैँ लेटिरहन्‍छ,
अँ, सिंहनीझैँ— कसले त्‍यसलाई उठाउने आँट गर्छ?
Judah is a lion's whelp. From the prey, my son, you have gone up. He stooped down, he couched as a lion, As a lioness. Who will rouse him up?
10यहूदाको हातबाट राजदण्‍ड हट्‌नेछैन,
राज्‍य चलाउनेको लाठी त्‍यसका खुट्टाका बीचबाट हट्‌नेछैन,
जबसम्‍म त्‍यसका मालिक आउँदैनन्‌।
र जातिहरू उहाँको आज्ञाकारी बन्‍नेछन्‌।
The scepter will not depart from Judah, Nor the ruler's staff from between his feet, Until Shiloh comes. To him will the obedience of the peoples be.
11त्‍यसको गधालाई दाखको बोटमा,
र गधाको बछेड़ोलाई चाहिँ
उत्तम जातको हाँगामा बाँध्‍नेछ।
त्‍यसले आफ्‍ना लुगाहरू दाखमद्यमा,
आफ्‍ना पोशाक अङ्‌गूरको रसमा धुनेछन्‌।
Binding his foal to the vine, His donkey's colt to the choice vine; He has washed his garments in wine, His robes in the blood of grapes:
12त्‍यसका आँखा दाखमद्यभन्‍दा गाढ़ा,
र त्‍यसका दाँत दूधभन्‍दा सेता हुनेछन्‌।
His eyes will be red with wine, His teeth white with milk.
13जबूलूनको वास समुद्रको किनारमा हुनेछ,
जहाजहरूका निम्‍ति त्‍यो बन्‍दरगाह हुनेछ,
र त्‍यसको सिमाना सीदोनसम्‍म हुनेछ।
"Zebulun will dwell at the haven of the sea. He will be for a haven of ships. His border will be on Sidon.
14इस्‍साखार बलियो गधा हो,
जो दुई भारीहरूका बीचमा लेटिरहन्‍छ।
"Issachar is a strong donkey, Couching down between the sheepfolds.
15आफ्‍नो विश्रामको ठाउँ असल रहेछ,
र त्‍यसको देश रमाइलो रहेछ भन्‍ने त्‍यसले देखेपछि,
त्‍यसले भारी बोक्‍नलाई आफ्‍नो काँध झुकाउनेछ,
र बेगारीको काम गर्न मान्‍नेछ।
He saw a resting-place, that it was good, The land, that it was pleasant; He bowed his shoulder to bear, And became a servant doing forced labor.
16इस्राएलका कुलमध्‍येको एक भएर
दानले आफ्‍ना मानिसहरूका निम्‍ति न्‍याय गर्नेछ।
"Dan will judge his people, As one of the tribes of Israel.
17दानचाहिँ बाटोमा भएको एउटा सर्प,
र गोरेटोमा भएको विषालु साँप हुनेछ,
जसले घोड़ाका कुर्कुच्‍चा डस्‍छ,
र त्‍यसको घोड़चढ़ीचाहिँ पछिल्‍तिर लोट्‌छ।
Dan will be a serpent in the way, An adder in the path, That bites the horse's heels, So that his rider falls backward.
18“हे प्रभु, मैले तपाईंको उद्धारको प्रतीक्षा गर्दैआएको छु।
I have waited for your salvation, Yahweh.
19“गादमाथि एक दलले आक्रमण त गर्नेछ,
तर त्‍यसले तिनीहरूलाई उल्‍टा खेद्‌दै हमला गर्नेछ।
"Gad, a troop will press on him; But he will press on their heel.
20“आशेरबाट उत्‍पन्‍न हुने अनाजहरू उत्तम हुनेछन्,
र त्‍यसले राजकीय खाना बाँड़िदिनेछ।
Out of Asher his bread will be fat, He will yield royal dainties.
21नप्‍ताली फुकाइएकी मुडुली-मृग हो,
जसले सुन्‍दर-सुन्‍दर पाठा-पाठी बियाउँछे।
"Naphtali is a doe set free, Who bears beautiful fawns.
22योसेफ फलले लटरम्‍म भएको एउटा लहरा हो,
पानीको मूलनेर भएको फल दिने लहरा,
जसका हाँगाहरू पर्खाल माथि-माथि फैलिन्‍छन्‌।
"Joseph is a fruitful bough, A fruitful bough by a spring; His branches run over the wall.
23धनुर्धारीहरूले त्‍यसलाई ज्‍यादै दु:ख दिए,
त्‍यसमाथि काँड़ चलाए,
र त्‍यसको खेदो गरे।
The archers have sorely grieved him, Shot at him, and persecute him:
24तैपनि त्‍यसको धनु दह्रो नै रह्यो,
र त्‍यसका पाखुराहरू फूर्तिलै रहे,
याकूबका परमशक्तिशालीको हातद्वारा,
ती गोठाला, इस्राएलको चट्टानद्वारा,
But his bow abode in strength, The arms of his hands were made strong, By the hands of the Mighty One of Jacob, (From there is the shepherd, the stone of Israel),
25अर्थात्‌ तेरा बुबाका परमेश्‍वर, जसले तँलाई सहायता गर्नुहुन्‍छ, सर्वशक्तिमान्, जसले तँलाई आशिष्‌ दिनुहुन्‍छ— माथि स्‍वर्गका आशिष्‌हरू, तल अगाधका आशिष्‌हरू, स्‍तन र गर्भका आशिष्‌हरू।
Even by the God of your father, who will help you, By the Almighty, who will bless you, With blessings of heaven above, Blessings of the deep that couches beneath, Blessings of the breasts, and of the womb.
26तेरा बुबाका आशीर्वाद प्राचीन पहाड़हरूका
आशीर्वादभन्‍दा र अनन्‍त डाँड़ाहरूका
आशिष्‌भन्‍दा प्रबल छ।
ती सबै योसेफको शिरमा होऊन्,
त्‍यसका दाजुभाइहरूमध्‍येका प्रधानको शिरैमा।
The blessings of your father Have prevailed above the blessings of the ancient mountains, Than the bounty of the age-old hills. They will be on the head of Joseph, On the crown of the head of him who is separated from his brothers.
27“बेन्‍यामीन त एउटा फहराउने ब्‍वाँसो हो,
बिहानचाहिँ ल्‍याएको शिकार त्‍यसले खान्‍छ,
र बेलुकीचाहिँ त्‍यसले लूट बाँड्‌छ।”
"Benjamin is a ravenous wolf. In the morning she will devour the prey. At evening he will divide the spoil."
28यी सबै इस्राएलका बाह्र कुल हुन्‌। आफ्‍ना बुबाले तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिँदै भनेको कुरा यही हो। प्रत्‍येकलाई तिनले सुहाउँदो आशीर्वाद दिए।
याकूबको मृत्‍यु
All these are the twelve tribes of Israel, and this is what their father spoke to them and blessed them. He blessed everyone according to his blessing.
29तब तिनले तिनीहरूलाई यो आज्ञा दिए: “म त मेरा मानिसहरूकहाँ मिल्‍न जान लागेको छु। हित्ती एप्रोनको खेतमा भएको ओड़ारमा मेरा पिता-पुर्खाहरूका साथमा मलाई गाड़, 
He charged them, and said to them, "I am to be gathered to my people. Bury me with my fathers in the cave that is in the field of Ephron the Hittite,
30अर्थात्‌ कनान देशमा मम्रेनेरको मक्‍पेलाको खेतमा भएको ओड़ार, जो अब्राहामले हित्ती एप्रोनको हातबाट खेतसमेत चिहान बनाउनलाई किनेका थिए। 
in the cave that is in the field of Machpelah, which is before Mamre, in the land of Canaan, which Abraham bought with the field from Ephron the Hittite for a possession of a burying-place.
 31त्‍यहीँ नै उनीहरूले अब्राहाम र तिनकी पत्‍नी सारालाई गाड़ेका थिए। र त्‍यहीँ नै उनीहरूले इसहाक र तिनकी पत्‍नी रिबेकालाई पनि गाड़ेका थिए। त्‍यहीँ नै मैले लेआलाई गाडें।  
There they buried Abraham and Sarah, his wife. There they buried Isaac and Rebekah, his wife, and there I buried Leah:
32त्‍यो खेत र त्‍यहाँ भएको ओड़ार हित्तीहरूको हातबाट किनेको हो।”
the field and the cave that is therein, which was purchased from the children of Heth."
33छोराहरूलाई यो आज्ञा दिइसकेपछि याकूबले आफ्‍ना खुट्टा ओछ्यानमा पसारेर आफ्‍नो प्राण त्‍यागे, र आफ्‍ना पिता-पुर्खाहरूसँग मिल्‍न गए। When Jacob made an end of charging his sons, he gathered up his feet into the bed, and yielded up the spirit, and was gathered to his people.

 

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

Gen - 50

उत्‍पत्ति 50

याकूबलाई गाडेको
1योसेफ आफ्‍ना बुबामाथि घोप्‍टो परेर रोए, र तिनलाई म्‍वाइँ खाए। 2तब योसेफले आफ्‍नो सेवामा हुने वैद्यहरूलाई आफ्‍ना पिताको लाशमा सुगन्‍धित लेप मल्‍न लगाए। यसकारण ती वैद्यहरूले इस्राएलको लाशमा सुगन्‍धित लेप मले। 3यसको निम्‍ति चालीस दिन लागेको थियो, किनकि सुगन्‍धित लेप लाउन यति नै दिन लाग्‍थ्‍यो। तिनको निम्‍ति मिश्रीहरूले पनि सत्तरी दिन शोक मनाए।
4तिनको निम्‍ति शोक मनाउने दिन बितेपछि योसेफले फारोका भारदारहरूसँग यसरी कुरा गरे, “यदि तिम्रो निगाह ममाथि छ भने कृपा गरी यो मेरो कुरा फारोकहाँ लगिदेओ। 5मेरा बुबाले मलाई यसो भनेर शपथ खान लाउनुभयो: ‘म मर्न लागेको छु। कनान देशमा म आफैले खनेर बनाएको मेरो चिहानमा मलाई गाड्‌नू।’ यसकारण कृपा गरी गएर मेरा बुबालाई त्‍यहीँ गाड़ेर फर्किआउन पाऊँ।” 
6फारोले जवाफ दिए, “तिमीलाई उनले शपथ खान लाएबमोजिम गएर तिम्रा बुबालाई गाड़।”
7यसैले आफ्‍ना बुबालाई गाड्‌न योसेफ गए। तिनका साथमा फारोका सारा अधिकारीहरू, उनका भारदारहरू र मिश्रका सबै मुख्‍य मानिसहरू, 8साथै योसेफका परिवारका सबै र तिनका दाजुभाइहरू र तिनका बुबाका परिवारका सबै गए। केवल तिनीहरूका बालबच्‍चा, तिनीहरूका बगाल र बथानहरू गोशेन प्रदेशमा नै छोड़िएर रहे। 9तिनका साथमा रथहरू र घोड़चढ़ीहरू पनि गए। त्‍यो एउटा ठूलो मलामीको समूह थियो।
10जब तिनीहरू यर्दननेरको आतादको खलामा आइपुगे, तब तिनीहरूले साह्रै अफसोस गरेर रुवाबासी गरे। अनि त्‍यहाँ योसेफले सात दिनसम्‍म आफ्‍ना बुबाको निम्‍ति विलाप गरे। 11त्‍यस देशका बासिन्‍दा कनानीहरूले आतादको खलामा गरेको विलाप देखेर भने, “यो त मिश्रीहरूको ठूलो विलाप रहेछ।” यसकारण यर्दननेरको त्‍यस ठाउँको नाउँ हाबिल-मिश्रइम राखियो। त्‍यो यर्दन पारिपट्टि छ।
12यसरी याकूबले तिनीहरूलाई आज्ञा गरेबमोजिम छोराहरूले गरे। 13तिनका छोराहरूले तिनलाई कनानसम्‍मै पुर्‍याए, र हित्ती एप्रोनसँग खेतसमेत अब्राहामले चिहान बनाउनलाई किनेको ओड़ार, अर्थात्‌ मम्रेनेरको मक्‍पेलाको खेतमा भएको ओड़ारमा तिनलाई गाड़े।  14आफ्‍ना बुबालाई गाड़िसकेपछि आफ्‍ना दाजुभाइहरू र आफ्‍ना बुबालाई गाड्‌न तिनीसँग गएका सबैका साथमा योसेफ मिश्रमा फर्के।
15बुबाको मृत्‍यु भएको देखेर योसेफका दाजुभाइहरूले आपसमा भने, “शायद अब योसेफले हामीसँग दुश्‍मनी गर्नेछ, र हामीले उसलाई गरेका सबै खराबीको बदला लिनेछ।” 16यसैकारण उनीहरूले यसो भनेर योसेफकहाँ खबर पठाए, “मर्नुभन्‍दा अघि तपाईंका बुबाले यस्‍तो आज्ञा दिनुभएको थियो: 17‘तिमीहरूले योसेफलाई भन: कृपा गरी उनीहरूले तिमीसँग खराबी गरेकामा तिम्रा दाजुहरूका अपराध क्षमा गर।’ अब बिन्‍ती छ, कृपा गरी तपाईंका बुबाका परमेश्‍वरका दासहरूका अपराध क्षमा गर्नुहोस्‌।” उनीहरूको यस्‍तो कुरा सुनेपछि योसेफ रोए।
18तिनका दाजुहरू पनि आएर तिनका सामुन्‍ने घोप्‍टो परेर भने, “हेर्नुहोस्, हामी तपाईंका दास हौं।”
19तर योसेफले उनीहरूलाई भने, “नडराओ, के म परमेश्‍वरको स्‍थानमा छु र? 20तिमीहरूले मेरो विरुद्धमा हानि गर्ने विचार गरेका थियौ, तर परमेश्‍वरले त्‍यही कामद्वारा भलाइ गर्ने विचार गर्नुभयो, ताकि जसरी आज भइरहेको छ त्‍यसरी नै धेरै जना मानिसहरू बाँचिरहून्‌। 21यसकारण नडराओ, तिमीहरूलाई तिमीहरूका बालबच्‍चासमेत म पालनपोषण गर्नेछु।” यसरी तिनले उनीहरूलाई ढाड़स र सान्‍त्‍वना दिए।
योसेफको मृत्‍यु
22योसेफ र तिनका बुबाका परिवारहरू मिश्रमै बसे, र योसेफ एक सय दश वर्षसम्‍म बाँचे। 23योसेफले एफ्राइमको पनातिसम्‍म पनि देखे। मनश्‍शेका छोरा माकीरका भर्खर जन्‍मेका बालबच्‍चा पनि योसेफकै घुँड़ामा राखिए।
24तब योसेफले आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई भने, “मेरो मर्ने बेला भयो, तर परमेश्‍वरले निश्‍चय नै तिमीहरूको हेर-विचार गर्नुहुनेछ, र उहाँले अब्राहाम, इसहाक र याकूबसित शपथ खाएर प्रतिज्ञा गर्नुभएको देशमा यस देशबाट तिमीहरूलाई लैजानुहुनेछ।” 25अनि योसेफले इस्राएलका सन्‍तानलाई शपथ खान लाएर भने, “परमेश्‍वरले तिमीहरूको हेर-विचार गर्नुहुनेछ, र त्‍यो बेला तिमीहरूले मेरा अस्‍थिहरू यहाँबाट लैजानू।” 
26यसरी योसेफ एक सय दश वर्षको भएर मरे, र उनीहरूले तिनको लाश सुगन्‍धित लेप मलेर बाकसमा हालेर मिश्रमा नै राखे।

..........................................................................

50 Joseph threw himself on his father and wept over him and kissed him. Then Joseph directed the physicians in his service to embalm his father Israel. So the physicians embalmed him, taking a full forty days, for that was the time required for embalming. And the Egyptians mourned for him seventy days.

When the days of mourning had passed, Joseph said to Pharaoh’s court, “If I have found favor in your eyes, speak to Pharaoh for me. Tell him, ‘My father made me swear an oath and said, “I am about to die; bury me in the tomb I dug for myself in the land of Canaan.” Now let me go up and bury my father; then I will return.’”

Pharaoh said, “Go up and bury your father, as he made you swear to do.”

So Joseph went up to bury his father. All Pharaoh’s officials accompanied him—the dignitaries of his court and all the dignitaries of Egypt— besides all the members of Joseph’s household and his brothers and those belonging to his father’s household. Only their children and their flocks and herds were left in Goshen. Chariots and horsemen[a] also went up with him. It was a very large company.

10 When they reached the threshing floor of Atad, near the Jordan, they lamented loudly and bitterly; and there Joseph observed a seven-day period of mourning for his father. 11 When the Canaanites who lived there saw the mourning at the threshing floor of Atad, they said, “The Egyptians are holding a solemn ceremony of mourning.” That is why that place near the Jordan is called Abel Mizraim.[b]

12 So Jacob’s sons did as he had commanded them: 13 They carried him to the land of Canaan and buried him in the cave in the field of Machpelah, near Mamre, which Abraham had bought along with the field as a burial place from Ephron the Hittite. 14 After burying his father, Joseph returned to Egypt, together with his brothers and all the others who had gone with him to bury his father.

Joseph Reassures His Brothers

15 When Joseph’s brothers saw that their father was dead, they said, “What if Joseph holds a grudge against us and pays us back for all the wrongs we did to him?” 16 So they sent word to Joseph, saying, “Your father left these instructions before he died: 17 ‘This is what you are to say to Joseph: I ask you to forgive your brothers the sins and the wrongs they committed in treating you so badly.’ Now please forgive the sins of the servants of the God of your father.” When their message came to him, Joseph wept.

18 His brothers then came and threw themselves down before him. “We are your slaves,” they said.

19 But Joseph said to them, “Don’t be afraid. Am I in the place of God? 20 You intended to harm me, but God intended it for good to accomplish what is now being done, the saving of many lives. 21 So then, don’t be afraid. I will provide for you and your children.” And he reassured them and spoke kindly to them.

The Death of Joseph

22 Joseph stayed in Egypt, along with all his father’s family. He lived a hundred and ten years 23 and saw the third generation of Ephraim’s children. Also the children of Makir son of Manasseh were placed at birth on Joseph’s knees.[c]

24 Then Joseph said to his brothers, “I am about to die. But God will surely come to your aid and take you up out of this land to the land he promised on oath to Abraham, Isaac and Jacob.” 25 And Joseph made the Israelites swear an oath and said, “God will surely come to your aid, and then you must carry my bones up from this place.”

26 So Joseph died at the age of a hundred and ten. And after they embalmed him, he was placed in a coffin in Egypt.

...................................................................................

ENGLISH - NEPALI

उत्‍पत्ति 50

याकूबलाई गाडेको
1योसेफ आफ्‍ना बुबामाथि घोप्‍टो परेर रोए, र तिनलाई म्‍वाइँ खाए। 
Joseph threw himself on his father and wept over him and kissed him
2तब योसेफले आफ्‍नो सेवामा हुने वैद्यहरूलाई आफ्‍ना पिताको लाशमा सुगन्‍धित लेप मल्‍न लगाए। यसकारण ती वैद्यहरूले इस्राएलको लाशमा सुगन्‍धित लेप मले। 
Then Joseph directed the physicians in his service to embalm his father Israel. So the physicians embalmed him
3यसको निम्‍ति चालीस दिन लागेको थियो, किनकि सुगन्‍धित लेप लाउन यति नै दिन लाग्‍थ्‍यो। तिनको निम्‍ति मिश्रीहरूले पनि सत्तरी दिन शोक मनाए।
taking a full forty days, for that was the time required for embalming. And the Egyptians mourned for him seventy days.
4तिनको निम्‍ति शोक मनाउने दिन बितेपछि योसेफले फारोका भारदारहरूसँग यसरी कुरा गरे, “यदि तिम्रो निगाह ममाथि छ भने कृपा गरी यो मेरो कुरा फारोकहाँ लगिदेओ। 
When the days of mourning had passed, Joseph said to Pharaoh’s court, “If I have found favor in your eyes, speak to Pharaoh for me. Tell him
5मेरा बुबाले मलाई यसो भनेर शपथ खान लाउनुभयो: ‘म मर्न लागेको छु। कनान देशमा म आफैले खनेर बनाएको मेरो चिहानमा मलाई गाड्‌नू।’ यसकारण कृपा गरी गएर मेरा बुबालाई त्‍यहीँ गाड़ेर फर्किआउन पाऊँ।” 
‘My father made me swear an oath and said, “I am about to die; bury me in the tomb I dug for myself in the land of Canaan.” Now let me go up and bury my father; then I will return.’”
6फारोले जवाफ दिए, “तिमीलाई उनले शपथ खान लाएबमोजिम गएर तिम्रा बुबालाई गाड़।”
Pharaoh said, “Go up and bury your father, as he made you swear to do.”
7यसैले आफ्‍ना बुबालाई गाड्‌न योसेफ गए। तिनका साथमा फारोका सारा अधिकारीहरू, उनका भारदारहरू र मिश्रका सबै मुख्‍य मानिसहरू, 
So Joseph went up to bury his father. All Pharaoh’s officials accompanied him—the dignitaries of his court and all the dignitaries of Egypt—
8साथै योसेफका परिवारका सबै र तिनका दाजुभाइहरू र तिनका बुबाका परिवारका सबै गए। केवल तिनीहरूका बालबच्‍चा, तिनीहरूका बगाल र बथानहरू गोशेन प्रदेशमा नै छोड़िएर रहे।
 besides all the members of Joseph’s household and his brothers and those belonging to his father’s household. Only their children and their flocks and herds were left in Goshen.
 9तिनका साथमा रथहरू र घोड़चढ़ीहरू पनि गए। त्‍यो एउटा ठूलो मलामीको समूह थियो।
 Chariots and horsemen[a] also went up with him. It was a very large company.
10जब तिनीहरू यर्दननेरको आतादको खलामा आइपुगे, तब तिनीहरूले साह्रै अफसोस गरेर रुवाबासी गरे। अनि त्‍यहाँ योसेफले सात दिनसम्‍म आफ्‍ना बुबाको निम्‍ति विलाप गरे। 
10 When they reached the threshing floor of Atad, near the Jordan, they lamented loudly and bitterly; and there Joseph observed a seven-day period of mourning for his father.
11त्‍यस देशका बासिन्‍दा कनानीहरूले आतादको खलामा गरेको विलाप देखेर भने, “यो त मिश्रीहरूको ठूलो विलाप रहेछ।” यसकारण यर्दननेरको त्‍यस ठाउँको नाउँ हाबिल-मिश्रइम राखियो। त्‍यो यर्दन पारिपट्टि छ।
11 When the Canaanites who lived there saw the mourning at the threshing floor of Atad, they said, “The Egyptians are holding a solemn ceremony of mourning.” That is why that place near the Jordan is called Abel Mizraim.[
12यसरी याकूबले तिनीहरूलाई आज्ञा गरेबमोजिम छोराहरूले गरे।
12 So Jacob’s sons did as he had commanded them:
 13तिनका छोराहरूले तिनलाई कनानसम्‍मै पुर्‍याए, र हित्ती एप्रोनसँग खेतसमेत अब्राहामले चिहान बनाउनलाई किनेको ओड़ार, अर्थात्‌ मम्रेनेरको मक्‍पेलाको खेतमा भएको ओड़ारमा तिनलाई गाड़े। 
 13 They carried him to the land of Canaan and buried him in the cave in the field of Machpelah, near Mamre, which Abraham had bought along with the field as a burial place from Ephron the Hittite. 
 14आफ्‍ना बुबालाई गाड़िसकेपछि आफ्‍ना दाजुभाइहरू र आफ्‍ना बुबालाई गाड्‌न तिनीसँग गएका सबैका साथमा योसेफ मिश्रमा फर्के।
14 After burying his father, Joseph returned to Egypt, together with his brothers and all the others who had gone with him to bury his father.
15बुबाको मृत्‍यु भएको देखेर योसेफका दाजुभाइहरूले आपसमा भने, “शायद अब योसेफले हामीसँग दुश्‍मनी गर्नेछ, र हामीले उसलाई गरेका सबै खराबीको बदला लिनेछ।”
15 When Joseph’s brothers saw that their father was dead, they said, “What if Joseph holds a grudge against us and pays us back for all the wrongs we did to him?
 16यसैकारण उनीहरूले यसो भनेर योसेफकहाँ खबर पठाए, “मर्नुभन्‍दा अघि तपाईंका बुबाले यस्‍तो आज्ञा दिनुभएको थियो: 
16 So they sent word to Joseph, saying, “Your father left these instructions before he died: 
17‘तिमीहरूले योसेफलाई भन: कृपा गरी उनीहरूले तिमीसँग खराबी गरेकामा तिम्रा दाजुहरूका अपराध क्षमा गर।’ अब बिन्‍ती छ, कृपा गरी तपाईंका बुबाका परमेश्‍वरका दासहरूका अपराध क्षमा गर्नुहोस्‌।” उनीहरूको यस्‍तो कुरा सुनेपछि योसेफ रोए।
17 ‘This is what you are to say to Joseph: I ask you to forgive your brothers the sins and the wrongs they committed in treating you so badly.’ Now please forgive the sins of the servants of the God of your father.” When their message came to him, Joseph wept.
18तिनका दाजुहरू पनि आएर तिनका सामुन्‍ने घोप्‍टो परेर भने, “हेर्नुहोस्, हामी तपाईंका दास हौं।”
18 His brothers then came and threw themselves down before him. “We are your slaves,” they said.
19तर योसेफले उनीहरूलाई भने, “नडराओ, के म परमेश्‍वरको स्‍थानमा छु र? 
19 But Joseph said to them, “Don’t be afraid. Am I in the place of God? 
20तिमीहरूले मेरो विरुद्धमा हानि गर्ने विचार गरेका थियौ, तर परमेश्‍वरले त्‍यही कामद्वारा भलाइ गर्ने विचार गर्नुभयो, ताकि जसरी आज भइरहेको छ त्‍यसरी नै धेरै जना मानिसहरू बाँचिरहून्‌। 
20 You intended to harm me, but God intended it for good to accomplish what is now being done, the saving of many lives
21यसकारण नडराओ, तिमीहरूलाई तिमीहरूका बालबच्‍चासमेत म पालनपोषण गर्नेछु।” यसरी तिनले उनीहरूलाई ढाड़स र सान्‍त्‍वना दिए।
योसेफको मृत्‍यु
 21 So then, don’t be afraid. I will provide for you and your children.” And he reassured them and spoke kindly to them.
22योसेफ र तिनका बुबाका परिवारहरू मिश्रमै बसे, र योसेफ एक सय दश वर्षसम्‍म बाँचे।
22 Joseph stayed in Egypt, along with all his father’s family. He lived a hundred and ten years 
 23योसेफले एफ्राइमको पनातिसम्‍म पनि देखे। मनश्‍शेका छोरा माकीरका भर्खर जन्‍मेका बालबच्‍चा पनि योसेफकै घुँड़ामा राखिए।
23 and saw the third generation of Ephraim’s children. Also the children of Makir son of Manasseh were placed at birth on Joseph’s knees.[c]
24तब योसेफले आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई भने, “मेरो मर्ने बेला भयो, तर परमेश्‍वरले निश्‍चय नै तिमीहरूको हेर-विचार गर्नुहुनेछ, र उहाँले अब्राहाम, इसहाक र याकूबसित शपथ खाएर प्रतिज्ञा गर्नुभएको देशमा यस देशबाट तिमीहरूलाई लैजानुहुनेछ।”
24 Then Joseph said to his brothers, “I am about to die. But God will surely come to your aid and take you up out of this land to the land he promised on oath to Abraham, Isaac and Jacob.” 
 25अनि योसेफले इस्राएलका सन्‍तानलाई शपथ खान लाएर भने, “परमेश्‍वरले तिमीहरूको हेर-विचार गर्नुहुनेछ, र त्‍यो बेला तिमीहरूले मेरा अस्‍थिहरू यहाँबाट लैजानू।” 
 25 And Joseph made the Israelites swear an oath and said, “God will surely come to your aid, and then you must carry my bones up from this place.”
26यसरी योसेफ एक सय दश वर्षको भएर मरे, र उनीहरूले तिनको लाश सुगन्‍धित लेप मलेर बाकसमा हालेर मिश्रमा नै राखे।

26 So Joseph died at the age of a hundred and ten. And after they embalmed him, he was placed in a coffin in Egypt.

Through SIMON THAPA, we offer a range of community events and initiatives aimed at fostering growth, unity, and positive change. From educational workshops to cultural celebrations, we strive to create a supportive environment for all.

Inspired by Resilience

Simon Thapa's personal journey of overcoming persecution, displacement, and hardship inspires us to lead with compassion, courage, and community spirit. His unwavering faith and dedication to serving others are at the core of our work.

Building Partnerships for Impact

Collaboration is key at SIMON THAPA. We actively engage with organizations, churches, and community groups in Decatur, GA, to create meaningful partnerships that amplify our efforts and reach. Together, we can make a difference.

Join Us in Building a Stronger Community

Together, we can make a positive impact and create a better future for all. Take the first step towards community development and empowerment with SIMON THAPA.